Group Blog
ผู้ชายชื่อพ่อ
Media Sphere
สะดุดจิงโจ้
All Blogs
ลูกคือกระจกส่องพ่อแม่
ชัยชนะอันแสนภูมิใจ..ถึงพ่ายแพ้ก็ไม่เป็นไร
โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร
ไวรัลวีดีโอ เด็ก
เมื่อหนูหัดว่ายน้ำ
ทำไมหนูต้องเรียนเหมือนใคร
บทเรียนจากงานศพ
เรียนรู้เรื่องสิทธิ
ประชาธิปไตยของหนู
สวรรค์ของเด็ก
สอนลูก แพ้ ให้เป็น
อ่านออก เขียนได้แล้วครับ
บทเรียนจากจักรยาน 2 ล้อ
พลังด้านบวก
เพราะ“ทำ” หนูจึง“เข้าใจ”
ไชโย...ฟันหลอแล้วครับ
ผมแหว่งกับความคิดสร้างสรรค์
หลับเถอะ...พ่อจะกล่อม
เสี่ยงตายรายวัน
ขอเจ็บแทนลูกได้ไหม
เด็กพิเศษกับพ่อแม่แสนวิเศษ
สัมผัสแห่งรัก
กุ๊กตัวน้อย
แฟชั่นโกงเกมส์...นิสัยโกงชาติ
เรียนรู้ข้างเตาขนมครก
อยากให้ลูกเป็นอัจฉริยะหรือ
เรียนรู้ผ่าน ข่าว
ลงโทษอย่างสร้างสรรค์
จากใจ...คุณพ่อวัยทีน
ขอบคุณครับ...คุณครู
เมื่อลูกเริ่มเล่นคอมฯ
สอนลูกเป็น...ผู้ให้
เมื่อลูกเรียนภาษาที่สอง
ลูก...อย่ามักง่ายนะครับ
พาลูกตะลุยสวนสนุก
สอบแข่งขัน
สิทธิเด็ก...หนูมีด้วยหรือ
พี่รักน้องนะ
เหตุเกิดที่สนามเด็กเล่น
วันที่พ่อ...หายไป
เหตุเกิดเมื่อลูกป่วย
อนุบาลแนวไหนดี
เมื่อลูกถูกรังแก
ฟ.ฟัน...Fun Fun
เวบพ่อแม่ลูกยุค 2.0
ทัวร์ท้องไร่ ปลายนา
ตะลุยโลกการเรียนรู้
ครู...อย่าทำร้ายหนู
ปิดทีวีกันเถอะ
เมื่อก้าวพลาด
แกล้งเด็ก
สังคมศรีธนชัย
รักลูก...สุดหัวใจ
พกถุงหน่อยลูก
ร่วมด้วยช่วยลูกเรียน
ขอคุยเรื่องสื่ออีกครั้ง
สาวเอย...จะบอกให้
ศูนย์เลี้ยงเด็กในออฟฟิต
เมื่อเจ้าตัวเล็กไปโรงเรียน
The ugly parent syndrome
สนามเด็กเล่นอันตราย
อึ๊...สิครับลูก อึ๊......
ความแตกต่าง
ห้องดูดนมแม่
คุณพ่อยุคดิจิตอล
ความกลัวของคุณพ่อ
ใช่ว่าไม่รัก
เจ้าแสบน้อย
เจ้าตัวเล็กกับโจรบ้ากาม
เมืองเด็กอ้วน
สอนลูกหลานให้ทันสื่อ
วันนี้ รู้ทันสื่อหรือยัง ?
เลี้ยงลูกแบบ คิดเชิงบวก
ฝากเลี้ยงลูกหน่อย
ช่วยด้วย...หนูหลง
หนอนหนังสือ
วันนี้คุณทารุณเด็กหรือเปล่า?
Toy Library...ของเล่นเพื่อมวลชน
ชีวิตราคาถูก ?!?
