เส้าจัง

เขียนตอนไหนคะเนี่ย

ตี 2 ยังไม่นอนหรือสะดุ้งตื่นมาเขียน

ไม่เอาสิคะ จะเดินทางแล้ว อย่าเศร้าสิ เดี๋ยวจะหมดสนุก

เห็นคุณเขียนอารมณ์นี้บ่อยๆ ฉันชักใจคอไม่ดี เป็นห่วงใจดวงเล็กๆของคุณค่ะ

เดินทางปลอดภัยนะคะ

คุณคะ

เป็นห่วงคุณเสมอนะคะ
อย่างที่คุณเจ้าพระยาบอก
จะเดินทางแล้ว
สูบลมเข้าไปในใจเยอะ ๆ ค่ะ
ใจแฟ่บ ๆ ไม่สวยนา
ยิ้มหน่อยนะคะ คุณ

ความรักจริงๆๆ น่าจะหมายถึง สิ่งที่คนรักเราต้องการนะค่ะ

ยิ้มๆ ไว้คุณบี
บรรยายของปายช่วยได้เยอะค่ะ
เชื่อเถอะ

ฉันยังนั่งทำงานอยู่ แต่ขอบคุณนะคะที่มาส่งฉันไปเที่ยว
และแวะทักทายกันตลอด ฉันไม่สะดวกที่จะเขียนบล็อกในที่ทำงาน วันนี้จึงไม่มีบล็อกใหม่ให้อ่าน บางทีฉันอ่านจะใช้ PDA หากพอทำได้

บล็อกนี้เป็นบล็อกร่ำไรค่ะ อาจจะดูหม่นๆไปหน่อย
ฉันไม่สะดุ้งตื่นมาเขียนอย่างที่คุณ จพย ว่า แต่ฉันยังไม่ได้นอนต่างหาก

ที่จริง ฉันลาคุณไปนอนตั้งแต่ก่อนเที่ยงคืนด้วยซ้ำไปแล้ว
ตลกตัวเองจังเลยนะคะ

อย่างไรก็ตามการเดินทางไปเที่ยวของฉันไม่น่าจะเฉาหรอกค่ะ ฉันยังตื่นเต้นทุกครั้งทีได้ไปต่างบ้านต่างเมือง
บางที นี่อาจเป็นการเดินทางเพื่อทบทวนก็ได้นะคะ

บอกแล้วว่าโจทย์ฉันยาก ทดสอบกันเข้าไปหนอ.. เทวดาที่รัก