คุณบี...คะ

ฉันเลิกงานแล้วก็รีบกลับเข้ามาอ่านอีกครั้งคะ เมื่อคืนดึกเพื่อนเลี้ยงเครื่องดื่มเยอะไปหน่อย แฮ่ แฮ่...เลยตาลาย
ตอนนี้โอเค!ค่ะ

ฉันก็เป็นเช่นนี้นะคะ จะรู้สึกเศร้าหรือสุขได้ง่ายแม้เรื่องนั้นๆจะเป็นเรื่องเล็กๆก็ตาม มันยิ่งใหญ่ในความรู้สึกค่ะ โดยเฉพาะความใส่ใจในรายละเอียด...สำคัญมากทีเดียวเชียว

คุณบีเป็นที่รักค่ะ... เพราะความใส่ใจ การทักทายที่สัมผัสได้ถึงมิตรภาพที่อบอุ่น จริงใจ ผ่านตัวหนังสือของคุณบี ที่มีคุณค่าและมีความหมาย
ฉันได้เข้าใจอะไรๆ(ที่เคยสงสัยและค้างคาใจ)ชัดเจนขึ้น
ฉันรู้สึกดีขึ้นมากจริงๆ เมื่อได้พบbewae1001
ฉันเคยบอกความรู้สึกดีๆนี้แล้ว และวันนี้ความรู้สึกที่ดีนั้นไม่เคยลดลงเลยกลับเพิ่มมากขึ้นๆ...
ฉันคิดว่าเพื่อนๆน้องๆที่ได้เข้ามาคงรู้สึกไม่ต่างกัน
ทุกคนพกพาความรู้สึกดีๆมาแชร์กัน
และได้รับความรู้สึกที่ดีจากคุณบี...

สำหรับฉัน
เป็นความสุขใจนะคะที่ได้คิดถึงคุณบี...ในแต่ละวัน

บางครั้งการปิดกั้นความรู้สึกของตนเอง
จะยิ่งบั่นทอนกำลังในใจ
ขยะในใจ เก็บไว้นานไปไม่ดีหรอกค่ะ
เอาออกมาเถอะค่ะ

ลูกเต๋ายังมีตั้งหกด้าน
จะแปลกอะไรล่ะคะ ที่คุณจะอีกด้านหนึ่งในตัวเอง
รู้แล้ว ก็ยังเป็นกำลังใจและรู้สึกดีกับคุณเหมือนเดิม

คืนนี้ต้องมีบางคุณรออ่านบล็อกแน่ๆเลย
ฉันเพิ่งกลับถึงบ้านเอง ขณะนี้สี่ทุ่มสิบนาที

วันศุกร์นะคะ
หลังจากไม่ได้ออกไปไหนเลยมานานมาก
เลิกงานก็กลับบ้าน
คืนนี้เลยหาเรื่องค่ะ

ออกไปชมวิวกรุงเทพ ตอนกลางคืน
ไปถึงท่าพระจันทร์ ท่าพระอาทิตย์
ข้าวสาร บางลำภู เสาชิงชา จะไปแวะกินมนต์ นมสด
เสียหน่อย จอดรถไม่ได้เลยต้องกลับบ้าน

เดี๋ยวฉันจะไปอัพบล็อกทุ่งคอนกรีต
แต่ขอมาทักทายคุณก่อน

คุณประดับดาว อาการคุณดีขึ้นอีกนิดไหมคะ วันนี้
ฉันไม่รู้ว่าคุณจะจับไข้หรือเปล่า เพราะรูปอัศจรรย์
ที่มีราหูอมของฉัน

หวังว่าคุณจะโอเคนะคะ เกิดอะไรขึ้นกับการส่งเมล fw
ไปที่ออฟฟิศก็ไม่ทราบ ส่งแล้วไม่ไป ฉันคงต้องอ่านและเขียนใหม่ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณนารถรวี
จะบอกว่าน้อยคนนักที่จะแวะเข้ามาที่มุมนี้
ฉันเห็นคุณแวะมาแทบทุกวัน
ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาบอกว่ารู้สึกยังไงกับ
บล็อกนี้ ฉันดีใจค่ะ ที่ทำให้คุณเป็นสุข
คุณเองก็ใส่ใจคนเขียนเหมือนกันค่ะ ที่แวะมาคุยด้วยบ่อยๆ

