ใต้เงาพยัคฆ์ บทส่งท้าย ตอนพิเศษ Prologue Part 2 (จบ)
เรือนหอสวยงามและทันสมัยที่ตั้งอยู่ข้างๆอาคารหลักห้าชั้นของสีหสุวรรณไม่ได้รับความสนใจจากเจ้าของใหม่สักนิด เพราะสองหนุ่มสาวต่างแลกจูบกันอย่างเร่าร้อนเฉียนที่ยกกระเป๋าเข้ามาวางในบ้านก็ถูกเมินไปโดยปริยาย ผมไปก่อนนะครับคุณหลง คุณมาร์ อย่าลืมแวะไปหานายท่านด้วยนะครับ เฉียนกล่าวเป็นประโยคสุดท้ายก่อนจะล่าถอยไปและไม่ลืมล็อกประตูให้นายทั้งสองมีความเป็นส่วนตัว เราดูเสียมารยาทไปหน่อยไหมมาลิกาเพิ่งได้โอกาสพูดเมื่อคนรักถอนจูบดูดดื่ม ไม่หรอกเฉียนเข้าใจดี เฉียนก็ด้วยแต่ที่ฉันหมายถึงจริงๆ คืออากงของคุณต่างหาก อากงก็เข้าใจเชื่อผม เขาตวัดแขนอุ้มร่างเพรียวเดินขึ้นข้างบน แต่ว่า...ปล่อยฉันลงนะเรายังคุยกันไม่จบ เดี๋ยวจะปล่อยใกล้จะถึงแล้ว ที่หมายของเขาคือห้องนอน เขาดันประตูเข้าไปเตียงหลังใหญ่ปูผ้าสีขาวสะอาดตาอยู่เบื้องหน้า เขาโยนเธอลงกลางเตียงร่างบางกระเด้งขึ้นตามแรงส่ง นรสิงห์ไม่ปล่อยให้เธอเดียวดายนาน เขาโจนร่างตามลงไปสองแขนเท้าอยู่ข้างๆ ดวงตาสบมองเธออย่างเร่าร้อนระคนรักใคร่ ผมคิดถึงคุณเป็นบ้าเขาก้มลงจูบเธออีกจนเธอหอบฮัก มือทั้งสองข้างเริ่มซุกซน แกะชุดเดินทางของเธออย่างเร่งร้อนมาลิกายกตัวขึ้น ช่วยเขาถอดเสื้อยืดตัวยาวของเธอออก ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาบ้าง คุณบอกไปแล้ว ผมอยากบอกอีกนรสิงห์กระซิบ ริมฝีปากของเขาขบเม้มเนื้อนวลที่เปิดเปลือยสองมือกอบกุมอกเล็กกระชับ เขารู้สึกถึงยอดอกที่เต่งตึงขึ้นรับสัมผัสของเขา หยูหลงเธอสะอื้นเรียกชื่อเขา ผมรักการสัมผัสคุณมือของเขาพลิ้วดังมือของนักเล่นดนตรี และเธอเป็นเครื่องดนตรีนั้น เพลงที่เขาบรรเลงเป็นเพลงที่เธอไม่เคยได้ยินเธออ่อนไหวทุกครั้งที่โดนมือต้องมนต์ของเขา เธอเคยกังวลว่าเขาจะรังเกียจหน้าอกเล็กๆของเธอ แต่การกระทำของเขาเปรียบได้ดังการบูชาเทพเจ้า และเธอรักมันเหลือเกินเขาทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนสวยและน่าปรารถนา เธอพยายามแกะตะขอบราด้านหลังอย่างทุลักทุเลเธอต้องการมือร้อนๆ ของเขา ไม่ต้องการให้มีสิ่งใดมาขวางกั้นเนื้อแท้ของพวกเขา ช่วยฉันที เขาทำตามที่เธอขอ บราเนื้อบางถูกขจัดออกไปจงอยสีชมพูเบ่งบานและชูยอดหาเขา