Fly to nanaspace... , Welcome to my place...

สาวหลงยุค / พงศกร



สาวหลงยุค / พงศกร

การแปรปรวนของสนามแม่เหล็กโลกทำให้หญิงสาวต่างยุคสองคนสลับตำแหน่งสถานที่กัน หนึ่งสาวคือพลอยบุษย์ สาวโสด นางแบบห้องเสื้อในยุคปัจจุบัน กับอีกหนึ่งสาวคือบุษราคัม สาวไทยในยุคอดีตที่ออกเรือนแล้ว มีช่วงชีวิตในสมัยรัชกาลที่ 6 ความประหลาดแห่งโชคชะตาอีกอย่างที่ผู้เขียนสร้างไว้คือให้หญิงสาวสองคนนี้หน้าตาเหมือนกันไม่ผิดเพี้ยน

แต่ใครคนไหนก็ยังเป็นคนๆนั้น ผู้หญิงสองคนต่อให้หน้าตาเหมือนกันแค่ไหนมันก็เป็นเพียงสิ่งที่เห็นแต่ภายนอก การพูดจาความคิดความอ่านก็ยังเป็นตัวของตัวเอง ไม่มีทางปกปิดได้ ทั้งพลอยบุษย์และบุษราคัมต่างไม่เชื่อว่าเป็นความจริงที่หลงมาอยู่ในต่างยุค แต่ต่อมาทั้งคู่ก็ต้องทำใจ การใช้ชีวิตในต่างยุคหลายต่อหลายเดือน เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นสร้างความผูกพันระหว่างสองสาวกับผู้คนในยุคนั้น จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อโอกาสที่จะทั้งคู่กลับไปยังยุคที่จากมามาถึง การตัดสินใจของพวกเธอจะเป็นเช่นไร

พลอยบุษย์ซึ่งต้องกลายเป็นบุษราคัม เธอหายตัวไปเมื่อครั้งมาเยี่ยมยายที่บ้านแถวย่านบางลำพู หญิงสาวเพิ่งมีเรื่องระหองระแหงกับอารัมซึ่งเป็นคนรัก พุทธชาด (น้องสาวของพลอยบุษย์) รู้ว่าอารัมไม่ได้รักพี่สาวตัวเองจริง ที่คบหาเพียงเพราะต้องการปลอกลอกเธอ ในขณะที่บุษราคัมซึ่งกลายมาเป็นพลอยบุษย์ในยุคปัจจุบัน เธอถูกพ่อบังคับให้แต่งงานออกเรือนไปในระหว่างที่คนรักไปเรียนต่างประเทศอย่างไม่มีทางเลือก

เหตุการณ์ในยุคอดีต พลอยบุษย์ตื่นขึ้นมาในบ้านคุณยาย หากทว่ามันไม่ใช่บ้านคุณยาย (อย่าเพิ่งงงล่ะ) เพราะสภาพแวดล้อมทุกอย่างต่างไป (เธอหลงมาในยุคอดีต แต่เป็นบ้านหลังเดิม) บุษราคัมเพิ่งถูกสามีทำร้ายร่างกายหัวแตกจึงมาพักผ่อนที่บ้านคุณยาย หลวงนิติธรรมพินิจ (พระเอกค่า) ซึ่งเป็นคนรักเก่าของบุษราคัมเรียนจบกลับมาเมืองไทยพอดี มารู้ว่าคนรักของเขาแต่งงานไปแล้วก็ได้แต่ทำใจ อวยพรให้เธอใช้ชีวิตอย่างมีความสุขต่อไป แต่เรื่องไม่เป็นเช่นนั้น สามีของบุษราคัมไม่ใช่คนดี หมอนี่ยังเล่นชู้กับน้องสาวต่างมารดาของบุษราคัมด้วย แต่ก็ไม่ยอมปล่อยบุษราคัม เขาแล่นมาตามบุษราคัมกลับบ้าน ยิ่งมาเจอหลวงนิติธรรมพินิจอีกยิ่งโมโห พลอยบุษย์ซึ่งเป็นสาวสมัยใหม่ทนไม่ไหวที่เห็นสองหนุ่มทะเลาะกันเลยออกปากไล่คนคู่

อากัปกริยาที่เปลี่ยนไปทำให้ยายของบุษราคัมจับได้ว่าบุษราคัมคนนี้ไม่ใช่หลานของเธอ พลอยบุษย์จึงเล่าความจริงทั้งหมด คุณยายเชื่อว่าเธอไม่โกหกทั้งยังรู้สึกเอ็นดูผู้หญิงคนนี้ เธอพาพลอยบุษย์ไปอยู่หัวหินชั่วคราวระหว่างคิดหาทางออก พอดีกับที่หลวงนิติธรรมพินิจตามเสร็จไปที่หัวหิน ทั้งคู่เลยไปเจอกันที่นั่นอีก เหตุการณ์บางอย่างทำให้คุณหลวงรู้ว่าบุษราคัมคนนี้ไม่ใช่คนรักเก่าของเขา พลอยบุษย์จึงเล่าความจริงให้เขาฟังด้วยอีกคน ชายหนุ่มก็เริ่มรู้สึกว่ากำลังเกิดความรักครั้งใหม่กับผู้หญิงคนนี้ เรื่องที่สองคนมาพบกันที่หัวหินรู้ถึงหูของสามีของบุษราคัม หมอนี่ก็ตามมาอีก พอทนไม่ได้เข้าจึงวางแผนฆ่าบุษราคัม แต่พระเอกก็ตามไปช่วยทัน

ส่วนในยุคปัจจุบัน บุษราคัมตื่นมาในบ้านคุณยาย แต่ทุกอย่างต่างไป พุทธชาดคิดว่าที่พี่สาวพูดจาแปลกๆเพราะเธอเพิ่งตกเวทีจากงานเดินแบบเลยเลอะเลือนนิดหน่อย แต่พอพาบุษราคัมไปหาหมอ นายแพทย์บุญญนิตย์ (พระเอกของบุษราคัมค่ะ) ก็แปลกใจและบอกว่า คนที่เย็บแผลหัวแตกให้นางแบบคนนี้ไม่ใช่เขา ทั้งวัสดุที่ปิดแผลและด้ายที่ใช้เย็บมันเป็นของที่ใช้ในยุคเก่า พุทธชาดจึงเชื่อว่าที่บุษราคัมพูดว่าเธอมาจากยุคไหนปีพ.ศ.ไหนเป็นเรื่องจริง คุณหมอก็เลยพลอยรู้เรื่องไปด้วย เขาติดใจกับเรื่องนี้จึงไปปรึกษาดร.ภรต (เพื่อนสนิทที่เป็นนักฟิสิกซ์) สองหนุ่มนี้เลยเข้ามาสนิทสนมกับบุษราคัมและพุทธชาดไปด้วย ทว่านายแพทย์หนุ่มนั้นมีคู่หมั้นอยู่ก่อนแล้วคือแก้วกานดา เมื่ออารัมคนรักเก่าของพลอยบุษย์ตามมารังควานบุษราคัม นายแพทย์หนุ่มเข้าช่วยเหลือ จึงเกิดการทะเลาะวิวาท เป็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์ แก้วกานดาไม่พอใจบุษราคัมไปด้วย

ต่อมาอารัมถูกฆ่า และบุษราคัมถูกมองเป็นผู้ต้องสงสัย แก้วกานดาเป็นพยานว่าบุษราคัมฆ่าอารัมเพราะอยากกำจัดหญิงสาวอยู่แล้ว นายแพทย์หนุ่มไม่พอใจ เขามั่นใจว่าบุษราคัมฆ่าคนไม่ได้แน่ แก้วกานดาจึงต่อรองให้ชายหนุ่มแต่งงานกับเธอ แล้วเธอจะให้คำให้การใหม่ บุษราคัมบังเอิญรู้เรื่องนี้เข้า เธอจึงสารภาพว่าเป็นคนฆ่าอารัม เธอไม่อยากให้หมอหนุ่มต้องแต่งงานกับคนที่เขาไม่รัก เพราะเธอเคยผ่านการชีวิตแต่งงานมาแล้ว รู้ว่ามันทรมานแค่ไหน เธออาจติดคุกเสียอิสรภาพแค่สิบปี ยี่สิบปี แต่ผู้ชายคนนี้ต้องเสียอิสรภาพไปตลอดชีวิต (บุษราคัมรักหมอบุญญนิตย์ไปแล้วน่ะ) แก้วกานดาตกใจที่เห็นบุษราคัมยอมติดคุก เธอเห็นความเสียสละของคู่หมั้นกับของผู้หญิงคนนี้แล้ว สุดท้ายเลยตัดใจ ไม่แต่งงานกับหมอบุญญนิตย์ บุษราคัมก็ไม่ต้องติดคุก (และฆาตกรตัวจริงถูกจับได้ด้วย)

