Bloggang.com : bewae1001 - ฉันทำคนบางคนหล่นหายไปจากชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ ??

Group Blog

All blogs

ฉันทำคนบางคนหล่นหายไปจากชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ ??

เย็นวันก่อนฉันนั่งตากลมอยู่ในสวนลุมพินี ลมหนาวบอกฉันว่า
ใกล้จะได้เวลาปิดปีแล้ว ฉันเลื่อนโทรศัพท์ในมือไปมา เวลาไม่รู้จะทำอะไร
ฉันจะหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่น อ่านข้อความบ้าง ตั้งค่าเครื่อง เปลี่ยนเพลง
บ้าง ดูเหมือนการทำอะไรๆกับโทรศัพท์เหมือนจะแค่ทำไปเพื่อฆ่าเวลา

ฉันไม่ได้อยากคุยกับใคร บางทีตัวเองก็เฉยชาจนน่าตกใจนะคะ
ฉันพบว่าชื่อบางชื่อใน list โทรศํพท์ เป็นชื่อที่ฉันคุ้นดี แต่ทำไมฉันจึงไม่คิด
ที่จะกดโทรศัพท์ไปถามไถ่ข่าวคราวที่เบอร์ปลายทางนั้นบ้าง

บางครั้งเกิดอาการประดักประเดิด และบางครั้งก็บอกกับตัวเองว่า
เดี๋ยวก่อน เหตุผลที่อ้างได้ตลอดเวลาคือ ไม่เป็นไรหรอก เอาไว้วันหลังก็ได้

แล้วเวลาก็ผ่านมาเนิ่นนาน จนรู้สึกอีกที
ผ่านไปเป็นปีแล้ว หรือนานกว่านั้น ที่ฉันทำคนบางคนหล่นหายไปจากชีวิต
ตอนไหนหรือ ?? ที่ฉันทำให้พวกเขาหล่นหายไป
ทำไมฉันไม่รู้ตัวเลย

ที่จริง เป็นเหตุผลที่ไม่เข้าท่ามากนะคะ
ฉันไม่ได้ลืมหรอก เพียงแต่ฉันละเลยไปเองต่างหาก
ทั้งที่คนบางคน เจ้าของเบอร์โทรบางเบอร์ เขาเป็นห่วงเป็นใยเรา
เขารักเรา แต่เป็นที่เรานี่ล่ะ ที่ปล่อยให้เหตุผลที่ไม่เข้าท่ากลายมาเป็นข้ออ้าง
ที่จะไม่ทำอะไรสักอย่างในวันนี้

งานที่ยุ่ง ธุระที่รัดตัว การใช้ชีวิตในเมืองใหญ่
อาจกลืนกินช่วงเวลาในวันๆหนึ่งไปจนเกือบหมด
แต่ฉันแน่ใจ ว่ามันไม่ได้ทำให้ฉันยุ่งจนไม่มีเวลา

ฉันมีเวลา เท่ากับเจ้าของเบอร์โทรศัพท์ปลายทางที่อยู่ในเครื่องทุกคน
ฉันไม่ได้มีเวลาน้อยหรือมากไปกว่าใคร

ฉันทำให้ใครหล่นหายไปบ้าง เห็นทีต้องหาอย่างจริงจังเสียแล้วค่ะ
ฉันหวังว่าทุกเบอร์ปลายสายที่ฉันมี เพื่อนคนนั้น น้องคนนี้.. พี่ที่รัก ..
หรือคุณ....

ทุกคนจะสบายดี

คิดถึงค่ะ

Create Date : 01 ธันวาคม 2550

Last Update : 1 ธันวาคม 2550 20:36:45 น.

29 comments

Counter : 328 Pageviews.

ที่ตก ๆ หล่น ๆ ตอนนี้กำลังตามเก็บเหมือนกันค่ะ
จะเก็บตกได้หมดก็คงช่วงต้นปีได้มั้งคะ
บางคนหายไปเป็นปีอย่างที่คุณว่าจริง ๆ ด้วยล่ะค่ะ
ปีใหม่นี้ฉันคงได้ส่งความระลึกถึงไปหาพวกเค้าแน่นอนค่ะ
พบกันปีละ1 ครั้ง ไม่ได้หมายความว่าจะไม่นึกถึงกันเลย

โดย: ประดับดาว IP: 124.157.163.107 วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:23:23:32 น.

