ตอน... ที่นอนของมะเหมียวว (การ์ตูนเผาๆ ก็คนมันเหงา ในวันว่างๆ) ---ใครแวะมาอ่านคงเหมือนโดนหลอกลวง เพราะไม่ได้วาดแบบน่ารักด้วยมือเหมือนอันก่อนๆ 5 5 ก็หัดวาดในคอมดูอะนะคะ เผื่อจะสะดวกขึ้นมั่ง และก็ช่วงนี้ตกงานเลยหาอะไรทำแก้เบื่อระหว่างรอหางานใหม่ ฝีมือกิ๊กก๊อกมาก แอบอายนะเนี่ย เอาน่าอย่าคิดไรมาก ก็แบ่งปันประสบการณ์ เกี่ยวกับแมวๆ กันไปโน๊ะ อิ อิ ---เริ่มเลยดีก่า อันนี้เป็นเรื่องราวเหตุการณ์ประจำวันเลยนะคะ ทุกครั้งที่นอน เป็นแบบนี้ตลอดดดด -__-" ---เผามากไปหน่อย ภาพไม่ชัดซะงั้น เด๋วลองแปะไปก่อนจิ ว่าอ่านออกป่ะ ---ยังรู้สึกผิดที่ทำรูปไม่ชัด เหอ เหอ แต่ไม่ได้เก็บไฟล์ต้นฉบับไว้อะดิ แก้ไม่ได้คับป๋ม ขออภัยเด้อ ---จบดีก่า อายจัง ---แก้ตัวซะหน่อยด้วยการเอารูปลูกๆ มาแปะ อิ อิ ---สงสัยจะอับอายที่แม่วาดรูปมะจ๋วย ---เหม่อมองไปนอกหน้าต่าง นั่นคิดจะหนีออกจากบ้านหรือจะโดดตึกฆ่าตัวตายยะ ---แม้แต่เวลานอนก็งก ต้องตะปปอะไรไว้สักอย่าง ถ้านอนบอกเตียงต้องจับรีโมทไว้ นอนบนโต๊ะก็ต้องหาไรมาจับ งก งก งก ---กุลสตรีเหลือเกินลูกสาวอิชั้น เห็นท่านอนแล้วปวดจายยย ---มีดีตรงตาแป๋วนี่แหล่ะน้า มินนี่เนี่ย จุ๊บ ๆ   Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2551     5 comment Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2551 14:18:39 น.     Counter : 1160 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 8 : ก็แค่แวะมาบ่น (ดีเลย์ไปสองเดือนเองอ่ะ) เอิ๊กกกก ---แว่บไปโพสรูปลูกที่ห้องแมว กระทู้เดียะ สรุปว่าโดนทวงการ์ตูนยับเยิน 5 5 5 ก็ด้ายค่า ไปขุดของเก่ามาลงไปก่อนก็ดะ จิงๆ ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเด็กๆ เกี่ยวกะตัวมู๋กี้ซะมากกว่า แบบว่าเล่าอาการป่วยให้อ่านกัน และแอบหวัดดีปีใหม่ (ช้าไปมั๊ยนะ) รูปจะแปลกไปนิดนุงแบบว่ากะลังหาแนวที่ชอบที่สุดอยู่นะเค๊อะ ไปดูกันเร้ยยยย ---เกริ่นกันหน่อย ตัวละครหลักๆ สามแม่ลูก มู๋พิฆาต ---แถๆ เขิลๆ แอบแก้ตัว ---แอบแต่งตัวให้ลูกสาวเป็น winter (มันร้อนแล้วเว้ยยย) ---มะเหมียวดั่ว (เสื้อกะกางเกง เชยชิ๊อ๋าย) ---วันเน้ขอเป็นนางเอก (ในหัวใจเธอ ได้มั๊ยเล่าเออ หากเธอหัวใจยังว่างงงงง : เพลงลูกทุ่ง 5 5 5 5 5 (อะไรของชั้นเนี่ยยย)) ***เสียงเปลี่ยนไม่ใช่เสียวเปลี่ยนะค้า ---อาการหนักเลยต้องไปหาหมอซะหน่อย ซึ่งเป็นคนไข้ที่ยินยอมด้วยความเต็มใจ โดยไม่มีข้อแม้ (จิงๆ อ่ะเถียงในใจทู้กคำ) ---ห้องก็มีอยู่แค่นั้น นอนด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก หึ หึ หึ ---เลยต้องใส่ที่ปิดปาก ปิดจมูกเวลาอยู่ในห้อง ---ดังนรกชังหรือสวรรค์แกล้งงง โอวว เย อิชั้นยังซวยไม่พอ ---ก็เด็กๆ มันน่ารักนิหว่า จะทำงายด้ายย ---อยากอยู่ด้วยกันก็ต้องป้องกันตัวเอง (หมวกกันน๊อคเลยดีมะ) ---และแล้วความจิงก็ปรากฎที่ภาพนี้แหล่ะ มันดองไว้นานแล้วนั่นเอง แหะ แหะ ยังหวัดดีปีใหม่ล่วงหน้าอยู่เลย เลิกปีใหม่กันไปตั้งนาแว้วว เอาน่ะ คิดไรมากมาย การ์ตูนนิเน๊อะ ---จบดีก่า อายๆ ยังงะมะรู้ อันที่จิงตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว กวาด ถูห้องทุกวันอาบน้ำเด็กๆ บ่อยหน่อย และก็รักษาสุขภาพ อาการแพ้ก็ไม่มากมาย น้ำหู น้ำตาไม่ไหล แค่จะคัดจมูกตอนเช้า และก็จามประมาณ 7-8 ที เสียงเปลี่ยน น้ำมูกไหน (ไหนว่าไม่มากแล้วงะ) แต่สายๆ ก็หายจ้า จุ๊บ แล้วเจอกันใหม่นะ ตอนนี้มีเรื่องเสียวๆ ของเด็กๆ แหล่ะ ฮิ้ววว   Create Date : 21 มกราคม 2551     2 comment Last Update : 21 มกราคม 2551 11:57:33 น.     Counter : 679 Pageviews.   Share Tweet

แถลงการณ์ เกี่ยวกับ blog cartoon มะเหมียวกะมินนี่ ---กราบขอโทษถึงเพื่อนๆ พี่ๆ ที่จะถามมาอ่านจากบล๊อกให้ครบทุกตอนนะคะ มู๋กี้ขออนุญาต ลบออกไปบ้าง ไม่แน่ใจว่า 2 หรือ 3 ตอน อันเนื่องจาก ไม่อยากให้มีเรื่องพาดพิงถึงอีกคน ซึ่งมันจบไปแล้ว จะเหลืออยู่ 1 ตอนมั้งที่ยังมีเรื่องคนนั้นอยู่ เพราะตอนนั้นตั้งใจวาด เสียดายรูป อยากลบก็อยากลบ เสียดายก็เสียดาย เลยเก็บไว้คิดสักพักก่อนนะคะ ---สำหรับช่วงนี้มู๋กี้กลับมาร่าเริงเบิกบานเหมือนเดิมแล้วนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วง วาดการ์ตูนตอนใหม่แล้ว แต่ยังไม่เสร็จสักกะที ยังงัยจะตามชดใช้ที่หายไปนะคะ ---ยังงัยก็ขอขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ อยากให้กลับมาวาดการ์ตูนเร็วๆ นะคะ มู๋กี้วาดได้แล้วนะคะ เพียงแต่ติดที่ขี้เกียจนิดนุง และงานยุ่งมากมาย คิดว่าอาทิตย์นะจะส่งเรื่องการ์ตูนสั้นๆ สักตอนนะคะ บายค่ะ ---แหม มาบล๊อกนี้จะมีแต่ตัวหนังสือไม่มีภาพก็กะไรอยู่ อิ อิ เอาภาพตัวเองให้ดูไปก่อนนะคะ ถ่ายกะนู๋มินนี่ ซึ่งหน้าตาดูรู้เลยว่าโดนบังคับมา แหม อายนะเนี่ย กิ้วๆ ช่างกล้าอวดรูปตัวเองเน๊อะ ---ปะกี้ใส่รูปไม่ด้าย ลืม resize   Create Date : 17 สิงหาคม 2550     2 comment Last Update : 17 สิงหาคม 2550 11:32:36 น.     