จุดเริ่มต้นของหม่ามี๊กับป่าป๊า ตอนนี้น้องปุญอยู่ในท้องแม่ครบ 7 เดือนเต็มแล้ว วันที่ 10 พ.ค. ของทุกปี แม่มักจะชวนป๊าไปหาอะไรอร่อย ๆ ทานกัน เพราะมันเป็นวันที่ป๊าถามแม่ว่า "ขออนุญาตจีบได้ไหม" บอกตรง ๆ แม่งงไปหมดเลยตอนนั้น ผู้ชายที่ดูเงียบ ๆ นิ่ง ๆ และเป็นเพื่อนกับแม่มาตลอด 1 ปีเต็มจะมาพูดแบบนี้ ประโยคนี้เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่างที่เรามีในวันนี้ เรามาแอบเมาท์ป๊ากันเถอะ แม่เรียนป.โทที่เดียวกับป๊า ตอนที่ปฐมนิเทศนืด้วยกัน แม่นั่งกับป๊าจ้า ป๊าไม่พูดอะไรเลยตลอดระยะทางจากกทม.ไปจนถึงพิษณุโลกมหาลัยของเรา แล้วแม่เป็นคนพูดเยอะ คุยมากและเสียงดัง แม่ไม่รู้จะชวนป๊าคุยอะไรดีก็ชวนป๊ามองออกไปนอกหน้าต่างรถ "เธอ ๆ ๆ ดูทุ่งนานั่นสิ เขียวจังเลยเนาะ ดูสดชื่นจัง" และคำตอบที่แม่ได้จากอีตาป๊าก็คือ..... "เหรอ... เราว่ามันก็อย่างงงั้น อย่างงั้นแหละนะ " .......แป่ว แม่ไม่กล้าพูดอะไรกับป๊าอีกเลย ในห้องมีผู้ชาย 4 คน และคนนี้เป็นคนที่แม่ไม่อยากคุยด้วยมากที่สุด กลัวหน้าแตกอีก (ทั้ง ๆ ที่ครั้งแรกที่แม่เห็นป๊าแม่แอบคิดในใจว่า "มีคนที่แสนจะน่ารักแบบนี้อยู่ในโลกด้วยเหรอเนี่ยยยยโอ้แม่เจ้า!!!!") 1 ปีผ่านไป เราเรียนกันหนักมากลูก จนเทอมสุดท้าย ลุง ๆ ป้า ๆ ในชั้นเรียนของแม่ก็เริ่มแกล้งจับคู่ให้แม่กะป๊า ผู้ชายที่แม่อยากจะอยู่ห่างมากที่สุด เนื่องจากว่า น่ารักจนกลัวจะเผลอใจ ป๊าเป็นคนนิ่ง ๆ อยู่แล้ว แม่เองก็พยายามเฉย แรงเชียร์ก็ยิ่งมาก ทุกคนช่วยป๊าหมดเลย แม่โดนแกล้งอยู่คนเดียว ในชั้นเรียนมีที่นั่งว่าง ๆ มากมาย ลุง ๆ ป้า ๆ เอาของวางไว้เสียหมด เหลือแต่ที่นั่งข้าง ๆ ป๊าที่ว่างอยู่ พอแม่ไปขอนั่งกับเพื่อนคนอื่น ทุกคนก็จะบอกว่า มีคนนั่งแล้วมั่ง ของเยอะหนังสือหนาไม่อยากวางพื้นมั่ง สุดท้าย แม่ก็ต้องไปนั่งข้างป๊าแบบไม่เต็มใจ แม่จด Lecture เร็ว บางทีป๊าตามไม่ทันก็ชะโงกหน้ามาขอดู ลุงป้าตัวแสบก็ส่งเสียงแซว เป็นแบบนี้เกือบทั้งเทอมเลยลูก น้องปุญสงสาร แม่หัวเน่าคนนี้บ้างไหม อาจารย์ถามความเห็นแม่เรื่องบทเรียน เป็นภาษาฝรั่ง (ครูเป็นฝรั่งนะลูก) แม่ก็ตอบไปอย่างที่แม่คิด พอครูไปถามป๊า ป๊าเองก็คิดเหมือนแม่ ป๊าก็ตอบไป " Like