ภาพวาดไปถึงไหนแล้วคะ
ขอดูบ้างซี

ฉันมีความตั้งใจอยู่หลายอย่างในปีหน้านี้
และนี่คือหนึ่งในความตั้งใจที่ฉันมี

อย่าทำให้ใครหล่นโดยไม่รู้ตัวอีก !!

โดย: bewae1001

วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:23:38:50 น.

ยังไม่ถึงไหนเลยค่ะ
อยู่แถว ๆ ปากทางเข้าเมืองนี่เอง 5 5 5
ร่างแบบอยู่ค่ะ ยังไม่ถูกใจเล้ย
จะขอให้คุณช่วยก็กระไรอยู่
เอาเป็นว่าคุณได้เห็นแน่ค่ะ

โดย: ประดับดาว IP: 124.157.163.107 วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:23:48:03 น.

คุณวาดรูปหวานใจหรือคะ

นั่นยิ่งต้องเอามาโชว์ให้ฉันดู

โดย: bewae1001

วันที่: 1 ธันวาคม 2550 เวลา:23:51:19 น.

หวานใจของใครบางคน อ่ะนะ....
อิอิอิ....ไม่นานเกินรอหรอกค่ะ
แต่เอ..ส่งการบ้านให้ช้านี่
มีการปรับกันมั้ยคะเนี่ย

โดย: ปดด IP: 124.157.163.107 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:0:00:00 น.

ไม่ปรับหรอกค่ะ เพราะฉันใจดี
หวังว่าฉันคงจะได้เห็น
เมื่อพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้านี้นะคะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ
ฉันส่งเรื่องสั้นให้อ่าน อยู่เป็นเพื่อนคุณด้วยตัวหนังสือ
ก็แล้วกัน

ส่งฉันเข้านอนแค่นี้ก็พอค่ะ

ฉันไม่เห็นคุณนารถรวีเลย ไปไหนเนี่ย
ถ้าพบเธอช่วยบอกด้วยว่า ฉันบ่นถึง

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:0:03:51 น.

หากคุณง่วงแล้ว ก็พักผ่อนค่ะ
ส่งคุณเข้านอนสำหรับคืนนี้
ฝันดีนะคะ
เจอกันใหม่ในวันต่อ ๆ ไ ปค่ะ

โดย: ปดด IP: 124.157.163.107 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:0:06:30 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ คุณบี

คุณบ่นถึงฉัน แต่ฉันคิดถึงคุณนะ
เน็ตมีปัญหาค่ะเข้าไม่ได้...ทรมานมากเลย...คิดถึงสุดสุด!!
ดีจังที่เมื่อคืน คุณมีคุณประดับดาวเป็นเพื่อนส่งคุณเข้านอน

ตกแต่งบ้านสวยค่ะ ชอบอีกแล้ว...
แต่ชวนให้ฉันรู้สึกเหงา เหงา...

ฉันชอบพระจันทร์...จะเห็นจันทร์สวยงามเสมอ

แต่มีเช้าหนึ่งจวนสาย... เห็นจันทร์ยังอ้อยอิ่งอยู่บนฟ้า
เป็นจันทร์เทาๆซีดเซียว ไม่สวยงามเลย จวนสายแล้ว...ทำไมจันทร์ไม่ยอมลับฟ้า และเมฆยังลอยมาบดบังให้ยิ่งหม่นหมอง...น่าเวทนาจันทร์บาดเจ็บ คล้ายยังยื้อขอเวลาจนถึงที่สุด...ที่จะแจ่มบนฟ้าเหมือนยามค่ำคืน ...
หากเวลานั่นหมดลงแล้ว...

ให้คิดถึงตัวเอง...ยื้อเวลาเพื่อขอกลับไปเหมือนเดิม
แต่ไม่ได้ผล สภาพเหมือนจันทร์บาดเจ็บ ...นั่น!

