หนัง เพลงที่ฟัง หนังสือที่อ่าน และการเมืองด้วยครับ
Group Blog
 
All Blogs
 
เดินถนน......และรอยยิ้มของคนเวียดนาม

ผมชอบเดินเล่นตามถนนสายต่างๆในเวลาไปเยือนต่างถิ่น

ผมรู้สึกว่าชีวิตบนท้องถนน ริมถนน ข้างทางเดิน สามรถบอกอะไรเราได้หลายๆอย่าง ริมถนนของแต่ละเมือง แต่ละประเทศ ไม่เหมือนกันอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ไม่ร้อยเปอร์เซ็น แต่ละคนที่เดินผ่าน แต่ละงานที่เลี้ยงชีพโดยอาศัยถนนเป็นแหล่งที่มั่น ผมคิดว่าถ้าเรามองไปที่พวกเขาให้ละเอียด จะเห็นว่าพวกเขามีความเชื่อมั่นในอนาคตมากน้อยเพียงใด พวกเขาเข้มแข็งหรือไม่ กระทั่งชีวิตพวกเขาตอนนี้มีความสุขมากน้อยเพียงใด

ริมถนนของคนเวียดนาม ท่ามกลางนครหลวงฮานอย เมืองที่ถนนสายเล็กๆ สามารถเดินเล่นไปได้ไกลๆ - ผมเห็นความรีบเร่งของชีวิต พวกเขาเดินเร็ว ตักอาหารเร็ว กินอาหารเร็ว พูดจากันเร็ว ขับรถเร่งร้อนอยู่ในที แต่มีชีวิตชีวากันอย่างเต็มที่ ความอ้อยอิ่งข้างทางตามแผงขายอาหารต่างๆยามเย็น แต่ถ้าเป็นจังหวะการทำงานละก้อรีบมาก...

ชีวิตข้างทางบอกผมได้หลายๆอย่าง

มีหลายๆเพลงที่ผมชอบ ได้ให้ท้องถนนเป็นฉากหลัง เพลง street of dreams ของริชชี่ แบล๊คมอร์ บอกถึงถนนในความฝันของเขาถึงเพื่อนคนหนึ่งว่า - Will we ever meet again my friend - Do you know just what it meand to be - On the street of dreams ฮานอยก็เช่นกัน



ผมเองค้นหามิตรภาพเพียงจากรอยยิ้มของชาวเวียดนามริมถนนแห่งกรุงฮานอย ซึ่งผมก็ได้รับอย่างน่ายินดี ทั้งของเด็กชาย



เด็กหญิงทั้ง 3 ดูจะเป็นเพื่อนรักกัน คุยภาษามือกับผมนานพอดู



รอยยิ้มของสาวเวียดนามในชุดประจำชาติของพวกเขา ทั้งคู่เดินเล่นอยู่ริมทะเลสาป เมื่อผมขอถ่ายรูปเก็บไว้ก็ทั้งสองก็ยิ้มอย่างเต็มใจ (มีรูปถ่ายคู่กับเธอทั้งสองด้วยนะ อิอิ )

ผมหวังจะได้เจอรอยยิ้มแบบนี้อีก ถ้าผมกลับไปฮานอยอีกครั้ง...




บอง โจวี่ บอกว่าท้องถนนบางแห่งมันก็ป่าเถื่อนอย่างมีเสน่ห์ในเพลง wild in the streets ว่าSometimes this town ain't pretty But you know it ain't so bad ซึ่งเหมาะกับการจราจรของกรุงฮานอยมาก มันดูวุ่นวายก็จริง แต่ไม่แย่ขนาดนั้นหรอกครับ - พวกผมเองครั้งแรกที่จะข้ามก็ลังเลอยู่พอสมควร ยืนคิดอยู่ว่ามันจะคุ้มค่ากับการเสี่ยงชีวิตเพื่อข้ามไปดูอะไรฝั่งโน้นไหมนี่ แต่แล้วก็มีหนุ่มชาวเวียดนามคนหนึ่ง เดินมายืนข้างๆ ผมก็ดีใจมากหันไปมองด้วยแววตาขอความช่วยเหลือเต็มที่ พี่แกก็เข้าใจแฮะ พยักหน้าพูดออกมาสั้นๆ - follow me - (สงสัยเจอแบบนี้บ่อย) ยังไม่ทันได้เอ่ยขอบคุณ พี่แกก็เดินนำทันที

