คุณเข้มแข็งมากค่ะ....สู้ต่อไปค่ะ...ไม่มีอะไรจะแข็งแกร่งเท่าใจคน...ขอให้หายเป็นปกติไว ๆ นะคะ...

แตงก็เพิ่งผ่าตัดรังไข่มาคะ ตัดไป 1 ข้าง ตอนนี้ก็อาการดีขึ้นมากแล้วคะ เป็นกำลังใจคุณนะคะ

สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่าน blog แล้วขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

ส่วนตัวเองเพิ่งได้รับข่าวร้าย เพราะ คุณแม่อายุ 55 เพิ่งผ่าเอาเนื้องอกที่มดลูกออก ผลชิ้นเนื้อออกอย่างรวดเร็ว (เพื่อนเป็นพยาธิแพทย์ค่ะ) ปรากฎว่า เป็นมะเร็ง รังไข่ grade 1 stage IIa ค่ะ

ยังไม่ทราบจะบอกคุณแม่ยังไง คิดเอาไว้ว่าคงให้เพื่อนที่เป็นแพทย์เฉพาะทางด้านมะเร็ง (oncologist) ช่วยบอกอีกครั้ง

ได้ฟังผลที่เพื่อนโทรมาบอก ความรู้สึกคือชาไปทั้งตัว แต่ก็ต้องพยายามตั้งสติว่า ก็ยังดีที่ส่วนที่เป็นมะเร็ง มันไม่ใช่ vital organ และปัจจุบันยาก็ดีมากๆ CURE RATE สูง

อยากถามว่า คุณใช้เวลาทำใจนานมั้ย ตอนนี้ความรู้สึกรวมๆเป็นยังไง

เพราะคุณแม่ก็คงต้อง ให้ คีโมค่ะ แต่ว่า วันอังคารหน้า จะไป CT ช่องท้อง ดูว่ามันลามไปที่ต่อมน้ำเหลืองรึยัง

ดิฉันเป็นมะเร็งรังไข่ที่เรียกว่าเกนนูลาสอะเซลtomor ระยะ3 ฉีดเคมีครบ6ครั้งๆละ5วันมาครบ6ส.ค.48 คุณหมอบอกว่าจะมีชีวิตอยู่ 5 ปี ดิฉันไม่มีอาการเจ็บตรงไหนเลย นอกจากเจ็บแผลผ่าตัดนานๆครั้งตั้งแต่ให้เคมีจนบัดนี้นำหนักตัวไม่ได้ลดลงเลย แต่สภาพจิตใจแย่มากมันหมดกำลังใจเนื่องจากคนที่เป็นพร้อมๆกันต่างจากไปที่ละคน ใจเริ่มปลง ตายก็จบ แต่กลัวความทรมานมาก เพราะไม่เข้าใจโรคที่เป็นและระยะของโรค บางครั้งหมอก็บอกว่าเนื้อชนิดบอกไม่ได้ว่าเป็นมะเร็งหรือไม่ อยากให้ผู้รู้ช่วยตอบข้อข้องใจมากที่สุด

เป็นกำลังใจให้ส้ต่อไปนะคะ คุณมีจิตใจที่เข้มแข็งมากจริงๆ คุณคือผู้ชนะมะเร็ง

ป้าเป็ด...

คนเราเมื่อเจอกับโรคที่ว่าร้ายแรง ก็ต้องจิตตกเป็นธรรมดาค่ะ เรื่องระยะเวลา 5 ปี ที่หมอบอก เป็นข้อมูลจากสถิตินะคะ เพราะฉะนั้น ก็จะมีคนที่อยู่ได้นานกว่าด้วย

เรามาหาวิธีให้มีกำลังใจ และทำสถิติการอยู่รอดได้นานกว่า 5 ปี ด้วยร่างกายและจิตใจที่แข็งแรง กันดีมั้ยคะ

อยากได้อีเมล์คุยกันค่ะ

ป้าเป็ดครับ5 ปีเปงค่าสถิติที่จาไช้ตามผลหลังการรักษาครับไม่ได้บอกว่าป้าจาอยู่ได้แค่5ปีน่ะอาจจะมากหรือน้อยกว่านั้นได้หมด บางคนอยู่ได้เปง10 20 ปีเลยก้อมีครับเวลาหมอบอกเราต้องกลับมาหาข้อมูลเพิ่มบ้างครับ กำลังใจสำคัญที่สุดน่ะครับ

พี่สาวก็เป็นแต่ทุกคนในครอบครัวให้กำลังใจดี ได้รับเคโมก็ไม่มีอาการข้างเคียง ขอให้กำลังใจผ้ป่วยทุกคน

ดิฉันก็เคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้วเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เหลืออีก 1 ข้าง ยังไม่มีลูก เป็นกำลังใจให้ค่ะ

แฟนผมก็เป็นระยะแรกครับบ้างครั้งก็รู้สึกเครียดแต่ก็ยังดีที่หันมากินนำขิงผงที่มีขายตามท้องตลาดหลังเข้ายา 6เดือนหมอนัดตรวจทุก3เดือนพบว่า ค่าของมะเร็งจาก14%เหลือ13.2% ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับการกินอาหารและออกกำลังกายที่สำคัญห้ามเครียดต้องหาทางออกให้กับตัวเองดีที่สุด

เป็นกำหลังใจให้พี่นะคะ
ดูมีกำลังใจดีจัง ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

เป็นมะเร็งรังไข่เหมือนกันค่ะ ระยะ 3 C ให้คีโมมาแล้ว 11 ครั้ง (ครั้งต่อไปก็มะรืนนี้ค่ะ) อาการต่าง ๆ จะคล้าย ๆ กับคุณมินนี่ ..... แล้วก็รู้สึกว่าสบายดี อาจเป็นเพราะไม่มีอาการข้างเคียงจากการให้คีโมกระมัง แถมยังกินได้มากด้วย เนี่ยน้ำหนักขึ้นตั้ง 6 กิโลแน่ะ กลุ้มกะน.น.มากกว่ามะเร็งซะอีก ..แต่ไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นยังไงนะคะ เพราะเป็นระยะ ที่ 3 ที่จะเข้าระยะสุดท้ายแล้ว... ตอนนี้หัวยังโล้นอยู่เลยค่ะ ... ขี้เหร่จริง ๆ

เพิ่งผ่าตัดรังไข่ข้างซ้ายทิ้งมาเหมือนกัน เรายังไม่รู้เลยว่าเราจะเป็นมะเร็งที่รังไข่หรือเปล่า แต่อาการเราเหมือนของเธอเลย คุณหมอนัดฟังผลชิ้นเนื้ออีก 1 อาทิตย์ แต่ยังไงเราก็ขอเป็นกำลังใจให้เธอนะ สู้ สู้
จากคนหัวอกเดียวกัน

ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ และต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้ตอนนี้ป้าเป็ดแข็งแรงดี สุขภาพดี การให้เคมีบำบัดมีผลดีต่อตัวเองคือโรคภูมิแพ้หาย ได้ทำทีซีสแกน3ครั้ง อุตารซาวด์ 2ครั้ง พบว่าขณะนี้ไม่มีก้อนเนื้อ ผลตับ ไต ใส้ ปกติ เสียอยู่อย่างเดียวคือ เท้าข้างขวาชาตลอดเวลาเหมือนฉีดยาชาตอนถอนฟันนะคะ ก่อนไม่เป็นมะเร็งงานบ้านซักรีด จ้างเดี๋ยวนี้ทำเองหมด ป้าเตือนตนเองทุกวันว่าคนที่ไม่ทำอะไรเลยคือคนที่ตายแล้ว ป้าเป็นครู มีความรักชาติและความเป็นคนไทยมาก ตั้งใจทำงานและคิดว่าตนเองเป็นมะเร็งยังทำงานมากกว่าคนปกติเสียอีก มีพี่พยาบาลคนหนึ่งเขาก็เป็น เขายังสู้ สู้เถิดนะ มันไม่ชนะเราหรอก ทำสมาธิและเตือนตนเองก่อนว่าไม่มีใครรักเราเท่าตัวเราอีกแล้ว ทำเพื่อตัวเอง และจงเป็นกำลังใจให้ผู้ที่เป็นโรคมะเร็งเหมือน สู้ สู้ น่ะ ขอเป็นกำลังใจ ให้ทุกคน

เข้ามาดูไม่มีใครส่งข้อความใหม่ๆมาเลย อยากเล่าชีวิตตนเองสักนิดเมื่อปี 35ผ่าตัดมดลูกข้างซ้ายเนื่องจากเลือดคลั่งในปีกมดลูกหมอบอกอย่างนั้นปีกมดลูกแตกหมอบอกว่าไม่ได้ท้องนอกมดลูกเลย ทำให้เราไม่เสียใจมาก ชีวิตที่เคยเจ็บป่วยบ่อยๆก็หายไปอยู่มาปี47 ประจำเดือนที่เลยมาทุกเดือนแม้จะมีมดลูกข้างเดียวมันก็ทำหน้าที่ดีเสมอมาก็หยุด 16 เดือนไปหาหมอตั้งแต่เดือนแรกที่หมด หมอบอกว่าเป็นวัยทอง ให้ยาคุมมากิน ทานได้ไม่ถึง5เม็ดก็หยุดทาน เพราะไม่เห็นความจำเป็น แต่สังเกตุตนเองว่าตอนเช้ามีก้อนลอยเหมือนมีลูกอยู่ในท้อง แต่ไม่มีอาการอะไรเลย อยู่มาวันหนึ่งไปอบรมคอมพิวเตอร์ เริ่มเครียด และอาหารที่เขาจัดให้ทานค่อยข้างย่อยยาก ตัวเองนั่งๆก็เริ่มเจ็บก้น ต่อมาก็ท้องอืด2วัน ไปอุตร้าซาว์พบเนื้องอก 2ก้อน ตัวเองจึงเดินไปหาหมอที่เคยผ่าตัดเราปี35 ออ/ลืมบอกว่าเคยท้องเมื่อปี2544 ขูดมดลูก2ครั้ง ตอนนั้นหมอเขาไม่ได้ฉีดเคมีป้องกันเลย คนที่แท้งลูกโดยที่ตัวลูกไม่เป็นตัวและเป็นไข่อ่อนมีโอกาสกลายเป็นมะเร็งสูงทุกครั้งก็หมอคนเดิมทำให้ทุกครั้ง ปี47หมอคนเดิมผ่าตัดยกออกหมด แล้วส่งผลชิ้นเนื้อไปตรวจ ผลเป็นมะเร็งชนิดเกนนูสโรสาเซลเซลที่มีความเป็นมะเร็งต่ำ มีโอกาสเกิดขึ้นใหม่ได้อีก 10-30% หมอผ่าตัดออกมาบอกแฟนว่าเนื้อลามไปที่ช่องท้องประมาณ2 ซม.ให้ฉีดยาเคมี และแล้วหมอก็ส่งไปรักษาต่อกับหมอคนใหม่ หมอสั่งฉีดยาครั้งละ5 วันวันละ3ขวดนำเกลือ2ขวด6ครั้ง รวม125ขวดไม่ต้องเล่าอาการคนแพ้ยาเลย นอนกับที่หมุนเหมือนเข็มนาฬิกา แล้วก็พยายามหลับ ตอนนั้นเตือนตนเองขอให้วันพรุ่งนี้ดีกว่าวันนี้ และขอให้มีชีวิตอยู่เพียงวันนี้ อะไรที่กินได้จะใส่ปากทันที ได้พักเดียวมันก็สำรอกออกมาหมด เลยต้มข้าวเอาน้ำข้าวขยี้กับปลาเค็มนอนป้อนตัวเองทุก3 ชม. แล้วก็พยายามหลับ ตื่นมาหิวก็ทำอย่างนี้ บ้างครั้งทานอะไรไม่ได้เลย นอนหลับยังฝันว่ามีคนทำมาให้ทาน อิ่มทิพย์ ต่อมาให้เคมีอีก 2ครั้ง หิวมากฝันว่ามีคนทำอาหารมาให้ก็มีคนมาแย่งทานหมด ต่อมาเวลาจะให้เคมีก็ชวนแฟนไปทำบุญที่วัด ถวายสังมทานก่อนจะได้อิ่มเวลาหลับด้วย เป็นความเชื่อส่วนตัวและมันก็ได้ผลจริงๆ ทุกวันนี้ตัวเองคิดว่าการที่ไม่ทุกข์ทรมานกับโรคร้ายมีชีวิตที่มีความสุขเนื่องมาจากบุญกุศลที่ดูแลมารดามา20ปี อาบน้ำ เช็ดขี้เช็ดฉี่ไม่เคยบ่นและสอนลูกๆทุกวันว่าไม่มียายก็ไม่มีแม่น่ะ ลูกเราเห็นเราปฏิบัติกับยายอย่างไรเขาก็ต้องดูแลเราอย่างนั้น ทุกคนน่าจะเบื่อฟังแล้ว พอก่อน นะคะ อยากคุยด้วยที่ pettymon@hotmail.

พาแฟนไปตรวจที่ขอนแก่นทุก3เดือนพบว่าแพ้ไหมละลายเกิดติ่งงอกออกมาหมอจึงตัดไปตรวจทราบผลวันที่17ส.ค50 หลังตรวจจะบอกอีกครั้งนะ ค่ามะเร็งขึ้นอยู่กับการกินมากต้องทานสลัดผักผลไม้เยอะๆ ทานข้าวน้อยๆเพราะถ้าทานเยอะก็จะมีอาการท้องอืดขึ้นทันที หมอแนะนำว่าให้เล่นกีฬาประเภทโยคะมันจะทำให้ต่อมน้ำเหลืองละลายได้อาการแทรกซ้อนคือความเครียด วิตกกังวล โกรธง่ายเลยต้องพาไปร้องเพลงคาราโอกะเป็นการระบายความเครียดหลงลืมง่ายมากๆ

ทราบผลชิ้นเนื้อแล้วไม่เป็นมะเร็งและตรวจเลือดแล้วค่ามะเร็งลดลงจาก13.85 เป็น 13.40 น่าจะเกิดการลดอาหารประเภทโปรตีนและคาร์โบไฮเดรต ทานผักผลไม้ให้มากขึ้น ออกกำลังกาย ตักบาตร ไปวัดฟังเทศน์ก็ โอเค ทำให้มีสมาธิมากขึ้น เป็นมะเร็ง Carcinoma of ovary ชนิด clear cell ใครรู้ช่วยบอกที หาข้อมูลอยู่

คุณหน่องค่ะ หลังจากให้เคมี คุณปวดขามั้ย ขาดิฉันชามากเฉพาะข้างขวาที่เป็นมะเร็งรังไข่ ตอนนี้หมอบอกว่ามะเร็งอาจจะเข้ากระดูกแล้ว หมอนัดดูผลอีก3 เดือน อาการอื่นๆไม่มีไม่เจ็บอะไรตรงไหนเลย รำคราญขามากรักษาสุขภาพนะ อย่าทานปูและกั้งนะ ทานปลาเยอะๆนะคะขอเป็นกำลังใจให้หายเร็วๆค่ะ

คุณปานคะ, ตอนให้คีโมแรก ๆ ไม่มีอาการปวด แต่ประมาณครั้งที่ 3 ก็เริ่มปวดตามตัว ไม่ใช่เฉพาะขานะคะ มันปวดไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ บางครั้งปวดมากจนเดินลำบาก แม้กระทั่งฝ่าเท้าก็ปวด แต่จะปวดประมาณไม่เกิน 1 อาทิตย์ก็หายค่ะ อาการชาที่เท้าตอนนี้ก็ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก (อาการปวดตามตัว ไม่ได้เป็นทุกครั้งที่ให้คีโมนะคะ ) ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ที่ให้คำแนะนำ และกำลังใจ เราคงมีความรู้สึกคล้าย ๆ กัน เป็นกำลังใจให้กันนะคะ คุณกวางด้วยค่ะ ยังไง ก็ขอบคุณคุณกวางมาก ๆ ที่มีบล็อกนี้เป็นทั้งวิทยาทาน ทั้งกำลังใจ ทั้งแลกเปลี่ยนประสบการณ์ซึ่งกันและกัน

สวัสดีค่ะ คุณช้างแมมมอส,

ดีใจด้วยค่ะ ที่ผลตรวจชิ้นเนื้อล่าสุดไม่เป็นมะเร็ง

ช่วงนี้มีอาการวิตกอย่างเดียวคือต่อมน้ำเหลืองที่มันแทรกขึ้นมาทั้ง2ข้างมันบวมโตขึ้นทุกเดือนหมอบอกว่าเพราะผ่าตัดรังไข่ออกจึงไม่มีที่ระบายของน้ำเหลืองกะว่าช่วงปิดเทอมเดือนตุลาคมจะไปอุลตราเซาว์ดูไม่กล้าปล่อยทิ้งไว้นานกลัวจะกลับมาเป็นอีกรอบ2 .... หมอบอกว่าถ้าคลำเจอก้อนเนื้อแสดงว่ากลับมาเป้นอีกรอบ...เดือนตุลาคมทราบผลเดียวจะเขียนมาร่วมสนุกกันอีกรอบ.......

พิ่งไปตรวจมาค่ะ หมอบอกว่ามีเชื้อมะเร็งที่รังไข่ค่ะ เครียดมาก เนื้องอกที่มดลูกโต 7.5cm. ไปตรวจ CT สแกนมาเจอก้อนที่รังไข่อีก หมอบอกว่าไม่แน่ใจว่าเป็นมะเร็งตรงไหน แต่จะต้องผ่าตัดวันจันทร์ที่จะถึงนี้ค่ะ พี่ๆคะเราควรตัดมดลูกและรังไข่ออกให้หมดดีไหม กลุ้มใจมากค่ะ น้ำหนักลดลง2 โลหลังจากทราบข่าวได้ 3 วันไม่รู้จะปรึกษาใครดี พ่อก็นอนโรงพยาบาล พี่สาวก็รอผ่าตัดกระดูกทับเส้น ทำไมมันเครียด เข้าดูเวปเกี่ยวกับมะเร็งทุกวันหาข้อมูลค่ะ เคยผ่าตัดท้องนอกมดลูกมาเมื่อสิบกว่าปี ทุกเดือนปวดท้องรอบเดือนมากๆ ขอบคุณนะคะที่ช่วยอ่านอยากระบายค่ะ

คุณคนหลังเขาคะ พี่หน่องเคยเจอเหตุการณ์เหมือนกับคุณหลังเขามาแล้ว เพราะพอรู้ตัวปุ๊บว่ามีก้อนในรังไข่ (11 ซ.ม. อีกข้างเท่ากับไข่ไก่ เป็น 2 ข้างเลยค่ะ) และมีน้ำออกในช่องท้อง รตอนแรกรู้แค่นี้ก็ตกใจมาก ๆ แล้ว พอเข้าเว็ปหาข้อมูลเรื่องมะเร็งรังไข่ ก็แน่ใจว่าเป็นมะเร็งแน่นอน ร้องไห้ทุกวัน พี่หน่องเข้าผ่าตัดหลังจากรู้ว่ามีก้อน เพียง 3 วัน ผ่าตัดครั้งแรก หมอทำได้แค่ผ่าก้อนเนื้อทั้ง 2 ข้าง และเดรนน้ำออกเท่านั้น เพราะมะเร็งมันแพร่กระจายเข้าระยะสุดท้ายแล้ว หลังจากผ่าตัด 5 วัน หมอก็รีบให้คีโมเลย ไม่มีอาการข้างเคียงที่น่ากลัว สิ่งที่สำคัญคือจิตใจที่เข้มแข็ง ไม่อ่อนแอ ทำใจให้สบายค่ะ เหมือนกับเราป่วย ก็ให้หมอรักษา ... หลังจากให้คีโม 6 ครั้ง ก็ผ่าตัด เพื่อดูผลการให้คีโม แล้วก็ตัดมดลูก และรังไข่ออกหมด แล้วให้คีโมต่ออีก 6 ครั้ง ...ตอนนี้สบายดีค่ะ คนารู้จักรอบ ๆ ตัวบอกว่า นึกว่าพี่หน่องจะไม่รอดแล้ว ... พี่หน่องเชื่อว่า กำลังใจของเรา และความศรัทธาในแพทย์ที่รักษา รวมทั้งกำลังใจจากคนที่รักเรา ทั้งสามี ลูก และเพื่อน ๆ ทำให้มะเร็งแพ้เราค่ะ คุณคนหลังเขาสู้ ๆ นะคะ

หวัดดีค่ะพี่หน่อง ตอนนี้อยู่โรงพยาบาลค่ะรอเข้าห้องผ่าตัดพรุ่งนี้เช้าเก้าโมงค่ะ ตัดมดลูกก่อนค่ะส่วนรังไข่คุณหมอบอกว่าจะเข้าไปดูว่ามีปัญหามากไหม ตอนแรกก็กลัวเหมือนกันค่ะ แต่มาคิดอีกทีเจ็บตอนนี้ดีกว่าจะเจ็บตลอดชีวิตค่ะ ขอบคุณนะคะที่ให้กำลังใจผ่าแล้วจะเข้ามาคุยใหม่ค่ะเป็นกำลังให้เช่นกันค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณคนหลังเขา,

ขอโทษทีค่ะ ที่กว่าจะมาเห็นก็หลายวันผ่านไปแล้ว
สงสัยเดี๋ยวต้องประกาศ อีเมล์เอาไว้ในรายละเอียดบล็อกเลยดีกว่านะคะ เผื่อว่า ตอนวิกฤต จะได้มีการสื่อสารกันได้ทันควัน....(ควัน ที่เกิดจากจิตตก ฟุ้ง...อ่ะค่ะ)

ถึงตอนนี้ คงผ่าตัดแล้ว ได้ผลคืบหน้ายังไง ส่งข่าวคราวด้วยค่ะ ถ้าต่อไปพอจะมีเวลา ลองเลือกๆ อ่านประสบการณ์มะเร็งที่กวางเขียนเอาไว้นะคะ
ที่สำคัญ...บล็อกหัวข้อต่างๆ ทั้งหมดเขียนไว้ หลังจากพบว่าเป็นมะเร็งค่ะ คงพอจะเห็นชีวิตการอยู่กับมะเร็งของกวางได้.. และจะหาเส้นทางของตัวเองได้เจอในแบบที่ชอบค่ะ...

รอฟังข่าวคราวค่ะ
อีเมล์ของกวาง minieii@yahoo.com

ขอเป็นกำลังใจให้คนหลังเขา อย่าท้อนะ พี่เองหมอสงสัยว่ามะเร็งจากรังไขเข้ากระโหลกศรีษะแล้วพี่ไม่คิดอะไรมากหรอกคะเพราะไม่ได้มีอาการเจ็บตรงไหนเลย
พี่อยากทราบว่าทุกคนที่เป็นมะเร็งรังไข่ตรวจเลือดแล้วบอกว่มีเชื้อมะเร็งหรือค่ะ ของพี่หมอไม่เคยตรวจเลือดมะเร็งเลยสักครั้งหมอบอกว่าตรวจไม่ได้ คนหลังเขาสู้นะยังมีอาการต่างๆที่เราต้องสู้ให้ชนะมะเร็งให้ยาครบแล้ว จะทานยาต้มไหม ที่วัดนี้พี่ต้มทาน เพราะมีคนเป้นหมอบอกอยู่ได้3เดือนนำออกมาเหม็นแล้วตอนนี้6-7ปีแล้วเบอร์พระ086-7415378 ต้องโทรล่วงหน้า

ป้าเป็ดคะ,
การตรวจหาค่ามะเร็งโดยการเจาะเลือดทำได้ค่ะ เรียกว่าการตรวจหาค่า CA สามารถตรวจได้หลายตัวค่ะ ถ้าเป็นมะเร็งรังไข่ จะตรวจ CA 125 (ค่าปกติ 0 - 35 U/Ml ค่ะ )
CA 19-9 จะเป็นค่ามะเร็งลำไส้ CA 15-3 มะเร็งเต้านมค่ะ ส่วนอีกตัวหนึ่งจะเป็น CEA เป็นการหาค่ามะเร็งลำไส้อีกตัวหนึ่งค่ะ (รู้ไม่ละเอียดหรอกนะคะ พอตอบได้งู ๆ ปลา ๆ ค่ะ)

CA125 บางคนตัวเลขปกติค่ะ
แต่ก็ตรวจเจอเซลส์
เห็นว่าจากสถิติ ระยะ 1 ตัวเลข CA125 ของผู้ป่วยมะเร็งขึ้นแค่ร้อยละ 50 เองค่ะ ที่เหลือ ปกติ

มันเลยเป็นพวกมาเงียบๆ ไงคะ...

เป็นมะเร็งรังไข่เหมือนกัน ระยะที่1 ก็ตัดออกหมด รังไข่ทั้งสองข้างและมดลูก เมื่อวานซืนไปให้คีโมครั้งที่ 2 แต่คุณหมอให้กลับมารักษาโรคหวัดให้หายก่อน เลื่อนนัดให้คีโมไปอีก1สัปดาห์ ตอนนี้ผมร่วงเกือบหมดแล้วค่ะ แต่อาการข้างเคียงอื่นๆ ไม่มีเลย โดนเฉือนทิ้งหมดก็เลยเข้าสู่วัยทอง ตั้งแต่อายุ 37 เศร้าจริงๆ ลูกสาวคนเดียวเพิ่งจะอายุ 3ขวบเอง อยากทราบว่าคีโมครั้งต่อๆไป จะเป็นยังไงบ้าง จะมีผลข้างเคียงมากกว่าครั้งแรกมั๊ย

หนูอายุ 29 เป็นมะเร็งรังไข่ระยะ 1A ตอนนี้ตัดรังไข่ข้างซ้ายออกไปแล้ว ยังเหลือข้างขวา กับมดลูกอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าโรคนี้จะกลับมาอีกหรือป่าว...หนูยังไม่ได้แต่งงาน ยังไม่มีลูกเลย เฮ้อ...แล้วแบบนี้จะมีใครเค้าอยากแต่งกับคนที่เป็นแบบหนูบ้างไหมค่ะเนี่ย....เศร้าใจสุด ๆ....

คุณมิวคะ,
ตอนให้คีโม พี่หน่องมีอาการข้างเคียงไม่เหมือนกันเลย บางครั้งก็แค่อ่อนเพลีย บางครั้งจะมีอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อทั้งตัว แต่ไม่มีอาเจียน คลื่นไส้ค่ะ ที่สำคัญ ต้องพักผ่อน และกินอาหารที่มีประโยชน์ ทำใจให้สบายนะคะ

เรา อายุ 31 เป็นมะเร็งรังไข่ ระยะที่1 C
ตัดข้างซ้าย 1 ข้าง อีกข้างยังเหลือพร้อมมดลูก มีแฟนแล้ว ยังไม่ได้แต่งงานค่ะ
เราไม่เอาคีโมนะค่ะสภาพร่างกายและจิตใจไม่พร้อมค่ะ มุ่งมาทางธรรมชาติบำบัดและตอนนี้ทานชีวจิต และจะคอยตรวจร่างกายบ่อยๆค่ะ
ทราบมาว่าเคมีบำบัดจะมีผลต่อมะเร็งรังไข่ปานกลาง และต่อไปจะดื้อยา ขอให้ทุกคนหายขาดนะค่ะ และเข็มแข็งค่ะสู้ๆๆๆ

ตอนนี้ เตรียมตัว เข้าผ่าตัด กลัวมาก เครียด ! พอดี เสิร์ท Search มาเจอ เลยอยากเล่าบ้าง เป็นมะเร็ง เหมือนกัน ค่ะ อาการประจำเดือนมามากเป็นมานานหลายปี เป็น ๆ หนักบ้าง กระปริบประปอยบ้าง ตอนแรกคิดว่าเป็นไทรอยด์ เป็นพิษ กำเริบ แต่เจาะเลือด ทีไรไม่เจอ (เคยเป็น เมื่อ 10 ปีก่อน) แต่มา 2-3 ปีหลังมานี้ มาทุกวันเป็นก้อน ปัสสาวะใส่กระโถนออกมาเป็นก้อนและน้ำเลือดเต็มเลย พรวดออกมานึกว่าเป็นปัสสาวะ แต่ไม่ใช่ ผ้าอนามัยเอาไม่อยู่ ต้องใช้ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ใส่แทน ตอนหลังตกเลือดมากจึงไปขูดมดลูกที่โรงพยาบาลจังหวัด หมอ ให้เลือด 1 ถุง น้ำเกลือ 2 ถุง นัดดูผลชิ้นเนื้อพบว่า เป็น มะเร็งเยื่อบุโพรงมดลูก eneometrioid adenocarcinoma grade I จะส่งตัวเข้าราชวิถี หรือสถาบันมะเร็ง เลย เราตกใจมาก ช็อค แต่บอกหมอ ขอทำใจ ตั้งตัวก่อน แล้วตัดสินใจไป รพ.รามา เพราะเคยไปเมื่อ มค.48 แต่หมอ บอก ประจำเดือนยังไม่หยุด ถ้าขูดสดจะทนไหวหรือ ตกเลือดไม่มีเตียงนะ มีญาติมาด้วยหรือเปล่า ไม่มีมาก็ไม่ทำให้ (พอดี เราพาแม่ไปตรวจไตวายที่ แผนกอายุรกรรม ไปแค่ เรากับแม่ เลยไม่กล้าขูด) หมอให้ยามากิน แล้วพอค่อยยังชั่วก็ คิดว่าไม่เป็นไร เรื่องของเราไว้ก่อน เรื่อง แม่ เรื่องพ่อ (ป่วยเป็นระบประสาท สมองลีบ และมีจุดที่ปอด) ทำให้เสร็จก่อน จนปี 2550 ทนไม่ไหว ตกเลือด ไป รพ.ไปขูดเจอ เศร้ามาก นอนไม่หลับ ตอนแรกหมอกลัวเรื่องไทรอยด์ เป็นพิษ ที่เคยเป็น มาก่อน แต่ต้องตรวจให้แน่ใจอีกที เพราะ หมอบอกว่าผ่ามะเร็งไม่ค่อยตาย ผ่าไทรอยด์กลัวจะตายมากกว่า ปรากฏว่าตรวจแล้วไม่เป็น หมอ อินเทิร์นปี 6 วินิจฉัย ผ่าได้ (ตอนแรกซักเราใหญ่เลย สุดท้ายก็ต้องเชิญอาจารย์หมอมาดู ค่อยยังชั่วหน่อย ไม่งั้นจิตใจก็ยังเครียดหนักอยู่ นัดผ่า 26 ตค.2550 แต่ไม่รู้โชคดีโชคร้อย หมอให้พยาบาลโทร บอก เลื่อนผ่าขึ้นมาเป็น 12 ตค.2550 บอกตามตรง กลัวมากค่ะ กระวนกระวาย คิดทั้งวันทั้งคืนเลย ดูเน็ททุกเว็บที่เกี่ยวข้อง ยิ่งดูก็ยิ่งอยากร้องไห้ เพราะกลัวมาก พอมาอ่านกระทู้ ที่นี่ บอกตามตรงก็ยิ่งกลัวมากขึ้น ไม่รู้จะทำยังไงดี เลยขอระบาย ขอปล่อยอารมณ์เครียดบ้าง ขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้

คุณ SU.ฯ คะ,
อย่ากลัวไปเลยนะคะ ดูแตคุณมินนี่ที่เขียนบล็อคนี้สิคะ เธอประสบอาการหลาย ๆ อย่าง จนวันนี้เธอก็อยู่ย่างมีความสุข
พี่หน่องเอง ก็เคยมีอารมณ์เดียวกันกับคุณ และยิ่งแล้วใหญ่เพราะมันเป็นระยะสุดท้าย หมอไม่รับรอง แต่ด้วยกำลังใจจากทุกคนรอบข้าง และสำคัญที่สุดคือเราเองต้องเข้มแข็งค่ะ ต้องรีบทำใจเตรียมรับกับทุกสถานการณ์ให้ได้ ถ้าใจเราสู้ มะเร็งมันจะกลัวเราค่ะ พี่หน่องผ่ามา 2 ครั้งแล้ว (ก่อนให้คีโม และ หลังให้คีโม 6 เดือน) ก็ไม่มีอะไรน่ากลัวอย่างที่เคยคิด เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอบคุณมาก มากค่ะ สำหรับกำลังใจ ของ พี่หน่อง ขอเรียกพี่นะคะ (ไม่แน่ใจเรื่องอายุ) ตอนนี้เตรียมตัว เตรียมอุปกรณ์ เครื่องใช้ที่จำเป็น พอดีญาติ ๆ ติดงานหมด ลากันไม่ได้เลย น้อง ๆ ไม่ว่างกันเลย ไม่รู้ว่า ไปคนเดียว หมอ จะยอมให้เข้าหรือเปล่า คงไม่เป็นไรมั๊ง เพราะวันแรกให้ไปเตรียมสวนลำไส้ รอผ่าตัดวันที่ 12 ตค.2550 (น้องแลกเวรได้วันศุกร์วันเดียว)
ตอนนี้ รู้สึกกลัว ถ้าไม่ตาย ก็มากลัวเจ็บอีกละ! ทามมายไม่หยุดคิดก็ไม่รุ แล้วทามมาย ใบแจ้งรายการ เขาให้อยู่ห้องเตียงสามัญ ค่าเตียง 350 บาท ต่อวัน ทามมายไม่ให้เราอยู่ห้องพิเศษ (พิเศษรวมก็ได้)( เพราะตอนอยู่ รพ.จังหวัด อยู่ห้องรวมสามัญ ห้องน้ำไกลมาก ลำบากมากเลยมีเด็กทารก 4-5 คนร้องกันทั้งคืน เราไม่ได้นอนเลย)
เฮ้อ จะบ้าแล้วจ้า
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณอีกครั้งนะคะ
ด้วยรักและเคารพ

คุณ SUฯ คะ,
พี่หน่องทราบดีค่ะว่าช่วงนี้ต้องกังวลมากแน่ ๆ ....0เอางี้ พี่หน่องให้เบอร์โทร.ฯ ของพี่หน่อง เผื่ออยากคุยกันนะคะ 081-7608725 ค่ะ เพราะตอนที่พี่หน่องเริ่มเป็น คนที่อยากคุยด้วยที่สุดคือ คนที่เป็นมะเร็งมาก่อน แล้วเขาทำยังไงถึงอาการดีขึ้น คุยกับคนอื่นก็ไม่เหมือนกับคุยกับคนที่เคยเป็น ถ้าสะดวกคุยก็โทร.มาได้เลยนะคะ ยืนยันค่ะว่าเป็นกำลังใจให้....สู้ ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณ Su.,

กวางเพิ่งกลับจากค่ายธรรมชาติบำบัดมาค่ะ
ถ้ากลัวโรงพยาบาลมากๆ ก็ไม่ต้องไปดีมั้ยคะ
ไปธรรมชาติบำบัด ให้ร่างกายเยียวยาตัวเอง
มีทางเลือกที่จะรอดได้อีกทางค่ะ

ถ้าตัดสินใจได้ ไม่เอาการผ่าตัด ไม่เอายา
รีบมาได้เลย ช่วงนี้ มีคอร์สฝีกอบรมและฝีกปฏิบัติ
จะเริ่มวันที่ 13 ตุลาคมนี้ค่ะ ที่เสถียรธรรมสถาน
อาจจะเต็มแล้ว แต่ถ้าสนใจจริงๆ เดี๋ยวขอเขาได้

เพราะท้ายที่สุด สำหรับกวาง ประสบการณ์ที่บำบัดมะเร็งร่วมกับธรรมชาติบำบัดมานั้น สรุปได้ว่า การใช้ธรรมชาติบำบัดล้วนๆ แบบไม่ใช้ยา ไม่ผ่าตัด ไม่กินวิตามิน แต่ใช้พลังสดจากอาหาร พลังชีวิตจากแสงแดด ให้ร่างกายได้ใช้พลังของตัวเองเยียวยา เป็นคำตอบแรกและเป็นคำตอบสุดท้ายของทุกคนค่ะ

โทรศัพท์แบตหมดค่ะ ลืมเอาสายชาร์จจากอีกบ้านนึงมา
ถ้าจะติดต่อกลับมา อีเมล์นะคะ minieii@yahoo.com ช่วยเขียนเบอร์โทรให้ติดต่อกลับค่ะ รับเรื่องแล้วจะโทรกลับทันที ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่หน่อง,
พี่หน่องคะ เดี๋ยวจะโทรหานะจ๊ะ
ไม่ได้เมล์ไปคุย แต่จะโทรคุยเลย อิอิ...

อายุ 28 เพิ่งเคยตรวจสขภาพประจำปีครั้งแรก ค่าเลือดของการตรวจมะเร็งรังไข่ 376.1 ที่แลบให้รีบไปที่ศูนย์มะเร็งแห่งชาติ ก้อกะว่าจะไปเร็วๆนี้ กลัวจังเลยคะ ยังไม่เคยไปตรวจมะเร็งปากมดลูกด้วย ไม่รู้จะเป็นทั้งสองอย่างรึเปล่า

คุณ แพท,

อย่าเพิ่งกลัวค่ะ
บางทีมันแค่ เป็นการอักเสบในอุ้งเชิงกราน
Positive thinking เอาไว้ก่อนนะคะ

แต่ถ้าหากผลมันออกมา ไม่เป็นที่น่าพอใจ
ค่อยตั้งหลักกันได้............ร่างกายก็เยียวยาตัวเองได้ด้วยนะคะ

ผลเลือดที่คุณหน่อง ว่าก็ไม่เคยตรวจ ตรวจเลือดตอนจะให้เคมีว่าร่างกายพร้อมจะให้หรือเปล่าเท่านั้น ตอนนี้ ไม่มีอาการอะไรนอกจากขาชามากลำคราญแต่ทนได้ คุณหมอบอกเพียงว่ามะเร็งรังไข่ชนิดนี้ตรวจเลือดไม่ได้เท่านั้น
อาการอื่นๆค่อยดีขึ้น เพราะความเครียดเรื่องมะเร็งกระเด็นไปกระโหลกศรีษะรู้สึกจะเป็นหมัน มันอาจจะไม่ใช่ดูอาการและติดตามผลต่อ

ป้าเป็ด

เป็นกำลังใจให้นะ

รักษาสุขภาพ นะ

ptch

ป้าเป็ด

ปัญหามีทางแก้ บนความทุกข์ก็ยังมีความสุข

ทำสมาธิ แล้วนอนหลับดีนะ

หลับฝันดี

สวัสดีค่ะ ป้าเป็ด และยินดีต้อนรับคุณ PTCH ด้วยค่ะ,

ป้าเป็ดคะ กินผลไม้มากๆ นะคะ บางมื้อกินแทนข้าวเลยก็ดีค่ะ ผลไม้จะช่วยล้างพิษได้ดี จริงๆนะคะ

เพราะว่า กวางกินผลไม้ 3 มื้อ มา 10 วันแล้ว (ทั้งหมด 30 มื้อ มีกินข้าวกล้อง กับยำผักลวกไปแค่ 3 มื้อเที่ยง)
ได้กลิ่นยา ปนออกมากับฉี่... ทั้งๆ ที่ช่วงนี้ งดยา และวิตามินต่างๆ มา ได้ 2 สัปดาห์....

ลองดูค่ะ ว่าจะได้ผลยังไง อาจจะมีผลเรื่องขาที่ชาอยู่ อาจจะดีขึ้น....
กวางได้ของแถมมาด้วย คือ ตัวผอมลง หุ่นดีขึ้น อ่ะนะ

หมอเคยบอกว่า เรื่องปลายมือปลายเท้าชา พอฤทธิ์ยาเคมีบำบัดมันลดลง มันจะอาการเป็นปกติ แต่อย่างไรก็ดี เคยอ่านหนังสือเกี่ยวกับผลข้างเคียงของเคมีบำบัด คือมันทำลายปลายประสาทด้วย... ถ้าหากมีคนใกล้ตัว ฝึกโยคะ ให้เค้าช่วยสอนท่าง่ายๆ แบบพื้นฐาน จะช่วยให้การไหลเวียนโลหิตดีขึ้นมาก แก้ปัญหาชาได้บ้างค่ะ

กวางไม่มีอาการปลายมือปลายเท้าชาแล้ว
มีแต่อาการเส้นตึง ถ้าหากช่วงไหนไม่ได้ฝึกโยคะหลายๆ สัปดาห์ จะออกอาการเส้นตึงให้เห็นชัดเจนเลยค่ะ โดยเฉาพะ เส้นที่ขา เวลายืดเหยียด เอามือแตะปลายเท้า...ตึงได้ใจ..

ทุกวันนี้เข้าวัดฟังธรรมมะทุกวันพระมีชีวิตอยู่ได้แค่ไหนก็เอาเท่านั้นไม่ซีเรียส...นั่งสมาธิตอนเช้า6โมงประมาณ15นาทีรู้สึกดีมากๆๆ..ชอบทานอาหารรสจัดทานแกงจืดอยากจะอ๊วกแตก..... เวียนศรีษะถ้าเจอแดดและฝนต้องหลบเอาย้อมผมแล้วนะ...(หัวหงอกเกิดจากการเข้ายา)แค่15นาทีเลยรีบล้างออก.. ไม่กล้าทำเล็บกลัวติดเชื้อ.. แป้งทาบางๆๆ(แคร์)ทาลิปมันป้องกันเชื้อโรคเข้าปากค่ามะเร็งเพิ่มขึ้นจาก13เป็น14%(หลอยทานช็อกโกแลต)..โม้มามากแล้วสุดท้ายขอเป็นกำลังใจให้คนหัวอกเดียวกันมีสุขภาพที่ดีมีกำลังใจที่เข้มแข็งเอาไว้ต่อสู้กับโรคร้ายให้เรามีอายุยืนยาวนานอยู่กับคนที่เรารักได้ตลอดไป....ตราบนานเท่านาน....สาธุ..เด้อ..

ขอบคุณน้องกวางมากที่เป็นกำลังใจ มีอีกเรื่องที่สงสัยคนที่เป็นมะเร็งรังไข่นอนกับแฟนได้ไหม พี่เห็นหมอไม่ห้าม
ตัวพี่เองเวลาเดินเร็วๆ เหมือนปากมดลูกบีบตัวมากต้องหยุดยืนนิ่งๆสักพัก ก็หายบางครั้งนั่งรถนานๆเจ็บช่องคลอดหนักๆ เหมือนมันบีบตลอดเวลา หมอตรวจมะเร็งปากมดลูกแล้วปกติ ช่วยตอบพี่ด้วย เพราะถามหมอๆไม่ได้ให้คำตอบสักที บอกให้ทำใจ เดี๋ยวก็ชิดไปเองคะ

พี่ ๆ ค่ะ หนูเพิ่งผ่ามะเร็งรังไข่ข้างซ้ายมาได้เกือบ 3 เดือนแล้ว ก็เลยไปตรวจเลือด พอดีกับรู้สึกว่าท้องมันบวม ๆ ไม่รู้เป็นเพราะไขมันหรือป่าว คุณหมอก็เลยอุลตร้าซาวน์ให้ ผลปรากฏว่า พบก้อนขนาด 2.2 ซม. คุณหมอบอกว่าน่าจะเป็นถุงน้ำ แต่พอเห็นหน้าหนูคิ้วขมวดติดกัน คุณหมอก็เลยบอกว่า งั้น CT scan ดีมั้ย เผื่อความสบายใจ พรุ่งนี้หนูจะไปตรวจแล้ว เฮ้อ....ตัวหนูเองก็กลุ่มใจจะแย่ เพราะมันเหลือข้างเดียวแล้ว แต่ก็พยายามไม่เครียด ถ้ามันเป็นก็รักษากันไปตามขั้นตอน แต่แม่หนูสิค่ะ เครียดมากกว่าหนูเสียอีก คิดทุกวันเลยว่า ก้อนนั้นจะเป็นแค่ถุงน้ำ หรือ ก้อนมะเร็ง.....ทุกวันนี้หนูก็พยายามสวดมนต์ นั่งสมาธิ แต่ใจมันก็คอยวอกแวก ฟุ้งซ่าน หนูควรทำไงดีค่ะ กลัวจังเลยค่ะ..ไม่รู้ผลจะออกมาเป็นยังไง

สวัสดีค่ะ ป้าเป็ด,

เอาประสบการณ์ของตัวเองก่อนนะคะ
หลังผ่าตัดหายดีแล้ว หมอไม่ได้ห้ามเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ค่ะ

แต่ว่า ตอนแรกๆ ที่ให้เคมีบำบัดและช่วงหลังจากการให้เคมีบำบัด อาจเป็นเพราะผลของเคมีบำบัดหรือการขาดฮอร์โมนจากการตัดรังไข่ทั้งสองข้างออกไป (รวมถึงมดลูก ปีกมดลูกทั้งชุด) ทำให้ช่องคลอดแห้ง ระหว่างมีเพศสัมพันธ์จะมีการหล่อลื่นไม่เพียงพอ... หมอแนะนำให้ใช้ พวก KY Jelly และสั่งให้ใช้ยาฮอร์โมนทาที่ช่องคลอด

พอได้อ่านใบกำกับยา ที่แนบมากับกล่องยา เห็นฮอร์โมนนี่มีผลข้างเคียงเยอะแยะ เลยไม่ได้ใช้....

