ตกลงเป็นแฟนกับเขา...เพราะชอบเขา หรือเพราะไม่มีใคร "หลายคนค้นพบว่า คู่ของตัวเองจริง ๆ แล้วมีอะไรหลายอย่างที่เข้ากันไม่ได้เลย เพียงแต่กลัวความเหงา" อยู่โดดเดี่ยวเดียวดายจนผ่านไปหลายสิบฝนแล้ว ก็ยังไม่มีแฟนเป็นคนซักที (ชอบทำฟอร์มว่ามีแฟนรออยู่ที่บ้าน เป็นสุนัขบ้าง เป็นหนังสือเล่มโปรดบ้าง เป็นหนังซักเรื่องบ้าง) คุณสมบัติที่วางไว้ว่าจ้องเป็นชายประมาณนี้นะ ต้องเป็นคนอย่างนั้นอย่างนี้ เริ่มลดลงตามอายุที่เพิ่มขึ้น จนมารู้สึกตัวอีกที ก็มีแฟนโผล่ขึ้นมากับเขาคนแล้วเธอก็สงสัยตัวเองเลหือเกินว่า ชายคนนี้เธอรักเขาหรือเปล่า เพราะเขาไม่มีคุณสมบัติตรงตามที่เธอต้องการเลย เพียงแค่เขาเป็นผู้ชายเท่านั้น เธอรักเขาเพราะเธอไม่มีใครหรือเปล่า เธอเริ่มวิตกกังวลว่า ถ้าเกิดมีใครซักคนเข้ามาในช่วงจังหวะเดียวกันให้เธอเลือก เธอจะเลือกแฟนคนนี้ของเธอหรือ บางคนยังให้คำตอบกับความรักไม่ได้ ลองตั้งนิยามความรักในแบบฉบับของตัวเองดู และเอาเขาคนนั้นใส่ลงไป ดูซิว่าจะคนเขาเข้าเป็นเนื้อเดียวกับความรักที่เราปรุงขึ้นมาใหม่ได้หรือไม่ ก็มีเหมือนกันที่หลายคนค้นพบว่าคู่ของตัวเองจริง ๆ แล้วมีอะไรหลายอย่างที่เข้ากันไม่ได้เลย เพียงแต่กลัวความเหงา กลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว อย่างน้อยมีเขาซักคนยังดีกว่าไม่มีใครเลย แต่ถามว่ามองภาพออกไหมว่าอนาคตจะมีเขาอยู่ด้วย กลับบอกว่า ไม่ได้นึกถึงหน้าเขาเลย ในบางครั้งความรักก็ต้องอาศัยวันเวลาบ่มเพาะไปเรื่อย ๆบางคนอาจไม่ได้รักกันในตอนแรก แต่เมื่อได้ใช้เวลาในแต่ละวันร่วมกัน ทำกิจกรรมร่วมกัน ความผูกพันมันจะก่อตัวขึ้นมาเงียบ ๆ บางรายถึงบอกว่า "ตอนแรกไม่ได้รักหรอก เผลอแป็บเดียวก็ขาดเขาไม่ได้ซะแล้ว" เพราะฉะนั้นเมื่อเธอตัดสินใจคบกับใคร ไม่ต้องสงสัยหรอกว่า เธอชอบเขาที่ตัวเขา หรือเพราะเธอไม่มีใคร เธอลองพิจารณาตัวเองไปเรื่อย ๆ หากเธอเป็นฝ่ายรับอยู่ฝ่ายเดียว คือเป็นฝ่ายถูกห่วง เป็นฝ่ายถูกหึง เป็นฝ่ายถูกคิดถึง เป็นฝ่ายโทรนัด เอาเป็นว่าเป็นฝ่ายตอบสนอง โดยไม่ได้ริเริ่มใด ๆ ก่อนเลย ไม่เคยห่วงเขา ไม่เคยคิดถึง ไม่เคยรู้สึกอยากเจอเขาก่อน ไม่เคยโทรหาเขาก่อน ไม่เคยหึงเลย และยิงนานวันไปก็ไม่ได้ทำให้เธอปฏิบัติต่อเขาอย่างคนพิเศษเพิ่มขึ้นเลย เพียงแค่ต้องการตัวเขาในเวลาที่เธอต้องการ หรือเวลาเบื่อ ๆ แค่นั้น เธออยากจะโรแมนติกในวันที่เธออยาก โดยไม่ได้สนว่าเขาจะต้องการอะไร