เคยอ่าน ต่างภาษารัก ค่ะ แต่อ่านไม่จบเพราะหลายๆ อย่างผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริงจนน่าตกใจ อย่างเช่นตัวนางเอกมีพี่สาวฝาแฝด พี่สาวใช้ transcript ของน้องสมัครมาเรียน MBA ที่อเมริกา ตอนอ่านก็งงมากว่าเป็นไปได้ยังไง ก่อนลงทะเบียนเข้าเรียนต้องใช้หลักฐานหลายอย่างเพื่อยืนยันว่าเป็นคนๆ นั้นจริง ถ้าเป็นนักศึกษาอเมริกันก็ต้องใช้ driver's license นักศึกษาต่างชาติใช้ passport มหาวิทยาลัยไม่ได้ดูแค่ transcript อย่างเดียว ต่อมาพี่สาวนางเอกท้องแล้วคลอด ที่อเมริกาอีกเหมือนกัน แต่ไม่รู้เรื่องเลยว่าครอบครัวของผู้ชายที่ทำให้ท้องไปแจ้งเกิดให้เด็กไว้แล้ว แถมตั้งชื่อเรียบร้อยแล้วด้วย คือจะให้เห็นว่าตัวเองไม่มีโอกาสตั้งชื่อลูกทั้งๆ ที่เป็นแม่แท้ๆ นั่นยิ่งเป็นไปไม่ได้หนักเข้าไปอีก เวลาแจ้งเกิดเด็ก ที่อเมริกานี่แม่เด็กต้องเซ็นรับรู้ด้วยเพื่อยืนยันว่าเด็กเป็นลูกใคร ชื่อพ่ออาจไม่มีก็ได้เพราะมีเด็กที่นี่คลอดโดยไม่มีพ่อเยอะ

อ่านเจอแค่นี้ก็เลิกอ่านต่อแล้วค่ะ หนังสือสั่งซื้อจากร้านหนังสือที่นี่ด้วยราคา $37 อ่านไปจริงๆ ไม่ถึง $5 มั้งคะ ขอมาฝากบ่นไว้ที่บล็อกน้องนุชนี่แหละนะคะ

เรื่อง นางพิม ก็อีก ครึ่งเรื่องแรกไม่มีใครมีโทรศัพท์มือถือใช้ จะบอกให้คนรู้จักรู้อย่างรีบเร่งว่ามีคนเข้าโรงพยาบาลก็ต้องวิ่งหาโทรศัพท์สาธารณะกันให้วุ่นไปหมด พออีกไม่กี่บทต่อมา อ้าว อะไรกัน คนโน้นก็ใช้โทรศัพท์มือถือ คนนี้ก็โทรศัพท์มือถือ งงสนิทเลยค่ะ เวลาในเรื่องห่างกันแค่ไม่กี่วันเอง ดีหน่อยเล่มนั้นซื้อมาไม่แพงนะคะ แต่แค่ ๒ เรื่องนั้นก็เข็ดขยาดไปเรียบร้อยแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ไก่ แวะมาบ่นได้พี่ ถึอว่าเล่าสู่กันฟัง อ่านแล้วรู้สึกยังไง สำหรับเรื่องต่างภาษารัก นุชว่าถ้ามันจะเว่อร์และผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริงสุดก็คือ ฝาแฝดสองคนสลับตัวกันโดยที่ไม่มีคนรอบข้างสักคนรู้ แถมตรงนี้ยังเป็นจุดหลักสำคัญของเรื่องที่ทำให้เกิดความวุ่นวายตามมาอีกด้วย

นุชว่าเรื่องผิดไปจากความเป็นจริงในนิยาย มันก็มีหลุดมาให้เห็นอย่างไม่ตั้งใจกันได้ ทีนี้ก็ขึ้นกับคนอ่านว่ารับได้ไหม รับได้มากน้อยแค่ไหน บางคนรับไม่ได้เลยก็ทำเอาอรรถรสในการอ่านหายแว้บ ถ้ารับได้ก็เอนจอยการอ่านต่อไป

ส่วนที่พี่ว่ามาก็น่าคิดค่ะ นุชเองก็ไม่รู้ข้อเท็จจริงว่าเป็นไง แต่อาจเป็นไปได้ไหมว่า ไหนๆฝาแฝดสองคนก็หน้าตาเหมือนกันเด๊ะ พี่สาวก็ทำพาสปอร์ตในชื่อน้องสาวซะเลย เอกสารต่างๆเป็นของน้องสาวหมด เรื่องตั้งชื่อ มันอาจพอซิกแซกได้หรือเปล่า เพราะครอบครัวพระเอกก็ใหญ่โตไม่น้อย แต่ผู้เขียนไม่ได้อธิบายกลวิธีโดยละเอียด ก็ว่ากันไป นุชอาจมองข้ามและก็พอรับได้ เพราะไหนๆ ไอ้ที่นุชว่ามันเว่อร์สุดก็ไม่ได้ติดใจอะไรไปแล้ว