Her" ลุงปอตัวแสบได้ทีเลยลูกตะโกนมาจากหลังห้อง " Yes, We know you like Her that's why we are here!!!!!!" ตอนนั้นแม่อยากจะกรี๊ดแล้วไปซัดลุงปอสัก 3-4 ทีเลยลูก แม่โดนแกล้งแบบนี้อยู่หลายครั้งหนักเข้าก็เลยบอกป๊าว่าช่วยกันบอกให้เพื่อน ๆ หยุดหน่อย แม่เป็นผู้หญิง แม่เสียหาย ป๊าพยักหน้าหงึก ๆ แต่ก็ยังคงนิ่ง วันดีคืนดี ป๊าก็โทรเข้ามือถือแม่ และบอกแม่ว่า " นี่ ไปกินสุกี้ MK มา กินอาหารทะเลเผื่อแล้วนะ (แม่ทานได้แต่ปลาอย่างเดียวลูก อย่างอื่นแพ้หมดเลย)" แม่ก็งง ถามป๊ากลับไปว่า " แล้วไงอ่ะ ทำไมเหรอ" ผู้ชายพูดน้อย วันนั้นเป็นวันแรกที่คุยกับแม่ไม่หยุด 1 ชั่วโมงเต็ม ๆ แม่วางสายไปแบบงง ๆ "มันเป็นอะไรของมันวะเนี่ย" นั่นคือสิ่งที่แม่คิด จนกระทั่งวันที่ 10 พ.ค. ก่อนที่จะสอบครั้งใหญ่เพื่อเตรียมจบแม่กับเพื่อน ๆ ก็ติวหนังสือกัน วันนั้นแม่โดนแซวหนักสุด ที่แย่คือป๊าร่วมลงกะเค้าด้วย อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องเลยลูก แม่จะย้ายไปนั่งที่อื่น ลุง ๆ ป้าๆ ก็ไม่ยอม ให้ป๊ามานั่งข้าง ๆ แม่ แม่มือไวเอากระเป๋ากั้น ป๊าก็ชะงักไป พุดให้เพื่อนฟังว่า " โห ดูสิ เอากระเป๋ามากั้นด้วย มันก็กั้นได้แค่ตัวแหละนะ ยังไงใจมันก็คงไปถึงกันมั่งล่ะ" เพื่อนโห่ฮา แม่หน้าแดงไปถึงหู โกรธป๊าก็โกรธที่ไม่ช่วยแม่ แม่หน้าบึ้งมาก หันไปบอกป๊าว่า "เลิกเล่นไดเล้ว มันไม่สนุกนะ บอกเพื่อนไปสิว่ามันไม่จริง" อีตาป๊าตัวดีหันมาบอกแม่ว่า " อะไรไม่จริง จริง ๆ เลย ในชีวิตไม่เคยคิดจะจีบใครเลยนอกจากเธอ ไม่มีอะไรเป็นเรื่องเล่นทั้งนั้น จีบจริง ลุยจริง" แม่เป็นบ้าไปเลย กลับบ้านป๊าโทรมาหาแม่ แม่ถามป๊าไปตรง ๆ ว่า "นี่ เธอคิดว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่อ่ะ" คำตอบที่ได้คือ " เราขออนุญาตจีบเธอได้ไม๊ ถามก่อนจะได้ไม่รำคาญเวลาจีบ" ช็อคโลกไปเลยลูก ผู้ชายที่อยู่ในสเป็คแม่มาตลอดมาพูดแบบนี้ "คิดดูก่อนได้ไหม ไม่เคยมีใครมาเล่นมุกนี้ ขอดูพฤติกรรมก่อนได้ไม๊ " "ได้ คิดนานแค่ไหนแต่ขอโทรมาหาทุกวันนะ โอเคมั้ย" " ได้ อยากโทร โทรมาเลย เข้าบ้านนะ มือถือเปลืองเงินเธอ" และป๊าก็โทรมาทุกวันจริง ๆ คุยกันวันละ 3-4 ชั่วโมง แม่ตกลงให้ป๊าจีบตอนเดือนมิถุนาของปีนั้น