|
|
ไชโย...ฟันหลอแล้วครับ
ทันทีที่เห็นพ่อแม่มารับกลับบ้านหลังเลิกเรียน เจ้าทโมนน้อยวัยหกขวบปลายวิ่งปี่เข้ามาหา พลางพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนว่า “วันนี้ปวดฟันมากเลยครับ” “อืม...แล้วลูกร้องไห้หรือเปล่าครับ” ผมอดถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ เจ้าหนูส่ายหัวไปมา อวดโอ่ต่อว่า “ปวดแค่นี้ทนได้ครับป๊า จิ๊บๆเอง คุณครูเอาน้ำแข็งมาให้อมด้วย มันเลยชาๆไม่ปวดมาก”
“ไหนลองอ้าปากให้ป๊าดูหน่อยสิ” ปากเล็กๆของเจ้าหนูเปิดกว้างโชว์ฟันซี่น้อยๆสีขาวสะอาดเรียงเป็นแถว
“ปวดตรงไหนครับลูก” เด็กชายรีบชี้ตรงฟันหน้า ด้านล่าง ซึ่งบวมเบ่งแดงจัดเห็นได้ชัด ด้วยฟันแท้กำลังดันแทงยอดมาแทนที่ ส่งผลให้ฟันน้ำนมซี่เล็กๆเริ่มขยับโยกไปมา
เมื่อผมอธิบายให้เจ้าแสบวัยประถมฟังว่า คนเราโดยธรรมชาติจะมีฟันอยู่แค่ 2 ชุด คือฟันน้ำนมกับฟันแท้ พอเด็กๆเติบใหญ่ขึ้น ฟันแท้จะขึ้นมาแทนฟันน้ำนม
“ลูกต้องคอยหมั่นแปรงฟัน ดูแลฟันชุดใหม่ให้ดีๆนะครับ เพราะถ้าฟันน้ำนมหลุด ลูกยังมีฟันแท้มาทดแทนได้ แต่ถ้าฟันแท้หลุด คราวนี้ไม่มีฟันชุดใหม่มาแทนแล้วนะครับ” พอผมพูดจบประโยค เจ้าแสบหันไปซุบซิบกับน้องชายแล้วหัวเราะกันร่วน บอกว่า
“...ไม่มีฟันชุดใหม่ได้ไง ยังมีฟันปลอมอีก แบบของอากง(ปู่)ไงครับ” เหอะ เหอะ
หลังจากวันนั้น ลูกชายแสนแสบของผมมักโยกฟันน้ำนมซี่หน้าอยู่ตลอดเวลา ด้วยหวังให้มันหลุด เพราะอยากเห็นฟันแท้ซี่แรกของตนเอง
ทุกวันเขาคอยถามเกี่ยวกับฟันทำนองว่า “ฟันแท้ของผมขึ้นมาหรือยังครับ” “ทำไมฟันไม่หลุดซักที ของเพื่อนๆฟันหลุดกันแล้ว” “ฟันหลุดเจ็บไหม เลือดออกเยอะไหม ของเจเจ ฟันหลุดเลือดพุ่งเลย” “แล้วถ้าฟันหลุดตอนนอนมันจะหลุดลงท้องไหมครับ” “แล้วถ้าหลุดตอนกินข้าวละ” ฯลฯ
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...ในตอนเย็น ขณะสองหนุ่มน้อยวิ่งเล่นอยู่รอบบ้าน เจ้าแสบผู้พี่วิ่งหน้าตาตื่นขึ้นมาหาผมบนห้องทำงาน “หลุดแล้วครับป๊า หลุดแล้ว” “อะไรหลุด” ผมงุนงง “ฟันสายน้ำหลุดแล้ว” เขาพูดพลางหยิบฟันซี่เล็กยัดใส่มือผม
เมื่อให้ลูกอ้าปาก ผมเห็นช่องโหว่ปรากฏชัดอยู่กลางแถวฟันขาวด้านล่าง มีเลือดซึมเล็กน้อยตรงรูรากฟ้น ขณะเดียวกันตุ่มบวมแดงก็เริ่มเห็นรอยฟันแท้สีขาวๆกำลังแทรกผ่านเหงือกสีชมพูออกมาชมโลกกว้าง
