ฉันบอกนายไม่ได้
บอกไม่ได้อีกแล้วรึ เหตุผลอะไรอีกล่ะ ฉันทำให้น้องเธอหายไปใช่มั้ย ฉันทำน้องเธอหายไป เธอเลยต้องแย่งสมบัติฉัน
ไม่ใช่อย่างนั้น
แล้วเหตุผลอะไร
แล้วแต่นายจะคิด คิดว่าฉันเป็นคนยังไงก็ช่าง สำหรับฉัน..นั่นไม่สำคัญหรอก อุนซองไม่อยากบอกเหตุผลที่แท้จริง
ไม่รึ ฉันต้องรู้ให้ได้ ฉันต้องการรู้ บอกมา
ให้เงินไม่รับก็โง่สิ ใครไม่เอาเงินก็โง่แล้ว อุนซองตัดสินใจโกหก
ยูฮังได้ยินก็โกรธ เป็นงี้รึ หลอกให้ฉันไว้ใจ หลอกฉันเชื่อหมดหัวใจ..ก็เพื่อเงิน นี่รึคือเหตุผล เธอทำฉัน... หมดสิ้นทุกอย่าง
ฉันรู้สึกผิด เป็นความต้องการคุณย่า ไม่ใช่ฉัน บริษัทให้โอกาสคนอย่างฉัน สืบสานเจตนารมณ์คุณย่า ฉันก็อยากลองดูบ้าง
เธอจะบริหารบริษัทรึ
ความจริงคนที่ให้โอกาสนี้แก่ฉัน ก็คือนาย คนที่ทำให้คุณย่าสิ้นหวังในตัวหลานชาย แล้วยกบริษัทให้คนอื่น ก็คือตัวนาย ฉันเองละอายใจก็ใช่ แต่ต้องทำ อุนซองบอก ทำให้ยูฮังคิดหนัก
ที่โต๊ะอาหารค่ำ จังซุกจาบอกให้อุนซองไปที่สำนักงานใหญ่แทนการไปทำงานที่โรงงาน เพราะต้องการให้อุนซองเข้ามาบริหารบริษัทตามที่บอกไว้ ทุกคนต่อต้านโดยไม่ยอมกินข้าวและลุกออกจากโต๊ะอาหาร อุนซองหน้าเสีย จังซุกจาบอกให้อุนซองกินอาหาร เพราะนี่เพิ่งเริ่มอย่าท้อเสียก่อน เพราะคนที่จะทำงานใหญ่จิตใจต้องเข้มแข็ง อุนซองได้แต่รับคำ
ทนายพั๊กยังไม่หมดความพยายามที่จะ เปลี่ยนความคิดของจังซุกจา จึงเข้ามาพบและหว่านล้อม ยกทรัพย์สินทั้งหมด ให้อุนซอง ทราบผลที่จะตามมามั้ยครับ
เพื่อรักษาหุ้นของฉัน หลังจากฉันตาย ต้องบริหารงานตามนโยบายของฉัน
ตกลงท่านยกบริษัทให้เด็กเมื่อวานซืนแน่รึครับ
เขาเรียนเมืองนอก เคยเรียนบริหารงานธุรกิจ ฝึกงานโรงงานและที่ร้าน ผ่านอบรมเบื้องต้นมาแล้ว ภายในสองเดือนต้องเพิ่มยอดรายรับสาขาที่สอง ทำไมจะไม่ได้
เชื่อว่า...เขาฟื้นกิจการสาขาสองได้รึ
การค้า ไม่ใช่อยู่ที่การขายอย่างเดียว ต้องมีอย่างอื่นประกอบด้วย
งั้นผม... ต้องอยู่ใต้บังคับบัญชาเด็กนั่นรึครับ
ฮะ...ฮะ....ฉันยังไม่รีบตายหรอกนะว่าไปนั่น...ถือว่าส่งเสริมเด็กรุ่นหลัง สนับสนุนเขาก็แล้วกัน
ท่านไม่น่าแล้งน้ำใจกับผม ผมอุตส่าห์ทุ่มเทให้บริษัท มินโซแค่ออกนโยบาย ผมสิเป็นคนทำทุกอย่าง ทนายพั๊กไม่พอใจมาก
เพราะงั้นฉันถึงไม่ยกให้เธอ สำนักงานใหญ่ .. มีหน้าที่ออกนโยบายจึงดำเนินงาน แต่เธอ... คิดเพียงขยายบริษัทด้วยปริมาณผลผลิตอย่างเดียว จังซุกจาบอก
//www.dailynews.co.th
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