แก็งค์รถเข็นเด็ก
คุณพ่อ Full Time
คุยเรื่องนมแม่
Birth Story เหตุเกิดในห้องคลอด
กองหนุนวันคลอด
Birth Plan วางแผนคลอด
ตรวจพันธุกรรมสไตล์ออสซี่
Made in Australia
เป็นพ่อแล้วครับ!
สนามเด็กเล่นอันตราย
คุณยังจดจำความสนุกระคนตื่นเต้นสมัยเด็กๆที่ได้โย้ชิงช้า ได้ลื่นไถลลงมาทางกระดานลื่น หรือได้ปีนป่ายห้อยโหนเครื่องเล่นนานาชนิดในสนามเด็กเล่นไหมครับ
สำหรับผม...ความทรงจำเหล่านี้ยังแจ่มชัดอยู่เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน
สมัยเด็กเวลาอยู่ในสนามเด็กเล่น ผมมักจิตนาการว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์ เป็นจอมยุทธ์ หรือแม้แต่เป็นนักผจญภัยแบบทอม ซอร์เยอร์ แล้วแต่ว่าช่วงนั้นผมจะคลั่งไคล้อะไรอยู่ เวลาปีนป่ายลื่นไถลเครื่องเล่นผมจะขยายจิตนาการว่ากำลังไล่ล่าสัตว์ประหลาด หรือหนีสัตว์ร้ายน่าสะพึงกลัว ฯลฯ
สนามเด็กเล่น...สำหรับผมจึงเป็นเหมือนดินแดนเทพนิยาย เป็นอาณาจักรแห่งรอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ
แม้ว่าผมจะเดินผ่านช่วงวัยเด็กไปแล้วก็ตาม แต่ทุกครั้งที่เห็นสนามเด็กเล่นไม่ว่าจะอยู่ในสวนสาธารณะหรือตามห้างสรรพสินค้า ผมมักแวะชื่นชมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเด็กๆที่สนุกสนานกับเครื่องเล่น
แต่ใครจะคิดละครับว่า สถานที่เล็กๆเปี่ยมสุขอย่างสนามเด็กเล่นจะเต็มเปี่ยมไปด้วยภัยอันตราย อย่างวันก่อนผมพาลูกชายคนโตวัยสองขวบปลายไปวิ่งเล่นที่สวนวชิรเบญจทัศ หรือที่รู้จักดีกันในชื่อสวนรถไฟ...สวนสาธารณะใหญ่ใจกลางกรุงเทพมหานคร
ระหว่างเจ้าแสบน้อยกำลังเพลิดเพลินกับการไต่สะพานไม้เพื่อขึ้นไปเล่นไม้ลื่น ผมเหลือบเห็นรูแตกขนาดใหญ่อยู่ตรงฐานของไม้ลื่น เลยรีบตะโกนห้ามลูกไม่ให้ลื่นไถลลงมา เดชะบุญที่ลูกชายจอมซนยอมหยุดชะงัก ไม่เช่นนั้นมีหวังได้แผลจากรูแตกนี้แน่นอน
เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมฉุกคิดถึงข่าวเด็กประสบอุบัติเหตุจากเครื่องเล่นในสนามเด็กเล่นว่ามันเกิดขึ้นมากมายแทบทุกวัน บางคนแค่บาดเจ็บเล็กน้อย แต่เด็กบางคนโชคร้ายบาดเจ็บสาหัส และบางคนถึงกับเสียชีวิต
ผมหยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมาพูดคุยกับลูกศิษย์ที่กำลังทำข่าวลงตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ฝึกปฏิบัติของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย พวกนักศึกษาสาขาวิชาวารสารศาสตร์ประชุมกองบรรณาธิการแล้วตกลงใจกันว่าจะลองสำรวจดูสนามเด็กเล่นในชุมชนรอบมหาวิทยาลัย โดยเริ่มที่ชุมชนเคหะดินแดง หรือที่เรามักเรียกกันติดปากว่า แฟลตดินแดง
หลังการลงสำรวจพื้นที่ ลูกศิษย์พิราบน้อยของผมรายงานว่า...
