all others are really necessary
ความหยาบคาย คือ ความพยายามของคนอ่อนแอ ที่ทำให้ดูเหมือนว่า 'เข้มแข็ง'
::
โงหัวไม่ขึ้นจากงาน จนเมื่อวานซืน หลานสาวของแม่ทักมา น้องคนนี้ เป็นลูกสาวคนโตของน้าสาวคนที่ 3 ของฉัน
ตอนแรกก็ text คุยกันเรื่อย ๆ สลับกับนั่งทำงาน จนประโยคหนึ่งฉันรู้สึกสะดุด เลยวางงาน และตั้งใจคุย (แม้จะไม่ชอบพิมพ์คุยผ่านไอโฟนเลยก็ตามที)
น้องคนนี้ เคยอยู่กับฉันสัก 4-5 ปีมั้ง แต่ก็ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่ อาจจะเพราะโลกส่วนตัวฉันสูง น้องเลยเหมือนไม่ค่อยกล้าเข้ามาคุย
โตมาแล้วแหละถึงได้คุยกันบ้าง แต่ก็ยังไม่บ่อย แม้จะรู้ว่าน้องมี 'อมยิ้ม' ในพันทิป แต่ก็เล่นกันคนละห้อง ไม่ได้สนใจกันและกันเท่าไหร่
ต่างคนต่างอยู่ว่างั้น
จนนั่นแหละ ฉันเอ่ยคุยแบบไม่มีจุดประสงค์อะไร แค่ประโยคเดียวที่กล่าวถึงญาติอีกคน ลูกสาวของน้าสาวคนที่ 4 ซึ่งเป็นอาจารย์หมอในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง น้องคนที่เป็นอาจารย์หมอ เรียนอินเตอร์มาตลอด เพราะพ่อแม่เป็น ผอ.โรงเรียนจังหวัด เรียกว่า อยากได้อะไร เป็นได้ ใช้ข้าวของแบบหรูหราอู้ฟู่ เพราะถึงพ่อแม่จะเป็นครู แต่ก็ระดับผู้บริหาร ไหนจะสวนยาง สวนทุเรียน สวนเงาะ แล้วก็ยังร้าน 7/11 ถึง 3 แห่งหน้าโรงเรียน
ฉันไม่เคยรู้ข้อกินแหนงแคลงใจ ระหว่างน้องสองคนนี้หรอก แต่ก็รู้ว่าแม้จะอายุเท่ากัน แต่ก็ไม่สนิทกัน
น้องที่เป็นอาจารย์หมอมักปรึกษาสารพัดเรื่องกับฉัน ในช่วงหนึ่ง แต่ก็ห่างไปเมื่อฉันงานยุ่งและพบว่า คำแนะนำที่ให้ไปไม่มีการสานต่อ ปัญหาก็ยังคงเดิม เอาแต่บ่น แต่ไม่ปรับปรุงเปลี่ยนแปลง
น้องคนที่ทักฉันมาเมื่อวานซืน ทำงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง ใช้ชีวิตเพียงลำพังในกรุงเทพฯ ซื้อคอนโด ขี่มอเตอร์ไซค์ และมีหมาแมวเป็นเพื่อน น้องคนนี้ หน้าตาสวยคมเข้มเลยล่ะ สวยกว่าน้องอาจารย์หมอเยอะ แต่ชอบทำตัวเป็นทอมบอย ทั้งที่ก็มีแฟนนะ
แต่ ... อืมมมมม ... เนอะ เขียนไม่ออก
ถ้าน้องมาอ่าน เดาว่าน่าจะมาอ่านทั้งสองคน
อยากจะบอกว่า บางเรื่องพี่ก็ "ตัดสิน" ไม่ได้หรอก แต่บอกได้อย่างหนึ่งว่า รักน้องทั้งสองคนเท่ากัน เผลอ ๆ จะรักมากกว่าน้อง ๆ ของน้าคนอื่น ๆ ดังนั้น พี่ว่า อะไรที่มันเกิด มันอยู่ที่ใจเรานะ
อย่าเปรียบเทียบ อย่าน้อยเนื้อต่ำใจ อย่ารอให้อีกฝ่ายก้าวมากว่าครึ่ง มันต้องพบกันครึ่งทาง
และถ้ามองให้ดี แต่ละคนก็มีดีของตัวเองมิใช่หรือ แล้วมันจะด้อยกว่ากันตรงไหน
การที่ใครจะรู้อะไรก่อนใคร การที่ใครจะได้อะไรมากกว่าใคร มันก็ล้วนเป็นของเขา เขาถึงได้
และพี่ยืนยันตรงนี้ว่า ถอดหัวโขนออกแล้วนัดเจอกันสิ จากนั้นก็เปิดใจเลย
วิธีนี้ง่ายที่สุดแล้ว เอาเป็นว่า หลังจาก 'ธิ' เล่ามา พี่ถาม 'ฐา' แล้ว เรื่องมันไม่มีอะไรเลยนะ ผงเข้าตาเท่านั้นเอง แต่รู้ไหมว่า ทำไมมันถึงเป็นผงที่เท่าภูเขา
ก็มันสะสมมานานมากไง ลอง "ล้างใจ" กันดีไหม พอใจโล่ง ตาก็จะใส เชื่อดิ
พี่ยืนยันว่า พอเราสองคนอายุมากกว่านี้ เราก็จะรู้เองแหละว่า ไม่ว่าจะอะไรในโลกนี้ มันผ่านเข้ามาแล้ว เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป
ทำใจให้สบาย และไม่ต้องไปฟัง "ป้า" "แม่" และ "แม่" นะ บางที ช่องว่างระหว่างวัยมันเยอะไง มันถึงออกมาเป็นอย่างนี้
และอีกอย่าง รู้ใช่ไหม ไม้แก่ดัดยาก ก็ในเมื่อเรายังเป็นไม้ไม่แก่จัด เราก็ปรับตัวเองซะ ดัด งอ โน้ม ทำได้ตั้งหลายวิธี
อยู่ที่จะทำเท่านั้นแหละ จริงไหม
ถ้าหากลองหาทางแก้ไขแล้วยังไม่สำเร็จ ตะกอนยังนอนก้นขุ่นอยู่กลางใจ บอกมาอีกทีนะ เดี๋ยวจะสาดน้ำล้างให้
ตอนนี้ "คุยกันเอง" ก่อนนะน้องนะ เพราะพี่ขออยู่ในโหมด "จำศีล" สักชั่วยาม
เหนื่อยกับงาน หมดแรงกับงาน จริง ๆ จ้ะ
Create Date : 19 พฤษภาคม 2557 | | |
Last Update : 19 พฤษภาคม 2557 7:34:32 น. |
Counter : 620 Pageviews. |
| |
|
|
|