มานั่งยิ้มเป็นเพื่อนคนรักยาย

ตอนผมเด็กๆจะชอบไปค้างบ้านยายมากๆเลย บ้านยายจะเป็น
กระท่อมขนาดใหญ่มุงหลังคาด้วยจากทั้งหลัง น้ำไฟยังไม่มี ใช้น้ำจาก
คลอง ใช้แสงสว่างจากไฟตะเกียงและเทียนไข บ้านยายต้นไม้
เยอะแยะมากในน้ำมีปลา ในนามีข้าว บนพื้นดินก็มีพืชผักมากมาย

บั้นปลายของยายได้ใช้ชีวิตอยู่กับแม่ผม ผมเลยได้เห็นยาย
ทุกวัน ยายจะเป็นคนเงียบๆ แต่ไม่ค่อยจะยอมอยู่เฉย ต้อง
ทำนู่นทำนี่เสมอๆ ยายผมเสียตอนท่านอายุ 80 ต้นๆ ท่านมี
สร้อยคอทองคำเส้นนึง ท่านใส่มานานมากและไม่เคยคิดจะ
ยกให้ลูกๆคนไหน สุดท้ายท่านยกให้ผมก่อนที่ใครๆจะมีโอกาส
ได้รู้ว่าท่านจะสิ้นใจ ยายรักผมมากเหมือนที่ผมเองก็รักยาย
แต่เราไม่เคยได้บอกรักกันเลย...

รักยาย คิดถึงยายจัง :D


-----------------------------------------------------------------------------------------


ใช่เลยครับ ซูชิคิงอร่อย ชอบอูด้ง(หรือโซบะไม่แน่ใจ)ของที่นี่มาก
น้ำซุปอร่อย เส้นหนาเหนียวนุ่ม อร่อยมากๆเลยไปทานร้านตามห้าง
ร้านอื่นๆก็ไม่อร่อยเท่า ซูชิก็มีหน้าให้เลือกเยอะ ตอนทราบว่าเค้าปิด
ยังเสียดายไม่หายเลยครุบ T_T

อ้อ ผมว่าเป็นน้ำขึ้นน้ำลงนะ แต่ส่วนมากจะลง เพราะมักจะดองบล็อกนานๆ

ก็ตอนนี้ช่วงน้ำขึ้นนี่นา อิ อิ :p

เป็นคนรักยายอีกคนค่ะ แต่ตอนนี้ยายขึ้นไปอยู่บนฟ้าแล้ว
คิดถึงก็เอาเสื้อยายมากอดค่ะ

ชอบธีมใหม่ของคุณมากๆค่ะ คุณมลก.
รวมทั้งเรื่องของบล็อกของคุณก็น่ารักมากเช่นกัน
แต่น่าเสียดายที่คุณยายของดิฉันเสียตั้งแต่ดิฉันยังไม่เกิด
เลยอดมีโอกาสที่จะพูดได้ว่าเด็กคนนี้คุณยายเลี้ยง

ตอนเด็กๆก็แอบอิจฉาเพื่อนนะว่าทำไมใครๆก็มียาย
แต่เดี๊ยนมีแต่ยายไม่แท้เต็มไปหมดเลย ไม่มียายจริงๆ
ฉันน่าสงสารนะแก เป็นเด็ก'กำพร้ายาย'

ปล. เพิ่งสังเกตความ inconsistency ของตนเอง เริ่มต้นด้วยดิฉัน แล้วก็เดี๊ยน แล้วก็ฉัน แต่ไม่เเก้ล่ะขี้เกียจ
สุขสันต์วันเลือกตั้งและ Merry X'Mas ล่วงหน้าจ้ะมลก.

อืม..บล็อกสวยอย่างที่เค้าว่ากันจริงๆ ด้วย...

หน้าใหม่ครับ ขอเวลาอ่านเดี๋ยว

เอ่อ..ผมเพิ่งไปอ่านบล็อก "ไม่รับเยี่ยม" (รู้สึกกลัวขึ้นมาทันที)

เอ่อ..ผมไม่ค่อยสนิทกับยายครับ สนิทกับย่ามากกว่า ย่าชอบใช้ไปซื้อเหล้าปากซอย แล้วเอามาซ่อนไว้ใต้เตียง แล้วผมก็แอบมุดเตียงไปลองจิบดู (ตอนนั้นเจ็ดขวบครับ) นี่เป็นความทรงจำของผมเกี่ยวกับย่าครับ หลังจากนั้นไม่นานย่าก็ตาย ผมไม่ร้องไห้สักแอะ ตอนนั้นไม่รู้ว่าความตายคืออะไร ถัดจากนั้นสามปีถึงรู้จักมันอย่างลึกซึ้ง

ขอโทษครับที่เขียนเยอะ พอดีนึกถึงย่า พ่อเล่าว่าสมัยสาวๆ ย่าสวยที่สุดในคลองแถวบ้าน ขนาดโดนปู่ผมฉุดนั่นแหละ

อ่านแล้วก็ต้องอมยิ้มกับความรักของคุณยายและหลานสาวเลยคะ
ของเรานี่เกิดมาเหลือแต่ "ย่า" คนเดียว "ย่า"ที่ไม่ได้ผูกพันกันเลย
เพราะว่าอยู่กันคนล่ะที่ ย่าอยู่กรุงเทพและเราก็เติบโตมาที่ลำปาง
จะเจอกันทีก็ห่างกัน แต่รู้ว่าย่าดุมากค่ะ แต่ว่าพอย่าทำอะไรไม่ได้
คือเริ่มแก่มากๆ แล้ว ย่าย้ายมาอยู่กับเรา แต่ว่าสิ่งที่ย่าเค้าทำที่บ้าน
มันแบบว่าไม่ค่อยน่ารักแล้วเพราะว่าย่าเค้าแก่แล้วน่ะค่ะ ฐิทิมันเยอะ
เลยแบบว่าไม่ค่อยผูกพันเท่าไหร่


ส่วนยายนี่ พ่อเราบอกว่ายายเป็นคนรักเด็ก เชื่อแน่ว่าถ้าหากว่ายาย
ยังอยู่ เราต้องเป็นหลานรักแหงมๆ เพราะว่าแม่เราเป็นลูกคนเดียว
ด้วยน่ะคะ คู่แข่งเลยไม่มี 555 + อีกอย่างก็คือถ้ายายยังอยู่และได้เลี้ยง
เราล่ะก็ เราคงเสียเด็กมากเพราะว่ายายจะตามใจ ใครจะไปแตะไม่ได้
แหม๊ พูดแล้วอยากให้ยายอยู่จริงๆ เพราะอยากรู้ค่ะว่าเราจะเสียเด็ก
หรือเปล่า



...........................


สมูทตี้กับแกงสะแลแก้แค้นกันไม่ได้นะคะ แต่ว่า
มันพอจะไปด้วยกันได้อ่ะค่ะ คือ กินสะแลก่อนแล้วก็
ค่อยกินสมูทตี้ปิดท้าย ... เข้ากันดีเหมือนกันนะค่ะ
น่าลองจัง

สมัยเด็กๆ ก็ติดคุณปู่ คุณย่าเหมือนกันค่ะ
เป็นวัยเด็กที่ได้เรียนรู้วิถีชีวิตที่เรียบง่ายของคนสมัยก่อนเยอะเลย
เรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็ได้คุณปู่ คุณย่า เป็นคนสอน
รักคุณปู่ คุณย่า ที่สุดเลยค่ะ ตอนนี้ก็ยังคิดถึง แม้ท่านจะจากไปนานแล้ว

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมที่บล็อกนะคะ
Merry X'mas and Happy New Year ค่ะ

ยายคงภูมิใจนะคะ
ที่มีหลานน่ารักอย่างนี้

อ่านแล้วแอบเช็ดน้ำตา

คิดถึงคุณยายเหมือนกันค่ะ



ตอนคุณยายยังอยู่ ท่านชอบเรียกไปนั่งอบรมมารยาทการเข้าหาผู้ใหญ่ค่ะ

ตอนนั้นรู้สึกว่าน่าเบื่อจัง ทำไมต้องเรื่องเยอะขนาดนั้นด้วยว้า

แต่พอมาตอนนี้ทำจนติดเป็นนิสัย เป็นประโยชน์กับตัวเองมากๆ

คิดทีไรก็รู้สึกว่าถ้าไม่ใช่เพราะคุณยายเราคงไม่มีวันนี้

แง


หมีเพิ่งกลับจากงานศพยายอะ

อ่านแล้วคิดถึงยามค่ะ...