เครื่องเล่นของแฟลตดินแดงส่วนใหญ่มีสภาพเก่าทรุดโทรม เครื่องเล่นหลายอย่างชำรุดเสียหาย ไม่มีใครมาซ่อมแซม อย่างพื้นไม้สำหรับนั่งของม้ากระดก และม้าหมุนก็แตกหัก น็อตซึ่งเป็นตัวเชื่อมต่อบนคานม้ากระดกก็หลวม พร้อมที่จะหลุดออกมาได้ทุกเมื่อ ที่จับสำหรับม้ากระดกหลายอันหัก ทำให้ไม่มีที่จับสำหรับให้เด็กเกาะทรงตัว...
...โซ่คล้องชิงช้าขึ้นสนิมรอยต่อระหว่างข้อของโซ่ไม่เชื่อมติดกัน เสี่ยงต่อการขาด เครื่องเล่นจำนวนมากไม่มีการฝังฐานไว้ให้แน่นหนา ทำให้ง่ายต่อการโค่นล้มทับเด็ก โดยเฉพาะชิงช้ามีการนำหินมาวางทับฐานเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ต่อการโค่นล้ม...
...เครื่องเล่นบางส่วนในบริเวณแฟลตดินแดงถูกดัดแปลงมาใช้ผิดประเภท แทนที่จะมีไว้ให้เด็กเล่นอย่างสนุกสนาน กลับถูกดัดแปลงเป็นที่เก็บสัมภาระ พ่อค้าแม่ขายบางคนใช้เครื่องเล่นเป็นที่ผูกเปลนอน หรือกางร่มขายของแทน...
ครับ...นี่เป็นเพียงตัวอย่างของสนามเด็กเล่นในชุมชนกลางเมือง ผมเชื่อว่าสนามเด็กเล่นในชุมชนอีกหลายๆแห่งทั่วประเทศไทยคงมีสภาพไม่แตกต่างกัน
แล้วผู้ปกครองอย่างเราๆท่านๆจะช่วยเหลือลูกหลานของเราได้อย่างไรละครับ
ผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยของเด็กหลายคนฟันธงสรุปความคิดเห็นตรงกันว่า
วิธีสังเกตว่าเครื่องเล่นนั้นปลอดภัยหรือไม่นั้น ก่อนอื่นต้องดูที่ความแข็งแรงของเครื่องเล่นเป็นอันดับแรกครับ เครื่องเล่นที่ดีจะต้องไม่ชำรุดเสียหาย อุปกรณ์ทุกชิ้นต้องอยู่ในสภาพสมบูรณ์ใช้การได้ ถ้าเป็นเครื่องเล่นที่ใหญ่จะต้องฝังฐานรากของเครื่องเล่นให้มั่นคง ไม่สามารถเคลื่อนย้ายหรือไม่ให้เอนล้มลงมาทับเด็กได้
ระยะของความสูงของเครื่องเล่นในสนามเด็กเล่นไม่ควรสูงเกิน 1.20-1.80 เมตร ถ้าเครื่องเล่นที่มีความสูงเกินกว่า 50-70 เซนติเมตรจะต้องมีราวกันตกหรือผนังกันตกด้วย
พวกเครื่องเล่นที่ออกแบบให้มีลักษณะเป็นรูหรือเป็นช่องจะต้องเล็กเกินกว่าศีรษะของเด็กจะลอดเข้าไป หรือใหญ่พอที่ศีรษะเด็กไม่เข้าไปติดค้างอยู่ รวมทั้งช่องรูต่างๆต้องมีขนาดที่สามารถป้องกันนิ้วเด็กไม่ให้เข้าไปติดด้วย เพราะเด็กในวัยนี้ชอบสำรวจ จอมซนบางคนอดใจไม่ได้ที่จะแหย่นิ้วเข้าไปตามรูตามช่องต่างๆ
อุปกรณ์เคลื่อนไหวอย่างชิงช้าจะต้องทำด้วยวัสดุที่แข็ง ป้องกันการกระแทกได้ดี สีที่ทาต้องไม่หลุดลอกติดมือ รวมทั้งไม่เป็นสนิมอีกด้วย
