Group Blog
All Blog
|
ปางเสน่หา ตอนที่ 12 (ต่อ)  เตชิตขับรถมาเรื่อยๆ โดยมีเสียงหวานนั่งมาเงียบๆ ฉันอยากให้คุณช่วยเล่าเรื่องของฉันให้ฟังอีกครั้งได้มั้ยคะ เสียงหวานพูดขึ้นมา ทำไมคุณถึงจะอยากฟังขึ้นมาล่ะ เสียงหวานก้มหน้าลงครู่หนึ่งแล้วเงยขึ้น เพราะฉันไม่มีทางไปแล้วน่ะซิคะ แล้วคุณก็เป็นคนเดียวที่ฉันจะพึ่งได้ ตกลง แต่ต้องให้ผมไปทำธุระให้เสร็จก่อน ได้ค่ะ เสียงหวานยิ้มออกมา เตชิตพยักหน้าสีหน้าแววตาดูปลอดโปร่งขึ้น เตชิตขับรถมาจอดที่สถานีตำรวจ เตชิตขยับจะลงแล้วนึกได้หันมามองเสียงหวาน เตชิตมีสีหน้าพอใจเมื่อเห็นเสียงหวานยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ดีกว่าครั้งก่อน ยังไงคะ ถ้าเป็นคราวก่อน คุณจะล่วงหน้าไปโน่นแล้ว และก็จะคอยแทรกเวลาที่ผมคุยกับคนอื่นซึ่งทำให้เขาคิดว่าผมเป็นบ้า เสียงหวานหน้าสลดลง ฉันเสียใจจริงๆ ค่ะ ถ้าอย่างนั้น ฉันจะรออยู่ที่นี่นะคะ นั่นจะเป็นการดีที่สุดเลย เตชิตเปิดประตูลงไป เดี๋ยวผมมา ค่ะ เตชิตเดินไป เสียงหวานชะเง้อมองตาม พอลและเสนากำลังคุยกัน ขณะที่มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเบาๆ เข้ามา ประตูเปิดออก เตชิตเข้ามาแล้วทำความเคารพเสนาโดยไม่มองพอล นั่งซิ ขอบคุณครับ เตชิตทรุดตัวลงนั่ง ผู้กองพอลเขามีเรื่องให้นายช่วยหน่อย เขาน่ะหรือครับจะให้ผมช่วย เก่งกล้าสามารถขนาดนั้นนะครับ ฉันไม่ค่อยชำนาญพื้นที่แถวตะเข็บชายแดนทางเหนือ ก็แสดงว่าจะเกี่ยงให้ฉันไปทำแทน เราต้องร่วมมือกัน หูฉันคงไม่ฝาด พอลชักฉุน ถ้าแกหูฝาด ฉันก็ ... พอที จะทะเลาะอะไรกันนักหนานะ พอลและเตชิตนิ่งกันไป เสนาเบือนหน้ามามองเตชิต รู้จักสมุนเดนนิสที่ชื่อเฮงมั้ย เอเย่นต์ใหญ่ทางภาคเหนือเลยครับ พอมีเรื่องทีมันก็จะหลบไปกบดานอยู่ที่นั่นที แล้วก็ถือโอกาสค้าของเถื่อนไปด้วย ผมได้ข่าวว่าเดนนิสเรียกมันมาใช้หลังจากที่ไอ้เจียงตาย แต่ตอนนี้มันหลบไปอยู่ที่แถวนั้นอีกแล้ว และเดนนิสใช้ให้พอลไปฆ่าตัดตอนมัน เตชิตเบือนหน้ามองพอล พอลไม่ได้หันมาท่าทางยังเก๊กตามเดิม เมื่อคุยธุระเสร็จแล้วเตชิตเดินกลับมาที่รถ แล้วเปิดประตูจะขึ้นไปนั่ง พอลเดินมาขึ้นรถใกล้ๆ พอล พอลเบือนหน้ามามอง ช่วยอะไรอย่างนึงได้ไหม เอาซิ! ฉันช่วยแก แกช่วยฉัน ยุติธรรมดี ฉันอยากไปเยี่ยมปรายดาว พอลชะงัก แกรู้จักปรายดาว ฉันไม่รู้จักหรอก แต่มีเพื่อนคนนึงเขาฝากมาเยี่ยม ปรายดาวอยู่ห้องไอซียู เตชิตพยักหน้า พอลมองเตชิตด้วยสีหน้าใคร่ครวญครุ่นคิด