และผมก็ได้เรียนรู้ว่า คุณก็แค่เดินมันลงไปบนถนนเท่านั้นเอง รถมันจะหลบให้คุณคือเดินไปดื้อๆงั้นแหละอย่าได้กลัวล่ะครับ ตั้งแต่นั้นก็ข้ามถนนเล่นกันสนุก ต้องขอขอบคุณพี่คนนั้นไว้ในที่นี้ด้วย



ฮานอยหาปั้มน้ำมันได้ยากเท่าที่ผมสังเกตทั้งที่ มอร์ไซด์ก็แยะ จึงมีปั้มกระเป๋าหิ้วแบบนี้อยู่ริมข้างทางด้วย



ริมถนนของคนค้าขาย เวียดนามได้ชื่อว่าเป็นเมืองจักรยานอยู่แล้ว พวกเขาใช้ประโยชน์จากรถจักรยานเป็นรถสินค้าได้อย่างดีขนาดไหน ก็ขอให้ดูรูปนี้เอง ผมดูแล้วก็รู้สึกทั้งนับถือและเห็นใจทั้งสองอย่างปนกันไป



ร้านอาหารข้างทางของชาวเวียดนามมีแบบนี้ทั่วไปหมด นั่งกินกันตรงฟุตบาทกันนั้นเอง ถึงขนาดเอาอ่างใส่ปูใส่กุ้งมาก็มาก กรุงฮานอยเทศกิจคงจะใจดี หรือไม่ก็ยังไม่มีกฎห้าม ผมเห็นแผงเหล่านี้ก็อดน้ำลายไหลไม่ได้ เบียร์ที่โน่น เหยือกใหญ่อย่างในภาพ ราคาราวๆ 3000 ดองเท่านั้น ( 7 บาท!!! ) เพื่อนๆผมเลยล่อกันคนละแก้ว ครึ่งแก้ว ชมเชยกันว่ารสชาตินุ่มนวลดีไม่น้อย

แผงเหล่านี้ไม่เห็นจะมีปลา คงจะเป็นเพราะว่าปลาน่ะวิธีการทำยาก ต้องควักท้อง ผ่าท้อง แต่ หอย ปู กุ้ง เหล่านี้แค่จับโยนๆลงน้ำเดือดก็เป็นอันเรียบร้อย จิ้มน้ำจิ้มกินกันได้เลยทีเดียว

พวกผมเดินไปเรื่อยๆ ดึกแล้ว แต่ก็ไม่อยากหยุด - แต่บล๊อคนี้ก็ดูจะยาวเกินไป เห็นควรจะพอเสียที คราวหน้าค่อยๆคิดใหม่ว่ามีอะไรอยากเล่าให้เพื่อนๆฟังอีก

เรื่องสุดท้ายของบล๊อคนี้ที่ผมจะบันทึกไว้คือ ผมเดินไปเห็นอนุสาวรีย์ของใครสักคน เมื่อแรกเห็นผมก็ออกจะแปลกใจ เพราะเวียดนามเป็นประเทศคอมมิวนิสต์ และอนุสาวรีย์นี้จะต้องเป็นชนชั้นฮ่องเต้อย่างแน่นอน ซึ่งก็แปลกอยู่ ดูๆแล้วก็เพิ่งสร้างใหม่ ไม่ใช่ของเก่าแก่ จึงถามไกด์เมื่อกลับไปเจอกันในที่พักแล้ว

ลุงธงชัยบอกว่าเป็นอนุสาวรีย์ของพระเจ้าไล้ ไถ้ โต่ว แห่งราชวงศ์หลี่ เมื่อพันปีก่อนทรงประสาทเมืองฮานอยนี้ให้เป็นเมืองหลวง สร้างเมื่อ 3 ปีก่อนเพื่อแสดงความเคารพในฐานะผู้สร้างเมือง - ผมเองได้ยินเข้าก็อดนับถือในความกตัญญูรู้คุณบรรพบุรุษของรัฐบาลคอมมิวนิสต์เวียดนามเสียไม่ได้

อย่างไรก็ตาม - ทุกวันนี้ ลานหน้าอนุสารีย์ของพระองค์กลับกลายเป็นสนามของบรรดาเด็กวัยรุ่นทั้งหลาย เอาวิทยุเทปมาเปิดเพลงฮิปฮอปและเต้นแร๊ป ตีลังกากันต่างๆนานา ดูๆไปก็ไม่มีใครห้ามปราม บรรดาทหารที่เฝ้าตรวจตราก็มองๆแล้วก็ส่ายหัวอย่างปลงๆเพียงเท่านั้น



