Bloggang.com : นั่งมอร์มาต่อเมล์

เนื่องจากผู้เขียนแก่แล้วค่ะ การใช้งานบล็อคหลายที่ก็ทำให้ชักเกิดอาการงงงัน นานๆ ใช้ครั้งกว่าจะสำเร็จก็เล่นเอาเหนื่อย จึงได้ลดการทำบล็อคเหลือแค่เพียงที่เดียว (ที่ง่ายที่สุดเท่าที่สมองอันเชื่องช้าจะรับไหว) แต่จะนำมาแบ่งปันกันให้เข้าไปดูกันเองนะคะที่ลิงค์ด้านล่าง

//mizshorty153.blogspot.com/2014/01/handmade-notebook.html

สนใจทิ้งความคิดเห็นหรือโชว์สมุดที่ทำ (อยากเห็นๆ ค่ะ) ได้ที่ facebook/tortaobooks

ขอบคุณมากค่ะ ^_^

ลองดูวิธีทำดูนะคะ งานชิ้นนี้รื้อแล้วรื้ออีกกว่าจะได้ เหนื่อยมากๆ เลย

เป็นสมุดขนาดเล็กๆ ขนาด 1/4 ของกระดาษ A6 กระดาษเนื้อในน่าจะหนานิด

เพราะครั้งนี้ต้องเย็บหลายทบมากๆ ปกแข็ง ไม่ได้แต่งอะไรเลยค่ะ

เริ่มต้นเหมือนกับเย็บ Coptic หรือลายเปียเลย เป็นเข็มคู่

แทงเข็มจากด้านนอกของปกเช่นเคย

ครั้งนี้มีมัดปมนิดหนึ่ง เพราะต้องการเพิ่มความแน่นหนา

ตอนขึ้นยกต่อไป แทนที่จะแทงเข็มเข้าไปบนรูด้านบนตรงๆ

ก็ให้แทงทะแยงไปยังรูอีกด้านหนึ่งนะคะ ทำเหมือนกันทั้งสองด้าน

แล้วก็แทงเข็มสอดใต้ยกกระดาษด้านล่าง อ้อมหลักเข้าด้านใน

(ทำสองด้านเหมือนกันค่ะ)

เสร็จก็แทงเข็มเข้าไปในกระดาษเนื้อในอีกรอบ

แล้วก็แทงออกสลับข้างกัน ดังนั้นในแต่ละยกตั้งแต่ยก 2 ถึงยกสุดท้าย

ก็จะมีเชือกด้านใน 4 เส้น เยอะอ่ะ ^__^"

ทำเหมือนๆ กันกับทุกยกเลยค่ะ ตอนปิดปกก็แทงจากด้านนอก

เหมือนเย็บเปียทุกประการ เว้นแต่แทงเข็มสลับกัน

อย่าลืมทำเปียครั้งสุดท้ายด้วยนะคะ ใต้กระดาษยกบนสุด

จบด้วยการแทงเข็มเข้าไปในรูด้านข้างของยกสุดท้าย

แล้วมัดปมด้านใน

เสร็จแล้วค่ะ สมุดเล่มนี้มีทั้งหมด 13 ยก ใช้เชือกยาว 4 เมตร

พันกันยุ่งเหยิงเลย

สืบเนื่องจากสมุดโน้ตที่ทำจากปกหนังเล่มหนา ส่งผลให้หลังไหล่ไม่ค่อยสบาย จึงจำเป็นต้องลดขนาดของสมุดให้บางลง และน้ำหนักเบาลง วิธีนั้นก็คือใช้ปกกระดาษ

พอดีว่ามีถุงกระดาษใบสวยจากร้านขนมเจ้าประจำ จะทิ้งก็เสียดาย จะเก็บไว้ก็รกบ้าน เลยเอามาทำซะเลย ส่วนวิธีการเย็บสมุดก็เป็นแบบเปีย มีในหนังสือ "ลงมือทำสมุด" เล่มแรกค่ะ

มาลองทำกันนะคะ

1 เขียนแบบสำหรับทำปกไว้ในกระดาษอะไรก็ได้ค่ะ ปกแบบนี้ว่าจะทำแบบเป็นซองไว้เก็บของด้วย

2 ทำเป็นโครงที่เมื่อปิดกาวแล้วก็จะเป็นซอง แบบไม่มีฝาปิด ร่างเสร็จก็ตัดออกมาเป็นเค้าโครงนะคะ

3 เมื่อพับแล้วจะมีลักษณะเช่นนี้

4 มาที่ถุงกระดาษ

5 จัดการแกะก้นถุงออก

6 เอากระดาษแบบมาวางทาบกับส่วนที่จะทำ ในงานนี้จะวางรอยพับของซองให้ตรงกับรอยพับของถุง เพื่อจะได้ไม่ต้องมีรอยพับเยอะ

7 เมื่อตัดออกมาก็พับตามรอย

8 ตัดมาสองใบเป็นปกหน้าหลังค่ะ

9 เมื่อนำมาทาบกับกระดาษเนื้อใน กระดาษเนื้อในนี้เป็นกระดาษที่เลาะจากสมุดเก่าที่เย็บแบบ longstitch แต่สำหรับเล่มใหม่จะเย็บแบบ coptic (เปีย) มีปัญหาอยู่บ้างเรื่องจำนวนของรูที่เจาะไว้ แต่ไม่เป็นไรค่ะ สมุดใช้เอง ก็เลยทิ้งรูตรงกลางไว้ว่างๆ เป็นที่ระลึก

10 มาเจาะรูที่ปกให้ตรงกับเนื้อใน 4 รูค่ะ เราจะรู้ว่าควรเจาะตรงรอยพับไหนก็ให้เอาปกหน้าหลังทาบตามจริง แล้วเลือกเจาะตรงรอยพับตรงสันปกนะคะ

11 เตรียมเข็มกับเชือกเย็บ เชือกสีน้ำตาลออกเขียวขี้ม้าหมดพอดีเลย

12 เริ่มจากปกหลังก่อน แทงเข็มจากด้านใน 4 เข็ม แบบการเย็บเปีย (มีอยู่ใน "ลงมือทำสมุด" เล่มแรกค่ะ)

13 แทงออกด้านนอก

14 วางกระดาษยกสุดท้ายไว้ด้านบนแล้วแทงเข็มเข้าด้านใน

15 จากนั้นก็สลับกันแทงเข็มออกด้านนอก (มีอยู่ใน "ลงมือทำสมุด" เล่มแรกค่ะ)

16 สอดเข็มเข้าด้านล่างกระดาษยกล่างสุดเพื่อยึดเชือกให้แน่น

17 นั่นค่ะ ...คุณนายบุญเต็มแกมาตรวจสอบความเรียบร้อยในการทำงาน ^__^

18 ตัดฉากมาเมื่อเย็บเสร็จ ...ขอไม่พูดถึงวิธีการเย็บนะคะ เพราะมีในหนังสือ ถ้าพูดอีกก็จะมีภาพเยอะมากๆ

19 ดึงเชือกแรงไปอีกแล้ว กระดาษปกขาดเลย T___T

20 ไม่เป็นไรค่ะ ซ่อมได้

ใช้กระดาษปิดกาวทับด้านในระหว่างสองรูเพื่อปิดรอยขาดและเสริมความแข็งแรงของกระดาษ จริงๆ แล้วควรทำแบบนี้แต่แรกแล้วค่ะเพราะกระดาษบางจริงๆ แต่ด้วยความขี้เกียจเลยขาดซะ

21 ด้านนอกซ่อมด้วย MT ละกันค่ะ

22 เมื่อซ่อมปกเสร็จ ก็แทงเข็มเข้าไปด้านในแล้วแทงสลับออกมาด้านนอก (ตามลูกศร)

23 ร้อยเชือกไปด้านล่างของกระดาษยกบนสุดทั้ง 4 เข็ม

24 เสร็จแล้วก็แทงเข็มเข้าไปด้านในของกระดาษปก

25 มัดปมหัวท้าย แล้วตัดปลายเชือกออก

26 แล้วก็มาติดกาวทำซองกันนะคะ ให้เริ่มทากาวที่ก้นซองก่อนค่ะ

27 พอปิดบานพับซ้ายแล้วก็ทากาวอีกตำแหน่ง

28 แล้วก็ปิดบานพับขวาลงมา รีดให้แนบสนิท

29 เสร็จแล้วค่ะ

30 เบี้ยวๆ นิดหน่อย เพราะตอนนี้โต๊ะรกมากๆ ค่ะ เวลาเจออะไรรกๆ แล้วจะไม่ค่อยมีสมาธิ

31 นี่ไงคะรอยซ่อม

32 อ้าว ...คุณนายบุญเต็มแกหลับแล้วค่ะ เลยไม่ได้ตรวจงานเลย อิอิ

กระดาษเนื้อในก็เป็นกระดาษเก่าเก็บ กระดาษที่มีรอยปรุหนามเตยสำหรับเครื่องพริ้นเตอร์รุ่นเก่าที่ใช้ยังไม่ทันหมด พริ้นเตอร์รุ่นนั้นก็มีอันต้องเลิกใช้ ก็เก็บไว้นานเชียว แล้วก็มีประโยชน์จนได้นะ

อันสืบเนื่องมาจากการทำสมุดบางเล่มต้องมีการตัดขอบกระดาษ และด้วยความเสียดายกระดาษพวกนั้นแม้ว่ามันจะเล็กน้อยก็ตามที (เล็กน้อยยังไงก็มาจากต้นไม้อยู่ดีแหละน้า) ก็เลยจัดการตัดและพับเก็บไว้

จนในที่สุดก็ได้ฤกษ์นำเอาเศษกระดาษมาเย็บเป็นสมุดเล็มจิ๋ว แต่ขอบอกว่าการเย็บสมุดเล่มจิ๋วนี่ยากกว่าเย็บสมุดเล่มใหญ่เยอะเลย เพราะมันเล็กจนนิ้วกลายเป็นเทอะทะ ตอนเย็บมันก็ปลิ้นไปปลิ้นมา ไม่ยอมอยู่นิ่ง กว่าจะเสร็จ 3 เล่มก็เล่นเอาเหนื่อยเลย