::: ยิ้มก่อนอ่าน ตาหวานก่อนเปิด :::
Group Blog
 
All blogs
 
♥ ♥ อ่านปากของฉันนะว่า...รักเธอ ♥ ♥ Perhaps Love

ปีเตอร์ ชาน ควรเป็นความภูมิใจของคนไทย เช่นเดียวกับ แจ็กกี้ ชาน, ไทเกอร์ วู้ดส์ หรือ วาเนสซ่า เมย์ ...

ยังไงล่ะ...อ๋อ..ก็ตรงที่เสี้ยวหนึ่งของชีวิตเขาถูกหล่อหลอมจากความเป็นไทย (อันนี้หลายคนอาจจะชักไม่แน่ใจสำหรับ ไทเกอร์ วู้ดส์ กับสาวเมย์นะ...ด้วยว่าทั้งคู่เกิด, เติบโต และถูกหล่อหลอมแบบโลกตะวันตก แต่เอาน่า ต้องยอมรับล่ะว่า คนนึงก็มีแม่เป็นคนไทยไท้ไทย...อีกสาวก็มีคุณพ่อเป็นคนไทยแท้ ๆ จะปฏิเสธรากเหง้าของตนเองได้ยังไง!!)

ได้ข่าวว่า ปีเตอร์ ชาน พูดไทยชัด ความจริงเค้าก็คือคนจีนคนหนึ่งที่เติบโตอยู่ในเมืองไทย...ช่วงเป็นวัยรุ่น เรียนอยู่โรงเรียนนานาชาติที่กรุงเทพฯ ก่อนจะย้ายถิ่นฐานกลับไปอยู่ที่ฮ่องกงอย่างเก่า (ก่อนหน้านั้นก็ได้ไปเรียนระดับมหาวิทยาลัย ในสาขา film ที่อเมริกา)


และภาพยนตร์ก่อนหน้านี้ของเขา Comrades: Almost a Love Story ก็กินใจใครต่อใครหลาย ๆ คน เรียกว่าโดนมั่ก ๆ กับประเด็นที่พูดถึง การพยายามหลงลืมรากเหง้าของตัวเอง ประเภทว่าคนดังลืมหลังควาย อะไรหยั่งงั้น...เอาล่ะเรื่องนี้มีคนพูดถึงเยอะแล้ว และก็เป็นหนังในดวงใจของใครต่อใครหลาย ๆ คน รวมทั้งผู้เขียนด้วย ชอบม้าก..ก..ก..ค่ะเรื่องนี้!!

มาพูดเรื่อง Perhaps Love ดีกว่า ผู้เขียนขอยืมชื่อเพลงของโต๋มาว่า 'อ่านปากของฉันนะว่า...รักเธอ'



นำแสดงโดย หนุ่มหน้าญี่ปุ่น โตที่ไต้หวัน แต่มาเล่นหนังฮ่องกงเรื่องนี้...ทาเคชิ คาเนชิโร่, จีจินฮี....พระเอกจากแดจังกึม, จางเซี่ยะโหย่ว (ไม่ต้องบอกนะว่าใคร!! เอ้าบอกหน่อย...ดารารุ่นใหญ่ของฮ่องกงเค้าน่ะ)

และนางเอกสุดสวย...โจวซวิ่น...คนนี้เราไม่ค่อยรู้จักอ่ะ...ข้อมูลน้อย รู้แต่ว่าหน้าตาน่ารัก ใส ๆ...ครึ่งบนมองเผิน ๆ เหมือน ซูฉี, ส่วนครึ่งล่าง..ปากเหมือนน้องสายป่าน ณ พลอย ของไทยแลนด์มั่ก ๆ ค่ะ




ขอบอกว่าใครชอบหนังเดินตามสูตร... 1..2..3..4 อาจจะไม่ชอบ เพราะหนังตัดต่อได้หวือหวามากในบางช่วง ขณะที่บางช่วงก็เนิบนาบจนชวนหาว และหนังก็เล่าเรื่องสลับกันไปมาระหว่าง เหตุการณ์ในอดีตเมื่อ 10 ปีก่อน ณ กรุงปักกิ่ง กับปัจจุบันในโรงละคร ณ เมืองเซี่ยงไฮ้

ถ่ายภาพได้สวยม้าก...ก... ตั้งใจจัดวางคอมโพสฯ และการใช้สีสันสดใสฉูดฉาด เน้นความเพ้อฝันแบบละครเพลง ผสมผสานกับแฟนตาซีนิด ๆ สลับกับเนื้อหาในส่วนที่เป็นดราม่า





10 ปีก่อน หลินเจียนถง (ทาเคชิ คาเนชิโร่) เป็นนักเรียนการแสดงในกรุงปักกิ่ง ได้พบกับ ซุนนา (โจวซวิ่น) สาวนักเต้นประกอบในคลับเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ที่กำลังไต่เต้าเป็นนักแสดง ทั้งคู่ได้ร่วมทุกข์กันในยามยาก และก่อให้เกิดเป็นความรัก ก่อนที่ซุนนาจะทิ้งเถียนจงไปกับผู้กำกับหนุ่มคนหนึ่ง เพื่อหาความก้าวหน้าในอาชีพนักเเสดง

10 ปีต่อมา ณ กรุงเซี่ยงไฮ้ หลินเจียนถง ได้โคจรมาพบกับซุนนาอีกครั้ง คราวนี้ ทั้งคู่กลายเป็นดาราดัง ต้องมาแสดงละครเพลงคู่กัน อันเป็นผลงานของผู้กำกับชื่อดัง หนี่หยวน (จางเซียะโหย่ว)

ซุนนานั้นทำเป็นจำ หลินเจียนถง ไม่ได้ เพราะต้องการจะลบเลือนอดีตอันยากแค้นของตน และตอนนี้เธอก็เป็นคู่รักอยู่กับหนี่หยวน ผู้ปลุกปั้นเธอจนโด่งดังด้วยเช่นกัน

พล็อตในละครเพลงที่ทั้งคู่ต้องเล่นนั้นเกี่ยวกับรักสามเส้า ...เรื่องราวของคนทั้งสาม...พระเอก นางเอก และผู้กำกับ จึงกลายเป็นละครซ้อนกับเรื่องจริง เมื่อหนี่หยวน ผู้กำกับ...กระโดดมาเล่นบทเส้าที่สามในละครด้วยตัวเอง



เอ๊ะ! แล้วพ่อพระเอกแดจังกึม...จีจินฮี...มาทำอะไรในหนังเรื่องนี้นะ ออกแวบ ๆ เป็นช่วง ๆ (กับหลินฮุ่ย)
อ๋อ...รู้แล้ว ที่แท้ก็ทำตัวเหมือนกับ เจมินี่คริกเก็ต ในเรื่องพิน็อกคิโอนั่นน่ะ (ใช่มั้ย!) ... คือว่า...คอยมากระตุ้นเตือนสามัญสำนึกของตัวละครเอกทั้งสามว่า แท้จริงแล้วลึก ๆ ในใจพวกเขานั้นกำลังต้องการสิ่งใดกันแน่ ....รัก โลภ โกรธ หลง...

ก็บอกแล้วว่าผสมแฟนตาซีนิด ๆ เป็นไงล่ะ...ใส่บทพี่แกมาให้เท่ห์ ๆ ก็ได้เท่ห์สมใจ

!


ปีเตอร์ ชาน เป็นคนทำหนังที่มีรสนิยม จึงไม่ต้องห่วงเรื่อง feel ของหนัง...ดูดี ได้อารมณ์ซาบซึ้งใน Theme เดียวกับ เถียนมีมี่ (ที่รู้สึกว่าเขาจะเข้าถึงแนวนี้ได้ดีกว่าแนวอื่นนะ) ประเภท คนดังลืมหลังควาย แล้วต้องให้ชายคนรักเก่ามาช่วยกระตุ้นเตือนความทรงจำว่า.....

"อ่านปากของฉันนะว่า...รักเธอ"

10 ปีก็มิเคยลืมเลือน ยังรอที่จะรักเธออยู่เหมียนเดิม

ไอ้ขวัญอีเรียมจ๋า...รอกันด้วยน้า..า..า.



Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 16 ธันวาคม 2550 12:44:49 น. 3 comments
Counter : 1447 Pageviews.

 
ชอบการเล่นกับประโยคที่ว่า "อ่านปากของฉันนะว่า...รักเธอ" จัง
เข้าใจใส่ในบทความมั่กๆ เรื่องนี้ดูนานมากแล้ว จำได้ว่าตอนดูจบชอบเพลงประกอบมาก

ว่าแล้วก็...ไปหยิบมาดูดีกว่า


โดย: จื้อหยวนเสีย วันที่: 1 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:38:01 น.  

 
ไปหยิบมาดูแล้ว...แต่อ่านปากไม่ออกเพราะมันไม่ได้พูดไทย
แต่เพลงเพราะมากกกกกกกกกกกกก ฟังไม่ออกแต่มีคำแปลด้านล่างช่วย

เพราะถึงใจจิงๆ


โดย: จื้อหยวนเสีย วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:19:58 น.  

 
แหม๋ม...ก็อ่ะนะ คุณจื้อหยวนเสีย

แต่ก็ชอบใช่มั้ยคระ


โดย: นาท-วริน วันที่: 17 พฤศจิกายน 2550 เวลา:15:56:47 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ส้มเจื๊อง
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




All you need is Love.
Made in Chiangmai.
หลังไมค์ถึงนาทวริน

Johaan Pachelbel cAnoN iN D
สกาววินฯ...ปกแรก Limited Edition
...พิมพ์นาม(สกุล)ปากกาผิดนิดนึง
You aRe whAt you rEad.
ออกจากขวดโหล
เรื่องที่สอง ใช้นามปากกา ‘นาทวริน’ ค่ะ
สำนักพิมพ์เพื่อนดี
งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27)
การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์
******
ที่มาของข้อความ:เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา
Friends' blogs
[Add ส้มเจื๊อง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.