Counter : 547 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 7 ความวิตกจริตของคนเป็นแม่ ---ก๊อบจากในกระทู้ (ซึ่งคนเยอะกว่า) มาแปะไว้ในบ๊อกนะจ๊ะ กันหาย ก็เวลามาไว้ที่บ๊อกอย่างเดียวไม่ค่อยจะมีใครตามมาอ่านสักเท่าไหร่ ชริ ใกล้เวลาจะพามะเหมียวไปทำหมันแล้ว คนเป็นแม่แมวอย่างมู๋กี้ก็วิตกจริตโน่นนี่กลัวไปหมด ทำท่าจะทำใจไม่ได้ตั้งแต่อดข้าว อดน้ำ 24 ชม.แระ คิดโน่น คิดนี่ แต่ยังงัยก็คงต้องพาไปทำ เด๋วไอ่มะเหมียวปล้ำนู๋มินนี่ขึ้นมาละจะซวย หน้าม๋าๆ อย่างมันไม่ควรขยายเผ่าพันธุ์อีกต่อปาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า ออกตัวเหมือนเดิมนะคะ พักนี้งานยุ่งไม่มีเวลาวาดแบบเนี๊ยบๆ แต่ก้คิดว่าเอาพอรู้เรื่อง แม่ยก พ่อยกคงไม่ว่าอะไรมู๋กีหรอก ยังงัยก็เจตนาดี อยากให้ทุกคนมีความสุข เม้าท์อีกนิด ถึงจะมีกล้อง แต่ถ่ายไม่เคยทันเลย และก็ถ่ายไม่ค่อยสวยด้วย เวงกำ อิชั้นนี่ low tech โค่ด โค่ด ---นับไป นับมา ไอ่มะเหมียวก็อายุอานามจะ 7 เดือนเข้าไปแระ น้ำหนักก็เกือบจะ 3 โล หึ หึ เห็นทีจะต้องส่งเข้าสมาคมเหมือนตัวอื่นเค้าซะที เป็นลูกผู้ชาย เรื่องแค่นี้ มะเหมียวบ่กลัวเหรอเด้อ เรื่องแค่นี้ ไม่ทำให้ไอ่มะเหมียว เสียแมนเด็ดขาด แม่ก็การันตี ด้วยใบหน้าน่าเชื่อถือ ว่าไม่เจ็บสักกะนิด หลับๆ ตื่นมาก็หายแระ แม่บอกว่าดี ป๋มก็ไม่โต้แย้งอะไร เชื่อฟังแม่เป็นอย่างดี ถึงเวลา ป๋มก็เตรียมใจมาแล้วเป็นอย่างดี ไม่มีขัดขืน ลูกผู้ชายซะอย่าง กลัวที่ไหน อ่ะโด่ กลับมาแล้วคับ เห็นป่าว ว่าป๋มท่าทางสบายดีขนาดไหน บอกแล้ว ชิว ชิว ไม่เห็นว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงในชีวิตเลย ป๋มยังเริงร่าเหมือนเดิม แม้ว่าจะไม่มีโป๋ยแล้วก็ตาม มีแต่แม่แหล่ะ ที่ทำท่าทางประหลาด ทำหน้าเหมือนสงสารป๋มซะเหลือเกิน แถมยังมาเก๊กสวยใส่อีก ก็บอกแล้วว่าไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ก็ไม่เชื่อ ดูแม่สิ โวยวายใหญ่เลย ขอท่ง ขอโทษอะไรกัน (ทีทำล่ะไม่คิด) ก็ไหนว่าหวังดีกับป๋ม แล้วจะมาขอโทษทามมาย