ผมกำลังยืนมองดูท่ามกลางเพลงดังลั่นทั่วลาน - ดูดูไปก็อดจะเห็นพระทัยพระองค์ไม่ได้ ที่ต้องทรงทอดพระเนตรเห็นเด็กเวียดนามรุ่นหลังๆมาแต่งกายแปลกๆ เต้นเป็นแร้งเป็นกา ต่อหน้าพระพักษร์อยู่แทบจะทุกวันอย่างนี้ ก็คงจะลำบากพระทัยอยู่มากทีเดียว จะทรงทำอะไรก็ไม่ได้ เพราะกลายเป็นแค่รูปเคารพเสียแล้ว

เรื่องนี้จะมองเป็นสัจธรรมก็ได้อยู่ พระเจ้า ไล้ ไถ้ โต่ว เมื่อครั้งยังมีพระชมม์ชีพก็ย่อมจะเปี่ยมไปด้วยพระราชอำนาจ แค่เสด็จผ่านผู้คนคงรีบก้มกราบ แต่เมื่อสิ้นบุญไปแล้ว ถึงจะถูกจับมาตั้งเป็นอนุสาวรีย์ ความยำเกรงในพระราชอำนาจนั้นก็หมดสิ้นไป เด็กไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงบางคนจะมากระโดดโลดเต้นก็ไม่ได้เกรงพระราชหฤทัยอะไรเลย


ริมถนนของคนเวียดนาม

พวกเขามีเด็กๆรุ่นใหม่ที่มองไปแต่อนาคตและเห็นความยิ่งใหญ่อดีตเป็นแค่รุปปั้น
มีผู้คนที่ดิ้นรนต่อสู้กับชีวิตไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน มีชายชราที่น่าจะใช้ชีวิตได้สบายกว่านี้ มีผู้คนหนุ่มสาวที่ค่อนข้างเชื่อว่าพวกเขามีความมั่นคง - จะว่าต่างจากถนนในกรุงเทพก็มาก แต่ที่เหมือนกันก็ไม่น้อย

วันนั้นผมเดินไม่ต่ำกว่า 5 ชั่วโมง นั่งพักบ้าง แล้วก็เดินต่อ และตลอดทั้ง 4 วันที่เมืองนี้ ยังมีเรื่องอีกมากไว้บันทึกในครั้งต่อไป....(รวมทั้งโบสต์คริสต์ วัดพุทธ อีกด้วยคร้าบ)




Create Date : 25 ธันวาคม 2550
Last Update : 27 ธันวาคม 2550 9:56:00 น. 18 comments
Counter : 2457 Pageviews.

 
ขอบพระคุณที่เล่าให้ฟังค่ะ ได้ความรู้ไปด้วย ได้รู้เรื่องเพลงไปด้วยยย ฮิ๊ววววววววว

น่าไปเที่ยวเจงเจง

เด็กเด็กเวียดนามเหนือ น่าตาน่ารักดีอ่า


โดย: Bernadette วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:10:05:39 น.  

 
สวัสดีปีใหม่คะ
Happy New Year Comments >


โดย: เซกิ วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:22:30:59 น.  

 
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...


โดย: shiro (lalintipn ) วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:9:50:19 น.  

 
เวียดนามเหนือน่าสนใจจริงๆๆ กะรออ่านจะได้ไปเที่ยวบ้างแย้ววววววววววว


โดย: Bernadette วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:10:09:58 น.  

 
สวัสดีปีใหม่ มีความสุขมากๆนะคร้าบบบ


โดย: coming soon (The Yearling ) วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:12:57:09 น.  

 
เบียร์ถูกมากๆ เลยค่ะ ที่ไม่น่าเชื่อคือมีปั๊มแบบนี้ด้วย อืม แปลกแต่จริง แต่เขาใช้จักรยานได้คุ้มค่ามากเลยนะคะ ที่ไทยเราจะเคยเห็นแต่มอเตอร์ไซต์ขนของกับซาเล้งมากกว่า กลัวของร่วงลงมากลางถนนจัง



สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ดลบันดาลให้คุณและครอบครัวมีความสุขนะคะ


โดย: แพร (bookofpear ) วันที่: 1 มกราคม 2551 เวลา:15:43:21 น.  

 

กลับมาแว้ว.........

Happy New Year สุขสันต์ปีใหม่นะจ๊ะ

ขอให้มีสุข มีโชค
เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ และสติปัญญาเน้อ....

ที่สำคัญ ขอให้รวยๆ มีเงินใช้ไม่ขาดมือนะจ๊ะ



คุณครูมิจิรุเองจ้า



โดย: Michiru วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:7:09:56 น.  

