เรื่องย่อ

เมื่อ 500 ปีที่ผ่านมา ในช่วงสมัยของราชวงศ์โชซอน

ประเทศเกาหลียังคงปกครองด้วยกฎเกณฑ์ที่ผู้ชายมีอำนาจมากกว่าผู้หญิง "แดจังกึม" จอมนางแห่งวังหลวงสร้างมาจากเรื่องจริงของประวัติศาสตร์เกาหลี นำเสนอเรื่องราวของแดจังกึม หญิงสาวคนแรกของเกาหลีที่เป็นแพทย์รักษาอาการเจ็บป่วยให้กับเชื้อพระวงศ์ในหลวง

เธอเป็นเด็กที่เกิดในครอบครัวสามัญชนที่มีฐานะยากจน เธอได้สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เด็ก แต่โชคก็ยังเข้าข้างเมื่อเธอได้มีโอกาสเข้าไปศึกษาการปรุงอาหารในพระราชสำนัก ด้วยความที่เป็นเด็กฉลาดจึงทำให้เธอกลายเป็นแม่ครัวมือหนึ่งที่ได้รับความไว้วางใจจากเชื้อพระวงศ์

ต่อมาเธอถูกใส่ร้ายว่าวางยาพิษกษัตริย์จุงจงจึงถูกขับไล่ออกจากวัง แต่ภายหลังเธอก็ได้ไปศึกษาวิชาแพทย์และสามารถกลับมารักษาพระองค์ได้ในที่สุด อย่างไรก็ดี เล่ห์กลของคนในวังและอำนาจทางการเมืองก็มักจะเป็นอุปสรรคให้เธอต้องฝ่าฟันอยู่เรื่อย หนำซ้ำเพื่อนที่เติบโตมาด้วยกันก็ยังกลายมาเป็นคู่แข่งที่สร้างปัญหาให้เธอตลอดเวลา แต่เธอก็ได้ใช้สติปัญญาต่อกรกับศัตรูที่มีอยู่มากมายในพระราชสำนัก เพื่อให้มาตรฐานทางสังคมเกิดความเท่าเทียมกัน ซึ่งในประวัติศาสตร์ของเกาหลี ไม่เคยมีสตรีผู้ใดทำได้เช่นเธอ

แนะนำตัวละคร

Seo Jang-geum (ตอนโตเป็นผู้ใหญ่) แสดงโดย Lee Yeong-ae
Seo Jang-geum (ตอนเด็ก) แสดงโดย Jo Jung Eun
Min Jeong-ho แสดงโดย Ji Jin-hee
Jung Jong แสดงโดย Min Ho
Choi Keum-yeong แสดงโดย Hong Ri-na
Choi Sang-gung แสดงโดย Kyeon Mi-ri
Han Sang-gung แสดงโดย Yang Mi-gyeong
Park Na-in แสดงโดย Kim Hyae-seon
Seo Cheon-soo แสดงโดย Park Chan-hwan
Kang Deok-goo แสดงโดย Lim Hyeon-sik
Choi Pan-sul แสดงโดย Lee Hee-do

ตอนที่ 1

ซอชอนโซได้รับพระราชบัญชาจากเหนือหัวให้นำสุราพิษไปให้นางกำนัลดื่มเพื่อรับโทษตาย หลังจากที่เสร็จสิ้นภารกิจแล้ว ซอชอนโซก็รู้สึกผิดและละอายใจต่อการกระทำของตนเป็นอันมาก ดังนั้นจึงดื่มเหล้าดับทุกข์ ระหว่างที่จะเดินทางกลับบ้านนั่นเอง ซอชอนโซประสบอุบัติเหตุลื่นตกเขา แต่โชคดีได้มีนักพรตคนหนึ่งช่วยชีวิตซอชอนโซเอาไว้

นักพรตได้ทำนายดวงชะตาซอชอนโซว่าซอชอนโซจะเคราะห์ร้าย โดยจะมีผู้หญิงสามคนเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา ซอชอนโซสอบถามนักพรตว่าจะหลีกเลี่ยงเคราะห์ครั้งนี้ได้อย่างไร แต่นึกไม่ถึงว่านักพรตกลับพูดแต่เพียงว่าเคราะห์ร้ายครั้งนี้กำลังดำเนินอยู่ และจะดำเนินต่อไป ซอชอนโซกลัดกลุ้มใจมากเมื่อได้ยินนักพรตกล่าวเช่นนั้น

สิบสี่ปีต่อมา ซอชอนโซได้ลาออกจากราชการ โดยหวังว่าจะหลีกเลี่ยงเคราะห์ร้ายซึ่งมาจากผู้หญิงสามคนซึ่งนักพรตเคยทำนายไว้ ปักเมียงยอต้นเครื่องที่มีหน้าที่ทำของเสวยถวายฮ่องเต้นั้นเห็นต้นเครื่องเช ทำของเสวยผิดจากที่กำหนดไว้จึงนำเรื่องนี้ไปฟ้องเชซังกุง เรื่องนี้เดือดร้อนถึงเชซังกุงซึ่งเป็นหัวหน้าดูแลของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ที่แท้ต้นเครื่องเชเป็นหลานสาวเชซังกุง เชซังกุงตัดสินใจฆ่าปักเมียงยอ คืนหนึ่ง นางกำนัลได้นำตัวปักเมียงยอมาหาเชซังกุง เชซังกุงกล่าวหาว่าปักเมียงยอมีความสัมพันธ์ฉันท์ชู้สาวกับชายในวังโดยต้องการให้ปักเมียงยอฆ่าตัวตายชดใช้ความผิด ปักเมียงยอแก้ตัวว่าชายที่เชซังกุงกล่าวหานั้นมาแสดงความขอบคุณนางที่ครั้งหนึ่งนางได้เคยดูแลเมื่อเขาป่วยอยู่

ฮันซังกุงซึ่งคบหากับเชซังกุงเหมือนกับพี่น้องนั้นล่วงรู้แผนการของเชซังกุงเป็นอย่างดี ดังนั้นจึงแอบวางยาถอนพิษในเหล้าพิษ ทำให้ปักเมียงยอไม่ตาย ปักเมียงยอถูกนำไปทิ้งที่ริมแม่น้ำ ซอชอนโซผ่านมาพบเห็นเข้า เมื่อเห็นปักเมียงยอยังไม่ตาย ซอชอนโซจึงช่วยชีวิตนางเอาไว้ หลังจากนั้นซอชอนโซก็นึกถึงคำพูดของนักพรตที่เคยทำนายชะตาชีวิตของเขาขึ้นมา ถึงกระนั้นก็ตามซอชอนโซก็ดูแลปักเมียงยอเป็นอย่างดี

ตอนที่ 2

หลังจากที่อาการของปักเมียงยอดีขึ้นแล้ว นางก็จากไป แต่ซอชอนโซเป็นห่วงเกรงว่านางจะมีอันตราย ดังนั้นจึงแอบให้ความช่วยเหลือนางอย่างลับๆ ต่อมา ปักเมียงยอเข้าไปเป็นคนงานในโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่ง แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกแขกในร้านลวนลาม ซอชอนโซสุดที่จะทนต่อไปได้จึงช่วยนางเอาไว้ ปักเมียงยอซาบซึ้งในน้ำใจของซอชอนโซเป็นอันมาก ซอชอนโซกล่าวกับปักเมียงยอว่านางเป็นผู้หญิงคนที่สองที่เกี่ยวพันกับดวงชะตาของตน ปักเมียงยอได้ยินเช่นนั้นจึงกล่าวตอบซอชอนโซไปว่าชีวิตของนางซอชอนโซเป็นคนช่วยชีวิตไว้ ดังนั้นชีวิตของนางจึงเป็นของซอชอนโซ หลังจากที่ทั้งสองต่างเข้าใจกันแล้ว ทั้งสองก็ตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยกันอย่างคนธรรมดาสามัญโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกับโลกภายนอกอีกต่อไป

แปดปีต่อมา ซอชอนโซได้ประกอบอาชีพตีดาบเลี้ยงชีพ ใช้ชีวิตอย่างชาวบ้านทั่วไป ซอจังกึมเด็กที่ใฝ่รู้มักจะแอบไปร่ำเรียนหนังสือกับศิษย์ของขุนนางทั้งหลาย แต่ทุกครั้งนางก็จะถูกแม่ทำโทษอยู่เป็นประจำ การที่แม่ของซอจังกึมทำเช่นนี้นั้น เพราะไม่ต้องการให้ผู้ใดล่วงรู้ฐานะที่แท้จริงของซอชอนโซพ่อของซอจังกึม หากผู้ใดรู้ฐานะที่แท้จริงของซอชอนโซขึ้นมาแล้ว ภัยจะต้องมาถึงครอบครัวอย่างแน่นอน ต่อมา ปักเมียงยอพบว่าซอจังกึมมีความสนอกสนใจอยากเรียนหนังสือจริงๆ ดังนั้นจึงตัดสินใจสอนหนังสือให้ซอจังกึมด้วยตัวเอง

ซอชอนโซเล่าเรื่องที่เคยรับราชการเป็นทหารองครักษ์ให้ซอจังกึมฟัง หลังจากที่ปักเมียงยอรู้เรื่องนี้เข้าก็ใส่ใจซอจังกึมเป็นพิเศษ เพราะเกรงว่าต่อไปจะเกิดเรื่องขึ้นอีก พระเจ้าจุงจงเถลิงราชย์ หลังจากที่ขึ้นครองราชย์แล้วพระเจ้าจุงจงก็ทรงสืบเรื่องการสิ้นพระชนม์ของพระราชมารดา พระองค์ทรงปฏิญาณว่าจะตามหาฆาตกรมาลงโทษให้ได้

ซอชอนโซและซอจังกึมพากันไปชมมวยปล้ำที่ตลาด ซอจังกึมขอให้ซอชอนโซขึ้นประลอง ผลปรากฏว่าซอชอนโซเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะ แต่นึกไม่ถึงว่าคู่ต่อสู้ของซอชอนโซกลับเล่นสกปรกใช้มีดทำร้ายซอชอนโซจนได้รับบาดเจ็บ ซอจังกึมร้อนใจเกรงว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตซอชอนโซ ดังนั้นจึงร้องออกมาว่าพ่อของนางเป็นทหาร ด้วยเหตุนี้จึงทำให้คนจำได้ว่าซอชอนโซเป็นอาญาแผ่นดิน

ปักเมียงยอและซอจังกึมพากันหลบหนีการตามล่าของทหาร ต่อมา ทั้งสองล่วงรู้ว่าซอชอนโซถูกทหารจับตัวได้และพาตัวไปที่เมืองฮั่นหยาง ดังนั้นสองแม่ลูกจึงตัดสินใจพากันไปช่วยซอชอนโซ

ตอนที่ 3

ปักเมียงยอและซอจังกึมพากันโดยสารเรือข้ามฝั่งเพื่อตามหาซอชอนโซซึ่งถูกทางการจับตัวไป เพื่อสะดวกต่อการเดินทาง ซอจังกึมได้ปลอมเป็นเด็กผู้ชายเพื่อตบตาผู้คน หลังจากที่ขึ้นฝั่งแล้ว ปักเมียงยอและซอจังกึมได้เดินทางมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งและได้สอบถามคนในหมู่บ้านว่ามีทหารของทางการผ่านมาหรือไม่ หลังจากที่สอบถามจากชาวบ้านแล้วจึงรู้ว่าซอชอนโซถูกคุมตัวไปเมืองหลวง ดังนั้น ทั้งสองจึงตัดสินใจพากันเดินทางไปเมืองหลวง

ปักเมียงยอเขียนจดหมายฉบับหนึ่งถึงต้นเครื่องฮันซึ่งนางนับถือเป็นพี่น้องและใช้ชีวิตด้วยกันอยู่ในวังหลวงมาก่อน แต่นึกไม่ถึงว่าในเวลานี้ต้นเครื่องฮันได้เลื่อนตำแหน่งเป็นฮันซังกุงแล้ว ฮันซังกุงได้รับจดหมายจากปักเมียงยอแล้วก็ดีใจมากเมื่อรู้ว่าปักเมียงยอยังมีชีวิตอยู่ เพื่อจะได้พบปักเมียงยออีกครั้ง ฮันซังกุงจึงอ้างกับแชซังกุงว่าจะออกไปซื้ออาหารทะเล แชซังกุงรู้สึกว่ามีพิรุธ ดังนั้นจึงสะกดรอยตามไป จนในที่สุดก็พบว่าปักเมียงยอยังมีชีวิตอยู่ ทำให้แชซังกุงถึงกับตะลึงงันเลยทีเดียว

แชซังกุงปรึกษาหารือกับแชปันซุกพี่ชายของนาง ด้วยเหตุที่นางเกรงว่าปักเมียงยอจะกลับมาเล่นงานนาง เพื่อตัดไฟเสียแต่ต้นลม ทั้งสองจึงตกลงกันว่าให้จับปักเมียงยอกลับมาเสียก่อน จากนั้นค่อยคิดอ่านกันต่อไป ฮันซังกุงรู้เรื่องที่ปักเมียงยอและซอจังกึมสองแม่ลูกถูกจับ หลังจากที่คิดใคร่ครวญแล้ว นางก็ตัดสินใจฟ้องต่อกรมตุลาการว่าแชปันซุกซุกซ่อนนักโทษไว้ในบ้าน กรมตุลาการมีคำสั่งให้แชปันซุกนำตัวปักเมียงยอและซอจังกึมสองแม่ลูกคุมขังไว้ที่กรมตุลาการ ระหว่างทางที่ควบคุมสองแม่ลูกมายังกรมตุลาการนั่นเอง ปักเมียงยอถูกลอบทำร้าย แต่ก็โชคดีที่ทั้งปักเมียงยอและซอจังกึมสองแม่ลูกหลบหนีไปได้

ปักเมียงยอถูกธนูยิงบาดเจ็บสาหัส นางหยิบตำราอาหารที่นำติดตัวมาด้วยมอบให้ซอจังกึม จากนั้นนางก็นึกถึงคำพูดของซอชอนโซถึงผู้หญิงสามคนที่จะนำภัยมาสู่ซอชอนโซขึ้นมา ที่แท้ผู้หญิงคนที่สามนี้ก็คือซอจังกึมนั่นเอง ปักเมียงยอรู้ดีว่านางและซอชอนโซไม่รอดแน่ นางจึงกำชับซอจังกึมว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ซอจังกึมจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป ก่อนที่ปักเมียงยอจะสิ้นใจลงได้เล่าเรื่องที่นางเคยเป็นต้นเครื่องในวังหลวงให้ซอจังกึมฟังและได้กำชับให้ซอจังกึมเข้าไปเป็นนางกำนัลในวังให้ได้ เพราะในวังหลวงมีตำราอาหารชั้นเลิศซ่อนอยู่ซึ่งตำราอาหารนี้จะเป็นประโยชน์ต่อซอจังกึมในภายภาคหน้า

ซอจังกึมซัดเซพเนจรไปตามลำพัง จนกระทั่งได้มาพบกับคังดึ๊กคู ซอจังกึมถูกคังดึ๊กคูเข้าใจผิดว่าขโมยเหล้า แต่เมื่อเห็นรูปร่างหน้าตาและแววเฉลียวฉลาดของซอจังกึมแล้ว คังดึ๊กคูจึงอุปการะซอจังกึมเอาไว้

ตอนที่ 4

ซอจังกึมช่วยงานสองสามีภรรยาสกุลดัง และมักจะช่วยไปส่งเหล้าให้แก่ลูกค้าอยู่เสมอจนกระทั่งได้รับความเอ็นดูจากสองสามีภรรยาสกุลดังในที่สุด สองปีต่อมา บรรดาขุนนางชั้นผู้ใหญ่พากันวางแผนโค่นล้มเยี่ยนซันจิน หลังจากที่โค่นล้มเยี่ยนซันจินได้แล้วจะสนับสนุนจิ้นเฉิงต้าจินขึ้นเป็นฮ่องเต้ ต่อมา ซอจังกึมได้รับคำสั่งให้นำเหล้าไปส่งให้ที่จวนของจิ้นเฉิงต้าจินจนกระทั่งล่วงรู้แผนการนี้เข้าในที่สุด

