|
|
อย่าเล่นหุ้นด้วยอารมณ์โดยเด็ดขาด โดย แมงเม่ามือใหม่
คนส่วนใหญ่เล่นหุ้นด้วยอารมณ์ และคนส่วนใหญ่เสีย
ดังนั้น เราต้องไม่เหมือนคนส่วนใหญ่ เราถึงจะไม่เสีย
๑ อารมณ์โลภ คนส่วนใหญ่ เล่นหุ้นด้วยอารมณ์โลภ พอหุ้นขึ้น ก็รีบไล่ซื้อ โดยปราศจากการยับยั้งชั่งใจว่า หุ้นที่ขึ้นมาแล้ว ย่อมมีคนพร้อมจะขายให้เสมอ และเมื่อมีคนขายมากๆ หุ้นมันก็ต้องลงอยู่เอง ไม่ว่าจะเป็นลงจริง หรือลงเพื่อปรับฐานขึ้นต่อก็ตาม โดยธรรมชาติของการเคลื่อนไหวของราคาในตลาดหุ้น ไม่มีหุ้นตัวไหน ที่ขึ้นโดยไม่ลง ขึ้นโดยไม่ปรับฐาน ธรรมชาติมันเป็นของมันเช่นนี้ เช่นเดียวกับชีวิต และทุกสรรพสิ่งในโลก การซื้อ ควรซื้อหุ้นที่อยู่ในเทรนด์ขาขึ้น โดยปราศจากความโลภ โดยไม่ไล่ราคา ซื้อเมื่อปรับฐานในเทรนด์ขาขึ้น ซื้อได้แล้วก็สบายใจ ไม่กังวล ไม่ติดดอยสั้น ไม่ติดดอยยาว
หรือ พอหุ้นลงหนัก ก็ช้อนซื้อ ด้วยหวังว่า จะขอวัดดวง หวังว่าหุ้นจะเปลี่ยนเป็นขาขึ้น จะได้กำไรเต็มเม็ดเต็มหน่วย แต่ความจริงคือ ไม่มีใครรู้ว่า จุดต่ำสุดอยู่ตรงไหน และไม่มีใครรู้ว่า หุ้นจะขึ้นไปถึงที่ไหน
การเสี่ยงซื้อที่จุดต่ำสุด เป็นการกระทำที่ทำให้เกิดความเสี่ยงมากที่สุดด้วยเช่นกัน ซึ่งคนที่จะกระทำเช่นนั้นได้ ถ้าไม่ใช่เซียน ก็ต้องเป็นคนโลภมาก
การตัดสินด้วยอารมณ์โลภ ในระยะยาว คือขาดทุนอย่างสม่ำเสมอ
๒ อารมณ์โกรธ คนส่วนใหญ่ เล่นหุ้นด้วยอารมณ์โกรธ พอหุ้นตก ขาดทุน ก็อยากแก้มือ แก้เผ็ดเร็วๆ เหวยๆ เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับตู ตกมาสิ ตกมาเลย จะช้อนซื้อให้เต็มปอด สุดท้าย ได้หุ้นก้นเหวไปเต็มปอดจริงๆ และรอเป็นเดือน เป็นปี ก็ยังไม่ยอมโผล่ออกมารับแสงตะวันใดๆ หรือรีบเปลี่ยนตัวเล่นเร็วเกินไป เพราะอยากแก้มือ ทั้งๆที่ตลาด กำลังอยู่ในเทรนด์ขาลง ยิ่งอยากแก้มือ ก็ยิ่งรีบหาโอกาสซื้อ ขายขาดทุนตัวนั้น มาซื้อแล้วขายขาดทุนตัวนี้อีก วนเวียนไปเป็นลูกโซ่ ยิ่งเจ๊งเร็วกว่าติดหุ้นด้วยซ้ำ
การชนะหุ้น ในตลาดขาลง ต้องการขันติ คือความอดทนอย่างสูง และความไม่โลภอย่างที่สุด ยิ่งใช้อารมณ์โกรธ ก็ยิ่งร้อนรน พอยิ่งร้อนรน ก็ยิ่งมั่ว ไม่ยอมเข้าใจ ธรรมชาติของชีวิต ของโลก ของมนุษย์ ของตลาดหุ้น
การตัดสินใจด้วยอารมณ์โกรธ ในระยะยาว คือ ขาดทุนอย่างสม่ำเสมอ
๓ อารมณ์หลง คนส่วนใหญ่เล่นหุ้นด้วยอารมณ์หลง
หลงทั้งตัวหุ้น-หุ้นตัวไหน เคยเล่นแล้วได้กำไร ก็จะชอบมันอยู่อย่างนั้น ตะบี้ตะบัน เล่นแต่ตัวนั้น มันอยู่เช่นนั้น ทั้งๆที่หุ้นยังอยู่ในเทรนด์ขาลง ไม่เข้าใจธรรมชาติ ของชีวิต ของสรรพสิ่ง ของตัวหุ้น ที่เกิดมา เฟื่องฟู ตั้งอยู่ เสื่อมโทรม และดับไป ในหุ้นที่อยู่ในเทรนด์ขาลง ให้ตะบี้ตะบันเล่น มันก็ยังจะคงอยู่ในเทรนด์ขาลงต่อไป หลงเช่นนี้ ทำกำไรยาก เสียโอกาสในการผันเงินไปสู่หุ้นตัวที่มีโอกาสทำกำไรได้มากกว่า
