Group Blog
All Blog
|
ลิขิตฟ้าชะตาดิน ตอนที่ 17  พอบุรีออกไปพ้นห้อง ดารากานต์ก็เข้าไปเช็ดหน้าด้วยผ้าเย็นให้บัญชา สีหน้าบัญชาดูนิ่งขรึม นายหัว ทำไมคุณบุรีพูดจา..เหมือนกับว่า..ชั้นเป็นตัว... ดารากานต์ตัดสินใจถามขึ้น ดารากานต์ บัญชายกมือห้าม หยุด..ผมเหนื่อย ผมอยากพัก..พอที ดารากานต์อึ้ง แล้วเข้ามาดูแล ดื่มน้ำก่อนนิดนึง..นะคะ ดารากานต์รีบไปยกแก้วน้ำ จนว่าแขนเสื้อปัดไปโดนอะไรบางอย่างร่วงลงเสียงดังแก๊ง กระทบกับพื้นกระเด็นไปอีกมุมของห้อง ดารากานต์ประคองน้ำให้บัญชาดื่ม โดยยังไม่รู้อีกว่า สิ่งที่ร่วงลงไปนั้น คือเจ้าแม่กวนอิมจากศาลเจ้าที่ฝากมาให้บัญชา ในเวลาเดียวกันที่บริเวณหน้าศาลเจ้า เสื่อผืนใหญ่ถูกนำมาปูที่มุมหนึ่ง มีถุงยังชีพกองอยู่จำนวนหนึ่ง บรรดาสมาชิกชาวศาลเจ้า ช่วยกันจัดของใส่ถุงยังชีพแล้วเรียงกันเอาไว้ ไม่นานหลังจากนั้น ฟ้ากระจ่างขับรถกระบะมาจอดเทียบ หลังรถมีพวกของบริจาคเต็มไปหมด ทั้งข้าวสาร น้ำดื่มแพ็ค ของกินของใช้เป็นลังๆกระดาษ ฟ้ากระจ่างกับเพื่อนๆ ช่วยกันยกของลง พวกผู้ชายที่ช่วยแพ็คถุงยังชีพ ก็วิ่งมาช่วยยกของลงจากท้ายรถด้วย ฟ้ากระจ่าง ไปเอาใช้รถเข็นมาขนของหนักลงจากรถ เข็นมาตรงจุดนั่งแพ็คของ สารภีเห็นรีบวิ่งมาดู ไหนๆๆ มีอะไรมั่ง มีขนมอีกรึป่าว แม่ชอบสาหร่ายทอดกรอบ อะไรนะ แม่ นี่มันของบริจาคนะ แม่เอาไปกินเองเหรอ ก็ก็..ไม่ได้กิน..คือแม่มีความเห็นว่า อะไรที่แม่ชอบกิน ผู้ประสบภัยก็ควรจะชอบกินเหมือนกันไง มาๆๆ แม่ช่วยๆๆ สารภีอ้างไปนั่น ว่าแล้วสารภีก็ก้มลงยกของจากรถเข็น ทันใดนั้นห่อขนมขบเคี้ยวมากมาย ก็ร่วงออกมาเต็ม ฟ้ากระจ่างและเพื่อนๆ ฮากัน เย้ย..แม่ไอ้จ้างขโมยของบริจาคผู้ประสบภัย ปักเป้าแซวนำร่อง โห..แม่ ทำงี้ได้ไง อายเค้าไม่เนี่ย ฟ้ากระจ่างแซวขำๆ นังสารภี ลื้อแย่แน่ๆ..ชาตินี้ก็ไม่เต็มบาทกะเค้าอยู่แล้ว คนเขาประสบภัย เขากำลังลำบาก คนที่เบียดเบียนของคนที่กำลังทุกข์ยาก บาปหนานะเว้ย ตายไป ต้องกลายเป็นเปรต อาหึ่งใส่ทันที อ๊ายๆๆ ไม่เอาๆๆ กัวๆๆ ไม่เอาแล้ววว.. สารภีร้องลั่น พลางล้วง ควักบรรดาขนมอีกมากมาย โยนออกมาจากตัว ดูมันๆๆ..ต๊ายตาย..