สนแต่ความต้องการของตัวเอง บอกได้เลยว่า เธอยังไม่รู้จักความรักหรอก เมื่อไหร่ที่เธออยากให้มากกว่ารับ หรือเธอคิดถึงเขาได้แม้จะนั่งอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย หรือไปไหนกับใครแต่ใจไปอยู่กับเขา อยู่ท่ามกลางเสียงอึกทึกสนุกสนาน แต่ตัวตนไปแอบนั่งเหงาคิดถึงเขาอยู่ในใจนั่นล่ะเธอถึงจะเลิกสงสัยตัวเองได้ซะที   Create Date : 16 มิถุนายน 2550     2 comment Last Update : 16 มิถุนายน 2550 18:42:05 น.     Counter : 638 Pageviews.   Share Tweet

เขาโกหกเราทำไม เสียใจที่มอบความจริงใจให้ "อย่ามองตัวเองว่าโง่ แต่ให้ภูมิใจในตัวเองที่ทำหน้าที่ของคนรัก ได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุด คือ เชื่อในเขา" ความรักที่จริงใจ...บางครั้งก็ได้รับการตอบแทนด้วยคำโกหก ผู้หญิงหลายคนต้องเสียใจและต้องเลิกรากับแฟน เพราะการโกหกซ้ำซากของเขา ยังเป็นคำยืนยัน และคำแนะนำเสมอว่า "เมื่อเราเลือกใครเป็นแฟนแล้ว เราต้องเชื่อมั่นและเชื่อใจเขา" บางคนบอกว่าเชื่อมั่นไป โกหกกลับมา ใครพูดให้ฟังก็ไม่เชื่อ จนได้มาเห็ยด้วยตาตัวเอง จึงรู้ว่าเราโง่มาตั้งนาน จริง ๆ แล้วการไว้วางใจกันและกันไม่ใช่เรื่องโง่ แต่การปิดบังกันตังหากที่คนโง่เขาทำกัน อย่ามองตัวเองว่าโง่ แต่ให้ภูมิใจในตัวเองที่ทำหน้าที่ของคนรักได้ยอดเยี่ยมที่สุด คือเชื่อในตัวเขา ใครพูดอะไร แต่หากเป็นเรื่องของเรา เขาก็ควรบอกกับปากของเขาเอง ไม่ใช่ฟังมาจากคนอื่น แม้ในใจจะเริ่มไม่แน่ใจว่าเขาพูดจริงหรือเปล่า แต่ก็ให้มันรู้ไปว่า เขาจะใช้ความเชื่อใจที่เรามีต่อเขา มาทำร้ายเราได้ นั่นแสดงว่า คนที่เลือกเราคือคนโง่ และเป็นคนใจร้ายที่สุด หยุดเสียใจ ถ้าความรักของเราจบลง เมื่อเราได้เล็งเห็นความจริงใจหลายอย่างที่เขาปกปิดเรามานาน เพราะเราได้รู้ว่าเขาไม่ได้รักเราเลย เขารักตัวเขาเองมากกว่า และมันก็เป็นโอกาสดีแล้วที่ทำให้ เรารู้ก่อนที่จะผูกพันกันไปมากกว่านี้ เพราะเราอาจจะเจ็บมากกว่านี้ วันที่เรารู้ความจริง คือวันที่สวรรค์ที่ทางสว่างให้ เหมือนเขาส่งทางเลือกมาให้เรา แต่เราดันเดินผิดทาง เขาก็เลยหาทางบอกเราให้เรากลับไปเดินอีกทางดีกว่านะ ไม่งั้นอาจตกเหวไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดก็ได้ แล้วเราก็เลิกคิดว่า "แฟนคนต่อไป เราจะไม่เชื่อใจเขาอีกแล้ว" อย่าเอาประสบการณ์อันเลวร้ายมาทำให้เธอโกรธแค้นความรัก และลงโทษมันด้วยการไม่เชื่อในรักแท้ เพราะหากขาดความไว้ใจ ความรักครั้งต่อไปของเธอ ก็อาจจะจบลงด้วยน้ำมือเธอเองก็ได้ เชื่อมั่นในรักแท้...แล้วเธอจะค้นพบรักแท้   Create Date : 15 มิถุนายน 2550     8 comment Last Update : 15 มิถุนายน 2550 20:02:22 น.     Counter : 1076 Pageviews.   Share Tweet

