|
|
วลี"ครูอังคณา"กับการ"ชำเราเด็ก"ผ่านโซเชียลเน็ทเวิร์คของสังคมไทย
วลีฮิต(ที่ผมไม่รู้จัก)ในช่วงข้ามคืน
กลายเป็นข่าวดังในโทรทัศน์
และ clip video ล้อเลียน
ผมอดนึกไม่ได้ว่า
พฤติกรรมการล้อเลียนนั้น ปกติเกิดขึ้นในช่วงอายุใด
และคนเรา เริ่มหยุดพฤติกรรมล้อเลียนในช่วงอายุเท่าไร
4-18 ปี?
สิ่งนี้สะท้อน วุฒิภาวะ ของ internet บ้านเรา ได้หรือไม่
แล้วมันสะท้อน วุฒิภาวะ ของ สื่อสารมวลชนไทย ได้หรือไม่
ผมแบ่งออกเป็นสองประเด็น
๑. อาการตื่นเต้นกับการอยู่ในกระแสของ "วลีเด็ด" ฮ๊อตฮิต
๒. การล้อเลียน(ทำclip,แต่งเพลง)ต่อเด็ก ผ่านทางโซเชียลเน็ทเวิร์ค
กรณีที่๑
เช่นเดียวกับกระแสแพล้งกิ้ง มาไว ไปไว หาสาระอันไดไม่ได้
ก็ไม่เป็นไร ถือเป็นเรื่องหนุกๆของคนที่ไม่มีอะไรทำ
เพียงแต่ว่ารู้สึกว่า เสียเวลา และ ไร้สาระ
แต่กรณีที่ ๒.
พวกคุณทั้งหลายกำลังสร้างบาดแผลต่อเด็กคนนั้นหรือไม่?
พวกคุณกำลังสร้าง "ระบบล้อเลียน" อันถูกต้องตามกฎหมาย ทั้งๆที่มีกฎหมายคุ้มครองเด็กตั้งอยู่ท่นโท่ ใช่หรือไม่?
ถือเป็นการล่วงละเมิดต่อเด็กหรือไม่?
ปิดหน้า ปิดตา แต่เปิดชื่อโรงเรียน ชื่อครู
จะบอกว่าปิดบังไม่ให้คนทั่วไปรู้ แต่คนที่โรงเรียน รู้หรือไม่
ซึ่งการปิดบังที่แท้จริงคือป้องกันในระดับของคนที่ใกล้ชิด มิใช่หรือ ?
การล้อเลียน ถือเป็นการ ทารุณกรรม และ ใช้ความรุนแรงต่อเด็ก หรือไม่?
สิ่งเหล่านี้ สังคมไทย จำเป็นต้องตั้งคำถามหรือไม่?
หรือ ไม่จำเป็น เพราะ ใครอยากทำอะไร ก็ได้ ???
| Create Date : 11 เมษายน 2555 |
| Last Update : 11 เมษายน 2555 12:14:44 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 499 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [