วัดราชนัดดารามวรวิหาร

ที่ตั้ง    เลขที่ ๗๐ ถนนมหาไชย แขวงสำราญราษฎร์ เขตพระนคร กรุงเทพฯ

อาณาเขต

ทิศเหนือ จรด ถนนราชดำเนินกลาง
ทิศใต้ จรด คลองวัดเทพธิดาราม
ทิศตะวันออก จรด ถนนมหาไชย
ทิศตะวันตก จรด ถนนซอยวัดราชนัดดาราม ถนนบ้านดินสอ

ประวัติ

วัดราชนัดดารามวรวิหาร เป็นพระอารามชั้นตรี ชนิดวรวิหาร พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๓ ทรงสร้างขึ้นเพื่อเฉลิมพระเกียรติแก่ พระเจ้าหลานเธอพระองค์เจ้าหญิงโสมนัสวัฒนาวดี (ต่อมาได้ดำรงตำแหน่งเป็นพระอัครมเหสีองค์แรกของรัชกาลที่ ๔ มีพระนามว่า สมเด็จพระนางเจ้าโสมนัสวัฒนาวดีบรมราชเทวี) จึงทรงพระราชทานนามว่า วัดราชนัดดาราม เมื่อ ปี พ.ศ. ๒๓๘๖

ปัจจุบันหลังจากรื้อถอนศาลาเฉลิมไทยแล้ว เพื่อเป็นการเปิดมุมมองทางเข้าเกาะรัตนโกสินทร์จากสะพานผ่านฟ้าลีลาศ

พระอุโบสถวัดราชนัดดารามวรวิหาร ตั้งอยู่ระหว่างพระวิหารและการเปรียญ ลักษณะขวางดวงตะวัน จากทิศเหนือไปทิศใต้

เจ้าพระยายมราช (บุนนาค ยมนาค) กำกับการก่อสร้าง

พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พระมหาเจษฎาราชเจ้า และสมเด็จพระนางเจ้าโสมนัสวัฒนาวดี พระมเหสีของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ขณะเมื่อดำรงพระอิสริยยศ พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าโสมนัสวัฒนาวดี เสด็จพระราชดำเนินมาทรงก่อพระฤกษ์พระอุโบสถ

เมื่อวันที่ ๖ สิงหาคม พ.ศ. ๒๓๘๙ และยกชื่อพระอุโบสถ วันที่ ๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๓๘๙

ลักษณะสถาปัตยกรรม เป็นอาคารทรงไทยก่ออิฐถือปูน ศิลปกรรมสมัยต้นรัตนโกสินทร์ ฐานสูงยกพื้น ๒ ชั้น

ฐานล่างตั้งเสาระเบียงสี่เหลี่ยมจตุรัสย่อมุขขนาดใหญ่รองรับเชิงชาย หน้าจั่วและหลังคา ด้านหน้าและด้านหลัง ด้านละ ๕ ต้น

ด้านข้างด้านละ ๑๒ ต้น มีทางเดินเวียนรอบ ฐานชั้นที่ ๒ ยกพื้นสูง ประตูทางเข้าภายใน ๒ ประตู หลังคาชั้นลด ๑ ชั้น

มุงกระเบื้องสีน้ำเงินสลับสีเหลือง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์

ภายในพระอุโบสถมีดาวเพดานเขียนสี

ส่วนบนของภาพนี้เป็นภาพแสดงนรกภูมิ

ส่วนฝาผนังอีก ๓ ด้าน เป็นภาพแดนสวรรค์และภาพเทพชุมนุม

ภาพเหล่านี้เขียนด้วยสีฝุ่นทำให้ชำรุดลบเลือนได้ง่าย

ฝาผนังตรงข้ามพระประธานมีรูปเหมือนของเจ้าอาวาสองค์ที่ ๕

ภายในประดิษฐานพระพุทธปฏิมาประธาน ปางมารวิชัย พระนาม พระพุทธเสฏฐุตมมุนินทร์ มีความหมายว่า