พอเวลาผ่านไป 2 ปี รู้สึกได้ว่า ช่องคลอดไม่แห้งแล้ว เป็นปกติดี...ใช้งานได้ปกติ
-----------------------------------------------------------------------

สำหรับเรื่องเจ็บช่องคลอด หมอบอกว่า "จะชินไปเองเหรอคะ??" แปลว่าอะไรคะ แปลว่าการผ่าตัดทำให้เกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ แล้วให้เราทำใจยอมรับหรือคะ?

กวางไม่มีอาการนี้ค่ะ แต่ว่า การใช้ท่าโยคะบางท่าช่วย น่าจะได้ผลค่ะ เพราะมันเป็นการบริหารอวัยวะภายใน และสร้างความสมดุล เอาท่าที่จัดสมดุลในช่องท้องน่ะคะ ลองดู

น้อง Bowy,

มะเร็งที่พบก่อนหน้านี้ คงจะเป็นชนิดที่ไม่ร้ายแรงมังคะ ไม่งั้นคงต้องให้เคมีบำบัดไปแล้ว...เพราะฉนั้น ถึงจะเป็นอีกข้าง ก็คงจะไม่น่าห่วงอะไร

แต่ว่า ถ้ามันเป็นแล้วเป็นอีกนี่ ต้องพิจารณาค่ะว่า ควรจะเปลี่ยนวิถีชีวิตการกิน การอยู่ การทำงาน และภาวะจิตใจอย่างไรบ้าง ดีมั้ยคะ??

น้องBowyค่ะอย่าคิดมาก ถ้าเราเป็นก็รักษาดูของพี่กับพี่หน่องซิ เราเป็นระยะ3cแล้ว เรายังรอด ไม่มีอะไรน่ากลัว ร่างนี้ก็ไม่ใช่ของเรา ทุกคนหนีความตายไม่ได้ แต่ทำอย่างไรให้เราอย่าเจ็บอย่าทรมารกับโรค เราต้องรักษา เราต้องรอด คิดอะไรให้เราสบายใจ อย่าท้อแท้กับชีวิตเด็ดขาด
พี่ขอให้น้องตั้งสมาธิท่องว่า พุทธังรักษามะเร็งหาย ธรรมังรักษามะเร็งหาย สังฆังรักษามะเร็งหาย เวลานึกได้ตอนไหนท่องตอนนั้น ให้ใจเรารักษาใจเรา ขอให้หายน่ะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ

เห็นด้วยกับน้องกวางและป้าเป็ดทุกประการค่ะ ที่สำคัญทางด้านอารมณ์ , จิตใจ ถ้าเรารักษาใจเราได้อย่างป้าเป็ดว่า รับรองค่ะว่าช่วยได้มากจริงๆ อย่างพี่หน่อง หมอคิดว่าจะไม่รอดแล้ว แต่เราสู้ ๆ ....จนวันนี้ผ่านมา 1 ปี กับ 2 เดือน สบม. สบายมากค่ะ ... เป็นกำลังใจให้นะคะ

น้องกวางคะ พี่หน่องส่งอีเมลล์มา เมื่อ 21 ต.ค.50 แห่ะ ๆ สงสัยว่าจะส่งไม่สำเร็จอีกแล้ว... เดี๋ยวว่าง ๆ เขียนใหม่เน๊าะ
ป้าเป็ดคะ ว่าง ๆ หน่องจะโทร.มาคุยด้วยนะคะ

พี่ Minie' ป้าเป็ด และพี่หน่อง
ขอบคุณนะคะ สำหรับกำลังใจ และคำแนะนำ ของพี่ ๆ ทุกคน แต่ตอนนี้หนูมีเรื่องกังวลอีกแล้วค่ะ คือ ผล CT Scan ออกมาแล้ว ไอ้ก้อนที่กังวลว่าจะเป็นเนื้อร้าย กลับกลายเป็นแค่ถุงน้ำธรรมดา แต่ปรากฏว่ามีอย่างอื่นที่น่ากังวลกว่า คือ ต่อมน้ำเหลือง บริเวณอุ้งเชิงกราน ทั้งสองข้าง มีอาการบวม ซึ่งเมื่อปรึกษา อ.หมอที่ผ่าตัดให้ (หนูผ่าที่ รพ.พุทธชินราช พิษณุโลก ค่ะ) ก็เห็นควรว่าควรจะผ่าตัดอีกครั้ง เพื่อดูว่าต้อมน้ำเหลืองที่โตนั้น เกิดจากการแพร่กระจายของเซลล์เนื้อร้ายหรือไม่ เพราะถ้าใช่ นั่นก็หมายถึงว่า ระยะของโรคจากเดิม 1A จะเปลี่ยนเป็นระยะ 3 ทันที
ทีแรกหนูก็ทำใจแล้วค่ะ ว่าผ่าก็ผ่า...เป็นไงเป็นกัน แต่คุณแม่หนูท่านกังวลมาก เลยพาหนูไปตรวจที่ รพ.รามาธิบดี อีกครั้ง โดยมี พญ.สฤกพรรณ วิไลลักษณ์ ซึ่งเป็น อ.หมอ ด้านมะเร็งนารีเวช ที่นั่นตรวจให้ ผลสรุปคือ อ.หมอที่นี่คิดว่าไม่น่าจะใช่เซลล์มะเร็ง คุณหมอก็เลยคิดว่ายังไม่ต้องผ่าตัด แต่นัดตรวจ MTI ตอนต้นเดือน ธ.ค.
หนูยังแอบกังวลไม่ได้อยู่ดีค่ะ ว่าถ้าอาการต่อมน้ำเหลืองบวมเนี่ย เกิดจากเซลล์มะเร็งแพร่กระจายจริง การทิ้งระยะไว้ประมาณ 1 เดือนกว่า มันจะช้าไปหรือป่าวสำหรับการรักษา ....
ขอโทษนะคะ ที่หนูเขียนบรรยายมาซะยาวเชียว...หนูอยากได้ความคิดเห็นของพี่ ๆ ค่ะ ถ้ายังไงรบกวนพี่ ๆ ด้วยนะคะ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ

พิมพ์มาตั้งเยอะพอส่งข้อความหายหมด น้องbovy อย่ากังวลให้มากระยะไหนก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ น้องได้อาจารย์หมอที่เก่งระดับประเทศ หมอท่านนี้เขียนหนังสือเรื่องมะเร็งรังไข่ ท่านถนัดด้านนี้อยู่แล้วมันอาจไม่ใช่เนื้อร้าย
ทำใจให้สบายๆ แม่ของป้าสอนว่าหากเรายังเดินได้เราก็ต้องไปรักษา ป้าเคยท้อมาก วันหนึ่งไปเยี่ยมคนเป็นอัมพฤตเขานอนนิ่งกับที่ จะกินก็บอกไม่ได้ ช่วยตัวเองไม่ได้เลย เรายังกินได้ ถ่ายได้ เราช่วยตัวเราได้ อย่าคิดมาก
เลย เอาความดีที่สร้างมาตลอดชีวิต สวดมนต์ให้คลาดแคล้วจากโรคร้าย ขอเป็นกำลังใจให้ อย่าปล่อยจิตใจให้ฟ้งซ่าน คิดให้มีความสุขเพียงวันนี้ก่อนพรุ่งนี้อย่าไปนึกถึงขอให้โชคดี ทุกคนเขาเป็นกำลังใจให้อยู่แล้วน่ะค่ะ

น้อง Bowy,

ดีใจด้วยจ้าที่ไม่เนื้องอกไม่มีปัญหาเป็นเนื้อร้าย

เรื่องต่อมน้ำเหลืองบวม ดูมันไปก่อนได้แหละค่ะ
เชื่อมือ พญ.สฤกพรรณ
ป้าเป็ดพูดถูกว่า "น้องได้อาจารย์หมอที่เก่งระดับประเทศ หมอท่านนี้เขียนหนังสือเรื่องมะเร็งรังไข่"

พี่กวางได้อ่านแล้ว มีภาษาแพทย์ทั้งน้าน...555 กว่าจะอ่านได้พอรู้เรื่อง
ตั้งสติอยู่นาน....แต่แล้วก็รวบรวมมาเป็นฉบับย่อ รวมกับข้อมูลอื่นๆ ที่ได้จากอินเตอร์เนทด้วย
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=minieii&month=19-08-2007&group=9&gblog=5

ไม่ต้องกังวล แต่ว่า ควรหันกบับมาสนใจ
"การดูแลสุขภาพแบบองค์รวม"

จะเป็นชีวจิต จองหมอสาทิส
แมคโครไบโอติกส์
ธรรมชาติบำบัดเสริมรักษาการแพทย์แบบแผน แนวบัลวี
หรือธรรมชาติบำบัด 100% แนวหมอเจคอบ

เพราะชีวิต ไม่ใช่เรื่องอาหารอย่างเดียว ....

สวัสดีป้าเป็ด และพี่หน่อง,
ขอบคุณที่แวะมา เป็นกำลังใจให้กับคนที่เข้ามาเยี่ยมบล็อก
ประสบการณ์ของแต่ละคนจะช่วย ให้มีทางเลือกที่มากขึ้น
เพราะจริตของแต่ละคน พื้นฐานของแต่ละคนต่างกัน
ความพร้อมก็ต่างกันด้วย หนทางการบำบัด มีทางเดินหลายเส้น
ซึ่งล้วนแล้วแต่ มุ่งไปสู่ความสงบ สว่าง และเป็นสุข จริงมั้ยคะ???

เมื่อวานได้ยินเสียงพี่หน่องมาตามสายโทรศัทพ์
ชื่นใจจริงๆ....

หนูอย่ากรู้เกี่ยวกับเรื่องมะเร็งรังไข่หนูต้องทำเป็นการบ้านหนูไม่รู้สาเหตุที่เป็นโรคมะเร็งรังไข่กับอาการและก็การป้องกันแล้วก็มีอีกอย่างหนึ่งคือการรักษาหนูอย่างรู้มากหนูก็เลยมาถามคะอย่าลืมตอบด้วยนะคะถ้ามีใครตอบหนูจะขอบคุณมากคะนะคะตอบด้วยนะนะนะนะนะนะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะขอบคุณนะคะ

น้องซันซัน,

ตามลิงค์นี้ไปเลยค่ะ

https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=minieii&group=9

พี่กวางค่ะ อาหารแบบแมคโครไบโอติกส์ เนี่ย....อ่านข้อมูลจากเว๊ปพี่แล้ว แต่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจอย่างท่องแท้เท่าไหร่นัก อยากจะถามพี่กวางว่า อย่างเช่น "น้ำผึ้ง" เนี่ย ทานได้ไหมค่ะ... แล้วพวกธัญพืช เช่น งาดำ ก็ห้ามทานหรือค่ะ.... อย่างให้พี่กวางช่วยแนะนำอาหารที่ควรทาน และไม่ควรทานหรือห้ามทาน ให้หน่อยค่ะ อ้อ...พอดีหนูมีพี่สาวเป็นมะเร็งรังไข่ ค่ะ ก็เลยอยากจะช่วยเค้าหาข้อมูลเรื่องอาหาร ขอบคุณมาก ๆ นะคะ

ตามไปอ่านที่ลิงค์ https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=minieii&group=3

ถ้ามีคำถาม ค่อยถามอีกนะคะ

สูตรที่ใช้ เป็นสูตรบัลวีค่ะ
คือคุณหมอรวมเอาหลายๆ สูตรมาปรับให้เข้ากับคนไข้ที่เป็นมะเร็ง

น้ำผึ้ง : สูตรบัลวีกินได้ สูตรแมคโครไบโอติกส์ไม่ให้ เพราะเขาไม่กินน้ำตาลเลย สูตรธรรมชาติบำบัดอินเดียหมอเจคอบ ให้กินน้ำผึ้งได้ แต่ต้องไม่โดนความร้อน (ถ้าเพิ่งกินซุปร้อนๆ เข้าไป ก็ยังไม่แนะนำให้กินน้ำผึ้งตามไป)

ธัญพืช เช่น งาดำ ถั่วต่างๆ ทางบัลวีไม่ให้กิน เพราะต้องการให้จำกัดปริมาณไขมัน และโปรตีน เพราะไขมันจะทำให้ร่างกายทำงานหนักโดยไม่จำเป็น โปรตีนเป็นอาหารของมะเร็ง ให้เอาโปรตีนจากข้าวกล้อง ข้าวโพดและจมูกข้าวสาลีเป็นอาหารหลัก แต่ถ้าเรารู้ว่า กินอาหารหลักไม่ค่อยพอ อาจจะยืดหยุ่นมีงาดำ มีถั่วนิดหน่อยได้....

ขอถามเพิ่มเติมอีกหน่อยนะคะพี่กวาง น้ำเต้าหู้นี่ทานได้ไหมค่ะ เพราะพี่สาวผอมลงมาก หลังจากควบคุมเรื่องอาหาร ทั้ง ๆ ที่ก็ทานครบ 3 มื้อนะคะ กลัวเค้าจะได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ แล้วจะไม่มีภูมิต้านทานกับโรคมะเร็งน่ะค่ะ

ขอโทษนะคะพี่กวาง หนูขอรบกวนถามอีกข้อค่ะ เมื่อกี้ลืมพิมพ์ค่ะ แหะ ๆๆ น้ำมะพร้าว ทานได้ไหมค่ะ หนูกลัวว่าในน้ำมะพร้าวจะมีสารเร่งฮอร์โมน ขอบคุณมาก ๆ นะคะ พี่กวาง

สูตรมันมีหลายสูตรเนอะ....
เราก็ปรับใช้อย่างที่บอก ถ้าเราแน่ใจว่า เรางดเนื้อสัตว์ ไข่ นม งดโปรตีนจากธัญพืชอื่นๆ แล้ว

การดื่มน้ำเต้าหู้ 1-2 แก้วต่อวัน หรือเต้าหู้ 1 แผ่นต่อวัน หากกินข้าวกล้องได้ไม่พอ 5 ทัพพีต่อวัน แล้วในน้ำเต้าหู้ก็มีไฟโตเอสโตเจน ทำให้เพิ่มฮอร์โมนที่ขาดไปจากการตัดรังไข่ด้วย....แต่ก็อย่ามากเกินไป

ส่วนน้ำมะพร้าวอ่อน หลายคนบอกว่า มีฮอร์โมนปริมาณมาก
สูตรบัลวีไม่ให้คนเป็นมะเร็งรังไข่ดื่ม....หากอยากดื่มจริงๆ ให้ดื่มน้ำมะพร้าวเผา...

แต่สูตรธรรมชาติบำบัดหมอเจคอบ ไม่สนใจเรื่องฮอร์โมน แต่สนใจว่า น้ำมะพร้าวอ่อนสด มีพลังชีวิต และดื่มเข้าไปจะมีคุณค่าอาหาร เกลือแร่ ความบริสุทธิ์ ที่ดีมากๆ ต่อร่างกาย แม้แต่ในวันมีประจำเดือน ก็ให้ดื่มได้..... โดยดื่มแทนการกินอาหารที่ต้องเคี้ยว เพราะน้ำมะพร้าวจะถูกดูดซึมในร่างกายได้ โดยระบบย่อยแทบไม่ต้องใช้พลังงานมาย่อย และดูดซึมได้หมดภายใน 5-10 นาที

สำหรับพี่กวางตอนนี้ ดื่มน้ำมะพร้าว เฉพาะวันที่ต้องการอดล้างพิษ ใช้สลับบางมื้อ กับการดื่มน้ำผลไม้คั้นสดแยกกาก
ซึ่งวันที่ไม่เคี้ยว จะมีแค่สัปดาห์ละ 1 ครั้งเท่านั้น
เพราะงั้น น้ำมะพร้าว และฮอร์โมน คงจะไม่มากเกินไป...

น้ำผลไม้คั้น และน้ำผักคั้น จะเป็นเครื่องดื่มที่รองลงมาจากน้ำมะพร้าว คนเป็นมะเร็งรังไข่ น่าจะพิจารณาดื่มน้ำผลไม้ น้ำผักคั้น ดื่มได้มากถึง 8 แก้วต่อวัน จากสูตรบัลวี

อีกอย่างหนึ่ง ที่ทั้งสูตรบัลวี และสูตรธรรมชาติบำบัดแนะนำให้ดื่ม สำหรับผู้เป็นมะเร็ง ว่าได้ผลดีมากคือ
น้ำคั้นจากกล้าข้าวสาลีสด (Wheat Juice) ให้คั้นสด แล้วผสมน้ำเปล่า น้ำจะเป็นสีเขียวสดใส น่าดื่ม....ดื่มได้ทุกวัน...

เรื่องความผอมที่เกิดจากปรับเปลี่ยนอาหาร
ปกติจะผอมลงจากธรรมดา 3-5 กิโลกรัม แล้วจะคงที่ ไม่ผอมไปอีก....ไม่ต้องกลัวเรื่องผอม วันที่กินไม่ได้ ให้ดื่มน้ำผลไม้ น้ำผัก ผลไม้ กล้วยน้ำว้า ข้าวกล้องต้ม เรียงขึ้นมาตามลำดับเท่าที่จะกินได้

ช่วงที่เม็ดเลือดขาวต่ำ ถ้ากินอาหารสดไม่ได้ ก็กินพวกกล้วยน้ำว้านึ่ง มันเทศนึ่ง ข้าวกล้อง ข้าวโพดต้ม...จะทำให้ไม่ผอม...

เพิ่งกลับมาจากผ่าตัด ค่ะ (เข้าผ่าตัด 26 ตค.2550) คิวแรก 9.00 น. ตื่นมาตอน บ่าย 14.00 น. เหนื่อย อาเจียน และ ไอ ตลอดเวลาเลย กินข้าวก้สำลักบ่อย นอนราบก้ไอ เฮ้อ ไม่รู้ทำกรรมอะไรไว้ ทรมานจัง
อยากรู้ว่าพวกพี่ ๆ คุณ ๆ รักษาอยู่ รพ.ไหนกันบางคะ ...ตอนนี้อยู่บ้าน ได้ 7 วันแล้ว มีแต่กิน กับถ่าย ...(ฉี่ยาก อึ ยาก เจ็บปวดแผล น่าดูเลย......อยากรู้วิธีปฏิบัติหลังผ่าตัดจาทำยังไงต่อคะ นี่

ของโบว์ผ่าตัดเมื่อปลายเดือนกรกฎาคม 50 ที่ผ่านมาค่ะ แต่โชคดีที่โบว์ไม่มีอาการไอ อาเจียน หรือมีเสมหะ ก็เลยไม่ค่อยเจ็บแผล จะมีก็แต่ต้องกลั้นหัวเราะ เพราะเวลาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันทีไรน้อง ๆ มักจะคุยแต่เรื่องชวนหัวเราะทุกครั้งเลย ไม่สงสารคนป่วยที่แผลตรงพุงยังไม่หายอ่ะ สงสัยคงต้องให้พี่กวางช่วยตอบปัญหานี้แล้วล่ะค่ะ

คุณ su.suksiritarworn,
ผ่าตัดปลอดภัยดีแล้วก็ยินดีด้วยค่ะ

ดูแลตัวเองหลังผ่าตัด ก็..ไม่มีไรมาก
อย่าเพิ่งขึ้นลงบันไดบ่อยเกินไป ตอนนั้น แม่ให้โควต้าแต่วันละครั้งเอง กำชับว่า ถ้าจะเดินลงบันไดมาทำอะไรให้คิดซะก่อน เพราะให้วันละครั้งเดียว

พี่สาวที่เป็นพยาบาลอยู่ออสเตรเลีย กำชับว่า ไม่ให้ยกของหนัก แถมด้วย ห้าม ดึง ดัน ผลัก ด้วย เพราะมันใช้กล้ามเนื้อหน้าท้อง

เป็นกำลังใจให้ทุกท่านนะคะสำหรับทุกคนที่คิดท้อแท้อยากให้หันหลังกลับมามองลูกผู้หญิงด้วยกันอีกคนเพราะว่าเราเองก็เป็นอีกคนที่เป
นถึงขั้น๓แล้วตอนนี้หกปีกว่าแล้วมาถึงตอนนี้เราผ่าตัดเล็กใหญ่สี่ครั้งแล้วให้คีโมมสองรอบเพราะว่ามีการลุกลามกลับมาเป็นใหม่ตอนครบสามปี รู้มัยคะว่าทำไมเราถึงบอกว่าเราทรมานเหลือเกินเพราะคุ ณภาพชีวิตมันเลวร้ายเหลือเกิน

เปล่าหรอกนะคะแม้ว่าหมอบอกว่าเราเป็นถึงขั้นสามแล้วแต่เราไม่ได้เจ็บปวดร่างกายสักเท่าไหร่แต่เราต้องทำงานในขณะที่ให้คีโมได้แค่อาทิตย์เดียวต้องออกแรงตั้งแผงขายเสื้อผ้า ดเราต้องทำงานคนเดียวรัก ต้องลุกขึ้นมาต่อสู้ททุกอย่างด้วยตัวเอง ใช่แล้วค่ะเราต้องทำงานคนเดียวรักษาตัวเองและเลี้ยงลูกชายอีกคนด้วยตัวเองเรารักษาตัวเองอย่างดีเราเลือกที่จะลดการทรมานให้ตัวเองเรา ถามหมอทุกครั้งว่ายาตัวไหนที่ดีที่สุดแม้จะแพงที่สุดเราก็สู้ ทั้งที่ไม่ค่อยมีเงินจะสู้แต่ต้องทรามานให้น้อยสุดเพื่อที่จะลุกขึ้นมาทำงานให้เร็ว รู้มั้ยว่าตอนที่เราผ่าตัดครั้งที่สามตอนที่กำลังถูกเข็นเข้าห้องผ่าตัดทางโรงเรียนลูกโทรมาบอกว่าลูกไม่ได้เข้าสอบเพราะเราไม่จ่ายค่าเทอมลูก สามเทอมแล้วเจ็บยิ่งกว่ามะเร็งร้ายลุกลามมั้ยคะ บางทีเราไปหาหมอเพื่อเช็คร่างกายทุกสามเดือนเราแอบมองคนไข้ที่กำลังแย่แล้วเรายังเข้าไปปลอบ เราบอกเขาว่าวันนึงเราต้องมานอนอยู่อย่างนี้ให้ทำใจให้สบายเพราะว่าเขายังมีสามีมีลูกมาอยุ่ข้าง ชีวิตเราที่ยังแข็งแรงอยู่นี่ต้องดิ้นรนต่อสู้ทุกอย่างมันร้าย ร้ายยิ่งกว่ามะเร็งอีก ผ่านมาได้วันนี้เราต้องขอบคุณลูกค้าเราเหลือเกินทุกคนยื่นมือเข้าช่วยเหลือ เห็นมั้ยคะว่าบางทีปัญหาของคุณมันนิดเดียว หันกลับมามองลูกผู้หญิงด้วยกันอีกคนทำใจให้สบายขนาดเราเป็นมากแล้วเวลาตรวจเลือดผลเลือดก็ไม่เคยบ่งบอกได้เลยว่ามะเร็งร้ายกลับมาแล้วต้องทำtcแทนคิดดูนะว่าโชคร้ายแค่ไหนเรายังยิ้มได้เราเป็นเพิ่งอายุ33เองบางทีเรายังพูดเล่นกับหมอว่าหนูเป็นมะเร็งที่สวยที่สุดในโลกหรือเปล่าคะ สู้สู้นะคะทุกท่าน

หวัดดีค่ะ น้องกวาง,ป้าเป็ด ,น้องbowy , น้อง suฯ และน้อง pukpik
แหมไม่ได้แวะเข้ามาซะพักใหญ่ งานยุ่ง ๆๆๆๆ ค่ะ ก่อนอื่นต้องขอโทษป้าเป็ดนะคะ ที่โทร.มา แบตฯของหน่องหมดพอดี ไม่มีสายชาร์ต เวลาผ่านไป ก็ไม่ได้โทร.กลับซักที ขอโทษหลาย ๆ เด้อค่ะ
น้องกวางให้ความรู้กะพี่หน่องมาก ๆๆ ค่ะ และเป็นประโยชน์ในทุก ๆ ข้อความที่น้องกวางช่วยถ่ายทอดให้พวกเราที่เป็นมะเร็งได้รู้เพิ่มขึ้น ทั้งตอนที่โทร.มาคุยด้วย
ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ (ร้องเป็นเพลงพี่เบิร์ดก็ได้นะคะ)
น้องโบว์,แ ละน้องซู เป็นธรรมดาค่ะ ผ่าตัดแล้วเจ๊บเจ็บ พยายามเดินนะคะ .... หมอแนะนำค่ะ จะได้ไม่เกิดพังผืดในช่องท้อง และทำให้แผลหายเจ็บเร็วขึ้น อย่างอื่นก็เหมือนน้องกวางบอกคือ อย่ายกของหนัก และอย่าขึ้นลงบันไดมากเกินไป.. พี่หน่องลุกเดินตั้งแต่วันรุ่งขึ้นของการผ่าตัด (ผ่ามา 4 ครั้งแล้วค่ะ ผ่าคลอด 2 ครั้ง มะเร็ง 2 ครั้ง การที่เดินแล้วไม่เกิดพังผืด ทำให้การผ่าตัดมะเร็งทั้ง 2 ครั้ง ทำได้ง่ายขึ้นค่ะ)
น้องปุ๊กปิ๊กคะ ..ข้อคิดของน้อง ทำให้พี่หน่องรู้สึกว่าปัญหาของเราจิ๊บจ๊อยเหลือเกิน แล้วก็กลัวมันจะกลับมาเหมือนกันค่ะ เพราะพี่หน่องเป็นถึงระยะสุดท้ายแล้ว แต่มันก็ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ

ถึงพี่ ๆ ทุกคน เดือนหน้าคุณหมอนัดทำ MRI มีใครทราบไหมค่ะว่าเค้าจะทำอะไรกับเราบ้าง (ทราบแต่ว่าเป็นการตรวจด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าโดยเข้าไปในอุโมงค์แคบ ๆ ) เมื่อเดือนก่อนโบว์ทำ CT Scan ไปแล้ว ต้องฉีดสีด้วย ไม่ชอบเลยค่ะ เพราะว่าเจ็บมั๊ก ๆ (เค้าหาเส้นไม่เจอค่ะ ต้องขวานกันอยู่พักใหญ่) แถมแพ้สารที่ฉีดอีกต่างหาก ขึ้นผื่นทันตาเห็นตั้งแต่ยังไม่ออกจากห้องตรวจ ใช้เวลาการตรวจแป๊บเดียวเองค่ะ ไม่เกินครึ่งชั่วไมงได้มั้ง แต่ตอนที่ไปนัดวันตรวจ MRI ที่รามาฯ เค้าบอกว่าใช้เวลาตรวจประมาณ 1.30 ชม. โห...ทำไมนานจัง เค้าจะทำอะไรบ้างค่ะเนี่ย ชักหนาว ๆ ขึ้นมาซะแล้วสิ แหะ ๆๆ

สวัสดีค่ะ คุณ Pukpik,

จริงอย่างที่คุณ Pukpik บอกค่ะ
ทุกข์กาย..ก็ยังหนักหนาไม่เท่ากับทุกข์ใจ..
เมื่อชีวิตที่มีอุปสรรครอบด้านประดังเข้ามา..
ชีวิตที่ไม่มีทางเลือก..ต้องสู้อย่างเดียว..
เหนื่อยนะคะ..

ขอแสดงความชื่นชมที่คุณ Pukpik ต่อสู้ได้ทั้งโรคร้ายที่เป็น และต่อสู้ชีวิต เพื่อตัวเองและลูกค่ะ...
ถึงกายเป็นมะเร็งแต่...ใจคุณไม่ได้เป็นมะเร็ง...
รับรู้ได้ว่าในกลุ่มคนไข้ของคุณหมอที่คุณเข้ารักษา "คุณสวยที่สุดในโลก" ค่ะ

เป็นกำลังใจอีกคนได้มั้ยคะ

แผงขายเสื้อผ้าอยู่ที่ไหน??

**พี่กวาง

ฮาโหล น้อง Bowy,

ยังไม่เคย MRI เลยค่ะ เคยแต่ CT Scan ครั้งเดียว...

คอยคนที่เคย..มาตอบนะคะ...

ทำใจให้สบายไว้ ไหนๆ ถ้าต้องทำ...ก็...
เริ่มทำโปรแกรมจิตไว้นะ ว่า "การทำ MRI ทำให้เราหาสิ่งที่ร่างกายผิดปกติพบ...แล้วเราจะจัดการให้ถูกให้ควร... MRI เป็นสิ่งดีต่อเรา"

แต่จริงๆ พี่กวางพยายามเลี่ยง การเอ็กซเรย์ การอัลตร้าซาวน์ ทุกอย่างเลย ก็จังหวะดีที่หมอไม่สั่ง...เลยแฮปปี้ไป..

เออ..ว่าแต่ ทำไมต้องทำเหรอ...
ตอนนี้ ร่างกายน้อง Bowy เป็นไงมั่ง อาการมีอะไรผิดปกติป่ะ??

สวักชายจัดการให้สดีเช่นกันค่ะพี่กวาง หนุไม่รู้หรอกนะคะว่าพี่กับหนูใครอายุมากกว่าขอเรียกพี่แล้วกันนะคะ จริงแล้วหนูเองก็เพิ่งเปิดเข้ามาอ่านครั้งแรก โดยให้ลูกชายจัดการให้ จุดประสงค์เพียงเพื่ออยากให้กำลังใจเพื่อนที่กำลังรู้สึกแย่ ว่ายังมีผู้หยิงคนนี้อีกคนที่แย่ยิ่งกว่า อยากบอกให้รู้ว่ามันไม่น่ากลัวอย่างที่คิดสวดมนต์ไหว้พระหาที่พึ่งทางใจ เพราะเราเองก็ทุกข์ ต้องหาวิธีดับทุกข์ด้วยการบนบานกับพระ เราพาลูกชายไปไหว้พราะและบอกท่านว่าขอให้เรามีชีวิตอยู่ จนกว่าเด็กคนนี้เรียนจบมีงานทำเลี้ยงดูตัวเองได้ก่อนแล้วค่อยเป็นไปถ้าถึงเวลา ถึงขนาดอ้อนวอนสิ่งศักดิ์เพราะเรามีลูกเป็นที่ยึดเหนี่ยว อ้อนวอนพระขอให้เรามีโอกาสตอบแทนบุญคุณพ่อแม่เราก่อน นี่แหลไงเจ้าตัวน้อยอายะค่ะวิธีต่อสู้ของเรา เห็นมัยเรายังสู้อยู่ได้ แม้จะสู้ลำพัง แหมก็พี่คะจะยอมแพ้ได้ไงเจ้าตัวน้อยอายุ7ขวบตอนนั้นมากระชิบก่อนเข้าห้องผ่าตัดเมื่อครั้งมะเร็งลามกับมา ว่า แม่ครับลูกเกลียดมันไอ้มะเร็ง อย่าเพิ่งตายนะบอกพระนะเดี๋ยวลูกจะบวชให้ หมอเนี่ยไม่ได้เรื่องเลยนะรักษาแม่ยังไง รอลูกก่อนนธเดี่ยวลูกจะไปเรียนหมอมารักษาแม่ เป็นไงคะใครจะตายได้ลงคอกำลังใจมาเป็บกอง ขั้น3 ก็ขั้น3เถอะ ตอนนี้ตัวเล็ก13แล้วนะคะ อย่าเพิ่งเบื่อนะคะ ที่เล่ายืดยาวอยากให้พวกเราหาหลักยึดเหนี่ยวให้ตัวเองแล้วเราจะชนะมัน พี่กวางคะร้านหนูอยู่ฝั่งธนค่ะมีโอกาสแวะมาเยี่ยมนะคะ

สู้ๆๆ น่ะค่ะ กำลัง search แล้วเจอข้อมูลที่นี่ เอาใจช่วยสู้ๆๆน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่กวาง

ตอนนี้ร่างกายโบว์ปกติดีค่ะ จะมีก็อาการปวดหลัง ปวดขา บ้างเล็กน้อย แล้วก็เจ็บจี๊ด ๆ ข้างในบ้างนาน ๆ ครั้ง แต่ที่ต้องทำ MRI เพราะสืบเนื่องมาจากการทำ CT SCan เมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา แล้วพบว่าต่อมน้ำเหลืองบริเวณอุ้งเชิงกรานทั้ง 2 ข้าง มีอาการบวม ก็เลยคิดได้ 2 ทางคือ อาจจะเกิดจากการที่ต่อมน้ำเหลืองโดนตั้งทิ้งไปตอนผ่าตัดเอารังไข่ออก ก็เลยอาจเกิดการคั่งของน้ำเหลืองบริเวณดังกล่าว กับอีกกรณีคือ เกิดการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็งในต่อมน้ำเหลือง คุณหมอก็เลยคิดว่าทำ MRI น่าจะให้ผลที่แน่ชัดที่สุด
เฮ้อ...เบื่อจังเลยค่ะพี่กวาง ตั้งแต่ผ่าตัดมาเมื่อเดือน ก.ค.50 หนูตรวจเลือดไปไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง (ปกติเค้าให้ 3 เดือนตรวจครั้งใช่ป่ะ) CT Scan ก็ทำแล้ว (อันนี้ก็ 6 เดือนทำครั้ง หมอสั่งไว้ว่าแบบนี้ เพราะค่าเลือดมันไม่ขึ้นตั้งแต่แรก ก็เลยต้องตรวจด้วยวิธีนี้ควบคู่ไปด้วย) แต่นี่ยังจะทำ MRI อีก ทั้งหมดนี่ใช้เวลาภายใน 6 เดือน เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ เพราะทั้งที่บ้านและหนูต้องคอยลุ้นอยู่ตลอดเวลาว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ก็ทราบค่ะ ว่าเราต้องพยายามทำจิตใจให้สงบ ไม่เครียด แต่แม่บ่นว่าอยากจะขอเวลาพักหายใจหายคอบ้าง ...โฮ๊ะ ๆๆ... สงสารแม่จังอ่ะ...
อืมม..แล้วตอนนี้พี่กวางเป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีไหมเอ่ย.....ช่วงฤดูหนาวนี้ พี่กวางมีโปรแกรมไปเที่ยวไหนค่ะ...
อ้อ....พี่กวางค่ะ โบว์อยากทราบสูตรทำน้ำพริกตะไคร้ของพี่กวางค่ะ ว่าทำอย่างไรบ้าง ขอบคุณล่วงหน้านะคะ แล้วจะเข้ามารบกวนพี่กวางบ่อย ๆ อย่าเพิ่งเบื่อ หรือ รำคาญกันซะก่อนนะคะ

Bye Bye ค่ะ

น้อง Pukpik su su,

ก็เห็นว่า อายุ 33 อ่าค่ะ ถ้าจะเรียกว่าพี่ ก็ยอมรับโดยดี..
เพราะว่า ปีนี้ พี่กวาง 40 พอดี...ทั้งๆที่อยากจะ ย่าง 30 ปีมากกว่า เพราะผู้หญิงเรา.. ขึ้นเลข 4 อะไรๆ มันก็ดูเปลี่ยนแปลงไปเยอะ..... แต่พวกชมรมอยู่ 120 ปี เขาบอกว่า แหมนะ อายุ 40 ปี นี่ยังไม่ถึงครึ่งชีวิตเล้ย...

การมีลูก ก็เป็นดวงใจของพ่อแม่จริงๆ เนอะ..
พี่กวางไม่มีโอกาส จะมีความรู้สึกแบบนั้น..

6 ปีผ่านไป อะไรๆ ก็ดีขึ้น ใช่มั้ยคะ
ความรักที่มีต่อกันระหว่างแม่ลูก ก็ทำให้จิตใจเราดีขึ้น
ร่างกายมันก็คงจะสร้างสมดุลได้ดีด้วย...

อยากตามไปร้านที่ฝั่งธน...แต่ว่า จะตามกันไปไงเนี่ย เมล์มาบอกเบอร์โทรได้นะ minieii@yahoo.com เผื่อมีโอกาสได้ไปทางโน้นจะได้แวะหากัน...

ขอบคุณค่ะ ที่มาให้กำลังใจโดยใช้บล็อกของพี่กวางเป็นสื่อ
ยินดีมากๆ เลยค่ะ

น้องBowy,

ไม่รู้ว่า หมอตัดเอาต่อมน้ำเหลืองออกไปมากแค่ไหนเนอะ...

ของพี่กวาง หมอตัดชิ้นไขมันที่มีต่อมน้ำเหลืองอยู่ข้างใน ออกไปเป็นแผ่นๆ เลย ทั้งตรงขาหนีบ แล้วก็ตรงเอว คิดดูนะ ผ่าตัดเสร็จ ยังรู้สึกว่า เอวบางลง...
พอดูผลตรวจชิ้นเนื้อ มาเห็นว่า ขนาดชิ้นไขมันที่ตัดออกไปชิ้นกว้างๆ หนาๆ...

ขาข้างซ้ายเลยบวมบ่อย...ช่าย..บางทีตรงขาหนีบ ต่อมน้ำเหลืองอื่นๆ ที่เหลืออยู่ ก็ตุ่ย เป็นเม็ดๆ ก็เพราะมันคั่ง น้ำเหลืองที่มีของเสีย ไหลกลับขึ้นไปได้ไม่ดีไง....
แล้วก็มีอาการไข้ขึ้น อย่างที่เล่าไว้แล้วในบล็อก..
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=minieii&month=07-12-2006&group=2&gblog=11

https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=minieii&month=07-09-2007&group=2&gblog=23
แทบเอาตัวไม่รอด...กลัวเป็นไข้ตาย ในครั้งแรกๆ

บอกคุณแม่ว่า ไม่ต้องกังวลค่ะ ทุกอย่างจะดี...เพราะลูกสาวหาอ่านบล็อกสุขภาพ พร้อมอาหารต้านมะเร็ง....
ส่วนสูตรน้ำพริกตะไคร้ต้านมะเร็ง...คอยเดี๋ยวน๊ะ
จะโพสต์ไว้ในหน้า Health tips : อาหารเพื่อสุขภาพ

ให้กำลังใจกันมาจนล้นแล้ว ลองใช้เวลาว่างเวลาไม่มีลูกค้าเข้ามาลองดูข้อมูลจากคนอื่นดูบ้าง จึงได้รู้ว่า การตรวจเลือด ca125แล้วผลไม่สามารถบอกอะไรได้เลยได้เกิดขึ้นกับเราคนเดียว จำได้ว่าตลอดเวลาที่ตรวจ ca125 ผลออกมาดีตลอดสววนกับร่างกายชึ่งมะเร็งได้กลับมาเยือนอีกรอบโดยไม่รู้ตัวที่ใกล้ที่สุด หลังจากห่างหายไป 3ปีจำได้คืนนั้นเลือดออกเยอะมากทั้งที่เราไม่มีมดลูกมา3ปีแล้วตกใจมากรีบไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดเล่าประวัติย่อให้หมอฟัง หมอบอกว่ามีช่องโหว่เหมือนแผลปริ และนัดมาหาหมอเฉพาะทาง เราคิดในใจว่า แผลจะปริได้ไงเราผ่าตัด2ครั้งนี้ผ่านมา 3ปีแล้ว พอเช้ารีบไปหาหมอประจำที่รักษาเราอยู่ สรุปต้องผ่าตัดอีกแล้ว แต่เป็นการส่องกล้องผ่าเพราะเราอยากฟื้นตัวเร็วที่สุด เพื่อไปทำงานต่อ และก็ต้องให้คีโมอีกแล้ว ผ่ามาอีกเกือบ4ปีแล้ว เรากลัวเหลือเกินขออย่าให้อย่ากลับมาครั้งที่ 3เลยนะขอส่งลูกให้ถึงฝั่งก่อนก็พอแล้ว พี่กวางขาตอนนี้pukpik ก็อายู40แล้วอีก 3เดือนเอง 33น่ะตอนเริ่มเป็นค่ะ ผ่านมาเกือบ 7ปีแล้วถ้าพี่ผ่านมาฝั่งธนแวะมาหากันบ้างนะคะ โทรหาได้ที่เบอร์ 0811366868 ค่ะ

น้องBowyช่วยเล่าอาการที่ขาให้ฟังหน่อยป้าเองปวดขามากหมอวัดดูเมื่อ3เดือนที่แล้วว่าไม่น่าใช่ตอนนี้ปวดมากฝ่าเท้าหนาและตึงมากถ้าให้หมอบีบอาการก็ดีขึ้น หมอบอกเดี๋ยวก็ชินแต่ปวดมันทรมานจะชิดได้อย่างไรป้าควรทำอย่างไรดีแนะนำหน่อย ทั้งขาเลยขาหนักมากแต่เดินได้ดี ออกกำลังได้ ลำคราญตัวเองมากหมอบอกว่ามันเป็นผลจากการให้คีโมแต่ถามคุณหน่องน้องกวางน้องpukpikเขาไม่มีอาการหรือมะเร็งจะลงขาตอบด้วยนะคะ

สวัสดีค่ะป้าเป็ด

อาการปวดขาของโบว์ มันจะเป็น ๆ หาย ๆ น่ะคะ จะรู้สึกปวดเมื่อยขา เหมือนน้ำเหลืองมันเดินไม่สะดวก มีลักษณะเหมือนจะเป็นเส้นเลือดขอดค่ะ เวลานั่งทำงานที่ office ก็ต้องหาเก้าอี้ตัวเล็กมาไว้พาดขาเวลารู้สึกปวดขึ้นมา

ทุกวันนี้โบว์ก็ใช้วิธีออกกำลังกาย โดยการเดินเร็วบ้าง ทำโยคะบ้าง ก็ดีขึ้นเอยะนะคะ ให้เลือดลมมันสูบฉีด .... โบว์ว่าบางทีมันอาจจะเป็นอย่างที่คุณหมอว่านะคะ เพราะการให้คีโมมีผลทำลายเส้นประสาทเราบางส่วน การที่ร่างกายจะซ่อมแซมเอง ต้องใช้เวลานานมาก ๆ ค่ะ บางคนก็เป็นปีกว่าจะหาย เพราะเส้นประสาทมันงอกเองช้ามาก ช้ากว่าพวกต่อมน้ำเหลือง หรือเนื้อเยื่อประเภทอื่น ๆ (อันนี้น้องชายที่เป็นหมอเค้าบอกหนูมาว่างี้นะคะ แหะ ๆ ๆ )

ขอบคุณน้องBowyนะค่ะ ที่ขาร้อนด้วยไหม ถ้าปวดมากๆให้ใส่ถุงเท้าจะทำให้เราลืมเจ็บทั้งวัน แต่พอถอนถุงเท้าก็ปวดต่อ

สวัสดีค่ะ pukpik เองนะคะ หลายวันก่อนพี่หน่องโทรมาคุยอบอุ่นจัง อีกวันต่อมาป้าเป็ด โทรมาถามเรื่องอาการชาที่เท้า แต่หนูแม้จะให้ยามา 2 รอบแล้วก็ตามแต่ยังไม่เคยมีอาการอย่างที่ป้าเป็ดเป็น เพียงแต่ว่าตอนที่ให้ยาครังที่ 2ตอนที่มันลามกลับมาหมอให้ยาตัวเดิม แต่กลับเกิดอาการแพ้ คือคันอย่างรุนแรงในทุกที่ ที่มีขน รวมทั้งอวัยวะเพศด้วย จนต้องฉีดยาแก้แพ้ และคงต้องเปลี่ยนยาตัวใหม่ แต่ว่าสิ้นเดือนนี้ต้องไปทำ TC พญาไท หนูจะถามเรื่องอาการชาหลังให้คีโมให้นะคะป้าเป็ด เมื่อวานนี้ได้อ่านหนังสือ เรื่องการสานฝันให้เด็กที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ได้ทำในสิ่งที่อยากทำเป็นครั้งสุดท้ายและก็ยังมีพ่อแม่ของเด็กที่เสียชีวิตไปแล้ว มาช่วยเหลือ หนูมีความรู้สึกว่าที่จริงพวกเราน่าจะตั้งเป็นชมรม นัดพบ ทานข้าวและแลกเปลี่ยนประสบการณืกันบ้างก็น่าจะดีเนอะ จริงมั๊ยคะพี่หน่อง

ดีค่ะ แต่เราอยู่ไกลกันและแต่ละคนก็มีหน้าที่ พี่เองไม่มีเวลาว่างเลย แต่พยายามเปิดอ่านเกือบทุกวัน วันนี้พี่ไปหาหมอที่ศูนย์มะเร็งเรื่องที่ปวดขามา หมอบอกว่าถ้าเนื้องอกมันรามไปพี่คงจะปวดทนไม่ไหว หมอบอกว่าผลที่ทำทีซีกับอุตาร์ซาวด์มายังไม่พบว่าเกิดเนื้องอกใหม่สาเหตุแน่ๆมาจากการให้เคมี พี่บอกหมอว่าคนอื่นเขาไม่เป็นแต่หมอบอกว่าเป็นถ้าให้ยาหลายๆครั้ง พี่คงให้ยาที่ค่อยข้างจะแรงมากเพราะเป็นเกนนูโลซาเซล(เซลที่มีความเป็นมะเร็งตำ) ระยะ3c.พี่จะถือว่ามันเป็นกรรมเก่าจะได้สบายใจและคอยเวลาที่ยาจะหมดฤทธิ์ต่อปลายประสาทของพี่มะเร็งคงไม่ชนะพี่หรอกค่ะ ถ้าพี่ตายมันต้องตายพร้อมพี่แน่ๆ ขอให้ทุกคนมีสุขภาพที่ดีอย่าคิดมากเลย ทำวันนี้ให้ดีพรุ่งนี้อย่าคิดถึงมันมีความสุขวันนี้ก่อนนะคะหากอยู่คนเดียวอย่าคิดมาก คนอื่นเขาสู้เราต้องสู้ โชคดีค่ะ

หวัดดีค่ะพี่ ๆ น้อง ๆ ทุก ๆ คน
ไม่ได้เข้ามาคุยหลายวันแล้ว ช่วงนี้เป็นอะไรไม่ทราบค่ะ อาการคล้ายจิตตก มันรู้สึกไม่สบายใจ จู่ ๆ มันก็รู้สึกไปเองค่ะ มีอาการแอบร้องไห้เป็นระยะ ๆ ทั้งวัน เป็นอยู่ประมาณ 7 - 8 วันแล้ว วันนี้รู้สึกดีขึ้นค่ะ ..... เลยเข้ามาเล่า (ระบาย) ให้ฟัง ...เออแน่ะ ถ้ามีอาการแบบนี้บ่อย ๆ คงจะแย่เชียว ..ได้ข่าวว่ามะเร็งมันช๊อบชอบความเครียดเนี่ย.....
ไม่ได้โทร.มาคุยกับป้าเป็ด น้องกวาง และน้องปุ๊กปิ๊กเลย ขอเวลาอีก 2-3 วันนะคะ จะโทร.มาคุยด้วย คิดถึงทุก ๆ คนค่ะ

ป้าเป็ด...จริงค่ะ ก็พยายามอยู่ ทำใจให้สบาย มองดูมัน...ชีวิต...มะเร็ง...ปวดเมื่อย ปวดร้าว มันก็ต้องอยู่กันให้เป็นสุขจนได้ค่ะ...

