The Help (2011): ความในใจของยัยตัวดำ The Help (2011) : หนังดราม่าย้อนยุคที่สร้างจากนิยายขายดีชื่อเดียวกันของ Kathryn Stockett เรื่องนี้แทบจะเป็นตัวเต็งบนเวทีแจกรางวัลหนังทุกสถาบัน (แม่ทุกสถาบัน) และคงไม่ต้องแปลกใจเลยถ้าหากว่าหนังจะไปเจิดจรัสลั้นลาบนเวทีออสก้าร์ครั้งต่อไปด้วย ซึ่งดีไม่ดีก็อาจจะคว้ารางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยมมาครองได้เลย ใครจะไปรู้ รอดูเอาเถิด แอบฟังเจ้านายนินทาคือวิสัยของคนใช้ หนังพาย้อนไปยังรัฐมิสซิสซิปปี อเมริกา ทศวรรษที่ '60 ซึ่งยังมีการเหยียดผิวอย่างเข้มข้น เพื่อเสนอเรื่องราวของสาว Eugenia "Skeeter" Phelan (Emma Stone) นักศึกษาจบใหม่ไฟแรงผู้ใฝ่ฝันจะเป็นนักเขียนซึ่งตัดสินใจเขียนหนังสือสุดฉาวที่แฉความในใจของบรรดาสาวใช้ผิวหมึกที่มีต่อบรรดานายจ้างของตน อันมีทั้งประเด็นการเหยียดผิว ชีวิตส่วนตัว มิตรภาพอันงดงามระหว่างสาวต่างผิวสี และเรื่องราวต่างๆ มากมายที่จะทำให้ท่านผู้ชมประทับใจมิรู้ลืมเชียว
มีตัวร้ายของเรื่องอย่างกับละครไทย
ผกก./นักแสดง Tate Taylor ได้รับความไว้วางใจจากเจ้าของบทประพันธ์ (เพราะเป็นซี้กันตั้งแต่เด็ก) ให้นำผลงานสุดรักมาทำหนัง ซึ่งเขาก็ทำหน้าที่ได้เป็นอย่างดี สามารถเล่าเรื่องราวในมุมมองของผู้หญิงได้อย่างละเมียดละมัยราวกับ ผกก.เป็นผู้หญิงมาเองเลยทีเดียว โทนหนังออกมาสดใสเจิดจ้า สบายตาสบายใจ และเต็มไปด้วยอารมณ์ขันแบบคนใช้-เจ้านาย แต่บทจะดราม่าก็เล่นเราน้ำตาริ้นได้เลยทีเดียว เต็มไปด้วยนักแสดงสาวทรงเสน่ห์
ทางด้านนักแสดงก็ยกขบวนนักแสดงหญิงมากฝีมือมาซะหลายคนเลยทีเดียว ซึ่งแต่ละคนก็ทำหน้าที่ของตนได้อย่างน่าชื่นชม ไม่ว่าจะเป็นสาว Stone ที่น่ารักสดใสเห็นหน้าแล้วชื่นใจ, Viola Davis และ Octavia Spencer กับบทคู่สาวใช้ผิวสีเพื่อนซี้ที่โดดเด่นจนมีสิทธิ์ลุ้นออสก้าร์แน่ๆ, Bryce Dallas Howard กับบทบาทตัวร้ายที่ร้ายที่น่าหมั่นไส้ไม่ใช่น้อย และ Jessica Chastain ที่ลงทุนอึ๊บหุ่นอึ๋มก็เซ็กซี่ปนแสนซื่อได้ใจยิ่งนัก สองคนขวามีสิทธิ์ลุ้นออสก้าร์สาขานักแสดง
แม้ประเด็นการเหยียดผิวจะไกลเกินตัวคนไทยเราไปบ้าง แต่เรื่องราวระหว่างคนใช้-เจ้านายแบบในหนังเนี่ยเราคงคุ้นเคยกันดี ผู้ที่ชอบดูหนังดราม่าละเมียดละมัย ดูแล้วประทับจิตให้แง่คิดในชีวิต ก็คงจะถูกใจกันเป็นพิเศษ แต่ใครที่ไม่ถนัดหนังแนวผู้หญิงๆ ล้วนแบบนี้ล่ะก็คงจะไม่ค่อยหือไม่ค่อยอือมากนัก แต่ก็ต้องยอมรับล่ะว่าหนังเรื่องนี้เขาดีจริง แม้อาจจะไม่ใช่หนังที่จะชอบกันได้ทุกผู้ทุกคน ซึ่งจะว่าไปแล้วหนังแบบนี้นี่ล่ะถูกใจกรรมการออสก้าร์นักเชียว ขอบอก
+ หนังดราม่าย้อนยุคน้ำดี เนื้อหาดี การแสดงเยี่ยม ตัวเต็งออสก้าร์แน่ขอบอก - หนังดราม่าย้อนยุคกับเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับตัวละครหญิงล้วนๆ ที่ไม่หวือหวาแบบนี้ ใช่ว่าดูแล้วจะอินจะปลื้มกันได้ทุกคน VIDEO *ช่วงเพลงในหนัง* Mary J. Blige หนังเกี่ยวกับคนผิวสีแบบนี้ เพลงขายของหนังก็ต้องใช้บริการของคนผิวสีสิ ซึ่งนั่นก็คือเจ๊ Mary J. Blige ศิลปินอาร์แอนด์บี/โซล ชาวมะกัน ที่มากับเพลงช้าๆ เพราะๆ เนื้อหาดีๆ อย่าง 'The Living Proof' ที่เราจะได้ยินกันในช่วงเอนด์เครดิต และนอกจากนั้นหนังยังมีเพลงร่วมสมัยโน้นมากมายหลายศิลปิน ซึ่งเราก็ขอนำเพลงของ Bob Dylan ที่จะได้ยินตอนนางเอกโดนแฟนทิ้งมาฝากด้วยจ้า
Create Date : 16 ธันวาคม 2554
Last Update : 16 ธันวาคม 2554 6:15:00 น.
4 comments
Counter : 2415 Pageviews.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [
ถ้าดูหนังเต็มๆ มีหวังร้องไห้แหงมๆ