Group Blog
ผู้ชายชื่อพ่อ
Media Sphere
สะดุดจิงโจ้
All Blogs
ลูกคือกระจกส่องพ่อแม่
ชัยชนะอันแสนภูมิใจ..ถึงพ่ายแพ้ก็ไม่เป็นไร
โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร
ไวรัลวีดีโอ เด็ก
เมื่อหนูหัดว่ายน้ำ
ทำไมหนูต้องเรียนเหมือนใคร
บทเรียนจากงานศพ
เรียนรู้เรื่องสิทธิ
ประชาธิปไตยของหนู
สวรรค์ของเด็ก
สอนลูก แพ้ ให้เป็น
อ่านออก เขียนได้แล้วครับ
บทเรียนจากจักรยาน 2 ล้อ
พลังด้านบวก
เพราะ“ทำ” หนูจึง“เข้าใจ”
ไชโย...ฟันหลอแล้วครับ
ผมแหว่งกับความคิดสร้างสรรค์
หลับเถอะ...พ่อจะกล่อม
เสี่ยงตายรายวัน
ขอเจ็บแทนลูกได้ไหม
เด็กพิเศษกับพ่อแม่แสนวิเศษ
สัมผัสแห่งรัก
กุ๊กตัวน้อย
แฟชั่นโกงเกมส์...นิสัยโกงชาติ
เรียนรู้ข้างเตาขนมครก
อยากให้ลูกเป็นอัจฉริยะหรือ
เรียนรู้ผ่าน ข่าว
ลงโทษอย่างสร้างสรรค์
จากใจ...คุณพ่อวัยทีน
ขอบคุณครับ...คุณครู
เมื่อลูกเริ่มเล่นคอมฯ
สอนลูกเป็น...ผู้ให้
เมื่อลูกเรียนภาษาที่สอง
ลูก...อย่ามักง่ายนะครับ
พาลูกตะลุยสวนสนุก
สอบแข่งขัน
สิทธิเด็ก...หนูมีด้วยหรือ
พี่รักน้องนะ
เหตุเกิดที่สนามเด็กเล่น
วันที่พ่อ...หายไป
เหตุเกิดเมื่อลูกป่วย
อนุบาลแนวไหนดี
เมื่อลูกถูกรังแก
ฟ.ฟัน...Fun Fun
เวบพ่อแม่ลูกยุค 2.0
ทัวร์ท้องไร่ ปลายนา
ตะลุยโลกการเรียนรู้
ครู...อย่าทำร้ายหนู
ปิดทีวีกันเถอะ
เมื่อก้าวพลาด
แกล้งเด็ก
สังคมศรีธนชัย
รักลูก...สุดหัวใจ
พกถุงหน่อยลูก
ร่วมด้วยช่วยลูกเรียน
ขอคุยเรื่องสื่ออีกครั้ง
สาวเอย...จะบอกให้
ศูนย์เลี้ยงเด็กในออฟฟิต
เมื่อเจ้าตัวเล็กไปโรงเรียน
The ugly parent syndrome
สนามเด็กเล่นอันตราย
อึ๊...สิครับลูก อึ๊......
ความแตกต่าง
ห้องดูดนมแม่
คุณพ่อยุคดิจิตอล
ความกลัวของคุณพ่อ
ใช่ว่าไม่รัก
เจ้าแสบน้อย
เจ้าตัวเล็กกับโจรบ้ากาม
เมืองเด็กอ้วน
สอนลูกหลานให้ทันสื่อ
วันนี้ รู้ทันสื่อหรือยัง ?
เลี้ยงลูกแบบ คิดเชิงบวก
ฝากเลี้ยงลูกหน่อย
ช่วยด้วย...หนูหลง
หนอนหนังสือ
วันนี้คุณทารุณเด็กหรือเปล่า?
Toy Library...ของเล่นเพื่อมวลชน
ชีวิตราคาถูก ?!?
แก็งค์รถเข็นเด็ก
คุณพ่อ Full Time
คุยเรื่องนมแม่
Birth Story เหตุเกิดในห้องคลอด
กองหนุนวันคลอด
Birth Plan วางแผนคลอด
ตรวจพันธุกรรมสไตล์ออสซี่
Made in Australia
เป็นพ่อแล้วครับ!