สารภี ไปไกลๆเลยไป ไม่ต้องมาช่วยแล้ว คนเขาบริจาคมาช่วยคนเดือดร้อนนะ นิสัยแบบนี้มันต้องบาปคูณสอง ตกนรกกระทะทองแดงแน่ๆ อาม่าเอ่ยขึ้น คนสติไม่เต็มเต็ง ไม่ตกนรกหรอก แต่คนดีๆ นี่ รับรอง โดนไฟแผดเผาไม่ได้ผุดได้เกิด ตอนจะตาย ก็ตายเพราะกินอะไรไม่ได้ ต้องหิวตาย กู๋เหลียงว่า อาจ้างๆๆ ช่วยแม่ด้วย แม่กัวๆ หิวตาย โอ๋ๆๆ แม่ไม่ต้องกลัวนะครับ อั๊วไม่ปล่อยให้แม่หิวตายหรอกน้า..มาๆๆ เดี๋ยวต้มบะหมี่ให้ ฟ้ากระจ่างปลอบสารภี หมีใหญ่เอ่ยขึ้น ระวังนะจ้าง อย่าเอาบะหมี่บริจาคล่ะ เดี๋ยวจะบาปไปทั้งแม่ทั้งลูก โอ๊ย อาจ้าง ไม่ต้องไปเอาใจอาสารภีให้มากนักหรอก วันนี้อั๊วเห็นอีกินยังไม่หยุดเลย ตั้งแต่หัวค่ำ มันไม่ได้หิวอะไรเลย มันกินเพราะไม่รู้จะทำอะไรเท่านั้นเอง นักบวชตง ทุกคนหัวเราะกัน สนุกสนาน ทันใดนั้น มีเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ฟ้ากระจ่างสะดุ้ง รีบรับ แล้วพอเห็นหน้าจอ ว่าเป็นบัญชา ก็ยิ้มแหะๆ ให้ทุกคน รีบเลี่ยงไป ทุกคนก็ทำกิจกรรมกันต่อ มองตามไปบ้าง ครับผม..นายหัว บัญชาโทร.มาจากที่บ้าน จ้าง..เป็นไงบ้าง ที่นั่นทุกคนสบายดีนะ ครับผม นายหัว แล้วเธอล่ะ ได้พักผ่อนหรือเปล่า ก็..ครับ..ได้พักครับ บัญชาหัวเราะ เหมือนว่าใจดี แล้วคิดถึงคนทางนี้บ้างรึยัง ครับ วันพฤหัส เราต้องไปยื่นซองประกวดราคางานใหม่นะ ชั้นจะให้เธอเป็นตัวแทนชั้น..ทำงานนี้ อ้าว หรือครับ เร็วจัง ทำไมไม่มีใครบอกอะไรผมเลย งานอะไรหรือครับ เดี๋ยวเธอกลับมาก็รู้เอง ไม่ต้องห่วง งานนี้เราได้ชัวร์ๆ อยู่แล้ว ทีมงานเค้าเตรียมทุกอย่างไว้ให้เธอหมดแล้ว ครับ บัญชาหันไปถามนายน้อม งั้นพรุ่งนี้กี่โมงนะ นายน้อม 9 โมงเช้า รถลิมูซีนของสนามบินจะไปรับคุณจ้างที่ศาลเจ้าครับ นายน้อมบอก ใช่..พรุ่งนี้..9โมงเช้า เธอเตรียมตัวไว้ให้พร้อมแล้วกัน รถของสนามบินจะไปรับ บินไฟลท์กี่โมง นายน้อม บัญชาหันไปถามอีก เที่ยงครับ..ถึงที่นี่บ่ายสอง นายน้อมรายงาน โอเค บินเที่ยงนะ ถึงที่นี่บ่ายสอง..นายน้อมจะไปรอรับเธอ ครับ ฟ้ากระจ่างรับคำหน้าซีด บัญชายิ้มอย่างพอใจ ส่วนนายน้อมอึดอัด ในขณะที่ฟ้ากระจ่างเครียด คืนนั้นในขณะที่เกียรติบดินทร์นอนที่โซฟา ดูทีวี กดรีโมทเปลี่ยนไปเรื่อยๆ อารมณ์ดูหงุดหงิด ระหว่างนั้นมีเสียงล้อวีลแชร์ถูกเข็นเข้ามา เกียรติบดินทร์เหลือบมาดู แล้วชะงัก รู้สึกแปลกใจ นายน้อมเข็นบัญชามา โดยมีดารากานต์ตามมาห่างๆ เกียรติบดินทร์ลุกพรวดมานั่ง มองพ่อแม่ ด้วยความแปลกใจ จะดูทีวีกันเหรอครับ โทษทีๆ งั้น..