Bloggang.com : weblog for you and your gang
แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
ห้องลูก
ห้องแม่
ห้องลับ
พัก...ฟัง...เพลง (หากฟังไม่ได้ กรุณา refresh หลายๆครั้งค่ะ)
เปิดกล่อง - หนังสือ (คุณให้-เราให้)
มองชีวิต-ผ่านเลนส์ (รักคุณจัง)
ตะลอนไปในโลกกว้าง
All blogs
. . . . . . กลับ มา ใหม่ พร้อม หัวใจ ที่ แกร่ง กว่า เดิม . . . . . .
. . . . . แล้ว เรา คง ได้ พบ กัน . . . . .
. . . . . เรื่อง เศร้า . . . . .
ชีวิต ที่ ยัง ต้อง เรียนรู้
P.S. I Love You
ส ว น ลุ ม
ดึงไว้ หรือ ปล่อย ไป
ร ว ย
ร้อนรุ่ม
ดรีมทีม หนังอ่อน ที่ไม่ ปัญญาอ่อน
งาน เลี้ยง
เวลา ยัง ไม่ ช่วย อะไร
ใคร บาง คน
ก อ ด
เมื่อ ครั้ง วัย เยาว์
เขียนถึงคนบนฟ้า
ลมหายใจสุดท้าย
Desperate Housewives
อา ทิ ต ย์ ที่ ส อ ง ข อง ปี ใ ห ม่
แ ส ง ห นึ่ ง คื อ รุ้ ง งา ม
วั น เ กิ ด ? ? ?
โรงพยาบาล
Life is a Journey
เข้าเมืองและยอมรับ
เ บื่ อ
ก่อร่างสร้างฝัน
หลายเรื่อง
Phenomenon = ขอเป็นเพียงคนเดินดิน
เดือนสุดท้ายของปี
หนึ่งความฝัน
The Joy Luck Club
ลองเปลี่ยน
Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อ
ผ่ามะเร็งสมอง รอบ สอง
Our Song
Memories Of Matsuko
เปลี่ยน
Be With Me
คนที่ใช่
ความสุข ความทรงจำ ไม่มีที่สิ้นสุด
ชาร์ต แบต ฯ
หนึ่งวันทำงาน
โอ๊ย โอ๊ย...กาเป๋าแฟ้บ
คนใจบุญให้บัตรบัลลังค์เมฆมา
ขับรถ
ไม่รับค่ะ
เลือกเจ็บ
เพราะรัก
เพื่อน
ความกลัวกับความตาย (มะเร็งสมอง)
โย โย่ โยคะ
3 เดือน กับมะเร็งสมอง ภาค 3
3 เดือนกับมะเร็งสมอง ภาค 2
ฟามลับ
... พลาดโอกาส ...
วันแรกที่เราได้เจอกัน
ช่วยกันขำนิ๊ดดดดนึง
.............. รัก... อีกครั้ง .............
หนีเที่ยว
3 เดือน กับ มะเร็ง สมอง
ไม่ได้ตั้งใจ
แม่ 2 รุ่น ลูก 2 วัย
พลาด
อีกวันที่รู้สึกดี
ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ตัวเอง
อีกมุมของความรัก
ระยะห่าง
มันอยู่ตรงนี้
1 เดือนกันมะเร็งสมอง ภาค 2
อิฐก้อนหนึ่ง
เรื่องรัก...ธรรมดา
1 เดือนกับมะเร็งสมอง
ไม่มีทางออกสำหรับความรัก
FACT = ความจริง
ประหยัด
ชีวิต
ไม่.คาด.คิด
-*- Japan Food -*-
* - * Final In Japan * - *
. . . Japan Part III . . .
* * * Japan Part II * * *
=> I Love You . . . Japan <=
... คิดถึง ...
. . . คุณค่า . . .
- - - เพื่ออะไร - - -
^ + ^ กรรมดี ^ + ^
+ - + - + กิ๊ก + - + -
+ + + เรียนถ่ายภาพ + + +
( ( ( ( ( อดทน มันต้องถึงเมื่อไหร่ ) ) ) ) )
~ ~ ~ ช่วงเวลาที่หายไป ~ ~ ~
# # # ..... เหนื่อย ...... # # #
@ - - - @ สุข และ เศร้า @ - - - @
. . . >>> สี่ทางฝัน + นางมารสวมปราด้า <<< . . .
