All Blog
มรดกรักฉบับพันล้านวอน วันที่ 2 เมษายน 2555



“วันอาทิตย์...โอเค้” อุนซองพูดอย่างร่าเริง

“โอเค....ฮ่ะ...ฮ่ะ...ไปแน่นอน...” คนชราหลายคนพยักหน้าให้

อุนซองและยูฮังเดินเข้ามาในบริษัทแห่งหนึ่ง อุนซองกระซิบบอกยูฮัง เพราะไม่คิดว่ายูฮังจะยอมก้มหัวคำนับคนอื่น และคงไม่ยอมขอร้องคนอื่นเป็นแน่ “เปิดประตูยิ้ม ทักทายสวัสดีมั้ย ที่เหลือหน้าที่ฉันเอง”

“เธอเห็นฉันซื่อบื้อรึ” ยูอังเดินเข้าไปทักทายผู้คนทันที “....สวัสดีครับ จินเซ็งฟู้ดส์ฉลองครบรอบ 30 ปี เรามีกิจกรรมการกุศลผู้สูงอายุครับ ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ติดประกาศหน้าลิฟต์ครับ”

“ฟรีสำหรับผู้สูงอายุ ไม่เลวนะ ได้เลย”

“ขอบคุณมากครับ” ยูฮังยิ้มและโค้งคำนับอย่างสวยงาม “ขอบคุณค่ะ” อุนซองก็โค้งคำนับและมองยูฮังอย่างทึ่ง

ยงนังมาที่บ้านของปั๊กเซ็งฮีก็แปลกใจที่บ้านของเซ็งฮีไม่มีของใช้ของผู้ชายเลย แม้เซ็งฮีจะบอกว่าสามีไปทำงานต่างประเทศก็ตาม ก็ควรจะมีของใช้อยู่บ้าง เซ็งฮีแก้ตัวว่าเก็บของไว้หมดเพราะกลัวฝุ่นจับ เซ็งฮีได้ทีรีบยุยงให้ยงนังหาทางไล่อุนซองออกจากบ้าน

“เอ่อนี่ เธอน่าจะรีบหาวิธีนะ เธอสองแม่ลูกจะทนอยู่แบบนี้รึ”

“ไม่ทนก็ต้องทน” ยงนังพูดอย่างถอดใจ

“เธอลำบากก็ช่างเถอะ แต่ลูกสาวเธอทำไมต้องลำบากด้วย”

“ทำไมเธอพูดแบบนี้ ทั้งที่รู้สภาพเราไปไหนไม่รอด”

“ทำไมจะไปไหนไม่รอด แต่งงานก็สิ้นเรื่อง” เซ็งฮีแนะ “ได้ยินซึงมีบอกว่า ชองยีชอบอยู่กับพ่อหนุ่มจุนเซ”

“เอ้อ...จุนเซ แต่ว่าจุนเซ เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนมาก คงต้องรอกันไปก่อน”

“รอจนกว่าเขาหลุดลอยไป เธอจะทำยังไง” เซ็งฮียุยง “เธออยากแต่งงานกับมินโซตั้งแต่ก่อนเรียนจบใช่มั้ย”

“หือ....จริงนะ วันนั้นถ้าไม่ใช่วันเกิดท่านประธาน ฉันคงไม่ได้รู้จักกับมินโซหรอก จริงมั้ย...ฮ่ะ...ฮ่ะ...นั่นเป็นรักครั้งแรกของฉัน”

“เพราะงั้น รอช้าไม่ได้นะจ๊ะ ดีไม่ดีถูกสาวแย่งไปจะเสียใจ” เซ็งฮียุต่อและแอบยิ้มที่เห็นว่ายงนังยุขึ้น

ยูฮังและอุนซองยังออกเชิญชวนให้คนมาร่วมกิจกรรมกับทางร้าน แต่ยูฮังทำท่าไม่อยากทำงานร่วมกันอุนซอง จนอุนซองสังเกตเห็น

“นายไม่ชอบทำงานร่วมกับฉันมากรึ”

“ไม่ชอบ ไม่อยากไปด้วยแล้วทำไม”

“ตกลงกันแล้วงานเป็นงาน เรื่องอื่นฉันไม่อยากสนใจหรอกนะ แล้วเมื่อวานนายเป็นอะไร หน้าบูดหน้างอใส่ฉันอีก นายบอกจะแข่งขันอย่างตรงไปตรงมา ไม่คิดเรื่องฉันแย่งสมบัติ ใช่รึเปล่าล่ะ...นายไม่ต้องมาทำเป็นวางฟอร์ม นึกรึว่าฉันจะยอมนาย” อุนซองถามตรง ๆ

“อย่าพูดดีกว่าน่ะ”

“นายอย่าลืมสิ เรากำลังทำงาน นึกรึว่าฉันชอบทำงานร่วมกับนาย”

“ไม่ชอบก็ดี ฉันเป็นศัตรูเธอ”

“นายตะหากเห็นฉันเป็นศัตรู” อุนซองพูดอย่างเหลืออด

“ฉันไม่พอใจ”

“แล้วทำไมจู่ ๆ นายไม่พอใจ”

ยูฮังนึกถึงความลับที่เขาเพิ่งรู้ว่าซึงมีและอุนซองเป็นครอบครัวเดียวกัน และซึงมียืนยันว่าอุนซองเป็นคนให้ปกปิดความลับนี้ ยูฮังมองหน้าอุนซอง “เธอมีกี่หน้ากันแน่ ตีหน้าเป็นคนดีใสซื่อ เธอมีอีกกี่หน้า หน้าไหนคือความจริง”

“หมายความว่ายังไง แกล้งทำเป็นคนดี ใสซื่ออย่างงั้นรึ นายเห็นฉันเป็นคนแบบนั้นรึ ฉันไม่ใช่คนดีหรอก ถึงได้เอาสมบัติจากคุณย่า เฮ้อ... ตอนแรกคิดว่านายงี่เง่า ฉันคิดว่านายจะดีขึ้น ฉันโง่จริง ๆ...เฮ้อ...” อุนซองบ่น ๆ ไม่เข้าใจยูฮัง




//www.dailynews.co.th



Create Date : 02 เมษายน 2555
Last Update : 2 เมษายน 2555 23:20:59 น.
Counter : 277 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

มิกัง
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]