ห้องนั่งเล่นของความรัก เมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้สึกรักใครสักคน ก็จงสร้างห้องที่น่าอยู่อย่างนั้น คืนกลับไปสักห้อง... "ความรัก"เป็นเหมือนห้อง ๆ หนึ่งของชีวิต เป็นห้องที่กว้างขวาง...น่าอยู่... มีพื้นที่มากพอที่จะให้เราอะไรก็ได้ เ ป็ น อ ะ ไ ร ก็ ไ ด้ แข็งแรงพอที่จะรองรับความเป็นตัวตนที่แท้จริงของเรา เป็นห้องนั่งเล่น ที่มีมุมสบาย ๆ ให้เราได้นั่งเหยียดเท้า เอนหลังอ่านหนังสือเล่มโปรด ขณะที่กลิ่นกาแฟหอม ๆ อวลอุ่นท่ามกลางเสียงเพลงไพเราะ เมื่อใครสักคนรักเรา เขาก็จะสร้างห้อง ๆ นี้ให้เรา เป็นห้องที่ถูกสร้างขึ้นมาด้วยความเข้าใจและยอมรับ เพื่อจะให้เป็นที่ที่เราอยู่ได้อย่างสบายที่สุด ผ่อนคลายที่สุด เมื่อไหร่ก็ตามที่เรารู้สึกรักใครสักคน ก็จงสร้างห้องที่น่าอยู่อย่างนั้น คืนกลับไปสักห้อง... เพื่อให้ทั้งสองคนได้พักผ่อน อยู่ในห้องของ ค ว า ม รั ก อย่าง สุ ข ใ จ   Create Date : 05 มิถุนายน 2550     26 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2550 21:26:01 น.     Counter : 1010 Pageviews.   Share Tweet

กรง หรือ รัง เชื่อใจใน ค ว า ม รั ก . . . . และเปลี่ยนกรงให้เป็นรัง ไม่ว่านกจะบินไปไกลแค่ไหน ท้ายที่สุด...จะต้องบินกลับมา ค น กับ น ก มีสิ่งที่คล้ายกันอย่างหนึ่ง คือการ ไ ข ว่ ค ว้ า และการฝันถึง อิ ส ร ะ การได้ปลดปล้อยตัวเองจาก พั น ธ น า ก า ร เป็นสิ่งที่เต็มคุณค่าในความรู้สึกเสมอ และ เ ส รี ภ า พ ก็หอมหวานยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด คนทุกคนจึงพยายามที่จะ เดินให้ไกลจากกรอบมากที่สุด...เท่าที่จะทำได้ เหมือนนกที่พยายามจะหนีออกจากกรง...เมื่อมีโอกาส... และนั่นคือคำตอบที่จะบอกว่า... ไม่มีใครที่เป็นสุขได้ภายใต้พันธนาการ ฉะนั้น... เราจึงไม่อาจอ้างได้ว่า เราจะพันธนาการใครสักคนเอาไว้ เ พ ร า ะ ค ว า ม รั ก ไม่อาจอ้างความห่วงใยที่จะให้ใครเดินตามเส้นที่เราขีด อย่าตีกรอบให้ใครอยู่...เพราะในกรอบนั้นมันอึดอัด อย่าคิดว่านกที่อยู่ในกรงไม่สามารถออกไปหาอาหารกินเองได้ อย่าคิดว่าคนที่อยู่กับเราตลอดเวลาจะไม่ปันใจให้ใคร ใจคน...ถ้าไม่อยู่เสียแล้วต่อให้มือจับกันก็นึกถึงคนอื่น คนที่รักกันแม้ห่างไกลกันสุดฟ้า...ก็เฝ้าระลึกถึงกัน เชื่อใจใน ค ว า ม รั ก . . . และเปลี่ยน ก ร ง ให้เป็น รั ง ไม่ว่านกจะบินไปไกลแค่ไหน ท้ายที่สุด...จะต้องบินกลับมา   Create Date : 05 มิถุนายน 2550     0 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2550 21:12:49 น.     Counter : 549 Pageviews.   Share Tweet