ฉันใช้เวลานานมากในการตัดสินใจลบเบอร์เธอ...
ผู้บอกเลิกฉัน...แต่ฉันกลับจำทุกตัวเลขเบอร์เธอได้แม่นยำ

ฉันต้องอดทนต่อความรู้สึก...
ที่จะไม่กดหาเธอ แต่ก็ทำไม่ได้...ฉันกดแล้วฉันก็ผิดหวัง
มีแต่ฝากข้อความ...

เกือบห้าปีแล้ว...เวลาช่วยฉันเข้มแข็งขึ้นแม้มีบ้างที่อ่อนแอ

แต่วันนี้!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...คุณบีคะ...

มีเบอร์ที่ฉันไม่ได้รับสาย...กว่าฉันจะโทรกลับ
เพราะไม่รู้ว่าเบอร์ใคร...ก็ผ่านไปแล้วครึ่งค่อนวัน

เธอนั่นเอง!!!เธอขับรถมาใกล้ที่ๆฉันอยู่
ขณะที่คุยโทรศัพท์กับฉัน...เธอบอกว่ากำลังจะกลับแล้ว

โอ้...ใครจะไปรู้ว่าเป็นเธอ ฉันรีบขอให้เธออยู่ตรงนั้นก่อน อย่าเพิ่งกลับนะ...ขอพบเธอสักครั้ง
และในเวลาสั้นๆ...ที่เราพบกัน
ฉันขอเธอมานั่งรถของฉัน ขับรถพาเธอเลียบเมืองเล็กๆ
มือซ้ายของฉันได้กุมมือเล็กๆของเธอไว้

เธอถามว่า...ยังรักคนไม่ดีอย่างเธออีกเหรอ?

ฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลงความรู้สึกนั้นเลย..

แต่คุณบี...คะ ฉัน ไม่ อยาก อ่อน แอ อีก แล้ว !

นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าคะนี่???????

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:19:02:45 น.

ฉันอ่านข้อความของคุณหลายรอบมาก ก่อนจะเขียนตอบคุณนะคะ

ไม่แน่ใจว่าคุณต้องการคำปรึกษาหรือว่าแค่ระบายความรู้สึกเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่าคุณรู้ค่ะ คุณคงรู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไป

ประโยคของคุณบอกกับฉันอย่างนั้น คุณบอกว่า คุณไม่ต้องการเจ็บอีกแล้ว หากคุณไม่ต้องการเจ็บอีกแล้ว คุณก็ต้องระวังใจ

การถูกทำร้ายโดยคนที่รัก ฉันรู้ว่ามันเลวร้ายแค่ไหน ฉันเคยทำ พูดได้ว่าฉันเคยทำ ในฐานะนั้น คุณอาจคิดว่าฉันไม่รู้สึก แต่บอกได้เลยนะคะ ฉันเจ็บปวดเช่นกัน เจ็บปวดและรู้สึกผิด แต่แน่นอนว่ามันคงไม่เท่ากับที่คุณรู้สึก

ฉันคิดว่าตัวเองรู้ ในฐานะเช่นนั้น คุณจะเป็นอย่างไร

ฉันหวังว่าคุณจะกลับมาอ่านข้อความนี้อีกครั้งนะคะ อีกครู่ใหญ่ฉันจะกลับมาใหม่ คงได้คุยกันอีกครั้งค่ะ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:20:50:48 น.

กลับมาคุยกับคุณอีกครั้ง อ่านอีกครั้ง
ฉันว่าข้อความของคุณมีรอยยิ้มนะคะ ฉันคิดว่าตัวเองกำลังอ่านเรื่องดีๆสักเรื่อง เรื่องดีๆของคุณในวันที่คุณหายไป

คุณดีใจค่ะ ฉันคิดว่าคุณดีใจ
ลึกๆแล้วความเจ็บปวดยังอยู่ แต่คงไม่เท่ากับความดีใจ
ความรักของคุณยังอยู่ ยังไม่หายไปไหนเลย