-*-... ปีชง + ไม่สบาย ... -*-
@-@ หากมีเวลาไปเที่ยวอัมพวากันเถอะ @-@
มันต้องเป็นอะไรสักอย่างหรือป่าว
ชีวิต...วุ่นวาย
ZZZ ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง..จบซะที(ใครท้อแท้หรืออยากเป็นเจ้าของกิจการเชิญอ่านค่ะ)ZZZ
Z Z Z ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง 3 (ใครท้อแท้เรื่องงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ) ZZZ
Z Z Z ... ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง (2) ..(ใครท้อแท้เรื่องงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ)
Z Z Z ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง Z Z Z (ใครท้อแท้เรื่องการงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ)
>_< ... ขัดแย้งอย่างสร้างสรรค์ ... >_<
>>>> ฝันของเธอ...หาให้เจอ...ฉันเอาใจช่วย <<<
= = =< ย้ายมาอยู่...ตึกแถว (อีกแล้ว)... >= = =
จากตึกแถว สู่บ้านเดี่ยว
-----> บ้าน <-----
*-* ัวันเกิด + + + จัดการชีวิต *-*
>>> เรื่องเล่าจาก...Club Friday <<<
>_< เรื่องที่ไม่อยากได้ยิน >_<
...ปล่อยวาง...
วันเสาร์ วันเบา ๆ
Memories Of Matsuko
เคยได้อ่านเรื่องย่อของหนังเรื่องนี้มาบ้าง
คิดว่าคงดูได้สนุกดี เป็นหนังแนวที่ชอบ
ชีวิต รัก รันทด น้ำเน่า เคล้าน้ำตา ให้ความหวัง สร้างกำลังใจ
ดูจบ ทนดูจนจบ ก่อนน้ำ(ตา) จะท่วมบ้าน
คนเขียนบท ผู้กำกับ นักแสดง ช่างทำกันด้ายยยยยยยยยยยยย
ต้องเอาใจช่วยนางเอกว่าเมื่อไหร่กันที่เทอจะสมหวังสักที
เหมือนจุดไม้ขีดไฟท่ามกลางฝน
เหมือนหลงอยู่ในป่าเดินวนไปเวียนมา
แต่ยังหาทางออกไม่เจอสักที
สำหรับหนังเรื่องนี้ ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย
รู้แค่ว่าตรูต้องร้องไห้แหงๆ ซึ่งก็ใช่
ดูจบรู้สึกอยากเขียนอะไรสักอย่างเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้เก็บไว้
หนังดูง่ายมั่กๆ ไม่ต้องมานั่งคิด มาตีความว่าทำแบบนี้หมายถึงอะไร
ใส่เสื้อสีนี้ ทำภาพโทนนี้ หรือสัญลักษณ์แบบนี้ แปลว่าไง
เพลงประกอบ ,มิวสิคเล็กๆ และภาพกราฟฟิคที่แทรกเข้ามา
ชวนให้หนังสนุกมากยิ่งขึ้น
ดูแล้วคิดชื่อเรื่องเป็นภาษาไทยได้ว่า
ขอความรักบ้างได้ไหม
นางเอกเธอขอเพียงแค่นี้จริงๆ
แต่เธอก็ไม่เคยได้รับมันอย่างถาวร
ถึงแม้จะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ความรักมา
แต่ทุกคนก็ทำเหมือนว่าเธอไม่เคยมีตัวตน
ไม่มีความรู้สึก ไม่จำเป็นต้องรับรู้
หากเพียงแค่เธออดทนกับครอบครัว
เหมือนอย่างที่เธออดทนกับคนที่เธอรัก
ชีวิตเธอก็คงไม่เป็นแบบนี้
และหากพ่อเธอใส่ใจความรู้สึก
และแสดงความรักกับเธออย่างเปิดเผยสักนิด
ชีวิตเธอคงไม่ต้องจบลงที่ความเดียวดาย
และเฝ้าพูดกับตัวเองว่า
ขอโทษที่ฉันเกิดมา
โดยที่ไม่รู้เลยว่าเธอคือ
พระเจ้าของใครบางคน
คงเป็นหนังอีกหนึ่งเรื่องสำหรับเรา
ที่เมื่อดูจบแล้วอยากดูอีกครั้ง และอีกครั้ง
ข้อดีของการดูหนังชีวิต
หนึ่ง จะได้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนฉลาด
ช้านไม่มีทางทำอะไรโง่ๆ อย่างเธอเป็นแน่
สอง จะได้รู้สึกว่าชีวิตตัวเองไม่ได้เลวร้ายเลยสักนิด
ยังมีความสุขมากกว่าความทุกข์เสียอีก
ดูอย่างในหนังสิ คนอารายส์ทุกข์แล้วทุกข์อีก
สาม จะได้รู้สึกว่ายังเป็นคนอ่อนไหวบ้าง
บางทีเวลาร้องไห้มากๆ พอร้องเสร็จมันเหมือนต่อมกำลังใจเริ่มทำงาน
มองไปข้างหน้า เอาฟ่ะ วันนี้ต้องดีกว่า เมื่อวาน
สี่ จะรู้สึกเข้าใจชีวิตมากขึ้น เพราะเราอาจไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในมุมมืดของสังคม
แต่เราสามารถเรียนรู้และเข้าใจชีวิต ผ่านตัวละครเหล่านั้นได้ภายในเวลา 2 ชั่วโมง
Create Date : 30 ตุลาคม 2550
Last Update : 31 ตุลาคม 2550 23:49:59 น.
Counter : 306 Pageviews.
4 comment
Share
Tweet
เปลี่ยน
หลังจากนั่งคิด นอนคิด ตีลังกาคิดแล้ว
สภาวะช่วงนี้มีความจำเป็นต้องใช้รถไปไหนมาไหนค่อนข้างมาก
แถมเกียร์กระปุกก็ขับไม่เป็นเสียด้วย
เอาไงดี บอกเฮียไปฝึกขับดีไหม
เฮียบอกป่านนี้คงไม่ทันการณ์เสียแล้วหล่ะ
เลยคิดกันว่าจะเปลี่ยนรถดีไหม
ดูกันไปดูกันมาตกลงใจเสร็จเรียบร้อยแล้ว
จะเปลี่ยนเป็นยี่ห้อนี้ รุ่นนี้
ก็มีคนเสนอขึ้นมาว่า
ให้เอารถเฮียเปลี่ยนกับรถอิชั้นที่ให้พ่อกะแม่ใช้อยู่ดีกว่าไหม
เหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ ทำไมไม่คิดตั้งแต่แรก
คิดแล้ว คิดมากด้วย คงเพราะคิดมาก คิดแทน เลยไม่ถาม
รู้นิสัยเฮียดีแกรักและถนอมรถมากกว่า(เมีย)เสียอีก
กลัวแกจะทนเห็นคนอื่นขับไม่ได้
ก็ขนาดอิชั้นจะไปฝึกแล้วมาขับแกยังไม่ค่อย happy เลย
อีกอย่างเอารถใหญ่ๆ ให้พ่อขับก็ไม่รู้แกจะเหนื่อยเกินไปไหม
เกียร์กระปุกมันก็ต้องระวังมากกว่าออโต้เป็นธรรมดา
ยิ่งแกหูตาไม่ค่อยจะดีแล้ว กลัวจะลำบากไปอีก
แต่เอาฟ่ะ ลองถามดู
เฮียเอางี้มะเปลี่ยนรถกัน
ให้พ่อกะแม่ใช้คันนี้ไปก่อน
แล้วไปเอารถเรากลับมาใช้
เฮียบอกว่าเอาสิ แต่พ่อจะลำบากไหม ขับได้หรือป่าว
ตอนนี้ก็คงไม่มีใครได้ใช้รถเฮียหรอก ขายไปก็ราคาตกเสียดาย
เลยกลายเป็นเปลี่ยนรถกันใช้ happy ดีทุกคน