ซอจังกึมได้รับมอบหมายให้นำเหล้าไปส่งที่จวนของจิ้นเฉิงต้าจิน ซอจังกึมปฏิบัติตามคำสั่งที่ได้รับมอบหมาย จิ้นเฉิงต้าจินสั่งให้ซอจังกึมนำไหเหล้าเรียงกันจนล่วงรู้แผนการทั้งหมดที่วางไว้ จิ้นเฉิงต้าจิน มองไปที่ซอจังกัมและรู้สึกว่านางเป็นเด็กที่เฉลียวฉลาดมีไหวพริบ ดังนั้นจึงเกิดความประทับใจในตัวนางขึ้นมา

ซอจังกึมเห็นนางกำนัลคนหนึ่งอยู่กับจิ้นเฉิงต้าจิน ดังนั้นจึงขอร้องให้นางกำนัลนางนั้นรับนางไว้เป็นนางกำนัล จิ้นเฉิงต้าจินสั่งให้นางกำนัลนางนั้นเป็นธุระรับซอจังกึมไว้เป็นนางกำนัล หลังจากที่จิ้นเฉิงต้าจิน ขึ้นครองราชย์แล้ว ก็สถาปนาตนเองขึ้นเป็นพระเจ้าจุงจง

วังหลวงส่งคนมาที่บ้านสกุลดังเพื่อรับตัวซอจังกึมเข้าไปเป็นนางกำนัลในวังหลวง ถึงแม้ว่าสองสามีภรรยาสกุลดังจะทำใจไม่ได้ที่จะต้องเสียซอจังกึมไป ถึงกระนั้นก็ตามก็เคารพการตัดสินใจของซอจังกึม

ซอจังกึมได้เข้าวังหลวงตามที่ตั้งใจไว้ นางได้รับการอบรมสั่งสอนธรรมเนียมต่างๆในวังหลวง ยองโนเพื่อนร่วมชั้นของซอจังกึมเป็นเด็กที่เอาตัวเองเป็นใหญ่ และชอบรังแกคนอื่น นางเด็ดหัวเต่าที่เยินเซ็งเลี้ยงเอาไว้ ซอจังกึมทนดูไม่ได้ จึงมีปากเสียงทะเลาะกับยองโนขึ้นมา ยองโนเหยียดหยามซอจังกึมว่าต่ำต้อย ไม่อยากนอนห้องเดียวกับนาง ดังนั้นจึงขับไล่นางออกจากห้อง ซอจังกึมอยากเปิดเผยฐานะที่แท้จริงของพ่อแม่ให้ยองโนรู้ แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของซอชอนโซที่กำชับไว้ ดังนั้นจึงตัดสินใจเงียบๆไม่ต่อปากต่อคำต่อไป

ซอจังกึมนึกถึงตำราอาหารชั้นเลิศที่ซุกซ่อนไว้ในครัวหลวง ดังนั้นจึงชักชวนเยินเซ็งไปหา

ตอนที่ 5

เยินเซ็งหกล้มในครัวหลวง ทั้งยังทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้พังไม่เป็นชิ้นดี เรื่องนี้รู้ถึงหูของฮันซังกุงและต้นเครื่องมิน ฮันซังกุงใช้ไหวพริบแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าโดยสั่งให้ต้นเครื่องมินทำของเสวยขึ้นใหม่ เพียงชั่วเวลาอันสั้นของเสวยก็เสร็จ ของเสวยที่ทำขึ้นใหม่คือข้าวต้มใยบัวเป็นที่พอพระทัยพระเจ้าจุงจงเป็นอันมาก

หลังจากได้แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปแล้ว ฮันซังกุงก็ดุด่าซอจังกึมและเยินเซ็งเป็นการใหญ่ จากนั้นลงโทษให้ทั้งสองนอนในโกดังเก็บของทำครัว ตอนเช้าค่อยส่งตัวให้นางกำนัลที่มีหน้าที่ดูแลอบรมสั่งสอนเด็กทั้งสอง ซอจังกึมพบสมุนไพรในโกดังเก็บของทำครัว จากนั้นซอจังกึมก็นำสมุนไพรนั้นห้ามเลือดให้แก่เยินเซ็ง เช้าวันรุ่งขึ้น ต้นเครื่องมินลืมนำเรื่องที่ฮันซังกุงลงโทษซอจังกึมและเยินเซ็งไว้ในโกดังเก็บของทำครัวบอกแก่นางกำนัลที่ดูแลเด็กทั้งสอง ทำให้นางกำนัลที่ดูแลเด็กทั้งสองร้อนใจตามหาเด็กทั้งสอง แต่นึกไม่ถึงว่าในเวลาเดียวกันนั้น ฮันซังกุงประหลาดใจมากที่เห็นซอจังกึมรู้จักใช้สมุนไพรห้ามเลือดให้แก่เยินเซ็ง

ซอจังกึมถูกลงโทษทำความสะอาดโดยให้พักการเรียนไว้ก่อน ซอจังกึมได้รับความช่วยเหลือจากเยินเซ็ง ทำให้นางได้แอบเรียนหนังสือ ซอจังกึมรู้ว่าซังกุงแต่ละคนนั้นกำลังคัดเลือกเด็กเข้ามาเป็นนางกำนัลในฝ่ายที่พวกนางดูแล ซอจังกึมวิงวอนขอร้องให้นางมีสิทธิ์เข้าสอบคัดเลือก แต่มีข้อแม้ว่าซอจังกึมจะต้องหาบน้ำมาเติมในอ่างให้เต็มเสียก่อน ซอจังกึมไม่มีทางเลือกจึงจำยอม

วันรุ่งขึ้น ซอจังกึมเข้าสอบเป็นคนสุดท้าย แม้ว่าคำถามจะยากก็ตาม แต่ซอจังกึมก็ตอบถูกต้อง ซอจังกึมถูกส่งตัวให้ไปทำงานกับฮันซังกุง ฮันซังกุงถามซอจังกึมว่าเหตุใดถึงอยากเข้ามาอยู่ในวัง ซอจังกึมตอบฮันซังกุงว่านางต้องการทำของเสวยชั้นเลิศถวายฮ่องเต้ จากนั้นนางก็ถามฮันซังกุงต่อไปว่าจะทำอย่างไรจึงจะสำเร็จ ฮันซังกุงไม่พอใจคำถามของซอจังกึม จึงเฉไฉทำเป็นแต่สั่งให้ซอจังกึมรินน้ำให้ดื่ม

ซอจังกึมถูกชางยากลั่นแกล้งโดยให้ไปพบนางซุงกุงชั้นสูงที่รับผิดชอบดูแลของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ซอจังกึมเชื่อนึกว่าเป็นความจริง ดังนั้นจึงถูกฮันซังกุงลงโทษให้ไปทำงานล้างชามและงานเบ็ดเตล็ดทั่วไป

ตอนที่ 6

ของที่มีไว้สำหรับทำอาหารในห้องครัวตำหนักต่างๆบูดเน่าไปหมด มีเพียงครัวหลวงที่ใช้สำหรับทำของเสวยฮ่องเต้เท่านั้นที่ไม่มีความเสียหาย เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ทำให้บรรดาซังกุงต่างพากันประหลาดใจเป็นอันมาก หลังจากที่ตรวจสอบแล้วพบว่ามีสาเหตุมาจากน้ำไม่สะอาด เพื่อสุขอนามัยล้ว ซอจังกึมจะลุกขึ้นมากลางดึกนำน้ำที่ใช้ล้างถ้วยชามต้มให้เดือด ฮันซังกุงรู้เรื่องนี้จึงตำหนิเพื่อนๆซอจังกึมที่ดูดายไม่ยอมช่วยเหลือซอจังกึม

