สู้เพื่อลูก-ใครจะคิดว่าเด็กหญิงตัวน้อยจะเปลี่ยนแปลงชีวิตแม่ทุกสิ่ง....
Group Blog
 
All blogs
 
ศึกไมยราบยักษ์ถนนไฮเวย์(ต่อ)เชื้อชั่วไม่มีวันตายแถมจะแพร่พันธ์

หลายเดือนที่ผ่านมา สถานที่เดิม ถนนเพชรเกษมตรงที่จะไปแยกมาลัยแมนนะคะ  เราได้โทรไปแจ้งสำนักงานทางหลวงเพื่อขอให้กำจัดต้นไมยราบยักษ์ ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็ดูแลตัดต้นไมยราบอย่างสม่ำเสมอดี เลยไม่ค่อยห่วงเท่าไร ประกอบกับว่า ไม่ค่อยได้มากลับรถทางนี้แล้ว ก็คิดว่า น่าจะวางใจได้แล้ว 


แต่เมื่อวันที่21ตค.58ที่ผ่านมาได้ขับรถผ่านแยกนี้พบว่ายังมีต้นไมยราบยักษ์หลงเหลืออยู่ใกล้ส่วนที่เป็นหนองน้ำ คาดว่าคนงานคงไมไ่ด้ลงไปตัด และจากที่เห็นมันมีเม็ดแก่สีน้ำตาลและฝักเขียวเต็มไปหมด  เล่นเอาเรานอนไม่หลับเลยค่ะ ถ้าปล่อยไว้ หรือโทรแจ้ง กว่าจะมีคนมาจัดการ ฝักคงแพร่เมล็ดออกไปแน่ๆ แล้วคนงานคงไม่ลงไปตัดในน้ำหรอก  ยอมไม่ได้ค่ะ 
 พอเช้าวันที่22 ตค. 58 ตื่นมาก็จัดการเลยค่ะ 


ขับรถมอร์ไซด์คันเดิม มาจอดตรงใต้สะพาน มองเห็นแล้ว ตอนแรกก็ไม่แน่ใจว่าจะต้องลุยน้ำหรือเปล่า อารมณ์แบบเซ็งมาก นี่มันจะตายหายไปให้หมดได้หรือยัง 


พอแหวกต้นไม้เข้าไปดู  ค่อยยังชั่วค่ะมีทางพอจะเดินไปถึงต้น และไม่ได้อยู่ในน้ำ  เอาล่ะ ไปตัดกันดีกว่า 


กลัวงูมั้ย ก็กลัวนะ  แต่งูคงไม่มาอยู่ตรงนี้หรอก รถคงทับตายหมดแน่ๆ  ลุยกันต่อไป 




ถึงต้นแล้ว ไม่แน่ใจว่าต้นมันใหญ่มั้ย จะตัดไหวมั้ย แต่ต้องตัดให้ได้ ถุงมือก็พร้อม อีโต้พร้อม 




สำรวจฝักแก่ โล่งอกที่ฝักยังไม่อ้า เมล็ดยังไม่กระจาย ไม่มีร่องรอยฝักที่แก่ไปกว่านี้  ลงมือกันเลยค่ะ 



ใช้เวลาไม่นานมากก็ตัดสำเร็จ ไม่มียามาราด ปล่อยแบบนี้ล่ะ ถึงราดมันก็ไปโผล่ได้อีก  ต้องคอยดูคอยตัดเอา ต้องโทรบอกสำนักทางหลวงอีก

ทีนี้เอาไงต่อ ต้องเก็บเม็ดแก่ออกให้หมด  ไม่ให้แพร่พันธ์ต่อ
ค่อยๆเล็มเก็บฝักทีละกิ่งหนามก็เยอะมากค่ะ ขอบอกเลย 


ฝักแก่หมด  ถอนหายใจ ฝักเขียวนี่ล่ะ ทิ่งไว้ มันจะแห้งเป็นฝักแก่ไหม สลัดความคิดไม่หมด   เก็บก็ได้ (วะ) 


ได้ถุงพลาสติกแถวนั้นก็เอามาใส่ค่ะ   ขอบคุณที่ทิ้งไว้  (เอ่อ ไม่ใช่และ) 



พอหมดต้นแน่แล้วมองไปรอบๆไม่มีต้นอื่นใกล้ๆ   ก็เตรียมกลับล่ะค่ะ ไปซื้ออาหารเช้าให้ลูกดีกว่า 




รู้สึกเหนื่อยใจ แต่ก็โล่งอกที่ตัดสินใจมาวันนี้ก่อนที่อะไรๆจะแก้ไม่ทัน 
ต้นไมยราบยักษ์ ตายยาก แพร่พันธุ์ง่าย 
แต่เราก็จะไม่ท้อนะคะ  เราไม่อยากให้นครปฐมเต็มไปด้วยไอ้ต้นหนามๆ กินก็กินไม่ได้ ถ้าให้ดีขอเป็นโสนดีกว่าค่ะ อย่างอีกคลองที่ตามไปตัดจนราดยาแล้วมันตายหมดไป ผ่านคลองนี้ทีไรดีใจที่มีดอกโสน ถ้าเราไม่ทำ ไม่ตามตัดราดยาฆ่า ป่านนี้มันคงเต็มคลองแล้ว 


ที่ลงบล็อคไม่ได้อยากประกาศให้คนรู้ว่าทำดีนะคะ แค่อยากระบายค่ะ บางทีก็เหนื่อยใจกับมันมาก  ทำไมมีแต่เราคนเดียวที่มองเห็นนะ 
แต่เราจะไม่ท้อเนอะ 
เพื่อนๆมีอะไรก็อย่าท้อง่ายๆนะคะ ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ 





Create Date : 22 ตุลาคม 2558
Last Update : 23 ตุลาคม 2558 0:02:59 น. 4 comments
Counter : 2703 Pageviews.

 
แม่น้องกะบูนตามตัดต้นนี้ทุกปีเลยเนาะ
ก็พี่จำได้ว่าเคยอ่านผ่านมาในบล็อกปีก่อน ๆ น่ะค่ะ
ทำดีไม่ได้ต้องการให้ใครเห็นเนาะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 22 ตุลาคม 2558 เวลา:23:29:49 น.  

 
ขอบคุณค่ะพี่โอ เหนื่อยใจจริงๆค่ะ เฉพาะจุดนี้มันไม่ตายหมดไปซะที งอกขึ้นมาให้กังวลอยู่เรื่อยค่ะ


โดย: แม่น้องกะบูน วันที่: 22 ตุลาคม 2558 เวลา:23:59:59 น.  

 
สุดยอดค่ะ ชื่นชมนะคะ


โดย: มะนาว IP: 119.76.97.79 วันที่: 2 ตุลาคม 2559 เวลา:20:36:46 น.  

 
ตอนนี้ดันกลายเป็นพืชกระแส เลี้ยงสวยงาม 55


โดย: - - IP: 202.12.73.86 วันที่: 9 กรกฎาคม 2563 เวลา:14:27:14 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แม่น้องกะบูน
Location :
นครปฐม Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]




(สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด )
New Comments
Friends' blogs
[Add แม่น้องกะบูน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.