ใคร...ควรนับเป็นเพื่อน มีผู้คนมากมาย ที่อยู่รายล้อมตัวเรา ทั้งผู้ที่เป็นมิตร ผู้ที่เป็นศัตรู ผู้หวังดี ผู้ที่ไม่หวังดี ผู้ที่เดินทางผ่านเราไปมา ผู้ที่มาทักทาย ใครบ้าง...ที่เราควรคัดกรองเพื่อที่จะคบหากันให้ยั่งยืน 1.คนที่น่ารัก เป็นที่สบาย น่าสนิทสนมด้วย ชวนให้อยากปรึกษาไต่ถาม 2.ผู้ที่น่าเคารพ เพราะประพฤติตัวดีสมควรแก่ฐานะ พูดคุยด้วยแล้วเกิดความรู้สึกอบอุ่นใจ เป็นที่พึ่งใจได้ และรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้ 3.ผู้ที่น่าเจริญใจ น่ายกย่อง คือเป็นผู้ทรงคุณความรู้ และมีภูมิปัญญาอย่างแท้จริง ทั้งยังสามารถเป็นผู้ฝึกอบรมและ เป็นผู้ปรับปรุงตนอยู่เสมอ ที่สมควรเอาอย่าง ทำให้เราระลึกถึงและเอ่ยอ้างถึงด้วยความซาบซึ้งภูมิใจ 4.ผู้ที่รู้จักพูด ให้ได้ผล ชี้แจงให้เข้าใจ ได้อย่างไม่ยากนัก ผู้ที่รู้ว่าเมื่อไรควรพูดอะไร...อย่างไร สามารถให้คำแนะนำ ว่ากล่าวตักเตือนเป็นที่ปรึกษาที่ดีได้ 5.ผู้ที่อดทนต่อถ้อยคำต่างๆนาๆ ผู้ที่พร้อมที่จะรับฟัง และรับคำวิพากษ์วิจารณ์ของผู้อื่นได้ด้วย 6.ผู้ที่มีความสามารถอธิบายในเรื่องยุ่งยาก ซับซ้อน และเรื่องธรรมดาที่สับสนวุ่นวาย ให้เพื่อนเข้าใจได้อย่างง่ายดาย 7.ผู้ที่จะไม่แนะนำเราในเรื่องเหลวไหล ไม่ชักจูงเราไปในทางเสื่อมเสีย และไม่ปั้นน้ำเป็นตัว ไม่กล่าวคำหยาบคาย ทั้งหมดนี้คือบุคคลที่ถ้าบังเอิญเราได้พบเจอแล้วล่ะก็ นับว่าคุณเป็นผู้โชคดีที่สุดคนหนึ่งเลยทีเดียว รีบรับมาเป็นเพื่อนโดยฉับพลันเถอะ   Create Date : 15 สิงหาคม 2551     Last Update : 15 สิงหาคม 2551 5:22:04 น. Counter : 1398 Pageviews.   21 comment Share Tweet

เพื่อนเก่า...ที่ควรเลิกคบ เมื่อไรก็ตาม ที่เราเกิด ความรู้สึกไม่สงบ ร้อนรุ่ม อยู่ไม่สุข โกรธเกลียดเคียดแค้น ใครต่อใคร หรือ อะไรต่อมิอะไร วุ่นวาย สับสนไปหมด นั่นแสดงว่า เรามีเพื่อนกลุ่มหนึ่ง มาแวะมาเยี่ยมเราเข้าแล้ว เพื่อนกลุ่มนี้ มีชื่อกลุ่มว่า "นิวรณ์ 5" เป็นเพื่อนเลวที่เราควรเลิกคบ นิวรณ์ 5 ก็คือความ"ไม่สงบ" คำเดียวนี่แหละ เพื่อนเก่าของเรากลุ่มนี้มีชื่ออะไรบ้าง "หลง" เป็นความคิดความรู้สึกต่างๆ ความคิดว่า ชอบใจ พอใจ รักใคร่ ในรูป รส กลิ่น เสียง และสัมผัส คือ"กามฉันทะ" "โกรธ" ความขัดเคืองแค้นใจ ไม่ชอบคนนั้น ไม่ชอบคนนี้ การทะเลาะ ต่อว่ากัน คิดปองร้าย อาฆาต เอาคืน คือ"พยาบาท" "ขี้เกียจ" ได้แก่ ความสลดหดหู่ เซื่องซึม ง่วง เหงา หาว นอน คือ"ถีนะมิทธะ" "ฟุ้งซ่าน" คิดเรื่อยเปื่อย เพ้อเจ้อ คิดไปสารพัดอย่าง ความรำคาญใจ คือ"อุทธัจจกุกกุจจะ" "สงสัย" ความลังเลสงสัย ทำอะไรก็ทำไม่ได้ ทำไปได้หน่อยก็หยุด เพราะเกิดความสงสัยขึ้นมา คือ"วิจิกิจฉา" เหล่านี้คืออุปสรรคในการฝึกปฏิบัติ "อานาปานสติ" เราต้องพยายามตั้งสติ"โอปนยิโก"น้อมเข้ามาสู่ตัวเอง เพื่อให้สติอยู่กับกาย อยู่กับลมหายใจเข้า-ออก เราต้องพยายามละ เิลิก นิวรณ์ ทั้ง5ให้ได้ แม้ชั่วครั้งคราว หรือชั่วระยะเวลาสั้นๆก็ยังดี เพราะอาจเป็นสิ่งยากเย็นสำหรับผู้เริ่มฝึก แต่เมื่อฝึกให้บ่อยแล้วก็จะเกิดความชำนาญไปเอง เราต้องสร้างความพอใจที่จะอยู่กับกาย อยู่กับลมหายใจ พยายามสำรวมอินทรีย์ทั้ง5คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ พยายามไม่ให้"จิตเรานี้คิดออกไปภายนอก" เมื่อเรารู้ว่าต้องปรับปรุงพัฒนาตนเอง ต้องพยายามขับไล่ความคิดที่ไม่ดีออกจากใจ เมื่อความคิดใดใดเกิดขึ้น ให้มีสติปัญญารู้เท่าทัน รู้วิธีที่จะจัดการกับความคิดนั้นๆให้ดับไป ไม่ให้เกิดตัณหา อุปาทาน ทำได้เท่านี้ ก็เป็นการลดละกิเลส ความโลภ โกรธ หลง เป็นการชำระใจของเราให้บริสุทธิ์ เพียงเท่านี้ ก็สามารถเป็นหนทางแห่งมรรคผลนิพพานได้ ขอโมทนาสาธุแก่ผู้ที่ตั้งใจปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ขอให้ทุกท่านได้รับอานิสสงค์อันพึงได้จากการ ภาวนานั้นเทอญ   Create Date : 15 สิงหาคม 2551     Last Update : 15 สิงหาคม 2551 4:28:05 น. Counter : 879 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ความโกรธ ความโกรธเกิดขึ้นเมื่อ... เขาหวังดี...แต่ไม่ถูกใจเรา เขาพูดธรรมดา...แต่ไม่ถูกใจเรา เขาไม่พูด...ไม่ถูกใจเรา เราคิดว่า... เขานินทาเรา เราคิดว่า... เขาทำผิด เขาคิดว่า... เราทำผิด เขาหน้าบึ้ง... เรารู้สึกว่าเขาไม่พอใจเรา เหตุที่ทำให้เรารู้สึกหงุดหงิด เพราะ มีอารมณ์โทสะครอบงำจิตใจ เมื่อเรามีอารมณ์อย่างนั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง ใครๆที่อยู่รอบตัวเรา ล้วนน่าโกรธไปเสียทั้งนั้น เราจะคิดว่า เขาคิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำอะไรก็ไม่ดี น่าโกรธ สมควรโกรธ ครูบาอาจารย์สอนไว้ว่า เหตุที่สมควรโกรธนั้นไม่มี จงอย่าเชื่อความรู้สึก จงอย่าเชื่อความคิด เพราะมันไม่แน่ ความโกรธเปรียบเหมือน อาหารที่ไม่อร่อย หากมีใครนำมาให้ แล้วเราไม่รับ ผู้ที่นำมา ก็ต้องรับกลับไปเอง ความโกรธก็เช่นเดียวกัน เมื่อเขาโกรธเรา แล้วเราเฉยๆ ก็เท่ากับเขาโกรธตัวเอง หากเราโกรธตอบ ก็เหมือนกินอาหาร ที่ไม่อร่อยนั้นด้วยกัน เมื่อเราโกรธ โมโห การหายใจเข้าลึกๆ หายใจออกยาวๆ จนมีสติสัมปชัญญะ มีความรู้สึกตัว ทั่วจนถึงลมหายใจแล้ว อารมณ์โกรธนั้นก็ ตั้งอยู่ไม่ได้ เปรียบเหมือนกับการที่เรา ไม่กินอาหารไม่อร่อย ที่เขาปรุงมาให้ เขาก็ต้องยกอาหารนั้นกลับคืนไป   Create Date : 02 กรกฎาคม 2551     Last Update : 8 สิงหาคม 2551 5:27:26 น. Counter : 477 Pageviews.   4 comment Share Tweet

ของขวัญชิ้นที่สอง คลิกที่ภาพมีเสียงค่ะ   Create Date : 27 มิถุนายน 2551     Last Update : 26 ธันวาคม 2551 22:36:19 น. Counter : 889 Pageviews.   8 comment Share Tweet

เตือนใจ...ให้คิด ("โกรธ") บุคคลที่เป็นคนมักโกรธ มากด้วยความแค้นเคือง พยาบาทมาดร้าย จิตใจไม่รู้จักให้อภัย ยอมให้โทสะจริตเข้าควบคุม จะเป็นคนไม่มีความสุข ตายไป...เกิดชาติไหน ก็ไม่งาม ผิวไม่สวย จิตใจไม่สบาย เพราะนั่นคือ ผลของการเป็นเจ้าโทสะ เราควรรู้เท่าทัน"ตัวโทสะ" และไม่ควรเสียเวลา ให้กับ"ความโกรธ" เพราะอย่างไรเสีย "ตัวโทสะ"ของเรา ก็ต้องตาย ไปเสวยวิบาก ของแต่ละคนอยู่แล้ว "ดังตฤณ"   Create Date : 27 มิถุนายน 2551     Last Update : 24 พฤศจิกายน 2553 13:04:38 น. Counter : 1130 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• ความคิดดีๆ
• จิตใจที่ดี
• เพลงดอกไม้
• LoveMusic
• เก็บตก
• FrontPage
• BlueMooN
• ระเบียงจันทร์
• ไม่ใช่แค่ดอกหญ้า
• cOOkInG
• ไม้มีคุณ
• สองโลก
• คนไทยถือ!?

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com