ฮันซังกุงสั่งให้ซอจังกึมหาบน้ำต่อไปเรื่อยๆ โดยมีจุดประสงค์ให้ซอจังกึมสอบถามนางว่าเพราะเหตุใดจึงสั่งให้นางคอยหาบน้ำ ซอจังกึมตระหนักดีถึงจุดประสงค์ของฮันซังกุง ซอจังกึมแข่งกับกึมยอง เพื่อนๆของซอจังกึมต่างไม่พอใจที่เห็นแชซังกุงลำเอียงให้ความช่วยเหลือกึมยองที่เป็นหลาน ทางเดียวเท่านั้นคือต้องขยัน และทำงานทุกอย่างที่อยู่ในห้องครัวจนช่ำชอง

กลางดึก ซอจังกึมนั่งสนเข็มอยู่ที่ศาลาริมน้ำตามลำพัง ที่นั่นซอจังกึมได้พบกับเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกับนาง เด็กสาวนางนั้นถามซอจังกึมว่าทำไมถึงมานั่งสนเข็มอยู่ที่นี่ ซอจังกึมเล่าเรื่องที่บรรดาเพื่อนๆของนางไม่พอใจกึมยองให้เด็กสาวนั้นฟัง เด็กสาวนางนั้นสอนซอจังกึมใช้ความรู้สึกสนเข็ม ในวันแข่งขัน ซอจังกึมพบว่าเด็กสาวที่นางพบเมื่อคืนนั้นคือกึมยอง กึมยองแสดงให้แชซังกุงรู้ว่าเพื่อนๆไม่พอใจนาง เพื่อความยุติธรรมในการแข่งขัน กึมยองเสนอให้มีการแข่งขันสนเข็ม ผลปรากฏว่ากึมยองเป็นฝ่ายชนะ ซอจังกึมได้ที่สอง ซอจังกึมกล่าวว่ากึมยองเป็นคนสอนนางสนเข็ม ผลปรากฏว่าซอจังกึมกลับถูกเพื่อนๆพากันค้อนใส่

คังดึ๊กคูนำเหล้ามาส่งในวังหลวง แชซังกุงสอบถามคังดึ๊กคูรู้จักปักเมียงยอหรือไม่ แชซังกุง สงสัยว่าซอจังกึมเป็นลูกสาวปักเมียงยอ คังดึ๊กคูปฏิเสธไม่รู้จัก แชซังกุงไปหาหมอ หมอตรวจพบว่านางเป็นปวดศีรษะเรื้อรังไม่มีทางรักษาให้หายได้ ทันใดนั้น นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวได้มาตรวจความเรียบร้อยเรือนพักของนางกำนัลต้นเครื่อง พบว่ามีของต้องห้ามจำนวนมากซุกซ่อนอยู่ ดังนั้นจึงพานางกำนัลต้นเครื่องเหล่านั้นไปพบซังกุงชั้นสูงที่ดูแลนางกำนัลทั้งหมด

ตอนที่ 7

นางกำนัลต้นเครื่องที่มีหน้าที่ทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้นั้นซุกซ่อนของต้องห้ามไว้ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวพานางกำนัลต้นเครื่องเหล่านั้นไปพบแชซังกุง หมอที่ทำการรักษาแชซังกุงถูกตามจับมายืนยันว่าเคยรักษาแชซังกุงมาก่อน นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวรู้เรื่องที่แชซังกุงแอบนำผู้ชายเข้ามาในวังหลวง แชซังกุงไหว้วานคนให้ไปหาแชปันซุกไปขอความช่วยเหลือจากไต้เท้ายุน นึกไม่ถึงว่ากลับถูกไต้เท้ายุนปฏิเสธและด่าทอเป็นการใหญ่

แชซังกุงถูกบังคับให้สละตำแหน่ง นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวไปหาชองซังกุงเพื่อขอให้นางดำรงตำแหน่งหัวหน้านางกำนัลฝ่ายในที่รับผิดชอบของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ชองซังกุงเป็นคนเฉลียวฉลาด นางรู้ดีว่านางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวมีวัตถุประสงค์เช่นใด ดังนั้นจึงไม่ยอมเป็นหุ่นเชิดให้นาง ครั้งแรกที่ชองซังกุงเข้ารับตำแหน่ง นางลงมือทำของเสวยอย่างสุดความสามารถจนเป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้

ชองซังกุงและนางกำนัลทั้งหลายทานอาหารด้วยกัน กึมยองร่วมโต๊ะอาหารด้วยสร้างความประหลาดใจให้ชองซังกุงเป็นอันมาก แชซังกุงออกรับหน้าแทนกึมยองว่ากึมยองมีพรสวรรค์ในการรับรู้รสชาติอาหารเป็นอย่างดี ชองซังกุงได้ยินเช่นนั้นจึงจงใจทดสอบกึมยองโดยถาม กึมยองว่าอาหารมีเครื่องปรุงอะไรบ้าง หลังจากที่กึมยองตอบคำถามชองซังกุงแล้ว ชองซังกุงก็สอบถามนางกำนัลคนอื่นต่อไป ซอจังกึมตอบชองซังกุงว่าในอาหารใช้มะเขือเทศแทนน้ำตาล ชองซังกุงพอใจกับคำตอบของซอจังกึมเป็นอันมาก จากนั้นก็กำชับให้ทุกคนขยันหมั่นหาความรู้ใส่ตัว นางกล่าวต่อไปว่าตำแหน่งซังกุงชั้นสูงที่ดูแลของเสวยสำหรับฮ่องเต้นั้นเป็นตำแหน่งที่ทรงเกียรติ นางจะมอบตำแหน่งนี้ให้แก่ผู้ที่มีความสามารถเท่านั้น ก่อนที่ชองซังกุงจะจากไปได้กล่าวกับกึมยองว่าต่อไปให้ไปร่วมโต๊ะกับนางกำนัลคนอื่นๆ

ซอจังกึมก่อความวุ่นวายในห้องครัว ดังนั้นจึงถูกลงโทษให้ไปล้างจานกับนางกำนัลฝึกหัด ซอจังกึมได้ยินทุกคนคุยกันว่าองค์หญิงเสวยอาหารไม่ลงเป็นเวลาหลายวันแล้ว แชซังกุงและกึมยองทำของเสวยขึ้นถวายองค์หญิง นึกไม่ถึงว่าองค์หญิงไม่เสวยเลยแม้แต่น้อย จนองค์หญิงหมดสติไป ซอจังกึมบอกกึมยองนำถ่านไม้เล็กน้อยผสมกับเครื่องปรุงจะทำให้อาหารรสชาติดีขึ้น กึมยองได้ยินเช่นนั้นจึงนำเรื่องนี้ไปบอกแชซังกุง

ตอนที่ 8

ด้วยเรื่องที่องค์หญิงไม่เสวยอาหาร ทำให้ฮ่องเต้ทรงกลัดกลุ้มพระทัยเป็นอันมากจนทำให้พระองค์ก็ทรงเสวยไม่ลง ชองซังกุงเรียกประชุมนางกำนัลทั้งหลายกำชับให้ทุกคนปรุงอาหารอย่างสุดความสามารถ เพื่อให้องค์หญิงกลับมาเสวยเหมือนเดิม

กึมยองกล่าวกับแชซังกุงว่านางมีความมั่นใจว่าจะทำของเสวยถวายองค์หญิงได้ ผลปรากฏว่าองค์หญิงทรงเสวยอาหารที่กึมยองทำขึ้นถวาย องค์หญิงตรัสถึงสาเหตุที่เสวยอาหารไม่ลงนั้นเนื่องจากรู้สึกว่าอาหารมีรสชาติประหลาด แต่เมื่อเห็นพระเจ้าจุงจงไม่ตรัสอะไร ดังนั้นจึงไม่กล้าทำให้เป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา

ราชฑูตของต้าหมิงนำไก่ทองถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงมีรับสั่งให้ดูแลไก่ทองอย่างดี แชซังกุงได้รับมอบหมายให้นำไก่ทองปรุงอาหารถวายพระเจ้าจุงจง ส่วนกึมยองมีหน้าที่ดูแลไก่ทองให้ดี

กึมยองทำไก่ทองหายไป หาทุกหนทุกแห่งแล้วก็ไม่พบ แชซังกุงออกไปซื้อวัตถุดิบต่างๆกลับมาเพื่อปรุงอาหาร กึมยองตัดสินใจลอบออกจากวังหลวงเพื่อตามหาไก่ทองกลับมา ซอจังกึมล่วงรู้เรื่องที่กึมยองทำไก่ทองหายไป ดังนั้นจึงตัดสินใจช่วยกึมยองหาไก่ทองอีกแรงหนึ่ง

ซอจังกึมพากึมยองลอบออกจากวังหลวงโดยอาศัยอุโมงค์ลับเพื่อหลบหูตาองครักษ์ ทั้งสองได้พากันไปที่จวนแชปันซุก นึกไม่ถึงว่าแชปันซุกไม่อยู่ที่จวน กึมยองตัดสินใจพักอยู่ที่จวนแชปันซุก รอถึงวันรุ่งขึ้นเมื่อตามหาไก่ทองพบแล้วค่อยกลับวังหลวง ซอจังกึมไปขอความช่วยเหลือจากคังดึ๊กคู กึมยองกำชับซอจังกึมว่าจะต้องกลับมาสมทบกันก่อนค่ำเพื่อที่จะได้เดินทางกลับวังหลวงด้วยกัน ซอจังกึมซื้อไก่ทองมาตัวหนึ่ง ระหว่างที่เดินทางไปยังจวนแชปันซุกนั่นเอง ซอจังกึมเห็นมินจุงโฮได้รับบาดเจ็บ นางจึงช่วยห้ามเลือดและทำแผลให้แก่มินจุงโฮ จนทำปิ่นเงินหล่นหายไป

แชซังกุงและฮันซังกุงต่างแยกกันออกตามหากึมยองและซอจังกึม เยินเซ็งโกหกเพื่อตบตาซังกุงทั้งสอง แต่นึกไม่ถึงกลับส่อพิรุธจนถูกจับได้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นล่วงรู้ถึงหูชองซังกุง แชซังกุงเดินทางไปที่จวนแชปันซุกเพื่อรับกึมยองและซอจังกึมกลับเข้าวังหลวง แต่ซอจังกึมกลับมาไม่ถึงจวนแชปันซุกเสียที กึมยองขอร้องให้แชซังกุงคอยซอจังกึมกลับมาก่อนค่อยกลับเข้าวังหลวงด้วยกัน

ตอนที่ 9

กึมยองตามแชซังกุงกลับเข้าวังหลวง ซอจังกึมกลับมาไม่ทันสมทบกับกึมยอง ดังนั้นจึงต้องกลับเข้าวังหลวงตามลำพัง อุโมงค์ลับที่ใช้เป็นเส้นทางเข้าวังหลวงถูกปิดตาย ซอจังกึมถูกทหารองครักษ์จับตัวได้ พระเจ้าจุงจงทรงจัดงานเลี้ยงรับรองราชฑูตต้าหมิง เรื่องที่ซอจังกึมลอบออกจากวังรู้ถึงหูนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวลงโทษซอจังกึมโดยจะขับไล่นางออกจากวังหลวง ส่วนชองซังกุงและคนอื่นๆถูกลดขั้น ทุกคนต่างพากันร้องขอความเห็นใจให้ซอจังกึม แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ซอจังกึมถูกขับไล่ออกจากวังหลวง ฮันซังกุง ทำใจไม่ได้ที่เห็นซอจังกึมต้องจากไป ดังนั้นจึงพูดออกมาว่าชีวิตของซอจังกึมเหมือนกับเพื่อนรักคนหนึ่งของนาง คิดจะช่วยเหลือ แต่แล้วก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เลย

เยินเซ็งร้องขอความเห็นใจจากชองซังกุง แม้ว่าชองซังกุงและฮันซังกุงจะเห็นใจซอจังกึมก็ตาม แต่ก็ต้องให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวตัดสินใจ ในที่สุดซอจังกึมก็ถูกลงโทษให้ไปทำงานในสวน แม้ว่าจะรักษาฐานะนางกำนัลไว้ได้ แต่ก็ยากที่จะกลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง

หลังจากที่ซอจังกึมไปทำงานในสวนแล้ว นางพบว่าทุกคนพากันเกียจคร้านไม่ยอมทำสวนปลูกผัก สร้างความโกรธให้ชองอุนแพกซึ่งเป็นคนดูแลเป็นอันมาก วันหนึ่ง นางกำนัลคนหนึ่งได้รับพิษเข้าไป ชองอุนแพกช่วยฝังเข็มรักษาให้นางกำนัลนางนั้น ในเวลานี้เองซอจังกึมถึงรู้ว่าที่แท้ชองอุนแพกเป็นหมอหลวง ชองอุนแพกเตือนสติซอจังกึมว่าที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ที่น่าอยู่เท่าใดนัก เพราะที่นี่เป็นสถานที่สำหรับคนสิ้นหวัง

มินจุงโฮเก็บรักษาปิ่นเงินของซอจังกึมไว้เป็นอย่างดี โดยสั่งให้คนตามหานางให้พบ ซอจังกึมนำต้นกล้าสมุนไพรมาปลูก และได้พบกับคังดึ๊กคูเข้า ซอจังกึมถึงรู้ว่าเวลานี้นางกำนัลในวังต่างวุ่นวายอยู่กับการแข่งขันทำของเสวยให้ฮ่องเต้ ซอจังกึมเศร้าโศกเสียใจมากที่ไม่มีโอกาสเข้าร่วมการแข่งขัน ต่อมา ซอจังกึมขอความรู้เกี่ยวกับสมุนไพรต่างๆจากชองอุนแพก จากนั้นก็ศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเอง ไป๋เปิ่นเป็นสมุนไพรชั้นเลิศที่มีสรรพคุณล้นเหลือนั้น เนื่องจากหายากจึงมีราคาแพง นางพยายามปลูกอยู่หลายครั้ง แต่นางก็ต้องพบกับล้มเหลวทุกครั้ง จะอย่างไรก็ตามนางก็ปฏิญาณว่าจะปลูกให้ได้

ตอนที่ 10

ซอจังกึมใช้ความอดทนและมุมานะพยายามอย่างมากจนสามารถเพาะเลี้ยงต้นกล้าสมุนไพร ไป๋เปิ่นได้สำเร็จ ชองอุนแพกเข้าวังหลวงและได้พบกับเยินเซ็ง เยินเซ็งไหว้วานให้ชองอุนแพกนำจดหมายของนางไปมอบให้ซอจังกึม เนื้อความในจดหมายมีว่าจะพยายามจนสุดความสามารถเพื่อให้ชองซังกุงรับซอจังกึมกลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง

นึกไม่ถึงว่าเพียงคืนเดียวเท่านั้นต้นกล้าสมุนไพรไป๋เปิ่นถูกทำลายลงจนหมดสิ้น ชองอุนแพกและซอจังกึมต่างพากันซุ่มดูว่าใครเป็นมือดีที่ทำลายต้นกล้า โดยที่ทั้งสองไม่ได้นัดหมายกันมาก่อน ในที่สุด ชองอุนแพกก็จับตัวคนที่ทำลายต้นกล้าได้คาหนังคาเขา ชองอุนแพกถามคนร้ายว่าเหตุใดจึงมาทำลายต้นกล้า ที่แท้มีสาเหตุเกี่ยวพันกับผลประโยชน์มหาศาลนั่นเอง ซอจังกึมไปที่เรือนพันธุ์ไม้เพื่อนำพันธุ์ไม้กลับมาปลูกใหม่และได้พบกับกึมยองเข้าโดยบังเอิญ กึมยองขอโทษซอจังกึม จากนั้นได้มอบจดหมายที่เยินเซ็งเขียนถึงมอบให้นาง

