เป็นที่ชัดเจนในไม่ช้าว่าศพที่พบนี้เป็นของหญิงรูปร่างเล็กกระทัดรัดสมกับยุค 20 แต่ตัวตนของเธอไม่สามารถระบุได้ หลังจากการตรวจสอบที่ล้มเหลวถึงที่มาของตัวตนของเธอ ศพของเธอได้ถูกนำไปแสดงในนิทรรศการที่เมืองซิดนีย์ ด้วยเหตุผลนี้ศพของเธอจึงได้รับการเก็บรักษาไว้ในอ่างบรรจุฟอร์มาลินที่มหาวิทยาลัยซิดนีย์ ซึ่งเป็นโรงเรียนแพทย์ในปี 1942 จนกระทั่งถูกถ่ายโอนไปยังสำนักงานตำรวจจนถึงปี 1944 มีชื่อหลายชื่อที่ถูกนำมาเกี่ยวโยงถึงตัวตนของศพหญิงสาวที่พบ เช่น แอนนา ฟิโลมีนา มอร์แกน และลินดา อะกอสตินี่ หญิงทั้งสองหายตัวไป ทั้งคู่มีความเหมือนกันกับสาวในชุดนอน และทั้งสองคนนี้ก็ยังมีอายุที่ใกล้เคียงกัน อย่างไรก็ตามตำรวจนิวเซาธ์เวลส์มั่นใจในตัวเองว่าหญิงสาวที่หายไปทั้งคู่เป็นสาวในชุดนอนและจนแล้วจนรอดก็ยังคงไม่รู้ชื่อเธออยู่ดี

ในปี 1944 สิบปีหลังจากที่ศพถูกค้นพบ ทางนิติเวชได้ทำการตรวจสอบหาหลักฐานอีกครั้ง และผลการวิเคราะห์ทางทันตกรรมของเหยื่อที่ได้ มันถูกจับเข้าคู่กับลินดา อะกอสตินี่ ในระหว่างนั้นตำรวจได้เชิญตัวนายโทนี่ (อันโตนิโอ) อะกอสตินี่มาให้ปากคำ โทนี่สารภาพว่าเขาเป็นคนฆ่าภรรยาโดยการยิงเธอขณะทั้งคู่อยู่ที่เมลเบิร์น เขากลัวว่าจะถูกจับได้ จึงรีบขับรถนำศพไปทิ้งไว้ชายแดนของอัลเบอรี่ และโยนศพทิ้งไว้ในท่อระบายน้ำ ก่อนจะเทน้ำมันไปทั่วร่างกายและจุดไฟเผาเพื่อทำลายหลักฐาน การจับกุมนายอะกอสตินี่ทำให้ได้รู้ถึงตัวตนจริงของสาวในชุดนอน เขาถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมและถูกส่งตัวข้ามแดนไปยังเมลเบิร์นที่ซึ่งเขาได้ก่อคดีฆาตกรรม น่าแปลกที่เขากลับพ้นผิดจากคดีฆาตกรรม แต่มีความผิดในข้อหาฆ่าคนตายแทน และถูกตัดสินให้จำคุก 6 ปี เขาได้รับการปล่อยตัวในปี 1948 และถูกเนรเทศกลับไปยังอิตาลี จนกระทั่งเสียชีวิตในปี 1969 (ในข้อมูลก็ไม่ได้ชี้แจงรายละเอียดด้วยว่าอะไรคือเหตุจูงใจที่ทำให้นายโทนี่ต้องฆ่าลินดา)