ผมสละบัลลังก์ล่ะ เกียรติบดินทร์วางรีโมท แล้วลุกขึ้น พ่อแม่จะมาคุยกับลูกนั่นแหละ น้องดิน บัญชาเอ่ยขึ้น เกียรติบดินทร์ชะงัก หันมา อ้าว..จริงเหรอครับ แปลกจัง บัญชาหันมามองหน้านายน้อมแวบหนึ่ง นายน้อมเข็นรถไปใกล้โซฟา ค้อมหัวให้ แล้วเดินเลี่ยงออกไป ดารากานต์เข้ามาควงแขนเกียรติดินทร์ กอดประคองให้ไปนั่งด้วย มานั่งด้วยกันสิลูก..เราสามคนไม่ค่อยมีเวลาได้คุยกันเลย เกียรติบดินทร์งง มองด้วยสีหน้าไม่ไว้ใจ ตัวแข็งขืน จะมาไม้ไหนกันแน่เนี่ย..ครับ น้องดินตลกจัง..ก็พ่อกับแม่..อยากคุยอะไรเกี่ยวกับอนาคตของลูกไงล่ะจ๊ะ เกียรติบดินทร์แอบกัดตามนิสัยปากร้าย น่ากลัวนะครับเนี่ย บัญชาพูดเสียงจริงจัง ไม่เล่นด้วย ที่น้องดินพูดในโต๊ะดินเนอร์วันนั้น..ทำให้พ่อคิดว่า..มันเป็นไอเดียที่ดีจริงๆ ที่ลูกจะไปเรียนเมืองนอก..พร้อมกับดวงยิหวา เกียรติบดินทร์งง ประหลาดใจกับสิ่งที่ได้ยิน อะไรนะ ไปเถอะ..น้องดิน เพื่อตัวของลูกเอง..แล้วน้องดินคงไม่ต้องเหงา ต้องเซ็งอีกแล้ว ถ้ามีคนที่น้องดินรักไปด้วย จริงไหม บัญชาว่า เราจะส่งเสียดวงยิหวาให้เรียนด้วย นายหัวกับแม่จะขอดวงยิหวาให้ลูก..เราคิดว่าจะจัดงานหมั้นให้ก่อน..ดีไหม น้องดิน นายเด่นคงเต็มใจ ที่จะยกดวงยิหวามาเป็นลูกสะใภ้ของพ่อแม่แน่ๆ เกียรติบดินทร์ใบ้กิน บัญชา กับดารากานต์ มองอย่างมั่นใจ ว่าเกียรติบดินทร์ต้องตกลง เวลาเดียวกันที่บริเวณด้านหน้าอาคารราชการประจำจังหวัดแห่งนั้น ปีเตอร์ มาดามพิณ และชิงชัย เดินเข้ามา โดยมีบอดี้การ์ดทั้ง 4 เดินตามกันมาเป็นแผง หน้าตาจริงจัง ขึงขัง ดูเท่ นายกอบต. เดินออกมารับ มาดามทักทายอย่างอารมณ์ดี ท่านนายก สวัสดีค่ะ มาดามพิณ คุณปีเตอร์..คุณชิงชัย..ดูพวกคุณเป็นทีม และเป็นครอบครัวที่มีความสุขกันจริงๆ นายกอ.บ.ต. ที่ถูกบุรีแย่งฟ้าใสไปกล่าวชม ปีเตอร์ กระแอมถาม ท่านนายกฯ..ทุกอย่างคงเรียบร้อยดีนะครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี..ไม่มีปัญหา ต้องขอบคุณท่านนายกฯด้วย ชิงชัยยิ้ม ไม่เป็นไรครับ..เรา..พี่ๆ น้องๆ กันอยู่แล้ว เสร็จงานแล้ว เราจะฉลองกันอย่างอลังการที่สุดเลยล่ะค่ะ มาดามพิณยิ้มระรื่น เชิญๆๆๆ นายกอ.บ.ต. พูดจบก็เดินนำ ทั้งหมดเดินตามเข้าไปด้านใน กลุ่มของปีเตอร์และนายกอ.บ.ต. เดินมาถึงหน้าห้อง ก็กำนันนวลยืนเตร็ดเตร่อยู่ อ่าว..กำนัน มานานแล้วเหรอ นายกฯทักทาย เพิ่งมาถึงเหมือนกัน แต่ข้างใน ได้ยินว่าคนของบริษัทอื่นๆ มาถึงกันแล้ว กำนันนวลบอก แหม..ผมว่ากลุ่มมาดามพิณ คุณปีเตอร์มาเร็วแล้วนะ นายกฯ แซว พวกบริษัทสตาร์สยาม กับบริษัทเบลเยี่ยม ฮอลแลนด์น่ะเหรอ โอ๊ย สบายมาก พวกเราเอง ดิฉันล็อบบี้ไว้เรียบร้อยแล้ว คุณปีเตอร์สบายใจได้ค่ะ มาดามพิณมั่นใจมากว่าชนะชัวร์ ดูเหมือนจะมีอีกบริษัทนะครับ กำนันนวลเอ่ยขึ้น ไม่มีแล้วครับ ทุกบริษัท เป็นพันธมิตรของเรา และเราจับมือกันแน่นเหนียวสุดๆ ชิงชัยก็มั่นใจไม่แพ้ผู้เป็นแม่ จังหวะนั้นเสียงทรายทองก็ดังแทรกขึ้นมา อย่างที่เค้าเรียกว่า..ฮั้วประมูล..น่ะเหรอคะ ทุกคนหันไปมองตามเสียง ทรายทอง อยู่ชุดทำงานที่ดูเก๋ สมาร์ท เป็นสาวใหญ่เกินวัยขึ้นมาทันที ถือกระเป๋าไอแพด ดูทะมัดทะแมง คล่องแคล่วกว่าที่เคยเห็น ชิงชัยมอง คิดทบทวน แล้วจำได้ คุณ..ลูกสาวนายบุรี น้องชายนายหัวบัญชานี่ มาดามพิณเองก็งง จริงด้วย เธอมาทำไม ทรายทองพูดน้ำเสียงเย้ยนิดๆ ดิฉันเป็นเลขา..ก็มาตามรับใช้เจ้านายสิคะ มาดามพิณข้องใจเป็นอย่างมาก นายบุรี..พ่อเธอมาทำอะไรที่นี่ อะไรนะ นายหัวบัญชากล้าทำเรื่องแบบนี้อีกแล้วเหรอ ชิงชัยรู้ทันทีว่าชักไม่ชอบมาพากล เป็นไปไม่ได้! ปีเตอร์รู้สึกตกใจ ขอโทษนะคะ ขอทางหน่อย เจ้านายดิฉันรออยู่ข้างในค่ะ ทรายทองเดินนำเข้าไปในห้อง ปีเตอร์รีบเดินตามไปอย่างรวดเร็ว นายกอ.บ.ต.ดึงรั้งแขนกำนันนวลไว้ กำนัน..แบบนี้ มันหมายความว่าไง ทางคณะกรรมการ..เค้าเห็นตรงกันว่า..ให้รับซองประกวดราคาของบริษัทนี้ด้วย เพราะเป็นบริษัทที่ทำถนนในจังหวัดเรามาเก่าแก่..มีผลงานดีมาตลอดครับ ท่านนายก กำนันนวลบอกเสียงเรียบ ทำไมผมไม่ทราบ นายกอ.บ.ต. ทุกคนเดินตามกันเข้าไป เห็นว่าภายในห้องนั้น นายเด่นกับชายร่างสูงโปร่งแกร่งกำยำ ซึ่งยืนหันหลังให้ทางประตู กำลังคุยกับคนอื่นๆอยู่ ปีเตอร์ ชิงชัย และมาดามพิณ รู้ทันทีว่าเป็นฟ้ากระจ่าง มองอย่างไม่เชื่อสายตา ทรายทองรีบเข้าไปประกบ พี่จ้างคะ..นายหัวบอกว่า ให้พี่จ้างโทหานายหัวด่วนค่ะ ฟ้ากระจ่างล้วงหยิบโทรศัพท์ พลางหันมา แล้วชะงัก เมื่อเห็นปีเตอร์มองมา หน้าซีดเผือด ตกตะลึงงงงัน ชิงชัย และมาดามพิณมองหน้ากัน แล้วหันมามองปีเตอร์อย่างสาแก่ใจ คุณปีเตอร์!! ฟ้ากระจ่างอุทาน ปีเตอร์พูดด้วยเสียงเยือกเย็น ปนเจ็บปวด ฟ้ากระจ่าง..พวกเราไม่ยักรู้..ว่าคุณก็มายื่นซองงานนี้ด้วย ผมก็ไม่... ฟ้ากระจ่างตั้งใจจะบอกว่าตนไม่รู้มาก่อน แต่ที่สุดก็รู้สึกว่าอย่าพูดดีกว่า หันไปมองหน้านายเด่น นายเด่นมองตอบ ทำหน้าเหมือนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่..คิดว่า... ฟ้ากระจ่างพยายามวางมาดรักษาบุคลิก จะเป็นปัญหานะครับ ฟ้ากระจ่างเอ่ยต่อ ชิงชัยก้าวมาประจันหน้า เสียบกะทันหันอีกแล้วนะ บริษัทคุณมันจอมเสียบจริงๆ นายหัวบัญชา..เค้าต้องการอะไรกันแน่ จะบี้พวกเราให้เละคามืองั้นเหรอ มาดามพิณฉุนมากๆ ขอโทษนะครับ..เราทำทุกอย่างถูกต้องตามกฎระเบียบนะครับ แล้วพวกเราก็อาจจะไม่ชนะคุณเหมือนคราวก่อนก็ได้ พวกคุณอย่าตีตนไปก่อนไข้สิครับ นายเด่นกล่าว ปีเตอร์มองฟ้ากระจ่าง อย่างคาดไม่ถึง ฟ้ากระจ่างมองหน้าปีเตอร์ตอบ รู้สึกเศร้า สงสารปีเตอร์ สงสารตัวเอง กลืนไม่เข้า คายไม่ออก ดวงยิหวากำลังออนไลน์เน็ต ส่ง-รับอีเมล์ของบริษัทอยู่ นายเด่นเดินหน้าขรึม ตึงเครียดเข้ามา มองหน้าลูกสาวแวบหนึ่ง แล้วไปนั่งซมเซาที่โซฟา ดวงยิหวามองพ่ออย่างวิตก รีบลุกไปหา เราประมูลแพ้..ไม่ได้งานเหรอคะ..พ่อ แต่ทำไม พวกผู้รับเหมารายย่อยส่งอีเมล์งานเข้ามาให้เพียบเลยล่ะค่ะ เราชนะสิลูก..เพราะ..นายหัวทำทุกอย่างเพื่อสิ่งนี้อยู่แล้ว นายเด่นบอก แล้วทำไม พ่อทำหน้าอย่างนั้น พ่อคิดมาตลอด..ว่านายหัว..ทำอะไรแปลกๆ แบบนั้นเพื่ออะไร แล้วมันก็จริง..แบบที่พ่อคิด อะไรแปลกๆ คะ ก็พยายาม..จัดให้เกิดเรื่องราว..ที่ดูเหมือนคุณจ้างกำลังชอบพอลูกสาวนายปีเตอร์ไง มันเกี่ยวกับ..การประมูลงานนี้ ดวงยิหวานึกตามที่พ่อพูด ใช่..ดูเหมือนฝ่ายโน้น..จะมัวแต่หลงทาง..ว่าบริษัทเราคงไม่ทำอะไร..เพราะนึกว่า..ลูกชายคนโตนายหัวมาหลงรักลูกสาวตัวเอง ก็เลยประมาท ไม่ระวัง พ่อรู้มาตลอด ตอนแรก พ่องงๆ ว่าขณะที่พ่อเตรียมงานประมูลงานทั้งหมด แต่ทำไมนายหัวถึงพยายามจะทำเหมือนจะอยากเป็นทองแผ่นเดียวกะนายปีเตอร์นัก ทำไมนายหัวทำอะไรที่มันขัดแย้งกันเองแบบนี้ ที่จริง..นายหัวไม่ได้อยากเป็นทองแผ่นเดียว..กับคุณปีเตอร์จริงๆ..เหรอคะ แต่แผนนี้ คุณจ้างก็ไม่รู้ คุณจ้างก็โดนนายหลวงหลอก..ให้มาเล่นเกมนี้เหมือนกัน เพราะอะไรล่ะคะ ดวงยิหวาสงสัยไม่เลิก อันนี้ พ่อก็ไม่เข้าใจ..อาจจะเป็นเพราะ..นายหัวเห็นว่าคุณจ้างซื่อ..หากรู้ตัวว่ากำลังเล่นละครหลอกคนอื่น..คุณจ้างจะไม่แนบเนียน แปลว่า..คุณจ้างยินดี เต็มใจ ที่จะเป็นแฟนกะเค้าจริงๆ เหรอคะ สีหน้าดวงยิหวาขณะพูดดูออกว่าเจ็บใจมาก ดวง..ดวงคิดแค่นั้นเหรอ นายเด่นติงลูกสาว ทำไมคะ ดวงควรจะคิดว่าอะไรคะ เทเรซ่าเล่นกับน้องหมาอยู่ เห็นปีเตอร์และคณะเดินเข้ามา หน้าตาซีเรียสทั้งกลุ่ม แดดดี้ กลับเร็วจัง เทเรซ่าสั่งอาหารแล้วนะคะ แคตเธอริ่งของทางโรงแรมเค้ากำลังจะมาจัดขนมจีบซาละเปาให้..แต่น้ำชา เทเรซ่าเตรียมไว้แล้ว เทเรซ่า..บริษัทเรา..แพ้ ไม่ได้งานนะลูก ปีเตอร์บอก อ้าว เทเรซ่างง ประวัติศาสตร์ซ้ำรอย..เราแพ้พวกมันอีกตามเคย มาดามพิณบอกย้ำความพ่ายแพ้ พวกไหนคะ เทเรซ่าสงสัย จะพวกไหนล่ะ เทเรซ่า ก็พวกไอ้ฟ้ากระจ่างไงล่ะ ชิงชัยเยาะ อะไรนะ ฟ้ากระจ่าง..เข้ามายื่นซองในวินาทีสุดท้าย..แล้วเสนอราคาต่ำกว่าเราแค่หลักพัน..ทำกันแบบนี้ ..คนที่เขาจริงใจต่อกันเขาไม่ทำหรอกลูก ปีเตอร์พูดด้วยน้ำเสียงแค้นเคืองใจมาก ก็บอกแต่แรกแล้ว พวกคุณไม่เชื่อเราเอง มาดามพิณว่า คุณปีเตอร์..คราวนี้..ผมขออนุญาต..ให้คนของคุณ..ที่มาจากมาเก๊านี่..มาทำงานอะไรแก้แค้นให้พวกเราสักเล็กๆน้อยๆ..คุณไม่น่าจะขัดข้องนะครับ ชิงชัยพูดเสียงกร้าว ปีเตอร์นั่งนิ่ง แววตาไม่ปฏิเสธทักท้วงหรือห้ามปราม ในขณะที่เทเรซ่าหน้าซีดเผือด เวลาต่อมาป้าบัวกำลังจัดเตรียมของว่างสำหรับทาน 4-5 ที่ นายน้อมเข็นบัญชามาแล้วเริ่มจัดกาแฟเสิร์ฟให้ ระหว่างนั้น ฟ้ากระจ่างเดินสีหน้าขรึมเคร่งเข้ามากับทรายทอง บัญชาหันไปเห็นยิ้มให้ อย่างอารมณ์ดี แน่ะ! มากันแล้ว ทรายทองหัวเราะ วิ่งอย่างร่าเริงเข้ามา นายหัวคะ..สนุกที่สุดเลยค่ะ ทรายขอบพระคุณนายหัวจริงๆ..ที่ให้โอกาสทรายไปทำงานนี้แทนยัยดวงยิหวา มากินกาแฟกันก่อนสิ มา จ้าง มานั่งนี่ ฟ้ากระจ่างหน้าซีดเผือด เดินมานั่ง นายน้อมมอง ทั้งสงสารและเห็นใจ นายหัวครับ..นายหัวทราบแต่ต้นใช่ไหมครับ..