หลงทั้งตนเอง-ในตลาดขาขึ้น ให้ลิงปาเป้าก็ถูกตัว กลายเป็นเซียนใบ้หุ้นกันเป็นแถว หลงในความสามารถที่มาเพราะโอกาสฟลุ๊คๆเป็นบางสภาวะ ได้มากบ้าง น้อยบ้าง แล้วแต่โอกาส พื้นความรู้ และระบบ
ปลายปี ตอนผมหัดเล่นหุ้นใหม่ๆ แถวห้องค้าที่ผมไปบ้าง มีอาแปะคนหนึ่งชอบมาเล่าให้ผมฟังว่า วันนี้ อั๊วะเข้าสามครั้ง กำไร สองครั้ง พอค่ากับข้าวแล้ว ฮ่าๆ แกเล่นของแกอย่างนี้ ลงมาก็ซื้อทบไป ไม่นานก็หลุด ขาขึ้นได้บ่อย เล่าให้ผมฟังเรื่อย แกท่าทางดีใจ มั่นใจเต็มเปี่ยม เล่าเทคนิควิธีเล่น บอกตัวหุ้นให้ผมฟังเรื่อย
มาช่วงกลางปี เริ่มเล่าว่า วันนี้ อั๊วะเข้าสามตัว เสียทั้งสามตัว หลักหมื่นเลย chip หายหมดแล้ว ใจเริ่มเสียแล้ว ไม่เก่งแล้ว
เล่นหุ้นเพราะหลงว่าตัวเองเก่งอย่างนั้นอย่างนี้ โดยไม่มีระบบรองรับ ในระยะยาว ก็มีแต่เสีย ไม่เข้าใจ ความเป็นไปของชีวิต ของโลก ของหุ้น ธรรมชาติ ของมัน ที่มีขึ้นมีลง ไม่แน่นอน ไม่มีจุดเริ่มจุดจบ วนเวียนไปเช่นนั้นเอง
เล่นหุ้นไม่เข้าใจ จังหวะของชีวิต จังหวะของตัวหุ้น ว่ามันเป็นเรื่องของโอกาส ความน่าจะเป็นมากกว่า อะไรที่ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ มากกว่า ความเก่ง ความไม่เก่ง
เล่นหุ้นตั้งตนอยู่ในความไม่ประมาท ไม่ต้องเก่ง ไม่ต้องพิสูจน์ แต่เล่นให้ได้กำไรในระยะยาว คือจุดประสงค์ที่เราเข้ามาในตลาดหุ้นกันใช่หรือไม่
๔ อารมณ์กลัว เล่นหุ้นด้วยอารมณ์กลัว กลัวหุ้นจะลง ลงนิดหน่อยก็กลัว รีบขายขาดทุน หุ้นขึ้นนิดหน่อย ก็รีบขายทำกำไร ถือหุ้นเหมือนถือของร้อน ในแต่ละวัน หุ้นมีขึ้นมีลงเป็นธรรมชาติของมันอยู่เอง เป็นไปตามคำสั่งซื้อ-ขาย ถ้ามันอยู่นิ่งสิแปลก ข่าวมากระทบก็กลัวรีบขาย กลัวไปหมด ต้องคอยเปิดหนังสือพิมพ์เช็คทุกวัน ว่ามันมีข่าวร้ายเกี่ยวกับตัวหุ้นหรือไม่ พอเห็นแล้วว่ามี ก็ขายโดยไม่ ต้องรอการเคลื่อนไหวของราคาเพื่อ confirm การลงใดๆทั้งสิ้น
เล่นหุ้นด้วยอารมณ์กลัว มักขาดทุนกำไร ในระยะยาว คือขาดทุนเช่นกัน
ดังนั้น เราจะเล่นหุ้นอย่างไร เรายังจะเล่นหุ้นด้วยอารมณ์เหล่านี้ ต่อไปอีกหรือไม่ โลภ โกรธ หลง กลัว คือการปรุงแต่งธรรมชาติ ด้วยจิตใจของเราเองทั้งนั้น การเคลื่อนไหวของราคาหุ้น มันขึ้นและลง เป็นธรรมชาติของมันอยู่เอง เราจะอยู่จะเล่น หรือไม่ มันก็จะขึ้น และลงเช่นนั้นอยู่เอง (ไม่นับรวมกรณีที่ ปริมาณเม็ดเงินที่เราอัดเข้าไปแล้วกระเทือนตัวหุ้นนะครับ อันนั้น รายละเอียดเกินไป) มันมามีปฏิสัมพันธ์กับตัวเรา