อิชั้นก็กลายเป็นคนขับรถประจำบ้าน
ความจริงไม่ชอบเลย สั้นๆ คือ ขี้เกียจ
อยากนั่งเป็นคุณนาย แต่ที่ผ่านมาก็นั่งมาซะ 5-6 ปี
คุ้มแล้วหล่ะ เปลี่ยนกับเฮียบ้าง
ให้แกเป็นคุณชายนั่งสบาย
ขอแต่อย่าพูดมากแล้วกัน 555
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เพิ่งไปสมัคร true fitness ที่ตึก Exchange มา
ตามคำแนะนำของ สาวสวยมีนา
ตอนไปสมัครต้องโทรถามว่า she ได้อารายบ้าง
อิชั้นก็จะต้องได้แบบนั้น
ห้ามแบ่งเกรดลูกค้าน้าเฟ้ย ตรูรู้นะ
ไปสมัครกัน 2 คน อิชั้นกับคุณนายแม่ บอกตรงๆ รำคาญเซลล์มาก
ท่องเป็นนกแก้วนกขุนทอง ฟังไม่ทัน
ถ้าไม่ตั้งใจไปสมัครอยู่แล้วหล่ะก็
คงบอกให้ช่วยพูดใหม่ช้าๆ ทั้งหมด
จุดดีก็แค่มีสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า(แม่ชั่วคราว)
แต่รับแค่ 1 ชั่วโมง แถมจอดรถได้แค่ 2.5 ชั่วโมง
รู้สึกว่าที่รับเลี้ยงไม่ได้มีขนมให้กิน
แต่ปันปันไปจก พิซซ่า จากไหนมาก็ไม่รู้
ถามว่าเอามาจากไหน
ปันปันบอกครู(พี่เลี้ยง) ให้
ฮี่ฮา ดีมากลูก ด้านได้อายอด
ชอบห้องโยคะง่ะ ใหญ่ดี
วันอาทิตย์อยากจะพาเฮียไปเที่ยว
แต่แกอยากไปแค่สวนลุม แล้วก็ไปสวดมนต์
โอเคเด๋วจัดให้
ไว้แกกลับมาจากสวดมนต์ทำกับข้าวให้กินดีกว่า
อาทิตย์ก่อนลองทำปลาต้มซีอิ้วกับกุ้งอบวุ้นเส้นให้กิน
แกกินเกือบหมด ไม่ได้ว่าอร่อย
เพียงแต่เมนูแปลกจากที่เคยกินแค่นั้นเอง 555
ถ้าได้เครื่องปั่นน้ำผลไม้จะทำน้ำอร่อยๆ ให้เฮียกิน
Create Date : 28 ตุลาคม 2550
Last Update : 28 ตุลาคม 2550 0:28:39 น.
Counter : 347 Pageviews.
3 comment
Share
Tweet
Be With Me
คุยเอ็มกับเพื่อนรัก
เพื่อนก็กะลังดู ธรรมะดิลิเวอร์ลี่อยู่
เด๋วนี้ อะไร ๆ มันก็ต้อง ดิลิเวอร์ลี่นะ
ถึงจะขนาดนี้บางครั้งก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ธรรมะส่งตรงให้ถึงบ้าน บางคนไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำมามีรายการนี้
อิอิ อิชั้นเองก็ไม่รู้
เพื่อนดูไปคุยไป แล้วถามว่า
แกรู้มะ ระหว่างการทำความดีกับความชั่ว อะไรทำยากกว่ากัน
พิมพ์ตอบกลับไปว่า มันก็คงยากพอกันนั่นหล่ะ
เพื่อนก็บอกกลับว่า พระที่เทศน์บอกให้พิธีกรตีหัวพระ 3 ที
แต่พิธีกรไม่กล้า พระเลยบอกว่า การทำความชั่วสิยากกว่า
เหมือนกับว่า ทำชั่วยากแสนยาก ทำไมคนถึงได้ทำกัน
อิชั้นกลับยังคิดเหมือนเดิม
ทั้งการทำความดีและความชั่วมันยากและง่ายพอๆ กัน
แล้วแต่ว่า ณ ตอนนั้นเราอยู่ในสถานการณ์แบบไหน
ในชีวิตคนหนึ่งคน คงไม่ใช่ทำแต่ความดี หรือทำแต่ความชั่ว