ว่าเราต้องแข่งกับ..ใคร อ้าว..ก็มีมาแข่งกัน 3-4 บริษัทไม่ใช่เหรอ..เราก็แข่งกับทุกคนนั้นแหละ แต่เราชนะ..แล้วมันจะแปลกตรงไหน แต่..ทางนั้น..เค้าไม่คิดแบบนี้นะครับ ฟ้ากระจ่างท้วงติง ไอ้พวกไม่มีน้ำใจนักกีฬา..โธ่เอ๊ย!..ทำธุรกิจมันก็แบบนี้แหละ ใครต่อรองได้ดีกว่า ก็ต้องเป็นฝ่ายชนะสิ ถ้าพวกนั้นโกรธเธอ..มันก็ไม่แฟร์ นายหัวเชื่อแบบนี้..จริงๆ หรือครับ จริงสิ ชั้นก็ทำงานนี้มาตลอดชีวิต ทำไมแล้วเธอล่ะ..คิดยังไง ผม..ไม่แน่ใจ ฟ้ากระจ่างว่า เอาน่า..หัดไว้ อีกหน่อยก็ชิน แล้วต่อไป..ขี้คร้านเธอจะเก่งกว่าชั้นซะอีก เธอเป็นเด็กฉลาด หัวไว เรียนรู้เร็ว..แล้วก็มีบุคลิกลักษณะที่ผู้คนจะเชื่อถือศรัทธาได้ไม่ยาก พี่จ้างมาดเข้มมากค่ะ เงียบขรึมเชียว ฝ่ายนั้นพูดไม่ออกกันไปเลย พอเปิดซองเสร็จ ก็รีบเดินกันออกไปไม่เหลียวหลังเลย..สมน้ำหน้า ทรายทองพูดอย่างสะใจเต็มที่ ส่วนฟ้ากระจ่างเงียบ เอาเถอะน่า จ้าง..ทำใจให้สบาย ยังไง งานนี้ฉันก็ยกให้เป็นโปรเจ็คท์ของเธอ เธอก็ต้องแสดงฝีมือให้เต็มที่..ให้สมกับที่เป็นทายาทตัวจริงของชั้นหน่อย ให้ชื่อฟ้ากระจ่างมันดังกระฉ่อนไปทั้งวงการเลย แต่ผมไม่มีความรู้เรื่องงานพวกนี้เลย กลัวอะไร เรามีมืออาชีพเพียบ..ฉันหาคนมารองมือรองเท้าเธอเรียบร้อยแล้ว..เธอแค่คอยทำทุกอย่าง..ไปตามที่ชั้นสั่งก็พอ แล้วเธอจะเห็น..ว่ามันของง่ายๆ เสียงเกียรติบดินทร์ดังขึ้นมา ก็ถ้ามันง่ายซะขนาดนั้น ทำไมนายหัวจะเสือกไสไล่ส่งผมไปซะให้พ้นล่ะครับ ทุกคนหันไป เกียรติบดินทร์เดินเข้ามา เหมือนเพิ่งกลับมาจากนอกบ้าน มันจะตลกเกินไปหรือเปล่าครับ ทีมงานทีมนี้ของนายหัว ไม่ว่านายเด่น อาบุรี ตัวจริงทั้งนั้น..กลับไปแอบอยู่ข้างหลัง แล้วพวกตัวปลอมกลับแต่งตัวไปเข้าฉากละครกันสนุกสนาน บทแบบนี้ผมก็เล่นได้ ในเมื่อนายหัวมีมืออาชีพคอยรับใช้ ดารากานต์เดินลงมา ทันได้ยินที่เกียรติบดินทร์โวยวายพอดี น้องดินครับ..ทุกอย่าง..ที่พ่อแม่เลือกให้น้องดินทำ เป็นสิ่งที่เหมาะสมกะน้องดินที่สุดแล้วนะลูก..ระหว่างที่น้องดินไปเรียนหนังสือ พี่จ้างเค้าก็จะเรียนรู้งานไป ช่วยนายหัวไป แล้วพอน้องดินจบกลับมา..ก็จะได้ช่วยกันทำงานสองพี่น้องไงลูก ดารากานต์ว่า นายหญิงครับ..พอเถอะครับ..คำหวานซ้ำซากที่ไม่จริงใจพวกนี้..