ชองอุนแพกเล่าเรื่องที่เพาะเลี้ยงต้นกล้าไป๋เปิ่นสำเร็จให้เกากงฟัง โดยจะถอนต้นกล้าขึ้นมานำไปประกาศให้ทุกคนล่วงรู้ แต่นึกไม่ถึงว่าทุกอย่างอยู่ในความเห็นชอบของเกากง ความดีความชอบครั้งนี้ซอจังกึม ก็มีส่วนได้รับความดีความชอบนี้ด้วยเหมือนกัน เมื่อเรื่องนี้รู้ถึงวังหลวง ซอจังกึมก็จะมีโอกาสได้กลับเข้าวังหลวงอีกครั้ง และยังทันเข้าร่วมแข่งขันทำของเสวยถวายฮ่องเต้อีกด้วย

ชองอุนแพกให้ซอจังกึมนำจดหมายของตนไปมอบให้อาจารย์ใหญ่หอบัณฑิต นึกไม่ถึงว่าได้พบกับมินจุงโฮ หลังจากที่มินจุงโฮอ่านเนื้อความในจดหมายแล้วถึงรู้ว่าชองอุนแพกหวังว่าหอบัณฑิตจะอนุญาตให้ซอจังกึมอ่านหนังสือของหอบัณฑิต เนื้อความในจดหมายยังได้กล่าวถึงความฉลาดและความสามารถของซอจังกึมอีกด้วย อีกเจ็ดวันก็ถึงวันแข่งขันทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ชองซังกุงให้กำลังใจซอจังกึมให้นางเตรียมตัวให้ดี กึมยองนำหนังสือมาให้ซอจังกึมอ่าน นางกำนัลฝ่ายในหลูจะลาออกจากราชการ ฮองเฮาจึงทรงรับสั่งให้นางกำนัลฝ่ายในหลูออกข้อสอบ การแข่งขันจะต้องมีการสอบข้อเขียน ผู้ที่ตอบคำถามได้ก่อนก็จะมีสิทธิ์เลือกวัตถุดิบที่ใช้ทำของเสวยถวายฮ่องเต้

ตอนที่ 11

ซอจังกึมตอบข้อสอบได้ไม่ดีสักเท่าใดนัก ดังนั้นจึงเป็นคนสุดท้ายที่ได้เลือกวัตถุดิบที่นำมาทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ภาคปฏิบัติต้องทำหมั่นโถวและน้ำแกงหมั่นโถว ซอจังกึมนำกระดูกวัวมาต้มทำเป็นน้ำแกง จากนั้นก็เคี่ยวให้มีความเข้มข้น เยินเซ็งชมน้ำแกงมีรสชาติกลมกล่อม การสอบแบ่งเป็นออกสองวัน วันรุ่งขึ้นค่อยทำหมั่นโถว วัตถุดิบและเครื่องปรุงต่างๆไว้ในสนามสอบ กลางดึก เยินเซ็งและซอจังกึมต้องการไปซ้อมทำก่อนที่จะทำจริงในวันรุ่งขึ้น แต่เมื่อไปถึงสนามสอบกลับพบว่าแป้งหมี่ที่เตรียมไว้หายไป

ซอจังกึมนำเรื่องที่แป้งหมี่ของนางหายไปไปบอกให้ชองซังกุงรับทราบ น่าเสียดายยังไม่ถึงเวลาที่จะแจกวัตถุดิบให้ใหม่ ทำให้ซอจังกึมต้องรอจนกว่าจะถึงวันรุ่งขึ้น ซอจังกึมเข้าไปในห้องเครื่องที่ใช้ทำของเสวยฮ่องเต้ ที่นั่นซอจังกึมพบเจินฉวนเพื่อนร่วมห้องขโมยแป้งหมี่ของนางมาฝึกทำหมั่นโถว ซอจังกึมและเจินฉวนทะเลาะมีปากเสียงกันขึ้นมา ทำให้ทหารองครักษ์ที่ผ่านมาต้องเข้ามาห้ามปราม เจินฉวนเห็นเช่นนั้นจึงแก้ตัวออกไปว่าจะมาทำน้ำแกงไปให้นางกำนัลฝ่ายในหลูซึ่งจะลาออกจากราชการในไม่ช้านี้ ในเวลานี้ซอจังกึมถึงรู้ว่าเจินฉวนและนางกำนัลฝ่ายในหลูมีสัมพันธ์แนบแน่นกัน ซึงจังกึมไม่มีทางเลือก ดังนั้นจึงกลับไปที่สวนผักเพื่อหาวัตถุดิบอื่นมาแทน

ชองซังกุงกล่าวว่าการสอบครั้งนี้จะมีนางกำนัลฝึกหัดจำนวนหนึ่งได้เลื่อนชั้นเป้นนางกำนัลต้นเครื่อง ซอจังกึมใช้หวงหยาไป๋มาทำหมั่นโถวแทนแป้งหมี่ที่หายไป หลังจากที่ทุกคนได้ลองชิมแล้ว ทุกคนต่างออกปากชมหมั่นโถวของซอจังกึมรสชาติดี แต่ก็มีนางกำนัลบางคนบอกว่าซอจังกึมใช้วัตถุดิบผิดไปจากที่กำหนดไว้โดยเลือกใช้วัตถุดิบตามอำเภอใจ ทำให้ซอจังกึมขาดคุณสมบัติในการสอบ ผลปรากฏว่าซอจังกึมสอบไม่ผ่าน ส่วนกึมยองชนะเลิศในการสอบแข่งขัน

การสอบแข่งขันกำลังจะสิ้นสุดลง ทันใดนั้นเองไทเฮาทรงเสด็จมาถึงสนามแข่งขัน ไทเฮาทรงชื่นชมในรสชาติหมั่นโถวของกึมยอง นอกจากนั้นยังทรงชมเชยซอจังกึมที่รู้จักใช้วัตถุดิบอื่นมาทำหมั่นโถวแทนแป้งหมี่ที่หายไป ซึ่งรสชาติที่ได้ก็ออกมาดี ในที่สุดซอจังกึมก็ได้เลื่อนชั้นเป็นนางกำนัลต้นเครื่องไปด้วยอีกคน


ตอนที่ 12

เยินเซ็งและยองโนถูกจัดให้พักห้องเดียวกัน แต่ทั้งสองมักจะมีปากเสียงกันอยู่เสมอ ในที่สุด ชองซังกุงก็สั่งให้ทั้งสองแยกห้องกันอยู่ ซอจังกึมพักอยู่ห้องเดียวกับเยินเซ็ง ส่วนยองโนนั้นพักอยู่ห้องเดียวกับกึมยอง ฮันซังกุงมาหาซอจังกึม จากนั้น นางก็มอบมีดที่ใช้ประกอบอาหารเล่มหนึ่งให้ซอจังกึม ฮันซังกุงกล่าวกับซอจังกึมว่ามีดประกอบอาหารเล่มนี้เป็นของเพื่อนรักของนาง เนื่องจากซอจังกึมคล้ายกับเพื่อนรักของนาง ดังนั้นจึงตัดสินใจมอบมีดประกอบอาหารเล่มนี้ให้ซอจังกึมเอาไว้ใช้ ซอจังกึมกลับไปเยี่ยมเจียงเต๋อจิ่ว จากนั้น นางก็ไปเซ่นไหว้ดวงวิญญาณปักเมียงยอ ซอจังกึมนึกถึงคำพูดที่ปักเมียงยอพูดไว้ก่อนสิ้นใจ ดังนั้นจึงตัดสินใจไปห้องเครื่องหลวงเพื่อหาตำราอาหารตามคำสั่งเสียของปักเมียงยอ