คนเรานะคะ เคยรักกันมากแค่ไหน
คำๆเดียวที่ทำให้ความเจ็บปวดสลายได้ คือการให้อภัย
สิ่งที่คุณทำวันนี้ ฉันคิดว่าเพราะคุณยังรู้สึกรักเธออยู่ค่ะ
คุณไม่ได้โกรธเธอ ไม่ได้เกลียดเธอ

ลึกๆแล้วคุณอาจจะโหยหาความรักที่เคยมี แต่คุณยังกลัว คุณอาจจะกลัวว่าจะต้องเจ็บซ้ำๆ เธอทำให้คุณเจ็บมาแล้ว ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าคุณจะไม่เจ็บอีก

ถามตัวเองเถิดค่ะ ต้องการให้มันเป็นแค่เรื่องที่ผ่านมาผ่านไป หรืออยากให้มันกลับมาเหมือนเดิม

ความกลัวไม่ได้ช่วยให้คุณมีความสุข การฟังเสียงข้างในใจคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

ถามเธอสิคะ เธออยากกลับมาหาคุณไหม
ถามใจคุณสิคะ คุณยังอยากกลับไปหาเธอหรือเปล่า

ฉันเพิ่งรู้วันนี้เองว่าที่แท้ที่คุณคอมเมนท์บล็อกของฉัน เหมือนมีอะไรในใจ มีแผลบางอย่างตลอดเวลา ก็เพราะในใจคุณมีแผลเช่นนี้จริงๆ

ฉันขออวยพรนะคะ ในฐานะมิตร ฉันหวังว่าคุณจะมีความสุขไม่ว่าตัดสินใจอย่างไร ทำในสิ่งที่ใจคุณคิดว่าคุณจะเป็นสุขนะคะ ฉันเอาใจช่วยคุณ

และขอบคุณสำหรับความคิดถึงที่ส่งให้ฉัน แค่นี้ฉันก็รู้แล้วว่าคุณมีความสุขเพียงใดในการเข้ามานั่งเล่นที่นี่

พระจันทร์มีด้านมืด แต่มันก็มีวันสว่างสวย ความรักของคุณอาจผ่านพ้นคืนมืดมนไปแล้วก็ได้

ยิ้มให้กับทุกสิ่งนะคะ คุณไม่ได้อยู่ลำพังค่ะ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:21:45:40 น.

ขอบคุณค่ะ bewae 1001...
อุ่นใจจริงๆที่มีที่นี่...ที่มีคุณ

เรื่องราวบางอย่างที่ฉันยังสับสน
และฉันได้เข้าใจ ได้คลี่คลาย ก็มาจากข้อความของคุณนะ
และจากบทสนทนาของเพื่อนๆที่มีมาทักทายกันที่นี่...

ใช่ค่ะ...วันนี้ดีใจที่สุดเลย
กลับมาสำรวจใจตัวเองแล้ว...อืมมม...

ฉันตอบยืนยันกับตัวเองค่ะ...ไม่มีเปลี่ยนแปลงความคิดนี้
"คนที่เรารักก็คือคนที่เรารัก ไม่มีวันเลิกรักได้เลย!"

แต่ฉันตัดสินใจแล้ว
จะมีเธอไว้เพียงในใจเท่านั้น...
เธอจะได้อยู่กับฉันตลอดไปไม่ไปไหน...ในความคิดถึง

เหมือนพ่อกับแม่ของฉันที่ท่านก็อยู่ในความคิดถึงของฉันเช่นกัน ...

ฉันยังยิ้มได้ค่ะ...ขอบคุณมากๆค่ะ

วันนี้คุณจะเข้านอนดึกมั้ย?

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:22:23:26 น.

ฉันยังอยู่ค่ะ
คุณสบายใจแล้ว ฉันก็ดีใจ

ความรักเป็นเรื่องดีและสวยงาม
หากคุณรักใครสักคน คุณคงจะรู้ว่าทำไม ความรักจึงสอนให้เราให้อภัย เพราะคนที่เรารักก็คือคนที่เรารัก ถึงเป็นอื่นไปแล้วก็คือ คนที่เรารัก

อย่าได้กังวลใจหรือไม่สบายใจเพียงลำพังเลยนะคะ
ฉันยังอยู่ที่นี่ ยินดีเป็นเพื่อนคุณเสมอ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:22:37:17 น.