พี่หน่อง...พักนี้ นะ ช่วงกลางเดือนถึงสิ้นเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา
เจอสมาชิก Living with Cancer จิตตกกันหลายคน พร้อมๆ กัน
พร้อมกับตัวเองด้วย (แต่ของกวางไม่ใช่เพราะมะเร็งค่ะ แต่เพราะคิดมากเรื่องอยากหาเลี้ยงตัวเองแบบแต่ก่อน..หงี)
กำลังสงสัยอยู่ว่า เป็นช่วงข้างขึ้น ที่ดวงจันทร์กำลังกระจ่างที่สุดในวันเพ็ญเดือนสิบสองหรือไง ทำให้จิตของพวกเราแปลงร่างเป็นหมาป่า....อิอิ....หรือซาตาน...

ตอนนี้ เวลานั้นมันผ่านไปแล้วค่ะ ทุกคนคงแฮปปี้มากขึ้นนะค๊า....

สวัสดีค่ะทุกท่าน
พี่ได้เข้ามาอ่านได้สัก 2-3ครั้งแล้วค่ะขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะขอบคุณน้องกวางที่สร้าง web นี้ค่ะ พี่ก็ มะเร็งรังไข่เหมือนกันค่ะ ผ่าตัดและคีโม 6 ครั้ง ค่ะขณะนี้ผมเริ่มขึ้นพี่ไม่ใส่วิกค่ะปล่อยตามสบาย ขณะนี้ โอเค ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนแข้มแข็งจิตอย่าตกนะคะ...แฮบปี้......แฮบปี้.....ค่ะ
then56: 3 ธันวาคม 2550

พี่เข้ามาอ่านแล้ว รู้สึกไม่ค่อยสบายใจน่ะที่ทุกคนจะเป็นคนคิดมาก หาอะไรทำ อย่าอยู่ว่างดีกว่า สภาพจิตใจอย่างนี้เหมือนคนขาดออร์โมน เราเป็นมะเร็งรังไข่ทานฮอร์โมไม่ได้ค่ะ ทำใจให้เข้มแข็งเดี๋ยวก็ดีเอง ใจเราเป็นนาย ร่างกายเป็นบ่าวน่ะค่ะ ใจเราคิดว่าไม่ ไม่ จะไม่เป็นอีกเราก็หายแล้ว พี่อ่านที่น้องกวางเขียนเรื่องธรรมชาติบำบัดดีมากแต่พี่ทำได้2-3วัน ก็กลับสภาพเดิม เพราะต้องทานข้าวกับลูก อย่าคิดมาก ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ถึง ป้าเป็ด และทุกๆๆคน
อากาศหนาว ดูแลสุขภาพ
ผักผ่อนเยอะๆๆๆ

เมื่อยค่ะ เมื่อสองสามวันที่ผ่านมา
ชวนเพื่อนๆ มาฝึกกิจกรรมนำสู่สมาธิ
ด้วยการทำกิจกรรมออกท่าออกทาง
ตั้งแต่ เปล่งเสียงโอมในลำคอ ไก่กระพือปีก
กอลิล่ากระโดดคว้ากล้วย
หัวเราะสุดชีวิต เขย่าขาปล่อยหัวกับขาให้เป็นอิสระ
เคลื่อนไหวไปตามเพลง
เต้นรำตามใจฉัน.....

สุข สงบ ค่ะ โอม..ชานติ >> สันติสุขจงบังเกิด.. :)

ขอเป็นกำลังจายให้ทุกท่าน ช่วงนี้ดูแลสุขภาพด้วย.. ทุกคนเลยนะค้า ตอนนี้ไปหาหมอ แกะเม็กออกแล้ว ไปหา 2 ครั้ง หมอยังบอกอารายไม่ได้ ยังไม่เจอหมอที่อ่านผลเลย อาจารย์หมอ ไปสอนหนังสือ (รพ.รัฐบาล ก็คงต้องรอแบบนี้มั้ง) นัดมาใหม่ มกราคม 2551 นู้นเลย ตอนนี้เครียดมาก ยังไม่รู้ แผนการรักษา เขาจะเอาไงต่อน้า ครบกำหนดลาแล้ว ต้องไปทำงาน รู้สึกเดินตัวยังงอ ๆ อยู่เลย เสียวพุงที่ผ่าตัดยังไงไม่รู้ แถมงานเราต้องเดินเยอะอีกต่างหากบันใดก็หลายชั้นเหลือเกิน เฮ้อ เซ็ง ....เครียด!จ้า

พึ่งกลับจากหาหมอกรุงเทพ เรื่องมะเร็งรังไข่กระเด็นขึ้นกระโหลกศรีษะ ผลปรากฎว่าไม่ใช่กระโหลกตอนนี้ปรกติดีเสียเรื่องปวดขาบอกศิริราชบอกว่าเส้นข้อเท้าอักเสบ ถ้าทนๆอย่างที่หมอบอกว่ามาจากฉีดคีโม เส้นก็ตายกันพอดี ทางที่ดีให้เราคุยกับร่างกายของเราทุกวันสังเกตความผิดปรกติ เราจะได้รักษาได้ทัน อย่าคอยหมอทุกครั้ง หมอบอกว่าเกิดค่อยรักษา เราไม่อยากให้มันเกิดอีกแล้ว เมื่อร่างกายพี่ตอนนี้ไม่พบอะไรพี่จะลองปรับการกินแบบน้องกวางแนะนำ ได้ผลอย่างไรค่อยเล่าให้ฟัง

สวัสดีค่ะ ทุกคน ใกล้วันที่ต้องไปทำTC แล้วครบรอบ 3ปีของการลุกลามกลับมาอีกครั้งแล้ว ลุ้นระทึกน่าดูเพราะการกลับมาครั้งที่แล้วมันเป็นเหมือนมัจจุราชเงียบ ในเมื่อผลการตรวจเลือดมันไม่บ่งบอก นี่ถ้าไม่มีเลือดไหลออกมาอีกก็คงไม่รู้ตัวหรอกนะว่ามันกลับมาอีกแย้ว โชคยังดีที่มันกลับมาตรงรอยผ่าตัดเดิม ถ้ามันกลับมาเข้าตับเข้าอวัยวะสำคัญ เฮ้อ ไม่อยากจะคิดเล้ย......ผลออกมายังไงจะมาเล่าให้ฟังนะคะ pukpik2511@Windowslive.com มีคำแนะนำเข้ามาคุยได้นะคะ

สวัสดีพี่กวาง และ พี่ ๆ ทุกคนค่ะ

โบว์เพิ่งไปทำ MRI มา เมื่อวันที่ 4 ธ.ค. ที่ ร.พ.รามาฯ โหยย...แทบแย่ค่ะ แต่ที่ว่าแย่น่ะ ไม่ใช่การตรวจหรอกนะคะ แต่แย่ที่รถติดอ่ะ ไม่ใช่แย่ธรรมดา แต่แย่สุด ๆ เพราะโบว์มีนัดตรวจตอน 5 ทุ่ม 45 นาที เจ้าหน้าที่บอกให้มาก่อน 2 ชั่วโมง โบว์ก็กะเวลาแล้วว่าออกจากคอนโดประมาณ 3 ทุ่ม ก็น่าจะทัน ..... แต่แล้วก็มานั่งนึกได้บนสะพานที่รถติดยาวเหยียด...ว่าเค้ามีงานเฉลิมฉลอง จุดพลุกัน โอ้..พระเจ้า...รถไม่ขยับเลย ทำไงดี....นั่งลุ้นอยู่นาน จน 5 ทุ่มครึ่ง ไม่ทันแล้วอ่ะ ว่าแล้วก็ตัดสินใจบอกลาแม่ "เดี๋ยวเจอกันที่ ร.พ. นะแม่" กระโดดออกจากรถยนต์ วิ่งหน้าตั้งเลย ตาก็คอยมองหารถมอเตอร์ไซค์รับจ้าง แง ๆ ๆ..หายไปไหนกันหมดนะ เดินแกมวิ่งจากดินแดน ไปถึงอนุสาวรีย์ ตาก็ไปจ๊ะเอ๋กับมอเตอร์ไซค์รับจ้างคันหนึ่งที่เค้ามาส่งผู้โดยสารพอดี " พี่ ๆ ไป ร.พ.รามา ด่วนเลย" ด่วนจริง ๆ แหะ พี่แกเล่นขับบนฟุตบาทคนเดินเลยอ่ะ ....ไปถึงเลทไปนิดหน่อย เที่ยงคืนพอดี ในใจก็นึก โห...นี่ชั้นจะมาตรวจ MRI นะเนี่ย ทำไมมันถึงได้ชุกระหุกอะไรขนาดนี้ เล่นเอาหอบเหมือนกัน......

การตวจ MRI ก็เหมือนทำ CT Scan แหล่ะค่ะ แต่ใช้เวลาตรวจนานกว่า และก็ไม่ต้องกินยาที่รสชาติเหมือนน้ำแดงด้วย...ใช้เวลาตรวจประมาณ 1 ชม. มีฉีดสีด้วยค่ะ แต่ดีกว่าตอนทำ CT Scan เพราะสารตัวนี้ไม่มีอันตราย และที่สำคัญ โบว์ไม่แพ้ด้วย แหะ ๆๆ ดีจัง ...คราวที่แล้วผื่นขึ้นทั้งตัวเลยอ่ะ....

จริง ๆ แล้วเค้านัดให้มารับผลวันที่ 13 ธ.ค. แต่แม่โบว์เค้าอยากรู้มาก วันที่ 10 ก็เลยลองโทรไปถามดู เจ้าหน้าที่บอกว่าผลออกแล้ว แต่เค้าไม่มีบริการส่งผลตรวจให้ ต้องมารับเอง ทำไงดีล่ะ ก็เลยต้องโทรไปรบกวนน้องชายสุดที่รัก ให้ช่วยโทรไปขอผลการตรวจให้หน่อย...(มีน้องชายเป็นหมอก็เลยต้องใช้ให้คุ้มหน่อย)...ผลออกมาว่าต่อมน้ำเหลืองที่โตทั้ง 2 ข้าง เกิดจากการคั่งของน้ำเหลือง ไม่ใช่เซลล์มะเร็งอย่างที่คิด...เย้ ๆ ๆ ดีใจจังค่ะ จะได้ฉลองวันเกิดอายุครบ 29 ปี อย่าง happy อย่างน้อยก็ขอพักหายใจหายคอสักหน่อย แล้วอีก 3 เดือนค่อยมาว่ากันใหม่ .....

เขียนซะยาวเลย......บล๊อกตัวเองก็ไม่ใช่ แหะ ๆ ๆ ต้องขอบคุณพี่กวางมาก ๆ นะคะ ที่มีบล๊อกดี ๆ แบบนี้ ไว้ให้หนูได้ระบายความในใจ และความรู้สึกต่าง ๆ รวมถึงกำลังใจจากทุกคนที่แบ่งปันให้กันและกัน ขอบคุณมาก ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะ น้องB0vy การทำ MRI ที่รามา ค่าใช้จ่ายประมาณเท่าไหร่คะ อยากทราบว่าต่างจาก พญาไทเท่าไห ร่ จะรบกวนน้องมัยคะ ถ้าจะขอเบอร์ติดต่อ เพราะในกรณีอาการของน้องมันคล้ายของพี่ ค่ะ ถ้าไม่รบกวนช่วยโท รบอกพี่ด้วยนะคะ 02 8681391 ค่ะ หรือ0818196839 ขอบคุณนะคะ

วุ้ย... ดีใจด้วยจริงๆ ค่ะ น้องโบว์
เล่าซะตื่นเต้นเลย ลุ้นไปด้วยค่ะ

เรื่องน้ำเหลืองคั่ง พี่กวางก็เป็นตอนที่ผ่าตัดแรกๆค่ะ
ต๊กกะใจเหมือนกันว่า ทำไมตรงขาหนีบมันบวมๆ
พอคลำๆ ก็มีก้อนๆเล็กๆ หลายก้อน อีกด้วย...

ยินดีให้บล็อกเป็นที่ระบายค่ะ เราก็คงต้องขอบคุณเวปพันทิบด้วยเนอะ

คุณPukpik su su, ลุ้นด้วยคนค่ะ ขอคุณพระคุ้มครองให้สุขกายสบายใจค่ะ ได้ผลยังไงมาเล่าให้กันฟังนะคะ
รับฟังทุกสถานการณ์ค่ะ

มาแว้ววค่ะ นาน ๆ มาที ช่วงนี้พระราหูเข้า พระเสาร์แทรก (พูดตามเค้าน่ะค่ะ ไม่รู้หรอกว่าเป็นงัย) ช่วงนี้ดวงไม่ดีมาก ๆ ตั้งแต่ที่เล่าว่าจิตตกมานั่นเลย ... หลังจากนั้นครอบครัวก็พาไปฟื้นฟูจิตที่กาญจนบุรี สนุกค่ะ แต่พอกลับมาบ้าน... จิตตกกว่าเดิมอีก เพราะโขมยเข้าบ้านค่ะ มันโขมยสมบัติเจ้าคุณตาคุณยายที่สะสมไว้ รวมของตัวเอง เป็นทองหยอง เครื่องประดับไปหมดเลย มูลค่าน้อยกว่าของพี่หน่อยกะเคนนิดหน่อย ( ของเค้า 7 ล้าน ของพี่หน่อง 2 แสนกว่าค่ะ) โอย ..ช็อค เป็นลม....หมอจิตเวชให้ยาลด depress มากิน แต่อะไรก็สู้ใจเราไม่ได้หรอกนะคะ ทุกข์หรือสุขก็ใจนี่ล่ะค่ะ คิดได้ยังงี้ก็เลยดีขึ้น มีกำลังใจมาคุยในเวบต์ต่อ คิดถึงทุก ๆ คนนะคะ
พี่หน่องเอง

เศร้า..เลยอ่ะ เนอะพี่หน่อง

เก่งด้วยอ่า ที่ทำใจ... อะไรๆ ก็อยู่ที่ใจจริงๆแหละ
สงสัยจะถูกทดสอบ เรื่องของนอกกาย...

อันที่หนักกว่า คือ กาย ที่มันนอกเหนือจากชีวิต
ฝึกความไม่มีตัวตน... กวางกำลังฝึกอยู่ ยากชมัดเลยค่ะ

น้องหน่องพี่เสียใจด้วยกับเรื่องที่เกิดขึ้น ถือเป็นคราวเคราะห์ถ้าไม่เกิดอย่างนี้ ก็อาจเสียอย่างอื่น จะได้สบายใจสมบัติของนอกกาย ปลงไปบ้างก็ดีเองเดี๋ยวว่าพี่ไม่เจอก็พูดได้ พี่เจอมาแล้ว แต่โจรมันเอาอะไรไปไม่ได้มาก มันหยิบไม่ถูก ตัวพี่เองก็ไม่รู้ว่าเงินหายเท่าไร รู้แต่พระกรอบทองหาย1องค์ขโมยมันก็มึน เงินใบโบราณมีเป็นร้อยใบมันยังไม่เอาเลย พี่ตาไม่ดี ไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นเพราะไม่มีฮอร์โมนทำให้ไม่มีนำตามาเลี้ยงต้องใช้ทำตาเทียม แย่เลย โรคที่กลัวมะเร็งจะเข้ากระโหลกหายไป โรคใหม่มาเยี่ยมอีดแล้ว ไม่อยากให้ใครที่เป็นโรคอย่างพี่อย่ามีอาการอย่างพี่เลย พี่ขอให้ทุกคนหายจากคำว่าโรคมะเร็งทุกๆคนเลยนะค่ะ จากใจจริงๆเลย

พี่เป็ด....

เรื่องตาแห้ง มีวิธีแก้ค่ะ
การใช้น้ำตาเทียมอาจจะไม่ได้แก้ปัญหาในการที่จะทำให้ร่างกายปรับสมดุลได้เอง

หลังใช้ถ้วยล้างตา ลืมตาและกระพริบตา 60 ครั้ง ในน้ำเปล่า เรียบร้อยแล้ว

ให้ใช้น้ำมะพร้าวอ่อน
โดยเฉาะมะพร้าวอ่อนจากลูกสดๆ แล้วเอาช้อนสแตนเลสเล็กๆ หรือหางช้อนสั้น ก็ได้ ตัดน้ำมะพร้าวเล็กน้อย
หยด ใส่ตาข้างละ สัก 5-6 หยด กระพริบตาเบาๆ ไล่ให้น้ำมะพร้าวไหลไปทั่วตา

แค่นี้แหละค่ะ ลองดูสัก 1 สัปดาห์ ดูว่าผลจะเป็นอย่างไร

เพราะมีคุณป้า ที่มีปัญหาตาเป็นต้อ แล้วไปผ่าตัด
จากนั้น หยอดน้ำตาเทียม เป็นปีๆ ตายังแห้ง
พอทดลองหยอดน้ำมะพร้าว 1 สัปดาห์ก็เห็นผล เลยทำต่อ...

สูตรอินเดียค่ะ ไม่มีผลข้างเคียงใดๆ

น้ำมะพร้าวที่เหลือ ก็ดื่มซะให้หมด :)

สวัสดีค่ะพวกพี่และน้อง

พัชเพิ่งไปตรวจสุขภาพที่ รพ.แถวศรีนครินทร์เมื่อวันเสาร์ที่ 15/12/50 หมอพบเนื้องอกที่รังไข่บอกใหญ่มากต้องรีบผ่าเพราะไปเบียดไต และอัตร้าซาวดูว่าจะเป็นมะเร็งก็เลยขอใบเอกซเรยกลับมาหาหมอที่สินแพทย์เพราะเคยผ่าคลอดน้อง หมอคลำที่หน้าท้องและดูผลรายงานจากหมอที่ศรีนครินทร์ ทำสแกนคอมและทำผ่าตัดรังไข่ มดลูกทั้ง2 ข้าง ลำไส้ ต่อมนำเหลืองช่วงท้องเมื่อ 21/12/50 และตัดชิ้นเนื้อไปดู ผลออกมาหมอบอกเป็นมะเร็งรังไข่ และนัดดูแผลวันที่ 2/1/51 ตอนนี้ก็รู้สึกเครียดเพราะห่วงลูกเพิ่งอายุได้2ขวบครี่งเองกลัวด้วย และกำลังจะไปรักษาที่รพ.เกษมราฏรประชาชื่นเพระพี่สาวแนะนำเป็นหมอจากศิรฺราชค่ะเพราะหนูอยู่แถววัชรพลไปศิริราชไม่ไหว พอดีน้องของพี่เขยเขาเป็นพยาบาลอยู่ศิริราชเขาเลยแนะนำคะ กลัวไปต่อคิวไม่ทัน พี่เขาแนะนำมีรพ.ภูมิพล กลับเกษมราชโดยจะใช้บัตรประกันสังคมเพราะพี่เขาบอกต้องรักษานานถ้าไปเกษมราชจะเร็วกว่าที่อื่น พี่พอแนะนำได้ไหมค่ะตอนนี้กลัวแต่ไม่กล้าบอกพวกพี่ๆกับแฟนและแม่ก็เป็นห่วงมาดูแลด้วยเพราะเป็นน้องคนเล็กพวกพี่ๆเขาก็เครียดตามเราไปด้วย เพราะมัวห่วงแต่ทำงานผลัดวันไปหาหมอไม่คิดว่าจะเป็นมะเร็งคิดว่าเป็นเนื้องอกธรรมดา ขอคำแนะนำด้วยนะคะนอนไม่ค่อยหลับเลยเพิ่งจะเปิดเข้ามาเจอค่ะ พัช 0815614415 ขอบคุณนะคะ

ลืมอีเมล PAT-PING1@HOTMAIL.COM

สวัสดีค่ะ คุณพัช,

ไม่ต้องกลัวค่ะ แบ่งๆ กันเครียด ทุกอย่างจะดีขึ้น
เป็นกำลังใจให้กัน อย่าตกใจไปนะคะ
ค่อยๆ บอก มะเร็งไม่ใช่การสิ้นสุดของชีวิตนี่คะ...

ขอพรจากดาว..............ให้นับจากนี้.......พาทุกคนไปสู่วันที่ดีดี......ขอให้มีความสุข.......ปีใหม่นี้ขอให้โรคภัยที่ทุกคนมี อย่าได้กล้ำกลายกลับมา.....บุญกุศลที่มี ทุกความดีที่พวกเราได้กระทำ ขอให้บุญกุศลเหล่านั้น จงช่วยนำพาชีวิตพวกเราทุกคน อยู่ยั่งยืนยาว จนสำเร็จภารกิจสำคัญของพวกเราทุกคนก่อน นั่นแหละ คือการหมดห่วง ดังนั้น....ช่วยกันกระชิบบอก มะเร็งเพื่อนรัก เจ้าจงอยู่ในที่ที่เจ้าควรอยู่นะจ๊ะ เราจะอุทิศบุญกุศล ความดีที่เราได้ทำไว้ ไปเผื่อเจ้า ให้เราเสร็จภารกิจของชีวิตชะก่อนนะ แล้ววันนึงค่อยเจอกัน.......โชคดีทุกคนค่ะ .....สวัสดีปีใหม่ค่ะ

คุณ Pukpik susu,

ได้รับพรจากดาว แล้วค่ะ
ขอบคุณมากๆ

ขออวยพรให้เป็นสุข สุขภาพดีค่ะ

สวัสดีปีหนูด้วยคนค่ะ... มาช้าไปหน่อย แต่ก็ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และพระบารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว โปรดดลบันดาล พระราชทานพรให้น้องกวาง และพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคนในบล็อคนี้ มีความสุข สุขภาพดีขึ้น มีกำลังใจเข้มแข็ง มีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในปีหนูนะคะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะพี่และเพื่อนทุกคน
ขอให้ทุกคนมีความสุขและสุขภาพดีหายจากโรคมะเร็งนี้นะคะ ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ และกำลังใจมากๆคะ วันนี้ต้องไป รพ.เพื่อดูแผลและจะไปเปลื่ยนโรงพยาบาลประกันสังคมและอีกหลายอย่างที่อยากสอบถามเกี่ยวกับการเลือกรพ.นะคะ ว่าควรเลือกรพ.ของรัฐหรือเอกชนดีค่ะ ขอบคุณคุณหน่อง คุณปุกปิกและคุณมินี่นะค่ะ

สวัสดีปีใหม่คะ พี่ ๆ ทุกคน
ปีใหม่นี้ ขอให้ทุกคนมีแต่ความสุขนะคะ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง จะได้มีแรงต่อสู้กับเนื้อร้ายที่เราเป็นอยู่ ถ้าเรามีจิตใจและร่างกายที่แข็งแรง โบว์เชื่อค่ะว่าทุกอย่างจะไม่แย่อย่างที่เราคิดแน่นอน กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ อยากให้พี่ ๆ ทุกคนมีกำลังใจที่ดี อยู่เป็นกำลังใจให้กันและกันไปนาน ๆ นะคะ

สวัสดีคะ
เสาร์นี้ต้องไปพบหมอที่เกษมราฎแล้ว เพราะน้องสาวพี่เขยพี่สาวเขาเป็นห่วงอยากให้ไปหาหมอเฉพาะทางให้เร็วที่สุด และเขาบอกให้ไปขอผลสรุปการผ่าตัดว่าผ่าไปแล้วเจออะไรบ้าง ตัดอะไรไปบ้างกับขอ tisue block,slide กับคุณหมอสินแพทย์ ไม่รู้คุณหมอจะให้หรือเปล่า เพระคุณหมอบอกว่าอาทิตย์นี้จะนัดหมอสูติมะเร็งให้ด้วยที่สินแพทย์แต่พี่สาวอยากให้ไปที่เกษมราฎมากกว่าเพราะสามารถใช้สิทธ์ประกันสังคมได้อีกต่างหากและเป็นศูนย์มะเร็งโดยเฉพาะ แต่คุณหมอที่สินแพทย์ก็ใจดีมาตลอดทำให้หายเครียดหายกังวลตั้งแต่ตอนคลอดน้อง และตอนผ่าคร้งที่ผ่านมานี้ ถ้าบอกจะไปขอรายละเอียดจะไปรักษามะเร็งที่อื่นไม่รู้หมอจะว่ายังไง อ้อหนูลืมขอบคุณป้าเป็ดด้วยนะคะและสวัสดีปีใหม่ด้วยค่ะ ช่วงนี้กังวลหลายเรื่องเลยลืมทุกที ห่วงเรื่องงานอีกแล้วพี่สาวคนรองที่มาช่วยงานพี่เขยก็ต้องผ่าตัดแผลที่ขาเพราะไม่หายสักที เขาก็ห่วงหนูไม่อยากให้เครียดเลยไม่บอกมาบอกเมื่อวานขอกลับเร็วหน่อยต้องไปดูอาการพี่เขยและไปดูลูกที่บ้านด้วย ช่วงนี้ที่บ้านไม่รู้เป็นอะไรตั้งแต่หนูเข้ารพ. พี่สาวคนโตลุกจากการนั่งพับเพียบขาเกิดพลิกเดินไม่ได้ต้องไปหาหมอที่หัวเฉียวจับเส้นถึงจะเดินได้ แฟนอยู่ดีๆขับรถไปแบงครถอีกคันก็มาชนดีว่าไม่เป็นอะไรซ่อมรถเฉยๆ ตอนนี้เลยสงสารแม่หนูจัง พอรู้ลูกคนไหนเป็นอะไรแกก็ไปเยี่ยม นี่และน่าคนเป็นแม่บอกเดี๋ยวเช้านี้แกจะรีบมาหาหนู แฟนเลยยุ่งไปหมดปกติเขาจะเป็นคนทำกับข้าวให้เพราะพัชทำกับข้าวไม่เป็นตั้งแต่แต่งงานนมาเขาชอบทำกับข้าวให้เรามีน่าที่เตรียมเฉยๆนี่เลยเพิ่มภาระทุกอย่างไม่ว่าเรื่องอะไรงานอีกเพราะปกติพัชเป็นคนขายเขาจะเป็นคนไปวางบิลเก็บเช็คลุกค้า นี่มาคอยทำหาอะไรให้กินตลอดมากกว่าปกติกลัวเขาจะรำคาญเพราะเขาก็เครียดจัดตารางให้เรานอนเรากินเรื่องคนงานอีก เรื่องพาเราไปหาหมออีกวันๆเขาเลยยุ่งไปหมดถ้าเป็นอะไรอีกคนคงแย่ เพระเขาก็เป็นโรคเบาหวานเหมือนกัน อ้อพัชอายุ42เมื่อวานนี้เองแก่ลงไปอีกปี แต่เป็นน้องคนเล็กเลยติดนิสัยออ้นพวกพี่เลยดไม่แก่เท่าไหร่ขอบคุณบล็อกของคุณกวางที่เป็นวิทยาทานตอนนี้พัชสับสนเลยจะระบายกับสงสัยอยากเจอเพื่นทุกคนและขอให้ทุกคนโขคดีนะคะ ตอนนี้เหมือนคนบ้าหงุดหงิดไปหมดกลัวไปทุกอย่าง

วันนี้นอนไม่หลับอีกแล้วเลยมาเปิดเวบต่างๆของคุณกวาง คุณกวางเก่งมากๆค่ะ และก็สวยมากสามารถอธิบายความรู้สึกต่างๆเล่าได้เห็นภาพเลยและวิธีการแก้ไขได้ดี ต้องเก็บมาใช้กับตัวเองแน่ๆ คุณกวางอยู่แถววัชรพลหรือค่ะแถวไหนค่ะถ้ามากรุงเทพโทรมาหาบ้างนะคะ ชอบคุณมากจริงๆพัชก็อยู่วัชรพลตรงทางโค้งใกล้ห้าแยกวัชรพล คงได้เจอกันบ้างนะคะ พรุ่งนี้ก็จะไปหาหมอที่เกษมราฎรแล้ว เอาเอกสารกับสไลด์ต่างๆ ไปให้หมอดูเพราะแฟนไปเอามาให้เมื่อตอนบ่ายญาติก็เลยติดต่อคุณหมอไว้ให้ ไม่รู้ผลจะเป็นอย่างไรบอกตามตรงว่ากลัวหมอจะให้คีโมเลย

สวัสดีค่ะน้องพัช อย่ากลัวเรื่องที่ยังไม่เกิด สู้ และปลอบใจตัวเอง กำลังใจจากคนอื่นๆ ก็สู้ใจเราไม่ได้ มีเรื่องเล่าว่าผู้หญิงคนหนึ่งรู้ว่าเป็นมะเร็งนั่งรถกลับบ้านทำใจไม่ได้ สิ้นใจตอนนั้น ไม่มีอะไรสำคัญเท่าใจเราอีกแล้ว น้องกวางเป็นคนเก่งมากมีความรู้เยอะ พี่เข้าดูหลายแว็บ ไม่ทราบใช่ของน้องเขาหรือเปล่าชื่อเว็บเดี๋ยวกัน มีสอนทำอาหาร ฟังเพลง อื่นอีกมาก และขอขอบคุณที่น้องกวางที่แนะนำเรื่องตา ปี 51 ขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรง อย่าเครียด หัวเราะวันละ5นาทีจะต่อชีวิตได้อีกหลายปี กุ๊กกิ๊กกับสามีบ้าง แม้ทำอะไรไม่ได้ก็จับคลำๆ ดีกว่าอยู่เฉยๆ เติมความหวานให้ชีวิต ถ้าเราไม่คิดว่าเราเป็นมะเร็งเราก็จะมีความสุขทุกวันทุกเวลา

สวัสดีค่ะพี่พัช
โบว์เข้ามาอ่านบล๊อกพี่กวาง แล้วก็เห็นข้อความพี่พัช อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกของพี่พัชนะคะ ถึงแม้โบว์จะยังไม่ได้แต่งงาน ยังไม่มีลูก แต่โบว์ก็พอจะเข้าใจความรู้สึกในฐานะคนที่เป็นมะเร็งเหมือนกัน ความรู้สึกกลัว สับสน ทำไมโรคนี้ต้องมาเกิดกับเราด้วย มันจะรู้สึกว้าวุ่นไปหมด คิดอยู่ตลอดเวลา แรก ๆ โบว์ก็เป็นค่ะ ตอนนี้ผ่านมา 5 เดือนเอง ก็ยังเป็นอยู่ 5555...เพียงแต่ไม่กระวนกระวายเหมือนทีแรก ก็มันเลิกคิดไม่ได้นี่ใช่ไหมค่ะ

จนมาเริ่มสังเกตุเห็นคนที่บ้านเค้าพลอยกลุ้มใจไปกับเราด้วย โดยเฉพาะแม่โบว์ เห็นแม่ไม่สบายใจ หนูก็เลยรู้สึกว่าเรานี่แย่จัง ทำให้คนในบ้านพลอยไม่สบายใจไปกันหมด ก็เลยต้องพยายามเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เพียงแต่เราต้องเข้มแข็ง ทำใจยอมรับในสิ่งที่เป็น และสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต อย่าไปกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นเลยนะคะ เพราะมันจะบั่นทอนกำลังใจเราให้แย่ลง

กำลังใจส่วนหนึ่งก็มาจากพี่กวาง ป้าเป็ด พี่หน่อง และพี่ ๆ คนอื่น ๆ ในบล็อกนี้แหล่ะค่ะ ที่ทำให้หนูสงบลงได้บ้าง ไม่งั้นคงสติแตกไปแล้ว.....น้องชายโบว์เค้ามักจะบอกว่า เรายังโชคดีนะ ที่รู้ว่าตัวเองยังมีเวลาเหลืออยู่อีกหลายวัน หลายเดือน หลายปี ไม่เหมือนคนที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต เค้าไม่เมีเวลาได้บอกลาใคร ไม่มีเวลาให้ญาติทำใจ .... เอ๊....ไม่รู้เค้าเรียกว่าให้กำลังใจหรือเปล่า 55555

โบว์ขอเป็นกำลังใจให้พี่พัชผ่านช่วงนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ สู้ สู้ .... นะคะ

สวัสดีค่ะ คุณพัช,

ทุกอย่างจะคลี่คลาย..ไปในทางที่ดีค่ะ ไม่มีอะไรต้องกังวลนะคะ..

น้องโบว์,

พี่กวางดีใจที่ได้ทราบความรู้สึกของโบว์
.................ก็เลยต้องพยายามเปลี่ยนความคิดเสียใหม่ มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เพียงแต่เราต้องเข้มแข็ง ทำใจยอมรับในสิ่งที่เป็น และสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต อย่าไปกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นเลยนะคะ เพราะมันจะบั่นทอนกำลังใจเราให้แย่ลง...................

แข็งแกร่งดั่งภูผา อ่อนโยนดั่งสายน้ำ
เราจะเดินไปด้วยกัน...ดีมั้ยคะ??

คุณหมอลลิตาที่บัลวีบอกว่า

"การเจ็บป่วย ป่วยกันทั้งบ้าน
เวลาหายป่วย ต้องหายกันทั้งหมดเช่นกัน..."

ดังนั้น คนป่วยต้องบอกให้ทุกคนได้รับรู้ว่า เรามีความสุขดี...และยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น.."

ขอบคุณน้องกวาง น้องโบว์ .... ที่ให้ข้อคิด และเป็นสิ่งที่ทำให้พี่หน่องเข้มแข็งขึ้น ป้าเป็ดด้วยค่ะ ช่วงนี้ร่างกายสบายดี ผลเมะเร็งในเลือดดีมาก แต่จิตใจกลับย่ำแย่ลงพอมาอ่านข้อความดี ๆ ของน้อง ๆ ทำให้สติเรากลับมามั่นคงยิ่งขึ้น ... แต่คงต้องใช้เวลาอีกนิด...แล้วพี่หน่องจะทำให้ได้ .."แข็งแกร่งดั่งภูผา"....ค่ะ

สวัสดีค่ะทุกคนที่ให้กำลังใจ ขอบคุณน้องโบวี่ คุณกวาง จะพยายามเป็นดั่งภูผา ตอนนี้ยังไม่ได้ทำอtไรเลยคุณหมอไปต่างประเทศเลื่อนมาพบใหม่เป็น 29/01/51 กลัวเวลาใกล้พบหมอแต่พอเลื่อนเวลาไปชักเริ่มกลัวว่าจะทันหรือเปล่าเนี่ย ตอนนี้ก็เร่มลงมาลุยงานแล้วเพราะเบื่อกับการนอนเฉยๆ เลยโดนแม่กับพี่สวาบ่นทุกวันก็บอกว่าเครียดขอทำงานดีกว่าจะได้เพลิน นี่ก็พาลูกไปจ่ายค่าเทอมแล้วค่ะรู้สึกหมดห่วงไปอีกเพราะอย่างน้อยคงได้เห็นเขาใส่ชุดนักเรียน ตอนนี้ก็ไปทำแผลที่ส้นเท้าทั้งสองข้างทุกวันไปล้างแผลที่พองจากการกดรัดข้อเท้าตอนอยู่ห้องผ่าตัดแปลกมากเลยหมอบอกไม่เคยเจอมีหนูคนแรก ปวดมากเพราะตัดขอบผิวด้านนอกออกต้องมาแล้วแผลที่รพ.ทุกวันเพราะกลัวติดเชื้อไม่ให้ล้างเอง กินยาแก้ปวดตลอดเดินก็ต้องเดินปลายเท้าสงสัยคงได้เป็นนักบัลเล่ยได้เลย แถมส้นเท้าขวาหมอบอกเนื้อตายบางส่วนรอให้แผลสมานแล้วต้องควานเนื้อตายออกนึกสภาพไม่ออกว่าเจ็บอีกแล้วปวดแผลต้องตื่นมากินยาแก้ปวดทุกคืน แล้วจะทนได้หรือเปล่าเนี่ยแฟนก็ถามว่าหมอบอกว่าจะหายเมื่อไหร่คงเริ่มเบื่อแล้วมั้งเพราะพาไปส่งทุกวัน ปกติวันอาทิตย์ก็จะไปเที่ยวที่นู้นที่นี่หรือขับรถไปเท่ยวที่ใกล้ๆกินหรือไปห้างเลยอดหมด

เป็นเนื้องอกรังไข่ หลังได้รับการต่อตัดรังไข่ด้านซ้ายแล้วเมื่อปี 2542 ตอนอายุ 21 ปี ค่ะ คุณหมอ อ.แพทย์ มข. ท่านบอกว่าพบเชื้อมะเร็งในก้อนเนื้อ การผ่าตัดจึงพยายามไม่ให้ก้อนเนื้อแตก แผลจึงค่อนข้างยาวมาก ๆ เหนือสะดือถึงท้องน้อยเลย
เมื่อเป็นอย่างนั้นก็กัดฟันทำคีโมได้ตั้ง 3 คอร์ส และเดือนละครั้ง ครั้งละ 5 วัน อดทนได้ 3 เดือน ทรมานกับอาการปวดแสบในเส้นเลือด จึงขอคุณหมอ รักษาโดยการใช้วิธีแพทย์ทางเลือก ไม่ทานเนื้อสัตว์ใหญ่ ๆ แต่ก็ไม่เคร่งอะไรมากเน้นเล่นกีฬาและหาความสุขใส่ตัว ....ชอบดำน้ำและว่ายน้ำค่ะ พบแพทย์ติดตามผลทุก 3 เดือน เป็นเวลา 1 ปี และ ไปทำ CT Scan หลังจากผ่าตัด 2 ปี ที่ ขอนแก่น พี่เทคนิคการแพทย์ที่นั้น แนะนำให้ กินน้ำกระหล่ำ มะเขือเทศ กระเทียมและแครอท ปั่นทุกเช้า เพื่อให้น้ำเหลืองในตัวแห้ง พี่เขาบอก คนที่เป็นมะเร็งเต้านม แผลเน่าบวมเละ มา ทานสูตรนี้แล้วน้ำเหลืองแห้ง
กลับมาทดลองทำใช้กับตัวเอง อยู่ 2 เดือนได้ แต่ปั่นผสมน้ำหวาน อดทนได้ไม่เท่าไรก็เลิก แต่ก็ใช้ชีวิตเรื่อย ๆ มาจนกระทั่ง
จนบัดนี้อายุ 30 แล้ว แต่งงานมา 3 ปี แล้ว อยากจะมีลูกมาก ๆ แต่โชคดีที่แฟนเข้าใจ
(อ้อ ลืมบอกไปว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ปวดประจำเดือนรุนแรงมาก ทั้งอาเจียน ทั้งปวดท้อง แต่เป็นประจำเดือนทุกเดือน จะว่าไม่แข็งแรงก็ไม่ใช่เพราะประจำเดือนไม่เคยขาดเลย )
ตอนนี้กลับไปพบแพทย์เพื่อหาหนทางมีลูกสักที...เฮ้อ..
คุณต้องพยายามต่อไปนะคะ
เป็นกำลังใจให้ โชคดีที่มีครอบครัวและคนที่รักเป็นกำลังใจให้ สุดท้ายทุกอย่างก็ต้องผ่านไปด้วยดี
โชคดีนะคะ สู้ สู้ สู้ เป็นเพื่อนกันนะ

สวัสดีคะคุณเป้
คุณเป้ตัดแค่ข้างเดียวรีบมีลูกเลยคะอย่าปล่อยไว้นานพัชแต่งงานตอนอายุมากอายุ37เดือนมีนา47 กว่าจะท้องก็8 เดือนนึกว่าไม่มีลูกซะอีก พอมีน้องก็แพ้มากได้กลิ่นกระเทียมเป็นอาเจียนหมดกว่าจะคลอดก็48 ก็เลยคิดว่าจะรอให้น้องโตหน่อยค่อยมีอีกคนไม่คิดว่าจะเป็นเนื้องอกเลยไม่เคยมีอาการปวดท้องเลย เมนมาปกติทุกเดือน มาใหญ่ตอนเดือนธันวาเองเร็วมากเลยโดนตัดไปหมดไม่สามารถมีลูกได้อีกยังเสียดายที่เขาไม่มีน้องไว้เป็นเพื่อนปรึกษากันตอนโด เพราะพัชมีเพื่อนเขาเป็นลูกคนเดียวกันหลายคนเขาเหงาไม่มีที่ปรึกษาพ่อแม่เสียตอนเขายังเด็ก เขาเลยเล่าให้พัชฟัง ของพัชมีพี่น้องกัน6 คนเวลามีปัญหาเราก็จะโทรไปหาพี่เลยคิดว่ามีกันหลายคนดีกว่า คุณยังโชคดีที่ตัดไปข้างเดียวรีบมีเลยคะ และอย่ากลัวว่าอายุมากแล้วลูกจะเป็นดาวน์เพราะตอนท้องถ้าคุณคอยไปหาหมอและทำอารมณ์ดีฟังเพลงเอาซาวเบาหูฟังให้แนบที่ท้องลูกก็จะได้ฟังเหมือนกันจริงนะเพราะลองมาแล้วลูกพัชอารมณ์ดีชอบร้องเพลง ถึงเราจะอายุเยอะก็ตาม พี่สาวพัชแต่งงานอายุ22เองแต่ไม่มีลูกไปทำหลอดแก้วอิกซี่หรือมีโปรแกรมใหม่มาลองหมดไม่ติดจนท้อ 20กว่าปีแน่ะ จนอายุ45พัชยังบอกให้พี่สาวไปทำเพื่อมีเพราะฝรั่งอายุ60 เขายังมีได้เลยถึงไปทำใหม่ที่ศิริราชถึงได้ลูกแฝดมา2คนลูกก็ปกติดีตอนคลอดพี่สาวอายุ 46 เพราะฉนั้นอย่ากลัวและรีบไปเลย อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดไป และอย่ากลัวว่ามีลูกไม่ทันใช้แค่มีเขาสอนให้เขาเป็นคนดีก็พอ ขอบคุณที่ให้สู้ๆ

ธรรมะสวัสดีค่ะ,

แวะมาทักทาย
จริงค่ะ ถ้าอยากมีลูก ก็ไม่ต้องใจเย็น
แต่ก็ไม่ต้องรีบ ถ้ารีบ มันจะยิ่งติดยาก...อ่ะนะ

ของกวางตัดออกหมด มีไม่ได้
แต่คุณสามีบอกว่า "เขายังมีได้" ...อ๊ากซ์

ทุกวันนี้ วางหมดแล้วค่ะ
เคยคิดจะหาลูกบุญธรรม แต่ไปๆ มาๆ ตัวเองไม่รู้จะเป็นยังไง
เลยไม่เอาดีกว่า...จะได้ไม่มีห่วง...
พอแก่ๆ ตัวลง ก็ดูแลตัวเองให้ได้ก็แล้วกัน

ดูแล กาย ใจ จิต เผื่อจะได้แก่ตายกะเขา...