สุขสันต์วันคริสต์มาส

แพ้คนแก่ แต่แอบอมยิ้ม


Merry Christmas จ้า

อ่านเรื่องคุณยายแล้วน้ำตาซึม คิดถึงยายเราขึ้นมาตงิดๆ
อ่านวุ้นน้ำหวาน ก็คิดถึงข้าวต้มมัดฝีมือยาย
อ่านแล้วอยากเล่าเรื่องยายให้ฟังบ้างค่ะ
เราก็เป็นเด็กที่ติดยายมากๆ มากที่สุดในบรรดาหลานๆ หลายสิบคน (ยายเรามีลูก 12 คน หลานอีกหลายสิบ)
ยายเราอยู่อยุธยา แต่เราอยู่กรุงเทพ
แต่ทุกครั้งที่ปิดเทอม พ่อกะแม่จะขับรถพาไปอยู่บ้านยาย
เราจะเป็นหลานที่นั่งอยู่ข้างๆ ยาย (เพราะยายเราเดินไม่ได้)
แล้วคอยอ่านหนังสือเก่าๆ ให้ยายฟัง (ยายชอบเรื่อง 4 แผ่นดินมากที่สุด)
เป็นลูกมือทุกครั้งถ้ายายทำขนม
ยายเราไม่สบาย ก่อนจะเสียไปตอนเราอยู่ ม.5
ทั้งๆ ที่ยายกำลังจะย้ายมาอยู่กะเราที่กรุงเทพ
ตอนยายเสีย เราอยู่ม.5 แล้ว
แต่เป็นครั้งแรก ที่เราเข้าใจจริงๆ
ว่าความตายคืออะไร
มันเศร้ามากที่คิดว่าคนที่เราเคยกอด
คนที่เราเคยนอนข้างๆ เข็นรถเข็นพาเดินเล่นรอบทะเลสาบ
จะไม่อยู่ข้างๆ เราอีกแล้ว
กำลังใจสำคัญที่ทำให้เราตั้งใจท่องหนังสือ
จนเอนท์ติดธรรมศาสตร์
ก็เพราะยายเคยบอกว่า อยากเห็นหลานจบธรรมศาสตร์
แม้ยายจะไม่อยู่แล้ว แต่เราเชื่อว่า
ยายรับรู้ได้ว่าเราทำให้ยายสำเร็จแล้ว

ฮื้อออ เศร้า


เมอรี่คริสมาส แอนด์ แฮปปี้นิวเยียร์ นะค้า

อ่านแล้วคิดถึงยายจังเลยค่ะ
ตอนเด็กๆ เราไปบ้านยายทุกๆปิดเทอม
อากาศดีมากๆ เรามีแก๊งเด็กที่นั่นด้วย
ตั้งแต่อยู่ ม ปลาย ไม่ค่อยได้เจอยายเลย นานๆจะได้ไปหา
เห็นยายสบายดีแล้วหายคิดถึงเลยค่ะ

แวะมา Merry X'mas ค่ะ

ไม่น่าเชื่อ วันนี้เพิ่งเอาหนังสืองานศพของยายมาอ่าน

เอาของตามาอ่านด้วย

แล้วก็ตัดรูปตาในหนังสืองานศพเก็บไว้ในกระเป๋าตังค์

ไม่ลืมที่จะเอารูปยาย ที่นั่งรถเข็นไปเที่ยวกันกับแม่มิ้ง ป้าปะ น้าจิน (ที่ตอนนั้นถูกเราเรียกว่า โกจิ๋วยักษ์) ตัดเก็บไว้ด้วย

