ทักทายยามดึก....
ฝันดีนะค้าา :) ^^

  

สกุลลันเคยรู้สึกว่า ตัวเองเป็นคนชอบของเก่าๆ บ้านเก่าๆ สมัยรัชกาลที่ 5 ขนาดแต่งงานยังจัดที่ร้านอาหารที่เป็นบ้านเก่าอายุเกือบร้อยปี ยิ่งเวลาที่เห็นสิ่งของ สถานที่เก่าๆ จะชอบมากและมีความสุข กระตือรือร้นที่จะไปดู แต่ที่เกิดสดๆ ร้อนๆ และทำให้สกุลลันประหลาดใจคือ ช่วงต้นปีสกุลลันฝันถึงบ้านเก่าหลังหนึ่ง ในฝันเป็นบ้านทรงโบราณสีเขียว พอเข้าไปจะเห็นสวนอยู่ด้านหน้า ด้านข้างมีสิ่งปลูกสร้างคล้ายป้อมยามหลังใหญ่ สกุลลันตื่นมาก็ไม่ได้คิดอะไร ความฝันก็คือ ความฝันนะ

แต่หลังจากนั้นสกุลลันไปเที่ยวกับครอบครัวที่จ. น่าน ตอนขากลับคุณเท็ดดี้พาแวะหาดูบ้านไม้สักเก่าที่จ. แพร่ เพราะรู้ว่าสกุลลันชอบ ก็ขับรถกันไปเรื่อยๆ แต่อยู่ๆ คุณเท็ดดี้ก็เลิ้ยวรถเข้าไปยังบ้านหลังหนึ่ง แบบว่าอยู่ๆ ก็เลี้ยวเข้าไปไม่รู้อะไรดลใจ ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักถนนหนทางเลยนะ นี่มันบ้านหลังที่เราเห็

ภาพแรกที่เห็น เฮ้ย...อะไรอ่ะ นี่มันบ้านหลังที่เราเห็นในความฝันนี่นา ชัดๆ เลย องค์ประกอบทุกอย่าง บ้านหลังใหญ่สีเขียว มีลักษณะเป็นปีก ด้านหน้ามีสวน ด้านข้างเป็นป้อม (แต่ตอนนี้เป็นป้อมขายของที่ระลึกนะ) ในใจตอนนั้นเต้นระทึกเลย นึกในใจว่าถ้าเข้าไปในบ้านแล้วเจอบันไดเล็กๆ อย่างในความฝัน เราจะทำยังไงดี...ปรากฎว่าพอเข้าไปในบ้าน เจอบันไดเล็กอยู่ในบ้าน ตำแหน่งเหมือนในความฝันเลย สกุลลันสั่นเลยอ่ะ จนต้องบอกคุณเท็ดดี้เพราะไม่ไหวแล้วอ่ะ

บ้านหลังนี้เดิมเป็นบ้านของเจ้าผู้ครองเมืองแพร่องค์สุดท้ายค่ะ สกุลลันก็จำรายละเอียดไม่ได้เพราะกำลังงง ทราบแต่ว่าท่านเป็นคนดีมาก เป็นนักพัฒนาที่นำความเจริญมาสู่เมืองแพร่ รัชสมัยของท่านอยู่ในรัชกาลที่ 5 สกุลลันได้เข้าไปไหว้รูปหล่อของท่านในบ้านด้วยค่ะ ซึ่งตอนนี้ทำเป็นพิพิธภัณฑ์ไปแล้วค่ะ

คุณอ่านที่สกุลลันเล่า คิดว่าคืนนั้นสกุลลันกินมากจนเพ้อหรือเปล่า แล้วทำไมถึงเป็นอย่างนี้ไปได้ เพราะทุกวันนี้ยังงงอยู่ไม่หายเลยค่ะ

  

  

เคยคบผู้ชายคนหนึ่งรักเขามาก แต่เขาก็ทำให้เราเจ็บมาก

เคยคิดนะ ว่าชาติที่แร้วไปทำกรรมอะไรกับเขาไว้

ชาตินี้เขาเรยมาเอาคืน

คืนหนึ่งฝันว่าชาติที่แร้ว เรากับผู้ชายคนนี้ มีอาชีพค้าขาย

ล่องเรือตามแม่น้ำ เราชอบข่มเขา ทำให้เขาเสียใจ

เพราะในฝันเราเป้นลูกสาวคนรวย เขาเป็นแค่ลูกน้อง

ที่มาได้แต่งงานกับเรา

วันหนึ่งฝนตก เราผลัดตกเรือ เขาลงมาช่วยเรา

เรารอด เขาจมน้ำตาย

ชาตินี้ เขาเรยมาเอาคืนม้าง

แปลกนะ ชาตินี้เขา กัวน้ำมาก เหมือนกับชาติที่แร้ว

เขาต้องตายเพราะจมน้ำ

คิดว่าเพ้อเจ้อไหม

  

ขอบคุณ น่ะค่ะที่เขียนกันเข้ามา บางทีเหมือนกับว่าเฮ้ย เราบ้าหรือเปล่าเพราะว่าจะมีไม่กี่คนที่จะมีเซ้นส์แบบนี้ และถือว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่เราสามารถทราบว่าในอตีตเราเคยเป็นอะไรมาก่อน ดีใจจังที่มีเพื่อนเหมือน ๆ กันเพราะว่า การที่เราจะนึกถึงอดีตได้ รู้อดีตมาก่อนจะทำให้เราไม่หลงทางเหมือนในอดีตอีกครั้งหนึ่ง การที่คุณได้รู้ว่าคุณเคยอยู่ที่นี่้มาก่อน เคยเกิดเป็นใครมาก่อน เป็นคนที่บุญมากในความคิดของบัว และยังหวังว่าคุณจะไม่เดินทางเก่าอีก บุญรักษา