พื้นสนามเด็กเล่นที่ดีควรปูลาดด้วยทรายหนาไม่ต่ำกว่า 20 เซนติเมตร หรืออาจทำด้วยยางสังเคราะห์ เวลาเด็กหกล้ม หรือตกลงจากเครื่องเล่นจะได้ไม่บาดเจ็บมากจนเกินไป
อันที่จริง มาตรฐานเครื่องเล่นเด็ก รวมทั้งความปลอดภัยของเด็กเหล่านี้ หน่วยงานของรัฐน่าจะมีมาตรการที่จริงจังเข้มงวด ไม่ให้เด็กไทยต้องเสี่ยงภัยรายวัน
แต่นั่นแหละครับ...จะมัวรอให้ภาครัฐเขามาดูแลแก้ไขปัญหา เราสู้ช่วยกันดูแลป้องกันอุบัติเหตุจากสนามเด็กเล่นให้กับลูกหลานเราก่อน จะง่ายกว่ากันเยอะ...เนอะ
........................................................................................................
บทความนี้ผมเขียนลง ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร Mother & Care ฉบับที่ 28เดือน เมษายน 2550
Create Date : 20 มีนาคม 2551
Last Update : 30 มีนาคม 2551 11:40:49 น.
6 comments
Counter : 796 Pageviews.
Share
Tweet
พ่อ แม่คงเป็รปราการด่านแรกให้ลูกล่ะเนอะ ถ้ารอภาครัฐก็วัวหายล้อมคอกเหมือนเดิม
โดย: viji (
viji
) วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:10:33:23 น.
อืม ลองทำเรื่องร้องเรียนไปถึงผู้ว่ากทม. ละกันครับ
โดย:
PEDestrain
วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:11:39:30 น.
สวนรถไฟ ... ผมก้อพาลูกไปเล่นไปพักผ่อน เป็นประจำ
เพราะสามารถทำกิจกรรมได้หลากหลาย
สนามเด็กเล่น เกือบทุกแห่ง มีจุดอันตราย ทั้งนั้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สิ่งที่ดูแลโดยรัฐ
แต่ไม่ได้หมายความว่า สิ่งที่ไม่ได้ดูแลโดยรัฐจะไม่อันตราย
ที่หมู่บ้านผมเอง ที่สโมสร ก้อจะมีอุปกรณ์สนามสำหรับเด็ก ทั้งกระดานโยก บันใดโค้งที่ให้เด็กปีนป่าย และ อื่นๆ
รวมทั้งเจ้าชุดไม้สวยหรูที่จะมีทั้ง บันใดเชือกให้ปีนขึ้นไป ชิงช้า เสาเหล็กให้เด็กรูดลงมาเหมือน สถานีดับเพิงในหนัง (อิอิ อิน) และ สะพานลื่น หรือ กระดานลื่น ก้อไม่ทราบ (ภาษาไทยไม่แข็งแรง หงะครับ)
ปรากฏว่า ตรงกระดานลื่นนั้น ก่อที่จะลื่นลงมาเด้กจะต้องนั่งลงก่อน ... แต่ตำแหน่งที่เด็กจะนั่งนั่นแหละครับ ตะปูที่ตอกไม้เป็นแผ่น เป็นแนวประมาณ 4-5 ตัว มันโผล่ขึ้นมาเหนือไม้ แท่สำคัญ หัวตะปู ก้อหายไปหมดแล้ว ... หายนะ แน่ๆ ก้อเลยบอกให้ลุกระวัง และแจ้งทางกรรมการหมู่บ้านให้ทราบ
แต่ดูแล้วมันน่าจะเป็นมานานแล้ว เพราะตะปูก้อขึ้นสนิมด้วย
... ช่วยๆกัน นะครับ สอดส่องดูแลแก้ไข เพื่อความปลอดภัยของเด็กๆทุกคน
โดย:
พนบ.
วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:11:42:17 น.
เห็นด้วยกับคุณ พนบ., viji, PEDestrain ที่คนเป็นพ่อแม่ต้องทั้งระวังเองและต้องเตือนกระทุ้งไปให้คนรับผิดชอบเขาแก้ไขกันด้วย
โดย:
สายน้ำกับสายเมฆ
วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:16:45:11 น.
ดีใจค่ะ ที่มีแนวร่วมเดียวกัน
โดย: viji (
viji
) วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:12:49:25 น.
เธเธตเนเนเธขเธเธญเธธเธฃเธธเธเธเธฉเน เธกเธตเนเธเธฃเธทเนเธญเธเนเธฅเนเธเธเธตเนเนเธขเนเนเธฅเธฐเธญเธฑเธเธเธฃเธฒเธขเนเธกเนเธเธเนเธเธตเนเนเธเธฅเธเธเธดเธเนเธเธ เนเธเนเธกเธตเนเธเนเธเธกเธฒเนเธฅเนเธเธเธฑเธเธญเธขเธนเนเธเธธเธเธงเธฑเธ
เนเธเธขเนเธเธฃเนเธเธฃเนเธญเธเนเธฃเธตเธขเธเธเธฒเธเธเธเธก. เนเธเธฒเธเนเธฃเธฑเธเธเธฒเธเธงเนเธฒเธเธฐเธกเธฒเนเธเนเธเธเธถเนเธเนเธซเนเธซเธกเธ
เนเธเนเธเธตเนเธเนเธฒเธเนเธ 6 เนเธเธทเธญเธเนเธฅเนเธง...เธเนเธขเธฑเธเธญเธขเธนเน..เธกเธตเนเธเนเธเนเธเนเธฃเธฑเธเธเธฒเธเนเธเนเธเธญเธขเธนเนเนเธฃเธทเนเธญเธขเน ...เธเธฐเธฃเธญเนเธซเนเธกเธตเนเธเนเธเธเธฒเธขเธเนเธญเธเธฃเธถเธขเธฑเธเนเธ..???
(เธเนเธเธเธเธฐเนเธเธฉเนเธเนเธเธญเธตเธเธซเธฅเธฐเธเธดเธงเนเธฒ เนเธชเธทเธญเธเธเธ เนเธฅเธฐ เธเธเนเธญเธ..)
โดย: เธเธฃเธฐเธเธงเธ IP: 202.28.180.48 วันที่: 28 กรกฎาคม 2551 เวลา:12:30:23 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สายน้ำกับสายเมฆ
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
?
]
Tracked by Histats.com
Friends' blogs
พ่อพเยีย
pumorg
KMS&หมาป่าสำราญ
Prachies
รำเพย
kipkipkip
ลูกสมุน
pecochan
สมันน้อย เบอร์ 14
ลักกี้
Plin, :-p
กุ้งน้ำเค็ม
ge-or-ge
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว
aey_tara
viji
พนบ.
เชษฐา
Dinner31
swin
ajarnmodabac
IcyRose
โสดในซอย
Warabimochi
digimontamer
Guzzie
ชานไม้ชายเขา
ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
กะว่าก๋า
อู๋ปังจู้
tiara
แม่สลิ่ม
iTiMiTi
AngelTomorrow
หลั่มหมั่นเหม่ง
cookiecompany
ชบาฉาย
krich_krub_pom
ต้าหมิ๋น
Webmaster - BlogGang
[Add สายน้ำกับสายเมฆ's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.