เนื่องจากกึมยองชนะเลิศการแข่งขันทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ดังนั้นนางจึงได้เลื่อนชั้นขึ้นเป็นนางกำนัลต้นเครื่องอันดับหนึ่ง มีสิทธิ์เข้าห้องเครื่องที่ใช้ทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้ได้ทุกเมื่อ นางกำนัลฝึกหัดที่ได้รับการคัดเลือกให้เป็นนางกำนัลต้นเครื่องนั้นเริ่มต้นบทเรียนสำหรับทำของเสวยสำหรับฮ่องเต้ ฮันซังกุงสอนซอจังกึมหั่นผัก ผู้หญิงที่ใช้มีดทำร้ายมินจุงโฮถูกจับตัวได้ ผู้หญิงนางนั้นกล่าวว่าในเวลานั้นน่าจะฆ่าผู้หญิงที่อุ้มไก่ทองไว้ให้ตาย มินจุงโฮได้ยินเช่นนั้นจึงรีบรุดไปที่ตลาดขายไก่เพื่อสืบหาเบาะแสของซอจังกึม

ซอจังกึมเดินทางมาที่บ้านของคังดึ๊กคู จากนั้นได้สอบถามเบาะแสซอจังกึมจากนาง มินจุงโฮนำปิ่นเงินออกมา คังดึ๊กคูไม่รู้ว่ามินจุงโฮมีเจตนาอย่างไร ดังนั้นจึงสมอ้างว่านางเป็นคนที่เคยช่วยชีวิตมินจุงโฮไว้ มินจุงโฮทดสอบคังดึ๊กคูอยู่นานจนรู้ว่านางสมอ้าง พระเจ้าจุงจงทรงออกล่าสัตว์เร็วกว่าที่กำหนดไว้ห้าวัน ทำให้นางกำนัลต้นเครื่องที่รับผิดชอบทำของเสวยถวายฮ่องเต้จะต้องร่วมเดินทางไปด้วย

ขณะที่เถียวฟางและนางกำนัลต้นเครื่องกำลังทำของเสวยถวายฮ่องเต้อยู่นั่นเอง นึกไม่ถึงว่าไม่ทันระวังใส่วัตถุดิบที่มีพิษลงไปด้วย ก่อนที่จะนำของเสวยขึ้นถวายฮ่องเต้นั้น จะต้องชิมและตรวจสอบเสียก่อน ผลปรากฏว่าทั้งสองหมดสติไปด้วยกันทั้งคู่ ฮันซังกุงตรวจสอบของเสวย จึงพลอยได้รับพิษไปด้วย แต่โชคดีได้รับพิษเพียงเล็กน้อยเท่านั้น กึมยองและซอจังกึมต้องทำของเสวยขึ้นใหม่เพื่อถวายพระเจ้าจุงจง พระเจ้าจุงจงทรงปรารภออกว่าอยากเสวยบะหมี่เย็น ซอจังกึมนึกถึงน้ำแร่บนภูเขา โดยจะนำน้ำแร่บนภูเขามาทำน้ำแกง ขุนนางที่ตามเสด็จพบว่าของเสวยสำหรับฮ่องเต้นั้นนางกำนัลต้นเครื่องเป็นคนทำถวาย ถ้าหากว่าฮ่องเต้ทรงไม่พอพระทัยขึ้นมา กึมยองและซอจังกึมจะต้องได้รับโทษอย่างหนัก

ตอนที่ 13

หลังจากที่พระเจ้าจุงจงเสด็จกลับจากล่าสัตว์แล้วก็ทรงขึ้นโต๊ะเสวย พระองค์ทรงชมบะหมี่เย็นมีรสชาติดี หลังจากที่ฮันซังกุงฟื้นได้สติขึ้นมาแล้วรู้ว่าซอจังกึมใช้น้ำแร่บนภูเขามาทำน้ำแกงของบะหมี่เย็น นางจึงออกปากชมซอจังกึมและกึมยองว่าแก้ไขสถานการณ์ได้ดี กึมยองได้พบกับมินจุงโฮ ที่แท้ทั้งมินจุงโฮและกึมยองรู้จักกันมาตั้งแต่ยังเล็ก กึมยองชื่นชมมินจุงโฮมาโดยตลอด กลางดึก ซอจังกึมนั่งเขียนอักษรที่ศาลาริมน้ำตามลำพัง และได้พบกับมินจุงโฮในที่สุด นึกไม่ถึงว่ากึมยองมาพบเห็นเหตุการณ์เข้า ทำให้กึมยองรู้ว่าซอจังกึมและมินจุงโฮรู้จักกันมาก่อน เถียวฟางเลินเล่อขณะทำของเสวยถวายฮ่องเต้ ดังนั้นจึงได้รับโทษ ทำให้ครัวหลวงขาดคนทำงาน ซอจังกึมจึงถูกสั่งให้ไปทำงานแทนเถียวฟางไปพลางก่อน

โอดึมโฮนำยันต์ไปใส่ในของเสวย เพื่อให้ทารกในครรภ์ฮองเฮาเป็นหญิง แชซังกุงสั่งกึมยองนำยันต์ไปใส่ในของเสวย แต่กึมยองกลับปฏิเสธ เนื่องจากกึมยองปฏิเสธคำสั่งของแชซังกุง ดังนั้นจึงถูกแชซังกุง ให้บทเรียนที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของนาง ซอจังกึมค้นหาตำราอาหารที่ปักเมียงยอเขียนขึ้นในครัวหลวง ต่อมา ซอจังกึมเข้าทำงานแทนเพื่อน กึมยองปวดท้องและร้องเสียงดังออกมานอกห้อง ซอจังกึมได้ยินเช่นนั้นจึงวิ่งไปดู แต่กลับถูกกึมยองไล่ออกมา

ซอจังกึมไปหาแชซังกุงโดยนางจะเข้าทำงานแทนกึมยองซึ่งไม่สบาย แต่นึกไม่ถึงว่ากลับไม่ได้รับอนุญาต ซอจังกึมกลับไม่สนใจ นางแอบเข้าไปในครัวหลวงโดยพลการ กึมยองเห็นซอจังกึมอยู่ในครัวหลวง จึงออกคำสั่งให้ซอจังกึมออกไป หลังจากที่ซอจังกึมออกไปแล้ว กึมยองก็นำยันต์ไปใส่ในของเสวยตามคำสั่งของแชซังกุง เยินเซ็งเกิดความสงสัยที่เห็นซอจังกึมมักจะไปทำงานแทนคนอื่น ดังนั้นจึงตัดสินใจสืบหาความจริง นึกไม่ถึงว่าเยินเซ็งเห็นกึมยองทำลับๆล่อๆเหมือนกำลังซุกซ่อนอะไรไว้ จากนั้นก็เห็นซอจังกึมเข้าไปค้นหาของในครัวหลวง เหตุการณ์ที่พบเห็นทำให้เยินเซ็งเกิดความสงสัยขึ้นมาว่าทั้งสองกำลังทำอะไรกันอยู่

เช้าวันรุ่งขึ้น เยินเซ็งได้สอบถามซอจังกึมว่าเข้าไปค้นหาอะไรในครัวหลวง จากนั้นนางก็บอกให้ซอจังกึมรู้ถึงเรื่องที่กึมยองซุกซ่อนอะไรบางอย่างไว้ในครัวหลวง ในขณะที่เยินเซ็งกำลังค้นหาของที่กึมยองซุกซ่อนอยู่นั้นเอง ซอจังกึมก็ค้นพบตำราอาหารที่ปักเมียงยอเขียนขึ้น ซอจังกึมรีบเก็บตำราอาหารนั้นและรีบออกจากครัวหลวงไปทันที เรื่องยันต์สะพัดไปทั่ว แชซังกุงไปหาซอจังกึมเพื่อให้นางเป็นแพะรับบาป ซอจังกึม พยายามแก้ตัวเพื่อให้พ้นข้อกล่าวหา แต่ก็ไร้ผล ชองซังกุงสั่งคุมขังซอจังกึมในโกดังเก็บของ นึกไม่ถึงว่าแชซังกุง กลับต้องการกำจัดซอจังกึม ก่อนที่เรื่องราวจะบานปลายไปกันใหญ่ แต่ชองซังกุงกลับต้องการให้สืบหาความจริงให้กระจ่างเสียก่อน