ระหว่างนั้นป๊าไม่เคยอะไรให้แม่รู้สึกแย่เลย เดือนกันยาแม่ตกลงเป็นแฟนกับป๊า เราเป็นแฟนกันอยู่ 5 ปี ตลอดระยะเวลา 5 ปี เราก็มีทะเลาะกันเยอะนะลูก แต่ก็ต้องปรับตัวเข้าหากัน วันดีคืนดีในปีถัดมาป๊าก็ขอแม่แต่งงาน สิ่งที่แม่ถามตัวเองก็คือ "พร้อมที่จะดูแลคนนี้ไปตลอดชีวิตไม๊ พร้อมที่จะให้ลูกของแม่เรียกคนคนนี้ว่า ป๊าไม๊" เมื่อได้คำตอบ แม่ก็ตกลง เราแต่งงานกันได้ 2 ปีเต็มก็มีลูกเข้ามาในชีวิตของเรา ตลอดเวลาที่น้องปุญมาอยู่กับแม่ ป๊าดูแลแม่อย่างดี และเราดีใจที่ลูกมาอยู่กับเรา แม่ไม่รู้ว่าเรื่องของครอบครัวเรามันจะออกมาเป็นแบบไหน แต่แม่ก็จะพยายามทำดีที่สุด เป็นภรรยาที่ดีของป๊า เป็นแม่ที่ดีของน้องปุญ แม่เชื่อว่าเมื่อเราทำปัจจุบันให้ดี อนาคตก็น่าจะเกิดเรื่องดี ๆ อีก 2 เดือนพบกันนะลูก รักลูกและป๊าจ้า Free TextEditor   Create Date : 12 พฤษภาคม 2553     Last Update : 12 พฤษภาคม 2553 12:30:04 น. Counter : 661 Pageviews.   8 comment Share Tweet

27 สัปดาห์ หนังท้องตึง หนังตาเริ่มหย่อน  ขึ้นสัปดาห์ที่ 27 หนังท้องเริ่มตึงและแข็งมาก ๆ แล้ว แม้ว่าจะ"โบก" โลชั่นเช้าเย็น แต่ก็เริ่มเกิดอาการกลัวท้องแตกลายงา เพิ่มช่วงกลางวันไปอีก 1 ครั้ง ตอนบ่าย ๆ หนังตาเริ่มจะปิดและง่วงจนหัวจะโขกจอคอมพ์ต้องออกเดินเอกสาร ไปแผนกนั้น แผนกนี้ เพื่อให้ร่างกายท้วม ๆ ขั้นสุดท้ายตื่น พุงใหญ่ขึ้นอย่างน่างงงวย ทานมังคุดแสนอร่อยแล้วน้ำมังคุดหยดเปื้อนชุด ปกติจะเปื้อนช่วงอก แต่สัปดาห์นี้เปื้อนพุงยื่น ๆ ซะงั้น การดิ้นของเด็กชายน้องปุญเป็น Dancer เท้าไฟมาก ๆ เนื่องจากว่าตอนนี้ที่โรงแรมมีบางส่วนปิดซ่อม เหนือเพดานที่เรานั่งทำงานอยู่มีการทุบการตอก การเจาะซีเมนต์ทุกวัน พ่อคุณก็ดิ้นกระจาย เราเอามือลูบท้องช้า ๆ พูดกับลูกว่า "ตกใจเหรอลูก ไม่มีอะไรนะ เค้าทำห้องประชุมกันอยู่ หม่ามี๊ก็หนวกหูเหมือนกัน ทนหน่อยนะลูก" ทุบทั้งวันพ่อคุณก็เตะทั้งวัน ส่วนวันไหนที่มาทำงาน เค้าจะไม่ค่อยดิ้น วันหยุดที่นอนอยู่บ้าน ดิ้นเกือบทั้งวัน ชวนแม่เล่นอะไรก็ไม่รู้ เริ่มรู้สึกแล้วว่าอัตราการดิ้นเริ่มถี่และชัดเจนขึ้น วันพุธหน้าจะครบ 7 เดือนแล้ว ถ้าเดินมาก ๆ จะเริ่มเมื่อยน่องและปวดก้น ของลูกเริ่มซื้อเข้ามาบ้านเยอะขึ้นแล้ว