• Group ตัวอย่าง

ไปหากันมั่งนะจร๊า สวัสดีค่ะ ตอนนี้ก็มีเพื่อนหลังไมค์เยอะมากมายจ้า ทั้งเพื่อนเก่าก่อน แล้วก้เพื่อนใหม่ เนื้อด้วยเปนคนชอบมีเพื่อนเยอะ ชอบตอแหลและเม้าส์ มีคนแนะนำให้ไปอยู่ที่ exteen.com จ้ะ ยังไงก็ ตามไปอ่านกันเหมือนเดิมนะคะ มาบอกเท่านี้หละคร๊า... //halo1987.exteen.com/ ขอบคุณที่ติดตามจ้ะ   Create Date : 28 มิถุนายน 2553     Last Update : 28 มิถุนายน 2553 3:27:23 น. Counter : 319 Pageviews.   2 comment Share Tweet

เป็นไปกันหมด ไม่ว่าจะไปที่ไหน เหตุบ้านการเมืองจะเน่าเสียอย่างไร มันจบหรือยัง ? มันจบจริงหรือเปล่า ? แล้วจะเอาไงต่อล่ะเนี่ย ? โหว....ปัญหาเยอะนะเธอว์ ตัวข้าพเจ้าเองก็สุดจะเซ็ง และเบื่อหน่ายกับปัจจุบันมาก นี่ตัวข้าพเจ้าเอง ก็ใช้ชีวิตอยู่กับการแบ่งพรรคแบ่งพวกมาหลายปี รู้สึกชินแล้ว...แต่ไม่ยักชินกับความรุนแรงที่เกิดขึ้นจริงๆ ตั้งแต่สมัยพ่อขุนศรี พระเจ้าตาก ยันรัตนโกสินตร์ ประเทศไทยแลนด์นี้ ก็ตั้งอยู่บนความเชื่อมากมาย ที่แน่ๆก็คือ ความเชื่อมั่น และเชื่อใจ ตั้งแต่ความเชื่อมั่นในรัฐบาล ...............เชื่อมั่นในคำโกหกของไอ้พวกนักการเมือง ...............เชื่อมั่นในเพื่อนฝูง ...............เชื่อมั่นในลูกเมียพี่น้อง เชื่อแม่งแม้กระทั่งคนแปลกหน้า เชื่อแม่งไปหมด เชื่อไร้สาระ เชื่อเละเทะ บ้าบอคอแตก !! แต่.................แต่........แต่...แต่. ในปัจจุบันที่ข้าพเจ้ากำลังหายใจอยู่นี้ ยุคที่เราโทร 191 ฟรีๆ (แต่ไม่มีคนรับ) ยุคที่เรามีปืนไว้ป้องกันตัว เวลาที่มีคนมองหน้าเรา (จัดให้เลยจ้ะ) ยุคที่คนเราไม่ยอมหยุดนิ่ง เหมือนคนเป็นไฮเปอร์ (พ่อไปเที่ยวผู้หญิง แม่ก็ไปหา ผ.ใหม่ ลูกไปวันไนท์แสตน) ยุคที่แท็กซี่วิ่งแม่งทุกลมหายใจ (แต่มึงก็บอกกูว่าส่งรถไม่ทัน) ความเชื่อมั่นได้หายไปหมดแล้ว หายไปกับสายสะดือเด็กตัวน้อยที่ถูกทิ้งไว้ข้างทาง ความเชื่อมั่นหายไปไหน ? ออกจากบ้านไปเจอวินมอเตอร์ไซค์...ไม่ขึ้น (เพราะมึงขับไม่กลัวตาย) แท็กซี่...ไม่ไป (เพราะมึงจ้องจะไปส่งรถ) รถเมล์...คนจะตีกัน (ไอ้พวกพ่อแม่ไม่สั่งสอน) ที่ทำงาน...หัวหน้าอยากไล่ออก (จ้องแต่จะลดต้นทุน) ลูกน้อง...