ตอนนี้ค่ามะเร็งลดลงเหลือ 10 .84 จาก 14 % เพราะทาน
ฟิตเน่ยาระบายท้อง 2 แก้ว เผลอทานหนังเค็ม เข้าไปท้องอืดขึ้นมา.. เวลาถ่ายจะมีเลือดปนออกมาเล็กน้อยเจ็บมาก
ประมาณปลายเดือนกุมภาพันธ์ 2551 จะไปตรวจที่โรงบาลขอนแก่นอีกครั้ง กลัวลุกลามถ้าห่างหมอ ....

สวัสดีค่ะคุณกวาง
รบกวนถามหน่อยคะ วิธีธรรมชาติบำบัดคือที่เสถียรธรรมสถานที่วัชรพลนี่หรือเปล่าคะ ถ้าจะไปเข้าอบรมโดยจะไม่ไปให้เคมีบำบัดนะคะ เพราะพัชสงสารลูกกลัวไปอยู่รพ.แล้วแกจะเข้ามาอยู่ใกล้วเราไม่ได้เพราะเขาติดพัชมากพัชยังไม่เคยให้คีโมเลย ตกลงทางรพ.มานัดพบคุณหมอเป็นวันอังคารที่22/01/51 ตอนเย็นเพื่อคุยและจะให้คีโม

สวัสดีค่ะทุกคน...... ตกใจมากถึงมากที่สุด เมื่อได้อ่านข้อความของคุณพัช ที่จะไม่ไปให้คีโม โดยยึดหลักธรรมชาติบำบัด เป็นที่ตั้ง ให้เถอะค่ะคีโม เอาหลักการแพทย์เป็นที่ตั้งและรักษาควบคู่ ไปกะธรรมชาติบำบัด รู้ว่าการให้คีโมมันทรมาน แต่พอผ่านไปไม่นาน อาการก็ดีขึ้น เรื่องลูกทุกคนก็มีภาระ คุณพัชยังมี สามี มีญาติพี่นัองช่วย ต้องอดทนแยกลูกไว้ก่อน ดูแลตัวเองให้หาย แล้วลูกก็จะได้อยู่กับคุณพัชแบบสมบูรณ์ โดยที่อยู่ด้วยกันแล้วไม่ต้องกังวลเรื่องโรคภัยอะไรอีก

สวัสดีค่ะ คุณพัช,

ธรรมชาติบำบัดแนวหมอเจคอบ ทางเสถียรธรรมสถานก็เชิญหมอเจคอบมาจัดคอร์สให้ค่ะ....ควรเข้าคอร์ส 10 วัน เพื่อฝึกปฏิบัติ จะได้ดูจิตดูใจ ดูกาย...และรับพลังดีๆ จากคุณหมอเจคอบและทีมงาน...เพื่อจะเกิดศรัทธาจากประสบการณ์ จะได้ประเมินได้ว่า เราจะปฏิบัติได้หรือไม่ เหมาะกับตัวเราหรือไม่ เพราะเราจะเป็นธรรมชาติมากๆ :)

การที่เราไม่เคย กิน อยู่ แบบชีวจิต หรือแนวธรรมชาติบำบัดใดๆ มาก่อน การไปสู่ธรรมชาติบำบัดแนวหมอเจคอบ ก็จะปรับตัวยากค่ะ

แต่ถ้าได้เริ่ม..และเจอแนวทางนี้เลย ถือเป็นบุญค่ะ เพราะระยะยาวแล้ว ไม่ต้องพึ่งยา ไม่ต้องพึ่งวิตามิน เสียค่าเข้าคอร์สเป็นค่าสถานที่ อาหาร และค่าเดินทางของหมอ ค่าเดินทางของทีมงาน

กวางเริ่มธรรมชาติบำบัดต่อเนื่องยังไม่ถึง 6 เดือนค่ะ
และก็ยังไม่เคยทดลองจัดการเซลล์มะเร็งที่ตรวจเจอ ด้วยวิธีธรรมชาติบำบัดด้วยตัวเอง

แต่ทั้งนี้ มีหลายคนที่เป็นมะเร็งระยะลุกลาม ปฏิบัติธรรมชาติบำบัดแล้ว ค่าบ่งชี้มะเร็งลดลง และหยุดการลุกลาม หรือบางคนก็ตรวจค่าบ่งชี้มะเร็งไม่พบแล้ว รวมถึงสุขภาพจิตดีขึ้นมาก....ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัวและผู้อื่นดีขึ้นด้วย นับว่า คุณภาพชีวิตดีขึ้น เพราะเราทำความเข้าใจชีวิตแบบองค์รวม และถึงเวลาหนึ่ง เราก็พร้อมที่จะตายไป ได้ตามอายุขัยในชาตินี้...สบายใจ :) มรณานุสติได้สบายทุกวัน..

ถ้าถามหมอเจคอบ หมอจะมีความมั่นใจในการรักษามะเร็ง และโรคอื่นๆ ทุกโรค ยกเว้น อุบัติเหตุรุนแรงในรูปแบบที่ร่างกายไม่ได้ออกแบบมาสำหรับการกระแทกอย่างรุนแรง และสำหรับคนที่ต้องการจะตาย ไม่ต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไป

การฝึกปฏิบัติ จะว่าง่ายก็ง่าย แต่เรื่องง่ายๆ มักทำกันไม่ค่อยได้ เช่น การปอกกล้วยเข้าปาก การกินผลไม้แทนอาหาร หรือถ้าเทียบกับเรื่องง่ายๆ เช่น การถือศีล 5 ก็เช่นกัน

**มีเรื่องให้พิจารณาดังนี้ค่ะ
มะเร็งรังไข่ ที่ได้ชื่อว่า มัจจุราชเงียบ มักจะมีการลุกลามอย่างที่เราไม่รู้ตัว...เพราะฉะนั้น เมื่อผ่าตัดและทราบแล้วว่า เซลล์มะเร็งที่พบเป็นชนิดใด ให้ปรึกษากับแพทย์ที่ดูแลรักษาอยู่ว่า ชนิดของเซลล์นั้นๆ ร้ายแรงเพียงใด

เช่น เซลล์ที่มีความเป็นมะเร็งต่ำ หรือเซลล์ที่แพร่กระจายอย่างรวดเร็ว...(เหมือนของกวาง ถ้าทนปวดท้องประจำเดือน โดยกินยาแก้ปวดไปเรื่อยๆ ก็จะแพร่กระจายและตายภายใน 6 เดือน) ต้องรู้ชนิดของเซลล์เสียก่อนค่ะ

การที่ผู้ป่วยกำลังให้คีโม...
ร่างกายอาจจะอ่อนแอลงบ้าง
ถ้าลูกไม่ได้ฉีดวัคซีน หรือไม่เป็นหวัด ก็เข้าใกล้ได้ค่ะ

แต่ระยะที่กวางสังเกตกับตัวเองว่า อ่อนแอลง
เม็ดเลือดขาวต่ำ เสี่ยงติดเชื้อ คือตั้งแต่วันที่ 7 - 14 หลังการให้ยาค่ะ....

คุณช้างแมมมอส,

สวัสดีค่ะ ดีใจที่แวะมา เล่าอาการให้ฟังค่ะ
หายไปหลายเดือนเลยนะคะ... :)

ใช่ค่ะ คนเรามีตอนเผลอเหมือนกัน....
ทราบว่าเผลอก็ดีแล้วค่ะ จะได้ไม่ท้องอืดอีกเนอะ...

อาการอื่นๆม่มี นอกจากปวดขา ข้างที่เป็นมะเร็ง อาทิตย์ต้องไปรร.เองล้มขาแพลงข้างเดียวกับที่ปวดอยู่แล้วไม่ต้องบอกเลย ปวกมากๆๆๆเลย หาทั้งหมอกระดูก หมอบีบ ก็ยังปวกอยู่ ก็ มันปวดอยู่ทุกวัน หมอไม่พบอะไร แต่มันก็ปวดทุกวัน ลำคราญมาก มือเวลาขัดห้องนำ2-3ห้อง รีดผ้าก็ปวด แก่แล้วไม่มีอะไรเลย กำลังสงสัยตัวเองว่าวัยทองจะตามมาด้วย บางครั้งปวดหัวแล้วอยากอาเจียร แต่ก็ไม่อาเจียรสักที อะไรๆไม่ค่อยดีเลย แต่ก็ไม่คิดมากหรอกค่ะ ความอ้วนมาเยือนมาก ทานได้ดี ถ่ายดี ปวดเมื่อยตามตัวมาก ใครมีอาการอย่างนี้ เขียนปลอบหน่อย คิดถึงทุกคนน่ะค่ะ ขอให้ทุกคนรักษาสุขภาพให้แข็งแรงน่ะค่ะ

พี่เป็ดคะ
หน่องก็เป็นเหมือนพี่เป็ดพอดีเลยค่ะ คือตอนนี้มีอาการปวดตามตัวมาก ตั้งแต่ต้นคอ ไหล่ ต้นแขน ปลายมือคล้ายอ่อนแรงนิดหน่อย ปวดหลัง ปวดสะโพก ดีว่ามันหยุดอยู่แค่นี้นะคะ ยังไม่ปวดไปถึงขา กระนั้นก็ยังรำคาญเหมือนพี่เป็ดเลย (ยังไม่ได้พบหมอเลยค่ะ)
ช่วง 2 - 3 เดือนที่ผ่านมา (ประมาณ ต.ค.50) หน่องน้ำหนักขึ้นอย่างมาก และขึ้นเรื่อย ๆ จนถึง 60 ก.ก. (สูงแค่ 150 เอง) ตอนนี้ลดอาหาร งดของหวาน เอวที่หายไปกลับมาแล้วค่ะ น้ำหนักลดเหลือ 47 แล้ว เย้.....
คิดถึงน้องกวางมากค่ะ ...ส่งเสียงมาในบล็อกไปก่อนนะคะ ... อยากปฏิบัติตัวให้ได้เหมือนน้องกวางจัง แต่ยังละกิเลสไม่ค่อยได้ (โดยเฉพาะการกินผักเยอะ ๆ ยังไม่ถึงเป้าหมายเลยค่ะ ผลไม้ค่อยยังชั่ว)... แต่ค่ามะเร็งลดลง
พี่หน่องถามคุณหมอเกี่ยวกับค่ามะเร็งที่ตรวจจาก CA , CEA คุณหมออธิบายว่า ใช้ได้เฉพาะกับผู้ที่เป็นมะเร็งแล้วค่าของ CA CEA ขึ้นเท่านั้น ซึ่งบางคนก็จะไม่ขึ้น แล้วแต่ร่างกายของแต่ละคน
พี่หน่องก็เลยโชคดี ที่ค่าของทั้ง 2 ตัวนี้ขึ้นสูงมาก ก็สามารถติดตามได้จากการเจาะเลือด
ช่วงนี้สุขภาพจิตดีขึ้นมาก ๆ ค่ะ อาศัยธรรมะนั่นเอง

สวัสดีค่ะ ทุกคน มองเห็นความโชคดีของพี่หน่องแล้วในเรื่อง การเช็ค ค่ามะเร็งด้วยการตรวจ ca 125 ที่บ่งบอกการติดตามผล แต่เป็นความโชคร้ายที่ต้องทำให้ ต้องทำTC ทุกปี เพิ่งไปทำมาเมื่อวานเองค่ะ และก็เป็นความโชคดีของ pukpik ที่ผลออกมา ดีเยี่ยม ดีจนหมอบอกว่า มันดีผิดปกติ แต่เราก็จะไม่ประมาท หมายถึงทั้ง puk และก็หมอ เป็นความโชคดีในความโชคร้าย ที่ร่างกายไม่เคยแสดงความอ่อนแอ ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่เคยชา ผมไม่ร่วง รู้สึกแต่ว่าเหมือนจะอ่อนแอ ก็ตอนให้คีโมแค่6 7 วันเท่านั้น จนคู่แข่งทางการค้า หาว่า แกล้งเป็นมะเร็งหรือเปล่า นี่ล่ะหนอ คน.....ต้องขอบคุณทุก กำลังใจด้วยค่ะ โดยเฉพาะ คุณหมอ ที่คอยเอาใจใส่ตลอด.......สงสัยอะไร โทรไปเมื่อไหร่ จะได้คำตอบตลอด พรุ่งนี้ก็จะถาม เรื่องน้ำอสุจิ ของผู้ชาย ที่เป็นตัวเร่งมะเร็ง มันก็มีผลต่อพวกเราด้วยอ่ะค่ะ แล้วจะเอาข้อมูลมาเล่าสู่กันฟังนะคะ

ตอนนี้สามีก็มีก้อนเนื้อแข็งขึ้นบริเวณเอวเหมือนกันแต่ไม่
ยอมไปตรวจเพราะกลัวหมอ ไม่รู้จะทำยังไงกลุ้มใจมากๆ
แต่ไม่มีอาการเจ็บปวดอะไร กินอาหารได้ปกติ แต่มีน้ำหนัก
ลดบ้างไม่รู้ว่าเครียดหรือว่าอะไรนะค่ะ กลุ้มมาก ๆ

คุณหมิวคะ ค่อยค่อยบอกสามี ให้ไปพบคุณหมอ เพราะว่าถ้าเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราได้ตรวจเจอ ระยะเริ่มแรก โอกาสมีทางรักษา หายถึง 90 กว่า% เรามีลูก เรามีห่วง เราต้องมีชีวิตอยู่ให้นานที่สุด เพื่อทำหน้าที่ของเราก่อน ดังนั้น ค่อย ค่อยคุยกับสามีค่ะ เหมือนผู้หญิงเราที่เป็นมะเร็ง ถ้าได้ตรวจสม่ำเสมอ ไม่ขี้เกียจ ไม่อายหมอ ถ้าตรวจสม่ำเสอแล้วพบว่า เป็น มะเร็ง มันก็เพิ่งเป็นขั้น แรก หรือขั้น 0 คือ,ยังไม่ถึงขั้น 1 เพราะมันเพิ่งเริ่มเปลี่ยนแปลง โอกาสที่จะรักษาหายค่อนข้างมีเยอะมาก ไม่เหมือน คนที่เป็นขั้น3 ขั้น 4แล้วโอกาสที่จะหาย มีน้อยลง ขอให้โชคดีจ้ะ

พี่เป็ดคะ......เปลี่ยนเบอร์โทร.แล้วเหรอคะ....หน่องโทร.มาหา 2 - 3ครั้งแล้ว ติดต่อไม่ได้เลยค่ะ
เห็นด้วยกะน้องปุ๊กปิ๊กค่ะ ... คุณหมิวทำตามที่คุณปุ๊กบอกเถอะนะคะ อย่างน้อย ถ้าตรวจแล้วไม่มีอะไร ก็จะได้สบายใจไปเลยว่า ไม่เป็นอะไร....
เรื่องปวดต้นคอไหล่ .... ไปหาหมอกายภาพฯแล้วค่ะ ปรากฏว่า สาเหตุจากความเครียดนั่นเอง ตอนนี้หมอสั่งทำกายภาพ 20 วัน พร้อมยาอีก 3 ขนาน
วันนี้จะไปเจาะเลือดติดตามค่ามะเร็ง คราวที่แล้วลดลงเหลือ 3 (CA 125).... คราวนี้รอลุ้นต่อค่ะ
น้องพัช พบคุณหมอแล้ว...ตกลงใจให้คีโมหรือเปล่าคะ
น้องกวางตอนนี้อยู่กรุงเทพฯ หรือหลวงพระบางคะ ....

สวัสดีคะ
ได้พบคุณหมอแล้วคะเมื่อวันที่22นัดทำคีโม25/ตอนเช้า แต่ลืมให้คุรหมอดุส้นเท้าว่ามีแผลและข้างขวาใหญ่เลยโทรฝากบอกคุณหมอและคุณหมอให้หมอทางศัลย์มาดูแผล ปรากฎว่าแผลข้างขวาติดเชื้อคุณหมอเลยให้ไปทำแผลและตัดชิ้นเนื้อไปเพาะเชื้อว่าเป็นเชื้ออะไรทำไมแห้งช้าหนึ่งเดือนแล้วและคุณหมอศัลย์แจ้งคุณหมอเลยลงมาดูก่อนจะส่งพัชขึ้นไปให้คีโมข้างบน คุณหมอเลยเลื่อนการให้คีโมออกไปก่อนให้แผลที่ขาข้างขวาแห้งก่อน ตกลงยังไม่ได้ทำอีกคะนอนที่เกษมราฏร1คืน พอคุณหมอมาดุแผลหมอบอกพัชว่าแผลที่ขาพัชเกิดจากไฟรั่วตอนพัชผ่าตัดแน่นอนไฟไม่ลงกาวดินเลยผ่านเข้าที่ตัวพัชลงที่ขาโดยไม่รู้ตัวตอนสลบโชคดีที่ยังฟื้นให้แจ้งคุณหมอที่สินแพทย์เดี่ยวคนใข้อื่นจะเป็นแบบพัชแต่เราไม่ได้โทษคราวซวยของพัชมั้ง เคยมีคนไข้แบบพัชบางคนโดนที่หลังลงก้นบางขึ้นที่หัวช็อคก็มี คุณหมอเลยบอกได้ถูก นี่ก็เลยเลื่อนไปอีกเดือนหน้ามานัดดูให้คีโม คุณหมอบอกพัชเป็นระยะที่ ๑แต่เป็นเกรดที่๒ เลยต้องให้คีโมคลุมดักไว้ก่อน๖ครั้งโอกาสหายขาด80-90%ค่ะ กว่าพัชจะทำใจได้ให้คีโมที่บ้านพัชลุ้นกันน่าดูงดอีก ญาติพัชดุพัชเรื่องเลื่อนนัดหมอไป๒วันนี่เป็นเดือนคงขำน่าดูอุปสรรคเยอะแล้วระยะจะโดดไหมเนี่ยนี่ก็1เดือนหลังผ่าตัด ขอบคุณทุกคนเลยนะคะที่ถามหาพัช พัชกลัววุ่นไปหมดเลยไม่ได้เปิดกะว่าให้เสร็จแล้วจะมาคุย แต่ตอนหมอเขาฉีดยาชาที่ขาเพื่อจะตัดชิ้นเนื้อพัชร้องไห้เสียงหลงเลยเจ็บมากๆ พอเสร็จพัชก็อยากกลับบ้านมากกลัวร้องไห้คิดถึงลูกเพราะหมอไม่ยอมให้เด็กเล้กมารพ.แฟนพัชอยู่กับลูกแม่พัชอยู่เป็นเพื่อนบอกอยากกลับบ้านไม่อยากทำกลัวเลย รอแผลหายค่อยลุ้นกันใหม่ นี่หลานแฟนพัชเขาทำประกันบอกให้พัชไปขอใบรับรองแพทย์ว่าเป็นอุบัติเหตเรื่องขาพัชไม่รู้ว่าคุณหมอจะโกรณหรือเปล่าที่เราเปลื่อนรพ.แล้วยังเรื่องนี้อีก ตอนนี้ง่วงแล้วแล้วจะมาเม้าต่อขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจและให้ความรู้คะ

วันนี้ไปรพ.สินแพทย์มาแล้วกะว่าจะคุยกับคุณหมอแต่คุณหมอของพัชหยุดเหลือคุณหมออีกท่านที่ร่วมผ่าตัดท่านไม่ได้คุยบอกต้องไปผ่าตัด พัชเลยโมโหมากเลยบอกเคาเตอร์ให้ติดต่อกับคุณหมอว่าเราจะคุยดีๆว่าเราจะเคลิมประกันให้ท่านเขียนว่าเป็นอุบัติเหตุเราจะได้ไปเบิกค่าใช้จ่ายไม่ได้ฟ้องเพียงแต่คิดว่ารพ.น่าจะรับผิดชอบกับการเกิดไฟรั่วเข้าคนไข้ ท่านตอบกับนางพยาบาลว่าท่านร่วมผ่าตัดแปปเดียวไม่รู้เรื่อง ต้องรอหมอพัชมาอาทิตย์หน้าท่านลาหยุด พัชเลยถามว่าจะล้างแผลเขาส่งไปล้างแผลชั้น 2 บอกต้องขูดเนื้อตายที่ข้างขวาเผื่อเนื้อล่างจะได้งอกใหม่เสียค่าทำแผลไป หนึ่งพันสองร้องกว่าบาทรอไปเคลิมประกันทีหลังจ่ายเองอีกตามเคย ญาติพัชว่าสงสัยหมอหลบ ว่าเราฟ้องรพ.กับคุณหมอได้แต่พัชไม่อยากจะฟ้องเพราะเชื่อใจคุณหมอถึงกลับมาผ่าเนื้องอกที่นี่ และคงเป็นดวงไม่ดีของเรา แผลกว่าจะหายหมอบอกอีกสองอาทิตย์ต้องจ่ายไปอีกเท่าไหร่นี่ พัชไปล้างแผลที่รพ.สายไหมก่อนหน้านี้หมอก็ยังบอกว่าดูแผลแล้วน่าจะเกิดจากไฟรั่วหรือไฟลวกแต่พัชบอกว่าไม่ได้โดนอะไรพัชผ่าตัดเนื้องอกแล้วมารู้ตอนเย็นว่าปวดส้นเท้ามากทั้งสองข้าง แต่คุณหมอพัชบอกว่าอาจป็นที่รัดตอนผ่าพัชไม่อยากคิดเลยนะว่าหมอจะรู้แต่ไม่รับผิดชอบอ้างอย่างอื่น ถ้าพัชไม่ย้ายรพ.ก็คงไม่รู้หรอกว่าเราโดนไฟรั่วจากห้องผ่าตัด อาทิตย์หน้ากะว่าจะไปพบหมอพัชว่าท่านจะว่าอย่างไร แย่มากเลยปล่อยทิ้งคนไข้ ถ้าเป็นคนไข้อื่นไม่มีเงินจะทำอย่างไรเพราะล้างแผลครั้งหนึ่งก็สามร้อยกว่าบาทต่อครั้งพัชไปล้างที่รพ.สายไหมเพราะอย่ใกล้กว่า หรือว่าต้องแจ้งความก่อนนี่ ถ้าใครหลังผ่าตัดแล้วรู้สึกว่าแสบร้อนห้อเลือดแล้วบวมน้ำตามมาอาจเป็นแบบพัชก็ได้ว่าโดนไฟดูดรีบกลับไปรพ.ที่ผ่าตัดเลย นี่ต้องเลื่อนให้คีโมเพราะรอแผลหาย

สวัสดีค่ะ
วันนี้ได้คุยกับคุณหมอพัชแล้วกะว่าจะไม่ไปแต่คุณหมอก็บอกว่าไม่น่าเป็นไปได้ พัชก็เลยไปพบคุณหมอๆเห็นแผลพัชก็เลยเรียกคุณหมอที่ร่วมผ่าตัดพัชมาดูแผลและผู้ใหญ่ว่าควรจะทำอย่างไรบ้าง แต่พัชก็บอกพัชไม่ติดใจเอาความแต่อยากให้ท่านเห็นว่าเราไม่ได้โกหก คุณหมอก็ใจดีเหมือนเดิมช่วยทำแผลให้ ความรู้สึกพัชก็เลยดีเหมือนเดิมอยากไปร้านคุณปุกปิกจังแต่ยังขับรถไม่ได้เลย

สวัสดีค่ะ คุณพัช,

แวะมาตามข่าวคราว แต่ไม่ได้โพสต์อะไร
ก็อยู่ระหว่างการเดินทางน่ะค่ะ

วันนี้อยู่บ้านที่กรุงเทพฯแล้ว
กำลังโพสต์บล็อกอยู่ ตามไปอ่านกันได้นะคะ

ดีใจที่คุณพัช ให้อภัยกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ถึงแม้ว่า จะต้องติดตามหาสาเหตุการไฟรั่ว....เฮ่อ
เรายังต้องผ่านขั้นตอนอีกหลาย....

เป็นกำลังใจ ให้ทุกคนนะครับ .... สุขภาพร่างกายแข็งแรง จิตใจเข็มแข็ง...

วันนี้ป้าไปดูผลการตรวจTC scan ผลออกมาไม่ดีเท่าที่ควรเพราะมีก้อนขนาด 11 cm.ที่รังไข่ข้างซ้ายหมอไม่แน่ใจว่ามาจากมะเร็งเต้านมหรือว่าเป็นตัวใหม่ ทั้งที่ยังทำคีโมมะเร้งเต้านมไม่ครบเลย

ขอโทษค่ะ พอดีที่โรงเรียนบุคคลภายนอกมาประเมิน ผ่านเรียบร้อย เลยว่างเข้ามาดู ขอเล่าเรื่องที่น้องหมิวว่าสามีเป็น ตั้งสติ คลำดูถ้าอยู่ใต้ผิวหนังชั้นนอก เคลื่อนที่ได้ก็ไปผ่าตัดไม่เกิน1ชั่วโมงครูผู้ชายที่รร.พี่เป็น พี่ใช้เขามา5 ปีแล้ว พึ่งผ่าปีนี้ ไม่มีอะไร เลย น้องเกตค่ะ อย่าเครียด พี่อารีข้างบ้านแก่เป็นที่นมมา4 ปี ครบมันงอกขึ้นใหม่อีกต้องให้คีโมอีก หมอห้ามไม่ให้กินอาหารที่ใช้สารเร่ง พวกมาจากโรงใหญ่ ๆ ใส้กรอก หมุ ทุกคนที่เข้ามาคุยเขาก็กลัวมันกลับมาเยี่ยมอีก อย่าคิดมากค่ะ ปลงความทุกข์ด้วยตนเอง ตั้งสติ ถ้าป่วยก็รักษา เนื้อที่รังไข่อาจเป็นเนื้อที่ไม่ใช่มะเร็งหรือมีความเป็นมะเร็งตำ พี่เจ็บตรงโน้นตรงนี้ ทั้งๆที่เพื่อนๆที่เป็นเขาไม่เจ็บตรงไหนเลย กรรมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ตั้งสติของตนเอง พี่ขอให้ท้าวจตุรามจงให้พรน้องหายจากโรคน่ะค่ะ สวดมนต์ขอพรจากท่านทุกคืน
พี่ไม่ได้งมงาย แต่เป็นการฝึกให้เรามีสติค่ะ

ขอบคุณค่ะป้าเป็ด เพราะตอนนี้กลายเป็นว่าคนป่วยไม่เครียดเลยค่ะ คนเครียดคือคนรอบข้าง ป้าเค้ามีกำลังใจดีมากเลยค่ะ รอหมดนัดผ่าตัดแต่ตอนนี้ต้องรักษาอาการหัวใจเต้นแรงก่อนไม่รู้สาเหตุเกิดจากอะไร เกดเลยมึนแทนป้าเค้าเลยค่ะ

เมื่อวานได้เข้าไปห้องผ่าตัดตามคำเชิญหัวหน้าห้องผ่าตัดที่ต้องการให้ดูว่าเตียงเป็นรุ่นใหม่ แต่ไม่ได้พาไปห้องที่พัชผ่าพาไปห้องเล็กพัชก็ยังจำได้ว่าคนละห้องบอกว่าจำได้ว่าไม่ใช่ห้องนี้พี่เขาบอกว่าเขาเปลื่อนที่นอนใหม่หมดเหมืนกัน ไม่น่าจะเป็นไปได้เหมือนเดิมพี่เข้าบอกว่าน่าจะเกิดจากการเคลื่อนย้ายก็เลยบอกว่าเราไม่อยากสนใจแล้วแต่พี่เคลื่อนย้ายคนไข้รุนแรงจังและส้นเท้ามันช้ำเป็นวงกลมใหญ่และมีเนื้อตายจากการไหม้ ไม่มีการถลอกผิวหนังเลย ถ้าพี่บอกว่าเคลื่อนย้าย แถมคุณหมอเขียนได้อย่างไรว่ามารักษาการปวดส้นเท้าทั้งสองข้างหนูมาล้างแผลและตัดเนื้อตายออกคุณหมอท่านอื่นยังเขียนว่าตัดเนื้อตายจากการไหม้หลังผ่าตัด หนูไม่ได้สนใจแล้วและไม่ได้คิดฟ้องร้องแต่ความรู้สึกเสียใจไว้ใจการรักษาถ้าบอกตรงๆจะดีกว่าเพราะคุณหมอไม่ได้เจตนาเกิดจากอุบัติเหตุ ตอนนี้ก็พยายามล้างแผลทุกวันให้หายเร็วๆจะได้ไปให้คีโมสักที ตอนนี้ก็เลยติดนิสัยตื่นตอนตี 1 กว่าทุกวันกว่าจะหลับก้ตี5ทำอย่างไรก็ไม่หลับมันเหมือนเครียดเก็บกดทั้งที่ดูไม่น่าจะมีอะไร ขอบคุณพี่หน่องมากๆที่ช่วยแปลให้นะค่ะ เมื่อนวันอาทิตย์ก็ไปไหว้เจ้ามาค่ะที่เยาวราชวัดมังกรกับไต่ฮงกงไปแก้บนว่าตอนผ่าขอให้เราปลอดภัยและฟื้น คนเยอะมากคเย่งขาเดินจนเมื่อยน่องมากๆที่ข้างซ้ายเพราะขาข้างขวายังลงไม่เต็มที่ แต่ก็ได้ทำบุญใจสงบไปบ้าง

น้องเกด อาการหัวใจเต้นเร็วมันมาจากความกังวัล พยายามให้กำลังใจป้ามากๆ เมื่อก่อนพี่รักษาแม่เป็นทั้งเบาหวาน หัวใจ แม่ผ่าตัดนิ่วในถุงนำดีตอน 80 ปี หมอบอกทุกอย่างเรียบร้อยยกเว้นหัวใจเต้นแรงต้องเข้าไอซียู พี่เข้าไปลูบหัว ปลอบแม่ว่าไม่เป็นอะไรหรอก เดี๋ยวจะบ่นบานสิ่งศักดิ์ที่สุราษฎร์ให้ แม่ต้องปลอดภัย วันรุ่งขึ้นออกจากไอซียู เดินได้เลย ไม่ใช่ที่พี่บ่นบานหรอกน่ะ กำลังใจแม่ดีขึ้นเพราะเราพูดแต่จริงดีๆ ยาบำรุงหัวใจ ยาไทย ให้ซื้ อเกสรดอกไม้ทั้ง5 ต้มกินแทนนำบำรุงหัวใจ ก็คนที่ฉีดเคมีความจำไม่ดี ลองต้มเห็ดหลินจือ ใบแบะก๋วย ลูกกลมๆเปลือกแข็งคล้ายมะนาว พี่เรียกไม่ถูก ร้านยาจีนมี ต้มให้นำเต็มหม้อแล้วทาน ความจำจะดีขึ้น เอาแช่ตู้เย็นไว้ ได้ผลแน่นอน100/ไม่มีอันตรายเดี๋ยวจะถามให้ว่าเขาเรียกลูกอะไรค่ะ น้องกวางค่ะ ชาเจสันยัง ดีมั้ยค่ะ กระป๋อง 3พันกว่ามีคนมาขายพี่ตอนให้เคมี พี่ไม่ได้ซื้อทานหรอก เสียดายเงิน แต่แถวบ้านแฟนพี่เขาซื้อทานกัน เขาว่าดี จริงมั้ยค่ะ

สวัสดีทุกท่าน เป็นสมาชิกใหม่ หลังรอบเดือนหมดมาหนึ่งปี ปรากกว่ามีรอบเดือนมา จึงไปหาหมอ หมอตรวจอุลตร้าซาวน์ พบซีสขนาด 3.5 ล้อมรอบเนื้องอกขนาด3.5 ซม.อยู่ค่ะ ประมาณทั้งหมดก็ขนาด 7 ซม ค่าที่เขาวัดกันได้สี่กว่าๆ ที่หมอบอกว่าปกติควรต้อง 3.5 นี่ขนาดตรวจแปปสเมียร์ทุกปีนะคะ ลุ้นวันอังคารเข้าตรวจเลือด เตรียมผ่าตัดและตรวจแปปสเมียร์อีกครั้งค่ะ ไม่ทราบว่าจะเป็นมะเร็งหรือเปล่า จึงเสริสหาดู อายุตอนนี้48ค่ะ สี่รอบพอดี มีบุตรชายสองคน คนโตอายุยี่สิบเอ็ด คนเล็กก็สิบเก้า เอ็นปีนี้ค่ะ
ตอนนี้ก็ลางานสามสิบวันแล้วค่ะ เพราะยังไงๆก็ต้องผ่าตัดอยู่ดี หมอบอกว่ารูปร่างของเนื้องอกไม่ชอบเลย เฮ้อ..ชีวิต เพิ่งจะซื้อบ้านใหม่ อุตส่าห์ขายทาวนเฮ้าสองหลังมาซื้อบ้านเดี่ยว เป็นหนี้เอีกล้านกว่า รู้งี้ไม่น่าเลยเรา ได้ข่าวคืบหน้าอย่างไรก็จะติดต่อมานะคะ อีเมล์ cherdwut@hotmail.com ค่ะ

อาทิตย์ที่ผ่านมา ได้โทรคุยกับน้องพัชนิดเดียว (เข้าประชุมพอดีค่ะ) แล้วก็ได้คุยกะพี่เป็ดยาว..ว.. คิดถึงทุกคนมาก ๆ ค่ะ โดยเฉพาะน้องกวาง...น้องปิ๊ก.....
คุณเล็กคะ หน่องคงต้องขออนุญาตเรียกว่าพี่เล็ก ... หน่องเองกคล้าย ๆ กับพี่เล็กค่ะ...เพิ่งสร้างบ้านใหม่เสร็จประมาณ 1 ปี (เป็นหนี้เหมือนกันเลยค่ะ) ก็พบว่าตัวเองเป็นมะเร็งรังไข่ ระยะสุดท้าย แต่ทุกคนเพิ่งมาสารภาพให้ทราบเมื่อไม่นานมานี้เอง ... ตอนแรกหน่องคิดว่าตัวเองเป็นระยะแรก ๆ .... มีกำลังใจในการรักษา...ให้คีโม 12 ครั้ง ...อาการข้างเคียงก็มีบ้าง ...พอทนไหวค่ะ.. ตอนนี้คิดว่าหายดีแล้ว.. แต่ต้องติดตามไปตลอดชีวิต เพราะโอกาสที่มันจะกลับมามีได้ทุกเวลา.... พี่เล็กอย่าเครียดนะคะ... การตั้งสติ และทำใจให้สบายระหว่างระยะที่เราได้รับการรักษา มันช่วยเราได้มากจริง ๆ ค่ะ...สู้ ๆ นะคะ

สวัสดีครับ ผมพึ่งเคยเข้ามาเมื่อวานครั้งแรก เพราะกลุ้มใจมาก เนื่องจากแฟนผมไปตรวจภายในมา ผลตรวจเบื้องต้นหมอบอกในห้องว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ให้รอผลอีกสัปดาห์นึง ... แต่พอครบสัปดาห์ ทางโรงพยาบาลโทรมาบอกว่าหมอนัดตรวจระเอียดอีกรอบ... ผมกลุ้มใจมากร้องไห้ตลอดเลย พยายามปลอบแฟนว่าไม่มีอะไรหรอก หมอแค่ตรวจเพิ่มเติม ไม่รู้ว่าทุกคนมีความเห็นยังไงครับ ใครเคยเป็นแบบนี้บ้าง(ที่หมอเรียกตรวจซ้ำ) ผมกลุ้มใจมากเลย สงสารแฟน ถ้าผมเป็นแทนได้ให้ผมเป็นดีกว่า... ตอนนี้ควรทำไงดีครับ กินอะไร หรือทำอะไรดี ผมพยายามให้กินผัก ผลไม้ ไม่กินของทอด-มัน แต่แฟนผมอายุ 34 และ ไม่ได้มีอาการอะไรเลยครับ ไปตรวจเฉยๆ นอกจาก ปวดหลังเพราะนั้งทำงาน(ออฟฟิต) เครียดมากครับ

คุณ JAY คะ ใจเย็น ๆ ค่ะ ตอนนี้แนะนำให้รอฟังผลจากการตรวจก่อน อย่าเพิ่งกังวล.... ถ้าผลการตรวจเป็นอย่างไร ค่อยว่ากันอีกที .... เมื่อประมาณปี 46 ก่อนที่พี่หน่องจะเป็นมะเร็งรังไข่ .. ก็ไปตรวจภายในเพื่อเช็คสุขภาพตามปกติ ตอนนั้น ว่าผลแป็บสเมียร์ (ตรวจมะเร็งปากมดลูก) เป็นระยะ ที่ 3 (ผลการตรวจมี 5 ระยะ ค่ะ คือ 1,2,3,4,5) ระยะที่ 1,2 ถือว่าปกติ ระยะที่ 3 ก็คือเนื้อเยื่อเริ่มจะเข้าสู่ระยะการเป็นมะเร็งปากมดลูก การรักษาในครั้งนั้น ง่ายมาก ๆ ค่ะ คือคุณหมอได้ทำ conization ก็แค่ใช้เครื่องมือขยายช่องคลอดแล้วตัดส่วนที่เป็นเนื้อที่ทำท่าว่าจะลุกลามเป็นมะเร็งออกไป การตัดจะตัดเป็นรูปกรวยค่ะ ทำแป๊บเดียวก็เสร็จเรียบร้อย ไม่เจ็บค่ะ แล้วปากมดลูกเราก็จะงอกขึ้นมาตามปกติ (คุณหมอเปรียบเทียบเหมือนหางจิ้งจก) ... อันนี้เล่าสู่กันฟังนะคะ..และขอยืมคำที่คุณหมอเคยบอกตอนที่พี่หน่องเป็นมะเร็ง (ปี 49) ว่า อย่าเพิ่งกังวล ถ้าตรวจว่าเป็นอะไร ก็รักษาตามนั้น พี่หน่องเป็นกำลังใจให้ค่ะ และขอให้ผลการตรวจออกมาปกตินะคะ

ขอบคุณครับพี่หน่อง ตอนนี้ทำงานไม่รู้เรื่องเลย ใจอยากจะอยู่กับแฟนคอยปลอบ จะพยายามไม่กังวลครับ ขอบคุณจริงๆครับ

วันนี้ได้ข่าวที่ไม่ค่อยดีเลยค่ะ เพราะมะเร็งเต้านมที่ป้าเป็นมันลามมาที่รังไข่แล้วก็กระดูกบางจุด กำลังรอผ่าตัดรังไข่ไม่รู้ว่าเป้นวันไหน ป้าเป็ดค่ะตอนนี้เกดสงสารป้ามากเลยค่ะทำไมเรื่องร้ายๆ ต้องเกิดกับครอบครัวเราทำไม

สวัสดีอีกครั้งค่ะ ไปพบแพทย์ตามนัดเมื่อวันอังคารแล้ว ผลที่บอกไปผิดค่ะ ค่าCA125 0-35 ได้ 4.13 ส่วนค่าCA 19-9 ได้ 1.5 อย่างไรก็ตามวันจันทร์บ่ายโมงก็ต้องผ่าตัดเอาเนื้อมาวิเคราะห์ดูค่ะ ที่แน่ๆ เอาออกหมดเลย ใครมีประสบการ์เรื่องการตรวจเลือดที่ว่านี้ ว่าเป็นมะเร็งหรือไม่ช่วยบอกด้วยนะคะ โอกาสเป็นมะเร็งหรือเปล่าไม่ทราบ วันนี้มีเลือดออกมาเลอะบางๆ โทรไปรพ.บอกว่าถ้าออกมามากๆให้เข้ารพ. เฮ้อ พยายามรอให้ถึงวันอาทิตย์เย็นเถอะ ค่อยเข้ารพ.

น้องกวางหายไม่ไหน เก็บตัวเงียบจัง ส่งข่าวกันบ้างเป็นห่วง น้องเกดค่ะ อย่ากังวล รักษาตามอาการ ให้กำลังป้ามากๆ โรคมะเร็งน่ากลัว แต่ใจคนเราน่ากลัวกว่า พี่สาวพี่เป็นโรควัยทอง พี่เริ่มเครียดมาก เพราะตื่นเช้าแก่ไม่ยอมลุกขึ้น เดี๋ยวร้องไห้บอกคนข้างบ้านจะตายวันละ10ครั้ง ปวดไปหมดทั้งตัว พี่พยายามยกตัวอย่างว่าตอนพี่ให้เคมีพี่คงตายแล้ว เสียดเข็มคืนวันอาทิตย์ ถอดเข็มวันเสาร์เช้า7วัน ทั้งยานำเกลือ 25 ขวด6ครั้ง150ขวด กลับมาอาเจียน 1-3-5-6-7-9-10 ทานออกหมด แต่ก็ต้องทานให้มีชีวิติเพียงวันนี้วันเดียว พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร ช่างมัน ขอให้ตื่นขึ้นมามีความสุขจนคำ 3ปีแล้วอาการดีขี้นทุกอย่าง อนาคตอย่าไปคิดถึงมัน รักษาตัวตามหมอสั่ง ถ้าเราคิดว่าเราเป็นมะเร็ง วันนั้นเราทุกข์หนัก อยากให้ทุกคนหาย ขอให้คนข้างๆช่วยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
คิดถึงและห่วงใยสุขภาพทุกคนนะค่ะ โดยเฉพาะน้องกวางค่ะ

อยากดุการผ่าตัด

ฮัดเช้ย..........

ใครบ่นหาน้อ.....

ขออภัยที่ไม่ได้เข้าบล็อกซะนาน
ก็เดินทางไปเจ็ดย่านน้ำค่ะ
ไม่สะดวกเข้าเน็ต

ยังดีนะคะที่มีพลพรรค ป้าเป็ด พี่หน่อง Pukpik ช่วยตอบกระตู๊ให้...ไม่งั้นสมาชิกหน้าใหม่ก็รอหง่าว...

ดีอ่ะค่ะ ที่มีมุมมองหลายๆ มุม มีคำแนะนำหลายๆ ด้าน
จะได้พิจารณาได้ง่ายๆ หน่อย ว่า "มีทางเลือก"

เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

คุณเกดอย่าเครียดเลยค่ะ คุณป้าจะรู้สึกดีขึ้น ถ้าหากเราลูกหลานที่อยู่ใกล้มีกำลังใจดี ไม่ใจเสียซะก่อน ก็จะเพิ่มพลังดีให้คุณป้าได้ด้วยค่ะ

จริงนะเรื่องสมาธิ ช่วยได้มากๆ โดยเฉพาะเวลาเจ็บปวด มันคงไม่หายปวดหรอกค่ะ แต่เราคงจะมีเวลาพิจารณาสังขารอันไม่เที่ยงนี่ได้ดี แล้วร่างกายเราก็จะเริ่มทำงาน จัดการสังขารให้เข้ารูปเข้ารอยได้เอง

คุณเล็ก,

ยินดีต้อนรับ เลยค่ะ ถ้าหากบอกว่าเป็นสมาชิกใหม่
บอร์ดจะได้ไม่เหงา...เนอะ

ดูตัวเลข CA125 ก็ไม่น่าห่วงมาก แม้ว่า ครึ่งหนึ่งของคนเป็นมะเร็งรังไข่จะตรวจไม่พบว่าตัวเลข CA125 ผิดปกติ
แต่มันยังไม่ฟันธงนี่คะ...ก็อย่าเพิ่งไปกังวลใจ

ตอนหมอ-พยาบาลซักประวัติ เกี่ยวกับการเป็นมะเร็งในครอบครัว
พยายามเช็คให้ถ้วนทั่วว่า ลุง ป้า น้า อา ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ พี่ น้อง ใครเป็นมะเร็งกันบ้างไหม??
เพราะจะมีผลต่อการพิจารณารักษา หรือวิธีผ่าตัดด้วยเน้อ..

อย่างของกวาง ไปนึกแค่ พ่อ แม่ พี่ น้อง ว่าไม่มีใครเป็น
หมอเลยใช้วิธีส่องกล้อง Laparoscopy เจาะถุงน้ำแตก
แล้วคราวซวยก็มาถึง เมื่อเนื้องอกในถุงน้ำนั้น เป็นเซลล์มะเร็ง ระยะจาก T1a เลยอัพเกรดขึ้นไปเป็น T1c...โย่...

แล้วพอมาคิดๆ อีกที เฮ้ย ลุง ปู่ ย่า ตา มีประวัติเป็นมะเร็งกันด้วยอ่า....

พูดไปพูดมา

เรื่องมะเร็ง มันก็เป็นเรื่องธรรมดา

ต๊าย พูดแบบนี้ จะถูกพลพรรคด่าหรือเปล่าคะเนี่ย??

ทำไงได้ ไปๆ มาๆ พอเริ่ม "รู้" เห็นชัดในสัจธรรม
ข้อที่ว่า "คนทุกคน เกิด แก่ เจ็บ ตาย..."

ก็เลย เห็นว่า การเจ็บป่วย เป็นเรื่องธรรมดา

สิ่งมีชีวิตทุกชนิด พอได้เกิดขึ้นมาแล้ว ก็กำลังเดินเข้าสู่ความตาย........................พูดอย่างนี้ ใครจะเถียงคะ??

สิ่งสำคัญตอนนี้ แต่ละก้าวของเรา จะเดินอย่างไรให้ไม่ทุกข์ ไม่สุข แต่มีใจที่เริงร่า และเบิกบาน

v
v
v
v
ที่ว่าไปนั่น กำลังบอกกับตัวเองอยู่อ่ะค่ะ...

ว่า "อย่าคิดมาก สิ่งที่กังวลอยู่ มันไม่มีค่าอะไรเลย"

v
v
v
v
ชีวิตมีขึ้น มีลง
ถ้าร่างกายไม่เจ็บ
ความคิดก็ฟุ้งอยู่ดี
ทำไงดี....มองดูมันก็แล้วกันเนอะ

ไว้จะเล่าให้ฟังเรื่อง "การกินอาหารนอกกรอบ" 5555
บอบช้ำกลับมาเลยค่ะ ตอนนี้ เป็นแผลร้อนใน ในปาก..เฮ่อ

สวัสดีค่ะ ไปผ่ามาแล้ว กลับบ้านมาแล้ว ผลเป็นเนื้องอกค่ะ โล่งใจโดยเฉพาะคนรอบข้างแต่ตัวเองทำใจอยู่แล้ว เข้มแข็งตลอด ยิ่งมาเจอเวปนี้ก่อน นับว่าโชคดีมากเลยค่ะ มันเป็นอะไรที่ให้กำลังใจเราจริงๆ แฟนเห็นเราเข้าห้องผ่าตัดหน้าเขาแดงเหมือนร้องไห้ แต่เรานี้เฉยไม่สนใจแล้ว 48 แล้วไม่เป็นไร ทุกคนต้องอยู่ได้ถึงจะไม่มีเราก็เถอะ วันนี้อาการดีขึ้น ดึงไหมวันพุธค่ะ ขอขอบคุณทุกๆคนที่ให้กำลังใจ อยากให้พวกเรารวมตัวกันจังเลยเนอะ อยากเห็นหน้าได้คุยกันนะคะ คงดีไม่น้อยเลย

เออ น้องกวางคะ ของน้องกวางตัดมดลูกทิ้งหมดเหมือนพี่หรือเปล่า ถ้าตัดแล้ว ยังจะเป็นได้อีกหรือคะ อยากทราบจังเลย เพราะตอนนี้สนใจเรื่องอาหารการกินค่ะ พอแนะนำได้ไหมคะ ถึงแม้ไม่เป็นมะเร็ง ก็ไม่อยากกินอะไรที่มะเร็งมันชอบ ยังห่วงลูกชายสองคน เพราะอาหารการกินไม่ค่อยระวัง ครอบครัวเราซื้อเขากินค่ะ ตั้งแต่เกิดแหนะ คงต้องเลือกซื้อ ขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ

ค่ะ พี่เล็ก

ขอแสดงความยินดีด้วย ที่โล่งใจดีแล้ว
และที่สำคัญ ได้ผ่านการทดสอบ เข้าถึงธรรมะไปได้ตั้งแต่ก่อนเข้าผ่าตัดแน่ะ....

จากคำถามที่ว่า การตัดมดลูกทิ้งหมด แล้วยังจะเป็นได้อีกหรือ??
1. ของกวางตัดทั้งหมดเลย ทั้งมดลูก รังไข่ทั้ง 2 ข้าง ปีกมดลูก ท่อนำไข่ รวมทั้งเลาะต่อมน้ำเหลืองข้างเคียงออกไปด้วย เพราะเป็นการผ่าตัดเพื่อถอนรากถอนโคน
หลังจากทราบก่อนหน้านั้น จากการส่องกล้องโดยเจาะถุงน้ำที่รังไข่พบว่า มีเซลล์มะเร็งชนิดร้ายกาจ...

2. ถ้ากรณีคนไม่เป็นมะเร็ง แล้วเป็นเนื้องอกในรังไข่ หรือมดลูก ถ้าตัดออกไปแล้วก็ ไม่น่าจะมีโอกาสเกิดได้อีก

3. ถ้ากรณีคนเป็นมะเร็ง การตัดอวัยวะสืบพันธุ์ที่เกี่ยวข้องออกไปแล้ว ก็อาจมีโอกาสเป็นได้อีก เช่นอย่างของกวางที่ถุงน้ำแตก แม้จะเป็นมะเร็งในระยะต้น แต่ก็มีโอกาส ที่เชื้อมะเร็ง เซลล์มะเร็งตกหล่น และเตรียมตัวเติบโตได้ต่อไป

สำหรับคนที่เป็นมะเร็งระยะอื่น คือแพร่กระจายไปอวัยวะอื่นๆ นอกจากนั้น ก็จำเป็นจะต้องควบคุมการแพร่กระจาย
ด้วยการงดให้อาหารมะเร็ง
ทั้งการเลือกกินอาหาร ความเครียด การบริหารร่างกาย การพักผ่อนให้เหมาะสม โดนแดดเช้า-เย็น หายใจเอาอากาศที่บริสุทธิ์และหายใจให้ได้ระดับลึก

เรื่องอาหารก็สรุปไว้แล้วอ่ะค่ะ ในบล็อกนี้แหละค่ะ
คลิ๊กอ่านดูได้เลย แต่ว่า ทำเท่าที่ทำได้ เพราะยังไม่เป็นมะเร็ง เพราะงั้น ลองปรับเอาเฉพาะที่เป็นวิถีที่เรามีความเสื่ยงสูงๆ ซะก่อน เช่น หวานจัด เค็มจัด มันจัด พวกข้าวขาว น้ำตาลทรายขาว แป้งขาว ให้ตัดออกไปจากการกิน

วิธีนี้จะช่วยให้ปลอดโรคหลายชนิดเลยนะคะ ไม่เฉพาะมะเร็ง

ส่วนบริหารร่างกาย ก็เลือกเอา โยคะ
ไปหาครูฝึกใกล้บ้านค่ะ โยคะช่วยหลายอย่าง
ทั้งระดับกาย ใจ และจิต
ยืดเส้นยืดสาย อวัยวะภายในทำงานได้ดีขึ้น ลมหายใจได้ระดับลึก การมองดูลมหายใจก็ได้สมาธิอีก ถ้าเราเข้าใจแนวปฏิบัติโยคะก็จะได้เพิ่มเรื่องระดับจิต...คล้ายกับการถือศีล จากนั้นก็เข้าสมาธิ

จริงค่ะ การกินอาหารนอกบ้าน เราควบคุมคุณภาพไม่ได้
ทั้งรสชาติ สารปนเปื้อน ผงชูรส และอาหารปรุงแต่งไว้หลายขั้นตอน ปรุงไว้นาน พลังชีวิตหมดไปแล้วค่ะ ก็ไม่ดีต่อร่างกาย..............................

ลองดูค่ะ

กวางเองก็ฝึกปฏิบัติให้ได้อยู่ในกรอบที่วางไว้
แต่ก็ไปเดินเล่นนอกกรอบบ้างเหมือนกัน
มันสนุก...แต่เสี่ยง..เอิ๊ก
และทำให้ร่างกายมันเพี้ยนทันควัน...

ดีใจน่ะ ที่น้องกวางออกมาให้กำลังใจ ทุกคน อยากให้ส่งคราวกันบ้าง จะได้รู้สึกอบอุ่นหน่อย ว่าเรายังมีกันและกันอยู่น่ะ รักษาสุขภาพน่ะ ขาของพี่ก็ปวดเข้าสภาพเดิมๆไม่หายเลย ถ้าคิดก็ไม่มีความสุขเลยไม่สนใจมันเลยแต่ลำคราญมากๆๆเลย มันจะหายไม่หนิ คนอื่นที่ให้เคมีเป็นอย่างนี้มั้ย 3 ปีไม่ดีขึ้น และไม่เลวลงเลย เหลือแต่ความรำคราญที่ไม่เหมือนเดิมเท่านั้น เป็นห่วงทุกคนน่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณกวาง และจะพยายามนำไปปฏิบัติให้ได้มากที่สุด คงต้องหาซื้อหนังสือ อาหารต้านมะเร็งมาดูประกอบด้วย ป้าเป็ดทำแบบน้องกวางหรือเปล่าคะ เรื่องอาหารและการออกกำลังกายอะค่ะ ถ้าสมาชิกมีอะไรจะให้เล็กช่วยก็บอกมาได้เลยนะคะ จะพยายามเต็มที่ค่ะ
อ้อ วันนี้ไปตัดไหมมาแล้ว เจ็บจัง หมอบอกแผลภายในมีอยู่นะ ไม่หายเหมือนแผลภายนอก นึกภาพไม่ออกเลย ก็ยกออกหมดแล้ว ส่วนมดลูกมันลอยๆอยู่ไม่ได้ติดอยู่กับอะไรมิใช่หรือ ถ้ากรณีออกลูกสิ ยังต้องผ่ามดลูก มีแผลเย็บมดลูก แต่นี้เอาออกหมดหนิ งง จังเลย.

พี่เล็ก,

ผ่าตัดนี่ ผ่าทางหน้าท้องหรือเปล่าคะ??
ยังไงมันก็เป็นเรื่องใหญ่นะคะ

ลองคิดดูดิว่า เอามีดกรีดพุงเราอ่ะ
พุงเรามีตั้งหลายชั้นนะคะ

บางทีเราเห็นแผลด้านนอกเหมือนแห้งแล้ว
แต่แผลที่เย็บรอยผ่ายาวตั้งหลายนิ้วให้เนื้อแต่ละชั้นติดกัน
ต้องใช้เวลาเยอะนะคะ อย่านึกว่ามันจะหายเร็ว

อีกอย่างนึง มดลูกมันลอยๆ ก็จริงแต่ก็ต่อเนื่องกับปากมดลูก และต่อไปช่องคลอด รอยที่ตัดนี่แหละค่ะ ที่ถูกเย็บ และต้องคอยให้หายสนิท ไม่งั้นถ้าเกิดมันแตก ปริ
ก็เป็นเรื่องอีกนะคะ

ในระยะ 45 วัน จึงต้องไม่ยกของหนัก ดึง ดัน ผลัก ที่ใช้กำลังมากๆ บางทีก็ไม่ให้ขึ้นลงบันไดบ่อยเกินไป...
เพื่อผลระยะยาวค่ะ พอพ้น 45 วันไป จะได้เริ่มฝึกโยคะได้สบายๆ นะคะ

กวางเดาไปอีกว่า เป็นแบบเจาะ 3 รู ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะถ้าเจาะเอาก็ไม่ต้องตัดไหม...

แล้วทำไมฟังดูแล้ว ถึงนึกว่า แผลภายในมันเล็กน้อย??

งง ด้วยคน

สวัสดีค่ะ หายไปนานเพราะตัวเองก็ป่วยเป็นน้ำในหูไม่เท่ากัน ทรมานมากๆๆๆๆ ป้าเป็ด พี่กวางค่ะ ป้าจะผ่าตัดวันที่ 25 มี.ค. นี้แล้วค่ะ ที่ศิริราชกลัวแทนป้าจังเลยค่ะ อยากรู้วิธีการดูแลหลังผ่าตัด ถ้ายังไงขอความกรุณาช่วยบอกหน่อยนะค่ะ จะได้ดูแลป้าให้ดีที่สุดค่ะ ขอบคุณมากค่ะ และขอขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้ด้วยนะค่ะ

สวัสดีค่ะน้องกวาง ป้าเป็ด น้องปิ๊ก น้องพัช คุณเล้ก สมาชิกทุกคน ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวันเลยล่ะค่ะ เพราะงานยุ่งมากเชียวแหละ คิดถึงทุก ๆ คนนะคะ วันนี้มาแบบ มาเร็ว ไปเร็ว แว๊บ..บ...บ..บ

สวัสดีค่ะน้องกวาง ป้าเป็ด น้องปิ๊ก น้องพัช และท่านอื่นๆที่จำชื่อยังไม่ได้ น้องกวางคะ พี่ผ่าทางหน้าท้อง รอยเดิมกับที่ผ่าตัดคลอดลูก เป็นแนวยาวจากสะดือถึงหัวเหน่าเลยค่ะ คือพี่เทียบกับผ่าคลอดลูก ไม่เห็นเจ็บแบบนี้เลย เพราะผ่าคลอดลูกก็เอาลูกออกจากมดลูก แต่นี้ยกมดลูก รังไข่ ออกหมด ก็ไม่น่าห่วงว่าแผลผ่าที่มดลูกจะปิดสนิทหรือไม่
หมอไม่แนะให้ทานฮอร์โมนเสริม เลยเปิดเน็ตดูว่าน้ำเต้าหู้กับน้ำมะพร้าวช่วยได้ หรือทานอาหารเสริมที่โฆษณา อัลฟาฟ่า คู่กับ พรีมโรส และ แคลเซี่ยม ไม่ทราบว่าใครพอมีประสบการณ์บ้างคะ

คิดถึงพี่กวางค่ะ เลยเข้ามาอัพเดทข้อมูลของพี่กวาง ส่วนใหญ่จะเข้าไปอ่านทริปท่องเที่ยวของพี่กวางซะเป็นส่วนใหญ่.... เห็นแล้วอิจฉาสุด ๆ อ่ะ..........


พี่กวางค่ะ...โบว์มีข้อสงสัยค่ะ เกี่ยวกับเรื่องอาหารการกิน เวลาพี่กวางไปเที่ยวต่างประเทศ อย่างเวียดนาม หรือว่าที่จีน พี่กวางเลือกทานยังไงค่ะ...มันดูเป็นเรื่องยุ่งยากจัง เพราะถ้าเราจะมาคุมเข้มอาหารเหมือนอยู่ที่บ้านมันก็คงไม่สะดวก .... แต่ขอสารภาพนะคะ ว่าทุกวันนี้ก็นอกกรอบบ่อยเหมือนกัน พอนึกกลัวว่ามะเร็งจะกลับมาเยือนอีก ก็หันกลับมาคุมอาหารอีกที แหะ แหะ .... ติดเป็นนิสัยแย่ ๆ ไปแล้วค่ะ

คุณเกด,

เรื่องน้ำในหูไม่เท่ากัน เกิดจากความเครียดใช่ป่าวคะ??

เป็นกำลังใจให้คุณป้านะคะ คุณเกดไม่ต้องกังวลอะไรค่ะ
หาข้อมูลเพิ่มเติม แล้วดูแลดีแบบที่เราทำได้ คุณป้าจะได้รับกำลังใจและร่างกายจะฮึดสู้ได้เองค่ะ

พี่เล็ก,
ช่าย หลังๆ มา หมอไม่ค่อยแนะนำให้กินฮอร์โมนเสริม
เพราะเกรงว่าจะไปกระตุ้นให้เกิดมะเร็งเต้านม...แต่ที่จริง ผลข้างเคียงของฮอร์โมน มียาวเป็นหางว่าว.....เขาพิมพ์เป็นตัวอักษรเล็กๆ แทบต้องใช้แว่นขยาย มันถึงเรียงพิมพ์ในกระดาษ A4 เต็มด้านหน้าด้านหลังได้......

สำหรับคนที่เป็นมะเร็ง

หมอที่บัลวี ไม่แนะนำให้กินน้ำมะพร้าวอ่อน เพราะจะทำให้ฮอร์โมนวูบวาบ... ถ้าอยากกินให้กินน้ำมะพร้าวเผา (ซึ่งฮอร์โมนหมดฤทธิ์แล้วอ่ะ)
ให้กินน้ำเต้าหู้ได้ แต่ก็จำกัด วันละ 200 ซีซี หรือเต้าหู้ 1 แผ่น ไม่งั้นเดี๋ยวโปรตีนล้นเกิน

ส่วนหมอเจคอบ นักธรรมชาติบำบัด ให้กินน้ำมะพร้าวอ่อนได้วันละ 1 ลูก เพราะมีพลังชีวิตที่เยี่ยมยอดและมีแร่ธาตุครบถ้วน ดูดซึมง่ายอีกด้วย....

ส่วน อิฟนิ่งพิมโรสออยล์ กับแคลเซียม หมอที่บัลวีแนะนำให้กิน

หมอเจคอบไม่ให้กินวิตามินทุกชนิด

ก็ลองพิจารณาดูนะคะ

ส่วนกวางพักนี้ ตั้งแต่เดือนตุลาคม
ลองสูตรธรรมชาติบำบัด จะได้พึ่งตนเอง
ก็ดื่มน้ำมะพร้าวอ่อนที่ตัดจากทะลายบ้างเมื่ออยากกินตอนท้องว่าง (เพราะไม่เสี่ยงต่อสารเคมีฟอกขาว เวลาคนขายเขาปอกมะพร้าว)

น้ำเต้าหู้ และเต้าหู้ ก็กินในปริมาณที่ควบคุม
ไม่ได้ตวงวัด แต่กะๆ เอา................

ช่วงนี้ ลองงด วิตามินทุกชนิดด้วย
เดี๋ยวอีกสองเดือน ถึงเวลาตรวจเลือดประจำปี คงจะได้รู้กันว่าดีหรือเปล่า??

แต่ใช้วิธีเน้นการกินผลไม้สด ผักสด..........บางมื้อกิน "ผลไม้สดที่เพิ่งปอกใหม่ๆ" เป็นอาหาร

น้องโบว์,

เวลาไปต่างประเทศ เราก็เลือกกินเหมือนตอนที่ต้องไปกินอาหารนอกบ้านในบางครั้งน่ะแหละ

พกวีทเจิร์ม...
สั่งอาหารไม่มัน อาจเป็นพวกยำ หรือลวก
อย่างไปจีน ก็กินเต้าหู้ ผักผัดน้ำมันน้อย สั่งแกงจืดผัก ไม่ซดน้ำแกง ก็เจอของต้องใช้น้ำมันนิดหน่อย ที่เขาเรียกเจี๋ยน...ก็พอไปได้....

ที่เวียดนาม มีพวกยำไหลบัว ปอเปียะสดเอาแต่ผัก ยำมะละกอ ก็กินกุ้งสดไปมั่งนิดๆ หน่อยๆ ตัวสองตัวอ่ะ
เวลากินเฝอ ก็ต้องเน้นกินผัก...เส้นน้อยๆ ไม่ใส่เนื้ออะไร..

แต่เวลาไปต่างประเทศอาจจะต้องยืดหยุ่นมากหน่อย เพราะอยากชิมอะไรแปลกๆ มั่งนี่นา....

สวัสดีค่ะ search หาข้อมูลเกี่ยวกับมะเร็งรังไข่เลยเจอ blog นี้

ชื่อน้องน่ะค่ะ ตัวเองไม่ได้เป็น ((แต่แอบกลัวเหมือนกัน )) คุณแม่เป็นมะเร็งรังไข่ค่ะ อายุ 62 ปีค่ะ ระยะไหนไม่ทราบ ไม่กล้าถาม กลัวช็อค แต่จากที่หาข้อมูลอ่าน คิดว่า น่าจะระยะ 3 ขึ้นไปแน่ๆๆ อาจจะถึง 4 ด้วยซ้ำ = =" เพราะ คุณแม่มีน้ำในท้อง ท้องโตเหมือนจะมีน้องอีกคน แล้วก้อ เหนื่อยง่าย กินข้าวไม่ลง ตรวจเจอที่พญาไทค่ะ คุณหมอแนะนำให้เข้าศิริราช เพราะค่าใช้จ่ายถูกกว่ากันเยอะมากๆๆ เริ่มรักษาคุณหมอยังไม่ผ่าค่ะ ให้รักษาโดยให้คีโม ยาที่ให้ชื่อ taxol ก่อนให้ คุณแม่มีค่า CA125 อยู่ที่ 900 กว่า ให้คีโมมาทั้งหมด 6 เข็ม ค่าลดลงมาเรื่อยๆๆ จนเข็มที่ 6 เหลืออยู่ 55 เอง ดีใจมาก หมอเลยให้หยุดคีโม แล้วนัดทำ CT เพื่อจะตัดสินใจผ่าตัด ปรากฎว่า หลังจากทำเข็มสุดท้ายเมื่อวันที่ 12 มกรานี้เอง น้ำหนักแม่ก้อยังปกติดีอยู่ คือ อยู่ที่ 55 กก. หลังจากวันที่ 7 กพ. น้ำหนักแม่ขึ้นมาเรื่อยๆ ตอนแรกนึกว่าอ้วนขึ้น จนมาถึงวันที่ 18 กพ. น้ำหนักเป็น 64 เลยรีบโทรไปขอนัดคิวตรวจ ปรากฎว่า มันกลับมาอีก ต้องเจาะน้ำออก เจาะน้ำออกไป 2 รอบแล้วค่ะ คุณหมอว่า อาการไม่ดีเท่าไหร่ ยาที่ให้ครั้งแรกตอบสนองไม่ดีพอ คุมโรคไม่ได้ ซึ่งน้องเองก้อแปลกใจว่า มันคุมไม่ได้ ทำไมค่ามันถึงลงมาเรื่อยๆ คุณหมอบอกว่าต้องเปลี่ยนยา เลยถามคุณหมอว่า จะขอตัดก่อนได้มั้ย คุณหมอเลยส่งไปให้ หมอสูติ ฯ ดู คุณหมอไม่ผ่าค่ะ เพราะ อาการแม่ท้องโต คงต้องรักษาให้ยุบก่อน เลยส่งกลับมาให้คุณหมอคนเดิม คุณหมอให้เปลี่ยนยา ใช้เป็น Lipodox ((แพงมากค่ะ นู๋แทบร้องให้)) จะทำวันพุธที่ 12 นี้ค่ะ

อยากถามว่า ขั้นตอนที่คุณหมอรักษาแม่นี่ มันถูกต้องมั้ยค่ะ เพราะจากที่อ่าน ส่วนใหญ่แล้วจะตัดกันก่อนทั้งนั้น อยากให้คุณแม่หายค่ะ

วันนี้จะไปให้คีโมค่ะวันแรกคุณหมอบอกให้หกชั่วโมงเสร็จกลับบ้านได้เลยดีใจที่ไม่ต้องเลื่อนอีกส่วนขาเหลือแผลอยู่อีกนิดหน่อยเนื้อยังไม่ปิดสนิทไม่ต้องอยู่รพ. ห่วงลูก กินก่งตอนนี้นำหนักขึ้นจากหลังผ่าห้ากิโลแน่ะ แล้วจะโทรหาพี่หน่องค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณน้อง,

ก่อนอื่น ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ของคุณน้อง และตัวคุณน้องเองนะคะ

การให้เคมีบำบัดโดยควบคุมการเติบโตของมะเร็ง ก่อนการผ่าตัดนั้น ก็เป็นวิธีหนึ่งในการที่แพทย์จะให้การรักษา ซึ่งก็จะดูจากอาการของผู้ป่วยเป็นหลัก (อ่านมาจากหนังสือ มะเร็งรังไข่ ของ พญ. สฤกพรรณ- โรงพยาบาลรามาธิบดี)

ส่วน Lipodox แพงมาก... เราก็แย่หน่อย ในเชิงเศรษฐกิจนะคะ.............ไม่รู้ทำไงเนอะ

เวลากินอาหารไม่ลง ก็ให้ดื่มน้ำผลไม้ ที่ดูดซึมง่าย จะผสมน้ำสักเล็กน้อยก็ได้ แต่ต้องเป็นการคั้นสดเท่านั้น จะได้มีพลังชีวิตค่ะ ผู้ป่วยบางคนกินน้ำผลไม้กล่อง (ทั้งที่ผสมน้ำตาล หรือน้ำผลไม้ 100% ก็ตาม) กลับทำให้อ่อนแอลง หรือไม่ก็อาเจียน....

ถ้าคุณแม่ กินอาหารไม่ค่อยได้ และไม่กินมานาน กรุณาอย่าให้ดื่มนม....

ส่วนอาหารอื่นๆ ก็ลองอ่างดูในบล็อกนะคะ

คุณพัช,

ขอให้แข้มแข็งมากๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

การให้เคมีบำบัด ต้องการพลังใจเยอะมากๆ
บริหารร่างกายบ้างหลังให้ยาค่ะ อย่ามัวแต่นอน... :)

ยังไงเรื่องอาหารการกิน ก็เอาแนวธรรมชาติบำบัด ร่วมด้วย
จะได้สบายตัวนะคะ

ทราบมาจากแนวธรรมชาติบำบัด แบบการพึ่งตนเอง
การ เพิ่มพลังและให้ร่างกายฟื้นตัว ผลิตเม็ดเลือด สร้างเซลล์ใหม่ได้ดี ให้ตื่นขึ้นมารับแสงแดดตอนเช้าตรู่ และรับแดดก่อนตะวันตกดิน......

กวางเพิ่งมาเรียนรู้ธรรมชาติบำบัดแบบพึ่งตนเอง ได้ไม่กี่เดือน เลยยังไม่มีแรงสนับสนุนให้ ใช้ธรรมชาติบำบัด โดยไม่ให้รักษาในโรงพยาบาล

แต่ทั้งนี้ ก็มีคนอื่นๆ ที่เป็นมะเร็งแล้วใช้ธรรมชาติบำบัดได้ผลดี หลายคน บางคนเป็นมากถึงกับมะเร็งเต้านมที่มีน้ำเหลืองไหล เมื่อมาใช้ธรรมชาติบำบัด ราว 1 เดือน แผลก็ค่อยๆ แห้ง น้ำเหลืองหยุดไหล

แต่ตอนนี้ กำลังทดลองด้วยตนเอง ในการใช้ชึีวิตประจำวัน รวมถึงตอนเจ็บป่วยเล็กน้อย เช่นเป็นไข้า เป็นหวัด ขาบวม ธรรมชาติบำบัดแบบพึ่งตนเอง ไม่ใช้ยาใดๆ ก็ได้ผลดี

คงจะมีความเชื่อมั่นและศรัทธามากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจตอนนี้ ว่า หากวันหนึ่งมะเร็งกลับมาอีก จะไปให้เคมีบำบัด หรือจะใช้ธรรมชาติบำบัดจัดการ

คน ที่มีประสบการณ์บอกว่า หากเราเข้มข้นต่อการปฏิบัติตัวตามแนวทางธรรมชาติบำบัด มะเร็งก็ไม่กลับมาหาอีก รวมไปถึงโรคอื่นๆ ก็ไม่เกิด.......

ทุกวันนี้ ก็ยังไม่ค่อยเข้มข้นนัก ร่างกายสะอาดระดับหนึ่ง
แต่ยังไม่สะอาดเอี่ยม........................................

เล่าสู่กันฟังค่ะ

คุณน้อง

Caylex (Liposomal doxorubicin) เป็น approved secondline chemo ของมะเร็งรังไข่ ราคาแพงมาก เข็มละเกือบแสนบาท

สงสัยว่า First line ทำไมไม่ใช้ Carboplatin ทางอังกฤษถือว่า Carboplatin อย่างเดียว เป็น First line โดยไม่จำเป็นต้องใช้ร่วมกับ Taxol ก็ได้ Taxol อย่างเดียวไม่ถือเป็น First line ราคาของ Carboplatin ก็ไม่แพงมาก generic brand ก็หลักพันเท่านั้น

วันนี้มีเวลาว่างช่วงนี้หน่อยนึง เลยเข้ามาในบล็อก ...คุณน้องคะ คุณแม่อาการคล้ายพี่หน่องตอนเริ่มพบว่าเป็นมะเร็งเลยค่ะ แล้วที่คุณผ่านมาบอก...น่าจะถูกต้องค่ะ (สงสัยเป็นคุณหมอ แอบผ่านมาแหง๋ ๆ) เพราะคุณหมอที่รักษาพี่หน่อง (ชื่อ พ.ท.นพ.เกียรติชัย ชิงสกล ค่ะ) ให้ยา 2 ตัวคือ Carboplatin 450mg/45ml ราคา 2,180 บาท ร่วมกับ Intaxel และระยะหลังเปลี่ยนเป็น Taxol(ราคา18,093บาทค่ะ) สรุปคือให้คีโมครั้งละ 2 ชนิดควบคู่กัน และยา Pre-med อื่น ๆ เพื่อป้องกันการเกิดอาการข้างเคียง .... ค่ามะเร็ง CA125 จาก 7,500 6 เดือนแรกลดลงดหลือ 15 ปัจจุบันลดลงเหลือ 3 ค่ะ ..... ส่วนการปฏิบัติตัว ทำตามที่น้องกวางบอกหลาย ๆ อย่าง ก็ได้ผลดีอย่างที่เป็นทุกวันนี้ล่ะค่ะ....
น้องพัช ....ในบัด now จะโทร.มาหา.... กริ๊ง ๆ รับสายเร้ว..ววว

อายุ 24 เองค่ะ
พบว่าตัวเองเป็นซีสต์ที่รังไข่ เพราะว่าถูกรถชนแล้วปวดหลังมาก ๆ คุณหมอเลยให้ทำ MRI เลยพบว่าเป็นซีสต์ที่รังไข่ 1 ก้อน และที่ไต 1 ก้อนค่ะ ( แต่ที่ไตยังไม่ได้เริ่มรักษาเลยค่ะ กะว่ารักษาที่รังไข่ก่อน อันเดียวก็จะแย่แล้วค่ะ )
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ ตอนแรกที่เจอซีสต์ที่รังไข่เนี้ย มันขนาด 3 ซ.ม ค่ะ คูณหมอบอกว่ารออีก 3 เดือนแล้วมาซาวด์ ดูว่ามันเล็กลงไหม ปรากฏว่า 3 เดือนผ่านไป มันกลายเป็น 9 ซ.ม ค่ะ คุณหมอเลยถามว่าจะมีลูกอีกไหม ถ้าจะมีให้มีเลย จะได้ผ่าซีสต์ออกพร้อมผ่าคลอดลูก ( มีลูกคนหนึ่งแล้วค่ะ อายุ 1 ปี 3 เดือน ) ก็เลยบอกคุณหมอว่ายังไม่มีดีกว่าคนเดียวก่อน เพราะกลัวว่าจะอันตรายต่อลูกถ้าท้องตอนนี้
คุณหมอเลยบอกว่าจะฉีดยาคุมให้ 3 เดือน ๆ ละ 1 เข็ม เพื่อดูว่าซีสต์เล็กลงหรือเปล่า ปรากฏว่าฉีดเข็มแรกไป 1 เดือน พอครบกำหนดที่จะต้องฉีดเข็มที่ 2 ปรากฏว่า แทนที่ซีสต์จะเล็กลง กลับใหญ่ขึ้นเป็น 10.5 ซ.ม ค่ะ หมอเลยบอกว่าถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องฉีดยาแล้ว เพราะคงไม่มีผล หมอบอกว่าถ้าฉีดยาแล้วขนาดจะลดลงมันต้องลดตั้งแต่เข็มแรกที่ฉีดค่ะ
หมอเลยจะนัดผ่าตัดค่ะ ผ่าที่จุฬา ถ้าเปิดหน้าท้อง 55000 ถ้าผ่าผ่านกล้อง 65000 บาทค่ะ ทุนทรัพย์ไม่มีพออ่ะค่ะ นี่ขนาดโรงพยาบาลรัฐนะค่ะ มีประกันสังคมที่หัวเฉียวค่ะ ก็เลยลองไปหา ปรากฏว่าหมอไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ค่ะ จะผ่าให้ก็จริงค่ะ แต่เวลาถามอะไรก็ไม่ค่อยจะตอบค่ะ ก็เลยกังวลว่าจะไปหากู้ยืมเงินมาเพื่อที่จะได้ผ่าที่จุฬา กับหมอที่เป็นระดับอาจารย์ดี หรือว่าจะใช้ประกันสังคมโดยที่ไม่สามารถเลือกหมอได้ค่ะ เวลาไปหาหมอคนไหนคนไข้น้อยก็จะให้พบหมอคนนั้นค่ะ ส่วนหมอคนที่จะผ่าให้ก็เป็นหมอจบใหม่ค่ะ ( ลืมบอกไปค่ะว่าหมอที่จุฬาให้เจาะเลือดไปตรวจ CA 125 ค่ะ แต่ยังไม่ทราบผลเลย ไม่รู้ว่าจะเป็นมะเร็งหรือเปล่า เพราะพ่อหนูเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองค่ะ ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันไหม )
หนูไม่ค่อยจะได้เข้าเว็บค่ะ นี่ก็มาใช้ที่ร้านเน็ตค่ะ ถ้าพี่ๆ คนไหนจะกรุณา พอจะให้้ข้อมูลเพิ่มเติมได้ รบกวนโทรหาหนูหน่อยได้ไหมค่ะ โทรมาให้หนูโทรกลับก็ได้นะค่ะ ตอนนี้เครียดมาก นอนไม่หลับมาเป็นอาทิตย์แล้วค่ะ ความดันก็ขึ้น 130 กว่าทุกครั้งเลยค่ะ

ถ้าพี่ ๆ คนไหนจะกรุณา รบกวนโทรหาหนูหน่อยนะค่ะ จักขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ 089 - 1487070 ค่ะ ปูค่ะ

ขอบพระคุณล่วงหน้านะค่ะ

น้องปู อย่ากังวลไปเลยค่ะ พี่ก็เพิ่งผ่าตัดรังไข่และมดลูกออกหมดเลย เพราะ48แล้ว ไม่ต้องเก็บไว้ ตอนนี้ยังอยู่พักรักษาตัวที่บ้านสองอาทิตย์กว่า อีกสองอาทิตย์ก็ต้องเริ่มทำงาน ตอนแรกพี่มีเนื้องอกในซีสที่รังไข่ ขนาดรวมกันนะ 7 ซม. ตอนผ่า มันหดลงเหลือ4ซม. ค่าCA125ของพี่ 4.13 จากค่าต้องอยู่ในระหว่าง 0-35 แต่หมอก็บอกว่า ค่านี้ก็ไม่แน่นอน หมอยังบอกพี่เลยว่า อาจเป็นมะเร็งหรือไม่ก็ได้ ต้องรอวิเคราะห์เวลาผ่า พอผ่า หมอก็ตัดออกไปวิเคราะห์ ผลออกมาไม่มีเซลมะเร็ง โล่งอกไปที แต่ก่อนผ่าตัด พี่ก็ทำใจนะ อ่านหนังสือ สวดมนต์ บทสวดโพฌังปริตรก็ดีนะคะ ขอให้มีความศรัทธา สวดแผ่เมตตาให้มากๆก็ดีค่ะ อย่าคิดมาก พี่ไม่คิดมากเลย หมอถามว่าตื่นเต้น พี่ยังบอกว่าไม่เลย เวลาผ่าก็เสียเลือดนิดเดียว หมอไม่ได้ให้เลือดด้วย อ้อ ประกันสังคมของรพ.มิชชั่น ดีมาก.....ถ้ามีโอกาสเปลี่ยนก็น่าจะเปลี่ยนนะคะ อาหารการกินกับแนวทางปฏิบัติตัว ของพี่กวางเขา ใช่เลย พี่ก็จะพยายาม แต่ไม่ได้เสียที
ขอให้พระคุ้มครองค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่กวาง / พี่หน่อง / พี่ๆ น้องๆ ทุกท่าน ((บางคน นู๋แอบอ่านอายุ เลยเรียกพี่ซ่ะเลย))

เมื่อวันอังคาร ต้องส่งคุณแม่เข้า ICU ด่วน เนื่องจากคุณแม่หายใจไม่ออกค่ะ เพราะน้ำท่วมปอด คุณแม่ต้องเจาะน้ำออกจากปอด น้ำที่ว่านี้ก้อมาจากท้องไหลเข้าไปในปอด
ที่จริงตามดิว วันพุธต้องทำคีโมที่ศิริราช ปรากฎว่า คุณแม่ไปทำไม่ได้ เลยต้องไปรับยาที่ศิริราชมาไว้ที่พญาไทเพราะคุณหมอจะมาทำให้ที่นี่แทน

ส่วนวันนี้พึ่งกลับมาค่ะ แม่ทำคีโมยาตัวใหม่แล้ว ใช้เวลาแค่ ชม.เดียวเอง หวังว่ายาตัวนี้จะคุมโรคได้น่ะค่ะ แล้วจะเข้ามาส่งข่าวอีกค่ะ ((แอบขำตอนคุณหมอเจาะปอดเอาน้ำออกให้คุณแม่ คุณหมอมาเล่าให้ฟัง บอกว่า คุณแม่สอนธรรมะหมอด้วย ))

อีกเรื่องนึงที่อยากเล่าให้ฟังเป็นประสบการณ์ คือ คุณแม่ของน้อง ตรวจภายในมาเกือบ 10 ปีน่ะค่ะ ตรวจคนเดียวไม่พอ ยังมาลากนู๋ไปตรวจด้วยอีก เพราะคุณแม่บอกว่า ถ้าเป็นอะไร เราจะได้ตรวจเจอแต่เนิ่นๆ ไม่ต้องอายหมอ ตัวเองตรวจมาเกือบ 5 ปีได้แล้วค่ะ ถึงได้ช็อคมากที่คุณแม่มาตรวจเจอตอนเป็นระยะสุดท้าย เกลียด รพ.นั้นไปเลยค่ะ ยกยวงออกจาก รพ.นั้นทั้งบ้านเลยค่ะ

คุณน้อง
พี่เองก็ตรวจกับคุณหมอนี่มาร่วม7-8ปีแล้วค่ะ ไม่พบเหมือนกัน เพราะตรงรังไข่ ถ้าตรวจมะเร็งปากมดลูกทั่วไป ไม่สามารถพบได้ค่ะ จนมีรอบเดือนมาจึงไปอุลตร้าซาวน์ดูถึงพบค่ะ ทั้งๆที่ครั้งสุดท้ายไปตรวจเมื่อมกราคม 2550 แต่ตรวจเจอ กุมภา 2551 ล่อไปตั้งเจ็ดเซ็นแน่ะ แต่ถ้าหมอสูติเป็นหมอมะเร็งด้วยก็คงตรวจเจอ เช่น นพ.วิชัย เจริญพาณิชย์ ที่ศิริราช และมีคลีนิคที่วงเวียนใหญ่ กับ รพ.เจ้าพระยาค่ะ ที่ทราบเพราะเมื่อ 8ปีที่แล้วตรวจกับเขา เขาบอกว่าพี่ผิดปกติ คล้ายๆกับพร้อมจะเป็นมะเร็ง ตกใจมาก เลยเปลี่ยนหมอมาที่มิชชั่น หาไม่พบ ก็รักษาตรวจสุชภาพเรื่อยมา จนมาเจอเนื้องอกปีนี้แหละค่ะ พี่ถึงทำใจไง คิดว่างวดนี้ต้องมะเร็งแน่ แต่ไม่ใช่ โชคดีไป

รบกวนเพื่อนๆ โทรหาน้องปู ให้ทีนะคะ
ตอนนี้ กวางกำลังพร่องพลังค่ะ เพราะว่า เอาพลังไปให้กำลังใจคุณยายชี ซึ่งเป็นพี่สาวของแม่ค่ะ
คุณยายชีไม่สบายมากด้วยอายุที่มาก
และมีการอักเสบในทางเดินอาหาร จนมีเลือดออกในทางเดินอาหารอย่างมาก.....
คุณยายชี สติ การรู้ตัวดีมากๆ
แต่สภาพร่างกาย สังขาร ทำให้ได้ลุ้นกันเหนื่อย ล้า ค่ะ
ก็ได้นำสวดมนต์ทำวัตรเช้า - เย็น ให้คุณยายชี

ไว้ค่อยมาเสวนากันนะคะ ขอให้คุณคนแข็งแรง มีความสุขค่ะ

หวัดดีค่ะ คิดถึงทุกคน พึ่งสอบเสร็จ รร.ยังไม่ปิดเทอมค่ะ วันที่29 พี่จะไปรพศิริราช รักษาสุขภาพน่ะค่ะ

น้องกวางคะ พี่โทรคุยกับน้องปูแล้วค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ
ก็ปรึกษากันได้ระดับหนึ่ง ขอให้คุณยายหายไวๆนะคะ ขอให้มีสุขภาพดีกันทุกคนเลย แข็งแรงนะคะ

พี่มินนี่สู้ ๆ นะค่ะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ
อ้อ...พี่เขียนบทความได้สนุกมากค่ะ อ่านเพลินเลย

เป็นกำลังจัยให้ทุกคน นะ คะ ทุกคนเข้มแข็งมาก ๆ เลย ตอนนี้ ตัวเองยังไม่ได้ไปตรวจสุขภาพเลย มีอาการปวดท้อง แบบแปล๊ก ๆ ไปหาหมอทั่วไป ก็ให้กินยาคลายกล้ามเนื้อ แต่ตัวเราคิดว่ามันไม่น่าใช่อะ เพราะว่าท้องดูบวม ๆ ป่องมากเลย แล้วก็เจ็บท้องแปล๊บ ๆ บริเวณข้างสะดือ ด้านซ้ายด้วย ต่เห็นพี่ ๆ น้อง ๆ หลายคนในที่นี้มีจิตใจที่เข้มแข็ง ทำให้รู้สึกว่า เราก็ต้องเข้มแข็งและรีบไปตรวจเช็คให้แน่ใจว่า จิง ๆ แล้วเราเป็นอะไรกันแน่ แล้วขอเป็นกำลังจัยให้กับพี่ ๆ และน้องๆ ทุกคนมีกำลังจัยที่เข้มแข็ง อย่างนี้ต่อไป สู้ ๆ นะคะ

สวัสดีค่ะ ทุกคน,

หายหน้าไปหลายวันไม่ได้มาเขียนบล็อก

คุณยายชีไปสวรรค์แล้วค่ะ
กวางก็เลยไปจัดงานสวดอภิธรรมและฒาปนกิจ

ยังเหนื่อยมากๆ ใช้พลังเยอะทั้งกายและจิตค่ะ
สงสัยต้องพักผ่อน และปรับระบบการใช้ชีวิตประจำวันให้เข้าที่อย่างน้อยสัก 3 วัน......

การมีส่วนได้เห็น ได้ดูแล และเฝ้าไข้ผู้ป่วยจนละสังขารไป
ทำให้เกิดมรณานุสติ มากกว่าเดิม....
ว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องประสบ
ก็ต้องดูกันต่อไป ว่า เวลาของฉันจะเป็นเมื่อไร...

---------------------------------------------------
ขอบคุณพี่เล็กที่โทรหาน้องปูค่ะ.......
--------------------------------------------------
ขอบคุณ คุณจากผู้สนใจ ที่บอกว่าบทความอ่านสนุก จะได้มีกำลังใจเขียนต่อไป

สวัสดีค่ะ พี่กวาง ป้าเป็ด วันจันทร์ที่ 24 นี้ป้าเค้าเข้าผ่าตัดแล้วค่ะ ตื่นเต้นทั้งป้าและหลาน เพราะป้าแกกลัวเจ็บมากๆๆๆ ไม่รู้ว่าต้องนอนโรงพยาบาลกี่วัน ตัวเกดเองลางานได้แค่ 5 วันเอง เป็นห่วงไม่รู้ว่าจะมีคนมาเฝ้าป้าแทนหรือเปล่า แล้วที่สำคัญผลชิ้นเนื้อจะออกมาแบบไหนอีก ถ้ายังงัยพี่กวางช่วยกรุณาให้คำแนะนำหน่อยนะค่ะจะรอ

สวัสดีทุกคนค่ะ หายไปนานเล้ย.....ได้อ่านความคืบหน้าแต่ละคนแล้ว สุขภาพแข็แรงดีทุกคน ก็ดีใจจัง ไม่ทราบว่าพี่พัชเป็นไงบ้าง ทำเบอร์หายไป ไม่รู้ว่าให้คีโมรึยัง ติดต่อหา pukpik ด้วยค่ะจะไปเยี่ยม o844239446 วันนี้เป็นวันครบรอบ 7 ปีแล้ว ที่เริ่มรู้ว่าเป็นมะเร็ง ระยะ 3 7ปีแล้วที่ต่อสู้มา ผ่าตัดมาตั้ง 4 คีโมมาตั้ง 2 ต่อสู้อยู่เพียงลำพัง วันนี้ หันมายิ้มให้กับตัวเอง.....ต่อสู้สำเร็จผ่านมาครบ 7ปีแล้ว เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะจ้ะ

สวัสดีค่ะ คุณเกด,

ถ้าหากเราเลือกทางแล้วว่า จะผ่าตัด......................
ก็ไม่ต้องกลัวการผ่าตัดค่ะ เพราะมันก็จะเป็นไปตามครรลองของมัน แล้วก็จะพบว่า มันก็เป็นของมันอย่างนั้น
บางครั้งที่คิดว่าจะเจ็บก็ไม่เจ็บ บางครั้งก็เจ็บกว่าที่คิด

ก็เอาเทคนิคที่เขียนไว้ในบล็อกนี้ไปใช้
เวลาจาม ไอ
พลิกตัว นอนตะแคงซ้าย - ขวา ตอนผ่าตัดเสร็จทุก 2 ชั่วโมง
หลังผ่าตัด พอหมออนุญาตให้กินข้าวสวยได้ เราก็กินข้าวต้มและอาหารย่อยง่ายต่อไปอีกสักวันสองวันก็ได้ จะได้ไม่เสี่ยงต่อการท้องอืด

ไม่มีอะไรน่ากลัวค่ะ.............
หมอก็จะทำหน้าที่อย่างดีที่สุด...........

คุณ Pukpik,

ยินดีด้วยค่ะ ที่สู้มาได้หลายปี
และมีกำลังใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ขอบคุณมากค่ะ พี่กวางจะได้เอาไปบอกป้าแล้วก็ดูแลได้ถูกต้องด้วยค่ะ

มีอาการปวดขามา3ปีแล้ว อาการยังคงเดิมไม่เป็นมากขึ้นเลย เท่าเดิม รักษาหมอศิริราชก็ยังเท่าเดิม เลยเปลี่ยนมาใช้วิธีฝังเข็มแบบจีน น้องกวางมีความรู้ด้านนี้มั้ยค่ะ หมอบอกว่าขายังมีความรู้สึกดี น่าจะได้ผล พี่ว่ามันน่าจะดีกว่า ที่พี่จะทนเจ็บและทรมาน(รำคาญ) ตัวเอง ไม่ลองก็ไม่รู้ น่ะค่ะ หมอที่รักษามะเร็งเขาบอกพี่ล่ะว่าทนๆจะชิน แต่พี่เบื่อมันมากเลย ปลอบใจตัวเองให้ดูคนที่เจ็บกว่าเรา
พี่ยังเดินได้ไกลๆ ไม่เหนื่อย มีวิธีการรักษาที่ดีกว่านี้ กรุณาบอกบ้างน่ะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้า ยังเป็นห่วงทุกคนน่ะค่ะ เปิดอ่านทุกครั้งก็จะรู้สึกว่าเรายังมีเพื่อนที่เข้าใจเราเสมอ รักษาสุขภาพด้วย น่ะค่ะ

พี่เป็ดคะ,

เรื่องการปวดขา
กวางลองย้อนอ่านที่พี่เป็ดเล่าอาการไว้แล้ว ว่า ปวดขา
แต่ขอทราบว่า มันมีอาการบวมร่วมด้วยหรือไม่ค่ะ

การฝังเข็มก็เป็นการแพทย์ทางเลือก
ที่หากเรามีกำลังทรัพย์ ก็สามารถทดลองใช้ได้
เพราะเป็นการกระตุ้นจุดปราณ

สวัสดีค่ะ ทุกๆคน
อยากทราบว่าอาการเริ่มแรกของมะเร็งรังไข่เป็นยังงัยคะ คือ ดาวมีการเจ็บท้องน้อยด้านซ้าย เป็นๆหายๆมาเป็นเดือนแล้ว ทั้งๆที่ไม่ใช่ช่วงมีประจำเดือน ตอนที่เริ่มเจ็บครั้งแรกไปตรวจภายในประมาณเดือน ก.ย. 50 และเช็คมะเร็งปากมดลูก ผลออกมาปกติดี หมอบอกว่ากล้ามเนื้ออักเสบให้ยามากิน ก็หายเจ็บไปพักนึง ตอนนี้กลับมาเจ็บท้องน้อยอีกแล้ว และปวดเมื่อยแถวสะโพก เลยไปตรวจภายใน และทำอัลตร้าซาวน์ทางช่องคลอด หมอพบซีสต์ขนาด 2 ซม. ในรังไข่ แต่บอกว่าไม่เป็นอะไร ไม่ได้นัดตรวจ แค่บอกให้คอยมาตรวจภายในประจำปีเท่านั้น ตอนนี้ยังเจ็บท้องน้อยอยู่แทบทุกวัน เครียดมาก ควรทำอย่างไรดีคะ และใช่อาการของมะเร็งรังไข่หรือเปล่า

สวัสดี คุณดาวค่ะ,

อาการเจ็บท้องน้อยด้านซ้าย อาจจะไม่ใช่มะเร็งรังไข่มังคะ
เดี๋ยวรอคนอื่นๆ มาตอบมั่งนะคะ

ขนาดซีสต์ 2 ซม. ถ้าเราไม่เปลี่ยนพฤติกรรมการกิน ออกกำลังกาย พักผ่อน การหายใจ โอกาสที่จะมีซีสต์ก้อนใหญ่ขึ้นก็มีค่ะ

กวางเคยมีซีสต์ที่รังไข่ 2 ซม. ตรวจติดตามอยู่นาน 10 ปีได้ แต่ไม่เคยมีลูก พออยากจะมี ก็เป็นช่วงทำงานหนัก ภูมิชีวิตตก ป่วยไข้เล็กน้อยบ่อยๆ ไม่ยอมหยุดพักผ่อน สุดท้ายไงไม่รู้ กลายเป็นมะเร็งไปซะ...

ลองดูวิธีของน้องสาวกวางนะ https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=minieii&month=17-10-2007&group=12&gblog=1

น้องกวาง
เสียใจด้วยนะคะ เรื่องคุณยาย ท่านคงสบายแล้วหละ ไปสวรรค์แล้ว แต่พวกเราสิ ฮี.. พี่ไปทำงานได้สามวัน เริ่มเมื่อวันจันทร์ที่24นี้เอง มาวันนี้ 26 มีน้ำไหลมาจากช่องคลอด ตกใจรีบไปหาหมอ ตรวจดูเป็นเม็ดเลือดขาวกับบักเตรี หรือแบคทีเรีย ก็ไม่รู้ หยุดต่ออีก15 วัน ใครเคยเป็นไหมเนี่ย คงโหมไป เพราะมันต้องพูดเสียงดังสอนเด็ก และก็หิ้วของบ้าง หรือว่าติดเชื้อ หมอสั่งว่าอย่าออกกำลัง ต้องรักตัวเองก่อน เฮ้อ... อาการของน้องดาว พี่ว่าน่าจะเอามาตรวจแบบของพี่กวางนะคะ ว่าเป็นมะเร็งหรือเปล่า สมัยนี้อะไรๆไม่แน่นะน้องนะ ป้าเป็ดเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้
กวางก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ อย่าลืมรักตัวเอง หมอเพิ่งบอกพี่มาเมื่อกี๊เอง
เล็ก

ความเห็นเกี่ยวกับช็อคโกแลตซีสต์ หรือซีสต์ในรังไข่
หากว่ามันเพิ่งเริ่มเป็น จากประสบการณ์อันน้อยนิดที่ผ่านมา รู้สึกว่า เราน่าจะดูแลตัวเองเหมือนการเป็นมะเร็งไปแล้ว

คือปรับอาหาร การใช้ชีวิตที่เห็นๆ อยู่ว่าไม่ควร
ออกนอกห้องแอร์บ้าง โดนแดดบ้าง

แล้วมันจะดีขึ้นเอง ก่อนที่มันจะพัฒนาไปเป็นมะเร็ง
จะได้ไม่ต้องมีการผ่าตัด หรือให้เคมีบำบัดนะคะ

สวัสดีค่ะ กลับมาจากเฝ้าป้าที่โรงพยาบาลป้าแข็งแรงมากค่ะ แต่ผลชิ้นเนื้อยังไม่ออก ไม่รู้ว่าจะเป็นยังงัย แต่หมอบอกว่าต่อมน้ำเหลืองไม่โตลำไส้ปรกติดี ก็เลยสบายใจไปได้หน่อยนึง ตอนนี้ทำได้แค่รอลุ้นผลชิ้นเนื้อว่าจะออกมาร้ายหรือดีค่ะ

ขอบคุณนะคะที่บอกความคืบหน้า ในใจคิดถึงป้าเป็ดตลอดเลยค่ะ ขอให้อย่าเป็นอะไรเลย แค่เนื้องอกปกติด้วยเถิด....สาธุ

อาทิตย์หน้าจะไปทีซีสแกน(ฉีดสี)พร้อมกับเจาะตรวจเลือดด้วยเพราะกลัวการลุกลามระยะที่2..ในวันที่18เมย51ที่รพ.ศรีนครินทร์..จ.ขอนแก่น..รอฟังผลทีสแกนในวันที่..25เม.ย51 เพราะช่วงนี้คอมีอาการบวมเล็กน้อยเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ..มีอาการเจ็บท้องแปล๊บ...ตอนกลางคืน.....
วิตกกังวลมาก...กลัวการลุกลามขี้แย.. ตรวจเลือดเพื่อดูไขมันในเลือด..ทุกอย่าง...ช่วงนี้มีอาการชาที่ขาแขนบวม2อาทิตย์แล้วยังไม่หาย...ทานน้ำเยอะแล้วอยากจะอ๊วกนอนไม่หลับมาหลายวันแล้ว...เส้นผมหงอกเร็วมาก..ตัวร้อนทุกวัน..หงุดหงิดง่าย..คิดช้าหลงๆลืมๆง่ายการตัดสินใจช้าลง
ทานอาหารจืดแล้วสบายท้อง..กินผัดผักข้าวต้ม..แกงจืดทอดไข่สลับกับของหวานต้มถั่วเขียว...กับผลไม้..ตามฤดูกาล...แต่ท้องเสียมา2วันแล้วน้ำหนักลดไป6ขีด..ตกใจกลัวมากๆกลัวน้ำหนักลด....คิดไปต่างๆนาๆเข้าวัดฟังธรรมก็ยังไม่หาย...ผลทีซีสแกนออกแล้วจะมาโม้ต่อนะ....รอฟังข่าวทุกคนอยู่....โชคดีนะทุกคน...ขอให้มีความสุขกับชีวิตที่เหลืออยู่ตลอดไป

ข้อความของวันที่ 3 เมษายน ของเล็กนะคะ ไม่ใช่น้องเกดค่ะ โทษทีค่ะ ใจคิดถึง เห็นว่าอดทน ดูแลป้าเป็ด มือเลยพิมพ์ไปเป็นน้องเกด ต้องขอโทษด้วยนะคะ

คุณช้างแมมมอธ,

เรื่องน้ำหนักลด 6 ขีด...ฟังดูไม่น่าจะผิดปกตินะคะ

ของกวางน้ำหนัก ขึ้น-ลง วันละ 1 - 1.5 กิโล เกือบทุกวัน ขึ้นอยู่กับว่า กินอะไร ขับถ่ายหรือยัง

ตอนที่ลองกินผลไม้เป็นอาหารทุกมื้อ
น้ำหนักลดลง 5 กิโลกรัม ในช่วง 2 อาทิตย์แรก ฮวบๆ

แต่ตอนนี้ น้ำหนักกลับขึ้นมาเท่าเดิมแล้วค่ะ
เพราะว่า กินเกินอัตรา...555
เสียใจนิดหน่อยที่ไม่ผอมเป็นก้าง...

สวัสดีค่ะสมาชิกชมรมโรคมะเร็งรับไข่หนูก็เป็นโรคนี้เหมือนกันค่ะตอนเดือนตุลาคม 50 ได้ผ่าตัดและทำคีโม 6 ครั้งแล้วหมอบอกว่าเป็นในระยะ 3 C ค่ะตอนตรวจค่า CA125 ครั้งสุดท้ายอยู่ที่ 12
ค่ะไม่ทราบว่ามะเร็งจะกลับมาอีกหรือไม่ค่ะตอนนี้คุณหมอนัดหนู 3 เดือนครั้งค่ะ อยากจะขอคำแนะนำด้วยค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ฉันก็มีอาการเข้าขั้นมะเร็งรังไข่เหมือนกัน ฉันเป็นเยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่ตอนนี้ปวดท้องไปเรื่อยๆ ปวดแบบลำราญทุกวัน เฮ้อยังไม่มีเวลาไปหาหมอเยย เวงกำ

หวัดดี คุณคุกกี้,

ปวดทุกวันเลยเหรอคะ...
งั้นต้องไปหาหมอได้แล้ว ไม่มีเวลาไม่ได้แล้วค่ะ
ยกการหาหมอให้เป็นอันดับแรกที่ต้องทำ....
เพราะถ้าเราปวดแล้วไม่พักผ่อน
โรคที่เป็นจะยิ่งเป็นมากขึ้น และอาจจะพัฒนาไปเป็นโรคที่ร้ายแรงกว่า

ถ้างานมาก อย่างน้อย ไปหาหมอแล้ว หมอจะได้สั่งให้ลาพักได้นะคะ....ไม่ต้องเกรงใจใคร แม้แต่ตัวเองค่ะ

น้องกวางค่ะ พี่ฝังเข็มได้ 3-4 ครั้งทนไม่ไหวมันเจ็บมากๆเลย หมอศิริราชนัดไปพบเรื่องขา และเปลี่ยนยาใหม่ มันน่าจะดีขึ้น พี่ว่ามันน่าจะมาจากให้เคมีมาก ครั้งละ5วัน 6ครั้ง ยาคงจะแรงมากทำให้ปลายประสาทอักเสบ หมอรักษาประสาทบอกว่าถ้าหายก็หายตั้งแต่หยุดยาไม่เกิน3 เดือน นี้ 3 ปีแล้วไม่หายหรอก พี่ทำใจแล้วใส่ถุงเท้าก้ไม่รู้สึกว่าเจ็บหรือชา แต่พอถอดก็เจ็บชาอีก จะส่งข่าวใหม่นะค่ะถ้ากินยาตัวใหม่แล้วดีขึ้น ขอป็นกำลังใจให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ

คุณน้ำเพชร

สำหรับ 3C ตอนนี้ทางอเมริกาจะเปิดให้ผู้ป่วยเลือกระหว่างนัดติดตามทุก 3 เดือน หรือ ให้ Paclitaxel เดือนละครั้ง เป็นเวลา 12 เดือน

สวัสดีค่ะ น้องกวาง ป้าเป็ด น้องปุ๊กปิ๊ก น้องพัช คุณน้อง และทุก ๆ คนค่ะ
พี่หน่องไม่ได้เข้ามาโพสต์เลย... แต่ก็เข้ามาอ่านอยู่บ้างนะคะ ช่วงนี้งานค่อนข้างยุ่ง และ เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว พาลูกสาวไปตรวจระบบต่อมไร้ท่อที่ รพ.พระมงกุฏ สวนทางกะป้าเป็ดพอดี เพราะพี่หน่องไปกรุงเทพฯ ป้าเป็ดก็มาโคราช พอพี่หน่องกลับมาถึงโคราช ป้าเป็ดก็กำลังเดินทางกลับพอดี ก็เลยไม่ได้เจอกัน...ไว้คราวหน้ามาใหม่นะคะพี่เป็ด....
เออแน่ะ เข้ามาทีไร ก็เจอคุณผ่านมาทุกที ชักจะแน่ใจแล้วค่ะว่าต้องเป็นคุณหมออองโคฯสูติแหง๋ ๆ .... ถ้ายังไงคุณผ่านมาช่วยแนะนำวิธีปฏิบัติตัวให้พวกเราทราบเพิ่มเติมก็คงจะดีมาก ๆ นะคะ ....
ใกล้ถึงวันปีใหม่ไทยแล้ว ก็ถือโอกาสอวยพร ขอให้ทุก ๆ คน มความสุข มีสุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพใจที่เข้มแข็ง.... ชนะเจ้าตัวมะเร็งทุก ๆ คนนะคะ..

สวัสดีค่ะ ผลชิ้นเนื้อของป้าออกมาแล้วค่ะ สรุปว่าเป็นมะเร็งรังไข่ แต่เป็นชนิดไม่ร้ายแรงเท่าไหร่ หมอนัดให้คีโมวันที่ 29 เม.ย.นี้ค่ะ ให้ทั้งหมด 6 เข็ม อยากรู้ว่าการให้คีโมมะเร็งรังไข่เป็นแบบไหนค่ะ จะเหมือนกับเต้านมหรือเปล่าที่ให้ครั้งละ 4 ช.ม. ภายในวันเดียวห่างประมาณ 2 อาทิตย์ กรุณาช่วยให้ความรู้ด้วยนะคะ จะได้ดูแลป้าอย่างถูกต้องค่ะ

เรียน คุณผ่านมา
ขอบคุณมากค่ะที่กรุณาเข้ามาตอบคำถามให้หนูค่ะคุณผ่านมาค่ะหนูจะหายจากโรคมะเร็งหรือเปล่าค่ะเพราะว่าหนูไม่แน่ใจค่ะตอนนี้หนูกังวลมากค่ะเพราะหนูอายุ 37 ปีค่ะมีลูก 2 คนค่ะคนโต 10ปี คนเล็ก4ปีค่ะไม่อยากเสียชีวิตในตอนนี้ค่ะ หนูไปทำคีโมที่ร.พ.มหาราชเชียงใหม่ค่ะ คุณหมอที่นั่นท่านก็แนะนำให้ออกกำลังกาย และไม่ให้เครียดมากค่ะแต่หนูต้องทำงานเกี่ยวกับเงินด้วยบางครั้งก็ทำให้เครียดได้เหมือนกันค่ะหนูกลัวจะเป็นเยอะแล้วถึงจะรู้ตัวอีกทีก็อาจจะลามไปที่ตับทำให้ไปเร็วกว่าที่คิดไว้อีกแล้วส่วนมากระยะ 3C นี่ถ้าตัดทิ้งและเคโมแล้วจะอยู่ได้อีกประมาณกี่ปีค่ะหนูจะได้เตรียมใจไว้ให้พร้อมค่ะเพราะคนเราไม่ช้าก็เร็วก็ตายเหมือนกันค่ะ หนูลืมบอกไปค่ะว่าตอนตรวจเจอครั้งแรกเจอตอนตรวจสุขภาพประจำปีเดือน ก.พ. 50 พบเป็นก้อนเล็ก ๆ คุณหมอก็ให้ดูอาการก่อนนัด 3 เดือน พอถึงเดือน เม.ย. 50 ก็ปวดท้องก่อนเกิดจากการเนื้องอกบิดขั้วต้องทำการผ่าตัดด่วนไม่ได้ตรวจค่า CA 125 พอผ่าเสร็จผลชิ้นเนื้อออกมาคุณหมอบอกว่าเนื้องอกเป็นเนื้อร้าย ข้างขวา เป็นระยะ 1 และข้างซ้ายเป็นระยะ 3 ค่ะ แล้วส่งให้มารักษาต่อที่ รพ.มหาราชเชียงใหม่หนูเลยไปที่ศูนย์มะเร็งแห่งชาติแต่อาจารย์แพทย์ที่นั่นให้กลับมารักษาต่อที่เชียงใหม่พอไปที่เชียงใหม่อาจารย์หมอได้เอาชิ้นเนื้อไปตรวจอีกครั้งผลออกมาว่าเป็นชิ้นเนื้อชนิดกล้ำกึ่งให้ดูอาการไปก่อนยังไม่เอามดลูกออกค่ะพอนัด 1 เดือนครั้งและทุกครั้งได้อุลตร้าซาวด์ดูก้อนเนื้อตลอดจนตรวจเลือดดูค่า CA125 อยู่ที่ประมาณ 158 ค่ะเดือนต.ค. 50 อาจารย์แพทย์ได้ทำการผ่าตัดเอามดลูกออกให้หมดค่ะและทำการ คีโมให้ 6 ครั้ง และครั้งสุดท้ายค่ามะเร็งอยู่ที่ 12 ค่ะ
แล้วนัดตรวจ 3 เดือนครั้ง จะพบอาจารย์แพทย์อีกทีตอนเดือน พ.ค. 51 ค่ะ แต่ตอนนี้หนูไม่แนะใจในค่ะเพราะวันก่อนโทรศัพท์ไปหาคุณยายที่เป็นมะเร็งเหมือนกันแต่ท่านเสียชีวิตแล้วก็เลยรู้สึกหดหู่ใจมากค่ะเลยอยากได้คะแนะนำค่ะ ขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบทุก ๆ คำตอบนะค่ะ


น้ำเพชรค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณน้ำเพชร,

อีกเดี๋ยวคุณผ่านมา อาจจะเข้ามาเยี่ยมบล็อกนี้
ก็อาจจะให้คำแนะนำอะไรได้เพิ่มเติมอีกค่ะ

พอเจ็บป่วย ทุกคนก็ห่วงนะคะ ว่าตัวเองจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้นานอีกเท่าไร แต่ก็บอกได้ยากค่ะ

มีเพื่อนที่รู้จักกัน บางคนเป็นมะเร็งระยะ 3 บางคนเป็นระยะ 4
แต่เค้าก็เป็นกันมา 4 ปี 5 ปี กันแล้วค่ะ โดยที่ก็ยังเห็นไปทำงานอยู่

มีคนหนึ่งเขาเป็นมะเร็งน้ำเหลืองจนต้องเปลี่ยนไขกระดูก ตอนนี้ 7 ปีแล้ว ก็เริ่มเปิดบริษัท กลับไปหาเลี้ยงตัวเองได้แล้ว คนนี้ เค้ามีลูกชาย 3 คน เลยมีกำลังใจดูแลตัวเอง ทั้งออกกำลังกาย และไม่กังวล เพราะอยากอยู่กับลูกนานๆ

สวัสดีค่ะ ทุก ๆ ท่าน
ห่างหายไปนาน พอเข้ามาก็พบว่ามีสมาชิกใหม่ ๆ ที่ประสบภาวะเจ็บป่วยด้วยโรคมะเร็ง ทั้งที่เหมือน ๆ กันและหลากหลายประสบการณ์ ทำให้ได้ความรู้
ตอนนี้ หมอ ตรวจฟันธงแล้ว เป็นมะเร็งระยะแรก ผลชิ้นเนื้อ ที่ตัดออกไป สุ่มพิสูจน์แล้ว ไม่พบ แต่สไลด์ที่เอามาให้ตอนแรก เอามาชันสูตรแล้ว หมอเห็นว่า เซล เป็นชนิดดุ และความเห็นหมอที่ผ่าตัด คอมเม้นว่ามีต่อมน้ำเหลืองโต สรุป เลยต้องให้คีโม และฉายรังสี แต่หมอรังสีวินิจฉัยแล้ว ไม่ต้องรังสี เลยเข้าคอส คีโม นี่ก็จะครั้งที่ 4 ในวันที่ 25 เมษายน 2551 นี้
ช่วงที่ให้มา 3 เข็มแรก ประสบปัญหามากเหลือเกิน เลยเข้าใจ และคิดได้ว่าเป็นเวรกรรม และดูเหมือน เจ้ากรรมนายเวร ยังไม่ยอมอโหสิ ให้โดยง่าย จะพยายามทำบุญ แต่สภาพร่างกายเวลาได้รับคีโม ตอนนี้ไม่อำนวยให้ไปไหนมาไหนนาน ๆ ยืนนานมากก็ไม่ได้ อ่านอาการของป้าเป็ด แล้ว เข้าใจความทรมาน เพราะมีอาการปวดขาเหมือนกัน แต่ไม่ใช่เป็นมะเร็งขานะคะ น่าจะเกิดจากการผ่าตัด และ ผลของยาคีโมที่ได้รับ
สงสัยจัง เรื่องค่าใช้จ่าย ทำไมราคายาที่ คุณ "ผ่านมา" แจ้งไว้ เนื่องจากตัวยา 2 ตัว ที่ได้รับ เป็นตัวเดียวกันที่หมอสั่งให้ และให้ครั้งละ 6 ชั่วโมง (ครั้งก่อน กว่าจะสตาร์ท เริ่ม 16.30 น เสร็จเอา 22.30 น. มีเรื่องกับเจ้าหน้าที่ รพ.ที่จัดคิวด้วย ก่อนจะเสร็จโทร.ญาติมารับ พอญาติมาถึง ยายังเหลือประมาณ 1 ใน 3 ขวด พยาบาลก็เพิ่มความเร็ว จาก 200 เป็น 400 เรารู้สึกแน่นหน้าอก ไม่ทราบว่าเป็นเพราะ สาเหตุนี้หรือเปล่า) ราคายาทำไมแตกต่างกันมาก เพราะ บิลค่ายามันแพงกว่าตั้ง 2 เท่า
สุดท้ายนี้ ขอให้พี่ ๆ น้อง ๆ เพื่อน ๆ ทุกท่าน จงมีความสุขกายสุขใจ รักษาตนพ้นโรคภัย ประสบพบแต่สิ่งที่ดี ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีทุกท่านเลย

คุณน้ำเพชร

ตามที่คุณ minie บอก อย่าไปกังวล ใช้ชีวิตอย่างมีสติและอยู่กับปัจจุปันเท่านั้น หมั่นสังเกตุตัวเองและไปตามนัดแพทย์ ถ้าพบอาการผิดปกติก็ควรจะไปพบแพทย์ มีคนที่เป็นระยะ 4 ที่โรคไม่หวนกลับมาก็มี แต่เท่าที่บอกมาไม่น่าจะเป็น ระยะ 3C นะ

ราคาของยาจะขึ้นอยู่กับแบรนด์ Carboplatin เป็นชื่อสามัญ ตัวลิขสิทธ์คือ Paraplatin ของ Bristol-Myers

Paclitaxel เป็นชื่อสามัญ ตัวลิขสิทธ์คือ Taxol ของ Bristol-Myers ก็จะแพงหน่อย มีหลายบริษัททำออกมาเช่น Anzatax, Intaxel

ปกติจะให้ Taxol ก่อน 3 ชม แล้วตามด้วย Carboplatin อีก 1 ชม ควรตั้งเวลาหยดของยาอย่างสม่ำเสมอ ช้า ช้าไป ไม่ควรที่จะเร่ง

ฮั่นแน่...แล้วคุณผ่านมา ก็แวะมาจนได้...สงสัยเราช่วยกันภาวนา...

คุณ su.suksiritarworn,
ดีใจที่แวะมานะคะ
อีก 3 ครั้งเอง...มาเกินครึ่งทางแล้วค่ะ
เพราะว่า ครั้งต่อๆ ไป คงไม่แย่ไปกว่าเดิม
แต่ยังไงก็ต้องระวังเรื่องร่างกายอ่อนแอ เพราะเม็ดเลือดขาวต่ำนะคะ
ระวังเรื่องการติดเชื้อต่างๆ...........อาหารการกินสะอาดหน่อย
อย่าไปในที่อากาศถ่ายเทไม่สะดวก.......
ถึงไม่ได้ไปวัดทำทาน ก็ทำบุญ สวดภาวนาก็ได้นะคะ..

ถึงเพื่อนๆ แฟนคลับบล็อกนี้ นะคร๊าบ

มาประกาศไว้ที่หน้านี้ เพราะเห็นหลายคน เข้ามาแล้วไม่ไปหน้าอื่นเลย

แจ้งข่าวว่า 12 วัน ข้างหน้านี้ จะไปปฏิบัติธรรม วิปัสนากรรมฐาน
เผลอๆ อาจจะหายไปนานกว่านั้นสักหน่อย ถ้าหากรู้สึกว่ายังไม่อยากพูด

หรือไม่แน่ กลับมาแล้วมีเรื่องอยากพูดเยอะ ก็จะรีบมา...อัพเดทบล็อก

รับทราบแล้วจ้า ขอบคูนค้า.........
ไว้จาเข้ามาเม้มใหม่ ค่ะ
นอนหลับฝันดีทุก ๆ ท่านนาค้า

ขอบคุณค่ะคุณผ่านมาที่กรุณาเข้าตอบคำถามให้นะค่ะแต่ที่คุณผ่านมาบอกว่าไม่น่าจะอยู่ในระยะที่ 3 C แล้วอาการของดิฉันจะอยู่ในระยะใดค่ะ แต่ตอนนี้หนูก็งดอาหารที่มีผลต่อเซลมะเร็งรับประทานอาหารเป็นผักตามพื้นบ้านเป็นส่วนใหญ่และทานผลไม้เป็นส่วนใหญ่ค่ะ ส่วนเพื่อน ๆ แฟนคลับในบอร์ดนี้ก็อย่าคิดมากนะค่ะเพราะคนเป็นมะเร็งยังดีกว่าเป็นโรคอื่น ๆ ที่ทรมานกว่าโรคนี้มาก คิดเสียว่าคงเป็นกรรมในชาติที่แล้วทำให้เราต้องมาเป็นแบบนี้ค่ะในชาตินี้เมื่อเรามาเป็นแล้วก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรไม่โรคภัยใข้เจ็บเบาบางค่ะ

คูณน้ำเพชร

Copy ข้อมูลจาก groub blog ของคุณ Minie
---------------------------------------------------
ระยะที่ 3 มะเร็งแพร่กระจายไปยังเยื่อบุช่องท้อง เยื่อบุของอวัยวะในช่องท้อง หรือแพร่เข้าน้ำเหลือง สามารถแบ่งออกเป็น
ระยะ 3A มะเร็งแพร่กระจายไปยังเยื่อบุช่องท้องโดยการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์ แต่ไม่พบในต่อมน้ำเหลือง
ระยะ 3B ก้อนมะเร็งขนาดน้อยกว่า 2 เซนติเมตร แพร่กระจายไปยังเยื่อบุช่องท้อง แต่ไม่พบในต่อมน้ำเหลือง
ระยะ 3C ก้อนมะเร็งขนาดมากกว่า 2 เซนติเมตร แพร่กระจายไปยังเยื่อบุช่องท้อง หรือพบเซลล์มะเร็งในต่อมน้ำเหลือง
------------------------------------------------
ผลการตรวจทางพยาธิวิทยาของชิ้นเนื้อและต่อมน้ำเหลืองที่คูณหมอเลาะออกมาในช่วงผ่าตัดจะเป็นตัวบอก

การผ่าตัดมะเร็งรังไข่ คุณหมอจะเอามดลูก รังไข่ เยื่อบุช่องท้อง(peritoneal) ต่อมน้ำเหลือง ออก รวมทั้งก้อนมะเร็งออกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

อยากได้คำแนะนำวิธีธรรมชาติบำบัดที่ได้ผลดีใครรู้ช่วยบอกที...จะเป็นพระคุณอย่างสูง..มีอาการร้อนท้องภายใน..เวลาทานข้าวแล้วมีอาการจุกอยู่ที่คอ..ทานชอกโกแลตรู้สึกแน่นหน้าอกคะ...กินของหวานนำหนักเพิ่ม....กังวลมากคะกลัวลุกลามชอบเจ็บบริเวณก้นกก..ขาหนีบบริเวณที่เป็นมะเร็ง...ชาขามาก..กินยาแคลเซียม+วิตามินรวม+วิตามินบำรุงเลือด+กินยาธาตุตรากระต่ายบิน....เดินทางไกลไม่ถ่ายเลยอดไปทะเล...กังวลมากๆๆๆๆๆๆ......

อยากถาม ผ่านมา พี่เป็นมะเร็งเกนนูลาสเซล ระยะ3c มา3ปีทำTC3ครั้ง อุตราซาว์ต 3-4ครั้ง ไม่พบอะไรเลย ตอนนี้ปวดขาชามากเนื่องจากยาที่ฉีดไปทำลายปลายประสาท และท้องอืดบ้างเล็กน้อย พี่จำเป็นต้องทำTC อีกมั้ยค่ะ หมอนัดห่างไป6เดือน ติดตามอาการ นำหนักตัวไม่ลดเลยไม่กล้าออกกำลังกายแรงๆกลัวกระดูกหัก เพราะกระดูกเริ่มเสื่อมแล้ว ว่ายนำไม่ได้เลย ตะคริวจับที่ขาข้างที่ปวด อย่างดีก็เดินได้เล็กน้อย อย่าให้นำหนักลดมาก บางทีขาจะได้หายปวดค่ะ สูง160 หนัก 73 กก ตั้งแต่ให้ยาเคมีไม่ลดเลย คอยคำตอบค่ะ

น้องช้างแมมมอส พี่ขอตอบหน่อยส่งข้อความแล้วไม่เห็นข้อความน้อง เพิ่งเห็น อย่าทานของหวานให้ทานผลไม้
แรกๆก็มีอาการแบบนี้ ขาชาไปหาหมอศิริราช หมอกระดูกกิรติ วันพุธ แต่พี่รักษาหมอทศศาสตร์ หาญรุ่งโรจน์ ขาที่ชาดีขึ้น ตั้งใจจะไปหาใหม่วันเสาร์ที่3นี้ เป็นมา3ปี หมอประสาทบอกว่าไม่หายแล้วเส้นประสาทมันจะหายภายใน3เดือน พี่เป็นมา3ปีทำใจได้ไม่หายแน่ๆ แต่ตอนนี้ดีขึ้นมาก ลองมาตรวจดูนะค่ะน้อง ท้องอืดเมื่อก่อนกลัวมาก กลัวมะเร็งจะไปอยู่ที่อื่น น้องควรไปส่องกล้องหรือกลืนแป้งดูกระเพาะ อย่าปล่อยไว้นานนะค่ะ ผมหงอกเดี๋ยวก็จะดำเองอย่าคิดมากน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สวัสดี ทุกคนนะคะ ยังจำ pukpik ได้เนอะ วันนี้มีเวลามาเยี่ยม ดีใจที่ยังเห็นทุกคนสบายดี และก็ยิ่งดีใจที่มีคุณผ่านมาเข้ามาให้ข้อมูลที่ถูกต้องกับพวกเราชาวมะเร็งทุกคน ขอให้กุศลผลทานอันนี้จงนำให้ครอบครัวคุณผ่านมา พบแต่สิ่งดีดีนะคะ

ต้องรบกวนคุณผ่านมาอีกครั้ง การที่เป็นมะเร็งรังไข่ ขั้น3 ครบ3ปี เกิดการลุกลามขึ้นมาอีกครั้งชึ่งผ่านการผ่าตัด2ครั้งในการเป็นครั้งแรก และส่องกล้องผ่าอีกครั้ง ใน3ปีถัดมาที่เกิดการลุกลามกลับมา ให้คีโม2รอบทุกครั้งทำการเช็คทุก3เดือนด้วยการตรวจภายใน และทTcทุกปีเพราะ ca 125 ช่วยไม่ได้ ตอนนี้ครบ 7ปีแล้วตั้งแต่เป็นมา อยากรบกวนถามว่าสถิติของการมีชีวิตอยู่ หรือการเสียชีวิตในกรณีนี้เป็นอย่างไรคะ ขอความจริงด้วยค่ะ

คุณป้าเป็ด
GCT (granulosa cell tumors) จะมีประมาณ 2% ของมะเร็งรังไข่ ถ้าเป็นระยะแรกอัตราการหายขาดจะสูงถึง 90-95% นอกเหนือจาก CA-125 แล้ว ยังใช้การตรวจค่า inhibin-A และ inhibin-B ในการติดตาม การกลับมาของโรคจะค่อนข้างช้า โดยมากจะมากกว่า 5 ปีขึ้นไปและก็ยังสามารถรักษาได้ อัตราการอยู่รอด 10 ปีหลังจากการกลับมาของโรคก็ยังสูงถึง 60%. จะทำ CT scan หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับหมอที่ทำการรักษา บางทีก็จะตรวจจากผลเลือดก่อน ถ้าผิดปกติถึงจะไปทำ CT scan หรือ PET scan แต่ถ้าไม่มีปัญหาด้านการเงิน การทำ CT scan ก็อาจจะทำอย่างน้อยปีละครั้ง

คุณpukpik su su
ปกติเมื่อมะเร็งรังไข่แบบ epithelial เมื่อโรคกลับซ้ำขึ้นมาโอกาสที่จะหายขาดมีน้อยมาก การรักษาจะทำให้โรคสงบได้แต่ระยะสงบของโรคจะสั้นลงเรื่อยๆ แต่ค่าพวกนี้ก็ล้วนมาจากค่าทางสถิติ สามารถบอกได้เลยว่ามีคนเป็นมะเร็งรังไข่หลายรายที่โรคกลับซ้ำขึ้นมาแล้วก็ไม่กลับมาเลย ในกรณีของคุณ pukpik มีระยะสงบของโรคมากกว่าตอนแรกอีก ซึ่งเป็นสัญญาณที่ดีมากๆ ดังนั้นควรทำใจให้สบาย อย่าไปคิดมากเพราะคิดไปก็ทำอะไรไม่ได้ อยู่กับปัจจุปันและหมั่นสังเกตุตัวเองและพบหมอตามนัดจะดีกว่า

สวัสดีค่ะ...คุณผ่านมา วันนี้อยากรบกวนถามว่า ทุกวันนี้ไม่เคยมีเวลาปฏิบัติตัวเหมือนเพื่อนคนอื่นรื่องอาหารหมอบอกว่ากินเข้าไปเถอะหลีกเลี่ยงไหม้เกรียม กาแฟก็ดื่มอยู่ทุกวัน ไปพบหมอล่าสุด หมอบอกว่า ดีผิดปกตินะเนี่ย....อยากขอความเห็นเรื่องอาหารจำเป็นมากแค่ไหนที่ต้องดำเนินชีวิตต่างจากผู้คนปกติค่ะ

น้องของผมอายุ16ปี
ท้องป่องมาก มีอาการกึ่งๆเป็นมะเร็งกับเป็นถุงน้ำ
แต่วันนี้ไปให้หมอดูฟิล์มที่อุลตร้าซาวมา หมอบอกต้องทำถึงขนาดเคมีบำบัด ผมก็คิดว่าน่าจะเป็นมะเร็งแต่หมอไม่บอก
เครียดมากๆครับ น้องของผมก็เครียดมาก กลัวผลข้างเคียงของการทำคีโม
วันที่นัดไปฟังผลจริงๆก็16พฤษภาคมเปิดเทมอพอดีอ่ะครับ
หลายเรื่องจัง

blog มีประโยชน์ต่อผู้หญิงมาก-มากค่ะ ซึ่งบางคนอาจจะไม่เคยคาดคิดไว้เลยว่ามะเร็งมันอยู่ใกล้ตัวเรามากแค่ไหนยิ่งสำหรับผู้หญิงแล้วมีโอกาสที่จะเป็นมะเร็งได้มากกว่าผู้ชาย เรื่องแบบนี้เราจะต้องหัดมาดูแลตัวเองบ้างแล้ว เพราะปัจจุบันนี้ มะเร็งเป็นภัยเงียบที่จะต้องหันมาใส่ใจมันมากขึ้น ตอนนี้หนู(ขอแทนตัวว่า"หนู" นะค่ะ) อายุ 25 แล้วมีครอบครัวแล้ว มีเพศสัมพันธ์มาตั้งแต่อายุ 20 ค่ะ แต่ยังไม่เคยไปตรวจภายในเลย ใจนึงก็อยากไปตรวจแต่อีกใจนึงก็นึกกลัว กลัวว่าตัวเองจะเป็นเหมือนกัน หนูควรจะทำยังไงดีค่ะ ถ้าไปตรวจจะต้องเตรียมตัวยังไงบ้างคะ.... กลัวจะเป็นนะค่ะ

คุณปิง
มะเร็งรังไข่ส่วนใหญ่จะเกิดกับคนอายุ 50 ขึ้นไป คนที่อายุน้อยกว่า 20 ก็มีโอกาสเป็นได้แต่ก็น้อยมาก การวินิจฉัยมะเร็งรังไข่ไม่สามารถทำได้โดยอัลตราซาวอย่างเดียว ต้องทำการตรวจชิ้นเนื้อเท่านั้น ถ้ากังวลมากแนะนำให้ลอง second opinion กับหมอท่านอื่น

คุณpukpik su su
เรื่องอาหารคงต้องรอคุณ Minie มาตอบ

คุณผ่านมา คะ,

แหม เปลี่ยนเป็น "ผ่านมา เป็นพักๆ" แล้วหรือคะ

เอาเป็น "ผ่านมา บ่อยๆ" หรือ "ผ่านมา ทุกวัน" ก็ดีนะคะ
ก็มีคนเริ่มเรียกร้อง เจาะจงเขียนกระทู้ถึงเลยนี่คะ

ขอเชิญแวะมาเรื่อยๆ ค่ะ
ถือเป็นวิทยาทาน และเป็นกำลังใจให้กับแฟนคลับนะคะ
ยังไงก็ตาม ผู้รู้ทางการแพทย์ ก็ให้ความมั่นใจในด้านการแพทย์ได้ดีที่สุดค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

ขอรบกวน พี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ฯลฯ ทุกท่าน
คือมีปัญหาเรื่องผม พอให้คีโมแล้วผมร่วงหมด เป็นมานาน 4 เดือน ตอนนี้ใส่วิกไปทำงาน (หาซื้อแถวบางลำพู ตรงซอยข้างสหกรณ์) แต่แพ้วิกผม หนังศีรษะเป็น ผด บางครั้งก็คัน เวลาร้อน เหงื่อออก จะรู้สึกระคายเคียง บางครั้งต้องใส่หมวกแก็ป เลยอยากทราบว่า
1.หาซื้อหมวกที่ใช้สำหรับกรณีผู้ป่วยมะเร็งให้คีโม นี้ ที่ไหนคะ
2.เห็นเพื่อนบอกบาง รพ.มีชมรมผู้ป่วยมะเร็ง ไว้นัดพบปะ แลกเปลี่ยนประสบการณ์ ไม่ทราบมีใครพอจะทราบบ้างมั๊ยคะ มีรพ.ไหนบ้าง ( อยากรู้ว่าเขามีวิธีปฏิบัติตัวและดูแลรักษา ตัวเอง เหมือนหรือแตกต่าง เพิ่มเติม ฯลฯและได้รับการดูแลรักษาแก้ไขอย่างไร เพื่อเป็นวิทยาทานค่ะ)

คุณ suwajcharut,

เรื่องปัญหาวิกผม เดี๋ยวลองดูว่า อาจจะมีใครเข้ามาตอบได้
ว่าจะแก้ปัญหาได้อย่างไรบ้าง เพราะว่า ตัวเองมีวิก
แต่ใช้แค่ใส่ถ่ายรูปครั้งเดียว เพราะรู้สึกไม่ค่อยถนัด
เลยไม่เคยมีประสบการณ์ปัญหาการใช้วิกผม

1. ใช้ผ้าโพกหัวเอา...หาสีสันที่มันไปกันได้กับเสื้อผ้า
ทำเป็นแฟชั่นไปซะเลยดีมั้ยคะ ส่วนเวลาอยู่กับบ้านก็ปล่อยให้โล่ง
2. กลุ่มผู้ป่วยมะเร็ง นัดพบปะแลกเปลี่ยน ที่ทราบว่ามีแน่ๆ
ก็เป็นที่ "โรงพยาบาลรามา" เห็นว่าเป็นพวกมะเร็งทางสูตินรีเวชก็มีค่ะ มีแฟนคลับบล็อกนี้แหละ โทรคุยกันแล้วเล่าให้ฟังว่าเคยไปเข้ากลุ่มด้วย... ลองโทรเช็คกับโรงพยาบาลดูนะคะว่าเขานัดกันเมื่อไหร่บ้าง...

เท่าที่แฟนคลับบล็อกคนนี้เล่าให้ฟัง เธอบอกว่า
การดูแลตัวเองของแต่ละคน มีหลากหลาย
ตั้งแต่ทำตัวปกติ กินทุกอย่างตามปกติที่เคยทำมาก่อนหน้านี้ รวมถึงการกินแบบชีวจิต การกินสมุนไพร ยาจีนมั่ง
ก็สรุปว่า มีทุกรูปแบบ และคนที่ไม่ควบคุมอาหาร ก็ยังมีความสุขดีและโรคยังไม่กลับมา...

ก็เป็นข้อมูลไว้นะคะ อะไรก็ตามที่เราอยากจะปฏิบัติ
แล้วเรารู้สึกสบายใจที่ได้ทำแบบนั้น ก็ทำค่ะ
แต่ถ้าควบคุม กำหนด แล้วเรารู้สึกแย่ ก็ไม่ต้องดีกว่า
ปล่อยสบายๆ ยืดหยุ่นหน่อยหนึ่ง อาจจะรู้สึกดี...

สวัสดีค่ะน้องกวาง และทุก ๆ คน

พี่หน่องยังเข้ามาอ่านบ่อย ๆ แต่บางครั้งไม่มีคอมเม้นท์ ก็เลยอ่านเฉย ๆ วันนี้มีน้องถามเรื่องวิกผม ก้เลยมาแชร์ความรู้สึกมั่ง

พี่หน่องมีวิกอยู่ 2 อัน อันแรก เป็นวิกผมจริง (ใช้ผมคนจริง ๆ ทำค่ะ) อีกอันเป็นพวกไนล่อน,ใยสังเคราะห์

ของจริงจะรารคาค่อนข้างสูง (ผมสั้น เริ่มต้นที่ประมาณ 5,000 - 6,000 บาท แล้วแต่ทรงผมด้วยค่ะ) แต่จะใส่สบายกว่าวิกไนล่อน ซึ่งใส่แล้วจะร้อนกว่า และตัวเส้นผมจะรักษายาก ใส่ได้ไม่นานก็เส้นผมจะแข็งกรอบ (เหมือนไนลอนโดนเปลวไฟ) ราคาประมาณ 1,000 กว่าบาท แต่แรก ๆ จะดูสลวยและมันวาวกว่าผมจริงค่ะ

บางคนแพ้ อาจเกิดผดผื่นได้ พี่หน่องก็เลยใส่แต่ผมจริง

แต่การสระเซทวิกผมจริงจะยุ่งยากกว่ามากค่ะ ต้องค่อย ๆ เรียนรู้วิธีการสระ ไดร์ด้วยตัวเอง เพราะถ้าไปจ้างเขา ครั้งละ 300 บาทแน่ะ

อ้อ ...ส่วนใหญ่วิกผมจริง จะหาซื้อได้ที่นิวราวัณค่ะ ที่ กทม. มีหลายสาขานะคะ (ไม่ได้ค่าโฆษณานะเนี่ย)

ส่วนเรื่องอาหารก็เหมือนที่น้องกวางบอกน่ะค่ะ คืออยู่ในกลุ่มอยากกินอะไรก็กิน เลือกแบบระวังบ้าง ตามใจตัวเองบ้าง ... ตอนนี้ยังปกติดีค่ะ แต่ต้องร่วมกับการออกกำลังกายและรักษาอารมณ์นะคะ

ทุก ๆ คนคงสบายดี ...... น้องกวางคะ เปิดบล็อคอีกหน้าดีไหมคะ ให้สมาชิกที่ยินดีให้เบอร์โทร. ไปโพสต์เบอร์โทร.ไว้ที่หน้านั้น เพราะ ไป ๆ มา ๆ หาเบอร์โทร.เจอบ้างไม่เจอบ้าง ... ใครเห็นด้วยยกมือขึ้นค่ะ

สวัสดี พี่ๆ น้องๆ ในบล็อคพี่กวาง มาโพสต์อยู่ 2 รอบ แล้วหายหน้าไปเลย เนื่องจาก ท่านแม่ทรุด แล้วก้อพ้นทุกข์ไปแล้วอย่างสงบ

ขอบคุณ บล็อคพี่กวางมากๆๆ อย่างน้อย ตั้งแต่ที่เริ่มทราบว่าแม่เป็นมะเร็งรังไข่ ระยะสุดท้าย ประมาณกลางปีที่แล้ว นู๋ได้เข้ามาหาความรู้จากที่นี่เยอะมาก ที่สำคัญ ได้อ่านประสบการณ์จากหลายๆ ท่าน ทำให้นู๋ และ แม่มีกำลังใจสู้จนถึงวันสุดท้าย

ถึงนู๋จะไม่ได้เป็นตอนนี้ แต่อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอนว่าโรคนี้มันจะเกิดขึ้นกับเราหรือเปล่า อย่าน้อย เราได้ตื่นตัวที่จะดูแลสุขภาพ / ตรวจสุขภาพเป็นประจำ / ดูแลเรื่องอาหารการกิน ไม่มากก้อน้อย

ตอนนี้ บล็อคพี่กวางเลยเป็นเวปที่เข้าประจำทุกวันไปเลย ถึงแม้ไม่ได้โพสต์ก็ตาม แต่ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คน สู้กับโรคนี้น่ะค่ะ

ติดตามอ่านบล็อกนี้มาหลายเดือนแล้วค่ะ มีเพื่อนสนิทที่รักมากคนนึงป่วยเป็นมะเร็งรังไข่ ระยะที่ 1C ค่ะ ตอนนี้ให้คีโมเข็มที่ 2 แล้ว อยากจะรบกวนถามคุณมินนี่เรื่องอาหารน่ะค่ะ ว่าทานอะไรได้บ้าง บางตำราก็บอกว่าทานได้ บางตำราก็บอกว่าทานไม่ได้ ก็เลยสับสนน่ะค่ะ
เพื่อนได้รับคำแนะนำจากคุณหมอว่า เพิ่งผ่าตัดเสร็จ ประมาณเดือนกว่าๆ ตอนนี้น้ำหนักมี 43.5 ให้ทานอาหารที่มีประโยชน์ เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงเวลาทำคีโมจะได้ไม่แพ้มากน่ะค่ะ
ขอความรู้ว่า อะไรที่งดทาน หรืออะไรที่ควรทานสำหรับผู้ป่วยมะเร็ง จะได้เอาไปบอกให้เพื่อนนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ

คุณน้อง,

ขอแสดงความเสียใจกับการที่คุณแม่จากไปด้วยค่ะ
และก็ดีใจที่คุณแม่พ้นทุกข์ไปอย่างสงบ...

เป็นสุขใจค่ะ ที่ทราบว่า บล็อกมีประโยชน์

ยินดีต้อนรับให้แวะมาทุกวันค่ะ
มีคนแวะมาบ่อยๆ จะได้มีกำลังใจอัพเดทบล็อกน่ะค่ะ

ขอขอบคุณ คุณ Minie , พี่ ๆ เพื่อน ๆ ฯลฯ ทุกท่านที่กรุณาตอบปัญหาและให้คำแนะนำ คือมีปัญหาอีกอะค่ะ เกี่ยวกับกรณี หมอเลือกผ่าตัดหน้าท้อง เพื่อเอามดลูกรังไข่และต่อมน้ำเหลืองออก มีข้อสงสัยดังนี้
1. มีรุ่นพี่ ไปผ่าตัดเนื้องอกที่มดลูก เป็นมานาน แต่ตอนหลังมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ และเนื่องจากอายุมาก คุณหมอจึงตัดหมด ผ่าตัดหน้าท้อง โดยผ่าแนวนอน (แบบบิกีนี) แผลยาวไม่มากผ่าที่ รพ.ศิริราช
2. สำหรับข้าพเจ้า ผ่าตัดมะเร็งเยื่อบุมดลูก ตัดมดลูกรังไข่และต่อมน้ำเหลือง เหมือนกัน แต่ผ่าตัดหน้าท้อง แบบ แนวตั้ง เหนือสะดือ 1 นิ้ว ลงมาเลี่ยงสะดือ ยาวลงมาถึงหัวหน่าว ความยาวประมาณ 7 นิ้ว อันนี้ผ่าที่ รพ.รามา
สงสัยว่าดูอย่างไรว่าผู้ป่วย ควรผ่าตัดแบบแนวตั้งหรือแนวนอนอะค่ะ คือดูลักษณะโครงสร้าง รูปร่าง ส่วนสูงใกล้เคียงกัน แต่ทางเราจะออกท้วมกว่า
3. คือมีปัญหาแผลคีรอยด์ แผลเป็นที่นูนหลังผ่าตัด เคยซื้อแผ่นเจลมาปิดเพื่อลดสี ลดรอย แต่ไม่หายและรำคาณ เนื่องจาก หมอเย็บแผลตอนผ่าตัดด้วยแม็ก พอแกะออกก็มีรูเป็นคู่ ๆ แผลมีขา(เหมือนคุณ Minie ) ตอนนี้ก็ยังมีรอยอยู่ ไม่ทราบว่าจะดูแลแผลคีรอยด์นี้อย่างไรบ้างคะ

คุณป๊อบ,

เรื่องอาหารการกิน สรุปเอาไว้แล้วในบล็อก
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=minieii&date=08-01-2005&group=2&gblog=10

กับเรื่องแพทย์ทางเลือกเสริมรักษา
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=minieii&month=30-12-2004&group=2&gblog=13

คุณ suwajcharat.suksiritarworn,

เรื่องเทคนิคการผ่าตัดคงต้องคอยฟังความเห็นจาก
คนที่อยู่ในแวดวงการแพทย์ (คุณผ่านมา แวะมาหน่อยเร๊ว)

ส่วนของมินนี่-กวาง แผลค่อนข้างเรียบ ตอนนี้ 3ปีครึ่งหลังผ่าตัด ครึ่งหนึ่งของรอยแผลก็กลายเป็นสีเนื้ออ่อนกว่าสีผิว อีกส่วนหนึ่งก็เป็นสีน้ำตาล ซึ่งที่สังเกตมาคาดว่ามันจะค่อยๆ จางกลายเป็นสีเนื้อ เวลาใส่ชุดว่ายน้ำบิกินี่ก็จะเห็น
รอยผ่าตัด เคยไปเล่นน้ำกับหลานๆ อายุ 8-9 ขวบ เค้าก็
สังเกตเห็นรอยนี้ และถามว่า เป็นอะไร :) เลยเล่าให้ฟัง
ว่าผ่าตัดมาเพราะป่วย

แล้วก็ถือโอกาสสอนเรื่องการกินการอยู่ให้ถูกวิธีเสียเลย :P หลานๆ ก็จะรู้ว่า ต้องกินผักหลากหลาย กินมันให้ครบ 5 สีเลย (แดง เหลือง ส้ม ม่วง ขาว)

อ้อ...เรื่องแผลผ่าตัด มีคุณหมอที่รู้จักกัน เค้าบอกว่า
เจ้ายาทา "ฮีรูดอยด์" ใช้ทาบางๆ ก็ช่วยได้
(แต่มินนี่-กวางไม่ได้ใช้ตั้งแต่แรก)

มีคนหลายคนบอกว่า
ไม่ให้กินไข่ เพราะมันจะทำให้มีเนื้อเยื่อเกิดที่แผลมากแล้วแผลจะนูน
ไม่ให้กินเนื้อวัว เพราะมันจะทำให้แผลเป็นสีคล้ำ
ซึ่งมินนี่-กวาง กินอาหารต้านมะเร็งซึ่งก็ไม่มีทั้งไข่
ทั้งเนื้ออยู่แล้วอ่ะ

แต่ก็เห็นมีการเปิดกระทู้กันในเวปพันทิป
เค้าก็ว่า มันเป็นแค่ ความเชื่อ...
ดังนั้น ต้องใช้วิจารณญาน แฮ่...

ขอบคุณมากค่ะ ได้ข้อมูลไปมากเลยค่ะ
เพราะตอนนี้ เริ่มเจ็บจิ๊ดๆ บริเวณท้องน้อยด้านซ้ายค่ะ
ระยะการเจ็บจะทิ้งช่วงห่าง บางวันก็ไม่เจ็บเลย
ประจำเดือนปกติดี เคยตรวจมะเร็งปากมดลูกแล้วไม่พบ
แต่มะเร็งรังไข่ ยังไม่ได้ตรวจค่ะ คงต้องหาเวลาไปเช็คแล้ว
แต่คิดว่า ในร่างกายน่าจะมีสารพิษเยอะค่ะ
ต่อไปคงต้อง รับประทานผักผลไม้ให้มากขึ้น
ชีวิตต้องสู้ค่ะ ไม่ยอมแพ้ง่ายๆหรอกเนาะ สู้ว๊อยย!

คุณ anny,

ดีมากค่ะ ที่ "สู้ว๊อยย!"

ช่วงนี้ ผลไม้อร่อยเยอะ
กินมังคุด เงาะ ส้มโอ มะม่วง กล้วย แทนอาหารเป็นมื้อๆ ได้เลย

สวัสดีค่ะคุณกวางและเพื่อน ๆ ร่วมบล๊อคนี้นะค่ะ
ไม่ได้เข้ามานานเพราะต้องไปหาคุณหมอที่เชียงใหม่มาค่ะจากที่ให้เคมีบำบัดครั้งสุดท้ายประมาณเดือนกุมภาพันธ์และคุณหมอนัด 3 เดือนตรวจ ตอนต้นเดือน พ.ค. 51 เราไปรอบนี้ผลเลือด CA 125 อยู่ที่ 16 ค่ะ เราเลยไม่แน่ใจในตัวเองเท่าไหร่ครั้งแต่ไปได้ปรึกษากับคุณหมอที่รักษาเราอยู่ซึ่งคุณหมอก็บอกว่าค่ามะเร็งยังอยู่ในเกณฑ์ปกติแต่เราก็ขอในครั้งต่อไปอีก 3เดือนจะขอ CT สแกนดูอีกครั้งหนึ่งค่ะ แปลกนะค่ะคุณกวาง ของคุณกวางอยู่ในระยะ 3 เหมือนกับเราแล้วคุณหมอบอกว่าจะมีโอกาสหายหรือมีชีวิตอยู่แต่กับของเราคุณหมอบอกว่าอยู่กับตัวเราว่าจะปฏิบัติตัวให้ดีออกกำลังกายให้มาก ๆ แต่ไม่บอกว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่ตอนนี้เราก็ทานอาหารปกติค่ะแต่งดเนื้อ พวกหมูก็นาน ๆ จะทานทีหนึ่งแต่ไม่มากนัก ทานผักและปลาเป็นส่วนใหญ่ แต่ตอนเช้าตื่นมาเราจะทานสมุนไพร ฮวานง๊อก ซึ่งเป็นสมุนไพรที่คนรู้จักแนะนำให้ทานคุณป้าเค้าเป็นมะเร็งรังไข่เหมือนกันเป็นระยะที่ 4 แล้วแต่ทานแล้วปรากฏว่าคุณป้าท่านนี้หายผลเลือด CA125 ปกติคุณหมอนัดคุณป้า ปี ละ 1ครั้งแล้วค่ะเรารู้จากเพื่อน ๆ แนะนำให้รู้จักคุณป้าท่านนี้ เราทานว่านง๊อกนี้ตอนเช้า 7 ใบ และเย็น 7 ใบ ทุกวันเราทานตอนที่ให้ยาเคมีรอบที่ 2 พอเราทานแล้รู้สึกว่าจะไม่ค่อยปวดเมื่อยจากผลที่เราให้ยาเคมีเหมือนรอบแรกรู้สึกว่าจะมีแรงที่จะสู้กับยาเคมีในรอบต่อไปซึ่งตลอดของการให้ยาเคมีบำบัด 6 ครั้งเราไม่มีปัญหากับผลเลือดที่คุณหมอให้เจาะตาม ร.พ. ใกล้บ้านผลเลือดผ่านทุกครั้งเลยค่ะและเห็นมีคุณอะไรน้าที่เพื่อนกำลังให้ยาเคมีอยู่มีเคล็ดลับค่ะอาหารที่ทานในช่วงให้ยาเคมีก็ทานปกติงดเนื้อสัตว์แต่ของเรานะตอนเช้าเราจะทานน้ำสัปปะรดกับแครอทปั่นแยกกากทุกเช้าผลมะเร็งลดลง 50เปอร์เซ็นต์ในตอนให้ยาในครั้งแรกเลยค่ะและระหว่างให้ยา Day ที่ 14 ให้ระวังการติดเชื้อให้มากค่ะเวลาจะไปเจาะเลือดก็ให้รับประทานไข่ต้มทานเฉพาะไข่ขาวไข่แดงอย่าทานมานะคะเพราะจะเพิ่มเซลให้กับมะเร็งอีกและตอนระหว่างให้ยาเราจะรับประทานยาวิตามินเสริมอีก เราะจะทานยาวิตมิน C 1,000 มิลลิกรัมวันละ 1 เม็ดและ ยาวิตามิน เซนทรัม อีกวันละ 1 เม็ดนะจะทำให้เราตรวจเลือดผ่านทุกครั้งก็ได้นะคะจะเทียงแล้วไปทานข้าวก่อนนะคะแล้วจะแวะมาบล๊อคนี้อีกนะคะ ขอให้สมาชิกชาวบล๊อกของคุณกวางทุกคนสุขภาพดีทุกคนนะค่ะที่สำคัญหมั่นออกกำลังกายนะค่ะ

สมุนไพร ฮวานง็อก นี้คือยาอะไรคะ หาซื้อได้ที่ไหน ต้องปรึกษาแพทย์ก่อนรับประทานหรือไม่ แล้ว ทานใบ แบบใดคะ เคี้ยวเลยหรือนำไปปั่นกับผลไม้หรือเปล่าคะ จะมีอาการแพ้หรือเปล่าคะ แล้วทานไข่ แผลเป็นจะไม่นูนหรือคะ?อ่านจากที่คุณน้ำเพชรเขียน ดูแนวโน้มในภาพรวมแล้วมีสุขภาพแข็งแรงขึ้น การปฏิบัติตัวด้วยความเอาใจใส่ อย่างสม่ำเสมอ มีวินัยแบบนี้ต้องหายแน่นอนขอเป็นกำลังใจ สู้โว้ย นะจ้า...

สวัสดีค่ะ คุณน้ำเพชร,

ของกวางระยะ T1c ค่ะ ไม่ใช่ระยะ 3

วันนี้ เพิ่งเอาว่านง็อก มาปลูก 1 ต้น เดี๋ยวจะขยายพันธุ์
ยังไม่รู้ว่าจะกินหรือเปล่าค่ะ แต่ปลูกไว้ก่อน เพราะมีญาติที่ไปเยี่ยม เขาก็แนะนำว่า ว่านง็อกนี่ให้สรรพคุณทางยาหลายอย่าง ทั้งลดความดัน ลดเบาหวาน และให้ผลดีมากๆ กับคนเป็นมะเร็ง

เอ...แต่สูตรที่เค้าให้มา เค้าว่า ผู้ชายให้กิน 7 ใบ เคี้ยวกินทุกวัน ตอนเช้าที่ท้องว่าง ส่วนผู้หญิงเป็น 9 ใบ
สูตรพวกนี้ก็แปลกดี ใบเล็กใบใหญ่ไม่เกี่ยง แต่ให้นับใบเอา มันเกี่ยวกับเพศตรงไหน?? อ้อ..แต่มีกำกับมาว่า ให้กินใบแก่ๆ หน่อย ก้านมันก็กินด้วย แล้วยังว่า ใบแก่ เคี้ยวยาก เหนียว 55 55

สวัสดีตอนเช้าค่ะ น้องกวาง และพี่ ๆ น้อง ๆ ทุกคน

ช่วงนี้มีสมาชิกใหม่เยอะเลยนะคะ ทั้งคุณน้ำเพชร ,คุณsuwajcharat ฯ คุณ anny และอีกหลาย ๆ คน ขออนุญาตทักทาย และทำความรู้จักกันตรงนี้เลยนะคะ

สมาชิกเก่า ๆ ก็ค่อย ๆ ห่างจากการโพสต์ คงจะเหมือนพี่หน่อง คืออยู่ตัวในระดับหนึ่งแล้ว พูดง่าย ๆ ก็คือ ชักชินกับอาการของตัวเองแล้วใช่มั๊ยคะ ก็เลยเข้ามาอ่านกันเฉย ๆ (เพราะช่วงที่โพสต์เยอะ ๆ คือ ช่วงที่มันกำลังสับสน )

ตอนนี้ พี่หน่องหยุดให้คีโม (12 ครั้ง ) มาแล้ว 10 เดือน ตรวจเลือด CA 125 ยังคงอยู่ในเกณฑ์ดีค่ะ เดือนมี.ค., เม.ย. ค่าอยู่ที่ 3 และ 4 (ตอนที่เป็นครั้งแรก ค่า สูงถึง 7,500 เลยนะ)

ว่านฮง็อก (ที่ถูกต้องเขียนแบบนี้นะคะ) ที่บ้านก็ปลูก รวมถึงใบแปะตำปึง ด้วยค่ะ เค้าว่าดี ช่วยรักษามะเร็ง พี่หน่องก็ทาน แต่ไม่จำกัดจำนวนใบค่ะ

มีงานด่วน... เดี๋ยวว่าง มาโพสต์ใหม่ค่ะ

น่าสนใจ ลอง Search ดูได้ข้อมูลว่าน พญาวานร (ฮวานว็อก) ดังนี้

สมุนไพรชนิดหนึ่งมาจากเวียดนาม ชื่อ ฮวานง็อก และมีชื่อไทยเรียกกันว่า พญาวานร

เป็นพันธุ์ไม้เตี้ย ๆ สูงประมาณ 1 เมตรกว่า ๆ แต่ก็ไม่ใช่ไม้ล้มลุก ดู ๆ เป็นพันธุ์ไม้ธรรมดา ๆ จึงไม่เป็นที่สนใจกับคนทั่ว ๆ ไป ฮวานง็อกเข้ามาเมืองไทยทางภาคอีสานแถว ๆ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ สุรินทร์ เมื่อประมาณ 20 ปีที่ผ่านมา เป็นพันธุ์ไม้ใบอ่อนสีเขียว ปลายใบแหลม แตกกิ่งก้านสาขามาก ออกตามโคนง่ามใบ ใช้เคี้ยวใบสด ๆ ก่อนรับประทานอาหารวันละ 4-7 ใบ มากน้อยแล้วแต่ชนิดของโรค กินสด ๆ ง่าย ๆ ไม่มีรสฝาดเฝื่อนแต่ประการใด ว่าจริง ๆ แล้ว แปะตำปึงที่ว่าน่ากินกว่าจินฉี่เหมาเยี่ย แต่ฮวานง็อกหรือพญาวานรน่ากิน กว่าแปะตำปึงเสียอีก ทั้งคุณค่าทางสมุนไพรจะเหนือกว่าด้วยซ้ำ ไป และไม่มีศัตรูพืชเหมือนแปะตำปึง คือ เพลี้ยแป้งที่เกาะอยู่ตามใต้ใบ ตามส่วนยอด ทำให้ยอดและใบหงิก แต่แก้ไขง่าย ๆ โดยตัดส่วนยอดทิ้งเสีย ยอดอ่อนจะแตกใหม่ตามโคนง่ามใบ ไม่ควรใช้ยาปราบศัตรูพืช ฉีดพ่น เพราะจะเป็นอันตรายถึงผู้ที่เก็บใบไปกิน คุณค่าทางสมุนไพรเป็นที่ยอมรับกับผู้ที่ใช้มาแล้ว นอกจากเบาหวานได้ผลอย่างดีแล้ว ยังรักษาโรคมะเร็ง ไข้หวัด อาการปวดเมื่อยตามร่างกาย อาการทางเดินอาหารไม่ปกติ โรคกระเพาะอาหาร เลือดออกตามลำไส้ ตับอักเสบ ไตอักเสบ ปัสสาวะเป็นเลือดหรือขุ่นข้น โรคตาทุกชนิด รักษาอาการ มดลูกหย่อนยานของสตรีที่คลอดลูกใหม่ ๆ โรคความดันโลหิตสูง-ต่ำ ใช้กับสัตว์ก็ได้ เช่น ไก่เหงาเป็นอหิวาต์ เป็นนิวคาสเซิล หรือจากการชนไก่ โดยให้กิน 2-3 ใบ ส่วนการขยายพันธุ์ฮวานง็อกทำได้ง่าย ๆ เช่นเดียวกับแปะตำปึง คือ ตัดลำต้นเป็นข้อ ๆ นำไปปักชำ รากใหม่จะงอกออกมาภายใน 7-10 วัน ฮวานง็อกเป็นพันธุ์ไม้ที่ขึ้นง่าย โตเร็ว โดยไม่ต้องใช้ปุ๋ยช่วยแต่อย่างใด เจริญเติบโตได้ดีในที่ร่มหรือแดดรำไร

จาก เว็บ
//mayai.igetweb.com/index.php?mo=18&catid=2140&pid=126581

สมุนไพรฮวานง็อก (HoaN Ngoc)สมุนไพรที่ค้นพบล่าสุดและคิดว่าน่าจะมีประโยชน์ เนื่องจากเป็นสมุนไพรเดียวที่รักษาโรคได้อเนกอนันต ์เป็นสมุนไพรที่เข้ามาในประเทศไทยเรา เกือบ 10 กว่าปีแล้ว แต่ยังไม่ค่อยแพร่หลาย
มีคนรู้จักน้อยเป็นที่รู้จักเฉพาะคนบางกลุ่มสมุนไพรฮวานง็อก เป็นสมุนไพรที่ถือกำเนิดในประเทศเวียดนาม ผู้ที่นำเข้ามาใช้เป็นกลุ่มทหารผ่านศึกสมัยสงครามเวียดนามกระถางแรกที่นำเข้ามามีราคาถึง 70,000 บาท
นำมากินใบสด ๆ แก้โรคต่าง ๆ มากมาย และเห็นผลเร็วรู้จักกันในรุ่นของทหารผ่านศึกรุ่นนั้นรุ่นเดียวการใช้ และสรรพคุณนั้น ซึ่งท่านใช้รักษาอาการเจ็บป่วยของบุคคลในครอบครัวท่าน เช่น ภรรยาของท่านเป็นโรคเบาหวาน กินใบสมุนไพร ฮวานง็อกไม่นานก็หาย
ลักษณะของต้นเป็นต้นไม้ชนิดใบอ่อน ปลายแหลม ส่วนล่างของใบจะหยาบสีเขียวด้านบนสีเขียวอ่อน
เป็นต้นไม้ที่มีใบมากสักหน่อย แตกกิ่งก้านทรงพุ่มได้ดี
วิธีใช้ ส่วนสำคัญคือ ใบใช้เคี้ยวกินสด ๆ หรือคั้นและกรองเอาน้ำข้น ๆรับประทานหรือต้มเป็นน้ำแกงรับประทานก็ได้ส่วนเปลือกและรากไม้ สามารถต้มกลั่นเป็นสุราได้ด้วยใบไม้ไม่มีกลิ่นและรส สามารถต้มเอาน้ำใส ๆ ดื่มได้
ส่วนการรับประทานมากหรือน้อย อยู่ที่ธาตุ หนักเบาของแต่ละคน โดยทั่วไปจะรับประทานกัน 1-4 ใบ
คนที่มีอาการหน้ามืด ตาลายหลังรับประทาน 15 นาทีจะเห็นผลให้รับประทานติดต่อกัน 7 วัน วันละ 2 ครั้ง ก่อนอาหาร
จากหลักฐานคนไข้รายหนึ่ง หลังจากรักษาโรคมะเร็งตับ จากยานานาชนิดไม่หาย เมื่อได้รับประทานใบสดของต้นฮวานง็อก คนไข้มีปฎิกิริยาตอบรับอย่างไม่น่าเชื่อ จากการมีไข้สูงถึง 40องศาลดลงเหลือ 37 องศา การเจ็บปวดลดลงมาก ผิวหนังเคยเหลืองก็ลดลง หน้าท้องแฟบลงตัวเบา ทำให้คนไข้ลุกขึ้นมาสนทนาได้คนไข้สามารถฟื้นตัวได้เร็วขนาดนั้น หลังจากรับประทานได้ 20 นาที ยาได้ออกฤทธิ์
รับประทาน 5 ใบ จะลดความเจ็บปวดได้ 3 ชั่วโมง
รับประทาน 7 ใบ ลดได้ 5 ชั่วโมง
คนไข้โรคตับได้เจ็บป่วยมาจนถึงวาระสุดท้ายแล้วกลับฟื้น และมีความหวังนับว่าสมุนไพรฮวานง็อก เป็นต้นไม้ใบยาที่มีคุณค่าสูงส่ง

สรรพคุณของสมุนไพรฮวานง็อก
(จากเอกสารฮานอย 2-9-1995 ถ่ายทอดจากต้นฉบับจริง)
1 รักษาคนสูงอายุ ปวดเมื่อยตามร่างกายทำงานหนัก เกิดประสาทหลอน
2 รักษาเป็นไข้หวัด ความดันโลหิตสูง ท้องไส้ไม่ปกติ
3 รักษาอาการมีบาดแผล เคล็อด ขัด ยอก กระดูก
4 รักษาอาการทางเดินอาหารไม่ปกติ
5 รักษาอาการโรคกระเพาะอาหาร โรคเลือดออกในลำไส้เกี่ยวกับกระเพาะปัสสาวะ
6 รักษาอาการคอพอก ตับอักเสบ
7 รักษาอาการไตอักเสบ ปัสสาวะเป็นเลือด ปัสสาวะขุ่นข้น
8 รักษาอาการโรคมะเร็ง ปอด มีอาการปวดต่าง ๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ ให้รับประทานต่อไป 100-200 ใบ อาการจะหายขาด
9 รักษาโรคตาทุกชนิด เช่น ตาแดง ตาต้อ ตาห้อเลือด
10 รักษาอาการมดลูกหย่อนของหญิงคลอดบุตรใหม่ได้ผลดี ช่วยให้มดลูกเข้าอู่
11 รักษาโรคความดันโลหิตสูง ความดันโลหิตต่ำ โรคประสาทอ่อน ๆ
12 สามารถใช้กับสัตว์ได้ จากเอกสารระบุว่าใช้กับไก่ชน หลังจากชนไก่แล้วต้องการให้ไก่ฟื้นจากอาการบาดเจ็บ ให้ไก่กินใบของต้นสมุนไพรฮวานง็อก จะฟื้นตัวได้เร็ว

รายละเอียดในการใช้รักษาแต่ละโรค
1 โรคกระเพาะอาหารเป็นแผล รับประทานครั้งละไม่เกิน 7 ใบ วันละ 2 ครั้งรับประทานติดต่อกับไปจนครบ 50 ใบ
2 โรคเลือดออกในลำไส้ รับประทานใบสด 7-13 ใบ หรือคั้นเอาน้ำ วันละ 2 เวลา
3 โรคเกี่ยวกับลำไส้ใหญ่เป็นบิด รับประทานครั้งละไม่เกิน 7 ใบ วันละ 2 ครั้งรับประทานติดต่อกันไปประมาณ 100 ใบ
4 โรคตับอักเสบ คอพอก รับประทานครั้งละ 7 ใบ วันละ 3 ครั้งรับประทานติดต่อกันไปจนครบ 150 ใบ
5 โรคไตอักเสบ ปวดเป็นประจำ รับประทานครั้งละ 3-4 ครั้ง วันละ 3 ครั้งรับประทานไปจนครบ 30 ใบ
6 อาการท้องไส้ไม่ปกติ รับประทาน 7-14 ใบ 2 ครั้ง
7 ปวดเมื่อยตามร่างกาย รับประทาน 7-14 ใบ 2 ครั้ง
8 อาการปัสสวะแสบ ปัสสาวะเป็นเลือด รับประทาน 14-21 ใบโดยการคั้นเอาน้ำข้น ๆ รับประทาน
9 โรคตาแดง รับประทาน 7 ใบ และบด 3 ใบ ปิดที่ตาเวลานอน 1 คืน
10 โรคความดันสูงจะลดลงทันทีเมื่อรับประทาน 5-9 ใบ
11 แก้โรคเบาหวาน ผู้ชายรับประทานวันละ 7 ใบ ผู้หญิงรับประทานวันละ 9 ใบ ภายใน 90 วัน
12 ใช้กับสัตว์ เช่น ไก่เหงา เป็นอหิวาต์ หรือนิวคาสเซิล ให้ไก่กิน 2-3 ใบไก่ชนหลังจากการชนแล้วให้กิน 2-3 ใบ
13 สตรีหลังคลอดรับประทานวันละ 1 ใบ รับประทานทุกวันจะทำให้ฟื้นสุขภาพได้เร็ว

การรับประทานหรือกินใบสมุนไพร ให้กินก่อนกินอาหารเสมอ

วิธีปลูก ใช้วิธีตัดกิ่งมาปักชำ รดน้ำวันละ 1 ครั้ง ประมาณ 2 สัปดาห์ จะแข็งแรงขึ้น ใช้ปุ๋ยคอก อย่าใช้ปุ๋ยวิทยาศาสตร์ ปลูกในที่แดดรำไร หรือใต้ต้นไม้ใหญ่

จากเว็บ//aketarot.blogspot.com/2007/11/uvme_30.html

อยากรู้ด้วยเนอะ ว่าถ้ากินเพลินไปหน่อย
หรือว่า กินระยะยาวๆ หน่อย จะมีผลข้างเคียงอะไรแค่ไหน

ตอนนี้อยากรบกวน ใครก็ด้าย! ช่วยด้วย

เนื่องจากต้องไปอบรมสัมนา (ออกนอกสถานที่ไม่อยู่ที่ทำงาน) แต่ศีรษะผม ยังไม่ขึ้นเลย ใส่วิกทั้งวันคงไม่หวาย อยากได้วิธีผูกผ้าโพกศีรษะ ที่สุภาพค่ะ ไม่ทราบพอจะแนะนำได้หรือปล่าว รีบค่ะรีบมาก เพราะไปหาซื้อหมวกมาใส่แล้วดูไม่สุภาพเลย

เรื่องโพกผ้า บางคนใช้แบบอิสลามค่ะ
ก็โพกแล้วไปได้ทุกที่ จะติดต่อธุรกิจ อบรมสัมนา
สบายมาก

จะเป็นเรื่องแปลก หรือทำให้สะดุดตา
อีกทีก็อีตอนที่ โพกผมแบบอิสลาม แต่ดันไปกิน "เนื้อหมู"
นั่นล่ะ.....อาจจะเริ่มมีคำถาม 555

สวัสดีค่ะ ทุกคน วันนี้มีเวลาว่างแวะณเข้ามาเยี่ยม พี่หน่อง คะ ป้าเป็ดยังจำ puk pik ได้อยู่เนอะ ตอนนี้ทุกคนสบายดีนะคะ พี่พัชเป็นไงบ้างเอ่ย .....สำหรับหนู ตอนนี้สบายดีมาก มากค่ะ....อย่างที่คฎหมอประจำตัว และคุณผ่านมาบอก.....สถิติการรอดชีวิตมะเร็งระยะ 3 ของหนู มันส่งสัญญานดีมาก เพราะการกลับมาเป็นช้ำ รอบ 3 มันยาวนานกว่าเดิม....เพราะหมอบอกว่าการกลับริมมารอบ3 จะเร็วกว่าทุกครั้ง.....มีพี่บางคนโทรมาถามว่าตอนนี้กินอยู่อย่างไร ? จริงแล้วหนูทานอาหารตามปกติทุกอย่าง ทานให้ครบ 5 หมู่ แต่หลีกเลี่ยงพวกปิ้งย่างไหม้ ๆ เกรียมและกินผลไม้มากขึ้น ส่วนเรื่องอาหารเสริม หรือสมุนไพร หนูกินตัวเดียว คือสาหร่ายเกลียวทองอัดเม็ด กินมา 4ปีแล้วค่ะ ตั้งแต่มะเร็งเมลามกลับมาเป็นช้ำ กินอย่างเดียวค่ะ ไม่มีเวลาไปเข้าคอร์ส หรือปฏิบัติธรรมเหมือนกะคนอื่น (แอบอิจฉา)เพราะชีวิตต้องดิ้นรนอ่ะค่ะหนูจะกินยาอะไรแต่ละอย่างเรื่องมาก ต้องโทรไป อย.หนูก็เลยหาข้อมูลเกี่ยวกับสาหร่ายอย่างเดียว และก็ไม่แตะต้องยาหม้อยาต้ม เพราะกลัวเชื้อราตามรากไม้จะยิ่งแย่ไปใหญ่ สุดท้ายขอให้ทุกคนแข็งแรงนะคะ

สวัสดีค่ะพี่กวาง....ไม่ได้หายไปไหนหรอกนะคะ เข้ามาติดตาม blog พี่กวาง อยู่เรื่อย ๆ ค่ะ แต่ว่าช่วงนี้อยู่ตัวก็เลยไม่ได้เข้ามา comment แต่ลำพองอยู่ได้ไม่นานหรอกค่ะ ก็มีเรื่องจนได้อ่ะ ...แหะ ๆๆๆ

เรื่องมันเกิดจาก....สงสัยจะยกของหนักบ่อยไปหน่อยค่ะช่วงนี้ อยู่ดี ๆ ก็มีอาการไข้ แล้วก็เจ็บแผลด้านซ้ายข้างที่ตัดรังไข่ออกไปนั่นแหล่ะค่ะ ทีแรกคิดว่าคงเป็นอะไรไม่มาก กินพาราแก้ปวดสักวันสองวันก็คงหาย เพราะมันเจ็บจี๊ด ๆ แล้วก็หายไป แต่ผ่านไปอีก 1 วัน อาการแย่ลงค่ะ นอนไม่หลับทั้งคืนเลย ทั้งปวดทั้งเจ็บ แถมเป็นไข้สูงอีก เช้ามาเลยต้องรีบไปให้หมอตรวจ

หมอบอกว่าน่าจะเป็นแผลอักเสบ หรือไม่ก็มีการติดเชื้อบริเวณนั้น เพราะอัลตร้าซาวน์แล้วไม่พบก้อนเนื้อบริเวณข้างที่เจ็บ.........

ประมาณ 1 อาทิตย์ อาการเริ่มดีขึ้นค่ะ ไม่เป็นไข้แล้ว แผลข้างในก็ไม่เจ็บแล้วแต่ยังตึง ๆ อยู่บ้าง ก็เลยทำให้ยังเดินตัวเอียง ๆ เหมือนตอนผ่ามาใหม่ ๆ เฮ้อ...หนูรู้สึกเหมือนเพิ่งไปผ่ามาอีกรอบเลยค่ะ 55555....

แย่จังค่ะ ด้วยความหวังดีช่วยแม่ยกของ เลยกลายเป็นเรื่องเจ็บตัว แถมโดนแม่ดุ "ต่อไปแกไม่ต้องมายุ่งอีกเลยน่ะ"....แง่วววววว.... จริง ๆ ก็ผ่ามาตั้งเกือบปีแล้วนะคะ คิดว่าแผลน่าจะหายสนิทดีแล้วเสียอีกอ่ะ ....แง่มแง่ม...

พี่กวางก็ต้องดูแล รักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ

คิดถึงพี่กวางค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณ pukpik susu,

ดีใจค่ะที่ได้ทราบข่าวว่า สุขภาพดี และไม่เป็นซ้ำอีก
และขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ว่ากินอะไร ใช้อาหารเสริมอะไร

จะได้เป็นอีกทางเลือกสำหรับบางคนที่กำลังหาอะไรเหมาะๆ กับตัวเองและสุขภาพของตนนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Pukpik susu ชีวิตต้องดิ้นรนก็ดิ้นรนกันไป มีลงก็มีขึ้น มีเหนื่อยก็มีสบายค่ะ แต่ถึงยากอย่างไร ขอให้ใจเราเป็นสุข...จริงมั้ยคะ?

น้อง Bowy,

สวัสดีจ้า...เกิดเรื่องอีกจนได้นิ...
น่านดิ ผ่าตัดมาตั้งนานแล้ว ไหงยังอักเสบได้อีก

ถามหน่อยหนึ่งนะ ว่าที่ผ่านมา บริหารร่างกายอะไรบ้าง
เพราะว่า ถ้าบริหารร่างกายเป็นประจำ ตอนยกของหนัก ก็ไม่น่าจะเกิดปัญหาอ่านะ

อีกอย่างหนึ่ง เวลามีไข้ขึ้นสูง เป็นเพราะร่างกายต้องการเยียวยาตัวเอง เราก็พักผ่อน ไม่อาบน้ำ ไม่เช็ดตัว งดอาหาร จิบน้ำนิดหน่อย สักหนึ่งวัน พอไข้ลด แล้วก็ค่อยๆ ถอย คือดื่มน้ำผักผลไม้ ผลไม้ แล้วก็อาหารย่อยง่าย เป็นลำดับแต่ละวัน
เขียนย้ำไว้อ่ะค่ะ เพราะพี่กวางก็มีปัญหาเรื่องการอักเสบติดเชื้ออยู่หลายครั้งแล้ว ร่วมกันการเป็นไข้สูง
แก้ปัญหาด้วยการทำแบบข้างบน ได้ผลดีมากๆ

ร่างกายเราถ้าเป็นไข้สูงได้ หมายความว่า มันยังทำงานได้ดีมาก

อยากบอกว่า "ยินดีด้วยที่เป็นไข้"
อาจฟังดูแปลกบ้าง แต่ถ้าสงสัย กลับไปดูบล็อก https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=minieii&month=26-10-2007&group=12&gblog=3

สวัสดีค่ะพี่กวาง

ที่ผ่านมาโบว์บริหารร่างกายอะไรบ้างหรือค่ะ ก็ตอนช่วงหลังผ่าตัดมาใหม่ ๆ ก็จะใช้วิธีการเดิน พอผ่านมาสัก 3-4 เดือน ก็มีโยคะเข้ามาร่วมด้วยบ้าง แต่พอสัก 5-6 เดือน ก็เริ่มออกกำลังกายโดยการวิ่ง วิ่งเยาะ ๆ ค่ะ ไม่ได้วิ่งหักโหมมากมาย แต่มาช่วงหลัง ๆ แหะ แหะ....ความขี้เกียจเข้าครอบงำ เลยไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเลยค่ะ ......

ก็โหยยย.... พอเลิกงานตอนเย็นกลับมาถึงบ้านก็ หิ๊ว หิว ตรงดิ่วไปที่โต๊ะอาหารทันที พอทานเสร็จแล้วนึกอยากจะออกกำลังกายก็ไม่ทันแล้วค่ะ เพราะพุงกางเต็มที่แล้ว
มันก็เป็นซะแบบนี้แหล่ะค่ะพี่กวาง ช่วงนี้โบว์เลยสุขภาพไม่ค่อยดีไปด้วยเลยอ่ะ เด๋วเป็นนู่นเด๋วเป็นนี่......เฮ้อ.....เค้าเรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา ฮือ ๆๆๆ...........

ส่วนเรื่องการปฏิบัติตัวเวลาเป็นไข้ โบว์ก็ปฏิบัติตัวตามที่พี่กวางแนะนำค่ะ โดยเฉพาะเรื่องไม่อาบน้ำเนี่ย ถนัดนักเชียว หุหุหุ

เฮ้อ...พี่กวางค่ะ ทำไมการดูแลตัวเองหลังการผ่าตัดมันถึงได้เป็นเรื่องที่ยุ่งยากแบบนี้ล่ะคะ แย่จังค่ะ การที่ไม่สบายบ่อย ๆ พลอยทำให้จิตตกไปด้วยเลย

ขอบคุณพี่กวางมาก ๆ เลยนะคะ สำหรับข้อแนะนำต่างๆ
..@^-^@...

น้องโบว์,

นี่เธอ...เรื่องไม่อาบน้ำน่ะ เอาเฉพาะตอนไข้ขึ้นสูงนะจ๊ะ
ตอนไม่ป่วย ก็ต้องชำระร่างกายนะเฟ้ย

กลับจากทำงานมา เวลาเหนื่อยๆ อิ่มๆ ก็เข้านอนเลยรึเปล่า???

คำแนะนำ: กลับมาถึง อาบน้ำซะก่อน ไม่ต้องรีบร้อนอะไร
ให้รู้สึกถึงน้ำที่ไหลผ่านผิว...รู้สึกเหมือนว่างๆ
ไม่มีอะไรทำ...555 ทั้งๆ ที่หิว...
จากนั้น ค่อยแต่งตัวสบายๆ หรือจะแต่งตัวเริ่ดๆ แบบกินดินเนอร์ก็ได้ เดินไปโต๊ะอาหาร...ค่อยๆ ละเลียดอาหารในจาน...

