BlogGang.com : : nanaspace - กาลครั้งนั้น...บางปู / กีณริน

กาลครั้งนั้น...บางปู / กีณริน

"ชั่วชีวิตหนึ่ง...เราเดินสวนกับผู้คนมากมายที่ไม่เคยรู้จัก
คนที่เดินผ่านมาในเสี้ยวเวลาหนึ่งอาจเป็นคนที่เดินผ่านจากชีวิตเราไปตลอดกาล
แล้ว...การที่หนึ่งในคนมากมายเหล่านั้นจะเดินย้อนกลับมาพบพานกันอีกครั้ง
จะเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นได้ไหม... หรือมันจะเป็นเพียงเทพนิยายที่ไม่มีตอนจบ!"

คริสต์มาสเมื่อสิบสี่ปีที่แล้ว ขณะที่ผู้ใหญ่ต่างรื่นเริงกับงานลีลาส นิ้มเด็กสาววัยแปดขวบเริ่มเดินหาที่สงบๆนั่งวาดรูปเล่นตามประสา แต่แล้วเสียงจากเครื่องดนตรีเครื่องเป่าชนิดหนึ่งก็ดังแว่วมาจากอีกฝากของสะพานไม้ นิ้มจึงเดินมานั่งจุ้มปุ้กจ้องมองเด็กหนุ่มคนนั้นเป่าเครื่องดนตรีหน้าตาประหลาดๆ คอยปรบมือชื่นชม และส่งรอยยิ้มให้กำลังใจ

เด็กชายรู้สึกประหม่ากับดวงตากลมโตแป๋วแหววคู่นั้น ใครที่เดินผ่านมายื่นดูไม่นานแล้วก็เดินผ่านไป ยกเว้นแต่ยัยเด็กหญิงผมแกละที่นั่งลงหลักปักฐาน ฟังเขาเป่าแซกโซโฟนฟรี ไม่ช่วยสมทบทุนลงกล่องรับบริจาคไม่พอ ยังรีเควสขอเพลงนู้นเพลงนี่อีก จนกระทั่งเย็นย่ำเมื่อนิ้มถูกตามให้กลับบ้าน เธอจึงวาดรูปให้เขาเป็นการตอบแทน และนัดมาเจอกันที่เดิมอีก แต่เด็กหญิงกลัวพี่ชายคนเก่งไม่มา เขาเลยให้สร้อยไว้เป็นตัวประกัน แต่แล้วเมื่อถึงวันนัด เขากลับต้องมารอเก้อ เพราะเด็กหญิงผมแกละคนนั้นไม่มาเสียเอง

สิบสี่ปีมาแล้วที่นิ้มยึดมั่นกับการตามหาพี่ชายคนเก่ง เธอรู้สึกผิดที่ไม่ไปตามนัด ทั้งยังเก็บของสำคัญของเขาไว้ ที่ผ่านมาไม่ว่าจะมีงานดนตรีที่ไหนเธอต้องไป เธอมั่นใจว่าเขาต้องกลายเป็นนักเป่าแซกโซโฟนที่มีชื่ออย่างแน่นอน ครั้งหนึ่งในงานดนตรีแจ๊สเธอเชื่อว่าจะได้พบกับพี่ชายคนเก่งแล้ว แต่กลับตามไปทักไม่ทันเพราะสร้อยข้อมือดันไปเกี่ยวเข้ากับกระดุมเชิ้มของใครอีกคน กว่าจะหลุดมาได้นักเป่าแซกโซโฟนคนนั้นก็หายลับไปแล้ว จากนั้นก็ไม่มีวี่แววว่าเธอจะได้พบเขาอีกเลย

เรื่องราวการตามหาคนสำคัญในอดีตของนิ้มเป็นที่รู้ดีของพี่กั้ง เขาจึงอยากช่วยตามหาชายหนุ่มคนนั้นให้โดยนำพล็อตไปสร้างเป็นสป็อตโฆษณาให้ลูกค้ารายหนึ่ง เผื่อว่าถ้าได้ออกอากาศแล้วชายหนุ่มคนนั้นจะปรากฏตัว พริฏฐ์ประหลาดใจมากเมื่อเห็นเรื่่องราวในโฆษณา เมื่อต้องเฟ้นหาตัวนางเอกในเรื่อง ใครๆก็ไม่ถูกใจ กระทั่งเหลือบไปเห็นรูปของนิ้มในหน้าจอโน้ตบุคของกั้งจึงเลือกเธอในทันที ซึ่งถ้ากั้งไม่สามารถให้เธอมาแสดงเป็นตัวเอกได้ เขาก็จะให้งานนี้ไม่ผ่าน และแน่นอนว่ากั้งก็สามารถโน้มน้าวให้นิ้มมาแสดงได้สำเร็จ ก็แค่เป็นตัวเอกในเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงกับชีวิตของเธอเอง

คงไม่ต้องเฉลยว่าแท้ที่จริงแล้วพริฏฐ์ก็คือ พี่ชายคนเก่งที่นิ้มตามหามาตลอด! และใครว่ามีแต่นิ้มที่เฝ้ารอคอยจะได้เจอพี่ชายคนเก่ง เพราะที่จริงแล้วพริฎฐ์เองก็เฝ้าคิดถึงเธออยู่ตลอดเช่นกัน เรียกว่าทั้งคู่ต่างหลงรักกันและกันตั้งแต่เมื่อสิบสี่ปีที่แล้วแล้ว!! ทันทีที่พริฏฐ์เห็นสร้อยคอของตนเองที่เธอสวมในงานดนตรีแจ๊สตอนที่สร้อยข้อมือเธอมาเกี่ยวกับกระดุมเชิ้ต เขาก็จำได้ ยิ่งมองสบดวงตาของเธอก็ยิ่งมั่นใจ ดังนั้นพอเห็นสป็อตโฆษณาและมาเห็นรูปเธออีกจึงได้ยื่นเงื่อนไขเช่นนั้น เพื่อจะได้เจอเธออีกครั้ง ท้ายๆเรื่องอ่านแล้วค่อนข้างบีบเค้นอารมณ์พอสมควร เมื่อนิ้มกำลังจะตัดใจจากเรื่องราวในอดีต แต่เจอวิธีการสารภาพของพริฏฐ์เข้า โอยยย แทบจิกหมอน บิ้วอารมณ์สุดๆ สำหรับพระเอกก็คงไม่ต้องทำไรมาก แค่รู้ว่ารอคอยนางเอกมาตลอดก็ได้ใจไปเต็มๆ และสำหรับคนที่ชอบนิยายรักฝังใจ (เช่น เราเอง) คงไม่ต้องบอกว่าจะกรี๊ดแค่ไหนเมื่อเจอนิยายพล็อตแบบนี้

Create Date : 18 กรกฎาคม 2554

Last Update : 18 กรกฎาคม 2554 17:31:35 น.

12 comments

Counter : 2476 Pageviews.

ชอบนิยายรักฝังใจนี่มีที่มาที่ไปหรือเปล่าคะ

เล่มนี้น่าสนใจค่ะ ปกสวยด้วย จดไว้ด่วนเลย

โดย: กุลธิดา (kdunagin

) วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:8:32:34 น.

เพิ่งอ่านจบไปค่ะ น่ารักดี อึดอัดใจนิดหน่อย เพราะคนอ่านรู้ว่าพระเอกคือใคร ลุ้นอยู่นานว่าเมื่อไหร่นางเอกจะรู้สักที ตอนนี้อ่านครบสามเล่มของกีณรินแล้ว สรุปชอบ สู้ฝันฯ มากที่สุด รองลงมาก็เรื่องนี้ค่ะ

โดย: กล้ายางสีขาว

วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:9:56:03 น.

น่าอ่านจังค่ะ

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:04:33 น.

เคยอ่านแต่เซลส์เกิร์ล เราก็ว่าดีแล้วนะ
สู้ฝันดีกว่าอีกเหรอ?...ส่วนเรื่องนี้ พล็อตน่ารักจัง
แอบจดรายชื่อไว้อีกแล้ว...ชอบสำนวนกีรณินพอควร

โดย: nikanda

วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:45:45 น.

พี่ไก่ -- เรื่องที่ชอบนิยายรักฝังใจ มันก็มีที่มาบ้างไรบ้าง อิอิ เห็นด้วยค่ะว่าปกสวยดี และนุชชอบที่มันเป็นเล่มเดียวจบด้วย

คุณกล้ายางสีขาว -- เรื่องสู้สุดฝันฯ กับเซลล์เกิร์ลฯ ยังอยู่ในดองค่ะ ไว้จะหยิบมาอ่านนะคะ

คุณหวานเย็นฯ -- ถ้าชอบแนวรักฝังใจก็น่าจะชอบนะคะ ^^

โดย: nanaspace

วันที่: 19 กรกฎาคม 2554 เวลา:19:47:35 น.