 
หวัดดีปีใหม่ครับทุกๆท่าน

ที่ผ่านมายุ่งๆ เดี๋ยวจะตามไปหวัดดีให้ทั่วหน้า อิอิ


โดย: mr.cozy วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:7:58:14 น.  

 
ตอบ ขอให้มีความสุขปี2008เป็นที่น่ารักของเพื่อนๆๆตลอดไปค่ะ

ช่วงปีใหม่ได้โอกาสดูหนังหยิบหนังขึ้นมาเจอหนังแนวทั้งน้านเลยอะ เขียนยากเจงเจง


โดย: Bernadette วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:9:11:10 น.  

 
จาดูเรื่อง Once ใช่อะปะ เดี๊ยวส่งปายให้

เราว่า Mr.cozy กะ Haro_Haro เค้าชอบเพลงแนวนี้อะ น่าจะเขียนได้ดี

เราเขียนเรื่องอารมณ์ของตัวแสดงมะเป็งอะ ว่าคิดอะไรจะทำอะไร หนังแนวเป็นเสน่ห์เจงเจง เสน่ห์ของเค้ากะคือ ไม่เหมือนใคร ตีความยาก ดูง่าย ดนตรีดี เพลงเพราะ


โดย: Bernadette วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:15:58:02 น.  

 
เราจาเขียนเรื่อง Death at a funeral หนังแนวอีกแหละ
ยากอะ พยายามน๊ะว่าจะส่งให้Mr.cozy ดูด้วย

หนังBa อาราย มีฉากเดียว วุ่นวายรอบบ้าน แค่นี้แหละ แต่เสน่ห์คือ ขำได้ทั้งเรื่องชวนติดตาม


โดย: Bernadette วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:16:07:14 น.  

 
เห็นแล้วอยากไปเที่ยวตัวสั่นครับ (สั่นจริงๆนะตอนี้ เพราะหนาววววมากที่นี้) เห็นเด็กเวียดนามแล้ว ไม่อยากบอกว่าไม่น่ารักเลยฮ่ะ (ฮ่าๆ)

โอ้แล้วมอไซก็เยอะสมคำล่ำลือจริงๆครับ


โดย: BloodyMonday วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:1:20:32 น.  

 
มะไหร่อัพบล๊อคอะ


โดย: Bernadette วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:15:06:41 น.  

 
ใจเย็นๆจ้าแบร์ ขอเวลาสัก 2-3 วัน คราวหน้ามีรูปโบสต์ชัวร์ชัวร์

หวัดดีครับ บลัดดี้


โดย: mr.cozy วันที่: 4 มกราคม 2551 เวลา:15:31:21 น.  

 
Mr.cozy Request บทความ รบกวนเขียนให้ด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย

เรื่องประท้วง คนเขียนบทฮอลี่วู๊ตอะ

คนเขียนบทหนังและดารานักแสดง ฮอลี่วู๊ดประท้วง หลายวันแหละ
รางวัลลูกโลกทองคำ และ ต่อด้วย รางวัล ออสการ์

ที่เหล่าดารานักแสดงประท้วงกะนักเขียนบท กะจาไม่ไปร่วมงานอะ

แต่เค้ากะจัดต่อไป

เค้าประท้วงเรื่อง ลิขสิทธิ์ต่อเนื่อง จากการขาย DVD และดาวโหลดภาพยนต์ เค้าขอตรงนี้อะ เพราะเมื่อก่อนเค้าได้เรื่องต่อเรื่องอะ



ที่เซ็ง จามีหนังดูอะปะงะ แฮะแฮะ

ขอให้เจราจาไปด้วยดีอะ



โดย: Bernadette วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:16:39:24 น.  

 
^
^
อยากให้เลิกประท้วงเร็วๆ เพราะอีตาคนเขียนบทเรื่อง Angel and Demon เขาก็ไม่ยอมเขียนบท ไปประท้วงด้วย กลัวไม่ได้ดูเรื่องนี้อ่ะ.......


ปล. เด็กๆ ไม่ว่าชนชาติไหน ก็น่ารักและสวยงามเสมอ.......


โดย: Michiru วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:8:04:28 น.  

 
งะมารอดูอัพบล๊อคอะ


โดย: Bernadette วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:15:15:09 น.  

 
แวะมาเดินถนนด้วยคนคับ


โดย: veeda วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:21:44:12 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

mr.cozy
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Is everybody in? Is everybody in?
The ceremony is about to begin
Friends' blogs
[Add mr.cozy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.