จากใจ...คุณพ่อวัยทีน
ในวิชา วิเคราะห์ข่าวปัจจุบัน ผมให้นักศึกษาที่ลงเรียนวิชานี้ลองหัดวิเคราะห์ตัวเองก่อนจะวิเคราะห์อย่างอื่น ด้วยการเขียนงานมาส่งผมคนละชิ้น วิเคราะห์ว่าอะไรถึงทำให้ตัวเขาเป็นอย่างเช่นทุกวันนี้
นักศึกษาแต่ละคน เขียนวิเคราะห์ตนเองมาได้อย่างน่าสนใจ โดยเฉพาะเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ผู้ตั้งชื่อเรื่องแปลกกว่าคนอื่นๆ เขาเขียนขึ้นหัวเรื่องว่า คนเป็นพ่อ
ผมขออนุญาตคัดลอกถ้อยความบางส่วนของงานชิ้นนี้มานำเสนอนะครับ เขาเขียนว่า...
...ผมเป็นอีกคนที่ใช้ชีวิตปกติเหมือนวัยรุ่นทั่วไปจนผมอายุได้ 19 ปี แล้วผมก็ได้ทำพลาดไป
ผมรักสนุกจนไม่ได้ป้องกันอะไรเลย แต่ไม่ใช่ว่าผมจะมีอะไรกับผู้หญิงโดยไม่ป้องกันเลย เพียงแต่มีอยู่ครั้งหนึ่งซึ่งผมไม่ได้ป้องกัน
แฟนผมคบกันกับผมมานานพอสมควร เราไว้ใจกัน ในวันนั้น เราไม่ได้ป้องกัน จนผลที่ตามมาคือ แฟนของผมท้อง
สิ่งแรกที่ผมทำคือ ต้องรับผิดชอบทุกอย่างที่ทำ
ในตอนแรกผมเองคิดจะแก้ปัญหาโดยการเอาเด็กออกเหมือนกัน แต่เมื่อมาคิดกับแฟนของผมอีกที เราเป็นคนสร้างปัญหาขึ้นมา ต้องหาทางออกที่ดีกว่านี้ให้ได้
ในที่สุดผมเอาเด็กไว้ จนทุกวันนี้ลูกของผมอายุได้ 1 ขวบกว่าๆแล้ว ทำให้ผมมีความรับผิดชอบมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
ทุกวันนี้ผมต้องเรียนไปด้วย เลี้ยงลูกด้วย
ชีวิตของผมเปลี่ยนไปจากเดิมมาก สิ่งที่ผมเคยทำไม่ว่าจะเป็นเที่ยวกลางคืน ติดเพื่อน ทุกวันนี้สิ่งเหล่านั้นผมก็เบาลงไปมาก
ผมตัดหลายๆอย่างเพื่อลูกของผมได้ ผมคิดว่าที่ผมทำได้ทุกวันนี้ เพราะมีตัวอย่างที่ดีให้ผมดูนั่นคือ พ่อ แม่ของผมเอง
ท่านทั้งสองมีความรับผิดชอบต่อครอบครัวสูงมาก เพราะต้องเลี้ยงลูกถึง 5 คน ซึ่งผมเป็นคนโต ท่านทำหน้าที่เป็นเสาหลักของครอบครัวได้ดีมาก
เมื่อก่อนแม่ผมติดการพนันเหมือนกัน ส่วนพ่อก็ดื่มเหล้า สูบบุหรี่เหมือนกัน แต่เมื่อท่านมีลูกแล้ว ท่านตัดสิ่งเหล่านั้นไปจากชีวิต ไม่แตะต้องอีกเลย
สิ่งนี้อาจเป็นสิ่งที่ผมได้จากพ่อแม่ก็ได้ ผมจึงมีความรับผิดชอบมากขึ้นกว่าเดิมมาก และต้องเลี้ยงลูกของผมให้โตเป็นคนดีให้ได้...
นี่คือความในใจส่วนหนึ่งของคุณพ่อวัยเยาว์ ผู้กำลังเรียนอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย เหมือนเช่นพ่อแม่วัยละอ่อนอีกจำนวนหนึ่ง ซึ่งนับวันจะมีมากขึ้นเรื่อยๆทั้งในระดับมหาวิทยาลัย และมัธยมศึกษา
หลังจากอ่านงานชิ้นนี้ ผมมีโอกาสพูดคุยกับคุณพ่อลูกอ่อนคนนี้เป็นการส่วนตัว เด็กหนุ่มร่างผอมสูง ตัดผมแนวเกาหลีทันสมัย เปิดใจเล่าถึงการตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิตว่า...