กับอารมณ์ของเรา ก็เพราะเรายินยอม รับมันเข้ามาเอง ด้วยการปรุงแต่งมันจนเกินจริง และเมื่อเรายอมให้จิตที่ได้รับการปรุงแต่งนี้ มีอำนาจเหนือเราแล้ว ก็จะเกิดการตัดสินใจ ให้กระทำการซื้อขาย ตามอารมณ์เหล่านี้ ซึ่งระยะยาวแล้วเป็นผลเสีย ทั้งต่อพอร์ตการลงทุน อารมณ์ของตนเอง ที่อยากเป็น(มีกำไร-ความสุข) ไม่อยากเป็น(ขาดทุน-ความทุกข์) ต่อฐานะทางการเงิน ต่อคนรอบข้าง เกิดความทุกข์มากมายในระยะยาว ฯลฯ
เราอยากเล่นหุ้นอย่างสนุกสนานกันหรือไม่ เล่นหุ้นด้วยจิตเบิกบาน มีสติ เข้าใจธรรมชาติ ของตนเอง ของมนุษย์ ของชีวิต ของตัวหุ้น ว่ามันเป็นเช่นนี้เอง มีเกิด มีตั้งอยู่ มีดับไป ทุกสิ่งที่ดำรงอยู่เป็นตัวเรา เป็นหุ้น เป็นการขึ้นลงของราคา เป็นกำไร เป็นขาดทุน อยู่ที่การรับรู้ของจิตของเราเองทั้งนั้น
เราควรเล่นหุ้น เพราะว่ามันสนุก เล่นอย่างมีสติ มีระบบ กำหนดแผนการทุกครั้งก่อนเทรด หุ้นขึ้นทำอย่างไร หุ้นลงทำอย่างไร ไม่ซีเรียสกับผลลัพธ์ ดำเนินไปตามแผนที่วางไว้ ไม่ซื้อขายตามอารมณ์ และในท้ายที่สุดแล้ว ต้องมีกำไร
ผมอยู่ใกล้ตลาดมาก ดูจอเกือบทุกนาที แต่ผมไม่ได้เทรดทุกวัน คนที่อยู่ใกล้ตลาดเกินไป มักมีปฏิกิริยาว่องไว แต่บางครั้ง ก็ว่องไวเกินไป บางครั้งดี บางครั้งไม่ดี(ขึ้นอยู่กับจุดสัมพัทธ์ของราคาซื้อขาย ในแต่ละช่วง )
ธรรมชาติของหุ้นมันมีขึ้นและลงเกือบทุกนาที ถ้าผมเทรดโดยใช้อารมณ์ จะเกิดการซื้อขายได้ในแทบทุกนาทีเช่นกัน ถ้าผมดึงตัวเองออกจากอารมณ์ที่เกิดขึ้นในแต่ละวันไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์โกรธ รู้งี้ รู้งี้ อารมณ์กลัวขายหมู รู้งี้ รู้งี้ อารมณ์โลภ รู้งี้ รู้งี้ ฯลฯ
ผมคงจะซื้อๆขายๆ จนเสียค่าคอมฯหมดก่อนได้กำไร
และแน่นอน ไมต้องรอระยะยาวหรอก เอาแค่ระยะสั้นๆ คง chip หายไปพร้อมกับอาแปะคนนั้นแล้วก็ได้ครับ
ขอให้โชคดี มีกำไรครับ
| Create Date : 03 ตุลาคม 2548 |
| Last Update : 3 ตุลาคม 2548 12:03:55 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 966 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 42 คน [?]
|
สวัสดีครับทุกท่าน...ผมหมากเขียวแห่งสินธร...จาก Head of Prop Trade สู่ Private Trader อิสรภาพที่รอคอย
สงวนลิขสิทธิ์ © พ.ศ.2553 โดย หมากเขียว™ ห้ามลอกเลียน ทำซ้ำ หรือคัดลอกส่วนหนึ่งส่วนใดของบทความที่เขียนโดยข้าพเจ้านอกจากจะได้รับอนุญาต
Copyright © 2010.All rights reserved. These articles and photos may not be copied, printed or reproduced in any way without prior written permission of Mhakkeaw™.
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