ถ้าทุกๆคืนเป็นคืนที่อบอุ่นอย่างนี้...คือมีคุณ
ขอบคุณที่สุดเลยค่ะ bewae1001(ฉันชอบเรียกแบบนี้จัง)
ฉันคงยิ้มได้ตลอดเวลาเลยนะ...

คุณบีคะ...กว่าจะถึงวันนี้ฉันมีหนังสือธรรมะกองเป็นเพื่อน
เล่มหนาขนาดรวมข้อสอบต่างๆ อ่านจบหลายเล่มเลยเชียว... ชีวิตถูกทดสอบไม่รู้จบเลยนะคะ

ขอบคุณที่คุณยังอยู่ที่นี่ ไม่ไปไหน

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:22:54:12 น.

ทุกวันมีเรื่องให้เราทดสอบไม่รู้จบค่ะคุณ
ฉันเองก็ต้องสอบให้ผ่านอยู่บ่อยๆ
แต่พบว่าตัวเองก็สอบตกอยู่เนืองๆเช่นกัน

ฉันไม่ได้เก่งไปหมดหรอกค่ะ
อย่างน้อย ฉันยังพลั้งเผลอทำเรื่องที่ไม่ควรตั้งเยอะแยะ
และทำผิดให้เป็นถูกอย่างหน้าตาเฉย
ด้วยการเข้าข้างตัวเองไปเรื่อย

ดีใจนะคะที่คุณสบายใจแล้ว

อ่านเถอะค่ะ ธรรมะคือยาวิเศษ ฉันเองก็เคยพิสูจน์มาแล้วเช่นกัน

อ่านบล็อกของฉันแถมไปด้วยนะคะ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:22:57:35 น.

bewae1001...
บล็อกแห่งดอกไม้ ดนตรี กวี ธรรมะ...

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:03:20 น.

คืนนีคุณนอนดึกได้หรือคะคุณนารถรวี
รู้ไหมว่า การไม่เห็นคุณตอนเช้าทำให้ฉันคิดไปว่า

คุณไม่สบาย

ปกติคุณจะมาเยี่ยมฉัน ฉันจะเปิดดูตอนเช้าเสมอๆค่ะ
ก่อนไปทำงาน

ข้อความของคุณที่ทักฉันตอนเช้าทุกวัน
ทำให้ฉันรู้ว่า หากวันไหนฉันไม่เขียนบล็อก
คุณต้องผิดหวังแน่ๆ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:08:14 น.

@^____________________________^@

คืนนี้หอบกำลังใจและรอยยิ้มมาฝากคุณนารถรวีค่ะ

ส่วนของ คุณบีจ ะรับอะไรดีคะ
ม๊ะมีซาลาเปานะค้า....

โดย: ปดด IP: 222.123.85.101 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:14:59 น.

ใช่แล้วค่ะ...หากวันไหนที่คุณไม่เขียนอะไรฉันรู้สึกอย่างที่คุณบอก...ฉันประทับใจในความใส่ใจของคุณ
และความเป็นคุณ...

คืนนี้ฉันขอคำใดสักคำจากคุณได้ไหม...
ก่อนราตรีสวัสดิ์...

ขอบคุณนะคะ...ขอคุณมีความสุขค่ะ

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:22:08 น.

คุณคงกลับมาอ่านอีกครั้ง
ฉันขอให้คุณหลับฝันดี

ขอยกคำที่ฉันอ่านเจอในหนังสือว่า
ในท่ามกลางความยากลำบาก ชีวิตจะได้รับบทเรียนมากที่สุด

ฉันหวังว่าคุณจะเข้มแข็ง รับทุกข์และสุขได้ด้วยรอยยิ้ม
ทุกวันนะคะ

โปรดรู้ว่า ฉันไม่เคยหนีไปไหนไกลจากที่แห่งนี้ค่ะ
หากคุณมองหาฉัน คุณจะเจอ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:26:13 น.

