Alone but not lonely in ChiangMai
มีโอกาสไปเที่ยวเชียงใหม่เป็นครั้งแรก (อย่าเพิ่งหาว่าเชยเลยนะ) แถมไปคนเดียวซะด้วย ตื่นเต้นดี จองโรงแรมก้อเปิดเว็บเอา จะไปเที่ยวก้อกางแผนที่เอา เป็นนักท่องเที่ยวซะจริงๆจังเลย ไปถึงวันแรกเช็คอินโรงแรมแล้วกะว่าจะนอนซะหน่อย ที่ไหนได้กางแผนที่แล้วไปเที่ยวกันเลยดีกว่า ว่าแต่จะไปไหนดีล่ะ มาถึงเชียงใหม่ทั้งที ไปดอยสุเทพก่อนแล้วกัน ระหว่างนั่งรอรถขึ้นดอยสุเทพ (รอนานมาก เพราะว่าช่วงนี้ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว) ได้เจอเพื่อนใหม่ 2 คน เป็น ญ จากสิงคโปร์กับจากสมุย เค้าก้อมาคนเดียว คุยกันไปเรื่อยๆสุดท้ายเลยเที่ยวดอยสุเทพกับกาดสวนแก้วด้วยกันสามคนซะงั้น วันแรกเลย not lonely ไป วันถัดมาไปเรื่องงานที่มหาลัยแม่โจ้ ตอนเช้าไปคนเดียว อยู่ที่นั่นทั้งวันก้อได้เบอร์โทรศัพท์เพื่อนเพิ่มมาใหม่อีก 4 เบอร์ พร้อมกับมีเพื่อนขับรถมาส่งในเมือง เลย not lonely เป็นวันที่ 2 ดีจริงๆเลย ส่วนวันที่ 3 ก่อนกลับ กทม เพื่อนที่รู้จักเมื่อวานแนะนำมาให้ไปเดินเล่นกะซื้อของฝากที่กาดหลวงดีกว่า เลยสนองน้ำใจเพื่อนซะหน่อย กาดหลวงก้อเป็นตลาดใหญ่ๆมีของขายเยอะๆ ดูแล้วเหมือนตลาดกิมหยงหาดใหญ่เลย เดินไปเดินมาเลยไม่รู้จะซื้ออะไร ไม่รู้จะซื้อไปฝากใครด้วย เลยเดินจากมาแบบไว้มีโอกาส คราวหน้าจะมาใหม่ แล้วก้อไม่ alone อีกด้วย ก้อมีเพื่อนที่นี่ไว้เพียบแล้วนี่นา ^_^
จริงอย่างที่เค้าว่า...
เราอาจใช้เวลาเพียงชั่วนาทีที่จะปิ๊งใครสักคน เพียงชั่วโมงที่จะนึกชอบใครสักคน และเพียงชั่ววันที่จะรักใครสักคน แต่อาจใช้เวลาชั่วชีวิตในการลืมใครสักคน...
ได้เวลากลับซะที
และแล้วก้อได้เวลากลับปัตตานีซะที หลังจากสิงสถิตชมหลานอยู่ระยองเป็นอาทิตย์ๆจนเกือบจะเป็นง่อยอยู่แล้ว ก้อไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากกิน นอน ชมหลานเนี้ยะ (ไม่ได้เลี้ยงนี่นา เน้นไปทางเป็นผู้ชมซะมากกว่า) อยู่นานๆชักเซ็ง พรุ่งนี้เลยได้ฤกษ์กลับบ้านกะคุณนาย เพราะมีนัดต้องไปหาหมอแล้วก้อต้องไปอยู่เป็นเพื่อนคุณผู้ชายสักพัก ไว้สิ้นเดือนเจอกันที่ระยองอีกรอบเด้อออ....