• 2024 coffee & everything in between
• 2023 sip coffee in my own mug
• 2022 just live my life
• 2021 got to let grow
• 2020 blossom in its own time
• 2019 delicate jottings
• 2018 at a time i was sure
• 2017 to live life completely
• 2016 wrapped around petals
• 2015 a little bit bitter
• 2014 keep flowers bloom!
• 2013 cup of coffee on table
• 2012 beginning of next level

not capable of controlling wherever you go, no matter what the weather always bring your own sunshine. :: :: anthony j. d'angelo สัปดาห์แห่งการเดินทางขนมดอกลำดวนในขวดโหลสีน้ำเงิน ที่ยาวนานจากความเข้าใจผิดของคนทำ - คนรับฝาก และคนรอชิม ซึ่งสุดท้ายเมื่อยิ่งไปไกลเส้นทางที่ควร เลยบอกคนรับฝากซึ่งเป็นมือเดินสารรายที่ 5 แล้วว่า "ทิ้งเหอะ" บางอย่าง เมื่อมันจะไม่มาถึง มันก็ย่อมจะไม่มาถึง .... เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม โทรไปเปลี่ยนบริษัทมือถือ เพราะบริษัทเดิม ในส่วนของโปรโมชั่น ที่ว่าโทรกลับไทยได้ฟรี ไม่เคยโทรได้ผ่านรอดตลอดบทสนทนาเลย ถ้าบังเอิญโทรติด คุย 2 นาทีก็หลุด ถ้าบังเอิญโทรติด ก็จะเรียกสายไปจนหลุด และแม่บอก 'ไม่ได้ยินเสียงเรียกสายเข้านะ' แต่นั่นแหละ ส่วนใหญ่มันก็ไม่ติดหรอก ต้องใช้ LINE โทรข้ามประเทศแทน .... พูดถึง LINE ด้วยความหงุดหงิด มีพนักงานในเครือคนนึง ชอบส่งไฟล์งานผ่านทาง LINE ทั้งที่เตือนครบ 3 ครั้งแล้ว และทุกครั้งก็จะหัวเราะ พร้อมสัญญา จะไม่ทำอีก แต่เช้านี้ยังคงทำ ผลจึงคือ block นางไปเลย จบข่าว .... บันทึกสุขภาพ เปลี่ยนหมอ primary เป็นหมอผู้หญิง ชื่อ lilit และเพิ่งเห็นว่า คลินิกหมออยู่ห่างจากบ้าน 6.1 ไมล์เท่านั้น ตอนโทรไปเปลี่ยนหมอ ทาง front office โทรมาถามทันทีว่า เพราะอะไรหรือ คำตอบ ไม่มีอะไรมาก แค่หมอ primery คนเดิม คือหมอ sanchez ตามตัวยากมาก แต่ถึงเปลี่ยนหมอ primery ก็ไม่ต่างกัน เพราะทั้งสองหมอก็ยังสังกัดโรงพยาบาลเดียวกัน เพียงแต่จะว่าไป หมอ lilit ยังมีคลินิกอยู่ใกล้บ้านฉันมากกว่า ออกไปปากซอยก็เจอหมอได้แล้ว ... ช่วงนี้ นั่งนานแล้วปวดบริเวณไต 555+ หมอจริงจังแบบล้อ ๆ ว่า "เพื่อนใหม่คงเริ่มอึดอัดแระ" เอ้า ... ว่าไงว่าตามกัน   Create Date : 07 ตุลาคม 2557     Last Update : 7 ตุลาคม 2557 1:42:48 น. Counter : 622 Pageviews.   Share Tweet