Central มีลดราคาของใช้เด็ก ป๊ากับม๊าคิดเลขเปรียบเทียบราคากันหัวบาน เดินหอบของเข้าบ้านแทบทุกวัน สั่งจาก Internet บ้าง เข้า TOPS บ้าง จนตอนนี้เริ่มหยุดเพราะทรัพย์เริ่มจางแล้ว อิอิ ต้องรอเดือนต่อไป อาทิตย์หน้าจะไปหาคุณหมอแล้ว เราจะได้พบกันผ่านทาง Ultrasound อีกเช่นเคย คุณหมอยังไม่ถามเรื่องUltrasound 4 มิติเลย ชอบคุณหมอคนนี้จัง ไม่เคยทำให้รู้สึกถึงแพทยพาณิชย์เลยสักครั้ง อาทิตย์หน้าพบกันนะลูก หมามี๊กะป๊สคิดถึงหนูจัง   Free TextEditor   Create Date : 08 พฤษภาคม 2553     Last Update : 8 พฤษภาคม 2553 9:44:23 น. Counter : 1252 Pageviews.   3 comment Share Tweet

24 สัปดาห์ ถูกหวย (ได้ไงเนี่ย)  ตั้งแต่เล็กจนโต แม่จะบอกเราเสมอว่า เราไม่มีดวงเรื่องหวย เรื่องล็อตโต้ และเรื่องส่งของชิงโชคนะลูก ต้องทำมาหาเลี้ยงตัวเอง อย่าไปเล่นมันเลย บอลโลกที่เค้าส่งไปชิงโชคกัน ตัดหนังสือพิมพ์จนปวดมือ เขียนจนมือหงิกเป็นสิบเป็นร้อย บ้านเราก็ได้เสื้อบอลโลกมาให้พ่อใส่เล่นแค่ตัวเดียว หวยเล่นไม่เป็นเพราะไม่เคยคิดจะเล่นกลัวโดนกินจนหมดมากกว่า จนกระทั่งท้องก็ฝันเรื่อยเปื่อย ไม่ได้เก็บมาคิดอะไรมากมาย คนท้องฝันเพ้อเจ้ออยู่แล้ว  เพื่อนที่สนิทกันก็เคยบอก คนท้องมีโชคเรื่องนี้นะคุณมึง จริง ๆ เราก็ฟังผ่าน ๆ ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ จนกระทั่งรุ่งเช้าของวันที่ 15 ที่ผ่านมา ก็ฝันว่าไปซื้อหนังสือนิยาย และฝากแม่จ่ายเงิน เดินไปทำธุระอย่างอื่น พอกลับมาบ้านก็ถามแม่ว่า "แม่จ๊ะ เมื่อกี้ออกเงินไปเท่าไหร่????" "96 ลูก 96" (พูดว่า เก้าหกด้วยนะ ไม่ใช่ เก้าสิบหก) "เก้าสิบหกบาทเหรอแม่ ทำไมถูกจังอ่ะ หยิบมาหลายเล่มเลยนะ" "ไม่ลูก เก้าหกจ้า เก้าหก" และเราก็ตื่ขึ้นมาแบบงง ๆ ยังคงได้ยินเสียงแม่ย้ำ ๆ ก้องอยู่ในหู "เก้าหก" หมายมั่นปั้นใจแล้วล่ะ ว่าจะฝากเพื่อนซื้อหวย แบบขำ ๆ ไม่ต้องมากมาย แค่เป็นการทดลอง ไม่หวัง ไม่คิดอะไรมาก เช้ามางานเยอะสุด ๆ เพราะหยุดสงกรานต์ แต่ก็ไม่ลืม โทรหาเพื่อน (ก็เพื่อนคนนี้แหละที่บอกว่าคนท้องมีดวงเรื่องพวกนี้) เรา: นิ้งโหน่ง ฝากซื้อหวยให้เราหน่อยดิ เอาเลยนี้นะ เก้าหก นิ้งโหน่ง: เป็นไรอ่ะ ร้อยวันพันปีไม่เคยเล่นหวย