...เมื่อเราตกลงใจเอาลูกไว้ ผมกับแฟนเดินเข้าไปกราบขอโทษพ่อแม่ของพวกเรา เล่าความจริงให้ฟัง พวกเขาร้องไห้เสียใจ แต่โชคดีมากๆที่ท่านเตือนสติไม่ให้เราคิดสั้นทำผิดพลาดซ้ำสอง พวกท่านให้กำลังใจเราในการเลี้ยงดูลูกให้เป็นคนดี...
...แฟนผมตัดสินดร๊อปพักการศึกษาไว้ ตอนแรกผมจะลาออกไปหางานทำ แต่เธอขอให้ผมเรียนจบก่อน ตอนนี้เหลืออีกแค่ 2 ปี ผมตั้งใจว่าถ้าเรียนจบหางานทำได้จะให้แฟนผมกลับมาเรียนใหม่ให้จบเหมือนกัน..
กรณีของหญิงตั้งครรภ์ในวัยเรียน ส่วนใหญ่ถ้าตัดสินใจไม่ทำแท้งก็มักจะลาออก หรือแค่หยุดพักการเรียนเป็นการชั่วคราว
เหตุผลส่วนหนึ่งนอกจากการอับอายเพื่อนฝูงแล้ว ก็เป็นเพราะสถาบันการศึกษาของไทยส่วนใหญ่ไม่เปิดโอกาสให้เด็กนักเรียน นักศึกษาอุ้มท้องโย้มาเรียนหนังสือ ในขณะที่ฝ่ายชายสามารถไปเรียนได้ตามปกติ
ตรงประเด็นนี้ กระทรวงศึกษาธิการน่าจะมีบทบาทสำคัญในการผลักดันให้เกิดการแก้ปัญหาอย่างรอบด้าน เพราะในหลายๆประเทศเขามีมาตรการช่วยเหลือพ่อแม่วัยเยาว์กลุ่มนี้ แต่ของไทยการบริหารจัดการ ให้ความรู้ ให้ความช่วยเหลือของภาครัฐ และองค์กรพัฒนาเอกชนยังมีอยู่น้อย
ถ้าจะอ้างว่า หากให้ความช่วยเหลือเท่ากับเป็นการส่งเสริมให้เด็กวัยรุ่นตั้งครรภ์ก่อนวัยอันควร ผมคิดว่าเป็นมุมมองคับแคบไปหน่อย
ด้านหนึ่งเราควรส่งเสริมให้ความรู้เรื่องเพศศึกษา แนะนำเกี่ยวกับการคุมกำเนิดแก่เด็กวัยรุ่น พร้อมทั้งให้พวกเขาตระหนักถึงผลที่อาจเกิดขึ้นจากการพลั้งเผลอ ในหลายประเทศถึงกับมีตุ๊กตาเด็กอ่อนตั้งโปรแกรมอัตโนมัติ ให้ร้องไห้เลียนแบบพฤติกรรมของทารกสำหรับฝึกเด็กวัยรุ่นให้รับรู้ถึงผลของความรักสนุก
ในอีกด้านหนึ่งก็ควรมีองค์กรภาครัฐ หรือเอกชนมาช่วยแนะนำ ให้ความรู้ในการดูแลครรภ์ ตลอดจนถึงการคลอดแก่พ่อแม่วัยทีน เพื่อให้สมาชิกใหม่ในสังคมเกิดมาอย่างมีคุณภาพ
หลังคลอดก็เช่นเดียวกันนะครับ น่าจะให้ความรู้ สอนคุณพ่อคุณแม่วัยจ๊าบในการเลี้ยงดูทารกน้อย หรือมีนักจิตวิทยามาช่วยให้คำปรึกษาด้วย เพราะถ้าปล่อยให้เด็กวัยรุ่นสวมบทพ่อแม่เลี้ยงดูลูกตามลำพัง เชื่อว่าพ่อแม่บางคนอาจไม่สามารถควบคุมความเครียดในการเลี้ยงดูเด็ก
สำหรับด้านพ่อแม่ หรือครอบครัวของเด็กหนุ่มสาว ถ้ารับรู้ว่าลูกหลานของตนเองตั้งครรภ์ หรือแฟนของเขาตั้งครรภ์ควรรีบตั้งสติ อย่ามัวตีโพยตีพายดุ ด่า ว่ากล่าวเพียงอย่างเดียว เพราะนั่นทำกับผลักให้เด็กตัดสินใจผิดพลาดได้ง่าย ควรหันหน้ามาพูดคุยกับลูกวัยรุ่นช่วยกันแก้ปัญหา ร่วมประคับประคองครอบครัวใหม่
ครอบครัวน้อยๆของคุณพ่อ คุณแม่วัยทีนจะมีคุณภาพต้องอาศัยความร่วมมือของทุกภาคส่วนในสังคมมาช่วยกันครับ
.......................................................................................................................................................................
