ตอนที่2 : การนับถือดวงวิญญาณ การนับถือดวงวิญญาณเป็นเรื่องใหญ่มาก และสำคัญมากที่สุดของคนทุกชาติ ทุกภาษา บางพวกถือว่า คนเราตายไปแล้วไม่มีอะไรเหลืออยู่ แต่บางพวกถือว่ายังมีธรรมชาติชนิดหนึ่งเหลืออยู่ วนเวียนอยู่ในโลก ไม่หมดสูญไป สิ่งนั้นเรียกกันว่าดวงวิญญาณมนุษย์เรา ถ้าถือเสียว่า ตายไปแล้วสูญ ก็จะไม่มีอะไรยุ่งยากเกิดขึ้น แต่ความยุ่งยากเดี๋ยวนี้เกิดขึ้นเพราะมนุษย์ถือว่าตายไปแล้วไม่สูญ นอกจากจะถือว่าไม่สูญ แล้วยังถือว่าจะต้องเกิดใหม่ด้วย ซึ่งชาวอียิปต์โบราณก็เชื่ออย่างนั้นเช่นกันความเชื่อที่มีอยู่อย่างนี้ ทำให้มนุษย์เกิดความห่วงใยเรื่องชีวิตในโลกหน้า เมื่อคนใดคนหนึ่งตายลง ต้องมีพิธีทำบุญ สวดมนต์อ้อนวอน และทำพิธีกรรมต่างๆเพื่อส่งให้ดวงวิญญาณ หรือเพื่อเรียกดวงวิญญาณเข้ามาอยู่ในที่ที่มีความสุข บางทีมีการขอร้อง ให้ดวงวิญญาณมาอยู่รักษาความปลอดภัยให้ด้วยก็มี ความยุ่งยากแต่เพียงเท่านี้ยังไม่เป็นไร ที่ยุ่งยากไปกว่านี้คือ เรื่องเชื่อว่าดวงวิญญาณต้องเกิดใหม่ เป็นมูลเหตุให้เกิดนรก สวรรค์ขึ้น เพื่อเป็นที่อยู่ของคนทำความชั่วและความดี สวรรค์กลายเป็นรูป เป็นถิ่นที่อยู่ของคนทำความชั่ว และทำความดี สวรรค์กลายเป็นรูป เป็นถิ่นที่อยู่อันสำราญบริบูรณ์ด้วยทรัพย์ศฤงคาร และมีนางในมาคอยห้อมล้อมผู้ทำความดี นรกกลายเป็นที่เต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน มีแต่ความน่าเกลียด น่ากลัว และทารุณกรรม เป็นที่ต้อนรับผู้ทำชั่ว เมื่อคนตายไป ยังมีบัญญัติทางศาสนา เช่นศาสนาของอียิปต์ ให้ดวงวิญญาณเดินทางไปสู่สถานที่ชำระบาป หรือสถานที่พิพากษาความผิดที่เคยกระทำ มาแล้วในชาติที่มีชีวิตอยู่ขึ้นอีก ถ้าผู้พิพากษาในโลกนี้ (ซึ่งโดยมากเป็นนักบวช) ตัดสินว่าทำความดีก็ขึ้นสวรรค์ไป ถ้าพระเกิดลำเอียง (เพราะไม่ได้ติดสินบน) ตัดสินว่าทำความชั่ว ก็ต้องลงนรก คติศรัทธาดังกล่าว ที่จริงมีผลดีอยู่ เพราะเท่ากับบังคับให้คนพากันทำความดี ถ้าใครทำความชั่ว ลูกหลานญาติ พี่น้องจะพากันอัปยศอดสู ในเมื่อได้ฟังคำตัดสินของนักบวช ซึ่งเป็นผู้พิพากษา ขั้นแรกจะจัดการศพให้ใหญ่โตไม่ได้ เพราะนักบวชไม่ยอมให้ทำ บางทีนักบวชตัดสินเอาเอง ศพคนชั่วอย่างนั้นๆจะต้องทิ้งไว้ให้นก ให้กาจิกกิน ต่อจากนั้นดวงวิญญาณ ยังจะต้องไปรับการพิพากษาในโลกหน้าอีกเรื่องการนับถือดวงวิญญาณ และพิธีการจัดการศพของผู้ตาย เห็นจะไม่มีใครทำได้เทียบเท่าชาวอียิปต์โบราณคำสอนเกี่ยวกับดวงวิญญาณ เมื่อจากโลกนี้ไปสู่โลกอื่น ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นโลกใด มีว่า เมื่อคนใกล้จะตาย มีร่างๆหนึ่ง ซึ่งไม่อาจเห็นได้ด้วยตาเปล่าลอยออกจากร่างเดิม ร่างนี้เปนร่างแฝด หรือ ดวงวิญญาณ ภาษาอียิปต์ เรียกว่า “บา” (Ba) แล้วมีตัวจำลองวิญญาณ เรียกว่า “กา” (Ka) คล้ายเจตภูต และมี ธรรมชาติชนิดหนึ่ง เรียกว่า “ขุ” (Ku) คือ ธรรมชาติที่รู้จักดี รู้จักชั่ว ยังลอยวนเวียนอยู่ จนกว่าร่างเดิมจะเน่าเปื่อยทำลายไป เมื่อคนตาย วิญญาณจะกลับมาอยู่กับร่างเดิม ลูกหลานที่มีชีวิตอยู่ จะต้องตระเตรียมการรับการกลับมาของดวงวิญญาณนั้น รักษาร่างนั้นไว้ไม่ให้เปื่อยเน่า โดยวิธีอาบน้ำยาไว้ เพื่อให้เป็นที่อาศัยอยู่ของดวงวิญญาณ ชาวอียิปต์โบราณมีธรรมเนียมว่า ผู้ที่รู้ตัวว่าจะตาย ต้องเตรียมสถานที่เก็บศพของตัวไว้ให้อยู่ไปชั่วดินฟ้า เมื่อยังแข็งแรงอยู่ ต้องพยายามแต่งงานให้มีลูก เพื่อลูกจะได้ทำหน้าที่รักษาศพ ถ้าไม่มีลูก ก็ต้องหาลูกของคนอื่นมาเลี้ยงไว้ ต้องสั่งเสียญาติพี่น้องไว้ให้ปฏิบัติต่อศพอย่างไร ส่วนดวงวิญญาณของผู้ตาย ที่ลูกหลานไม่สามารถจะเห็นได้ด้วยตาเปล่าผู้อยู่ข้างหลังจะต้องช่วยกันต้อนรับให้ดี เพราะดวงวิญญาณยังลอยวนเวียน อยู่กับร่างอยู่ใกล้ชิดญาติพี่น้อง ถ้าญาติพี่น้องทำอะไรบกพร่องไป ดวงวิญญาณจะโกรธเคืองเป็นที่เดือดร้อน ถ้าเคืองมากๆเข้า ถึงกับนำ อันตรายมาให้ ได้วิธีที่ดีที่สุดในการต้อนรับดวงวิญญาณ ในเบื้องต้นจะต้องรักษาศพไว้ให้ดีก่อน วิธีรักษาศพไว้ให้ดี ต้องใช้วิธีอาบด้วยน้ำยาชนิดหนึ่ง ผสมกับเครื่องหอมชนิดดี คุณภาพของเครื่องหอมและน้ำยา ขึ้นกับฐานะของคน ผู้มีอาชีพอาบยาศพ(โดยมากจะเป็นนักบวช) จะเตรียมวัตถุเหล่านี้ไว้ มีแบบ มีสี และชนิดของน้ำยาไว้ให้เลือกได้ตามฐานะและความชอบ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [