บลอกของคนตัวเล็กๆ h blog
Google
Group Blog
 
All blogs
 
แม่ๆวันนี้ผมลุยเอง ทำกับข้าวกินเองบ้าง เออ อร่อยหว่ะ.....

ผมเป็นคนไม่ค่อยสนใจเรื่องในครัวสักเท่าไหร่ คือคิดแบบโง่ๆเลย นี่มันเป็นเรื่องของผู้หญิงนะ เราไม่เกี่ยว เพราะฉะนั้นแม่ผมทำอะไรมา ผมก็กิน กินไปเรื่อยจนเกิดความชินชา

คือแม่ผมอดีตเป็นแม่ครัวหัวป่ามากๆเลย ขายและทำได้แทบจะทุกอย่าง แต่หลังๆด้วยสายงานอาชีพของครอบครัวทำให้แม่ผมต้องห่างหายจากการขายอาหารไป

และนั่นแหละ ผมยังไงคงย่ามใจอย่างมากคิดว่าแม่ผมทำอาหารได้อร่อยเหมือนเดิม เหมือนตอนที่ยังเปิดร้านขายข้าวอยู่ จนกระทั่งเพื่อนผมมาบอก เห้ยแม่มึงทำกับข้าวได้โคตรจืดเลยหว่ะ ผมว่า เห้ยไม่จริงอ่ะ แม่ผมอร่อยจะตาย แต่หลังๆเห็นพ่อผมปลีกตัวไปทำกับข้าวกินเองบ้าง (พ่อผมเป็นพ่อครัวเก่าเช่นกัน) นั่นแสดงว่าเริ่มมีมูลของความจริงบ้างแล้วสิ ก่อนที่แม่ผมจะน้อยใจไปมากกว่านี้ ผมควรที่จะลงมือสืบหาสาเหตุที่แม่ผมทำอาหารไม่อร่อยเสียก่อน

ไม่ทันต้องสืบ รู้ซะแล้ว คือแม่ผมเป็นเบาหวานนั่นเอง ทำให้เดี๋ยวนี้ทำอะไรก็ต้องเบามือ หวานน้อยเค็มน้อย เผ็ดน้อยและเปรี้ยวน้อย เมื่อแม่ผมทำอาหารรสจืดมากๆเช่นนี้บ่อยๆ มันเลยเกิดอาการ ติดเป็นนิสัยขึ้นมา และแน่นอนมันติดมาที่ผมด้วย

วันก่อนผมลองเรียบๆเคียงๆไปถามแม่ว่า เออแม่ เอ็มอยากทำกับข้าวเป็นบ้างอ่ะ เผื่อแต่งงงแต่งงานไป จะได้ทำให้แฟนกิน มารู้ตัวตอนหลังว่าเป็นคำพูดที่งี่เง่าที่สุดในรอบชีวิต 27 ปี.....

แม่ผมงงนิดหน่อย และออกอาการดีใจนิดๆ เออเหวยลูกเราจะทำกับข้าวกินเองแล้ว กูจะสบายแล้วเว่ยยยยยย จำได้ว่าวันนั้นกับข้าวเป็นผัดกระเพราหมูสับ กับแกงจืดมะระ

แม่ผมสอนผมได้อย่างดีมาก ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าแม่ผมจะสอนคนทำกับข้าวได้เก่งอย่างนี้ ผมสับ หั่น คั่ว บีบ เท ตามที่แม่บอกทุกอย่างและเพิ่มเติมสิ่งที่แม่ผมทำขาดไปหลายๆเดือน ผลปรากฏว่า

กับข้าววันนั้นอร่อยมากๆ ผมกินหมด ไม่เคยนึกมาก่อนว่าการประกอบอาหารมันจะง่ายและสนุกขนาดนี้

ผมรู้สึกสนิทกับแม่ผมมากขึ้นอีกนิดกำแพงบางๆ ที่ผมสร้างไว้กั้นแม่จากผมถูกกระเทาะออกไปอีกหน่อย ผมรักแม่มากและคิดว่าจะเรียนรู้ฝีมือในการทำกับข้าวของแม่ผมทุกวันๆ เผื่อแต่งงานไปจะได้ทำให้เมียกิน งี่เง่าอีกแล้ววุ้ย.....


Create Date : 08 กันยายน 2548
Last Update : 8 กันยายน 2548 3:13:48 น. 5 comments
Counter : 435 Pageviews.

 
อ่านแล้วชื่นใจจังเลยค่ะ นี่อ่ะน๊า เมื่อก่อนเราก็ไม่ชอบทำ
เหมือนกันอ่ะจ้า คือชอบซื้อมากกว่า แต่ว่าไปๆ มาๆ ก็ต้อง
ทำเอง เลยทำให้นึกได้ว่าตอนอยู่กับแม่เห็นเค้าทำกับข้าวบ้างเราน่าจะสนใจมั่งไม่งั้นก็คงได้กินอะไรอร่อยๆ โลดแล้วอ่ะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:3:33:29 น.  

 
ในหนังสือนิยายเรื่อง "เจ้าพ่อ เจ้าเมือง" ของอาจิณ ปัจพรรค์ มีคำพูดของคนสองคนที่แตกต่างกัน
เมียนักเลง: "อะไรก็ไม่จริงเหมือนยิงปืน"
อดีตไอ้เสือเก่า: อะไรก็ไม่จริงเหมือนกินข้าว"

คือกำลังจะบอกว่า "คนเราหิวข้าวแล้วจะคิดถึงแม่" คุณว่าจริงแมะ?


โดย: a_somjai วันที่: 8 กันยายน 2548 เวลา:6:37:56 น.  

 
หาได้น้อยมากเลยนะสมัยนี้ผู้ชายทำกับข้าวเป็นอ่ะ
ขนาดเราผู้ชายแท้ๆ ยังทำไม่เป็นเลย ทำได้แต่ต้องแบบง่าย ๆ อ่ะค่ะ ที่ไม่ต้องใช้เครื่องปรุงอะไรมากมาย อย่างไข่เจียว ไข่เจียวน้ำ ข้าวผัด แล้วก็ทอดปลาทู ง่ายๆ แต่อร่อยน๊า


โดย: pae IP: 203.148.255.193 วันที่: 9 กันยายน 2548 เวลา:15:59:50 น.  

 
ขอโทษ
คีย์ผิดง่ะ "ผู้หญิงแท้ๆ" ไม่ใช่ "ผู้ชายแท้ๆ" โอยๆๆ ผู้หญิงค่ะผู้หญิง อย่าเข้าใจผิด (มือมันคีย์ไปเองอ่ะ)


โดย: pae IP: 203.148.255.193 วันที่: 9 กันยายน 2548 เวลา:16:01:09 น.  

 
กับข้าวแม่อร่อยที่สุด จริงๆนะ กินข้าวที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าที่บ้าน


โดย: moonlike วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:29:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ความตายสีชมพู
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่มีใครเลวไปกว่าใคร แค่อยากไปให้ไกลๆจากทุกคน.....

Friends' blogs
[Add ความตายสีชมพู's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.