เขาโน้มหน้าลงอย่างไม่ลังเลแรกลิ้นสัมผัสทำให้มาลิกาหลับตาและกลั้นเสียงคราง เธอแอ่นตัวขึ้นเสนอตัวให้เขามากขึ้นเมื่อเขาดูดเม้มอย่างเสน่หา มืออีกข้างของเขาง่วนกับการให้ความสุขหน้าอกอีกข้างที่ว่างลูบไล้จนความอ่อนนุ่มกลายเป็นตุ่มไตแข็งชัน อื้อ... อย่าปิดกั้นเสียงของคุณผมอยากได้ยิน เขาดูดดุนเธอแรงขึ้น รักหน้าอกทั้งสองข้างของเธออย่างเท่าเทียม อา...มาลิกาไม่เหนี่ยวรั้งตัวเอง เสียงของเธอแหบพร่า และทำให้เขาฮึกเหิม เขาดึงกางเกงเลกกิ้งของเธอลงกางเกงในตัวจิ๋วถูกรูดออกไปพร้อมๆ กัน เธอเปิดเปลือยต่อหน้าเขาดวงตาที่เย็นชาเป็นประกายวาบอย่างพอใจ มือของเขาสำรวจเนินเนื้ออ่อนไหวนิ้วใหญ่สอดลึกข้างในอย่างไม่ลังเล และหยอกล้อจนเธอชุ่มฉ่ำเพื่อเขาเขาเร่งปลายนิ้วจนเธอหัวหมุน เสียงครางดังขึ้นอย่างหมดกลั้น และในที่สุด เธอก็ระเบิดพร่างใส่จนนิ้วของเขาเปียกชุ่ม คุณร้อนมาก...และหวานมากด้วยเขาดึงนิ้วออกแล้วชิมรสชาติของเธอผ่านนิ้วของตัวเองมาลิกาหน้าแดง...ทั้งเต็มตื้นและขัดเขินกับความสนิทสนมของเขา แม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกของพวกเขาก็เถอะแต่ไฟเสน่หาของเขาแผดเผาเธอเสมอ ตาบ้ากระนั้นเธอก็ยังมีแรงตีแขนของเขาโทษฐานทำให้เธอพูดไม่ออก เวลาอายอย่างนี้คุณน่ารักมาก แก้มของคุณแดงจัด...เหมือนสีสตรอว์เบอร์รีนิ้วของเขาลากลงมาตามกรอบหน้าของเธอ ผมชอบสตรอว์เบอร์รี เขาเลียสีแดงที่แผ่ลามไปทั่วใบหน้าของเธอริมฝีปากพรมจูบลงมาเรื่อยๆ ตามแนวสีแดงที่ขยายตัวไปทั่วร่างเพรียวเสียงสะอื้นขาดเป็นห้วงๆ บ่งบอกถึงความสุขสมของเธอทำให้เขายิ่งกว่าพอใจ ผมชอบให้คุณเป็นสีแดงทั้งตัว...เพื่อผม เขาหยุดและมองลึกลงไปในดวงตาสีนิลนิ้วมือม้วนปอยผมสีดำเหลือบน้ำเงินของเธอที่ยาวกว่าครั้งแรกที่เขาได้พบเธอ ผมของคุณเริ่มยาวแล้ว คงอีกนานกว่าจะยาวเท่าของเดิม ผมของเธอเคยยาวมาก แต่เมื่อมันยาวอีกครั้ง ผมจะเป็นคนได้เห็นมันยาวสยาย...ปกคลุมร่างเปลือยที่แสนน่ารักของคุณเขาจับปอยผมของเธอปัดที่ข้างแก้ม มือก็โลมลูบเนื้อนวลอย่างเชื่องช้า ฉันชอบร่างกายของคุณ มาลิกาจูบหน้าอกเปลือยของเขา ลิ้นสีชมพูเล็กๆตวัดไล้รอบวงป้านสีน้ำตาล เขาสูดลมหายใจลึก และเอาคืนเธอด้วยการครอบครองยอดอกของเธอ คนขี้โกงเธอครางประท้วง ผมเป็นคนขี้โกงของคุณ เขาสลัดเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกแผงอกล่ำสันทำเอาเธอน้ำลายสอ แต่เขายังมีเสื้อผ้ามากเกินไปเธอช่วยเขาแกะเข็มขัดออก คุณไม่ควรใส่เสื้อผ้ามากชิ้น ผมจะปรับปรุง ครั้งหน้าผมสัญญา เสียงกระซิบและลมหายใจเป่าพรู ขนอ่อนของเธอลุกเกรียว กางเกงยังไม่ทันหลุดไปพ้นตัวเขาก็แข็งขึงพร้อมพรัก เขารีบป้องกันตัวเองก่อนจะดันร่างเข้าหาช่องทางที่คุ้นเคย...ช่องทางที่สร้างมาเพื่อเขาร่างกายสอดประสานเป็นหนึ่ง จังหวะเชื่องช้าดำเนินอย่างรัญจวน มากกว่านี้ หยูหลงมากกว่านี้ แบบนี้หรือชายหนุ่มโถมตัวใส่เธอเร็วขึ้นและแรงขึ้น ใช่...ใช่... คุณเป็นของผม ค่ะ ใช่เหมือนที่คุณเป็นของฉัน ผมรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่รู้ความจริงเรื่องคุณ หยูหลง...หยูหลง... เขารักเสียงแหบๆของเธอ เขาชอบให้เธอครางเพราะเขา ชื่อของเขาฟังดูไม่เหมือนเดิมเมื่อเธอเอ่ย เขาหึกเหิมดุดัน และไม่ออมแรง ความรักและความคิดถึงผลักดันเป็นแรงแก่เขา เสียงครางของพวกเขาเข้ากันอย่างกลมกลืนเกลียวร้อนพัวพันและดึงอารมณ์ของพวกเขาขึ้นสู่ปลายยอดหุบเขา...ดึงพวกเขาขึ้นสูงไปกว่านั้นร่างที่แตกต่างแต่เป็นหนึ่งเดียวกันเกร็งขึ้น ความสุขและการปลดปล่อยตามมาติดๆ เขาซบหน้าลงกับอกของเธอ ผมรักคุณ ฉันก็รักคุณ จะด้วยคำรักของเธอ หรืออารมณ์พิศวาสของเขาชายหนุ่มก็แข็งผงาดขึ้นมาอีก เจ้าลูกชายของเขากำลังหยอกล้อกับต้นขาของเธอมาลิกาหน้าแดงจัด เขาหัวเราะ ก็บอกแล้วว่าผมจะเอาคืนทบต้นทบดอก บ้า เธอใช้คำนี้บ่อยกับคนช่างยั่ว ไม่บ้าหรอก เอาจริงนะ นรสิงห์แทรกตัวเองที่มีเครื่องป้องกันเข้าไปในความอบอุ่นของเธอเธอครางทุกความลึกที่เขาจมดิ่งข้างใน เจ้ามังกรเริ่มคืบคลานเข้ามาทีละนิดจนเติมเต็มเธอทั้งหมดแล้วเขาก็หยุดนิ่งจนเธออยากเป็นฝ่ายขยับเสียเอง อย่าเพิ่งที่รัก ใจเย็นๆ ก่อน ฉันไม่อยากรอ เขามองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เสียงทุ้มกระซิบแผ่ว ผมอยากให้คุณรอ เพราะคราวนี้เราจะไปด้วยกัน...ช้าๆ กว่าพวกเขาจะได้พบหน้าซือต้าหลงและครอบครัวตระกูลซือก็ปาเข้าไปช่วงอาหารเย็น แถมยังมาโชว์ตัวที่โต๊ะอาหารช้ากว่าใครๆ อีกด้วย สายตาหลายคู่หันมาจ้องพวกเขาเป็นตาเดียวมาลิกาไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนและเธอยิ่งหน้าแดงเมื่อคนข้างกายรู้ดีก้มหน้าบอกเบาๆ ไม่ต้องหลบหน้าไปไหนหรอก ใครๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าผมเป็นยังไงผมไม่รอจนถึงคืนนี้หรอก พูดมาก มาลิกากระแทกศอกใส่จนเขาจุก โอ๊ย คนบนโต๊ะอาหารหัวเราะขันทั้งคู่ เสียงกระซิบกระซาบดังแว่วมาตามลม อากงจะได้อุ้มเหลนก็คราวนี้แหละ อากงก็ว่างั้น และเพราะอย่างนี้ ซือต้าหลงเลยไม่หงุดหงิดใจที่หลานตัวแสบเห็นความสำคัญของคนรักมากกว่าเขาเขาจำได้ดียามตกอยู่ในห้วงรักนั้นเป็นอย่างไรเขากับภรรยาก็เคยมีอารมณ์เร่าร้อนชนิดที่ตัวติดกัน ขาดกันไม่ได้มาแล้วเช่นกัน ขอโทษครับอากงที่พวกเราลงมาช้า นรสิงห์นั่งด้านขวาของต้าหลงมาลิกานั่งถัดจากเขา เด็กรับใช้ทยอยนำอาหารมาเสิร์ฟบนโต๊ะ ทุกคนเริ่มรับประทาน ไม่เป็นไร อากงยอม แต่ขอเหลนมาแลกนะ ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจ ส่วนมาลิกาเอาแต่เงียบและก้มหน้างุด เสียงหัวเราะของเขาทำเอาเธอหมั่นไส้หยิกต้นขาของเขาเสียแรง อูย เจ็บ เจ็บนะมาร์ หยุดเถอะ เธอหยุดก่อนที่เขาจะคว้ามือเธอ แถมหลิ่วตาให้อย่างได้ที คราวหน้าจะหยิกสูงกว่านี้เป้าหมายอยู่ที่ตัวการที่ทำให้เธอหมดแรงนี่แหละ หน็อย สุดที่รักของผม ระวังตัวไว้เถอะ คืนนี้นะ น่าดู เสียงพูดของเขาเบาแต่ก็ยังมีคนหูดีได้ยิน จัดเต็มไปเลยเฮียหลง ฮัวขอหลานแฝดสีหน้ายามนี้ของพัณณินเจ้าเล่ห์ไม่แพ้พี่ชาย ดี จะได้แบ่งกันเลี้ยง ไม่ต้องแย่งกัน ต้าหลงเห็นด้วย มาลิกาหน้าแดงไปจนถึงหูและคอ รู้สึกว่าตัวเองถูกรุมคนเดียว ฮ่าๆ ยายหนู ตอนนี้อยู่ต่อหน้าคนอื่นก็ยอมๆ เจ้าหลงไปก่อน อยู่กันสองคนจะแข็งใส่เจ้าหลงขนาดไหนก็ทำไป จะไล่ไปนอนนอกห้องก็ได้ อากงอนุญาต อ้าว แล้วกันอากง ไม่เข้าข้างผมแล้วเหรอ นรสิงห์อุทาน แกน่ะ เอาแต่ใจจนเคย โดนซะบ้างก็ดี อย่างนี้ไม่ได้เหลน อากงอย่ามาว่าผมนะ ก็ยังไม่แต่งงานกันไม่ใช่เรอะ รอแต่งงานก่อนก็ได้ อากงรอได้ ต้าหลงรู้ดีว่าจะรออีกไม่นานคนหนุ่มสาวมักใจร้อน อะไรกัน ทีเมื่อกี้ไม่เห็นพูดแบบนี้เลย เขาบ่นอุบอิบ สมน้ำหน้า มาลิกาได้ทีก็ซ้ำเติม ใจร้ายที่สุด มารยาใหญ่แล้ว อาเฮียของฮัว เจ๊มาร์ไม่ต้องไปสนใจเฮียหลงหรอกนะคะไม่ได้งอนจริงหรอก ยายฮัว เธอก็เป็นไปกับเขาด้วยเรอะ คนที่จู่ๆ กลายเป็นหมาหัวเน่าร้อง ช่วยไม่ได้ ผู้หญิงก็ต้องเข้าข้างผู้หญิงด้วยกันอยู่แล้วน้องสาวหัวเราะเสียงใส คืนนี้เจ๊มาร์ย้ายมานอนห้องฮัวก่อนก็ได้นะ เตียงฮัวกว้างห้องก็ใหญ่ นอนสองคนได้สบายๆ ไม่ ไม่มีทาง ยายฮัวไม่ต้องมายุมาร์ของพี่เลย เขาตีปีกกั้นอย่างหวนแหนทุกคนอดหัวเราะไม่ได้ มาลิกายิ่งหัวเราะดังกว่าใครเพื่อนเธอรู้ว่าถ้ามีเขาอยู่ข้างๆ ชีวิตของเธอจะไม่ขาดเสียงหัวเราะ เขาเป็นลมหายใจของเธอ ไม่มีใครบอกหรือสั่งให้ฉันทำอะไรที่ไม่ต้องการได้หรอก เธอบืบมือของเขาดวงตาสานสบลึกซึ้ง ฉันต้องการคุณ ฉันก็เลยย้ายมาอยู่ที่นี่...ตรงนี้ ข้างๆ คุณ มือข้างที่ว่างเลื่อนมาวางบนหัวใจของเขาที่เต้นรับสัมผัสของเธอ นรสิงห์นึกอยากอุ้มเธอกลับห้องหอเสียตอนนี้ถ้าไม่ติดว่าเพิ่งจะเริ่มรับประทานอาหารไปได้เพียงครึ่ง หากคนแก่รู้ใจพูดออกมา ไปสิ อากงอนุญาต ถ้าทั้งสองอิ่มกันแล้วนะ คนใจร้อนไม่รอการตอบรับจากหญิงสาว เขาดึงมือเธอขึ้น ก่อนจะอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนกันไม่ให้เธอหนีเขาพาเธอเดินดุ่มออกจากห้องอาหาร คนรับใช้รีบหลุบตาลง ขัดเขินแทนคู่หนุ่มสาวแต่ก็อดเหลือบมองผู้เป็นนายทำตัวห่ามเพราะผู้หญิงคนหนึ่งไม่ได้มันเป็นภาพที่พวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อน ดะ...เดี๋ยวสิ ฉันยังไม่กินไม่อิ่มเลยนะ มาลิกาละล่ำละลักจากหางตาเห็นคนอื่นมองพวกเธอเป็นตาเดียวก็อายจนพูดไม่ออก ไม่ต้องมองพวกเขาหรอก มองอกผมนี่ ผมรู้ว่าคุณกำลังเขิน หยูหลง ทำแบบนี้ทุกที คนอื่นจะเห็นว่าฉันเป็นคนยังไง เธอโวยวาย ก็จะเห็นว่าผมเป็นคนน่ารักน่าพิศวาสจนคุณหักห้ามใจไม่ได้น่ะสิ บ้า! เฉียน อีกครึ่งชั่วโมงเอาข้าวมาส่งที่บ้านด้วย ครับคุณหลง ลูกน้องตัวดีขานรับหน้านิ่ง แต่ดวงตาไหวระริก มาลิกาทุบอกชายหนุ่มดังบึ้ก หยูหลง! โอเคๆ ครึ่งชั่วโมงน้อยเกินไป หากนรสิงห์แสร้งไม่เข้าใจเธอ เฉียนขอเป็นอีกหนึ่งชั่วโมง ตั้งโต๊ะให้พร้อม ขอไข่ลวกด้วย ได้ครับคุณหลง คราวนี้เฉียนยิ้มกว้างจนถึงใบหู เจินจูที่ยืนอยู่ข้างๆพี่ชายมองตามภาพกลมเกลียวของทั้งสองก็รู้ดีว่าเธอควรจะตัดใจจากผู้เป็นนายได้แล้วนรสิงห์ไม่มีสายตาให้ใครยกเว้นผู้หญิงของเขา มาลิกาอยากจะกรี๊ด แต่ก็ตัดสินใจไม่ทำ เธอกอดคอเขาแล้วซุกหน้ากับอกเขาตามคำแนะนำของเขาแทน ตาบ้า คุณจะต้องชดใช้ด้วย เธอพึมพำ ผมจะชดใช้ให้คุณทั้งคืนเลยที่รัก เสียงหัวเราะอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องของบุรุษมังกรดังกังวาน หลายๆคนที่ได้ยินเห็นสัญญาณระฆังวิวาห์ในอนาคตอันใกล้ ทั้งหมดเห็นพ้องต้องกันว่าทั้งนรสิงห์และมาลิกาต่างเป็นคู่ที่เหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยก จบบทส่งท้ายตอนพิเศษ Prologue
ทักทายหลังจบตอนพิเศษตอนแรกกันหน่อย หลังจากแต่งเรื่องนี้จบ มีคิดเรื่องแต่งตอนพิเศษไว้เหมือนกันแต่ก็ขี้เกียจๆ เลยไม่ได้แต่งสักทีจนเริ่มรีไรต์เรื่องนี้หลายๆรอบแล้วรู้สึกว่ามันควรจะต้องมีตอนพิเศษสิน่าก็เลยกลายมาเป็นที่มาของตอนพิเศษทั้งสองนี้ อย่างที่แจ้งไว้ตอนต้นบทส่งท้ายตอนพิเศษ มีทั้งหมด 2 ตอน แบ่งเป็น Prologue กับ Epilogue คือ ก่อนและหลังบทส่งท้ายนั่นเองถ้าอ่านบทส่งท้ายแล้วยังรู้สึกว่าฟินไม่พอ กรี๊ดไม่พอ ตามไปอ่านตอนพิเศษแรกกันเลยนะคะยาวจุใจ เรตนิดๆ (แปะในบล็อกแก๊ง ดูวิธีอ่านได้ในแฟนเพจนะคะ)...แฮ่ ไม่ได้แต่งแนวเรตๆ มานานแล้วค่ะฝีมืออาจจะไม่แซบเท่าเมื่อก่อน แต่ก็พอเป็นกระษัยให้คนอ่านได้เนอะ พรุ่งนี้เจอกับตอนพิเศษตอนจบปิดท้ายบทส่งท้ายค่ะ พยายามจะแปะให้เสร็จภายในวันหยุดนี้ สุดท้ายนี้เพิ่งได้มีเวลามาทำผังตัวละคร อาจจะช้าไปสำหรับเรื่องที่แต่งมาจนเรียกว่าจบแล้วแต่เผื่อคนอ่านใหม่ๆ สนใจนะคะ จะแปะไว้ในบทแรกค่ะ แล้วเจอกันค่ะ มิถุนา คลิก Like แฟนเพจจะได้ไม่ตกข่าวนะคะ https://www.facebook.com/MithunaNiyay บล็อกรวมนิยาย (และเรื่องจิปาถะ) //mithuna.bloggang.com อ่านนิยายตัวโตๆ สะใจได้ที่ //my.dek-d.com/Mithuna กลัวตกข่าวในแฟนเพจของมิถุนาต้องทำยังไง? เนื่องจากเฟซบุ๊กลดการฟีดหน้าของแฟนเพจลงถ้าไม่อยากตกข่าว ให้ทำตามดังนี้ค่ะ 1. เลื่อนเมาส์ไปที่ "✓Like"(อยู่ด้านบนขวา ใต้ Cover Photo) 2. คลิก "GetNotifications" ในเมนูที่โผล่ขึ้นมา เท่านี้ก็เป็นอันเรียบร้อย ไม่ตกข่าวนิยายของมิถุนาในหน้าเพจแน่นอนค่ะเพราะถ้าบางทีไม่ได้อัพนิยาย จะสื่อสารทางเฟซบุ๊กแทนนะคะ
| Create Date : 12 พฤษภาคม 2557 |
| Last Update : 13 พฤษภาคม 2557 0:16:14 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1052 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 33 คน [