จะเอาบนหรือล่างล่ะ เรา: บนล่างอะไร ไม่รู้จัก เอาน่าซื้อให้เราหน่อย เอาร้อยนึงนะ นิ้งโหน่ง : เยอะเหมือนกันนะเว้ย เอางั้นเลยเหรอ เออ ๆ เดี๋ยวจัดให้ แค่ขำ ๆ เราว่าเล่นไป 20 ก่อนละกัน เพื่อนตัวดีก็ไปหาทางมาจนได้ และก็แอบซื้อตามเรานิด ๆ หน่อย ๆ พอขำ ๆ เจ้ามือก็เลยตามด้วย พี่ที่Office ก็เลยตามน้ำมาด้วยไปซื้อกะเจ้าอื่น ตกบ่ายเพื่อนตัวดีเอาแล้ว นิ้งโหน่ง: เฮ้ยยยยยย อยากบ้าตาย แกถูกหวยอ่ะ รู้ป่าว ออกล่าง เก้าหกตรง ๆ ตัวเลย สุดยอด แอบซื้อตามก็เลยได้ค่าขนมมานิดหน่อย เรา: อำแล้ว เกิดมาเคยถูกหวยซะที่ไหนล่ะ อย่าเลย ไม่เชื่อหรอก ถูกกินอ่ะดิ ฮ่า ฮ่า ฮ่า นิ้งโหน่ง : แกถูกหวยจริง ๆ นะ ออกตรงตัวเลย เดี๋ยวคิดให้นะ อืมมมม ได้ 1120 บาท เดี๋ยวเอาเงินไปให้นะ เรา: จริงอ่ะ เหรอ ถูกได้ไงวะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถูกหลักพัน ดีใจยังกะได้หลักหมื่น พอมาเจอกันตอนทานข้าว เพื่อนก็เดินมาหาพุงก่อนเลย "หลานรักของน้า น่ารักมากนะลูก มอบโชคให้แม่ และก็ยังมอบโชคให้น้าด้วย งวดหน้าเอาใหม่นะลูก เดี๋ยวน้าจะซื้อขนมให้กินเนาะ คนเก่ง" ฮาแตกกันตรงนั้นเลยค่ะ ถูกหวยไปตาม ๆ กัน ที่แย่คือ โดนนายด่าซะงั้น ไม่ใช่ห้ามเล่นนะคะ แต่... " พี่โกรธจริง ๆ นะ ทำไมไม่บอกพี่เนี่ย โดนกินไปตั้ง สองร้อย วันหลังบอกพี่มั่งนะ เขียนมาก็ได้ เจ็บใจจริง ๆ โดนกินทุกงวดเลย" หัวเราะกันลั่น Office เจ้านายงอนไปพักนึงเลย พี่ที่Office ได้มา 3ooo บาท แถมงานเข้าบอกเราด้วยว่า งวดหน้าเอาอีก เวรกรรมของข้าพเจ้ามั้ยเนี่ย เกิดงวดหน้าไม่ถูกจะทำไงอ่ะ เงินที่ได้มาเล็กน้อยเราก็จะเก็บไว้ซื้อของเตรียมไว้ให้ลูก งวดหน้าก็คงลองอีกนิด ๆ หน่อย ๆ ไม่เล่นเยอะ เป็นเรื่องสนุก ๆ ที่เกิดขึ้นกับเราได้อย่างไรก็ไม่รู้ ส่วนตัวเล็กในท้องก็ดิ้นเก่งเอาเรื่องอยู่ เช้านี้ดิ้นใหญ่แม่นอนไม่ได้ ต้องลงมาหาข้าวกิน เรากะสามีที่เคารพตกลงกันแล้ว เราจะเรียกเค้าว่า "น้องบุญ" เพราะเค้ามีบุญถึงได้มาอยู่กับครอบครัวเรา และเราก็มีบุญมากพอที่จะได้เป็นพ่อเป็นแม่เค้า และก็หวังเอาไว้ว่า "บุญ" จะรักษาเค้าให้อยู่รอดปลอดภัยจากสิ่งเลวร้ายทั้งปวง วันพรุ่งนี้ไปหาหมอ เจาะเลือดตรวจเบาหวานแล้ว สู้ ๆ ๆ ๆ ขอให้ผลออกมาเป็นปกติด้วยเถอะ ไม่อยากจะงานเข้าเลยจริง ๆ Free TextEditor   Create Date : 17 เมษายน 2553     Last Update : 17 เมษายน 2553 12:27:34 น. Counter : 618 Pageviews.   8 comment Share Tweet