ไม่เข้าใจยัยทาสอ้วนนี่จริงๆ ดูสิ ป๋มก็ปกติดี แถมยังรู้สึกว่าตัวเองสวยขึ้นอีกตะหาก บางทีก็พูดจามีหางเสียงแปลกๆ คะ ขา ต้องขอบคุณแม่จริงๆ ที่ทำให้ป๋มอ่อนหวานขึ้น และสวยขึ้นตั้งเยอะ ในที่สุดก็ค้นพบตัวตนที่แท้จริง กะ กี๊ซซซซซซซ แม่ใช้มาสคาร่ายี่ห้ออะไร ปัดให้นู๋มั่งสิค้า จะเอางอนๆ แบบแม่ นะ นะ แม่คงดีใจที่เห็นความเปลี่ยนแปลงของนู๋ (คำแทนตัวเปลี่ยนไปแล้ว) จบแล้วค่า จริงๆ ยังไม่ได้พาไอ่มะเหมียวไปทำหมันหรอกนะคะ เป็นความฟุ้งซ่านส่วนตัวของแม่มันเฉยๆ ไว้เด๋วพาไปทำจริงๆ แล้วจะมาเล่าให้ฟังอีกที เหตุการณ์สมมุติ ขำๆ นะค้า ขอให้อารมณ์ดีกันนะค้า มาอ่านแล้วลงชื่อไว้ด้วยนะคะ จะได้มีกำลังใจวาดให้อ่านบ่อยๆ (แอบงอนนิดนุง ยิ่งวาดยิ่งคนน้อย เหอ เหอ) ขอหน้าม้าเยอะๆ นะค้า   Create Date : 07 กรกฎาคม 2550     10 comment Last Update : 7 กรกฎาคม 2550 11:18:38 น.     Counter : 1141 Pageviews.   Share Tweet

ตอนที่ 6 ไม่มีชื่อตอนค่า เกริ่นถึงสภาพโต๊ะทำงานอดิเรกหลักเลิกงานกันสักหน่อย อ่านลายมือมู๋กี้ออกกันป่ะคะ ภาพไม่สวยจริงๆ ดั่ว อาย ๆ เอาน่า รีบอ่ะค่ะ พฤติกรรมลูกชายสุดเลิฟ จะไม่ให้หลงได้งัยกัน ออดอ้อนกันเพียงนี้ มินนี่ก้มา แป๊บเดียว เดี๊ยวก็มาอีกแระ (โปรดสังเกตุว่ามู๋กี้ชักจะหงุดหงิด) ชักจะใกล้หมดความอดทนแระ มัวแต่มาหอมกันงี้ไม่ได้ทำงานกันพอดี ฮ่วย ในที่สุด ก็ทนเป็นหม่าม้าแสนดีไม่ไหว แล้วพวกเด็กๆ ก็งอนนนนนนหายหัวกันไปเลย ดุลูกเสร็จก็สำนึก ต้องตามไปโอ๋ พวกเด็กๆ อีก ท่าทางยังงอนไม่เลิก ผ่านไปไม่นาน พวกเด็กๆ ก็ลืมว่าปะกี้โดนแม่ดุ เด็กแมว ลืมหมดแล้วว่าปะกี้โดนแม่ดุ เห็นมู๋กี้นอน ก็มานอนด้วย ส่งเสียงครืดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดด กันใหญ่ แง แง นอนไม่หลับอ่าค้าบบบ เผลอๆ มานอนบนอกด้วย กระดุกกระดิกไม่ได้กลัวลูกตื่น กว่าจะหลับได้ เฮ้อ ชีวิตรำเค็ญ จากการที่โดนกวนอยู่บ่อยๆ เลยต้องอาศัยการแต่งหน้าอำพราง รอยคล้ำรอบดวงตา งื้อ ๆๆ แก๊กสวยอีกแหล่ว อิ อิ จบแล้วค่า อันที่จริงไปลงในกระทู้ไว้แล้วล่ะ แต่ว่าตามธรรมเนียมก็เอามาแปะไว้ในบ๊อก จะได้ดูได้ตลอดอ่าค่ะ ไว้จะวาดมาให้ดูเรื่อยๆ นะคะ   Create Date : 04 กรกฎาคม 2550     2 comment Last Update : 4 กรกฎาคม 2550 17:02:25 น.     Counter : 1260 Pageviews.   Share Tweet