สายลม เช่นเดียวกับการยืนอยู่ในความรัก ในจุดที่พอดี รู้ว่าเมื่อไหร่...ต้องให้ความรักกับคนอื่น และเมื่อไหร่...ก็ต้องถนอมความรักให้ตัวเอง ความรักเย็นสบายเหมือนสายลม แต่บางครั้งการออกมายืนรับลมก็ต้องระมัดระวังบ้าง บางที...ที่ยืนรับลมเย็นสบายจนเพลิดเพลิน จากเย็นสบายจะกลายเป็นหนาว หนาวมากไป...อาจจะไม่สบายเอาได้ง่ายๆ เราจึงต้องรู้จักการดูแลตัวเองไม่ให้เจ็บไข้ เราต้องรู้จักยืนอยู่ในสายลมในเวลาที่เหมาะสม เพราะท่ามกลางไอแดด...สายลมก็จะพัดให้เย็นใจ แต่ท่ามกลางไอหมอก...สายลมก็จะทำให้เหน็บหนาว เช่นเดียวกับการยืนอยู่ในความรัก ในจุดที่พอดี รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ต้องออกไปยืนรับลมที่ริมระเบียง รู้ว่าเมื่อไหร่ที่ต้องหลบหาที่กำบังลม รู้ว่าเมื่อไหร่...ต้องให้ความรักกับคนอื่น และเมื่อไหร่...ที่ต้องถนอมความรักไว้ให้ตัวเอง   Create Date : 05 มิถุนายน 2550     0 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2550 20:59:42 น.     Counter : 522 Pageviews.   Share Tweet

ซึมซับ การกระทำเล็กๆน้อยๆที่แสดงว่ารักกัน เป็นเหมือนน้ำใจที่รดรินลงำปในต้นรัก สิ่งเล็กๆน้อยๆที่คนรักกัน ทำให้กัน โดยมีความเอื้ออาทรเป็นพื้นฐาน ก็เหมือนกับการรดน้ำต้นไม้ ที่ไม่อาจจะทำให้ต้นไม้เติบโตได้ในวัน พรุ่งนี้ แต่หยดน้ำนั้นจะค่อยๆซึมลงในดิน ลงไปถึงราก ชุ่มชื่นทั่วพื้นดิน และจะถูกดึงกลับมาหล่อเลี้ยงส่วนต่างๆ ให้ต้นไม้งอกงามในวันข้างหน้า การกระทำเล็กๆน้อยๆที่แสดงว่ารักกัน ก็เป็นเหมือนน้ำใจที่รดรินลงไปในต้นรัก ให้ความชุ่มชื่นแก่หัวใจ ค่อยๆซึมลงไปจนหัวใจอิ่มและเต็มปริ่มไปด้วยน้ำใจ ทุกวัน...ทุกวัน...อย่างเป็นปกติ ซึม...ซับ...ช้า...นิ่ง... สม่ำเสมอ และ...งดงาม กว่าจะรู้สึกตัว เยื่อหุ้มหัวใจก็กลายเป็นสายใยแน่นหนา ที่เกี่ยวพันและผูกคนสองคนเอาไว้ จนเกินกว่าจะ แ ย ก จากกัน   Create Date : 05 มิถุนายน 2550     0 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2550 20:50:11 น.     Counter : 486 Pageviews.   Share Tweet

การยืนอยู่ของคนบางคน บ า ง ที โลกของคนบางคนก็หมุนได้ เพราะการยืนอยู่ข้างๆของคนอีกคน บ่ อ ย ค รั้ ง . . . ที่โลกกว้างเกินความเป็นจริง และ...บ่อยครั้ง ที่ความเป็นจริงทำให้โลกหยุดนิ่ง... นิ่งจนน่าใจหาย คนเราจึงต้องไขว่คว้า หาใครสักคนที่จะมาอยู่เคียงข้างเพื่อที่จะรัก เพื่อที่จะลดที่ว่างในใจให้น้อยลง และเพื่อที่จะยึดหัวใจให้รุ้สึกอย่างนั้นได้ จะสามารถป้องกันหัวใจที่เปราะบาง ไม่ให้แตกหัก และ...สามารถควบคุมโลกใบนี้ให้หมุนไป ด้วยจังหวะที่ลงตัว พอเหมาะพอควร ทำให้โลก...ไม่แคบ...และ...ไม่กว้าง... มีพื้นที่เพียงพอที่จะให้ใครอีกคนเข้ามายืนอยู่ในชีวิต บ า ง ที . . . โ ล ก ของคนบางคนก็ ห มุ น ไ ด้ เพราะ ก า ร ยื นอยู่ข้างๆ ข อ ง ค น อี ก ค น   Create Date : 05 มิถุนายน 2550     2 comment Last Update : 5 มิถุนายน 2550 20:41:29 น.     Counter : 520 Pageviews.   Share Tweet