ก่อนไปนอนขอทักทายคุณประดับดาวก่อนนะคะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับกำลังใจและรอยยิ้ม

ฉันชอบชื่อคุณประดับดาว...ฟังดู อ่อนหวาน ไพเราะ ค่ะ
แต่พอคุณบีย่อเป็น ปดด นี่!!! ขำมาก ฟังดูแก่น-เฮ้วไปเลย

โอ้พรุ่งนี้ทำงานแล้ว และวันนี้หัวใจทำงานเยอะไปหน่อย
กลัวตื่นสาย...ขอไปนอนก่อนนะคะ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ...

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:29:25 น.

ขอบคุณค่ะbewae1001 ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: นาถรวี IP: 222.123.216.150 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:33:12 น.

ฝันดีนะคะคุณนาถรวี

หมายเหตุนิดนึงสำหรับชื่อ ปดด
ท่านเจ้าบ้าน ตั้งให้ค่ะ

โดย: ปดด IP: 222.123.85.101 วันที่: 2 ธันวาคม 2550 เวลา:23:37:45 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ...

อูยยยย...อากาศหนาวมากๆค่ะ ไม่อยากถอดถุงเท้าเลย

คิดถึงทุกคำจากคุณ และสิ่งดีๆที่ได้รับ...
ฉันมีความสุขในการทำงานแน่นอน

คืนนี้หกทุ่มฉันต้องเดินทางค่ะ...
พานักเรียนไปศึกษาแหล่งเรียนรู้ที่ชลบุรี...
กลับมา...ประมาณเวลาเดียวกันของวันที่ 4

ขอนำคุณไปเป็นเพื่อนนะคะ
เพราะตลอดการเดินทาง...ฉันมีคุณให้คิดถึง

คุณคือความสุขใจที่ได้คิดถึงค่ะ...bewae 1001

โดย: นาถรวี IP: 222.123.218.16 วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:4:54:00 น.

ฉันจะส่งคุณทันคุณเดินทางไหม
หากแวะเข้ามาอ่านขอให้ทราบคำฉันนะคะ

เดินทางปลอดภัยนะคะคุณ
ฉันจะไม่เห็นคุณสิคะเนี่ย วันพรุ่งนี้ทั้งวัน จนถึงเที่ยงคืน

อากาศก็คงหนาวเหมือนแถวๆนี้นะคะ

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะคุณครู
ฉันเป็นลมก็แล้วกัน คุณมีฉันไปด้วยตลอดเวลาแน่ๆค่ะ

เดี๋ยวจะกลับมาเขียนบล็อกอีกทีในเวลาเดิมค่ะ

have a good trip ka.

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 3 ธันวาคม 2550 เวลา:18:29:27 น.

ขอบคุณค่ะ bewae1001 ฉันกลับมาแล้วอย่างปลอดภัย
อากาศที่ชลบุรีเย็นสบายกำลังดีเฉพาะช่วงเช้าค่ะ
แต่พอสายเป็นต้นไป...ร้อนถึงร้อนมาก

เด็กๆมีความสุข สนุกกัน...เฮฮาตลอดเส้นทาง

ฉันก็มีความสุข...ยิ้มกับเด็กๆ เพื่อนๆ
ยิ้มกับตัวเอง เมื่อคิดถึงคุณ...

ฉันมีคุณอยู่ด้วยตลอดเวลาจริงๆ...ในความคิดถึง

ขอบคุณค่ะbewae1001

โดย: นาถรวี IP: 117.47.168.183 วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:0:47:49 น.

คุณยังอยู่ไหมคุณนารถรวี หรือไปพักผ่อนแล้ว
เหนื่อยไหมคะ

คุณนำฉันไปด้วยแล้วจริงๆ ฉันสงสัย
เมื่อคืนฉันเอาคุณไปฝันเฉยเลย
ฉันฝันว่าคุยกับคุณ ทั้งที่ไม่รู้ว่าฉันฝันถึงใครในนั้น
แต่ฉันเรียกชื่อเขาเป็นชื่อคุณ

ตัวหนังสือนี่มีมนต์สะกดหรือยังไง แปลกดีนะคะ
ยินดีที่ได้ทราบว่าคุณปลอดภัยและกลับมาอย่าง
มีความสุข

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:1:04:54 น.

