You Are My Sunshine
Dong Yi / ทงอี --- รวบรวมความประทับใจ 1



*** เจ้าของบล็อคเิริ่มดูเรื่องนี้ตอนทงอีได้ไปเข้าเฝ้าพระราชาครั้งเเรก
ยังไม่ได้ดูช่วงทงอีเป็นเด็กค่ะ เลยขอยกตอนที่ตัวเองดูเเล้วมาก่อนเเล้วกัน
ว่างๆเเล้วจะย้อนกลับไปค่ะ ****




รวบรวมประโยคที่โดนใจ



******
“ข้าอิจฉาเจ้าจริง ๆ เจ้ายังมีโอกาสออกตามหานางด้วยตัวเอง มือปราบชา
นี่ไม่ใช่พระบัญชาแต่เป็นคำขอร้องจากใจ เจ้าจะต้องพานางกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้นะ”


*******



*******
“...เอาล่ะ อีกเดี๋ยวหมอหลวงก็จะมาถึงนี่แล้ว เค้าจะมาช่วยตรวจร่างกายเจ้าอย่างละเอียด
ดังนั้นเจ้าต้องเชื่อฟังหมอนะ”

“ฝ่าบาท หมอหลวงหรือ ได้ยังไงกันเพคะ ถอนรับสั่งเถอะ”

“ดู เพิ่งกลับมาถึงก็จะขัดคำสั่งข้าแล้ว จะมีสักครั้งที่ข้าสั่งอะไรแล้วเจ้ายอมทำตามแต่โดยดีบ้างมั้ย?”

“ฝ่าบาท ไม่ได้หมายความอย่างนั้นนี่ เพียงแต่หม่อมฉันไม่ได้เจ็บป่วย หม่อมฉันมีสิทธิอะไร
ไปรับการตรวจจากหมอหลวงที่คอยดูแลพระวรกายฝ่าบาทล่ะ”

“มีสิทธิอะไรเหรอ นี่เจ้าไม่รู้ตัวจริง ๆ เหรอ?”

“เพคะ?”

“ก็สำหรับข้า เจ้าเป็น.. สำหรับข้า เจ้าก็เหมือนร่างกายข้า
เพราะฉะนั้นหมอหลวงมาตรวจร่างกายเจ้าก็ถูกแล้ว อย่าทำให้ข้าทรมานกับเวลาที่ไม่มีเจ้าอีก
ถ้าหากเจ้าห่วงความรู้สึกข้าก็ทำตามซะ”


********



*******

“...กับพระราชาข้าเคยหวังว่า นอกจากเป็นพระมเหสีแล้ว
ยังจะได้เป็นผู้หญิงสำหรับพระองค์ด้วย ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว ข้าเข้าใจนานแล้ว
ว่าตำแหน่งนั้นมันไม่ได้เหมาะกับข้าเลย เพราะในพระทัยของพระองค์
เจ้าของพระทัยดวงนั้น คือเจ้านะทงอี เพราะฉะนั้น เจ้าต้องคอยอยู่เคียงข้างพระองค์”


“พระมเหสี ตรัสอะไรกันเพคะ หม่อมฉันมิบังอาจ หม่อมฉันไม่คู่ควรหรอกเพคะ”

“ไม่เลย ไม่ใช่อย่างนั้น ความคู่ควรนั้นพระราชาทรงประทานให้กับเจ้ามาตั้งนานแล้วล่ะ
ดังนั้น เจ้าไม่จำเป็นต้องลังเลอะไร จงเปิดรับพระทัยของฝ่าบาทอย่างยินดีที่สุด
และถวายหัวใจของเจ้า นี่ถือเป็นคำขอร้องอย่างจริงใจ ในฐานะพระมเหสี ที่ขอร้องต่อเจ้า”


“พระมเหสี”

********


*******

“เจ้ายื่นมือออกมาสิ.. อะไรเล่า.. บอกให้ยื่นมือมาไง”

“ยังจำได้รึเปล่า เมื่อนานมาแล้วตอนข้าไปเดินตลาดกับเจ้า ข้าว่ามันเหมาะกับเจ้าก็เลยซื้อมา
เพียงแต่ว่าตอนนั้นข้ายังไม่รู้ตัวเอง ว่านั่นเป็นความรู้สึกจากใจจริงของข้า”

“ฝ่า..ฝ่าบาท”

“เรื่องทั้งหมดไม่ใช่เข้าใจผิด หรือผิดพลาด ยิ่งไม่ได้เป็นการหลอกลวง
แต่มันเป็นความจริงใจจากตัวของข้า เพราะฉะนั้น เจ้าเอาไปพิจารณาดู
ว่าเจ้าจะยินดีมาอยู่ข้างข้า และยอมรับหัวใจที่ข้ามีให้เจ้าได้ไหม?"


*******


********

“ทำไมลืมเร็วนักล่ะ? ข้าเคย..บอกแล้วว่าอย่าทำให้ข้าต้องทุกข์ทรมาน
กับการไม่มีเจ้าอีกไงล่ะ เพราะอะไร... อะไรที่ทำให้เจ้าเสียใจขนาดนี้ทงอี
จะให้ข้าช่วยแบ่งเบาความรู้สึกนั้นบ้างได้มั้ย...ไม่เป็นไร... เจ้าไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไร
ขอแค่.. ให้เจ้าคอยอยู่เคียงข้างข้าก็พอ”

“หม่อมฉัน หม่อมฉันจะทำได้จริง ๆ เหรอเพคะ หม่อมฉันก็อยากทำแบบนั้น
ถ้าหากทำได้ทำไมหม่อมฉันจะไม่อยากรับพระทัยของฝ่าบาท และถวายหัวใจดวงนี้ให้
แต่คนอย่างหม่อมฉัน จะสามารถ..ทำได้จริงเหรอเพคะ ฝ่าบาท”


******





to be continued...

ขอบคุณ: รูปจากกระทู้ทงอีในพันทิพ เเละ นิยายเดลินิวส์







Create Date : 12 กันยายน 2554
Last Update : 9 พฤษภาคม 2555 12:50:40 น. 2 comments
Counter : 1129 Pageviews.

 
ชอบมากๆค่ะ^^~


โดย: สุดสวย IP: 124.120.228.108 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:22:19 น.  

 
เพคะ


โดย: พระสนมซุกบิล IP: 124.120.228.108 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2554 เวลา:13:28:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

shalita2022
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add shalita2022's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.