เราไม่เหลือใครอีกแล้ว...และเราคงจะไม่เจอใครอีก จะไม่รักใครอีกแล้ว เข็ดกับความรักไปอีกนาน "เราเข็ดจริง ๆ หรือกับความรัก เราจะรู้ได้ยังไงว่าเราทุกข์ ถ้าเราไม่สุขล้นมาซะก่อน" คนที่ชอบฟูมฟายเมื่อโดนสลัดรัก และชอบบอกตัวเองว่า "จะไม่เจอใครอีก" "เข็ดกับความรักอีก" "จะไม่รักใครอีกแล้ว" "เราคงไม่เจอใครอีก...เบื่อแล้ว" เห็นคนเหล่านี้ก็พบเจอความรักได้ครั้งแล้วครั้งเล่าแบบไม่ยอมเข็ดหลาบอย่างปากว่า ความรักจะเดินทางมาหาเมื่อไหร่ จะมาไหม จะมากี่ครั้ง จะมาอีกหรือเปล่า ไม่มาได้ไหม ไม่อยากให้มา ไม่มีใครบังคับหรือกะเกณฑ์มันได้หรอก เพราะฉะนั้นห้ามท้าทายสวรรค์ และห้ามพูดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ เพราะมันจะเสียปากเปล่า ๆ แน่นอนว่าคนที่พบกับรักที่ผิดหวัง รักไปเต็มร้อยแต่ได้มา ไม่ถึงสิบก็มักจะท้อแท้ และลดค่าของความรักลง โดยมองความรักว่าเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดทุกข์ คนเราไม่น่าจะเกิดมาเจอความรัก เพราะมันมีแต่ทำให้เราทุกข์ทรมาน และไม่อยากจะพบเจอมันอีก กลัวว่าจะเป็นเหมือนเดิม ไม่อยากทุกข์ทรมานอย่างเดิม ๆ ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วความรักนี่แหละที่ทำให้โลกที่เคยมืดมนเป็นสีชมพูได้ เป็นสีอะไรต่อมิอะไรอีกก็ได้ที่เราอยากให้มันเป็น และทุกคนก็มักจะน่ารักขึ้นเมื่อมีความรัก พอความรักของเขาจากไป เราก็สรุปเอาว่ามันทำลายทุกสิ่งทุกอย่างจบลงในพริบตา แม้แต่ความทรงจำที่ดีงาม ทั้ง ๆ ที่มันก็มีอยู่นั่นแหละ แต่เราปฏิเสธไม่คิดถึงมันเอง มองแต่ความทุกข์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า เข้าใจว่าในอารมณ์นั้นคงเผลอพูดไปนั่นแหละว่าไม่อยากเจอมันอีก เข็ดเพราะกำลังเจ็บกับมันอยู่ แต่วันหนึ่งที่แผลเธอหายจะด้วยยาดีขนาดไหน หรือกำลังใจที่เธอสร้างให้ตัวเธอเอง เธอจะรู้สึกสนุกที่เจอกับมันอีก เพราะชีวิตที่ปราศจากความรัก คนที่เคยมีแล้วจะรู้ว่ามันเหมือนขาดอะไรไป มันไม่มีชีวิตชีวา มันเหมือนเรายังไม่เติมเต็ม มันจะโหวง ๆ เหมือนตัวเองกำลังคอยใครอยู่ซักคนที่ไม่รู้ว่ามันคือใคร และสังเกตเห็นว่าคนที่ชอบพูดว่าไม่อยากมี ไม่อยากเจอ มักจะเป็นคนที่เจออยู่เรื่อย ๆ ส่วนคนที่รอคอยจะเจอ มักไม่ค่อยเจอ บแกแล้วว่ามีอะไรบางอย่างที่คอยแกล้งเราอยู่ อะไรที่ไม่อยากเจอ เราก็จะเจออยู่นั่นแหละ เอาให้ตายกันไปข้างหนึ่ง คนเข็ดก็เหมือนคนที่ไม่เข็ด แต่จริง ๆ แล้วถ้าเราถามใจตัวเองในส่วนลึกที่สุดว่า เราเข็ดจริง ๆ หรือกับความรัก เราไม่ได้อะไรมาเลยหรือกับความรักครั้งนี้ เราไม่ได้มีความสุขเลยหรือเมื่อเราได้รู้จักความรัก แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าเราทุกข์ ถ้าเราไม่สุขซะจนล้นมาก่อน ยิ่งสุขมากเท่าไหร่ก็ยิ่งทุกข์มากเท่านั้น แล้วถ้าหากเรารู้ว่าจะทำให้มันสุขอย่างพอดี ๆ ยังไง และทำยังไงให้มันทุกข์น้อยที่สุดหรือไม่ทุกข์เลยในครั้งต่อไป มันก็คงจะดีไม่น้อย ว่าแต่ความรักที่ผ่านมาของเธอบอกอะไรกับเธอบ้างแล้วยังล่ะ   Create Date : 15 มิถุนายน 2550     1 comment Last Update : 15 มิถุนายน 2550 19:47:20 น.     Counter : 731 Pageviews.   Share Tweet

ซักวันเขาคงจะเบื่อเรา...แล้วเราจะรักกันไปนานแค่ไหน "ล้มเหลวกับความรักมา... เลยทุกข์ล่วงหน้าให้รัก" คนที่เคยประสบความล้มเหลวกับความรักมาหลายครั้ง จะกลายเป็นคนขาดความมั่นใจใรการมีรักครั้งต่อไป โดยเฉพาะคนที่ปฏิเสธความรักมามาก เขาอาจจะเบื่อเราเหมือนแฟนคนผ่าน ๆ มา วันดีคืนดีก็ถามแฟนว่า "ซักวัน...เธอจะเบื่อเราหรือเปล่า...เราจะรักกันได้นานแค่ไหน...เราจะเลิกกันไหม?" คำถามนี้แหละที่ทำให้ผู้ตอบ หรือผู้ฟังรู้สึกเบื่อเธอขึ้นมาจริง ๆ เพราะการขาดความมั่นใจของเธอ ความวิตกกังวลจนเกินเหตุ เหมือนการสร้างความทุกข์ล่วงหน้า ทั้ง ๆ ที่เหตุการณ์นั้นยังมาไม่ถึง หรืออาจจะไม่เกิดขึ้นเลย ลืมมองไปว่าความวิตกกังวลที่สรรหามาคิดนี่แหละที่ทำให้ทุกวันของคนสองคนลดความสนุกสดชื่นลง แทนที่จะมีความสุข และใช้ชีวิตประคับประคองความรักให้ดีที่สุด กลับหาเรื่องมาถกเถียงกัน เธออาจจะพลาดความสุขในชีวิต ที่เธออ่จจะไม่ได้เจออีกเลยในวันข้างหน้าก็ได้ เพราะฉะนั้นเลิกถามคำถามนี้ให้กับคนรัก หันมาดูแลความรักซึ่งกันและกันให้ดีทุกวัน หากลดก็หมั่นเติม ทำให้ทุกวันที่มีกันมีเสียงหัวเราะ มีรอยยิ้ม เชื่อว่าหากเราอยู่กับใครแล้วมีความสุข แม้เราจะเจอทุกข์ อีกคนก็ทำให้ความทุข์ของเราลดลงได้ เราทุกข์มา 100% พอเจอเขาเหลือ 