โอ้ว่าคิดถึง...
ซึ่งใครคนหนึ่ง ที่อยู่ในฝัน
มิเคยพบหน้า ทว่าผูกพัน
คล้ายรู้จักกัน เนิ่นนาน...ผ่านมา

ใครคนหนึ่งนั้น...
แหล่งแรงใจฝัน ในปรารถนา
คราใดฝันถึง คะนึงตรึงตรา
ทุกข์แห่งชีวา ลบลิด...ปลิดปลง

งดงามในฝัน...
มหัศจรรย์ ชุบชีพดำรง
พลังแห่งใจ ยิ่งใหญ่ยืนยง
อบอุ่นมั่นคง ครั้น...คิดถึงเธอ

แม้นเพียงภาพฝัน...
คงความนิรันดร์ สุขล้ำเลิศเลอ
เก็บฝันงดงาม ทุกยาม...ใช่เพ้อ
ได้คิดถึงเธอ สุขแล้แท้ใจ.

คุณบี...คะ
ฉันเคยบอกคุณว่า ...ฉันชอบดูภาพคุณ
แต่ฉันยังไม่เคยบอกคุณและจะบอกคุณว่า...
ฉันเคยฝันถึงคุณด้วยนะbewae1001...

โดย: นาถรวี IP: 117.47.168.183 วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:2:24:10 น.

ฉันคิดว่าความรู้สึกดีๆสื่อถึงกันได้ค่ะ
คุณคงมีความสุขดีที่ได้อ่านบล็อกของฉัน

ดีใจค่ะ

คุณฝันถึงฉันด้วยหรือ ฝันว่าอะไรหรือคะ
แล้วหน้าที่เห็นในนั้นเป็นหน้าฉันเหรอ

คุณฝันร้ายหรือเปล่าหนอ

โดย: บี (bewae1001

) วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:10:02:54 น.

zzzzZZZZ...ฝันดีค่ะ bewae 1001
และฉันมีความสุข ...
คิดถึงจัง...

โดย: นาถรวี IP: 117.47.168.163 วันที่: 5 ธันวาคม 2550 เวลา:21:21:36 น.

bewae1001

Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]

***************
// อย่ารอให้ป่วยก่อนแล้วจึงคิดนะคะ

นวภัทร ( บี )
นักเขียนอิสระ และ ที่ปรึกษาแผนประกันชีวิตและการเงิน
โทรศัพท์มือถือ 089-1459977

ความรู้อื่นๆ :
ผ่านการอบรม basic skilsl in counselling psychology กับอาจารย์พงศ์ปกรณ์ พิชิตฉัตรธนา @ ชมรมจิตวิทยาสมาธิ

ขอฝากเว็บไซต์ของอาจารย์พงศ์ปกรณ์ค่ะ http://www.medihealing.com

EMail ของผู้เขียน : Mybusy2004@yahoo.com
Facebook ของผู้เขียน : Parawee Nasaree

สำนักพิมพ์สะพานจัดพิมพ์นิยายหญิงรักหญิงของฉัน ( ดวงดาวดอกไม้ 2 เล่มจบ และนิยายขนาดสั้น ดอกไม้กับดอกไม้ ( ปกหนังสือด้านบน ) สั่งซื้อได้ที่นี่ค่ะ คลิกเลย!!

จำนวนบล็อก ณ ขณะนี้ 1147 บล็อกค่ะ
เริ่มเขียน 6 กันยายน 2548 บล็อกเก่าๆค้นได้จากกรุ๊ปบล็อกผู้หญิงสีรุ้งปี 53 นะคะ

ยินดีแบ่งปันความรู้และสิ่งที่มีประโยชน์ผ่านข้อเขียนในบล็อกนี้ และหากต้องการนำไปใช้ต่อหรือลงเผยแพร่้ในที่ใดก็ตาม กรุณาแจ้งก่อนนำไปใช้ที่ email ด้านบน ขอบคุณค่ะ

Parawee Nasaree

Create Your Badge

New Comments

Friends' blogs

[Add bewae1001's blog to your web]

Links

BlogGang.com

MY VIP Friend