นิยายเรื่องต่างภาษารักมีคนตามหาเยอะนะพี่ แนะนำให้ลองประกาศขายค่ะถ้าไม่อยากเก็บ ส่วนเรื่องนางพิม นุชยังไม่เคยอ่านเลย ได้ยินว่าจบเศร้า?? กลัวนิยายจบเศร้า (เว่อร์ได้ แต่ไม่เอาน้ำตานะ)

ปล. ถ้าอ่านสองเรื่องนี้แล้วไม่โดน พี่คิดถูกแล้วที่ไม่อ่านคุณท่าน หรือไม่งั้นก็ลองยืมใครอ่านก่อน เพราะมันก็มีเรื่องเว่อร์ๆให้มองว่าเกินจริงเหมือนกัน และที่สำคัญพระเอกร้ายยย ขนาดตำรวจน่าจะลากคอไปกินข้าวแดงในคุกด้วยซ้ำ แต่ถึงงั้นุชก็ยังอ่านแล้วสนุกแหะ

ปล2. นุชอ่านณ สุดปรายรักของพี่แล้วนะคะ ชอบๆๆๆ พระเอกดูอบอุ่นมากๆ ยิ่งเจอบรรยากาศหนาวๆในเรื่อง อ่านแล้วโรแมนติกทีเดียวค่ะ

ในเรื่องเขาว่าแฝดคนพี่ใช้ transcript ของน้องสมัครมาเรียน MBA แต่ตอนที่มาเรียนใช้สิทธิ์ในฐานะมีสัญชาติอเมริกันเพราะแม่เป็นอเมริกันและตัวเองก็เกิดที่อเมริกาด้วย ก็แสดงว่าแฝดคนพี่จะต้องไปทำ driver's license เพราะใช้ passport ไม่ได้แล้วในเมื่อเป็น passport ไทย จะใช้สิทธิ์ในฐานะ American citizen เป็นครั้งแรกก็ต้องมีหลักฐานเยอะแยะไปยืนยันค่ะ อย่างเช่น birth certificate อะไรพวกนั้น ต้องใช้เบอร์ social security ด้วย เป็นแฝดกันก็มีเบอร์ social คนละเบอร์อยู่แล้ว แทนที่กันยากค่ะ

ทีนี้สมมติว่าทำ passport ด้วยชื่อน้องมาได้จากเมืองไทย (ถ้าเป็นเมืองไทยไม่กล้าแสดงควาดเห็นอะไรค่ะ เพราะไม่รู้จริงๆ เกี่ยวกับเมืองไทย) ที่นี่การแอบอ้างใช้ identity ของคนอื่นลักษณะนี้ถูกจับได้แน่ๆ และเป็น felony เป็นความผิดทางอาญาอ่ะค่ะ กฎหมายที่นี่ศักดิ์สิทธิ์เพราะเจ้าหน้าที่เขาเอาจริงค่ะ ไม่แค่นั้น ถึงจะใช้สิทธิ์ในฐานะประชากรอเมริกันได้แล้วก็ไม่ได้หมายความว่าจะเสียค่าเรียนเท่าเด็กอเมริกันในทันที ยังต้องใช้เวลา establish residency อีกอย่างน้อยก็ปีนึง ระหว่างนั้นก็เสียค่าเรียนแบบ out of state ซึ่งอาจถูกกว่าแบบนักเรียนต่างชาติ แต่ก็ยังแพงกว่าค่าเรียนแบบนักเรียนที่อาศัยอยู่ในรัฐนั้นมาตลอดอย่างน้อยก็เท่าตัวอยู่ดี ตามเรื่องแฝดคนพี่ไม่มีเงินขนาดที่จะเสียค่าเรียนแบบนั้นแน่ๆ

