มาแว้วตามคำสัญญาหลังจากขี้เกียจอยู่หลายวัน ก็ทำงานราษฎร์งานหลวง+เล่นกะลูกน่ะค่ะ หาเวลาทำไรๆของตัวเองยากเหลือเกิ้น เหนื่อยจังเดี๋ยวก็ป่วยอีกง่า(บ่นซะยาววว) มาเข้าเรื่องดีกว่า เมื่อวันที่ 24 เมย. 53 ที่ผ่านมา (โหกว่าจะอัพบล็อคผ่าเข้าไป 10กว่าวัน) ห้องสมุดกศน.นครปฐมก็นัดครอบครัวนักอ่านมาพบกันรอบที่2 โดยมีครูชีวัน วิสาสะ เป็นวิทยากรเหมือนเดิมค่ะ จริงๆน้องกะบูนก็อยากมาด้วย แต่แม่มันต้องไปอยู่เวรที่รร.ก่อน แถมฝนตกอีกต่างหาก งานนี้เลยไม่มีกะบูนเสนอหน้าอย่างเคยนะคะ
ฝนตกหนักมาก แม่มันก็เกือบอดเหมือนกันค่ะ ฝนหยุดแล้วก็รีบบึ่งจากรร.มา วันนี้ครอบครัวนักอ่านมากันไม่มาก เป็นเพราะฝนแน่ๆ คุณครูชีวันเป็นวิทยากร ก็เริ่มกิจกรรมโดยการถามคำถาม 3 ข้อค่ะ
1. เกิดอะไรขึ้นบ้าง
2. ใครเป็นคนอ่านให้ฟัง พ่อหรือแม่
3. หนังสือเล่มไหนทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงหรือมีปฎิกิริยาตอบสนองกลับมา
เสียงตอบกลับมาคือพ่อและแม่เป็นคนอ่านให้ลูกฟังค่ะ ส่วนหนังสือเล่มไหนบ้าง ไม่ค่อยมีคนกล้าตอบสงสัยเพราะยังใหม่ เราเลยเสนอหน้าตอบซะเอง
หนังสือที่กะบูนชอบที่สุดที่ให้อ่านแทบทุกวัน คือเรื่อง ถนนสาย ฟ.ฟัน กับ แม่ไก่ไปเดินเล่น ค่ะ ซึ่งคุณครูบอกว่า เป็นครอบครัวนักอ่านจริงๆ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เป็นเพราะ เรื่อง ถนนสาย ฟ. ฟันเนี่ย มันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาวน่ะค่ะ แต่ยาวนี่ดีนะคะ พ่อแม่ควรจะอ่านให้ลูกฟังนะคะ เพราะจะเป็นการฝึกสมาธิให้ลูกจดจ่อกับเรื่องๆหนึ่งได้ดีเลยค่ะ
ต่อมาคือเรื่องแม่ไก่ไปเดินเล่น เรื่องนี้ครูชีวันว่าเป็นหนังสือภาพที่ดีมากๆสำหรับเด็ก เพราะมีการสือสารในลักษณะย้ำชื่อเรื่อง บรรยายด้วยภาพให้เด็กคิดตาม เทียบกับเรื่องกูจี กูจี ซึ่งมีตัวหนังสือมากกว่า แม่ไก่ฯ จะเป็นหนังสือภาพที่ให้เด็กดู ไม่มีการบรรยายเป็นหนังสือที่ต้องติดตามเหมือนละครใบ้ เป็นการเปิดโอกาสให้เกิดเป็นทักษะในการคิด ไม่รอคำสั่งและคำบรรยายที่ต้องชัดเจน
การอ่านหนังสือภาพที่มีอักษรน้อย ภาพเยอะ พ่อแม่อาจจะอึดอัดแต่เด็กจะค่อยๆเข้าใจถ้าเด็กเข้าใจสถานการ์ตรงหน้าได้เองถือว่าดี(ยอดเยี่ยม) เพราะชีวิตจริงไม่มีใครบอก ไม่มีตัวหนังสือบอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น (เทียบกับแม่ไก่กับหมาจิ้งจอกในเรื่อง ที่พยายามจะกินไก่ตลอดเวลา) เวลาที่เปิดหน้าในแต่ละหน้าของหนังสือ จะเกิดเสียงขึ้นจากจินตนาการของเด็กเป็นตัวเดินเรื่องขึ้นมาเอง
มาถึงของบ้านอื่นบ้างนะคะ
บ้านนี้ลูกติดใจเรื่อง "สำรวจสัตว์ใต้ทะเลลึก" ค่ะ เด็กจะมีการทำเสียงตาม ซึ่งคุณครูบอกว่า เล่มนี้อยากแนะนำให้เนจบแล้วทำกิจกรรมงานศิลปะกันต่อ ใช้การพิมก์ภาพด้วยมือเป็นรูปแบบต่างๆ ให้เด็กช่วยกันทำ ช่วยกันจินตนาการ ซึ่งคุณแม่ก็บอกว่า ทำตาม แต่ลูกบอกว่า "เห็นไหมแม่ ไม่มีฝีมือก็ทำได้" ซึ่งคุณครูบอกว่าจริงๆแล้วต้องมีฝีมือถึงจะทำได้ แล้วก็คุยถึงการเรียนศิลปะในห้องเรียนว่ามักมีเกณฑ์เปรียบเทียบเพื่อให้คะแนนซึ่งไม่จำเป็นสำหรับศิลปะ ทำให้ความสนุกในศิลปะของเด็กหมดไป วิชาศิลปะในโรงเรียนมักจะถูกมองข้ามทั้งๆที่เป็นวิชาที่จะช่วยเสริมทักษะอื่นๆ
แล้วคุณครูก็เปรียบเทียบภาพของหนังสือแต่ละเล่ม ว่าภาพอาจจะธรมดา ดูไม่สวยงามสำหรับสายตาผู้ใหญ่ แต่พอเป็นหนังสือแล้วเป็นหนังสือที่ดี จึงไม่ควรมีการตัดสินความสวยงาม ถ้าครอบครัวไหนอ่านเล่มนี้(สำรวจสัตว์ใต้ทะเลลึก)ก็ควรมีอุปกรณ์ พวกสี กระดาษศิลปะไว้ให้ลูกเล่นด้วย เป็นปฎิบัตจริงการต่อยอดจากหนังสือได้ดี
อีกบ้านนึงซึ่งลูกอายุประมาณขวบกว่าๆ ก็จะบอกว่า ลูกติดใจเรื่อง "น้องหนูสวัสดีครับ" ลูกยังพูดไม่ได้ แต่มีปฎิกิริยาคือ พออ่านหน้าสุดท้ายที่มีลูกหมีหอมพ่อหมี ก็จะเดินมาหอมพ่อและแม่ด้วยซึ่งคุณครูบอกว่าเป็นการซึมซับที่ดีค่ะ
หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพูดไรอีก(ท่าทางจะเหนียมๆ) คุณครูเลยให้ทำกิจกรรมกันเพื่อเอาไว้เล่นกับลูกค่ะ เอ้าแจกผ้าเช็ดหน้า
คุณครูแนะนำว่าถ้าสอนเด็กพับอะไรง่ายๆจะเป็นการฝึกใช้นิ้วที่ดี ควรจะเป็นผ้าเพราะเด็กกะน้ำหนักไม่ค่อยถูก ใช้ผ้าจะไม่ขาดง่ายค่ะ
ถึงตอนนี้ไม่ได้จดวิธีทำมานะคะ ถ่ายรูปไม่ละเอียดด้วย ขั้นแรกคุณครูให้ผูกปมค่ะ แค่นี้ก็เล่นกะลูกได้หลายอย่างค่ะ เอานิ้วชี้สอดในผ้า ทำเป็นผงกหัวขึ้นลงๆ
ทำเป็นเล่นไป เด็กๆชอบด้วยนะเอ้า
ต่อมา ผูกกชาย2ข้าง 1 ครั้ง ผูกอีกครั้งได้เป็นอะไรน้า