22 สัปดาห์ หิวตลอดเวลา  ขึ้นสัปดาห์ที่ 22 เริ่มหิวทุก ๆ สองชั่วโมงครึ่ง ยิ่งมื้อกลางวันยิ่งทานมากกว่าเดิมเป็นสองเท่า เช่นถ้าทานราดหน้า หรือเกาเหลา ต้องทาน 2 ชามถึงจะอยู่ท้องไปจนถึงบ่าย 4 โมง ดีใจมากที่น้ำหนักไม่ได้ขยับขึ้นจนน่าตกใจ ขึ้นเพียงแค่ 3-5 ขีดเท่านั้น ผลไม้ช่วงบ่ายต้องทานถึง 2 ชนิดถึงจะอยู่ท้องไปจนถึง หกโมงเย็น การดิ้นของลูกเป็นเรื่องที่น่ายินดีทุกครั้ง ตอนนี้เราติดอ่านนิยายมาก เวลาอ่านมักจะเพลินจนทานข้าวผิดเวลา ลูกชายน้อยก็จะคอยดิ้นเตือน อารมณ์ประมาณ "แม่ แม่ กินข้าวเหอะ ผมหิวแล้วอ่ะ หาอะไรใส่ท้องโดยด่วนครับ" จากที่รู้สึกว่าลูกดิ้นเป็นจุด ๆ เช่น ท้องน้อยด้านซ้าย หรือท้องน้อยด้านขวา ก็เริ่มรู้สึกว่าปลาน้อยมาตอดไปทั่ว ๆ ท้องน้อยแล้ว คุณป๊าก็เริ่มทำหน้าที่พ่อตั้งแต่เอาไฟมาส่องพุงคุยกับลูกก่อนนอน ร้องเพลงให้ลูกฟัง (ให้ซ้อมร้องคนเดียวตั้งแต่ท้อง 3 เดือน) จนตอนนี้ 5เดือนครึ่ง พ่อคุณก็ร้องเพลงผิด ๆ ถูก ๆ "สวัสดีครับลูกชายน้อย วันนี้ป๊าจะมาร้องเพลงให้ฟังนะ ป๊าจะเริ่มแล้วนะ โอเค ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง น้องเคยเห็นช้างหรือเปล่า ช้างมันตัว อ้วน ไม่เบา จมูกกกก......." "เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยวที่รัก ช้างที่ไหนตัวอ้วนจ๊ะ บอกหน่อยซิ" "เออว่ะ อ้วนนี่มันหมูนี่หว่า (ทำเสียงเหมือนคิดได้ และเปลี่ยนน้ำเสียงทันที) เอาใหม่นะลูก ป๊าร้องให้ฟังใหม่" อาทิตย์ต่อมา ร้องพลงใหม่ให้ลูกฟังกลัวลูกเบื่อ "วันนี้ป๊าจะสอนให้รู้จักแมงมุมนะลูก แมงมุมลายตัวนั้นฉันเห็นมันซมซานเหลือทน วันหนึ่งมันเปียกฝน ไหลลงจากบนหลังคา ..... มันรีบไต่ขึ้นฟ้า หันหลังมาทำตาลุกวาว.... " "ที่รัก พระอาทิตย์ส่องแสงหายไปไหนจ๊ะ" "เออว่ะ ลืมมมม ได้ไงเนี่ย" ป๊าทำหน้าผิดหวังในตัวเองสุด ๆ แม่หัวเราะพุงกระเพื่อม เพราะกว่าจะถึงวันคลอด ไม่รู้ว่าป๊าจะร้องเพลงผิดอีกสักกี่ครั้ง เราแม่ลูกก็ได้แต่ขำในความเปิ่นของป๊า