ตอนที่ 14

แชปันซุกรู้เรื่องยันต์ล้มหลวแล้ว แชซังกุงกำชับไม่ให้แชปันซุกนำเรื่องนี้ไปบอกโอดึมโฮ ชองซังกุงไปหาคังดึ๊กคู โดยต้องการให้คังดึ๊กคูสืบเรื่องยันต์ว่าคนร้ายต้องการจะให้ร้ายใคร คังดึ๊กคูสองสามีภรรยานำยันต์ไปสอบถามนักพรต พบว่าตัวหนังสือที่ปรากฏอยู่บนยันต์นั้นให้ร้ายฮองเฮา ชองซังกุงตกใจมากเมื่อล่วงรู้เรื่องนี้ แชซังกุงเร่งเร้าให้ชองซังกุงรีบจัดการกับซอจังกึมโดยเร็ว นึกไม่ถึงว่าเยินเซ็งได้ยินคำสนทนาของซังกุงทั้งสองเข้าโดยบังเอิญ เยินเซ็งตัดสินใจเล่าเหตุการณ์ที่นางพบเห็นที่ครัวหลวงให้ชองซังกุงฟัง ชองซังกุงพากึมยองไปที่โกดังเก็บของเพื่อยืนยันความจริงกับซอจังกึม นึกไม่ถึงแม้ตายกึมยองก็ไม่ยอมปริปากพูด ซ้ำร้ายกลับป้ายความผิดให้ซอจังกึม ชองซังกุงรู้สึกว่าเรื่องนี้สลับซับซ้อน ดังนั้นจึงตัดสินใจส่งกึมยองและซอจังกึมขึ้นศาล ทันทีที่แชซังกุงล่วงรู้เรื่องนี้เข้าก็รีบอ้อนวอนขอความเห็นใจจากชองซังกุง นึกไม่ถึงว่าแชซังกุงหลุดปากพูดถึงเนื้อความที่ปรากฏบนยันต์ออกมา แชซังกุงกล่าวต่อไปว่าฮองเฮาใกล้คลอดแล้ว หากให้เรื่องนี้บานปลายออกไปจะไม่ดีด้วยกันทุกฝ่าย ชองซังกุงยืนกรานการตัดสินใจเดิมของนาง แชซังกุงเห็นเช่นนั้นจึงไปขอความช่วยเหลือจากนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวสั่งห้ามไม่ให้ชองซังกุงส่งซอจังกึมและกึมยองขึ้นศาล นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวขอเวลาหนึ่งวันสืบหาความจริง เรื่องนี้เองจึงทำให้ชองซังกุงและนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวมีปากเสียงทะเลาะกันขึ้นมาในที่สุด

แชปันซุกไปหาโอดึมโฮ โอดึมโฮส่งคนไปนัดแนะที่ศาลไว้ เพื่อให้เป็นผลร้ายต่อซอจังกึม ฮันซังกุงไปหาซอจังกึมที่ห้องหวังว่าตำราอาหารที่ซอจังกึมพบในครัวหลวงจะช่วยนางได้ นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว เริ่มไม่พอใจชองซังกุงขึ้นมาแล้ว ดังนั้นจึงคิดตัดไฟแต่ต้นลม ชองซังกุงเห็นว่าจะรอช้าต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ดังนั้นจึงเร่งเร้าให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวรีบตัดสินใจโดยเร็ว

ฮันซังกุงแนะนำให้ซอจังกึมพูดความจริงออกมา ซอจังกึมกลับบอกว่านางไม่สามารถเปิดเผยความจริงออกมาได้ เนื่องจากนางเคยเป็นสาเหตุที่ทำให้พ่อแม่ต้องตาย ชองซังกุงเร่งเร้านางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวบอกให้ส่งซอจังกึมและกึมยองขึ้นศาล ชองซังกุงแปลกใจกับคำพูดของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวเป็นอันมาก หลังจากที่ฮันซังกุงรู้ถึงการตัดสินใจของนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวแล้ว นางก็รีบไปหาชองซังกุง เกลี้ยกล่อมไม่ให้ส่งซอจังกึมไปขึ้นศาล เพราะรู้ดีว่าเมื่อถึงที่นั่นซอจังกึมจะต้องไม่รอดแน่

ตอนที่ 15

ชองซังกุงเกิดความลังเลว่าจะส่งซอจังกึมและกึมยองขึ้นศาลหลวงดีหรือไม่ เพื่อช่วยซอจังกึมเอาไว้ ดังนั้นจึงบอกให้ซอจังกึมยอมรับผิดต่อนางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวกล่าวว่านางจะขับไล่ซอจังกึมออกจากวังหลวง แต่ชองซังกุงยืนกรานว่าถ้านางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยวต้องการขับซอจังกึมออกจากวังหลวง กึมยองก็ต้องถูกขับออกจากวังหลวงเช่นเดียวกัน ผลปรากฏว่าทั้งซอจังกึมและกึมยองต่างถูกปล่อยเป็นอิสระทั้งคู่

คังดึ๊กคูถูกทหารองครักษ์จับตัวโดยสงสัยว่าอาหารที่คังดึ๊กคูทำให้หยวนจื่อนั้นมีปัญหา ทำให้หยวนจื่อเกิดอาการชาไปทั้งตัว ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ชองซังกุงนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปปรึกษาพ่อครัวใหญ่ พ่อครัวใหญ่กล่าวว่าเนื่องจากหมอหลวงไม่สามารถวินิจฉัยสาเหตุของโรคได้ ดังนั้นจึงโยนความผิดให้คังดึ๊กคูว่าอาหารมีพิษ พระเจ้าจุงจงตรัสว่าในเวลานั้นได้ใช้เข็มทองตรวจสอบดูแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ หมอหลวงทูลพระเจ้าจุงจงว่ามีพิษบางชนิดที่ไม่สามารถได้ด้วยเข็มทอง

ภรรยาคังดึ๊กคูมาหาซอจังกึมเพื่อขอให้นางช่วยคังดึ๊กคู จากนั้นได้มอบเห็ดดอกหนึ่งที่นำมาทำน้ำแกงให้ซอจังกึมดู ซอจังกึมนำเห็ดที่ได้จากภรรยาคังดึ๊กคูไปสอบถามฮันซังกุงว่ามีพิษหรือไม่ ฮันซังกุงตอบซอจังกึมว่าเห็นชนิดนี้มีพิษ แต่ก็น้อยมาก ที่สำคัญเห็ดชนิดนี้ไม่ทำให้ร่างกายชาไปทั้งตัวได้ ที่ครัวหลวง ได้มีการทดสอบโดยนำพิษต่างๆใส่ลงไปในน้ำแกง จากนั้นใช้เข็มทองตรวจสอบ แต่กลับไม่มีอะไรผิดปกติ

ซอจังกึมต้องการช่วยคังดึ๊กคู โดยรู้ว่าหยวนจื่อกินยี่โต้วโค่วเข้าไป นางไปหามินจุงโฮเพื่อขอยืมตำราแพทย์มาศึกษา ซอจังกึมพบว่าถ้าหากกินยี่โต้วโค่วมากเกินไปจะทำให้ร่างกายชาไปทั้งตัว นางสันนิษฐานว่าเมื่อผสมโสมเข้าไปแล้วก็จะทำให้พิษในยี่โต้วโค่วทวีความรุนแรงขึ้น ซอจังกึมต้องการพิสูจน์สมมติฐาน ดังนั้นจึงใช้ร่างกายของนางทดสอบ ผลปรากฏว่าสมมติฐานของนางถูกต้อง คังดึ๊กคูพ้นความผิดถูกปล่อยตัวเป็นอิสระ หลังจากที่หมอหลวงรักษาซอจังกึมแล้ว อาการของนางก็ดีขึ้นเป็นลำดับ ซอจังกึมช่วยชองซังกุงเตรียมงานวันเกิดให้นางกำนัลฝ่ายในถีเตี้ยว ชองซังกุงสุขภาพไม่ดีนัก แต่ก็ยืนกรานว่าจะทำอาหารด้วยตัวเอง โดยให้ซอจังกึมคอยเป็นลูกมือทำน้ำแกงสำหรับหม้อไฟเท่านั้น