อ่านไปก็รู้สึกเหมือนได้อ่านนิยายสองเรื่องไม่มีผิดเพี้ยน การเล่าเรื่องจะเป็นการเล่าสลับกันไปมาระหว่างอดีตกับปัจจุบัน แอบต้องคอยพลิกเปิดกลับไปกลับมาเหมือนกันเพราะลืมๆ นิยายเรื่องนี้ถ่ายทอดการดำเนินชีวิตในยุคอดีต สอดแทรกเหตุการณ์ในตอนนั้น เอ่ยอ้างถึงงานประพันธ์ บทพระราชนิพนธ์หลายต่อหลายเรื่องด้วย (แต่เราแอบอ่านข้ามๆหลายตอนง่ะ ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นส่วนที่คุณพงศกรต้องทำการบ้านหนักกว่าจะได้มาก็ตาม -_-")

เรื่องนี้สนุกไม่สนุกเราก็อ่านจนตาแทบจะปิดแล้วปิดอีก นอนเอาตีสาม เพราะอยากอ่านจนจบ เสียดายที่รู้สึกว่าตอนท้ายๆมันจบแบบตลกจนเกินไป จู่ๆสองสาวก็เจอเหตุการณ์ประหลาด เหมือนหลุดอยู่ในห้วงของเวลา และต่างรู้ว่าหากเดินไปยังทางที่อีกฝ่ายเดินมาจะสามารถกลับไปยังยุคที่จากมาได้ ทั้งคู่เล่าเหตุการณ์คร่าวๆที่เกิดขึ้นของตัวเองให้อีกฝ่ายฟัง และเมื่อถึงเวลาต้องเลือกว่าจะไปทางไหนทั้งคู่ก็เลือก ว่าจะฝากชีวิตไว้กับใคร อนาคตไว้กับช่วงเวลาใด

บทส่งท้ายเป็นเหตุการณ์ถัดมาของหนุ่มสาวสองคู่ว่ามีความเป็นไปอย่างไร บุษราคัมกับหมอบุญญนิตย์พยายามค้นหาข้อมูลเก่าๆทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวกับหลวงนิติธรรมพินิจและพลอยบุษย์แต่ก็ไม่พบ กระทั่งหมอหนุ่มไปร้านขายของเก่าและเจอโปสการ์ดเก่าๆฉบับหนึ่ง ชายหนุ่มรีบซื้อและเอามาให้บุษราคัมอ่าน มันเป็นโปสการ์ดที่พลอยบุษย์เขียนถึงคุณยาย ...อยากทราบว่าเขียนอะไร ไปอ่านต่อในเล่มนะคะ

เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านงานเขียนของคุณพงศกร แม้จะไม่หวาน แต่ก็สนุกจนวางไม่ลงค่ะ


Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2552 21:28:51 น. 11 comments
Counter : 13907 Pageviews.  

 
น่าอ่านมากค่ะ มีข้อมูลมากกว่านี้มั๊ยค่ะ
อย่าง สนพ.อะไร ราคาประมาณไหน


โดย: ชานม (พายุสีเงิน ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:57:10 น.  

 
อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ อยู่ในขั้นสนุก แต่ยังไม่ถึงกับติดใจ ว่าจะหางานเล่มอื่นๆ ของนักเขียนคนเดียวกันมาอ่านอยู่ค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:07:57 น.  

 
อืม... จะเก็บไว้พิจารณาค่ะ


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:23:45 น.  

 
ผลงานพี่หมอโอ๊ตเล่มนี้ยังไม่ได้อ่านค่ะ
เราได้อ่านแต่งานฮาๆ กับแนวสืบสวน...

