|
|
จดหมายเหตุแห่งคืนวัน...
คืนวันของฉันเคยมืดมิด เต็มไปด้วยวังวนของความปวดร้าว ขมขื่น ฉันหมดกำลังใจแทบล้มทั้งยืน แต่ยังคงต้องฝืนความรู้สึกเรื่อยไป วันเวลาผ่านไปวันแล้ววันเล่า วังวนแห่งความปวดร้าวเริ่มเปลี่ยนไป กลายเป็นปราการแห่งความเข้มแข้งอดทน เวลาที่ล่วงเลยผ่านไปสอนให้ฉันรู้และเข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต ทำให้ฉันได้เข้าใจว่า ความท้อแท้ สิ้นหวัง ทำให้ฉันเข้าใจตนเอง และคนรอบข้าง
เวลา...ช่วยเปิดโลกของฉันให้กว้างขึ้น ฉันรู้สึกได้ว่า เรื่องราวที่ฉันเคยเห็นว่าเป็นความทุกข์ทรมานที่แสนยิ่งใหญ่ แท้จริงมันเป็นเพียงเฟืองตัวเล็กๆ ในกลไกของโลกกว้าง ที่กำลังหมุนเพื่อความเป็นไปของหลายๆ ชีวิต ความขมขื่น ปวดร้าว กลายเป็นบทเรียนบทสำคัญของชีวิต เป็นทบเรียนที่น่าประทับใจกว่าความสุขสมหวังใดๆ ทั้งสิ้น เพราะความขมขื่น คือ ครูชั้นเยี่ยม ที่จะสอนให้เราเข้าใจถึงความหมายที่แท้จริงของความสุขสมหวัง ฉันคงไม่รับรู้ถึงความสุขเมื่อฉันสมหวัง ถ้าฉันไม่ลิ้มรสขื่นของความผิดหวัง พ่ายแพ้
แม้วันนี้ของฉันยังไม่เต็มไปด้วยสายรุ้งหลากสี แต่ฉันก็ยังสามารถเห็นแสงสว่างที่รำไรนั้นชัดเจนขึ้น แสงนั้นอาจจะเปลี่ยนเป็นสีขาว สีฟ้า สีชมพู หรือแม้แต่สีดำ ขึ้นอยู่กับเรื่องราวที่ฉันได้พบเจอ แล้วฉันก็พร้อมที่ปรับสายตาให้เข้าแสงสีนั้นๆ ฉันกำลังดำเนินชีวิตไปตามคืนและวันที่เต็มไปด้วยสีต่างๆ หลากหลาย
เพราะวันนี้ฉันรู้ดีว่า สีสรรต่างๆ เหล่านั้นกำลังจะสอนฉันว่า ชีวิตนั้นคืออะไร
| Create Date : 13 มกราคม 2553 |
| Last Update : 13 มกราคม 2553 19:17:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 655 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| Mydarin |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
การเดินทางบนโลกใบนี้ บางครั้งเราก็ไม่รู้ว่าจุดหมายปลายทางจะอยู่ ณ แห่งหนใด หลายครั้งที่เฝ้าถามตัวเองว่าจะเดินไปไหน จนผ่านมาเกินครึ่งชีวิต ถึงได้รู้ว่า จุดหมายปลายทางอยู่ที่ไหนนั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญเท่ากับ เราก้าวเดินแต่ละก้าวอย่างไร
|
|
 |
|
