เราไม่มีกล่องสมบัติเท่าไหร่ค่ะ


จะแวะมาบอกว่า

โดนแท็กจากคุณปรีดานะคะ

รีบอัพด่วน ฮี่ๆ จะรออ่านค่ะ

แวะมาทักทายคุณครูเม้าส์ค่ะ

สมัยเด็กๆ ผมไม่เคยเล่นอะไรทั้งหลายที่ครูเมาส์ว่ามาเลยครับ เพราะความที่อยู่ในบ้านตึก ก็เลยไม่มีที่เล่นกว้างๆ ไม่มีสวน โตมาก็เลยมีความรู้เกี่ยวกับต้นไม้ในระดับต่ำมาก

เป็นเด็กบ้านนอกค่ะ ตอนเด็กซนมากกกก เหมือนเด็กผู้ชายดังนั้นจึงมีกล่องสมบัติที่นึกถึงทีไรยิ้มได้ทุกครั้งมากมายเลยค่ะ

มีความทรงจำดี ๆ ในวันเด็กมากมายเลยค่ะ นี่หนูก็ยังคิดว่าตัวเองเป็นเด็กอยู่นะคะเนี่ย 555

อ้อ... และครูเม้าส์ก็โดน Tag จากหนูด้วยนะคะ ไม่เกี่ยวกับ 5 ข้อของคุณปรีดานะคะ ดูตัวอย่างได้จากบล็อกหนูค่ะ

ชอบภาพของคุณจริง ๆ
คุณใช้สีที่ทำให้อบอุ่นในใจได้เสมอเลย

คงเป็นคนใจดีน่าดูเลยนะคะเนี่ย

ครูเม้าส์..สบายดีไหมคะ แวะมาเยี่ยมค่ะ


กล่องความทรงจำเรื่องการเล่นแบบที่ครูถามไม่ค่อยมีค่ะ
ออกแนวอยู่คนเดียวซะมากกว่า

แวะมาเยี่ยมครูเมาส์...กาแฟฯก็รื้อห้องมาทำบล็อก...หลังจากหายไปนานค่ะ

คุณลุงคะ ป้าอัพบล๊อกแล้วนะคะ ..แวะมาส่งข่าวจ้า

แวะมาเยี่ยมครับ
มีกล่องกับเขาเหมือนกัน
บรรยากาศริมน้ำ กระโดดน้ำตูมๆ วิ่งเข้าสวนปีนต้นตะขบ ต้นตาล สนุกสุดๆ

มาร่วมรำลึกอดีตค่ะ คิดถึงสมัยเขามาวางท่อน้ำหน้าบ้านที่เคยอยู่ เด็กตัวเล็กมุดท่อยาวๆ เล่นซ่อนหากันอย่างสนุกสนาน

เคยเล่นที่เขาเอาฝาน้ำอัดลมมาทุบให้แบนร้อยเชือกแล้วหมุนเล่น แต่จำไม่ได้แล้วว่าท่านพ่อหรือพี่ชายเป็นคนทำ ที่แน่ๆ คือไม่ได้ทำเองหรอก แต่ได้เล่น

ผมเป็นเด็กบ้านนอก วัยเด็กพอหน้าจิ้งหรีดก็ไปจับจิ้งหรีด เอามากัดกันแล้วก็ปล่อยไป จับปลากัดบ้าง พอหน้าแล้งแม่น้ำลดลงมากและน้ำก็ใสก็ลงไปงมหอยในแม่น้ำบ้านมเรียกว่าหอยกี้ ใส่หน้ากากดำน้ำเห็นมันเรียงตัวในแนวดิ่งอยู่เป็นกลุ่มๆ สนุกมากครับ เพื่อนบางคนมันดื้อมากๆคุณครูเอามันออกไปหน้าชั้นให้เล่าถึงขั้นตอนในการจับจิ้งหรีดด้วย ส่วนผมเป็นเด็กค่อนข้างดี เลยไม่โดน แฮ่