Bloggang.com : Hashave - การเดินทางครั้งใหม่

Bloggang.com : weblog for you and your gang

มาเป็นดูโอ้..แม้ไม่หวานไม่แหวว แต่จะเป็นเยี่ยงนี้ ต่อๆไป อีกซักแค่ 40 ปี ก้อพอเนอะ

Group Blog

All blogs

การเดินทางครั้งใหม่

๑๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๕๑

เดินทางจากที่ทำงานกลับถึงที่พัก
..บ้านทั้งหลังเงียบสงัด ไร้สัญญานของผู้ร่วมชายคาเหมือนเช่นวันสุดสัปดาห์ที่ผ่านๆ มา

ปกติแล้วเป็นวันที่จะสุขี กระดี๊กระด๊ามากกว่าวันไหนๆ
เพราะจะได้ ทำอะไร-อะไร คนเดียวได้อย่างสบายใจ

แต่ทำไมครั้งนี้มันรู้สึกแปลกๆ ไปแฮะ.,
..บ้านหลังใหญ่ เงียบสงัด จนรู้สึก..โหวงเหวง
..จิตใจไม่เป็นสุขอย่างที่เคย
..ร้อนรน กระวนกระวาย ยิ่งพยายามข่มใจไม่ให้ฟุ้ง
กลับยิ่งหดหู่ หงอยเหงา..
และรู้สึกเหมือนตัวเองหดเล็กลงเหลือตัวนิดเดียว

ยืนเคว้งอยู่ในดินแดนที่ไม่อุ่นใจ..ที่ ที่ไม่ใช่บ้าน

-------------------------------------------------------------

ก่อนที่ใจจะฟุ้งไปไกลมากกว่านั้น
เลยยกเอากิจวัตรที่เดิมทีจะทำเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์
เปลี่ยนมาจัดการทำซะเรียบวุธในวันศุกร์อย่างนี้เสียเลย

- ทำกับข้าวเพื่อเตรียมเป็นอาหารกลางวันที่ทำงานสำหรับทั้งห้าวัน
- ซักผ้า ตากผ้า สาระพัดที่ใช้มาทั้งอาทิตย์
- เก็บกวาด จัดห้อง จัดเตียง ที่รกไปด้วยเส้นใยที่หลุดร่วงจากผ้าห่มราคาถูก

....เอออออ เหนื่อยดีเว้ย กว่าจะเสร็จสิ้นหมดทุกอย่างก็ปาเข้าไปดึกดื่นเที่ยงคืน

แต่ก็ช่วยทำให้หลับสบาย ไม่มีความฟุ้งซ่านอันใดมารบกวนจิตใจอีกตลอดคืน

--------------------------------------------------------------

๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๑

ทันทีที่ตื่น รู้สึกตัวในตอนเช้า
ความหดหู่ เศร้าหมอง โหวงเหวง ประดามีทั้งหลายก็กลับมาถาโถมจิตใจอีกครั้ง

ใจมันโยนไป โยนมา กวัดแกว่งจน อยู่นิ่งเฉยไม่ไหว ..ทรมานเกินไป

ไปคว้าเอาอุปกรณ์ตกหมึกกับ jacket และหมวกกันแดดคู่กาย แล้วบึ่งรถไปท่าเรือ

บ่ายวันนั้น., แดดแรงจนแสบตา แต่คลื่นลมไม่จัดนัก บรรยากาศดี
เหมาะแก่การตกหมึกเป็นที่สุด

..จัดการเอาลูกโฟมลอยคล้องเข้ากับปลายคันเบ็ด
..กุ้งปลอมเป็นเหยื่อจับหมึกถูกยึดเข้ากับปลายสายเอ็น
..เสร็จเรียบร้อย ก็เหวี่ยงลงทะเล

โฟมทรงกลมสีจัดจ้าสะท้อนแสงแดดลอยไหวๆ ไปมาอยู่เหนือผิวน้ำ
ลึกลงไป กุ้งพลาสติคลอยเคว้งไปมาตามกระแสน้ำ
ผู้คนต่างยืนนิ่ง ตาจดจ่ออยู่กับ "เหยื่อล่อ" ของตัวเอง
ขณะที่ใจเรา นึกย้อนไปถึงวันก่อน.,

วันนั้นคลื่นลมแรงจัด จัดมากจนลมพัดพาเอากระป๋องและอุปกรณ์ในกระปุกเล็กๆ
ตกลงทะเลไป

ทำอะไรไม่ได้..
ได้แต่ยืนมองของ ของเรา ที่ทำ ที่หามา ค่อยๆ จมลงใต้ผิวน้ำ
ลึกดิ่งลงไปจนมองไม่เห็น
เมื่อตะกี๊ยังถือ ยังจับอยู่ในมือแท้ๆ.
แผลบเดียว ตกน้ำ จมหายไป เหลือให้เห็นแต่คลื่นลมที่พัดกระหน่ำ
..ใจมันหาย

พลันเสียงโทรศัพท์ปลุกให้ตื่นจากภวังค์
เมื่อหยิบออกจากกระเป๋าเสื้อมาสัญญานก็เงียบหายไปแล้ว
สมองคิดวิเคราะห์ทันใด

" หรือจะเป็นเฮียโทรมา ? "

ไวเท่าความคิด มือกดรับสายทันทีที่มีเสียงเรียกเข้ามาอีกครั้ง

"..................."