แย่งกันเอาหน้า (ทำงานแทบบ้าต้องมาบ้ากับพวกมึงอีก) รถไฟใต้ดิน...มันชนกัน (เข้าใจนะ แต่ขอโทษบ้างก็ได้) ข้ามถนน...รถไม่หยุดให้ (ทางม้าลายมึงก็ไม่หยุด) สะพานลอย...ไม่ข้าม (โดนจี้) อยู่บ้าน...พ่อแม่ด่า (เพราะไม่มีงานทำ) บ้านเพื่อน...หาผู้ชายไปนอน (คิดได้ไงแม่จ๋า) กระเป๋า...คนคิดว่าของปลอม (เซ็ง) โทรศัพท์...ระเบิดถ้าอยู่ใกล้ตอม่อไฟ (โทรจิตเลยมะ) คนมีผ้าคลุมหัว...มีระเบิด (ตะวันออกกลางมาเยือนในจิต) ตำรวจ...ยัดยา (หมาต๋า) คนชรา...ยัดเยียดเงินให้ไปนอนด้วยกัน (แก่เข้าเข้าวัดเถอะสัด) เด็ก...เอาปืนปากกาปล้น (ทำไมไม่เรียนหนังสือ) ผู้ใหญ่...เอาจุดสามแปดจี้ (ทำไมไม่หางานทำวะ) คนถือกล้องถ่ายรูป...แอบถ่ายใต้กระโปรง (กูเดือดร้อน) ไก่ย่างข้างถนน...ทำจากหนูนา (อ้วกแทบแตก) ถุงมือกอล์ฟขายตามห้าง...ทำจากใข่หมา (คิดได้ไง) เชื่อป่ะ ว่าคนเราไม่เชื่อใจกัน แต่.......ถ้าเราไม่เชื่อใจกัน สุดท้ายแล้ว ต่อให้ยกทัพมาทั้งโลก แม่งก็ฆ่ากันตายอยู่ดี   Create Date : 07 มิถุนายน 2553     Last Update : 10 มิถุนายน 2553 3:03:49 น. Counter : 187 Pageviews.   Share Tweet

อีอ่อน พายุเข้ามาในชีวิตเป็นเวลาหลายปี ไม่คิดเหมือนกันว่าชีวิต 1 ชีวิต จะมีอะไรเข้ามามากมาย มันพัดมา สุดท้ายมันก็ไป ทิ้งไว้แต่เศษเสี้ยวความชิบหาย พังยับเยิน ถึงกับขั้นต้องทำความสะอาดกันยกใหญ่เลยทีเดียว ตัวพายุไม่มีปัญหาแน่นอน อย่างที่บอกไปข้างต้น...มันพัดมา เดี๋ยวมันก็ไป ย่อมอ่อนกำลัง และหายไปในที่สุด คุณคิดว่ายังไง ? ถ้าใจคนโดนพายุทำร้าย...แน่นอน แหลกแน่นอน ข้าพเจ้าเองก็เป็นเช่นนั้น ข้าพเจ้าใช้ชีวิตคู่แบบโลเลและไม่มั่นใจเป็นเวลามานานแล้ว นานพอที่จะหยุดความสัมพันธ์ตรงนี้ได้เสียที ความกังวน ระแวง ปรสาทกิน เริ่มก่อตัวขึ้นทีละนิด มันเกิดขึ้นแบบที่ข้าพเจ้าไม่เคยคิดมาก่อน มันบอกไม่ถูก ข้าพเจ้าบอกตัวเองว่า พายุที่เข้ามาในใจลูกนี้ มันขี้หมามาก มันไม่สามารถทำให้ข้าพเจ้าล้มลงได้ สุดท้ายแล้ว ข้าพเจ้ากลับพังไม่เหลืออะไรเลย ใจข้าพเจ้าไม่เหมือนเดิม แบบเนี่ยเลย...