ผมเบื่อที่จะฟังแล้ว นายหญิงเชียร์แต่ลูกชายคนโต ให้ท้ายแต่ลูกชายคนโต เชื่อมั่นในตัวเค้าซะเหลือเกิน ส่วนผม ที่ไม่เคยเป็นคนโปรดของนายหญิงมาแต่ไหนแต่ไร นายหญิงก็ทรี้ทเหมือนกะผมเป็นเด็กอมมือ งี่เง่า ปัญญาอ่อน เลี้ยงไม่โต ฟังนะครับ..ผมไม่ไปเมืองนอก ไม่ไปไหนทั้งนั้น เอาผู้หญิงมาล่อ ผมก็ไม่ไป ขอโทษนะ ผมไม่ขี้ประจบ ว่าง่าย สั่งให้ซ้ายหันขวาหันได้อย่างนายฟ้ากระจ่างหรอก..อย่าหวัง ว่าผมจะเชื่องอย่างมัน พูดจบเกียรติบดินทร์เดินอาดๆขึ้นบ้านไป น้องดิน.. ดารากานต์น้ำตาไหลพรากด้วยความสะเทือนใจ ไม่ใช่อย่างนั้น..ทำไมน้องดินพูดกับแม่แบบนี้ ป้าบัวรีบเข้ามาปลอบ นายหญิง..นายหญิงคะ ใจเย็นๆ ค่ะ ทุกคนอึ้ง ฟ้ากระจ่างเงียบ สีหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด ปีเตอร์เดินเข้ามา มองหา แล้วชะงัก อึ้ง เมื่อเทเรซ่านั่งร้องไห้เงียบๆ อยู่ในมุมหนึ่ง พอเทเรซ่าหันมาเห็นพ่อ ก็รีบลุกยืนเช็ดน้ำตา ปีเตอร์รีบเข้าไปกอดลูกสาว เทเรซ่า..แดดดี้ขอโทษ ไม่ใช่ความผิดของแดดดี้นะคะ ผิดสิ ทำไมจะไม่ผิด แดดดี้ผิด..ที่ดูคนไม่เป็น ดูไม่ออก แล้วก็ดันปล่อยให้คนเลว..มันมาหลอกลูกสาวของแดดดี้ ปีเตอร์แค้นเคืองใจ ไม่มีใครจะคิดได้ลงคอหรอกค่ะ ว่าคนหน้าตาท่าทางดีๆ อย่างนี้..ที่แท้..ใจร้ายที่สุด ที่จริง..แค่เรารู้ว่าเขาเป็นลูกใคร เราก็น่าจะตาสว่างตั้งแต่แรกแล้ว น่าจะคิดได้ แต่แดดดี้กลับหลงทาง..เพราะ.. หันไป แล้วเดินเข้าไปดูรูปภาพนั้น เพราะแค่..เขาดูคลับคล้ายคลับคลากับ..บรรพบุรุษคนนึงของเรา แดดดี้ไม่รู้ว่าทำไม..ทุกที ที่แดดดี้เห็นเค้า แดดดี้จะรู้สึกเหมือนกับมองเห็นตัวเองตอนหนุ่มๆ บ้าสิ้นดี! ปีเตอร์โทษตัวเอง เพราะแดดดี้เห็นว่าเทเรซ่าชอบเค้ามากกว่า แดดดี้อยากจะทำทุกอย่างให้เทเรซ่ามีความสุข..เทเรซ่าตังหาก..ที่รักเค้า ใครเตือนเท่าไหร่ก็ไม่เชื่อ..เทเรซ่ากลับทำตัวน่าเกลียด..ใส่มาดามพิณกับคุณชิงชัย..เพราะ..เพราะเทเรซ่าไปหลงเค้า หลงนายฟ้ากระจ่างจนตาบอด เทเรซ่ามันโง่ โง่ โง่ที่สุด เทเรซ่าสะอื้นฮักๆ แล้วร่วงผล็อย เป็นลมหมดสติไป ปีเตอร์รับเกือบไม่ทัน เทเรซ่าๆ ใบหน้าปีเตอร์สุดแสนเศร้า ขณะอุ้มลูกสาวไว้แนบอก ใจพ่อจะขาดรอนๆ 
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