เรื่องบริหารร่างกาย อันที่เป็นโยคะบนเตียง ก็น่าสนใจนะ
ตื่นเช้าขึ้นสัก ครึ่ง หรือ หนึ่งชั่วโมง บิดขี้เกียจด้วยท่าโยคะ
ซะก่อนจะลุกจากที่นอน แล้วก็ต่อด้วยโยคะท่ายืนนิดหน่อยตรงหน้าเตียง จากนั้น ก็ไปทำอะไรก็ไป....

ได้ผลยังไงบอกด้วยเด้อ....

โหย...พี่กวางอ่ะ...ปกติก็ต้องอาบน้ำอยู่แล้ว แต่อาบแค่วันละครั้งได้ป่ะ แบบว่าช่วยชาติประหยัดไง อิอิอิ

ให้โบว์อาบน้ำก่อนกินข้าว ไม่ต้องรีบร้อน สงสัยจะยากอ่ะ กว่าจะกลับถึงบ้านก็เกือบ 6 โมงเย็นแล้ว และถ้าไม่กินพร้อมสมาชิกในบ้านมีหวังอดกินแน่เลย เพราะไม่มีอะไรเหลือนะจิ 5555+++ ล้อเล่นค่ะพอดีว่าที่บ้านมีกฏว่าต้องทานอาหารพร้อมกัน เพราะจะได้เก็บล้างทีเดียวเลย..... จะได้ไม่มีเหลือไว้ให้กินรอบดึก เป็นอุบายของแม่น่ะคะ กลัวลูก ๆ จะอ้วน ซะงั้น...เฮ้อ

เรื่องบริหารร่างกาย ทำเสร็จแล้วนอนต่อได้ป่าวค่ะ 555+++ ก็ขอต่อเวลาสัก 5 นาที 10 นาที ก็ยังดีอ่ะ ความสุขเล็ก ๆ ของโบว์น้า แต่ตอนนี้แผลข้างที่อักเสบมันยังตึง ๆ อยู่เลย ก็เลยยังไม่ค่อยกล้าบริหารหลายท่ามากนัก ....จริง ๆ แล้วมันเป็นข้ออ้างเพราะขี้เกียจ....... อ่ะไม่ช่ายยย.....

เอาไว้ได้ผลยังไงจะมารายงานอีกทีนะคะ .. @^-^@...

น้องโบว์,

วินัยในบ้าน ที่ให้กินข้าวพร้อมกันเนี่ย แหร่ม มั่กๆ
อยากให้ทุกบ้านเป็นงี้มั่งเนอะ
คิดถึงตอนเด็กๆ อยู่ต่างจังหวัด กลับมาทุกคนอยู่พร้อมหน้า กินข้าวด้วยกัน...

สวัสดีครับทุกๆคน หายไปนาน งานเยอะ หลังจากพาภรรยาไปตรวจตามปกติทุก 3 เดือน ค่า ca125 เพิ่ม จาก 10 เป็น 11 ตกใจอีกแล้ว สงสัยจะทานช็อคโกแลตก่อนตรวจ ฟังผล ct scan พบว่า ปกติ เวลากินอาหารผิด เช่นตำขนมจีน แคบหมู เผ็ดนิดหน่อย ก็ต้องกินผักผลไม้เป็นกิโลเพื่อล้างพิษ นาน ๆ กินครั้ง ควบคุมอาหาร กินอาหารที่มีรสเค็ม หรืออาหารที่มีส่วนผสมของเกลือไอโอดีน อาเจียนทุกครั้ง ต้องกลับมากินผลไม้ทุกครั้ง และจะรู้สึกหงุดหงิดเวลาข้างบ้านเผาขยะพลาสติก แสบคอ จมูก ร้องไห้ หาที่หลบภัยหลายครั้ง ช่วงนี้กินอาหารไม่ค่อยได้ร้อนท้อง ปวดหัว เหมือนจะเครียด พยายามควบคุมสติ อารมณ์ให้นิ่ง บางครั้งลืมตัวก็มี ต้องกลับมาค้นหาตัวเอง
เบื่อ ๆ เส็ง ๆ ออกกำลังกาย กินผักผลไม้เหมือนเดิม เดือนส.ค. ก็ไปหาหมออีก ตอนนี้รู้สึกปวดตามตัว กังวล มีข้อเสนอแนะบอกด้วยนะคะ

ลืมบอกไปว่า กินหว่านฮ็อก หรือพญาวานร ทุกวัน ตอนเช้า
จะรู้สึกสดชื่น หน้าตาสดใส ไม่เหนื่อยง่าย อารมณ์ดี เย็นท้อง เวลาร้อนท้องก็กินก็ดีขึ้น กินคู่กับแปะกำบึงบาง
แต่กินขมิ้นไม่ได้เลยท้องอืด ทั้งเคี้ยวเป็นใบ และปั่นกินเป็นแก้ว แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยปั่นไม่ค่อยมีเวลา ก็เลยกินแบบง่าย สงสัยต้องกลับมาปั่นแล้ว ร้อนท้องจัง

คิดถึงทุกคน แต่หายไปเป็น2เดือน งานยุ่ง ส่วนร่างกายก็มีอย่างเดียว เคมีไปทำลายปลายประสาท รักษามา3ปี แล้วก็เหมือนเดิมโชคดีที่เดินได้ทำงานได้ ค่ะคนที่เห็นเขาคิดว่าเราปกติดี ออ/ เรื่องที่เป็นกังวลมากคือ นำหนักไม่ลดเลย
กลุ้มมาก เพราะเคมีไปทำลายกระดูก จึงไม่ควรอ้วนมาก นำหนัก 74 เท่าเดิม จะทานน้อยก็ไม่ลด การให้นำเกลือมากๆมีผลไม่ค่ะ ทั้งหมด 125ขวดรวมยาด้วย เรื่องมะเร็งยังไม่พบเลย พี่เป็นระยะ 3 C ตรวจเลือดปกติ อุตาร์ซาวด์ยังไม่พบ ขอให้มันหายไปจากเราสักที กลัวความทรมานมากกว่า ทุกวันนี้มีความสุขดีค่ะ และขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ขอให้ทุกคนมีสุขภาพดีขึ้น หายจากโรคนี้น่ะค่ะออ/คิดว่าใครจะติด AF5ค่ะ หาอะไรทำจะได้ไม่คิดมากค่ะ

เย้...คุณช้างแมมมอธ
ป้าเป็ด มากันแล้ว หายไปนานจังเลย

กำลังคิดๆ อยู่ว่า บล็อกเหงา....

แหม...ค่า CA125 ต่ำมากๆ เลยค่ะ จาก 10 เป็น 11 ไม่มีนัยสำคัญ มะใช่เหรอ...ต๊กกะใจไปได้คะคุณช้างแมมมอธ

ดีจังเลยค่ะ ที่ร่างกายมันมีผลตอบรับกับสิ่งสกปรก มีอาการโน่นนี่...แปลว่าร่างกายสะอาดดี ว่ามั้ย?

ป้าเป็ดจ๋า,
ดีใจค่ะ ที่มะเร็งมันลืมป้าเป็ดไปแล้ว
แล้วป้าเป็ด ก็มีความสุขดี... ได้ยินอย่างนี้แล้วก็ไม่ห่วงค่ะ

เรื่องน้ำหนักเดี๋ยวมันก็ลดเองล่ะค่ะ ดูกันไปเรื่อยๆ
เรื่องน้ำเกลือ บางคนก็มีผลนะคะ ที่ทำให้น้ำหนักขึ้น
แต่บางคนก็ไม่เป็น ลองดูชนิดของอาหารอีกจิ๊ดนึงค่ะ
เผื่อมีอะไรที่ลืมไป อย่างพวกข้าวกะแป้งๆ บางทีก็ทำให้น้ำหนักไม่หายไปซะที...

สวัสดีค่ะ
พี่ๆเพื่อนและคุณกวาง พัชไปให้คีโมครั้งที่4 อาการก็ปวดเหมื่อยข้างหลังมากบางวันก็ปวดขาไม่มีแรงไปเฉยๆเดินไม่ค่อยได้อาเจียรมากเมื่อ2วันนี้ คุณหมอนัดอีกทีก็วันที่5ไม่ได้เข้ามาเปิดดูเพราะห่วงเรื่องงานและเรื่องลูกพาเข้าเรียนอนุบาล1เห็นเขาแล้วก้มีกำลังใจที่อยากอยู่ต่อชอบคุณกวางมากที่ให้ความรู้ต่างๆได้ดี ยังต้องให้คีโมอีก2ครั้งผมก้ร่วงแต่ยังไม่ล้านกลัวจังเลยมีวิกแล้วอึดอัดบอกไม่ถูกอาเจียรจนเหนื่อยมีเลือดออกมานิดหน่อยแต่เป้นเลือดแห้งไม่สดคิดว่าคงจะค้างจากในกระเพาะคุณหมอบอกน่าจะเป็นแผลในกระเพาะทำให้อาเจียรนี่ก็รอถามอาทิตยหน้าถ้าให้คีโมครบก็จะเช้คอีกที กลัวการให้คีโมอีก2ครั้งนี้ไม่รู้จะเป้นไงเพราะเมื่อยมากๆหลังขาก็ล้า ดีใจที่เข้ามาดูเจอข้อมูลดีจากคุณกวางและพี่ทุกคนแล้วจะโทรหานะคะ

สวัสดีค่ะ น้องกวาง แล้วก้อพี่ ๆ น้อง ๆ ทุก ๆ คนค่ะ

พี่หน่องไม่ได้เข้ามาคุยด้วยเป็นนานสองนาน แต่ก็แวะเข้ามาอ่านเป็นประจำนะคะ เพียงแต่คิดไม่ออกว่าจะคุยอะไรดี

การเขียนอะไร ๆ เนี่ย บางทีมันก็ต้องอาศัยอารมณ์ด้วยเนอะ บางครั้งมันก็ตื้อ ๆ เขียนไม่ออกซะงั่น

แล้ววันนี้ก็อยากจะเขียน แต่มีกรรมบังเล็กน้อยค่ะ คือไม่ได้พกแว่นมาด้วย ก็เลยนั่งเพ่งสายตา ทั่งอ่าน ทั้งพิมพ์นี่ล่ะค่ะ ถ้าสะกดผิด ๆ ถูก ๆ ก็ไม่ว่ากันนะคะ

ระยะนี้ ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปมากมายค่ะ แต่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นมาก ๆ

ถ้าน้องกวางยังจำได้ เมื่อราว ๆ ปลายปี 50 - ต้นปี 51 พี่หน่องชอบเข้ามาบ่นว่าจิตตกนั่นแหละ

ตอนนี้ ย้ายที่ทำงานแล้วค่ะ .... ชีวิตสดใสขึ้นมาก พอมีเวลาไปหัดทำขนมด้วยนะคะ แถมเป็นการทำขนมการกุศลด้วยนะ

พรุ่งนี้หมอนัดตรวจ (ความจริงพี่หน่องเป็นคนนัดเอง ) เพราะให้คีโมครั้งสุดท้ายเมื่อ ก.ค.50 จะครบ 1 ปีแล้ว ยังไม่เคยตรวจแบบละเอียดเลยค่ะ ทั้งอัลตร้าซาวด์ ทั้งเอกวเรย์คอมพิวเตอร์ ยังไม่เคยทำเลย แค่ติดตามจากผล ca 125 อย่างเดียวค่ะ ผลก็ขึ้น ๆ ลง ๆ เดียวก็ 3 ,เดียวก็ 11 แล้วก็ลงมา 6 บ้าง 7 บ้าง แล้วก็กลับไปที่ 11 อีก

คุณช้างแมมมอธไม่ต้องกังวลหรอกนะคะ อย่างที่น้องกวางบอก ไม่มีนัยสำคัญ ......เพราะยังอยู่ในค่าปกติค่ะ (แรก ๆ ก็ตกกะใจเหมือนกันค่ะ)

เอาไว้ตรวจ CT แล้วได้ผลยังไงจะมาเล่าให้ฟังนะคะ

คิดถึงทุก ๆ คนนะคะ ทั้งป้าเป็ด น้องพัช น้องpukpik และน้อง ๆ ที่คุยกันหน้าเวบต์ทุก ๆ คน

แหม... พอได้โอกาสเขียนก็เขียนซะยาว ว ว

งั้นวันนี้เชียนเท่านี้ก่อนนะคะ

สวัสดีค่ะ คุณพัชและพี่หน่อง,

ดีใจที่แวะเวียนกันมาบ่อยๆ เพราะกวางต้องเข้ามาดูเผื่อมีใครต้องการความช่วยเหลือ...โดยเฉพาะกำลังใจ..

ดีใจที่แต่ละคนก็ลุยกันไปเรื่อยๆ
การเจ็บป่วย หรือการต้องรับเคมีบำบัด เราก็มีโอกาสได้ดู
ความเปลี่ยนแปลงและสิ่งที่เกิดกับร่างกาย เพราะตามปกติ
เราคงไม่สนใจมัน....จริงมั้ยคะ

ช่วงนี้ กวางกลับมาหลวงพระบาง
คงจะอยู่ไปเรื่อยๆ จนกว่าถึงวันหมอนัดช่วงปลายเดือนกันยายนค่ะ

สวัสดีค่ะ คือว่าอยากจะสอบถามถึงอาการเริ่มต้นของคนที่เป็นอ่ะคะ

คือว่าตอนนี้กังวลตัวเองว่าจะเป็นหน่ะค่ะ เพิ่งจะเห็นว่ามีเลือดออกบ้างเล็กน้อยในช่วงที่ไม่ใช่ตอนเป็นประจำเดือนบางที่ก็เป็นเนเลือดเลย บางที่ก็ออกมาเป็นน้ำๆออกจนกางเกงในเปียกพอแห้งเป็นคราบเหลืองๆ บางทีก็มีเลือดปนกับเมือกขาวๆ (เมือกใสๆนี่เรียกว่าเมนขาวใช่มั้ยคะ) เริ่มเป็นมาตั้งแต่ประมาณเดือน พย.-ธค. ปีที่แล้วค่ะ

จนเมื่อเดือนมีค.ปีนี้ ก็เลยไปหาหมอ อัลตราซาวแล้วพบว่ามีก้อนหรือถุงเล็กๆไม่กี่เซนต์ในรังไข่ค่ะ หมอนัดอีก6เดือนไปดูอีกว่ามันโตขึ้นมั้ย ถ้าไม่โตก็อาจเป็นแค่ถุงน้ำค่ะ ...อีก6เดือนก็ กันยายน ค่ะ

แต่ก็ยังกังวลอยู่ดี เพราะว่ายังมีอาการข้างต้นเป็นอยู่ระหว่างเดือนบ้าง คือไม่ได้เป็นทุกวันค่ะ

ตอนแรกที่ไหปาคุณหมอ ก็ให้ข้อมูลอะไรคุณหมอไม่ได้เลย เพราะไม่ได้จดบันทึกอะไรไว้...แต่ตอนนี้ทำแล้วค่ะ

คุณหมอเคยถามว่าเลือดหรือนำที่ออกมา มีกลิ่นเหม็น เหมือนเหม็นเน่ามั้ย ... อันนี้หนูไม่รู้อ่ะค่ะว่าไอ้กลิ่นที่มีเนี่ย เรียกว่าเหม็นเน่ามั้ย คิดว่าเป็นกลิ่นปกติ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะเรียกว่าเห็นเน่ามั้ย555 ทำไงดีคะ หนูไปหาหมอก่อนวันนัดดีมั้ยคะเนี่ย

อ้อ ... ขอโทษค่ะ หนูเพิ่งเข้ามาครั้งแรก เขียนไปตั้งแยะ ลืมแนะนำตัวค่ะ ชื่อโบว์นะคะ ขอบคุณค่ะ

เข้ามาหลายครั้งแล้ว ยังไม่มีใครตอบน้องโบว์ พี่หน่องก็เลยถือโอกาสเล่าอาการของตัวเองให้ฟัง ....ให้อ่าน...ไปพลาง ๆ ก่อนนะคะ

สำหรับตัวพี่เอง มันเหมือนปกติมาก ๆ ... คือ ประจำเดือนก็มาตรงเวลา เป๊ะ ๆ มาครั้งละ 3 วัน ไม่มีอาการปวดท้องหรืออาการอื่น ๆ เลย

จะมีก็คือ ประจำเดือนในวันที่ 2 จะมามาก แบบว่าบรีดออกมา ใช้ผ้าอนามัยวันละ 10 แผ่นเห็นจะได้ค่ะ

แต่พอวันที่ 3 ก็หมด

พอดีว่าพี่หน่องอายุ 40 กว่าแล้ว ก็เลยเข้าใจไปเองว่า สงสัยจะเข้าสู่ระยะหมดประจำเดือน...วัยทอง เป็นอย่างนี้ติดต่อกันทุกเดือน ...ประมาณ 2 ปี ค่ะ

ทั้ง ๆ ที่ตรวจสุขภาพ เช็คมะเร็งปากมดลูกทุกปีนะคะ แต่แล้วจู่ ๆ เดือน ส.ค.49 ก็มีอาการผิดปกติ

เริ่มด้วยปัสสาวะบ่อยมาก (2 -3 ครั้ง/ช.ม.) แล้วก็เริ่มท้องผูก ไม่ถ่ายประมาณ 1 อาทิตย์ แต่อาการอื่น ๆ ก็ปกติดี คือไม่รู้สึกอึดอัด หรือเจ็บปวดอะไรเลย ก็คิดว่าแค่ไม่ถ่าย

หลังจากนั้น 2 อาทิตย์ ท้องก็เริ่มโตขึ้นค่ะ เวลาเดินเหมือนลูกโป่งที่ใส่น้ำไว้เลย รู้สึกได้เลยค่ะ


นั่นคืออาการของพี่หน่อง ...หลังจากนั้นก็เข้าสู่กระบวนการรักษา...ผ่าตัด ..ให้คีโม

พี่หน่องไม่ทราบว่าน้องโบว์อายุเท่าไหร่

เพราะเคยทราบมาว่ามะเร็งรังไข่มีโอกาสเป็นในระยะเด็ก - วัยรุ่นด้วยค่ะ

แต่อาการที่เริ่มเป็นไม่ทราบจริง ๆ ว่าจะเหมือนกับที่พี่หน่องเป็นมั๊ย


อ้อ.. ลืมเล่าไปว่า บางครั้งก็มีอาการบ้านหมุนด้วยละ...แต่ก็เข้าใจไปเอง (อีกแล้ว) ว่าอายุมาก ...แก่ง่ะ...

แต่ที่น้องโบว์รีบไปหาคุณหมอน่ะ ถูกต้องที่สุดแล้วค่ะ จากที่น้องโบว์เล่ามา ... น่าจะยังไม่ใช่มะเร็งหรอกนะคะ

อย่าเพิ่งไปกังวลมาก.....รอติดตามอาการอย่างที่คุณหมอแนะนำนะคะ แต่ถ้ามีอาการอื่นที่ผิดปกติ ก็ไปพบคุณหมอก่อน ไม่ต้องรอให้ถึงวันนัดนะคะ

ยาสมุนไพรไทยรักษามะเร็งมดลูกให้หายได้
เมื่อต้นปีที่ผ่านมาดิฉันได้ไปตรวจภายใน ปรากฎว่าพบเนื้อร้ายอยู่ 2-3 ก้อน ดิฉันตกใจมาก แต่ก็ยังไม่ได้ทำอะไร และอยู่ ๆ เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ก็มีประจำเดือนมาเดือนเศษ ๆ ไม่ยอมหยุด มามากขนาดต้องเปลี่ยนผ้าอนามัยวันละเกือบ 10 ชิ้น คุณหมอที่โรงพยาบาลให้ยามาทานก็ยังไม่หาย จึงได้ไปทานยาสมุนไพรไทยของแพทย์แผนโบราณ ซึ่งมีคนทานหายมาแล้ว คุณหมอแนะนำให้ทานประมาณ 6 เดือน แต่พอทานครบ 3 เดือนจึงค่อยไปตรวจที่โรงพยาบาลเอง มันน่ามหัศจรรย์ยิ่งนัก พอทานยาสมุนไพรไทยได้แค่ 3 วันประจำเดือนก็หยุด จึงได้ทานยาต่อเนื่องเพื่อดูอาการเดือนถัดไปว่าจะเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า ปรากฎว่าประจำเดือนที่มารอบใหม่มาแค่ 5 วันก็หยุด และเวลามาไม่มีอาการหน่วงที่ท้องน้อยเลย ถือว่าปกติ ดิฉันดีใจมาก และทานยาต่อจนรอบเดือนที่ 2 มา ก็ยังมาแค่ 5 วันก็หยุด ซึ่งถือว่าปกติแล้ว ดิฉ้นเลยคิดว่าจะทานต่ออีก 2 เดือนจึงค่อยไปตรวจครั้งแรกที่โรงพยาบาล (หลังจากตรวจแล้วมีผลอย่างไรจะมาเล่าสู่กันฟัง หรือจะโทรมาสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมก็ได้ที่มือถือ 0815542288 มาลา)

ขอบคุณพี่หน่องมากเลยค่ะ โบว์ไม่ได้วัยรุ่นแล้วหล่ะ555 อายุ 28 แล้วค่ะ

ตอนที่ไปหาหมอ คุณหมอก็บอกเหมือนกันค่ะว่า ถ้าท้องอืด หรือว่าท้องบวมขึ้มมา ก็ให้ไปหาหมอก่อนเวลานัดได้เลย

โบว์ก็อ่านข้อมูลเกี่ยวกับอาการของโรคมะเร็งปากมดลูก มดลูก แล้วก็รังไข่ จากทางเว็บต่างต่างๆอ่ะค่ะ ก่อนไปหาคุณหมอโบว์ก็แอบมีเครียดเหมือนกันค่ะ มีร้องไห้ด้วยแหละ555 เพราะว่าจากทุกที่บอกว่า จะมีเลือดออกในขณะที่ไม่ใช่ประจำเดือน โบว์คิดว่าตัวเองคงจะ...แน่

จากอาการของพี่ โบว์เคยมีอยู่เดือนนึงค่ะ เป็นเดือนเดียวที่มีประจำเดือนออกมามากผิดปกติ แบบแค่แป๊บเดียวก็ต้องเปลี่ยนแล้ว แต่ไม่มากขนาด10แผ่นค่ะ จำได้ว่าเปลี่ยนตอนก่อนกลับบ้านก็เปลี่ยนแผ่นใหม่แล้ว แต่ว่านั่งรถยังไม่ถึงบ้านก็ไม่น่าถึงชั่วโมง มันก็เลอะเทอะออกมาแล้วค่ะ แต่จำไม่ได้ว่าครั้งนั้นมันเป็นวันเดือนปีอะไร เพราะว่าไม่ได้จอไว้อีกแล้วค่ะ555 แต่ว่าก็เป็นปีมาแล้ว

ที่จริงตั้งแต่เด็กโบว์ก็เป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่ปกติอยู่แล้ว จนเมื่อ2-3ปีมานี่ โบว์ก็เลยกินยาสตรีซะเลย จะได้มาเป็นประจำ แต่ว่าคุณหมอบอกว่าไม่ต้องกิน ถ้าเราแข็งแรงสุขภาพดีมันก็มาเอง ตอนนี้โบว์ก็เลยเลิกกินไปแล้วอ่ะค่ะ

แล้วช่วงนี้ก็มีคนทักว่าผอมลงตลอดเลย จนโบว์ชักจะกังวลว่า ฉันเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย ทำไมถึงผอมลงได้ ช่วงนี้เลยพยายามกินแยะๆ555 พอเรากังวลว่าจะเป็นโรค อะไรอะไรก็ดูพิเศษไปกว่าทุกทีเลยนะคะ ถ้าเมื่อก่อนคงดีใจว่า...เออผอมเหรอ ดีจัง แต่ว่าตอนนี้กลับกังวลว่ามันเป็นอาการของอะไรมั้ยนะ

ขอบคุณพี่อีกทีนะคะ ที่บอกว่าน่าจะยังไม่ใช่มะเร็ง แต่ว่าโบว์ก็ยังไม่วางใจหรอกค่ะ จนกว่าไอ่อาการเลือดออกจะหายไป จะสังเกตอาการไปเรื่อยๆตามที่บอกมาค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ

แล้วพี่หน่องแบบว่าทำคีโมแล้วเป็นยังไงมั่งค่ะ ตอนนี้สบายดีใช่มั้ยคะ คือว่าโบว์ถามแบบทักทายกันเฉยๆค่ะ ฮิฮิ เพราะว่าพวกพี่มีเขียนเล่าเอาไว้ข้างบนกันแล้วใช่มั้ยหล่ะ แบบว่าเกรงใจเดี๋ยวพี่จะเบื่อที่ต้องมาเขียนตอบซ้ำอันเดิมอ่ะค่ะ

เอาเป็นว่าขอบคุณพี่ๆมากเลยนะคะ ที่ทำให้โบว์มีที่ปรึกษา ไว้จะมาทักทายอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ

ปล. แอบนับดูแล้ว ขอบคุณไปห้าครั้งได้555 แต่ก็อยากขอบคุณนะคะ บ๊ายบาย

สวัสดีค่ะทุกๆท่าน หลังจากหายไปนาน..นาน แต่ก็แวะมาอ่านเรื่อยๆค่ะ เพิ่งจะว่างจากการสอน เพราะตอนนี้ปิดเทอมค่ะ (โรงเรียนนานาชาติ) และยุ่งอยู่กับใบประกอบวิชาชีพ หลังจากตัดเนื้องอกออกด โดยทิ้งมดลูก รังไข่ออกไปทั้งยวงแล้ว ก็ต้องกินฮอร์โมน เพราะถ้าไม่กินมีอาการผมร่วง เล็บเปราะ เหี่ยวย่น ผิวแห้ง ทานไปได้สามเดือน ปรากฏว่า ที่แขนคั๊นคัน ยิ่งเกายิ่งมัน ผิวรู้สึกมัหนาขึ้น ส่วนแผลที่ผ่าตัดคีรอยนั้นก็คันมาก แดงเป่งแข็งขึ้นมาเป็นแนวยาว จนหมอต้องฉีดยาตรงที่แข็งๆนั้นให้ แทงไปเกือบสิบครั้ง ตามแนวยาว เจ็บมากๆๆๆๆๆ กว่าผ่าตัดอีก และคงต้องฉีดอีก 2-3 ครั้ง แต่ตั้งแต่ฉีดแล้วอาการคันน้อยลง ระยะแรกๆไม่คันเลย แต่เจ็บแทนเพราะเข็มฉีดน่ะสิ พอคันก็ระงับใจไม่เกาเพราะฉีดเจ็บซะเหลือเกิน หมอหยุดยาฮอร์โมน และนัดไปดูอาการอีกครั้งวันที่28ปลายเดือนนี้ อ้อ คราวนั้นไปวันที่2ก.ค.ค่ะ ใช้ออกกำลังกาย ทุกเช้า เดินบนเครื่อง 60 นาที คิดว่าช่วยได้บ้าง เรื่องผมร่วงนะคะ ไม่งั้นก่อนเริ่มทานฮอร์โมน เดินมาเดินไปผมร่วงตลอดเลย นี่รีดเหงื่อออกจากผม ผมยังไม่หลุดมาเลย หรือหลุดน้อย ส่วนหน้าแดงเพราะออกกำลังกาย ชาไปเลยสักพัก ต่อจากนั้นอาบน้ำ สวดมนต์ นั่งสมาธิ(ยังไม่ไปถีงไหนเลย )น้องกวางต้องบอกเคล็บลับพี่แล้วมั๊ง) แล้วก็ทำงานบ้านตามประสา รอเปิดเทอมวันที่ 20 สิงหาค่ะ
สรุปแล้วนะ มดลูกถ้าสามารถเก็บไว้ได้ ก็ควรเก็บไว้ ถึงแม้จะไม่ทำงาน ไม่มีรอบเดือนเพราะวัยทอง มันก็ยังมีอะไรดีๆอยู่นะ และข้อสังเกตที่ดีสำหรับหญิงเราคือ รอบเดือนที่มาผิดปกติ เคสของเราคือ หมดไปแล้วหนึ่งปี แล้วเกิดมา แค่มาวันที่สอง เราก็ไปหาหมอแล้ว อุลตร้าซาวด์ดูโป๊ะเชะเลย ทั้งซีสและเนื้องอกที่แทรกอยู่ในซีส รวมขนาดแล้ว 7 ซม. ตอนนี้ก็ต้องคอยเฝ้าระวังมะเร็งปากมดลูกต้องคอยตรวจอยู่เสมอค่ะ
คิดถึงทุกๆคนค่ะ

สวัสดีค่ะน้องกวาง น้องโบว์ ป้าเป็ด น้องพัช น้อง pukpik และทุก ๆ คนเลยค่ะ

ช่วงนี้น้องกวางหายไปหนายคะ....อยู่หลวงพระบางใช่มั๊ยคะ ฝนตกอ๊ะป่าว

พี่เป็ดคะ ขอโทษ ๆๆๆ วันนั้นพี่เป็ดโทร.มาหน่องกำลังเต้นแอโรบิค (อย่างเมามัน) อยู่ ยังไม่ได้โทร.กลับเลย จะโทร.หาตอนกลางวันก็เกรงใจ กลัวพี่เป็ดติดสอนเด็ก ๆ อยู่น่ะค่ะ เดี๋ยวจะโทร.มาหานะคะ


น้องโบว์คะ ... ดีใจจริงที่คำตอบของพี่หน่อง ทำให้น้องโบว์อ่านพอเพลิน ๆ ไปได้ ...แต่ถ้าตอบแบบโป๊ะเชะ..(คุณเล็กคะ ขอยืมมาใช้ด้วยคนนะคะ) เจ๋ง ๆ ต้องน้องกวาง หรือไม่ก็คุณผ่านมา (เป็นพัก ๆ) ...ซึ่งหมู่นี้ไม่ผ่านมาเลยค่ะ

เมื่อ2 - 3 วันก่อน ได้รับโทรศัพท์จาก พี่น้อง(ชลบุรี) และน้องติ๊ก (บุรีรัมย์) ด้วยค่ะ ยินดีมาก ๆ นะคะ ที่จะตอบคำถามเรื่องมะเร็งที่เป็นอยู่ .... เป็นการแชร์ประสบการณ์กันเนอะ

น้องโบว์ (อีกที) พี่หน่องให้คีโมครั้งสุดท้ายเมื่อ ก.ค.50 ตอนนั้นก็โอเคค่ะ มีอาการข้างเคียงบ้าง แต่ก็ไม่เท่าไหร่แฮะ

ตอนนี้ก็เหมือนปกติดีค่ะ รู้สึกอ่อนแอกว่าเดิม (ตอนที่ยังไม่เป็นมะเร็ง) บ้าง...แต่ก็พยายามออกกำลังกาย และทำอารมณ์ให้แจ่มใส ส่วนเรื่องอาหารการกิน ยังต้องปรับปรุงตัวเองอีกเยอะเลย เค้าเรียกว่าชักจะได้ใจ กินโน่นกินนี่... แล้วก็ปลอบใจตัวเองด้วยการกินผลไม้และผักตามเข้าไป แอบหวังเล็ก ๆ ว่ามันจะเข้าไปช่วยหักล้างกันได้ง่ะ

อยากให้โลกนี้ไม่มีมะเร็ง แต่ที่อยากมากกว่านั้นอยากให้เมืองไทยสงบสุข

อ้าว...ไหงบ่นไปคนละเรื่องล่ะนี่ ...กำลังดูข่าวอยู่ค่ะ


วันนี้ส่งข่าวเท่านี้ก่อนนะคะ .... สุขสันต์วันอาสาฬหบูชา เข้าพรรษา ล่วงหน้าค่ะ

ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง สอนเด็ก ซ่อมแข่งวิ่ง เวลาวิ่งกับเด้กกลับมา เหมือนเครื่องในจะหลุดออกมา บางทีปัสสาวะแล้วเจ็บมาก พี่เลยหันมาดื่มโชดาเพื่อขับฉี่ น้องกวางว่าอันตรายหรือเปล่า ค่ะ อาการที่ปวดก็หายไป พอสัก2-3วันก็เป็นอีก พี่กลัวเรื่องมะเร็งเหมือนกัน น้องกวางว่าเรื่องตาพี่น่ะค่ะมันแห้งและปวด/ เวลาหยดนำตาเทียมก็จะดีขึ้น มีเรื่องดี1เรื่อง ขาพี่ดีขึ้นเพราะยาที่รพ.ศิริราช แต่พอหยุดยาจะอาเจียน อ่านดูมันคืออาการหยุดยากระทันหัน พี่เลยมาทานตามเดิม เดือนหน้าค่อยไปพบหมอ ถ้าพี่อยากตรวจเกี่ยวกับมะเร็งที่ศิริราช พี่จะทำอย่างไร พี่เคยไปตรวจภายในมา หมอตรวจให้และไล่ให้มารักษาที่เดิม หมอเขาบอกว่าต้องติดตามไปเรื่อยๆ น้องเล็กค่ะ หมอที่รักษาพี่เขาไม่ให้ทานฮอร์โมน มันจะทำให้เป็นมะเร็งอีก ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะ เพื่อนพี่ที่โรงเรียนเห็นพี่เป็น เขากลัวมาก หาหมอตลอด3ปีที่พี่เป็น ตอนนี้เขาเป็นมะเร็งปากมดลูกระยะต้น ผ่าตัดสุราษฎร์ หมอส่งต่อไปผ่าตัดมอ.หาดใหญ่ พี่ไม่เข้าใจหมอเลย ทำไมไม่ส่งตัวไปรักษาที่มอ.หาดใหญ่เลย ต้องผ่าตัด3 ครั้ง น่าสงสารมากเจ็บตัวหลายครั้ง แต่พี่เขามีกำลังใจดี เพราะเขาว่าเขาเห็นพี่รอด แข็งแรงดี แต่เขาไม่รู้หรอกว่าหมอบอกว่าจะอยู่ได้ 5 ปี
อาการคนอื่นๆเป็นอย่างไรบ้างหลังจาก3ปีผ่านมา อยากรู้มากค่ะ ขอให้ทุกคนมีสุขภาพดีวันดีคืนน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่หน่อง ป้าเป็ด น้องโบว์ คุณfollowmen

Router ที่หลวงพระบางเดี้ยงค่ะ เลยเข้าเน็ตไม่ได้ มีไปร้านอินเตอร์เน็ตบ้าง แต่ทีละแป๊ปเดียว...ก็ไม่ได้ตอบบล็อก

ดีมากๆ ที่มีพี่ๆ น้องๆ คอยแวะมาช่วยตอบเหมือนเคย..

แต่ละคนก็มีอาการต่างๆ กันนะคะเนี่ย..มาเล่าอาการให้ฟังกันแบบนี้แหละค่ะ พอเรารู้อาการ แล้วเราก็จะรู้ว่า..เดี๋ยวมันก็หายไปเอง...

ส่วนน้องโบว์ ยังไม่เป็นไรอย่าไปกังวล
แต่ให้ดี ถ้าหากเราเริ่มรู้ตัวว่า อยากจะปรับอาหาร ปรับกาย ปรับใจ ก็จะทำให้ร่างกายดี ปราศจากโรคทุกประเภท ไม่ใช่เฉพาะมะเร็ง... ก็ขอเป็นกำลังใจให้เริ่มปรับวิถีชีวิตได้เลย...

คุณ followmen, ดีใจด้วยค่ะ ที่ได้พบกับสมุนไพรโบราณที่เหมาะกับร่างกาย และบำบัดอาการของคุณ followmen ได้ดีมากๆ ขอแสดงความยินดีอีกครั้งค่ะ

ป้าเป็ด,
เรื่องดื่มโซดาเพื่อขับฉี่ กวางไม่เห็นเคยได้ยิน..ตกข่าวหรือเปล่าก็มะรู้...เล่าให้ฟังมั่งค่ะ แต่เข้าใจว่า โซดามันมีคาร์บอเนต จะดีเร้อ??
เรื่องตาแห้ง จำได้ว่าป้าเป็ดเคยเล่าให้ฟัง..อาการไม่ดีขึ้นเหรอคะ แต่ว่า ถ้าใช้น้ำตาเทียมแล้ว โอเค ก็ใช้ไปเรื่อยๆ นะคะ แต่ถ้าไม่โอ..ค่อยมาใช้ น้ำมะพร้าวแบบที่กวางเคยบอก :)

พี่เล็ก,
เรื่องแผลคีรอยด์ ถ้าปรับอาหารให้ดีๆ อาการน่าจะลดลงได้มากนะคะ
ส่วนเรื่องสมาธิวิปัสสนา ก็ค่อยๆ ทำไปค่ะ กวางเองก็ยังอ่อนหัด แหะ แหะ... ต้องตั้งหน้าฝึกกันต่อไป
เดี๋ยววันที่ 20 นี้ กวางจะเข้าไปนั่งวิปัสสนา part-time ที่ศูนย์ อ.โกเอนก้า ขอนแก่น คราวนี้ ไปแค่ 8 วันอ่ะค่ะ

สวัสดีค่ะทุกๆคน
ครั้งหลังสุดฉีดยาตรงที่เป็นรอยผ่าคีรอยด์ เจ็บมาก แต่ตอนนี้มันยุบลงค่ะ มันไม่แข็งนูนแดงขึ้นมาเหมือนแต่ก่อน
รำคาญน้อยลง และเวลาใส่กางเกงไม่รำคาญเท่าไหร่ สรุปว่าก็ดีขึ้นค่ะ อาการคันก็หายไป สงสัยที่คันมากๆเนื้อมันคงจะดึงไปเป็นคีรอยด์แน่เลย ฮอร์โมนหยุดไปเมื่อวันที่ไปฉีดยาตรงคีรอยด์แหละ เพราะกินฮอร์โมนแล้วการกินข้าวเปลี่ยนไป หิวมากมาก ตอนเช้าทานขนมปังกับกาแฟไม่อยู่เลย ต้องจอดรถแวะเซเว่นซื้อซาลาเปากิน กินเก่งมาก น้ำหนักขึ้น 1 กก หน้าอกก็ใหญ่ขึ้น แต่ระแวงกลัวเป็นมะเร็งหน้าอก อ่านในเน็ตเยอะ เขาก็บอกว่าผลร้ายมันมากกว่าถ้ามัวแต่ห่วงเป็นมะเร็งหน้าอก หมอก็บอกไม่เป็นไรหรอกเพราะเมมโมแกรมแล้ว ไม่มีอะไร โอ๊ยตัดสินใจไม่ถูก นี่ไม่ได้ออกกำลังมา3วันแล้ว เกิดมีอาการไออย่างหนัก สภาพร่างกายคงแย่ลง ทั้งๆที่ออกกำลังกายอยู่ทุกวัน อาการคันที่แขนหายไป แสดงว่าผลของฮอร์โมนแหละทำให้เกิดสองอย่าง คือ หิวข้าวกินข้าวเก่ง กับอาการคันที่แขนทั้งสองข้าง แต่ถ้ากินฮอร์โมนก็กินประมาณ2-3ปี โอ๊ยตัดสินใจไม่ถูก ราคาก็แพงด้วยประกันสังคมไม่จ่าย พันหน่อยๆแน่ะ ปลายเดือนนี้ก็ต้องเจอคุณหมอแล้วเนี่ย ใครมีประสบการณ์ช่วยบอกหน่อย
อ้อ พี่เป็ดคะ,
สำหรับคนเป็นมะเร็ง หนูว่าหมอเขาคงไม่ให้ฮอร์โมนหรอกเพราะเป็นตัวเร่งให้เกิด ของหนูเป็นเนื้องอก ซึ่งพี่สาวหนูทั้งสองคนก็เป็นและผ่ากันมาแล้ว เขาก็กินฮอร์โมนนะคะ แต่สมัยนี้โรคมันเยอะหนูกลัว พี่หนูตอนนี้เขาหกสิบกว่าแล้ว สมัยที่เขากินฮอร์โมนไม่มีโรคอะไรต่อมิอะไรแบบสมัยนี้อะค่ะ แม่หนูเป็นมะเร็งกระเพาะ หนูก็กลัวจะมียีนส์ตัวนี้ติดมาด้วยนะสิ
น้องกวาง
มีเวปไซค์อะไรพอแนะนำเรื่องที่พี่กังวลหรือเปล่าจ้ะ ส่วนคีรอยด์ให้ปรับอาหารการกินแบบในเมนูที่กวางให้ไว้ใช่ไหม ตอนนี้พี่ก็กำลังปรับนะ โดยเริ่มผัดผักกับการใช้นำมันมะกอกแทน เช่น ผัดผักบุ้ง ผัดคะน้า หลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ เพราะช่วงนี้ปิดเทอม ยังพอทำทานเองได้บ้าง แต่ตอนนี้ทานอะไรไม่ค่อยได้ ไอมากๆ อมยาตะขาบห้าตัวก็ดีขึ้น ไม่ได้ไปหาหมอประกันสังคมเพราะขี้เกียจไป รพ.มิชชั่น เลยซื้อยาหมอตี๋มาทาน แฮะ แฮะ ดีกว่าไม่ทานยาเนอะ
อยากหาหนังสือของหมอเจคอบ หาไม่ได้เลย ซีเอ็ด ก็ไม่มี หาทั่วห้างเซ็นทรัล เผื่อจะใช้เป็นทางเลือก คลำๆทางจากที่น้องกวางเขียนไว้ ก็ได้แต่ซื้อน้ำมะพร้าวอ่อนมาทานค่ะ
โอย งวดนี้เขียนซะยาว ขอให้ทุกๆคนโชคดีนะคะ

สวัสดีค่ะ พี่ๆทุกคน เป็นยังไงกันมั่งคะ...

อ้อ! โบว์อ่านที่พี่กวางบอกว่า โบว์ยังไม่เป็นไรก็ขอบคุณนะคะ รู้สึกว่าไม่กังวลเท่าไหร่แล้ว แต่ก็ยังรู้สึกระแวงอยู่ดี555 ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อนะคะแต่รู้สึกพา-รา-นอย อยู่555

ส่วนพี่หน่องก็ต้องควบคุมอาหารนะคะ (แบบว่าแอบดุดุ..555) ที่จริงโบว์ว่าพี่ก็น่าจะกินเยอะๆได้นะจะได้แข็งแรง แต่ว่าต้องกินาหารที่เป็นพวกชีวจิตใช่มั้ยคะ ก็เลยคิดว่าน่าจะกินแยะได้ (พูดตามประสาคนไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะค่ะ อย่าถือนะคะ)

เรื่องโซดา ... โบว์ก็เคยได้ยินเรื่องที่ว่า ถ้าปัสสวะไม่ออกให้ดื่มโซดามาเหมือนกันนะคะ พี่ที่ทำงานก็มีทำค่ะ แต่ว่าเขาใช้กับคนที่เป็นนิ่วหรือว่าอะไรแนวแนวนั้นค่ะ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าส่วนประกอบของมันจะไว้ใจได้สำหรับทุกคนหรือเปล่า

วันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ...สุขภาพแข็งแรง สู้สู้ นะคะทุกคน

ขอบคุณค่ะ

เราก็กลัวจะเป็นมะเร็งเหมือนกัน เพราะไม่เคยมีอาการแบบนี้เลย ( ปวดท้องแบบผิดปกติก่อนมีประจำเดือน 2-3 วัน จนนอนไม่หลับ ) เคยใช้ยากระตุ้นไข่สุก 3 ครั้งเพราะเคยปรึกษาปัญหามีบุตรยาก ว่าจะไปตรวจเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะตรวจวิธีไหนดี ช่วยให้คำแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

ขอแนะนำให้น้องไปพบหมอสูตินารีเลยค่ะ อุลตร้าซาวน์พร้อมตรวจภายใน หามะเร็งเลยค่ะ ง่ายที่สุด ของพี่ก็ทำแบบนี้แหละ ตรวจภายในไม่เจอ แต่มาเจอตอนอุลตร้าซาวด์ พี่เป็นเนื้องอกรังไข่ข้างขวาค่ะ ก่อนผ่าตัดหมอบอกไม่ได้ว่าเนื้องอกหรือมะเร็ง! มารู้อีกทีตอนฟื้นจากผ่าตัดว่าไม่เป็นมะเร็งค่ะ น้องรีบไปตรวจซะนะคะ เรื่องลูกไว้ทีหลังค่อยปรึกษาก็ได้ค่ะ ถ้าผลบอกว่าไม่เป็นอะไร ทุกวันนี้พี่ยังระแวงอยู่เลย เรื่องอาหารการกินแบบเดิมๆก็ต้องเปลี่ยนค่ะ