เรื่องแจ้งเกิดเด็กนี่เมืองไทยเป็นยังไงก็ไม่ทราบอีกเหมือนกันนะคะ แต่ที่นี่ซิกแซกไม่ได้เลยค่ะ ยังไงก็ต้องมีลายเซ็นของแม่ สมมตินะคะ (สมมติแบบห่างไกลความจริงหลายโยชน์) พ่อแม่ผู้ชายซิกแซกออกมาได้ ก็หมายความว่าต้องมีการปลอมลายเซ็นแม่ ถูกจับได้แน่ๆ ก็แค่นางเอกไปฟ้องร้องเท่านั้นเอง ความผิดปลอมลายเซ็นในเอกสารทางราชการเป็นความผิดใหญ่หลวงมากค่ะ falsify government document นี่ติดคุกอย่างเดียวค่ะ ครอบครัวนั้นเป็นคนต่างชาติด้วย อิทธิพลจากเมืองไทยขยายมาไม่ถึงที่นี่หรอกค่ะเพราะที่นี่กฎหมายก็คือกฎหมาย คนที่นี่ถูกฝึกให้เคารพกฎหมายเพราะรู้ว่ายากจะเลี่ยงกฎหมายได้ อาจจะเป็นเพราะสิ่งที่ปลูกฝังมาในลักษณะนี้ก็ได้ค่ะทำให้เวลาอ่านแล้วมันรู้สึกว่าไม่เชื่อ

ในความรู้สึกของพี่นะคะ ถ้าคนเขียนเขียนในเรื่องที่ตัวเองไม่รู้ อย่างน้อยก็ควรศึกษาข้อมูลให้แน่นอนเสียก่อน ตอนที่อ่านมีความรู้สึกว่าดูถูกคนอ่านน่าดูเลย นึกอยากจะให้อะไรเป็นอะไรก็เขียนๆ ลงไป ถ้าเป็นเรื่องประเภทแฟนตาซีก็ว่าไปอย่าง เอ๊ะ แต่แฟนตาซีพี่ก็ไม่อ่านอีก ตอนนั้นก็แค่อยากลองงานของนักเขียนชื่อนี้เท่านั้นเองค่ะ พอได้ลองแล้ว รู้แล้ว ก็เลิกลองแล้วค่ะ ต่างภาษารัก นี่คิดว่ามาเมืองไทยเมื่อไหร่จะติดตัวมาด้วยค่ะ จะเอาส่งให้ใครก็ได้ที่อยากได้น่ะค่ะ

ขอบคุณน้องนุชที่อ่านเรื่องนั้นนะคะ รวบรวมชื่อหนังสือของน้องนุชไว้แล้วค่ะ จะมาซื้อตอนมาเมืองไทยค่ะ

ถูกของพี่นะคะ หากเขียนในเรื่องที่ไม่รู้ ไม่แน่ใจ ก็ควรศึกษาข้อมูลก่อน แต่จุดผิดพลาดที่มีในนิยาย ใช่ว่าเกิดจากนักเขียนดูถูกคนอ่านเสมอไปนี่นา คิดแบบนั้นพลอยอ่านนิยายหมดสนุกกันพอดี

น่าอ่านจังค่ะ ขอจดไว้ก่อนนะคะ

คุณนุชอย่าลืมไปอ่าน เชยผกา นะคะ สนุกดี เข้มข้นมากกกกค่ะ คราวนี้แหละจะรู้เลยว่าสุดท้ายพระเอกของเราในคุณท่านเนี่ยจะเป็นงัย ตอนนี้อ่านเซ็ทนี้ไปแค่ 2 เล่มนี้เองค่ะ เห็นคุณกุลธิดาคอมเมนท์เรื่อง ต่างภาษารัก แล้วกลัวจังเลย

แอบบอกว่า อ่านสุดปลายรักแล้วเหมือนกัน อิอิ โรแมงซ์แบบอบอุ่นดีค่ะ

ขานหนังสือ ต่างภาษารัก ลด 35% เพิ่งอ่านจบ

เรื่องเชยผกากับต่างถาษารักสนุกดีนะคะ ถ้าไม่คิดมากก็โอเค แต่ยังไม่ได้อ่านเรื่องคุณท่านเลยค่ะ แต่ซื้อมาดองแล้ว

อุ้ย! คุณกุลธิดาขา คุณนิยายนะคะไม่ได้อ่านหนังสือวิทยาศาสตร์ที่จะต้องมีเหตุมีผลมากมาย ชีวิตคุณเนี่ยคงมีแต่สาระและเหตุผลไม่สะทุกเรื่อง ใช้ชีวิตให้สบายๆ ปล่อยวางบ้างนะคะ ดูคุณเป็นคนจริงจังกับชีวิตจังเลย วันๆ เนี่ยหัวเราะบ้างป่าว...นิยายก็คือนิยาย อ่านเพื่อความบันเทิงไม่ได้ให้สมจริงสมจัง

ลองไปหามาอ่านแล้วคะ พระเอกเลวได้ใจมากกกกก
ก็สนุกดีนะคะ

มาเชียร์เรื่องคุณท่านค่ะ เรื่องนี้เราอ่านมาตั้งแต่เป็นนิยายลงใน"ขวัญเรือน" ติดมาก...มาก เหมือนยาเสพติดเลยล่ะ ตอนนั้นเราจะไปคอยดูตามแผงหนังสือก่อน"ขวัญเรือน" ออก 2-3 วัน พอได้ก็รีบอ่านเรื่องนี้ก่อน ชอบพระเอกกับหญิงนาง มาก พระเอกถึงจะดูเลวร้าย ทำเรื่องผิดศีลธรรม สร้างเวรตลอด แต่ก็ชอบมาก เพราะเราคิดว่านิยายไม่ใช่เรื่องจริงจึงอ่านแบบไม่คิดมาก จะอ่านเพื่อความบันเทิง อ่านเรื่องนี้แล้วลุ้นตลอดเรื่อง เรื่องนี้ทำให้เราชอบอ่านนิยายมากขึ้นมาเป็นกองเลย พอเราไปเจอเป็นรูปเล่มขายที่ร้านนายอินทร์เรารีบซื้อเก็บไว้เลย ส่วนเวรกรรมที่พระเอกสร้างไว้จะตามทันต้องไปอ่านใน"เชยผกา" เพราะ คุณวรวิทย์พระเอกเรื่องนี้จะอยู่ในวัยชราในเชยผกา

ไว้เราต้องหัดไปเรียนนวดบ้างซะแล้ว
ฮ่า ๆ ชอบมากกกกก เลยค่าเรื่องนี้
สุดๆแล้ว มีครบทุกอารมณ์

เสริซหาคุณท่าน ได้มาอ่านเรื่องย่อในบล็อคคุณnanaspace
ดีใจจัง เราเคยอ่านในขวัญเรือน..ติดมาก..แต่อ่านไม่จบ
แต่เรื่องราวน่าติดตามมากจริงๆ

ต่างภาษารัก สนุกดีค่ะไม่ค่อยรู้เรื่องกฏหรือระเบียบอะไรๆในต่างประเทศ แต่อ่านว่าสนุก
คุณท่านเป็นเรื่องโปรดค่ะ พระเอกร้ายจริงๆแต่ก็
มีมุมน่ารักๆเกี่ยวกับแม่เลี้ยง และนางเอก
จากเรื่องนี้ทำให้เราได้รู้ด้วยว่าทำไมพระเอกไม่รักน้องชายคนที่เป็นพ่อของนางเอกเรื่องนางพิม
ส่วนเรืองนางพิมกับเชยผกาไม่ประทับใจ
โดยเฉพาะเรื่องเชยผกาไม่เข้าใจว่านางเอกซึ่งแสนจะสมบูรณ์แบบไปเสียทุกอย่างแต่ยอมหมดใจกับพระเอกซึ่งดูเห็นแก่ตัวกับนางเอกสุดถึงจะมาเปลี่ยนเมื่อตอนใกล้จบแต่ สายไป
ยังไงก็ไม่รู้ แถมแต่งให้ฝรั่งแท้ๆมาเช้าใจปรัชญาชีวิตชาวพุทธแบบเราซะ แต่ไม่จริงอย่างนั้นเลยไม่ชอบ

เมื่อไหร่จะมีนิยายเรื่องใหม่ลงในขัวญเรือ่งอีกคะจะรออ่าน

ได้อ่านคุณท่านแล้วค่ะ โดยส่วนตัวชอบมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ
แต่ไม่มีโอกาสได้อ่าน เชยผกาเลย เลยอยากรู้ว่า คุณท่าานจะมีจุดจบในชีวิตยังไงค่ะ เพราะว่าไม่อยากให้จบเศร้าเลยนะคะ ช่วยเล่าให้ฟังได้ไหมค่ะ ?

ทำไม่เรื่องคุณท่านถึงออกแบบพระเอกได้เลวจังเลย ฆ่าได้ทุกคน แม้กระทั่งเด็กเพิ่งเกิดใหม่

เป็นนิยายที่สนุก ชอบและประทับใจที่สุดในรอบปี เก็บขึ้นหิ้งไว้เรียบร้อย (หลังจากอ่านไป 3 รอบ ) คุณท่านถึงจะร้ายแต่เท่ห์มากกก และหวานกับนางเอกมากก ไม่นึกว่าจะเขียนได้ดีขนาดนี้ ต่างกับนิยายเรื่องนึงที่ใครๆว่าสนุก น่ารักยังงั้นยังงี้แต่เราอ่านแบบเบื่อ แล้วขายทิ้งทันทีเหมือนอ่านบันทึกประจำวัน ไม่ได้อารมณ์เล้ย (พระเอกเป็นสิงห์อมควันญีปุ่น)

อยากได้เชยผกา ใครมีข้อมูลบ้าง หาซื้อไที่ไหนก็หมด