หญิงสาวคู่ชีวิตผมเมื่อทราบเรื่องราว เธอรีบเก็บฟันน้ำนมซี่แรกที่หลุดจากปากของลูกชายไปล้างทำความสะอาด เช็ดแห้งเก็บใส่ซองบรรจุพร้อมโน๊ตเล็กๆ ระบุวันเวลา จากนั้นถึงนำซองใส่ฟันน้ำนมไปเก็บไว้ในกล่องส่วนตัวของลูก รวมกับซากสายสะดือที่หลุดออกมาเมื่อเขาแรกเกิด
นี่ถ้าเป็นผมสมัยเด็กฟันน้ำนมหลุดเช่นนี้คงมีกิจกรรมเล่นซนโยนฟันซี่นั้นไปบนหลังคาบ้าน ด้วยความเชื่อว่า “ฟันบนปาลงล่าง ฟันล่างโยนขึ้นบน”
ครับ...เมื่อเห็นฟันน้ำนมลูกหลุดเองอย่างง่ายดาย ไม่เจ็บปวด มีแค่เลือดซึมออกมาเล็กน้อย ทำให้ผมย้อนนึกถึงตนเองสมัยเด็กๆก็ชอบถอนฟันน้ำนมด้วยตัวเอง
วิธีถอนฟันน้ำนมของผมติดจะโหดๆอยู่สักหน่อย เริ่มจากยืนส่องมองฟันตัวเองอยู่หน้ากระจก เหมือนเพชฌฆาตมองเหยื่อผู้ไร้ทางต่อสู้ จากนั้นใช้การโยกคลอนฟันเจ้าปัญหาของตัวเองไปมา แล้วดึงกระชากออกทันที ถ้าไม่ยอมออก บางทีก็ใช้ส้อน ใช้ซ่อมช่วยงัดฟันน้ำนมขึ้น แน่นอนครับว่า...หลายครั้งที่ใช้วิธีนี้เลือดโชกกลบปาก ต้องหาสำลีอุดห้ามเลือดแทบไม่ทัน
อืม...ส่วนใครว่าวิธีถอนฟันน้ำนมของผมโหดแล้ว ต้องดูวิธีถอนฟันของเพื่อนร่วมงานผม เธอโหดกว่าเยอะครับ เพราะพลันที่ลูกสาวบอกเธอว่าฟันน้ำนมเริ่มโยกคลอนใกล้หลุด เธอใช้ด้ายผูกมัดฟันน้ำนมซี่นั้นของลูก แล้วโยงด้ายไปผูกตรงกลอนประตู เมื่อนับ 1 2 3 เธอถีบประตูปิดดังปัง พร้อมๆกับกระชากฟันซี่น้อยของลูกสาวหลุดกระเด็นตามไปด้วย
ผมถามเธอว่า “อ้าว...ถอนฟันแบบนี้ลูกไม่เจ็บหรือ” สาวห้าวตอบอย่างมั่นใจว่า “ไม่เจ็บ เพราะลูกตกใจเสียงถีบปิดประตู จนลืมว่าฟันหลุดไปด้วย”
“ถ้าไม่รีบถอนฟันน้ำนมซี่เก่าออกมา ฟันแท้ซี่ใหม่จะขึ้นมาได้อย่างไร” เธอกล่าวทิ้งท้ายอย่างน่าคิด
.......................................................................................................................................................................
บทความนี้ผมเขียนลง ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร Mother & Care ฉบับที่ 73 เดือน มกราคม 2554
| Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2554 |
| Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2554 22:33:40 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 905 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [