วันนี้ผมมาตามสัญญาแล้วนะเรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี่คือเรื่องที่ผมได้ไปเข้าค่ายลูกเสือ ที่ค่ายลูกเสือจังหวัดตราดเป็นเวลา 3 วัน 2 คืนแล้วค่ายลูกเสือที่นั้นมันมีประวัติ คือที่นั้นนะเมื่อก่อนนี้ที่นั้นเคยเป็นป่าช้า  แล้วก็มีบ่อน้ำใหญ่มากๆแล้วที่นั้นเค้าว่ากันว่าเคยมีผู้หญิงจมน้ำตายอยู่ที่นั้น  ผมนะแค่คิดก็ขนลุกแล้ว แต่คุณครูที่โรงเรียนอนุบาลตราดเค้าจัดเด็กนักเรียนชายชั้น ป.5 ไปเข้าค่าย วันแรกที่ผมต้องไปเข้าค่ายผมก็เตรียมอุปกรณ์ไปเรียบร้อยแล้วเราก็เดินไปค่ายลูกเสือประมาณ 5-7 กิโลเมตรแต่ผมเป็นคนพื่นที่ผมเลยพาเพื่อนทั้งหมู่ของผมเดินลัดเข้าไปในป่าพวกเราเดินไป
ระยะทางไม่ถึง 1 กิโลเมตร เราก็เจอฐานแรกคือฐานดม
           วันนั้นโรงเรียนที่เข้าค่ายลูกเสือด้วยก็มีโรงเรียน สุนันทาวิทยาโรงเรียน ปากคลองน้ำเชี่ยว โรงเรียน คลองใหญ่ โรงเรียน วัดไซทองแล้วตอนที่พวกเราเดินกันอยู่นั้นโรงเรียน ปากคลองน้ำเชี่ยว มันก็เดินมาหาเรื่องหมู่ของผมเพราะว่าโรงเรียนของผมเป็นโรงเรียนเดียวที่อยู่ชั้น ป.5 ที่เหลือโรงเรียนอื่นมันอยู่ ป.6 กันหมด
            แล้วพวกผมก็ไม่ยอมเพราะว่ามันมาเตะพวกผมก่อนแต่ว่าเพื่อของหมู่ผมมันมีแต่คนตัวใหญ่ๆ นายเป็นคนที่ตัวใหญ่ที่สุดแล้วตอนนั้นมันโมโหมันก็เลยวิ่งชนจนโรงเรียนที่มันมาแกล้งพวกผมจนพวกมันจุกเลยแล้วมันก็ลุกขึ้นมา จะต่อยนายแต่ดีที่ผมเอาไม้พองตีเข้าที่ท้ายทอยพวกมันเลยสลบ แล้วผมก็เอามีดขึ้นมาผมไม่ได้จะฆ่าพวกมันนะผมเอามีดมาตัดไม้พองของพวกมันแล้วก็ทำให้ไม้พองของพวกมันหักหมดเลยพอเราไปถึง
ค่ายลูกเสือเราก็เอาของไปใว้ที่พักก่อนแล้วพอตอนกลางคืน ผมก็แกล้งพวกมันต่อผมปลุกไอ ฟลุ๊ค ไอ นาย ไอนัท แล้วตอนนั้นผมเอาประทัดมาจากที่บ้านด้วยแล้วผมก็ไปเปิดเต็นท์ของไอพวกที่มันแกล้งผมตอนเช้าแล้ว ผมก็โยนประทัด 300 นัดใส่เต้นพวกมันจนพวกมันสะดุ้งตื้น
            ผมเอาชนวนไว้นอกเต้นแล้วเปิดประตูเต้นใว้แล้วเราก็ใช้ไฟแช็กจุด แล้วผมก็ไปขโมยรองเท้าของพวกมันไปซ่อนแล้วตอนเช้าพวกมันก็หารองเท้าไม่เจอวันที่สองตอนเช้าคุณครูโรงเรียนผมก็มาปลุกตั้งแต่ตี 5 เราก็วิ่งไปออกกำลังกาย ตอนเช้าเราก็ทำพิธีเปิดกอง แล้วเราก็เริ่มทำกิจกรรมกิจกรรมแรก คือการงมเหรียญบาท ที่ค่ายลูกเสือแห่งนี้เค้าจะมีฐานน้ำให้เด็กๆได้เล่นกันเค้ามีสระว่ายน้ำแล้วเค้าทำยังไงไม่รู้ทำให้น้ำมันขุ่น แล้วเค้าก็โยนเหรียญบาทลงไปน้ำที่นั้นมันลึกประมาณ 2.5 เมตร นับว่าลึกอยู่แล้วเค้าก็ให้เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็แข่งกันว่าใครจะเจอเหรียญบาทก่อนแล้วผมก็เจอแต่ว่าผมขี้โกงเพราะว่าผมเอาเหรียญบาทที่ผมมีอยู่แล้วแล้วผมก็บอกว่าครูครับผมเจอแล้วแล้วผมชนะไปแล้วตอนกลางคืน   
            เราก็เล่นแค้มรอบกองไฟแล้วพอเราทำพิธีเสร็จเราก็เข้านอนกันเผอิญว่าวันนั้นอากาศร้อนมากผมก็เลยชวนไอ ฟลุ๊ค ไอ นาย ไอ นัท ไปเล่นที่บ่อน้ำใหญ่ๆ กันแล้วเล่นกันได้สักพักครูผมเค้าเดินไปตรวจแล้วเจอพวกผมอยู่ก็เลยโดนลงโทษกันหมดเลยแล้วตอนเช้าเราก็กลับโรงเรียนอย่างมีความสุข    
            พรุ่งนี้ผมจะมาเล่าเรื่องที่เกี่ยวกับการไปเที่ยวทะเลของผมถ้าอยากรู้อย่าลืมติดตามกันให้ได้นะครับ

  วันนี้จะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับการกินให้ฟังก็วันนั้นนะเค้าได้ไปเที่ยวที่ร้านหมูกระทะที่บ้านเพื่อนเค้าเพื่อนเค้าชื่อ นาย แม่ของ นาย นะทำอาชีพขายหมูกระทะแล้วตอนแรกพวกผมคิดว่าเรา 4 คนนะจะไปทำรายงานวิชาประวัติศาสตร์

 เรื่องพระเจ้าตากสินมหาราช ที่บ้านของนายกันพวกเรา 4 คนนั้นก็คือ ไอ ฟลุ๊ค ไอ โจ๊ก ไอ หิน แล้วก็ตัวผมเอง ผมนะได้ไปปลิ้นเอกสารประวัติประเจ้าตากสินหมาราชที่ร้านอินเตอร์เน็ตแห่งนึงในจังหวัดตราด

พวกเรา 4 คนปลิ้นประวัติเสร็จเราก็ไปซื้อกระดาษ A4 ที่ห้างสรรพสินค้าในจังหวัดตราดเมื่อเราซื้อเสร็จขากลับผมก็เดินลากขาแล้วเผอไปเตะก้อนหินก้อนนึงแล้วก่อนหินนั้นมันดันกระเด็นไปโดนหัวของสุนัขที่กำลังนอนหลับอยู่ที่นี้สุนัขตัวนั้นมันก็เลยนึกโมโหวิ่งไล่พวกเรา

พวกเราได้วิ่งหนีสุนัขตัวนั้นกันอย่างสุดชีวิตแล้วพอเราถึงบ้านของนายเราก็เริ่มทำงานเลยแล้วพอเราทำงานเสร็จแม่ของนายก็เลยเลี้ยงหมูกระทะกัน 2 ชุดใหญ่เลยแต่พวกเรากินกันจนอิ่มผมก็นึกขึ้นได้ว่าลืมบอกพ่อกับแม่ว่าจะมาร้านนายกันตอนนั้นผมตื่นเต้นกันไปหน่อยจนทำให้ลืมนึกไปว่าต้องโทรศัพท์บอกพ่อกับแม่ก่อน

ตอนนั้นผมก็เลยหันไปดูนาฬิกาว่าตอนนี้กี่โมงแล้วผมตกใจทันทีว่าเวลาตอนนั้นถ้าผมจำไม่ผิดน่าจะประมาณ เที่ยงคืน แล้วผมก็ร้องขึ้นมาว่าตายแล้ว เที่ยงคืน แล้วยังไม่ได้โทรบอกพ่อกับแม่เลย

ไอ ฟลุ๊ค ก็เลยบอกว่า เออ จริงด้วยเพราะตอนนั้นตื่นเต้นไปหน่อยพอเลกเรียนปุ๊บพวกเราก็วิ่งไปบ้านของนายเลยแล้วบ้านของผมมันอยู่ไกลบ้านของ นาย มากผมก็เลยต้องนั่งรถกับ กับพ่อของไอ ฟลุ๊ค แล้วตอนนั้นพ่อไอ ฟลุ๊ค ก็เมาแล้ว

กว่าผมจะถึงบ้านก็เกือบจะประมาณ ตี1 แล้วพอผมกลับไปพ่อกับแม่ก็นั่งร้องให้เลยเพราะว่าเป็นห่วงผมกลัวผมจะถูกจับไป

แล้วพ่อกลับแม่ผมก็บอกว่าทีหลังนะถ้าไปใหนต้องโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนนะผมก็บอกว่าครับทีนี้ตอนผมอาบน้ำผมก็นึกขึ้นได้ว่าแล้วไอหินจะกลับบ้านยังไงเพราะว่าบ้านของไอหินนะอยู่ตั้งบ่อไร่บ่อไร่นะมันไกลมากๆประเกือบ 60 กิโลเมตรแนะ

พวกคุณคงสงใสสิว่าแล้วทุกวันมันกลับบ้านยังไง มันนะนั่งรถโดยสารมาแต่ว่ารถโดยสารนี่เป็นรถของเพื่อนบ้านมันวันนั้นมันก็เลยนอนที่บ้านของ นาย แล้ววันรุ่งขึ้นแม่ของไอ หิน ก็มาที่บ้านของนายเอาชุดนักเรียนกระเป๋านักเรียนมาให้แล้วแม่ของมันก็ถือไม้หวายมาตีมันที่บ้านของนายด้วยแต่ว่าผมไม่ได้โดนตีนะ

แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาเล่าเรื่องที่ผมได้ไปเข้าค่ายลูกเสือว่ามันจะสนุกขนาดใหนถ้าอยากรู้ต้องติดตามชมกันให้ได้นะครับ

  เฮ้ย วันนี้มาตามสัญาแล้วนะที่เมื่อวานบอกว่าจะเขียนเรื่องเย็นๆเกี่ยวกับน้ำให้ฟังก็วันนั้นเค้าได้ปั่นจักรยานไปเที่ยวกับเพื่อนของเค้าที่น้ำตกเขาระกำ เพื่อนเขาที่ปั่นจักยานไปด้วยมีชื่อว่าไอ ฟลุ๊ค ชาญามันก็คือ ไอหน้าลูกชิ้น ไอ เบ็น ชาญามันคือ วินิด ขายหมู และคนสุดท้าย คือเอ้าเองเค้าไม่มีชาญา

   พอได้ไปถึงที่เขาระกำที่นั้นเป็นที่ลำลือกันว่า...ถ้าอยากรู้ว่าที่นั้นมีอะไรละก็เข้ามาอ่านแล้ว คอมเม็นกันก่อนแล้วเค้าจะบอกความลับนี้ให้แต่ที่รู้ที่นั้นมันเป็นเหมืนสวรรค์เลย

   แหละเพระเวลาอากาศร้อนๆผมกับเพื่อนๆชอบปั้นจักยานไปที่นั้นไปลบร้อนกันแต่เพื่อนผมคนนึงไอ เบ็น ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นหมาบ้ารึเปล่ามันชอบกลัวน้ำถ้าผมได้ไปกับมันทีไรผมเห็นมันไม่เคยลงน้ำสักที

   วันนี้ผมกับไอ ฟลุ๊คก็เลยวางกันว่าเราแกล้งกันเดินกอดคอกันแล้วก็รวบขาทั้งสองข้างเอาไว้แล้วโยนให้ไอ เบ็น ตกน้ำน้ำแล้วแผนนี้ก็สำเร็จพอไอเบ็นลงไปในน้ำมันก็บอกว่าไออั๋นโยนลงมาทำไมว้ะเค้าหนาวนะเว้ยผมก็เลยตอบกลับไปว่าก็เห็นเองไม่ยอมลงน้ำสักทีก็เลยต้องจับโยนแล้วไอ เบ็นก็ขึ้นมาจากน้ำทันทีแล้วมันก็เลยโมโหปั่นจักยานกลับบ้านกันเลยแล้วผมกับไอฟลุ๊คก็ต้องปั่นจักยานตามมันไปด้วยเพราะเดี๋ยวเราจะมองห้ากันไม่ติดพวกผมก็เลยต้องรีบกลับไปง้อมันแล้วพร่งนี้ผมจะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับการกินที่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจเวลา...ต้องติดตามอ่านกันให้ได้นะครับ

      ชื่อไรอ่ะชื่ออั๋นแล้วชื่อไรอ่ะอยากรู้ไหมว่าหน้าตาเป็นไงแต่ไม่ให้รู้หรอก ถ้าอยากรู้ต้องเข้ามาอ่านกันเองดิ เฮ้ยเข้าๆมาอ่านนะบอกชื่อกันบ้างนะรู้ไหมว่า ทำไมถึงมาเขียนบล๊อค นี้เพราะอยากให้ทุกคนรู้จักไง เฮ้ย รู้นะว่าในใจอ่ะยังไม่ อยากรู้จักเค้าอะสิ แต่ว่าเค้าก็รู้นะ ว่าในใจนะอยากรู้จักเค้า เอ้า 

      งงอะดิถ้าไม่อยากรู้จักเค้าแล้วจะเค้ามาอ่าน มาทำไม เอ้า งงอีกแล้ว เฮ้ย ตกลงอยาก  รู้จักเค้าป๊ะเนี๊ยถ้าอยากรู้จัก ต้องติดตามเรื่อยๆนะ  ถ้าไม่ติดตามนะมีเรื่องแน่ เหตุผลที่เขียนบล๊อคนี้รู้ปาวว่าทำไมถ้าไม่รู้เอาหูมาใกล้ๆ เดียวจะบอกให้เพราะอยากให้เพื่อนๆที่เข้ามาอ่านนะมี ความสุขไง

     แล้วอย่าลืมเข้ามาอ่านกันมากๆนะนี่ย้ำหลาย รอบแล้วนะเพื่อนๆที่เครียดๆนะไม่ต้องเก็บไว้คนเดียวเอา มาบอกๆกันบ้างก็ได้ถ้าเครียดจริงๆบล๊อคนี้สามารถช่วยได้ เพราะว่าบล๊อคนี้เป็นยาคลายเครียด

     เรื่องต่อไปนี่คือเรื่องที่เกี่ยวกับความเย็นเกี่ยวกับน้ำถ้า อยากรู้ว่านี่คือเรื่องอะไรติดตามกันได้ใหม่ในวันพรุ่งนี้ อย่า ลืมนะว่าเรามีนัดกัน