กระต่ายค่ะ อันนี้ทำเล่นกับน้องบูนแล้วด้วย บนรถค่ะ ไม่ได้หยิบของเล่นไปเลยทำกัน work มาก เด็กๆเค้าจินตนาการค่ะ ผู้ใหญ่ต้องเล่นด้วยเท่านั้นเอง ต่อมา จำวิทำไม่ได้อ้ะ ผูกตรงข้าม 2ทีมั้งค่ะ แฮ่ๆ ได้เป็นแบบนี้ค่ะ
เป็นนกค่ะ ต่อมา จำวิธีทำได้แต่ไม่ได้ถ่ายรูปนะคะ พับผ้าเป็นรูป3เหลี่ยม ม้วนชายเข้ากลมๆทั้ง 2 ข้าง แล้วจับขึ้นดึงชายผ้าตลบ เป็นอะไรน้า
เป็นเด็กน้อยนอนเปลค่ะ ทำตามถูกกันป่าวคะ ไม่ถูกก็ไม่เป็นไรค่ะเราอ่านยังงเลย ต่อมาจำวิทำไม่ได้หนักเลยค่ะ ดูได้เลยค่ะ
ทอฟฟี่ค่ะ และก็ยังทำต่อได้อีกนะคะ
กระรอกค่ะ ทั้งนี้ทั้งนั้น คุณครูเน้นว่า พับเป็นรูปแบบหรือไม่ไม่สำคัญ ขอเพียงว่า พ่อแม่ต้องเล่นกับลูก เล่นให้สนุก ให้เป็นธรรมชาติ เท่านั้นล่ะค่ะ คือสิ่งที่ลูกต้องการ
พ่อแม่ลูกก้มหน้าก้มตาพับผ้ากันง่วนเลยค่ะ ถึงมาไม่ครบ 20 ครอบครัวแต่ก็เยอะนะเนี่ย ลูกเด็กเล็กแดงกระจองอแง จากนั้นคุณครูก็มีศิลปะการ์ดป๊อบอัพให้ทำค่ะ จากหนังสืออนุบาลช้างเบิ้มค่ะ
เด็กๆชอบกันมากค่ะ จองคนละแผ่น 2 แผ่น
คุณครูก็อธิบายวิทำ วิธีเล่น (แม่มันไม่ได้จดมาอ้ะ )
ทำเสร็จก็จะตั้งได้ เอาไปให้เด็กๆระบายสีค่ะ
จากนั้นคุณครูก็จะฝากไว้ว่าให้สังเกตเวลาอ่านให้ลูกฟัง มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ให้นำมาคุยกันในกิจกรรมครั้งต่อๆไปค่ะ รวมๆแล้วกิจกรรมครอบครัวนักอ่านนี่ก็ดีนะคะ หวังแต่ว่าคราวหน้า พ่อๆแม่ๆจะคุยในวงมากกว่านี้หน่อย แต่เราว่าเป็นเพราะคนที่สมัครอ่านหนังสือให้ลูกฟังกันมากอยู่แล้ว เลยไม่ค่อยเห็นความแตกต่างระหว่างก่อนเข้าโครงการกับ หลังเข้าโครงการค่ะ เอาไว้จะเก็บบรรยากาศมาฝากอีกนะคะ
อ้ะแน่ะ คิดถึงหนูอ้ะดิ เอารูปมาลงซะหน่อยเดี๋ยวน้าๆลุงๆป้าๆตาๆยายๆคิดถึง ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ 
| Create Date : 05 พฤษภาคม 2553 | | |
| Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 13:14:31 น. |
| Counter : 3516 Pageviews. |
| |
|
| |
) นั่งทำป้ายกันค่ะ เอาไอเดียที่เคยทำของเล่นกันมาทำป้ายให้ลูกไปถือเดินรณรงค์ แล้วก็พาตัวนอนหลับกันด้วยความเพลียโคตรๆเลยค่ะ .....
) เสร็จแล้วได้เวลาก็ส่ง 5 สาวไปขึ้นเวทีค่ะ ดูมาดนางผีเสื้อเอาจากคลิปโลด
ดีใจแทบน้ำตาไหล ลูกชั้นสร้างสรรค์จริงๆนะเนี่ยกล่องก็หามาวางเอง จับโน่นมาผสมนี่ ทำเอง 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [