สวัสดีค่ะคุณกวาง ยังคิดถึงและติดตามอะไรที่คุณกวางไปทำอยู่เสมอ และยังอยากจะไปร่วมด้วยอยู่ตลอดทุกลมหายใจเข้าออก เห็นแล้วอะไรจะเรียบง่าย และได้ชำระล้างจิตใจและร่างกาย พร้อมทั้งฝึกสมาธิได้ขนาดนี้ ยังไงหวังว่าเมื่อไรห่ได้กลับไปไทย นกไม่ยุ่งเกินไปนัก อย่างน้อยจะไปเยี่ยมไปหาให้ได้นะคะ คงต้องเตือนตัวเองว่าอย่าติดสบายนัก ยังไงคุณกวางคงต้องใช้กุลโลบายในการกล่อมนกหน่อยนะคะ แต่โดยรวม ไปอยู่กับธรรมชาติคงตื่ตัวไดด้วยตัวเอง หวังว่านะคะ

สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านได้ความรู้ดีมาก ค่ะ ที่สำคัญคือ ขอเป็นกำลังใจให้พี่ทั้งสองนะคะ จริง ๆ แล้วรู้สึกว่า วิธีการดูแลตนเองของพี่ ดีมาก ๆ ที่อาศัยศาสตร์โยคะ กับธรรมชาติบำบัด และอีกด้านนึงที่อ่านแล้ว แทบไม่อยากลุกจากหน้าจอ คือ ชีวิตที่หลวงพระบาค่ะ หนูชอบมาก ไปมาเมื่อสองปีีที่แล้ว ไปกันเองกับเพื่อน แบบแบคแพ็คไป หวังว่าสักวันนึงจะได้ผันชีวิตไปอยู่ท่ามกลางธรรมชาติ และผู้คนที่อัธยาศัยดี น่ารัก อีกครั้ง พี่ ๆ ทั้งสอง พอจะแ นะนำได้มั๊ยคะว่า ขั้นตอนการซื้อบ้านสักหลัง หรือที่สักแปลงที่ลาวเราต้องปฏิบัติอย่างไร สักวันหนึ่งฝันอยากมีบ้านที่สามารตื่นมารับอากาศเย็น ๆ พร้อมแสงอาทิตย์อ่อน ๆ ยามเช้า ตอนนี้นั่งคิดถึงรสชาติเฝอ ที่เมืองหลวงพระบาง ชีวิตนี้คงไม่มีอะไรสุขมากกว่าได้ใช้ทุกช่วงเวลากับคนที่เรารัก แะรักเรา ท่ามกลางรูปแบบการใช้ชีวิตที่พอเพียงของผู้คนเมืองหลวงพระบางที่รัก หรอกนะคะ พี่ทั้งสองโชคดีมาก ๆ ค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณปุ้ย,

การไปอยู่เมืองหลวงพระบาง
การซื้อบ้านและที่ดิน...เราเป็นคนต่างชาติไม่มีสิทธิ์จ๊ะ
สำหรับคนที่จะซื้อมักจะให้บริษัทที่ดูแลเรื่องอสังหาริมทรัพย์เป็นผู้ถือกรรมสิทธ์....ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นโครงการที่งบประมาณสูง
อีกทีหนึ่งก็มักมีญาติ และให้ญาติเป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์

ส่วนที่สามีกับพี่ทำเป็นการเช่าระยะยาว
อย่างไรก็ดี การไปอยู่บ้านเช่า (ที่ไม่ใช่เกสต์เฮาส์หรือโรงแรม) ต้องเป็นนักลงทุน หรือไม่ก็ต้องมีใบอนุญาตทำงาน จึงจะได้
ผู้ถือวีซ่าท่องเที่ยว ต้องอยู่ในเกสต์เฮาส์หรือโรงแรมค่ะ

แวะเข้ามาเยี่ยมค่ะ ไม่ได้ทักทายกันนาน
ดีจังทำโยคะ รักษาสุขภาพ
ปีที่แล้ว กิ่งไม้ไทยมีโอกาสได้แวะไปเที่ยวหลายๆ เมืองในลาว ก็ดูยังมีธรรมชาติให้รื่่นรมย์เยอะดีนะคะ
Take care ka.

สวัสดีค่ะพี่กวาง

ออยเป็นลูกน้องพี่วาทิศที่ DG นะคะ ไม่รู้ว่าพี่กวางพอจะจำได้รึเปล่า วันก่อนพี่โอ๊ต (ลูกน้องพี่วาทิศอีกคน) ไปเจอหนังสือ "จากวิ่งเร็วเป็นเดินช้า" ของพี่กวาง เลยรีบโทรมาหาแล้วถามว่าออยจะเอาด้วยมั้ย ออยรีบบอก เอาด้วย เอาด้วย พอได้อ่านเรื่องราวในหนังสือแล้วยิ่งรู้สึกว่า โชคดีจริงๆที่วันนั้นพี่โอ๊ตโทรมาถาม ระหว่างถือหนังสือกลับบ้านโดยรถไฟใต้ดิน ก็ยืนอ่านไปด้วยพออ่านมาถึงเหตุผลของพี่วาทิศที่เลือกไปอยู่หลวงพระบางว่า "ผมรักภรรยา" ก็ทำให้น้ำตาไหลเลย เพราะพวกเราชาว DG ทุกคน รู้ดีว่าพี่วาทิศรักพี่กวางมากแค่ไหน ตอนนี้ออยอ่านมาถึงตอน "เรื่องกินเรื่องใหญ่" แล้ว พี่กวางเขียนหนังสือสนุก และน่าอ่านมากค่ะ มีหลายตอนที่อมยิ้ม และมีบางตอนที่เผลอร้องไห้ออกมาโดยไม่รู้ตัว แถมยังมีข้อคิด และคำแนะนำดีดี เรื่องอาหารอีก ออยเป็นคนไม่ทานผักมาตั้งแต่เกิดเลยค่ะ เจอในจานทีไรเป็นต้องเขี่ยทิ้งทุกที แต่ตอนนี้ออยจะเริ่มดูแลสุขภาพตามที่พี่กวางแนะนำนะคะ เริ่มจากลดของทอด แล้วจะเริ่มทานผัก ฟักทอง ข้าวโพด กล้วยหอม สุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้พี่กวางสู้ สู้ และขอบคุณที่พี่กวางได้เขียนหนังสือที่ดีที่สุดอีกเล่มด้วยนะคะ

รักพี่กวาง และพี่วาทิศค่ะ
ออย

หวัดดีจ้า ออย,

ไม่ได้เจอกันนานมากๆ แล้วนะคะ
ขอบคุณที่เขียนมาให้กำลังใจ
และดีใจที่หนังสือเล่มนี้ ให้ประโยชน์ไม่มากก็น้อยจ๊ะ

Dear Phi Kaung,

thanks for your mail and it's very wonderful to talked with you. and very interested to do Yoga if i can some time with you.

i hope one day i will have oportunity to join at Kuang si water fall.

all your words are very useful for people in the world. Wonderful!!

Kind regards,
Noina

เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ได้อ่านและสัมผัสอรรถรสของบทความของพี่... กวาง ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ น้องไหม ณ กระบี่,

เดี๋ยวตามไปกระบี่
กิจกรรมแนวนี้ ที่กระบี่ จัดได้ป่าวน้อ...

ขอบใจที่แวะมาเยี่ยมเยือนกันเป็นประจำ

ดีคร่า ทักทายนะค่ะ

สวัสดีครับคุณกวาง.นั่งอ่านที่คุณบรรยายแล้วมองเห็นภาพตามเลยครับก้อสนุกตื่นเต้นและมีความรุ้ใหม่ๆเกิดขึ้นแก่ผมครับ.ขอบคุณมากครับที่ได้มาเติม้สริมชีวิตส่วนหนึงที่รุ้สึกได้ว่าหายไปนานมากแล้วให้กลับมาอีกทีขอบคุณครับ