ไม่ทราบคุณอ่านนิยายที่ฉันเขียนหรือเปล่า
ตอน 12 ฉันโพสท์ไว้แล้วนะคะ

ฉันอดคิดไม่ได้ว่าคุณอยู่จังหวัดเดียวกับคุณประดับดาวหรือเปล่าเนี่ย แวะมาไล่ๆกันเสียด้วย

ขอบคุณมากนะคะ

ชอบภาษาที่คุณบีเขียนถึงความรู้สึกตัวเอง และตัวหนังสือในนิยาย ขอบคุณนะคะ เจอบล็อกคุณบีในช่วงที่ตัวเองแย่ๆ หัวจิตหัวใจตัวเองมันลักปิดลักเปิดยังไงชอบกล

ดีขึ้นเยอะคะ แต่จะดี และแข็งแรงจริงๆ คงต้องใช้เวลาอีกสักปี...ละมัง

ตัวหนังสือของคุณเป็นเพื่อนได้ดีจริงๆ คะ รวมถึงของคุณๆ ขาประจำบล็อกคุณบีด้วยคะ


วีคเอนด์นี้ยังมีเวลา ใครว่างและชอบดูละครเวที แนะนำนะคะ เทศกาลละครกรุงเทพฯ แถวถ.พระอาทิตย์
บางทีเราอาจได้เจอกัน นอกบล็อกมั่ง 555

คุณเชอรี่มาสารภาพแล้วว่ายึดบล็อกฉันเป็นยารักษาใจ
ฉันยินดีนะคะ

ดีใจที่ทำให้คุณดีขึ้น ด้วยการอ่านสิ่งที่ฉันคิดและเขียน
ฉันเชื่อว่าคุณทุกคนที่เข้ามาคุยกับฉันล้วนแล้วแต่เป็นคนมีจิตใจดี มีน้ำใจ และน่ารักค่ะ

ฉันคิดว่าฉันโชคดีมาก ทีมีบล็อกนี้เอาไว้เป็นพื้นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของตัวเองเช่นกัน

ทุกคนน่ารักค่ะ ฉันยืนยัน แม้จะไม่เห็นหน้าค่าตากัน
แต่ความคุ้นเคยก็เกิดขึ้นได้ จากตัวหนังสือที่ส่งมาถึงในทุกคอมเมนท์

บล็อกนี้ไม่เงียบเหงา ไม่ร้างก็เพราะทุกคนดีต่อกันเช่นนี้ค่ะ

ขอบคุณมากนะคะ

@@^______________________________^@@

อิอิ

สุดยอดเลยพี่

อ่านแล้วรู้สึกดีอ่ะ

ล่องลอย

ติดใจต้องแวะมาบ่อยๆ

ตอนนี้ก็มีบทสวดมนต์

กับบล๊อกพี่นี่แหล่ะค่ะที่ทำให้จิตใจของหนูดีขึ้น

แต่ว่าเราจะทำบล๊อกของตัวเองไงหรอคะ

พอดีหนูเจอบล๊อกพี่จาก google จากการหาคำบางคำ

แล้วมาเจอพี่พอดีเลยหนูได้อ่านตั้งหลายเรื่องแต่ว่า

เขียนไม่เก่งอ่ะค่ะ....อยากเขียนตอบเยอะๆๆ

ไว้จะพยายามลองหัดเขียนๆดูบ้างนะคะ

ฝันดีนะคะ

หากมี่เป็นคนที่ดีใจก็จะเป็นคนที่ดีใจที่สุด

และหากต้องเสียใจก็จะเป็นคนที่เสียใจที่สุดเสมอเลย

เวลาที่เราคบใครก็ทุ่มไปเต็มร้อยๆ

ทั้งๆที่ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่ต้องเจ็บเพราะไว้ใจคนง่ายเกินไป

เพราะเราเปิดเผยเกินไปทำให้คนบางประเภทรู้จุดอ่อนของเรา

แล้วก็เป็นอันต้องเจ็บกับความจริงใจของตัวเองทุกทีสิน่า

เริ่มปลงๆแล้วอ่ะค่ะ...ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเพื่อนนะคะ

อิอิ...ไปก่อนดีกว่าพรุ่งนี้จะไปใส่บาตรแต่เช้า

ไปใส่ด้วยกันป่าวคะ

คุณน้องมี่ ชื่อเหมือนนักร้อง น้องมี่ ที่เป็นเจ้าของเพลงอยากจะร้องดังๆ

แวะมาคุยกันสิคะเผื่อจะดีขึน

เผื่อความแก่ของพี่จะช่วยหนูได้
ยินดีนะคะ

อยากทำบล็อกต้อง sign in กับ bloggang ก่อนค่ะ
จากนั้นก็ทำตามขั้นตอน

ก็จะมีบล็อกแบบนี้ค่ะ
แล้วเราก็แต่งตามใจชอบนะคะ

อกหักอย่าซึมเศร้า ขอให้ร่าเริงไว้
ชีวิตมีอีกมากค่ะ

มี่ป่าวซึมเศร้าแล้วอ่ะ

เพราะว่าปลง

วันนี้ไปทำสังฆทานมา

หลวงพ่อท่านบอกว่า

ถ้าอยู่ไปแล้วทุกข์น่ะ

ก็อยู่คนเดียวดีกว่า

สวดมนต์ภาวนา นั่งสมาธิแผ่เมตตาให้เค้า

แค่รู้ว่าหน้าที่เราต้องเรียนหนังสือถ้าทำได้ก็เหมือนทำบุญ

อย่าทำให้พ่อแม่ต้องทุกข์ใจ

ให้นั่งสมาธิกับแผ่เมตตาให้พ่อกับแม่ไว้

น้ำตาซึมเลยค่ะ...การที่มีแฟนแล้วทำให้แม่เสียใจมันบาปหนัก

ตอนนี้ก็ได้แต่ภวานา

วันศุกร์กับวันเสาร์นี้หนูว่าจะไปบวชีพราหม

นั่งสมาธิทำบุญให้พ่อกับแม่ค่ะ

ให้พี่ๆอนุโมทนา ด้วยนะคะ

แต่พรุ่งนี้น่ะสิหนูจะไปทำเซอร์ไพร์แฟนเก่าที่เพิ่งเลิกกันอ่ะ

ไม่รุจะดีร้ายยังไงแต่ก็เตรียมการไว้แล้วขอทำอะไรดีๆไว้ให้เค้าคิดถึงเล่นๆ

แต่เค้าจะคิดถึงเราแง่ไหนอันนี้ก็สุดแต่เค้าแล้วเนอะพี่บีเนอะ

ทำดีที่สุดก็พอไม่ต้องคิดไรเยอะ...คิดได้เป็นพักๆ

แต่ว่ามันต้องใช้เวลาเดี๋ยวทุกอย่างก็คงดีขึ้นเองเนอะพี่

ฝันดีนะคะ

ขอให้ความรักของทุกคนสมหวัง

ถ้ากลับเข้ามาอ่านอีกครั้ง
พี่ก็ขอบอกว่า

ให้น้องทำตามอย่างที่พระว่าเถอะนะคะ
มันคงดีกับตัวเราเองและคนรอบข้างด้วย

ทำให้ตัวเองดีเข้าไว้ทุกอย่างแวดล้อมก็คง
จะดีตามมาเอง

หากต้องการคำปรึกษาให้ขึ้นไปบล็อกทุ่งคอนกรีต
ตรงนั้นจะเป็นหน้าแรกซึ่งมีคนเข้ามาอ่าน
มากกว่ามุมนี้

พี่เชื่อว่าพี่ๆที่นี่น่าจะให้คำแนะนำหนูได้ดีค่ะ
มีพี่หลายคนที่เค้าไม่สมหวังในความรัก
แต่เขามีความสุข

ชีวิตมีอีกมากนะคะ