ยิ่งห่างก็ยิ่งใกล้
ยิ่งหนีก็ยิ่งตาม
การเดินทางผ่านสถานที่
ก็คล้ายกับการเดินทางของชีวิต
บางครั้ง เราจำเป็นต้องวิ่งหนีไปให้ไกลห่าง
เพียงเพื่อจะให้เห็นสิ่งที่อยู่ในตัวเรา

-- อัญชลี ชัยวรพร, คำ

อากาศแถวบ้าน
ไม่เกิน 10 องศามาหลายเดือนแล้ว
เหมือนข่าวร้าย ๆ ที่โหมเข้ามาเป็นระลอก

พายุลูกล่าสุด
คือ .. คุณลุงที่ดูแลกันมา 26 ปี
จากไปอย่างไม่ทันตั้งตัว

คิดเสมอแหละว่า ท่านอายุเยอะแล้ว
แต่ก็ "ชราภาพ" อย่างแข็งแรงมากมาย

แล้วทำไมจู่ ๆ ไม่ยอมหายใจซะล่ะคะ

.

.

เป็นอีกรายที่จากไป
อย่างทิ้งให้คนอยู่หลังอึ้งอั้นอึงอลในใจ
อย่างไม่เชื่อว่า วันนี้ 'ได้' มาถึงแล้ว

แต่ก็รับได้ ... กับความเป็นไปที่รับรู้ในนาทีแรก

เพราะรู้ว่าท่านไม่ได้หายไปไหน

คุณลุงยังอยู่ในใจ

ในแก้วกาแฟทุกใบ
ในทุกจิบของกาแฟ
ในกาแฟขมทุกหยด

ฉันแค่ .. นับจากนาทีนี้
จะไม่มี "ญาติผู้ใหญ่" ที่มักชวนชักกัน
ไปเดินด่อมท่อมหาร้านกาแฟ

เพื่อจะนั่งเงียบ ๆ อ่านหนังสือกันคนละเล่ม
อีกแล้ว

แค่นั้น

แ ล ะ แ ค่ นั้ น

...

หนูจะคิดถึงลุงทุกวัน
หนูจะนึกถึงลุงทุกคืน

ลุงสอนให้หนูรักการอ่าน
ลุงเป็นแรงบันดาลใจให้หนูกลับมาเขียนหนังสือ
อีกครั้ง
ลุงเป็นฮีโร่ของหนูในเรื่องงานแปล

ชาติหน้า

ขอให้หนูมีโอกาสได้เป็นหลานลุงอีกนะคะ

ได้เกิดมาเป็นหลานของลุง

ได้มาเดินจูงมือลุงไปไหน ๆ ด้วยกันอีกนะคะ

"ลุงภัช"

..

รักลุงมากค่ะ

Create Date : 20 มกราคม 2560
Last Update : 20 มกราคม 2560 3:43:33 น.		0 comments
Counter : 859 Pageviews.
Share Tweet