บอกไม่ถูก มีเพื่อนและคนรอบข้างมากมาย บอกว่าข้าพเจ้าเป็นคนดี มีหลายคนบอกว่า... โชคดีที่มีคนเข้าใจธรรมชาติมนุษย์อย่างข้าพเจ้าอยู่ใกล้ๆ อยู่ด้วยแล้วไม่คิดมาก ไม่จิตตก และสามารถเป็นตัวของตัวเองได้สุดๆ ตัวข้าพเจ้าเอง เป็นคนไม่ชอบเปลี่ยนผู้ใด เขาเป็นของเขาแบบใด ข้าพเจ้าก็ต้องการให้เขาเป็นแบบนั้น ข้าพเจ้ารักเพื่อน พี่ น้อง และคนรัก แบบที่เขาเป็นเขา ถึงบางอย่างข้าพเจ้าอยากให้เขาเปลี่ยน แต่ข้าพเจ้าก็ไม่กล้า ข้าพเจ้ามีความกล้าบ้าบิ่นมากมายที่จะทำเรื่องหลายอย่าง แต่ข้าพเจ้ากลับไม่กล้าพูดบางอย่าง เพราะข้าพเจ้าคิดว่า การพูดสิ่งเหล่านี้ คือการขอร้องให้เขาเปลี่ยนตัวเอง ข้าพเจ้าทำไม่ได้ ข้าพเจ้าไม่ชอบสิ่งใด ข้าพเจ้าจะไม่ทำสิ่งนั้นกับผู้อื่นเด็ดขาด ตอนนี้ข้าพเจ้าอึดอัดเหมือนกันที่จะมีชีวิตแบบนี้ และไม่รู้ว่าจะจบเรื่องราวลงแบบใด มีคนบอกว่า ข้าพเจ้าเป็นผู้หญิงที่ดี และหายาก ฟังแล้วข้าพเจ้ารู้สึกดีใจมาก แต่อยู่ดีๆ ทำว่าโง่ ก็โผล่เข้ามา ตอนนี้เริ่มไม่แน่ใจแล้ว... ทุกสิ่งที่อย่างที่เป็นอยู่ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป ข้าพเจ้าเป็นคนดีหรือโง่กันแน่ ข้าพเจ้าพึ่งรู้ ว่าคนดีกับคนโง่ มันห่างกันแค่เส้นบางๆเส้นเดียวเท่านั้นเอง ข้าพเจ้าอยากเป็นคนดี ที่ไม่ต้องเสียใจกับอะไรอีกแล้ว ดูมากไปแน่ๆ ไม่มีใครคงทำได้แบบนั้นแน่นอน สุดท้ายแล้ว ข้าพเจ้ายังเด็กมากที่จะริมีรัก อ่อน อ่อน อ่อน มึงมันอ่อน อีอ่อน   Create Date : 30 พฤษภาคม 2553     Last Update : 30 พฤษภาคม 2553 14:02:19 น. Counter : 174 Pageviews.   1 comment Share Tweet

มาบ่นให้พี่ๆอ่าน สวัสดีค่ะ พรุ่งนี้ก็เป็นวันเกิดครบรอบ 23 ปีแล้วค่ะ วันเวลาผ่านไปเร็วนะคะ ยังคงไม่เป็นหลักเป็นฐาน ยังคงไม่เป็นชิ้นเป็นอันอีกเช่นเคย ขี้เกียจยังไง ก็เป็นแบบนั้น นับว่าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายพอสมควรค่ะ เอาหละ...แก่ขึ้นอีกปี แม่บอกเสมอค่ะ เรียนจบเมื่อไหร่ ให้นำความรู้มาช่วยครอบครัว ! 23 ปี แม่ง...อะไรกัน ? ยังเที่ยวไม่ทั่วไทย ยังมั่วสุมไม่สะใจ ยังตามใจตัวเองไม่พอเลย ใจหายนะ เวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ เวลามันมาพร้อมความหนักบนบ่า นั่นคือภาระ ! สุดท้ายแล้ว จะช้าเร็วทุกคนก็ต้องมีภาระ หนีไม่พ้นจริงๆ ปัญหามากมายเกิดเพราะไม่ยอมก้าวออกมาเดิน ปล่อยให้ความรับผิดชอบทับไปเรื่อยๆ ถามกันจนเริ่มสูงขึ้น สูงขึ้น อิจฉาเพื่อนบ้างคนที่อาศัยความเป็นเยาว์วัยหลบหนีชีวิตของตัวเองได้ ข้าพเจ้าเองก็เป็นหนึ่งในนั้น อละอีกไม่นานคงต้องจบลงแล้ว ไม่ว่าคุณจะเรียนจบ หรือเรียนสูงแค่ไหน...เชื่อป่ะ มันไม่ได้ดีเด่อะไร มันคือการก้าวจากความเป็นเด็กอีกประเภทหนึ่ง สู่อีกประเภทหนึ่ง หัวดอที่สุด ที่สุด ถึงที่สุด....แม่งคือเรื่องจริง ข้าพเจ้าไม่ใช่ผู้ใหญ่ ยังเด็กมากหลาย ยังปัญญาอ่อน ยังเอาตัวไม่รอดในสังคมที่งี่เง่า ทุกคนเอาแต่แข่งขันกันจนลืมไปมั๊ง ว่าต้องการอะไรในชีวิตกันแน่ ข้าพเจ้าเองก็งงว่ะ ครั้งจะไปทำงาน ก็ไม่ใช่นะ จะไปเรียนก็ไม่เชิงหรอกจ้ะ ข้าพเจ้าอายุ 23 มีคนมากมายรวยมหาศาล มีน่ามีตาในสังคม มึงครบว่างั้น แต่นั่นไม่ใช่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า โง่ ละอ่อนโลก ขี้เกียจเป็นนิจ ผิดพลาด และบกพร่องมาก ชีวิตนี้ หากทำให้ใครภูมิบ้างคนดีไม่ใช่เล่นๆเลยนะ สุดท้ายนี้ ถึงแม้ข้าพเจ้าจะเรียนเก่งแค่ไหน มีปริญญามากมาย รวยคับฟ้า ท้ายสุด ข้าพเจ้าก็ไม่เคยทำให้ใครมีความสุขเลย   Create Date : 29 พฤษภาคม 2553     Last Update : 29 พฤษภาคม 2553 2:12:11 น. Counter : 211 Pageviews.   5 comment Share Tweet

สงสัยจะแพ้ซะแล้ว !! รักแท้แพ้เงินจริงหรือเปล่า ? มีพี่คนนึงบอกว่า รักแพ้จะแพ้เงินไม่ได้ เพราะรักแท้นั้น มันคือทุกสิ่ง ยอมได้และอดทนทุกอย่างเพื่อความรัก ถ้าความรักที่มีให้กันแพ้เงินทอง นั่น...หาใช่รักแท้ไม่ เฮ้อ...เราคิดว่า รักของเราอาจจะแพ้เงินแล้วก็ได้ อย่าหาว่าเราเห็นแก่ตัวเลย หรือจะว่าเราก็ได้ ก็ไม่ว่ากันนะ เราคบกับแฟนเรามาหลายปี เรารู้จักฐานนะของแฟนเราดี ในอดีตบ้านแฟนเรามีฐานนะดี มีอันจะกินเลยนะ แต่เวลาล่วงเลยไป อะไรๆก็เปลี่ยน ตอนนี้ก็หน้ามือเป็นหลังมือซะแล้ว ทุกคนในบ้านมีหนี้สิน ทั้งพ่อและก็แม่แฟนเรามีหนี้บัตรเครดิต ส่วนแฟนเรา ก็ต้องรับหน้าที่ส่งหนี้บ้านไปโดยปริยาย หลัก ล้าน ค่ะ แฟนเรามีอาชีพเป็นครูสอนเต้น ต้องรับภาระจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ค่าอินเตอร์เน็ต ตอนนี้ก็รับภาระใช้หนี้บัตรเครดิตให้แม่ของเขาด้วย และต้องจ่ายค่าบ้าน วันดีคืนดีก็จะมีค่าเทอมของน้องสาว ค่าเรียนพิเศษ ไหนจะค่าไปกินโรงเรียนรายวันของน้องอีก ค่าใช้จ่ายเดือนนึง หลายหมื่นค่ะ ทำอยู่คนเดียวหัวโด่ สิ่งที่เราเริ่มไม่แน่ใจ มันไม่ได้อยู่ที่หนี้สินของแฟนเรา เราพร้อมที่จะช่วยเขา เราพร้อมที่จะอยู่ข้างเขาตลอดเวลา แต่คนในบ้านเขา จะออกแนวเป็นพวก จมไม่ลง เราไม่เคยเห็นพ่อแม่เคยให้กำลังใจลูกเลย ทุกคนพูดว่า แม่ทำได้แค่นี้ พ่อทำดีที่สุดแล้ว บางทีคำพูดก็ไม่ได้ช่วยถนอมความรู้สึกคนเท่าการกระทำมากมายนัก หลายครั้งที่เรารู้สึกสงสารแฟน แฟนเราไม่เคยขอตังเราเลย ถึงบางครั้งเราจะมีแต่เขาก็ไม่เคยขอ มีแต่เราด้วยซ้ำที่ไปเบียดเบียนเขา เรามีความคิดที่อยากจะใช้ชีวิตร่วมกับเขานะ แต่พอเราเห็นพ่อแม่เขาแล้ว บวกกับปัญหาเก่าแก่ที่ต่างคนต่างสร้างขึ้น ก็รู้สึกท้อแท้อย่างรุนแรง และหดหู่ที่สุด มันรู้สึก............ เหมือนคำว่า คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก เหมือนพ่อแม่แฟนเราจะให้ตั้งน่าตั้งตาให้แฟนเราใช้หนี้ใช้สินให้หมด ไม่เคยพูดจาสร้างสรรค์ หรือสร้างกำลังใจให้ครองครัวเลย ตอนนี้เราเริ่มคิดแล้วว่ารักแท้ของเราอาจจะแพ้เงิน ไม่ใช่ดิ่....อาจจะแพ้พ่อแม่แฟนก็ได้ หลายคนบอกว่า รักลูกเขา ไม่ได้รักพ่อแม่เขา จะคิดมากทำไม ? บางทีมันดูพูดง่ายนะ....แต่คนเราอยู่บ้านเดียวกัน เรื่องเห็นอกเห็นใจ เข้าใจ และกำลังใจ เป็นสิ่งที่ดีที่สุด เราให้กำลังใจแฟนเรามาตลอด วันไหนที่เขาไม่มีใคร วันไหนที่เขาไม่ไหว เราไม่เคยทิ้งเขานะ แต่วันนี้เราหดหู่มาก ด้วยเหตุการณ์คำพูดบางอย่างที่เราฟังแล้ว น้ำตามันไหลจริงๆ รู้สึก...อยู่ไม่ได้แน่ ถ้าพ่อแม่แฟนยังเป็นแบบนี้ ไม่รู้จะทำให้ความรู้สึกแย่ๆนี้มันหายไปยังไง มันสับสนมากเลยรู้ป่ะ สงสัยจะแพ้ซะแล้ว แพ้ราบคาบจริงๆ   Create Date : 04 กรกฎาคม 2552     Last Update : 10 มิถุนายน 2553 3:03:13 น. Counter : 150 Pageviews.   Share Tweet

• Webmaster - Bloggang