BlogGang.com : : nanaspace - ดุจสวรรค์สรรสร้าง / วิรัตต์ยา

ดุจสวรรค์สรรสร้าง / วิรัตต์ยา

ดุจสวรรค์สรรสร้าง ของคุณวิรัตต์ยา

ไม่ได้รีวิวนิยายนานทีเดียว วันนี้กลับมาพร้อมกับนิยายน่ารักๆ ที่มีพล็อตแหวกแนวไม่ซ้ำใคร อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะจบยังไง อมยิ้มทุกๆหน้ากับความน่าหมั่นไส้ มั่นใจในตัวเองเกินร้อยของพระเอก พอถึงบทเศร้าก็ซึมไปด้วยไม่รู้ตัว ทั้งที่เป็นคนขยาดนิยายเล่มหนา เพราะกลัวจะเยิ่นเย้อ แต่นิยายเรื่องนี้กลับอยากให้หนากว่านี้อีกสักสองเท่าแหะ

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า นายปีขาลหรือเสือ (พระเอกของเรื่อง) ดาวร้ายหนุ่มเบอร์หนึ่งของวงการบันเทิง ที่ตัวจริงก็ร้ายไม่ผิดกับในละคร ถูกเทวดาสาปให้กลายเป็นเด็กสิบขวบเพื่อลงโทษกับความเจ้าชู้ โดยมีเงื่อนไขว่า จะสามารถกลับคืนร่างได้ก็ต่อเมื่อโดนหญิงสาวที่เป็นคู่แท้กอดด้วยความรัก...

โถๆๆ แล้วผู้หญิงสติดีที่ไหนจะมากอดเด็กสิบขวบด้วยความรักแบบชายหญิงกันเล่า!! T_T

ด้วยความที่ดาวร้ายเบอร์หนึ่งหายหน้าหายตาไปพร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กสิบขวบที่ใบหน้าเหมือนกับเขาเด๊ะ! กระจอกข่าวทั้งหลายเลยเชื่อกันว่าเด็กคนนี้หรือเด็กชายน้ำหวาน ชื่อที่พี่ติ๊ผู้จัดการหนุ่มใจสาวของเขาตั้งให้ เป็นลูกชายที่นายปีขาลไปทำผู้หญิงท้องและไม่รับ >_< นักข่าวทั้งหลายเลยพยายามตามล่าหาตัวเด็กชายน้ำหวานกันให้วุ่น นายปีขาลที่กลายเป็นเด็กวัยสิบขวบก็ต้องระเห็จตัวเองไปอยู่บ้านเก่าของพี่ติ๊ แต่เพราะพี่ติ๊จำเป็นต้องเดินทางไปต่างประเทศกับเด็กในสังกัดเพื่อทำงาน ณสรวงซึ่งเป็นหลานสาวของพี่ติ๊ (แต่ไม่รู้ความจริงว่าเด็กชายน้ำหวานคือนายปีขาล) เลยต้องเข้ามาดูแล

แต่นายเสือก็ยังเป็นนายเสือ แม้จะอยู่ในร่างของเด็กสิบขวบ เขาก็ยังคงความไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย โดยเพราะณสรวงที่มักจะจู้จี๊จุกจิก ขี้บ่น ชอบสั่งสอนและพูดจาตักเตือนราวกับเป็นเด็กๆ (ก็เด็กจริงๆนี่เนอะ) ในขณะที่ณสรวงเองก็ไม่ชอบเด็กชายน้ำหวานนัก เพราะเด็กนี่พูดจาไม่มีสัมมาคารวะ ชอบทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ดื้อด้วย แต่ทั้งคู่ก็ต้องมาอยู่บ้านหลังเดียวกัน เรื่องราวน่ารักๆและวุ่นแสนวุ่นระหว่างหญิงสาววัยยี่สิบต้นๆกับเด็กชายแก่แดดแก่ลมวัยสิบขวบจึงเริ่มต้นขึ้น

ไหนจะตัวจริงของณสรวงกับปีขาลที่ไม่ถูกชะตากัน ไหนจะพี่ติ๊ซึ่งห้ามนายปีขาลนักหนาว่าไม่ให้มาหลงรักณสรวงหลานสาวของเขาอีก จะไม่วุ่นได้ยังไง ส่วนเพื่อนๆที่อยากทราบว่าแล้วเจ้าเด็กน้ำหวานจะคืนร่างได้ยังไง ต้องลองหามาอ่านกันนะคะ เชื่อว่าไม่ผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ ส่วนตัวรู้สึกดีใจมากที่ไม่ได้มองข้ามนิยายเรื่องนี้ไป หากใครคิดว่าจะมีปาฏิหาริย์ร้อยแปดพันเก้าจนหมดความโรแมนติกกุ๊กกิ๊กหรือเปล่า ก็ขอบอกว่าไม่ใช่นิยายแฟนตาซีขนาดน้านน

นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วได้ข้อคิดด้วย ให้ความรู้สึกตอนหนึ่งคล้ายๆกับเรื่องวสันตลีลาของอาจารย์วนิดา ตรงที่ว่าเมื่อพระเอกอยู่ในร่างของเด็กก็จะได้เห็นธาตุแท้ของคนหลายคน เพียงแต่เรื่องไม่หนักเท่าค่ะ แถมยังให้เห็นบทลงโทษของคนเจ้าชู้ด้วย ขอจัดนิยายนี้อยู่ในหมวดนิยายน่ารักแล้วกันค่ะ มีให้ขำได้เป็นพักๆ อย่างที่รู้พระเอกของเราต้องตามหาอ้อมกอดจากคู่แท้ ดังนั้นพอนายนี่เจอคู่ควงเก่าหรือผู้หญิงคนไหนสวยๆหน่อย ก็เอะอะว่าเป็นคู่แท้ของตัวเอง จะโผเข้าไปกอดเรื่อย นึกภาพแล้วขำกลิ้งค่ะ หรือไม่ก็ลองนึกภาพนายเสือร้ายในร่างเด็กสิบขวบว่าเวลาหึงจะออกอาการยังไงดูนะคะ

ปล.ที่ชอบมากๆเป็นส่วนตัวเลยก็คือ คุณวิรัตต์ยาแอบเอาเพลงโปรดของเราอย่าง Take me to your heart ของ MLTR มาใส่ในเรื่องด้วย (ชอบเหมือนกันก็ไม่บอก อิอิ)

**ใครอ่านแล้วออกอาการเขินตอนปีขาลชงกาแฟผสมโอวัลตินให้นางเอกแล้วมาบอกต่อกันบ้างนะคะ กลัวจะเป็นอยู่คนเดียว