ตอนนี้เริ่มซื้อของใหญ่ ๆ เข้าบ้านแล้ว เพราะกลัวว่าจะหาข้อมูลไม่ทัน พี่ที่รู้จักันมานานโทรมาหา บอกว่าถ้ายังเดินไหว เดินเลย ดูซื้อของ อะไรลดก็ให้รีบไปดู ยังเบียดเสียดยัดเยียดแย่งกะคนอื่นไหวก็ให้ไป ดีกว่าซื้อตอนใกล้ ๆ เพาะตอนนั้นต้องแบกพุงไป เดินก็เดินไม่สะดวก เอาพุงไปเบียดเค้า จุกเอาได้ง่าย ๆ ตอนท้อง 8 เดือนจะชวนแม่สามี ไปบุกสำเพ็งดูของเด็กอ่อน หวังว่าตอนนั้นจะยังสนุกกับการเดินเหมือนตอนนี้อยู่ Free TextEditor   Create Date : 04 เมษายน 2553     Last Update : 4 เมษายน 2553 12:51:26 น. Counter : 662 Pageviews.   7 comment Share Tweet

20 สัปดาห์ - เทวดา หรือนางฟ้าน้อยกันแน่ เนื่องจากว่าเราเป็นสะใภ้คนเล็ก "รุ่นความหวังใหม่" ของพ่อแม่สามีคนจีนที่รอหลานมาอย่างน้อย 10 ปี ตอนท้องเราก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายหรอกค่ะ อยากได้ลูกสาวมาก เพราะมีความเป็นไปได้สูงจริง ๆ (วันที่ไข่ตกไม่ได้รักกันค่ะ) ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมา เราและสามีก็คิดว่า ลูกสุดรักของเราเป็นนางฟ้าน้อย คิดถึงสายตาวาดฝันจะซื้อกิฟท์ ซื้อชุดสีชมพู ทำผมทรงต่าง ๆ ให้ลูกสาวของแม่อ้วน ๆ คนหนึ่งดูสิคะ และความจริงก็ปรากฏกับเราเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เราไปถึงโรงพยาบาลเป็นคิวแรก คุณหมอให้เราเข้าพบและ Ultrasound ทันที คุณหมอ : หมอขอตรวจทั่ว ๆ ไปก่อนนะครับ (ฟังเสียงหัวใจแม่ เคาะพุงกะทิ 2-3 ที) จากนี้เรามาฟังเสียงหัวใจของลูกกันเนาะ (ดังเป็นกลองศึกอีกเช่นเคย ) อัตราการเต้นของหัวใจลูกอยู่ในเกณฑ์ปกติ เรามาดูกันเค้าตัวใหญ่แค่ไหนแล้ว และคุณหมอก็เริ่ม Ultrasound อย่างละเอียด เริ่มจากวัดความกว้างของกระโหลกศร๊ษะ "หมอกดหนักนิดนึงนะครับคุณแม่จะได้วัดขนาดที่แท้จริงได้" และก็ค่อย ๆ เลื่อนมา "นี่หัวใจ ช่องท้อง กระเพาะอาหาร แขน นิ้วมือ กระดูกสันหลัง เค้าขยับตัวตลอดเวลาเลยนะครับ ถือว่าปกติ.... นี่ขา....." เรามองจอมอร์นิเตอร์และนึกในใจ "เฮ้ยยยยยยย นั่นมันกาปู๋นี่นา กาปู๋แน่นอนเลยอ่ะ จริงเหรอ วันนี้จะได้กาปู๋กลับบ้านเหรอ" ตาไม่ได้มองข้อต่อที่เข่าและกระดูกที่เท้าของลูกเลย (ให้ป๊าดูไป) จับจ้องอยู่แต่ที่กาปู๋น้อย "บ้าน่า เป็นไปได้ไง เหนือดวง เหนือเมฆสุด ๆ" กว่าจะหาปากของตัวเองเจอถามหมอแบบไม่แน่ใจ "เอ่อ คุณหมอคะ เค้าหนีบขาอยู่หรือเปล่าคะ" คุณหมอ" ไม่หนีบครับ งอเข่าอยู่ เหมือนเรานั่งงอเข่าอยู่แบบนี้ ..... อ๋อ... หมอรู้แล้วว่าคุณจะถามอะไร งั้นเรามาดูกันชัด ๆ นะ" คุณหมอเอาเจ้าเครื่องมือไปส่องที่ใต้ก้นลูก "ชัดเจนมากนะครับ เด็กผู้ชาย นี่เป็นกาปู๋ นี่เป็นไข่ 2 อัน เด็กผู้ชายดูง่ายกว่าผู้หญิงเยอะครับ ซื้อของสีฟ้าเตรียมไว้ให้ลูกได้เลย" อิแม่หันไปมองหาป๊าแบบงง ๆ หน้าป๊าตอนนี้ช็อคโลกสุด ๆ  จากนั้น เราทั้งคู่ก็เลื่อนลอย.... คุณหมอถามเหมือนทุก ๆ ครั้งที่เข้าตรวจ " มีความผิดปกติอะไรมั้ยครับ" "ไม่ค่ะ ไม่มีเลย เหมือนไม่ได้ท้อง แค่พุงป่อง" สายตาเลื่อนลอย "ระวังเรื่องน้ำหนักด้วยนะครับ เริ่มมาแล้ว" "ค่ะ คุณหมอพยายามอยู่ทุกเดือนค่ะ" น้ำเสียงแปร่ง ๆ "แล้วเราพบกับเดือนหน้าวันที่ 18 เนาะ หมอจะเจาะเลือดตรวจเบาหวานด้วย วันนี้ฉีดยาบาดทะยักเข็มที่ 2 " "ค่ะคุณหมอ สวัสดีค่ะ" ไหว้ลาคุณหมอแบบงง ๆ ออกมาจากห้องตรวจ สามีจับแขนหันมาถามด้วยสีหน้าแสนจะงง "ผู้ชายได้ไงวะตัวเอง " เราระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันทีค่ะ "จะลูกสาวลูกชายเค้าก็ลูกเราไม่ใช่เหรอที่รัก แค่เค้าแข็งแรงก็พอ เรารักเค้าแบบไม่มีเงื่อนไขอยู่แล้ว" สามีพยักหน้าน้อย ๆ ยิ้มอย่างแสนจะภาคภูมิใจในตัวเอง กลับบ้านบอกครอบครัว พ่อแม่สามีดีใจมาก ๆ พี่น้องเค้าที่มาเช็งเม้งด้วยก็ยิ้มกันแก้มปริที่จะมีหลานชายคนแรก คนโตของบ้าน พ่อเราที่ดูเหมือนจะนิ่ง ๆ พาไปฉลองเย็นวันนั้นเลย ยินดีต้อนรับเทวดาน้อยสู่ครอบครัวของเราจ้า แม่รู้ว่าอากงกับอาม่าต้องรักลูกและตามใจลูกมากเหมือนเทวดาน้อย ๆ คนหนึ่ง แม่จะเลี้ยงลูกให้เป็นสุภาพบุรุษตัวน้อย ป๊าจะสอนลูกให้ห่างไกลจากนิยามของคำว่า "ไจแอนท์" เราจะเก็บเงินและอดออมเอาไว้ให้มาก เพื่อให้ลูกมีเงินไป "ขอสาว" ในวันข้างหน้า เรารักลูกแม้ว่าเราจะยังไม่ได้เห็นหน้าลูกชัด ๆ เลยก็ตาม อีก 4เดือนพบกันจ้า Free TextEditor   Create Date : 23 มีนาคม 2553     Last Update : 23 มีนาคม 2553 11:07:03 น. Counter : 585 Pageviews.   4 comment Share Tweet