10% ถือว่าเป็นสิ่งที่พิเศษมากแล้ว เมื่อไหร่ที่เราสุขมากขึ้นและทุกข์น้อยลงเมื่ออยู่กับเขา คำตอบที่ว่า "เราจะรักกันไปนานเท่าไหร่" เราอาจได้ถามกันอีกที ในวันที่เราหลง ๆ ลืม ๆ จนนับไม่ถูกแล้วก็ได้ ส่วนเรื่องเบื่อ ลองคิดดูว่าคน ๆ จะเบื่อคน ๆ หนึ่งได้ต้องทำไง ถ้าเธอรู้ เธอไม่ทำอย่างนั้นกับเขาแน่   Create Date : 15 มิถุนายน 2550     9 comment Last Update : 15 มิถุนายน 2550 20:05:08 น.     Counter : 570 Pageviews.   Share Tweet

เขาจีบเรา เขาจริงจังแค่ไหน "หากเรามีเหตุผล ไม่ตัดสินความจริงใจของคนจากความรู้สึกวูบวาบชั่ววูบ และแสดงคุณค่าของตัวเองให้ผู้อื่นเห็น ความจริงใจที่เรามอบให้ ซักวัน...มันจะย้อนหลับมาให้เราได้รับเช่นกัน" เรื่องของเรื่องก็คือ "มีคนมาจีบ" เป็นข้อสงสัยของหลายคนว่า "คนที่มาจีบเรานี่ จริงจังกับเราแค่ไหน" เราไม่สามารถพิสูจน์รักแท้ในวันแรกที่เขาจีบได้ ยิ่งเฉพาะกับหนุ่มที่มาขอเบอร์ จะมั่นอกมั่นใจว่าเขารักเราตั้งแต่แรกเห็น ก็ไม่ควรสรุปเอาดื้อ ๆ อย่างนั้น มันเร็วเกินไป สิ่งที่ต้องพิจารณาก่อนสรุปไปอย่างนั้น ก็คือว่า คน ๆ นั้นคือใคร หากรู้จักกันมาก่อน หรือเคยเห็นหน้า พูดคุยมาก่อน แล้วอยู่ ๆ ก็มาแสดงทีท่ามากมายเกินเพื่อน(ไม่ต้องสงสัยเธอจะมองออก ว่ามันมาเป็นแบบเพื่อนหรือมีอะไรแอบแฝง) ก็เป็นไปได้ว่า เขาคงเริ่มชอบ ๆ เราบ้างแล้ว และคิดกับเราเกินเพื่อน บางคนอาจดูเรานานจนแน่ใจว่า "เป็นเราแน่" บางคนก็จีบเพื่อขอคบดูก่อนว่าไปด้วยกันได้มั้ย แต่ก็มีเปอร์เซนต์สูงที่จะจริงจัง ถ้าเป็นแบบนี้ก็ขึ้นอยู่กับเธอว่าตั้งแต่รู้จักกันมารู้สึกอย่างไรกับเขาบ้าง พึงพอใจแค่ไหน ความจริงใจมันจะแสดงออกมาให้กันและกันเห็นเมื่อมีการคบหากันไปพักใหญ่ ๆ การได้รู้จักกันมาก่อนก็เป็นจุดดีที่จะทำให้เธอพิจารณาเขาได้ชัดเจนขึ้น ก่อนหน้านี้เขาเป็นอย่างไร เขาเปลี่ยนไปอย่างไร บางคนเวลาเป็นเพื่อนเป็นอย่าง พอเป็นแฟนเป็นอีกอย่าง แต่ก็ทำให้เราเปรียบเทียบได้ เพราะเราได้เห็นกันมาก่อน การได้มองเห็นธรรมชาติของกันและกันก่อน จะทำให้เราคบกันได้อย่างเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น และเธอก็จะสามารถสรุปได้เร็วขึ้นว่าเขาจริงจังแค่ไหนกับเธอ จากการกระทำที่เขาปฏิบัติต่อเธอมาตลอด อย่างปกติเขาเป็นคนเอาใจใส่ผู้อื่นอยู่แล้ว พอมาชอบเราเขาก็เอาใจใส่ดูแลเราดี เราก็จะได้รู้ว่ามันเป็นนิสัยจริง ๆ ของเขา มิใช่การสร้างภาพเพื่อทำให้เราพึงพอใจเพราะหวังให้เราตกปากรับคำเป็นแฟน หากเราเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน และเขามาจีบเราโดยไม่ได้รู้จักกันมาก่อนและยิ่งโดยเฉพาะเจอกันในสถานบันเทิงหรือสถานที่ ๆ ใครต่อใครก็ถูกใจกันได้ง่าย ๆ อาจด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเพื่อนยุ หรือความพึงพอใจในรูปร่างหน้าตา วิธีวัดความจริงใจดูเลือนลางและยากเต็มที นอกจากเราจะเปิดโอกาสให้เขาเข้ามาเป็นเพื่อนเรา และดูแลขอบเขตให้อยู่แค่เพื่อนก่อน เพราะเราไม่รู้ว่าเขาเข้ามาโดยจุดประสงค์อะไร อาจเป็นเพราะรูปร่าง หน้าตา ท่าทางที่ประทับใจของเราก็เป็นได้ หากเป็นเช่นนี้เราต้องระมัดระวังตัวไว้ให้มาก ให้ความสำคัญกับเขาเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ถ้าเขาไม่เคยขัดใจเราเลย เอาใจเราสารพัด ก็เป็นไปได้ที่เขาต้องการสร้างความประทับใจให้เราตกลงเป็นแฟนเขา ระยะเวลาจะเป็นตัวพิสูจน์ความจริงใจของเขา หากเวลาผ่านไปเนิ่นนานซึ่งบอกไม่ได้ว่ากี่เดือนหรือกี่ปี แต่เธอจะรู้ว่าเขาเปลี่ยนแปลงไปหรือเปล่า หากความเป็นเพื่อนของเธอและเขายังสม่ำเสมอ เขาไม่ได้ทำอะไรเกินเพื่อน ยังคงเป็นสุภาพบุรุษไม่ได้ล่วงเกินใด ๆ กับเรา เราค่อยใช้ใจตัวเองตัดสินว่าพร้อมแล้วหรือยังที่จะให้เขาเข้ามาดำรงตำแหน่งที่สนิทกว่าเดิม มันเป็นการยากที่ใครจะเจอคู่แท้ โดยเริ่มจากการพบเจอกันตามสถานบันเทิง ด้วยการจีบ ขอเบอร์ โทรหา นัดเจอ เป็นแฟนกัน "รักแรกพบ" ไม่ได้เป็นกันทุกคน หากมันจะเป็นเช่นนั้น มันก็เป็นความมหัศจรรย์มาก ๆ และเป็นความสิ้นคิดของสวรรค์ ที่ไม่รู้จะสรรหาวิธีไหนให้คนที่เป็นเนื้อคู่พบกัน เราอย่าเพิ่งปักอกปักใจว่าสวรรค์อาจใช้วิธีง่าย ๆ ให้เราพบเนื้อคู่ คิดไปก่อนว่า เขาอาจแกล้งเรา ส่งซาตานลงมาเพื่อให้เราตกหลุมก็ได้ หากเรามีเหตุมีผล ไม่ตัดสินความจริงใจของคนจากความวูบวาบชั่ววูบ และแสดงคุณค่าของตัวเองให้ผู้อื่นเห็น เป็นตัวของตัวเอง ความจริงใจที่เรามอบให้ผู้อื่น ซักวันมันย้อนกลับมาให้เราได้รับเช่นกัน แต่หากสวรรค์จะกลั่นแกล้งเราบ้าง ก็เพียงทดสอบความเข้มแข็ง และพลังขจัดมารของเรา ถ้าเราผ่านมันไปได้ มีหรือ...สวรรค์จะไม่ส่งคนดี ๆ มาให้เราเช่นกัน   Create Date : 15 มิถุนายน 2550     23 comment Last Update : 15 มิถุนายน 2550 18:49:06 น.     Counter : 932 Pageviews.   Share Tweet