พอลขับรถนำออกไปเตชิตขับรถตาม เราจะตามรถคันนั้นไป เตชิตบอกเสียงหวานขณะขับรถตามพอล ไปไหนคะ ผมอยากให้คุณพบกับใครคนหนึ่ง ใครหรือคะ คุณต้องไปเห็นเอง เสียงหวานมองเตชิตด้วยความแปลกใจ เตชิตขับรถตามพอลมาที่โรงพยาบาล พอลพาเตชิตเดินตรงมาห้องไอซียูโดยมีเสียงหวานเดินตามมา คนที่คุณอยากให้ฉันพบอยู่ที่โรงพยาบาลนี่หรือคะ เสียงหวานถามเตชิต ใช่ เตชิตตอบรับ พอลหันมามอง เตชิตทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ในที่สุดทั้งหมดก็มาถึงห้องไอซียู พอลยืนติดกระจก เตชิตยืนข้างๆ ตามด้วยเสียงหวาน นั่นไง พอลบอกเสียงหวานเบิกตากว้างเมื่อเห็นตัวเองนอนหลับอยู่ในห้องนั้น นั่น...นั่นฉันนี่คะ อย่าเสียงดัง ใครเสียงดัง พอลถามอย่างแปลกใจ เปล่า แกรู้จักปรายดาวได้ยังไง พอลถามขึ้นมา ก็บอกแล้วว่าไม่ได้รู้จัก แต่เพื่อนของฉันรู้จัก พอลมองเตชิตอย่างแปลกใจ ขณะที่เสียงหวานมองปรายดาวอย่างพิศวง เตชิตกลับมาที่รถทันทีที่เตชิตก้าวขึ้นมาบนรถ เสียงหวานก็ปรากฏตัวขึ้นที่เบาะข้างๆ เสียงหวานนั่งนิ่งอึ้งไม่พูดไม่จา เห็นแล้วใช่ไหม นั่นเป็นร่างของฉันหรือคะ เตชิตพยักหน้า ทำไมฉันถึงได้นอนอยู่อย่างนั้น ...ฉันอยู่อย่างนั้นมานานแค่ไหนแล้วคะ สองปีกว่า ระหว่างทางผมจะเล่าให้คุณฟัง เตชิตบอกแล้วขับรถออกไป... คืนนั้นที่บ้านปรกดือน ขณะที่เดนนิสนอนหลับสนิทปรกเดือนกับนอนกระสับกระส่าย แล้วเธอก็ลุกขึ้นจากเตียงอย่างแผ่วเบา แล้วค่อยๆ ย่องออกไป...ปรกเดือนเดินเข้ามาในห้องปรายดาว ปิดประตูเบาๆ แล้วลงนั่งบนเตียง ปรกเดือนทอดถอนใจด้วยสีหน้าแววตากังวลเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับปรายดาว โดยเฉพาะหลังจากถอดสร้อย ปรกเดือนนิ่วหน้าเหมือนคิดอะไรขึ้นมาได้พร้อมกับผุดลุกขึ้นนั่งทันที วันรุ่งขึ้นพอลมาหาปรกเดือนที่บ้านแต่เช้า ปรกเดือนเลื่อนจานของว่างให้พอล เดือนคิดว่า อาจจะเป็นเพราะเดือนถอดสร้อยพระนั่น พอลอดหัวเราะไม่ได้ เหตุผลเดือนฟังไม่ขึ้น เป็นไปไม่ได้ สร้อยนั่นหายไปนาน แต่อยู่ดีๆ ก็กลับมาอยู่ที่ยัยดาว จะยังไงเป็นเรื่องแปลก พอลนิ่งคิด คุณอาจไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ แต่เดือนเชื่อ อย่าลืมว่า พยาบาลเห็นไอ้โรคจิต... มาป้วนเปี้ยนอยู่ในโรงพยาบาล ถ้าเป็นโรคจิต ทำไมเขาถึงเอามาสวมให้ล่ะคะ ผมจะลองไปเค้นมันดู คุณรู้จักเขาด้วยหรือคะ ปรกเดือนถามอย่างแปลกใจ พอลหยิบกาแฟขึ้นมาจิบสีหน้ามาดหมาย 
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