ปลายสายไม่มีเสียงพูด หากแต่ได้ยินเพียงเสียงสะอื้นเบาบางอยู่ไกลๆ
เพียงแค่นั้นก็ใจไปแล้ว ตกหายไปทันทีอย่างจับไว้ไม่ทัน

" เออ..ทำไรอยู่วะ "

" อยู่ข้างนอก, เฮียมีอะไรหรือ อี๊เป็นอะไรหรือเปล่า ? "

" เออ..อี๊ไปแล้วนะ "

สิ้นเสียงของประโยคสั้นๆ คนฟังก็รู้สึกหูอื้อ ตาลาย ขาสั่นขึ้นมาเฉยๆ จนยืนแทบไม่อยู่

เสียงจากปลายทางอีกฝั่งดังแว่วๆ เข้ามาอีกครั้ง ด้วยประโยคซ้ำเดิม

" เออ..อี๊ไปสบายแล้ว "

เสียงคนพูดเองก็สั่น.. และขาดหายเป็นช่วงๆ ด้วยเพราะกดกลั้นการสะอื้น

"............................"

------------------------------------------------------------------

อยากจะมีคำพูด..สักคำ
ที่แทนความจริงจากใจที่มี

อยากจะสื่อความหมายดีๆ
ที่พอจะทำให้เธอได้เข้าใจ

คำบางคำ..ที่ดีสักคำหนึ่ง
คำบางคำ..ที่จะซึ้งกินใจ
ที่จะพอจะใช้แทนใจจากฉัน

แต่จะมีคำพูดคำใด
ที่แทนความจริงจากใจให้กัน

ต่อให้คำเป็นร้อยเป็นพัน
ก็คงบรรยายไม่พอได้เหมือนใจ

ความเป็นจริง ที่เห็นที่เป็นอยู่
คงจะดีกว่าคำพูดใดๆ
และไม่มีสิ่งไหน..มากมายกว่านั้น

แทนสัญญา.. แทนสายใย
ในหัวใจ.. ที่นิรันดร์
ก็คือความจริงใจที่คงมั่น
ที่ตัวฉันนั้นมี..ให้เธอ

มีหัวใจ.. และสายตา
แทนสัญญา.. ว่ารักเธอ
และจะมีเพียงพอมาให้เธอ.. ผู้เดียว

เท่าที่พอจะจำความได้
ก็จำได้ว่าไม่เคยพูด คำนั้น ให้อี๊ฟังเลย..

ถึงแม้ตอนนี้.,
จะไม่อาจรับรู้ด้วยประสาทสัมผัสทางการได้ยินแล้ว

แต่.,
หวังว่าอี๊จะรับรู้ได้ด้วยใจนะ

และขอแถมเนื้อความเพิ่มเติมไปอีกหน่อยว่า..

อย่าห่วง อย่ากังวลอะไรอีกเลย
ไม่ต้องยึดติด หรือเอาพวกเราไว้เป็นภาระให้ต้องตามห่วง ตามดูแลอีกต่อไปเลยนะ
เหนื่อยมาพอแล้ว..
เจ็บปวดมาพอแล้ว..
ถึงเวลาที่อี๊ต้องทำเพื่อตัวเองจริงๆ เสียทีแล้ว

..ไปสู่สุคตินะอี๊
..ขอให้อี๊หลุดพ้นจากสงสารวัฏ
..หรือได้ไปอยู่ในภพภูมิที่ไม่ต้องมาเวียนว่ายอย่างนี้อีก

แล้ว. วันหนึ่งพวกเราทุกคน ก็จะเดินทางตามหลังอี๊ไป.

" รักอี๊นะ "

๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๑

--------------------------------------------------------------

เนื้อร้องทั้งหมดจากบทเพลงของ..

ศิลปิน : วสันต์ โชติกุล
คำร้อง : วสันต์ โชติกุล
ทำนอง/เรียบเรียง : ชาตรี คงสุวรรณ

Create Date : 05 ตุลาคม 2551

Last Update : 5 ตุลาคม 2551 16:26:17 น.

1 comments

Counter : 377 Pageviews.