ไว้วันหลังเจอกันจะเอาให้ดู

เฮ้อ มิ้งทำพี่ร้องไห้อ่ะ

ไม่เป็นไร
น้ำตาแห่งความสุขนิ

เป็นครอบครัวที่อบอุ่นมากเลยอ่ะค่ะคุณหมาเลี้ยงแกะ
คุณยายใจดีจัง ตอนเด็กๆไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับอาม่าเลยไม่ได้มีเรื่องราวน่ารักๆระหว่างเอิงกับอาม่าเท่าไหร่อ่ะค่ะ แต่อาม่าทำอาหารอร่อยๆให้ได้กินเสมอเวลาไปหาท่านอ่ะค่ะ

ไม่ค่อยสนิทกับคุณยายเลยค่ะ แต่สนิทกับคุณย่า(และญาติทางพ่อ)มากกก

เข้าใจความรู้สึกมากๆเวลาคิดถึงญาติผู้ใหญ่ที่จากไปแล้ว

ปล. เปลี่ยนธีมใหม่ทุกอาทิตย์เลยเหรอ ขยันมากๆเลยจ้า

เมอร์รี่คริสต์มาส(ย้อนหลัง) และสวัสดีปีใหม่ที่กำลังจะมาถึงด้วยจ้า



ขอให้มิ้งมีความสุขมากๆ คิดหวังอะไรขอให้สุขใจ สมใจ
ดีใจที่ได้รู้จักกันค่ะ (แต่เมื่อไหร่เราจะได้เจอกัน)

รักยายนั่นแหละดีแล้ว ต่อไปเราก็รักพ่อ รักแม่ รักพี่น้อง

ขอสำคัญความรักของครอบครัวต้องเหนียวแน่นนะ

เมื่อวานมัวแต่ซึ้ง อินจัดไปหน่อย
ว่าจะมาถามว่าไปฮานอยช่วงไหนเหรอค่ะ
ถึงร้อนตับแล่บ ขนาดนั้น เพราะกะลังว่าจะไปอีก
เลยอยากรู้คร้า

ยายจ๋าของเราไปไกลเเสนไกล
เเต่ไม่เคยไม่คิดถึงเลย...สักวัน
--------------------------
สวัสดีปีใหม่ค่ะ

โอ้ ซึ้งครับ ดีจังที่มีความทรงจำถึงความสัมพันธ์ดีๆแบบนี้ ..ผมอยากมีความทรงจำแบบนี้บ้างจัง

แวะมาเยี่ยมยาย อิ อิ

มุ้งมิ้ง

พรุ่งนี้เป็ดจังไม่อยู้ห้าวันนะจ๊ะ

เป็ดจังไปไหน มุ้งมิ้งไปอ่านเองที่โดม

นี่คือการล่อแมวออกจากกระสอบ

อิอิอิ

เราเป็นหลานรัก
แต่ก็เป็นหลานที่โดนตีมากกว่าใครๆ
ก็เราน่ะดื้อแสนดื้อ (ห่างไกลกับแสนดีมากๆ)
ตอนนี้ยายยังอยู่กับเรา
เป็นอัมพฤกษ์แต่ก็ยังรู้เรื่องทุกอย่าง
ดูทีวีก็อินไปกับทุกเรื่อง
ดูตลกก็หัวเราะ
ดูละครถ้าบทโศกก็มีร้องไห้
แล้วเจอหน้าเราทีไรก็ยิ้มทุกครั้ง
จนน้าๆ มักแซวว่า หลานรักมาแล้วยิ้มแฉ่งเชียวนะ
พรุ่งนี้ก็จะกลับไปเจอยายแล้ว
คิดถึงยายจังเลย

ก่อนไป
ขอสวัสดีปีใหม่กับจขบ.ด้วยนะคะ
มีความสุขแล้วก็ขอให้ชีวิตสงบสุข
ไม่ว้าวุ่น ไม่วุ่นวาย
จิตสบาย กายสนุก
ตลอดปีใหม่ ตลอดไปค่ะ
^^

Happy New Year Comments

สุขสันต์วันปีใหม่ค่ะคุณหมาเลี้ยงแกะ มีความสุขมากๆนะคะ คิดหวังปรารถนาสิ่งใดขอให้สมดั่งความปรารถนา พบเจอแต่สิ่งที่ดีๆนะค่ะ

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้านะคะ