พระพุทธองค์ผู้ทรงประเสริฐสูงสุดยิ่งใหญ่เหนือกว่าพระมุนีใดในโลก

หน้าตักกว้าง ๗ ศอก หล่อด้วยทองแดงที่ขุดได้จากตำบลจันทึก เมืองนครราชสีมา

ในรัชกาลที่ ๕ ได้ลงรักปิดทองแล้วเชิญเศวตฉัตร ๕ ชั้นขึ้นกางกั้น

จิตรกรรมฝาผนัง ด้านหน้าและด้านหลัง เป็นเรื่องพุทธประวัติตอนเสด็จโปรดพุทธมารดาและเสด็จจากดาวดึงส์

ด้านข้างเขียนภาพหมู่ดาวฤกษ์และดาวนพเคราะหห์ ๒๗ กลุ่ม แวดล้อมด้วยหมู่เทวบุตรและเทวธิดา บานหน้าต่างเขียนภาพเทวดานพเคราะห์

ตู้บริจาค แน่นหนาเลย

ศาลาการเปรียญ

การเปรียญแห่งนี้ สมัยโบราณคือสถานที่แสดงธรรม ตั้งอยู่ด้านเหนือของพระอุโบสถ

ลักษณะสูงใหญ่ หากแต่ลดขนาดจากพระอุโบสถและพระวิหาร ตามประโยชน์การใช้สอย

เสาอาคารด้านหน้า ๕ ต้น ด้านระเบียง ๔ ต้น ก่ออิฐถือปูน หลังคาชั้นลด ๓ ชั้น

มุงกระเบื้อง ประดับช่อฟ้า ใบระกา หน้าบันลงรักปิดทอง ประดับกระจกซุ้มประตูหน้าต่างตกแต่งลายปูนปั้น

ผนังภายในเขียนภาพจิตรกรรมฝาผนัง ลายดอกไม้ร่วง

พระวิหาร เป็นอาคารทรงโรง สูงใหญ่ขนาดไล่เลี่ยกับพระอุโบสถก่ออิฐถือปูน หลังคาซ้อน ๒ ชั้น มี ๓ ตับ

ตับล่างเป็นปีกนกรอบ หลังคามุงด้วยกระเบื้องเกล็ด หน้าบันด้านหน้าและด้านหลังมีลวดลายเหมือนกันคือ

ลายดอกพุดตาน ประดับด้วยกระจกสีปิดทอง เช่นเดียวกับช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์

ซุ้มประตูหน้าต่างเป็นลายปูนปั้นดอกพุดตานปิดทองที่ดอกลาย บานประตูหน้าต่างมีภาพเขียนสี ฐาน ๒ ชั้น

โลหะปราสาท ลักษณะสถาปัตยกรรมสร้างตามแบบศิลปกรรมไทย เป็นอาคาร ๗ ชั้น ลดหลั่นกันขึ้นไป

อาคารชั้นล่าง ชั้นที่ ๓ และชั้นที่ ๕ เป็นคูหาและระเบียงรอบ ส่วนชั้นที่ ๒ ชั้นที่ ๔ และชั้นที่ ๖ ทำเป็นคูหาจตุรมุข

มียอดเป็นบุษบกชั้นละ ๑๒ ยอด และ ชั้นที่ ๗ เป็นยอดปราสาทจตุรมุขสำหรับประดิษฐานพระบรมธาตุ รวมเป็น ๓๗ ยอด

การขึ้นสู่ปราสาทแต่ละชั้น จะมีบันไดวนตั้งอยู่ตรงกลางโลหะปราสาท โดยใช้ซุงขนาดใหญ่ยึดเป็นแม่บันได

ตั้งแต่พื้นล่างตลอดจนถึงชั้นบน นับแต่ขั้นบันไดจนรอบต้นซุงได้ ๖๗ ขั้น

ภาพชุดนี้ถ่ายมาตั้งแต่วันที่ ๗ ธันวาคม ๒๕๕๘ ตอนนี้น่าจะปิดทองครบทุกยอดแล้วมังคะ

ซุ้มประตู

ออกจากวัดราชนัดดาไปต่อที่วัดเทพธิดารามค่ะ