บทความนี้ผมเขียนลง ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร Mother & Care ฉบับที่ 60 เดือน ธันวาคม 2552
Create Date : 05 ธันวาคม 2552
Last Update : 5 ธันวาคม 2552 14:24:11 น.
8 comments
Counter : 874 Pageviews.
Share
Tweet
รู้สึกดี นะครับพี่ชาย ที่ได้อ่านเอนทริทรี่นี้
อย่างน้อย ก็เตือนใจคนที่ทำผิดแล้วไม่ให้พลาด ซ้ำสอง
ขอให้พี่และครอบครัวมีความสุข กับการใช้ชีวิตนะครับ
โดย:
เคียงตะวัน
วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:15:08:04 น.
น่านับถือการตัดสินใจของพวกเค้าจังค่ะ
โดย: เจ้าดอกแก้ว (
tanH2O
) วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:16:09:03 น.
เราก้อเปนคนหนึ่งคะ
ที่ตัดสิ้นใจแบบนั้นนะ
ทุกปัญหามีทางออกคะ
โดย: mommyteen IP: 180.180.77.81 วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:20:07:02 น.
ที่นี่ ... เปิดโอกาสให้เท่าเทียมกันค่ะ จะท้องหรือไม่ท้อง
แถมระหว่างที่เข้าเรียน ทางมหาวิทยาลัยเค้ายังมีบริการเลี้ยงลูกให้ชั่วคราวอีกด้วย
โดย:
June4
วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:22:15:39 น.
คิดถึงเพื่อนชายหลายคนในห้องคะ....ลูกคนละคนสองคน
โดย:
ต้าหมิ๋น
วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:22:23:22 น.
เขาเป็นผู้ชายที่ดีมากคนหนึ่ง
รับผิดชอบ
เเละมีคุณธรรม
โดย:
ยังไงก็น้อง
วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:23:13:05 น.
อ่านแล้วรู้สึกดีจังค่ะ วัยทีนก็ทำสิ่งดีๆๆได้ พลาดแล้วแก้ไขเจ๋งค่ะนับถือ
โดย:
red color
วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:8:53:58 น.
เค้าเป็นผู้ชายที่น่านับถือมากๆคะ
โดย: look IP: 192.168.191.254, 180.183.64.116 วันที่: 21 มกราคม 2553 เวลา:6:08:59 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สายน้ำกับสายเมฆ
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
?
]
Tracked by Histats.com
Friends' blogs
พ่อพเยีย
pumorg
KMS&หมาป่าสำราญ
Prachies
รำเพย
kipkipkip
ลูกสมุน
pecochan
สมันน้อย เบอร์ 14
ลักกี้
Plin, :-p
กุ้งน้ำเค็ม
ge-or-ge
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว
aey_tara
viji
พนบ.
เชษฐา
Dinner31
swin
ajarnmodabac
IcyRose
โสดในซอย
Warabimochi
digimontamer
Guzzie
ชานไม้ชายเขา
ทุกคนไม่ได้รู้ทุกสิ่ง
กะว่าก๋า
อู๋ปังจู้
tiara
แม่สลิ่ม
iTiMiTi
AngelTomorrow
หลั่มหมั่นเหม่ง
cookiecompany
ชบาฉาย
krich_krub_pom
ต้าหมิ๋น
Webmaster - BlogGang
[Add สายน้ำกับสายเมฆ's blog to your web]
Links
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อย่างน้อย ก็เตือนใจคนที่ทำผิดแล้วไม่ให้พลาด ซ้ำสอง
ขอให้พี่และครอบครัวมีความสุข กับการใช้ชีวิตนะครับ