อ่านรีวิวแล้ว...น่าอ่านนะเนี่ย


โดย: นัทธ์ วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:21:48:23 น.  

 
ไม่กล้าอ่านรีวิวก่อน เพราะขนมาอ่านเหมือนกันค่ะ แต่พัทชอบงานของหมอโอ๊ตนะคะ สนุกทุกเรื่องเลย


โดย: พัท IP: 85.75.9.149 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:08:40 น.  

 
อ่านแล้วก็สนุกดี อยากจะให้ช่องเจ็ดจับมาทำละครอะจ๊ะ เรื่องอื่นของนักเขียนท่านนี้ ก็มีสาบภูษา พระจันทร์สีรุ้ง กลิ่นการเวก วังพญาพราย สนุกมาก ๆ คะ อย่างเรื่องกลิ่นการเวก นี้ ถ้าให้ ตี๋หนุ่ม มาแสดงเนี่ย กรี้ดส์ อยากให้ช่องเจ็ดทำน่ะคระ ช่องสาม ทำแล้วเฉย ๆ อ่ะคระ กรี้ดส์


โดย: โอ๋ IP: 58.8.99.13 วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:16:34:37 น.  

 
เป็นนวนิยายเล่มเเรกที่อ่านจบ นวนิยายเรื่องนี้ขอชมว่าดีมากค่ะ นอกจากจะให้ผู้อ่านสะเทือนใจทั้งเรื่องความรัก ความเสียสละ ความโหดร้ายของจิตใจมนุษย์ตั้งเเต่อดีต ปัจจุบัน ความเปลี่ยนเเปลงของสังคมไทยเเล้ว ยังได้รับความรู้เกี่ยวกับพระราชนิพนธ์ที่อัจริยภาพของในหลวงรัชกาลที่ 6 ยังได้รับความรู้เกี่ยวสถานที่ต่างๆ หลายๆ สถาน
ลองอ่านดูซิค่ะ....เเล้วคุณจะต้องมีความคิดที่จะเปลี่ยนเเปลงตนเองให้ดีขึ้น


โดย: เหรียญ IP: 202.12.74.161 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:01:36 น.  

 
เป็นนวนิยายเล่มเเรกที่อ่านจบ นวนิยายเรื่องนี้ขอชมว่าดีมากค่ะ นอกจากจะให้ผู้อ่านสะเทือนใจทั้งเรื่องความรัก ความเสียสละ ความโหดร้ายของจิตใจมนุษย์ตั้งเเต่อดีต ปัจจุบัน ความเปลี่ยนเเปลงของสังคมไทยเเล้ว ยังได้รับความรู้เกี่ยวกับพระราชนิพนธ์ที่อัจริยภาพของในหลวงรัชกาลที่ 6 ยังได้รับความรู้เกี่ยวสถานที่ต่างๆ หลายๆ สถาน
ลองอ่านดูซิค่ะ....เเล้วคุณจะต้องมีความคิดที่จะเปลี่ยนเเปลงตนเองให้ดีขึ้น


โดย: เหรียญ IP: 202.12.74.161 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:21:02:39 น.  

 
เรื่องนี้สนุกค่ะ
ประทับใจด้วย


โดย: eng-manan IP: 182.53.175.249 วันที่: 12 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:24:53 น.  

 
ขอบคุณค่ะมีนำมาให้อ่าน จำได้ว่าเคยลงในสกุลไทยใช่ไหมค่ะ


โดย: Anne IP: 118.174.90.153 วันที่: 18 เมษายน 2555 เวลา:0:14:35 น.  

 
ขอบอกสนุกมากๆครับอ่านแล้วเพื่อนมาบ้าน เปิดอ่านเล่นขอเอาไปเลยตอนนี้ต้องหาซื้อเก็บไว้บนชั้นหนังสือครับ


โดย: ภูมิ IP: 183.89.60.175 วันที่: 7 กันยายน 2558 เวลา:22:09:36 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

nanaspace
Location :
Tokyo Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




A novelist,
Wanna be, not Born to be, though
nanaspace | Promote Your Page Too
New Comments
[Add nanaspace's blog to your web]