finally หนทางยังดูเหมือนเดิม มีแสงไฟ มีผู้คนรอบกาย จากคนร้อยพันที่ยืนใกล้กัน กลับรู้สึกว่า .. ไกลแสนไกล อะไรมันหายไป.. จากหัวใจของเรา :: เปราะบาง, bodyslam how many times through life comes loneliness. how many times to go through the cold nights. . . ที่สุดก็ว่าง เงยหน้าจากจอคอมฯ และเดินออกไปนั่งที่บันไดหน้าบ้าน กระถางไม้สีน้ำตาลมีรอยแตก ดินร่วนค่อย ๆ ไหลออกมาข้างนอกกระถาง ต้นไม้เล็ก ๆ เริ่มจะยืนต้นตาย, เข้าสู่อาการร่วงร้าว i never thought life could be so cruel like this  like everyone runs away as far as possible it maybe because i'm not meant for anyone must bear to be lonesome, all alone มองอะไร ๆ ที่ผ่านไปมาตรงหน้า มดเดินเรียงกันเป็นแถวแนวยาว ผ่านจากไม้ดอกหวานกอนี้ไปสู่กอโน้น หอยทากที่เพิ่งตื่นนอนกำลังออกเดินทาง นกตัวน้อย ๆ เริ่มบินกลับมาที่รังเล็ก ๆ บนต้นไม้ดอกขาวพราว ฉันนั่งเงียบ ๆ คนเดียว from now on there may be no-one left anymore though there's no sign that shows it'll be like at first again  from now on there may be nothing left,  no hope left at all  when life collapses, then who will i live for? ความเงียบ, ที่บางทีอยู่ใกล้แค่เอื้อมแม้กลางฝูงชน แค่ปิดตานิ่ง ความเงียบ, บางทีก็อยู่ห่างไกลเกินจะเอื้อมคว้าถึง แม้จะนั่งอยู่เงียบ ๆ เพียงคนเดียว คิดถึง .. ใคร คิดถึงใครสักคน แต่ไม่รู้จะคิดถึงใครดี หรือการจะไม่มีใครให้คิดถึง คือเรื่องที่ได้กำหนดไว้แล้วว่า จ ะ อ ย่ า ง ไ ร ก็ ไ ม่ มี . . . กับบางข้อตกลง กับบางคำร้องขอ ฉันหวังว่า ... ฉันหวังว่า ฉันจะได้รับอย่างที่ ห วั ง จ ะ ข อ ' ต ก ล ง '   Create Date : 02 ตุลาคม 2557     Last Update : 2 ตุลาคม 2557 8:19:50 น. Counter : 642 Pageviews.   Share Tweet

yesterday's lottery ticket the wrong train can take you to the right station :: :: the lunch box, 2003 นานมากที่ไม่ได้ดูหนังอินเดีย อาจจะด้วยฝังใจกับบางภาพจำ ประมาณเสียงเพลง และการวิ่งวนรอบต้นไม้ หรือไม่ก็ดราม่าจนสุดจะทนดูได้ แต่กับเรื่องนี้ เพื่อนสนิทการันตีเสียงแข็งว่า ดูเถอะแก เลย อืมมม ดูละกัน แล้วก็หลงรักไปเลย นางเอกแต่งงานกับสามีหนุ่มหล่อ มีลูกสาว 1 คน พระเอกพ่อม่ายวัยใกล้เกษียณ อยู่ตัวคนเดียว เหตุการณ์เกิดขึ้นในช่วง 1 เดือนก่อนพระเอกเกษียณ ในอินเดียมีบริการรับส่งปิ่นโตข้าวกลางวัน โดยมีคนไปรับจากบ้านแล้วนำไปส่งตามออฟฟิศ แค่การเดินทางของกล่องข้าวกลางวันในเรื่องนี้ ก็สนุกสนานและตื่นตาตื่นใจมากแล้วล่ะ เอาว่า นางเอกพยายามสุดฝีมือในการทำอาหารกลางวัน ฝากส่งไปให้สามีที่ออฟฟิศ แต่ปิ่นโตนั้น ดันส่งไปผิดที่ ผิดคน และคนคนนั้นคือ "พระเอก" ของเรา ก็ดันกินซะหมดเกลี้ยง หมดพร้อมความแปลกใจว่า ร้านอาหารประจำทำอาหารได้อร่อยมาก เลยแวะไปชมและไปสั่งแบบเดิม พร้อมบอกว่า สิ้นเดือนนี้จะเกษียณแล้วนะ ฝั่งนางเอกก็ถามสามีถึงอาหารที่ทำให้ สามีบอกว่ากะหล่ำดอกก็อร่อยดีนะ นางเอกรู้ทันทีว่าสามีไม่ได้กินอาหารที่ทำให้ไป แล้วใครกิน ? รุ่งขึ้นก็ทำไปอีก โดยไม่ท้วงติงกับคนส่ง แต่ในปิ่นโตวันที่ 2 นางเอกแนบจดหมายน้อยไปด้วย .... เรื่องราวเริ่มต้นตรงนี้ ความสัมพันธ์ที่ก่อตัวทีละน้อยผ่านจดหมาย โดยไม่รู้จักกัน นางเอกไม่แม้แต่จะรู้จักชื่อพระเอก แต่พระเอกน่ะรู้จักชื่อนางเอกเพราะนางลงชื่อไว้ ความผูกพันเริ่มก่อตัว จนปมปัญหาในชีวิตนางเอกมาถึงที่สุด สามีมีกิ๊ก สามีบอกว่า เบื่อที่จะกินกะหล่ำดอกทุกมื้อเที่ยง (ฮา) นางเอกตัดสินใจจะไปอยู่ภูฎาน เพราะลูกสาวบอกว่า คนที่นั่นมีความสุข และ 1 รูปีในอินเดีย เท่ากับ 5 รูปีในภูฎาน นางเอกขอเจอพระเอก ก็ถ้าจะไปด้วยกัน ควรจะเจอตัวกันก่อน ใช่ไหม นางเอกนัดพระเอกในวันก่อนที่พระเอกจะเกษียณ นางเอกไปรอ พระเอกไม่ไปตามนัด รุ่งขึ้น นางเอกส่งปิ่นโตเปล่าไปให้พระเอกค่า เจ็บมาก ลืมบอกว่า นางเอกมีฝีมือในการทำอาหารมาก รสชาติดีมากเลยล่ะ anyway, พระเอกตัดสินใจสารภาพว่า ทำไมไม่ยอมเจอนางเอก พระเอกบอกตามจริงว่า เขาแวะไปตามนัด และนั่งมองนางเอกดื่มน้ำเปล่าหมดเป็นเหยือก นางเอกสวย สาว และมีฝีมือ มีความฝัน ในขณะที่พระเอกเอง เช้าวันนัด มีเหตุให้เขาตระหนักชัดว่า ตัวเองแก่แล้ว ฯลฯ ... ... ... นางเอกตามหาพระเอกผ่านขบวนการแขกส่งปิ่นโต โดยโวยวายว่าแขกส่งผิดที่ผิดคน แขกยอมบอกจุดที่ปิ่นโตไปถึง คือที่ทำงานของพระเอก วันนางเอกไปหาพระเอกที่ที่ทำงาน พระเอกออกจากงานเพราะเกษียณแล้ว และตัดสินใจกลับรัฐเกิด หากที่สุดพระเอกก็เปลี่ยนใจ the wrong train can take you to the right station พระเอกกลับสู่มุมไบ และตามหาที่อยู่นางเอกผ่านขบวนการแขกส่งปิ่นโต ขณะที่วันนั้น คือวันที่นางเอกตระเตรียมพาลูกสาวหนีออกจากบ้าน หนังจบดีมาก ต้องดู ต้องดู มีหลายฉากกระแทกใจ และห้วงอารมณ์คนดูสะดุดเป็นระยะ เอาว่าภาพรวม "สวย" และ "กินใจ" มากมาย โดยไม่ต้องดราม่าแม้สักซีนเดียว ชอบฉากเด็กหญิงเพื่อนบ้านของพระเอก พัฒนาการแบบไม่ต้องพูดเลย ชอบฉากเด็ก ๆ ที่มาเล่นหน้าบ้านพระเอก แล้วตอนสุดท้าย ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป  ชอบฉากที่นางเอกเล่าเรื่องพ่อเป็นมะเร็งปอดให้พระเอกฟัง ชอบฉากที่พระเอกเล่าถึงภาพวาดริมถนน ชอบฉากในงานแต่งงานของเพื่อนพระเอก เหนืออื่นใด ชอบ "ป้าเพื่อนบ้านชั้นบน" ที่มีแต่เสียง คนดูไม่เคยเห็นป้าคนนั้นเลย แต่โคตรจะคุ้นและแสนจะชอบป้าอะ ป้าเปรี้ยวดี ... โลกนี้คือละครจริง ๆ และฝันอยากให้ละครไทยสร้างโลกได้อย่างนี้บ้าง ใครสนใจก็คลิกดูจากลิ้งค์นี้ใน you tube ละกันค่ะ the lunch box   Create Date : 28 กันยายน 2557     Last Update : 28 กันยายน 2557 12:38:02 น. Counter : 771 Pageviews.   Share Tweet

one month and a day ฉันรู้ว่า... ความรักเป็นเพียงเสียงตะโกนลงสู่ห้วงลึกที่ไม่มีใครได้ยิน รู้ว่า การถูกลืม เป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ รู้ว่า เราทุกคนต้องตาย รู้ว่า วันหนึ่งทุกอย่างที่เราทำไว้ จะกลับคืนสู่ธุลี รู้ว่า ดวงอาทิตย์จะกลืนกินโลกเพียงใบเดียวที่เราจะมีได้ และฉันก็รู้ว่า ... ฉันรักเธอ :: :: the fault in our stars, ดาวบันดาล ขอบคุณหลังไมค์ที่คลิกไปหย่อนคำเตือนว่า " หยากไย่ขึ้นเต็มบลอคแล้ว " ขอบคุณค่ะพี่สาว หายไปไหนมาเหรอคะ ก็อยู่ล่ะค่ะ แค่เลือกจะเงียบ เพราะรู้ว่าอารมณ์กำลังเหวี่ยงสุด ๆ ก็เลยลองนั่งมองมันค่ะ อยากรู้ว่าจะเหวี่ยงซ้ายขวาไปได้ไกลแค่ไหน และก็ ... ไกลอยู่นะคะ ช่วงที่ผ่านมา เลยใช้วิธีสมัครสมาชิกรายปีของ descanso gardens  คือพอเหมือนใจจะแผ่รังสีร้าย ก็หนีผู้คนไปเดินเล่นในสวน พื้นที่ตั้ง 160 เอเคอร์ เลือกหลบคนได้สบายมากค่ะ นอกนั้นก็ยังทำงานสลับกับดูแล "เพื่อนใหม่" ในตัว ที่ก็เริ่มคุ้น ๆ กันแล้วค่ะ พอจะคุยกันเข้าใจ สั่งกันแล้วเชื่อฟังมากขึ้น ซึ่งถ้าเป็นควบคุมความประพฤติได้ดีเช่นนี้ต่อไป ก็น่าจะอยู่ด้วยกันได้อีกสักระยะนาน ๆ กับอ้อ .. อีกอย่างค่ะ หันหน้าเข้าหาห้องสมุด ทุกหลังเลิกงาน วันอังคาร และพฤหัส จะแวะไป glendale central library ยืมหนังสือมาอ่าน บางวันก็สลับไปอีกห้องสมุดค่ะ library, arts & culture อันคือห้องสมุดสาขา ที่อยู่ถนน mountain ไม่ไกลกันกับถนน harvard ของห้องสมุดหลัก เจ้าหน้าที่ห้องสมุดทั้งสองบอกทุกครั้งว่า ยูรู้ใช่ปะว่ายืมหนังสือได้มากกว่าครั้งละ 1 เล่ม (รู้สิ ฉันเคยยืมคราวเดียว 10 เล่มมาแล้วนี่นา) ตอบไปว่า อยากตั้งใจอ่านทีละเล่มน่ะ ... ... นอกนั้นทำอะไรอีกบ้าง บ้าซื้อเพลงค่ะ ท่อง iTune เป็นว่าเล่น ชอบเพลงไหนก็คลิกซื้อมาฟัง ด้วยเหตุว่า แต้มสะสมในบัตร amex ให้แลกเป็นเงินไว้ซื้อของใน apple store ได้ แถมไม่ทันคิด คลิกเลือกแลกแต้มมาตั้ง 300 เหรียญ นึกว่าเพลงจะแพงไงคะ คราวนี้เครียดเลย ใช้ซื้ออะไรดี app ก็ไม่เล่น เกมก็ไม่ชอบ ใช้มือถือแค่รับสายกับโทรออก อ้อ มีใช้ line กับช้าง และ 4-5 คนในครอบครัว กับมะเฟือง และเพื่อนอีก 3 คน บ้าง ย้ำว่าบ้าง เพราะอารมณ์ขี้เกียจชนะขาดทุกวัน และเมื่อใช้แค่นั้น สติ๊กเกอร์จึงไม่ต้องการเพิ่ม แต่ขนาดนั้นก็นะ ก็ยังซื้อ " พี่เส้าหลิน " กับ " พูห์แบร์ " มาใช้ ชอบพี่เส้าค่ะ น่ารักดี สรุปไปสรุปมา ใช้ซื้อเพลงแหละ เพลงละ 99 เซนต์ ซื้อมา 57 เพลงแล้วเนี่ย ยังไม่หมด ก็เพลิดเพลินดีค่ะ สารภาพว่าระหว่างเงียบ ๆ แม้ไม่คลิกเข้ามาแลดูหน้าบลอคเลย แต่ก็คิดนะคะว่า อืมมมม อยากบันทึก หากก็เลือกบ่นระบายบ้าในสมุดด้วยลายมือ มากกว่าจะกดแป้นพิมพ์ รู้สึกผิดค่ะพี่ จะพยายามนะคะ พยายามเท่าที่นึกอยากกดแป้น ว่า จะมาพิมพ์รายงานตัวเป็นระยะ และจะเพียรทำให้ได้ทุกระยะ คุยกันค่ะพี่   Create Date : 26 กันยายน 2557     Last Update : 26 กันยายน 2557 1:26:17 น. Counter : 628 Pageviews.   Share Tweet

and i was born with a butterfly ข้ามโลกไปเกินกว่าครึ่ง คน - คนนึงที่ทำให้รู้ว่าโลกนี้สวยงาม ข้ามหัวใจใคร ๆ นับร้อยนับพัน เรียนรู้ที่จะมีกันในฝัน เงียบ ๆ ไป ความรู้สึกที่มีวันนี้ เป็นความเรียบเรื่อยเหมือนสายลมเอื่อย น้ำคำที่คุ้นเคย มีความอบอุ่นแฝงเร้น ถ้อยคำที่เอื้อเอ็นดู ดูคุ้นใจในทุกเช้าค่ำ แต่วันนี้กับภาพตัวหนังสือ ว่า 'คิดถึง' ที่แม้ไม่ใช่ครั้งแรกของการยิน  หากก็ทำให้อึ้ง, และก็เชื่อ เชื่อเหมือนที่เชื่อในทุกคำเสมอมา . . และเลือกที่จะไม่ถามต่อไปว่า จริงหรือเย้า และจะมีความรู้สึกนั้นไปยาวนานแค่ไหน . . ก็จะคิดถามไปทำไม ในเมื่อวันนี้ที่มีใจให้กัน ก็สุขทั้งในฝันและวันตื่น -- เพียงพอแล้ว ข้ามโลกกลับมาอีกครึ่ง มีคน - คนนึงที่รับรู้ถึงความรู้สึกสวยงาม ข้ามหัวใจผู้คนนับร้อยนับพัน มีหัวใจของคุณ และหัวใจของฉัน.. แค่นั้นก็พอ ท้องฟ้าหนึ่งทะเลหนึ่ง ผู้หญิงหนึ่ง ผู้ชายหนึ่ง หัวใจหนึ่ง และอีกหัวใจหนึ่ง.. คือ หนึ่งใจ.. . . บันทึกในวันที่อากาศแอลเอ กลับมาระอุอีกแล้ว   Create Date : 23 สิงหาคม 2557     Last Update : 23 สิงหาคม 2557 4:06:21 น. Counter : 879 Pageviews.   Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com