มันคงจะต้องมีปะปนกันไป
เพียงแต่เราจะให้น้ำหนักและเหตุผลของการกระทำ
ไปในทางไหนมากกว่ากัน
เหมือนในหนังเรื่อง Be With Me
หนังที่ถูกชื่นชมที่เมืองคานส์ ได้รับการปรบมือยาวนานกว่า 5 นาที
แต่คนธรรมดาอย่างอิชั้นไม่เข้าใจและไม่ซาบซึ้ง
หนังที่ทำให้ผู้ชายหลายๆ คน ร้องไห้
แต่กลับทำให้คนที่ร้องไห้ง่ายๆ อย่างอิชั้น หัวเราะได้
ทั้งหมดของหนัง ชอบฉากน่ารักๆ ที่ภรรยาของคนขายของชำ
ถึงแม้ตายไปแล้ว แต่ก็ยังไม่หมดห่วงมาช่วยสานสัมพันธ์ให้กับสามีและคุณยายเฉิน
ฉากที่ทำเอาอึ้ง เมื่อเด็กสาวที่ผิดหวังในความรักกับคู่ขาสาวที่ปันใจให้คนอื่น
เลือกที่จะฆ่าตัวตาย โดยการกระโดดตึก
กลับกลายเป็นตกลงมาทับ ชายอ้วนที่กำลังเดินไปส่งจดหมายรัก
ให้กับหญิงสาวที่ตัวเองแอบหลงรักมานาน
จดหมายนั้น มันไม่ถึงมือผู้รับ แต่ชายอ้วนกลับยิ้มอย่างมีความสุข
ฉากประทับใจ เมื่อความจริงที่เก็บกดไว้ถูกเปิดเผย
ภรรยาจับมือสามีมาปิดไว้ที่จมูก เธอพูดไม่ได้แต่แววตาเว้าวอน ร้องขอให้ช่วยเธอ
ชายร้านขายของชำ จูบเบาๆ ที่หน้าผากของภรรยา แล้วเดินจากไป
เมื่อชายร้านขายของชำมานั่งอยู่ในบ้านของคุณยายเฉิน
เขาก็เหมือนได้ปลดปล่อยสิ่งที่เก็บไว้มานาน
ในอ้อมกอดของคุณยานเฉิน เขาก็ได้กลายเป็นเด็กไปอีกครั้ง
เหมือนกับประโยคที่ว่า Be With Me
ได้โปรดอยู่กับฉันเถอะที่รัก (ไม่ว่าคุณจะเป็นที่รักของใครก็ตาม)
PS. filmmovement.com
Create Date : 25 ตุลาคม 2550
Last Update : 26 ตุลาคม 2550 10:53:54 น.
Counter : 1482 Pageviews.
4 comment
Share
Tweet
คนที่ใช่
งานมีทติ้งบอกกับเพื่อนในกลุ่มไปว่า
อิชั้นคบกับเฮีย 6 เดือน แล้วก็แต่งเลย
พวกเพื่อน ฮือ ฮา กันใหญ่ เหมือนเป็นเรื่องแปลก
ก็แหงหล่ะ ดูดิจนป่านนี้ ยังไม่เห็นแต่งกันสักคน
ถามต่อว่า แล้วแกคลอดลูกเมื่อไหร่
อิชั้นนั่งขำ
บอกอีก 3 ปีย่ะ ถึงจะมีลูก
ชีวิตยังไม่อินเทรนด์ขนาดนั้น
ตอนนั่งรถกลับกะเพื่อนอีกคน
SHE นั่งขับรถอยู่ดีดี
ก็พูดขึ้นว่า แล้วแกรู้ได้ไงว่าเค้าคือคนที่ใช่
ถามง่ายๆ แต่ตอบยาก
ไม่รู้สิ
รู้แต่ว่าถ้าคบกันนานกว่านี้คงไม่ได้แต่ง 555
เหมือนกับเพื่อนอีกคนที่บอกว่า
มีแฟนดีกว่าไม่มี
เรื่องคนที่ใช่หรือคนที่ไม่ใช่
คงเป็นเรื่องของแต่ละคน
แล้วแต่มุมมองความคิด ความต้องการในชีวิต
บางครั้งในชีวิต อาจได้เจอคนที่ใช่อีกหลายๆ คน
หรือบางทีบางคนอาจมีคนที่ใช่เพียงคนเดียว
สำหรับคนที่อยู่คนเดียว คงไม่ใช่เพราะคนที่อยู่บนฟ้ากำหนดมาแบบนั้น
แต่คงเป็นที่เจ้าของชีวิตเลือกที่จะดำเนินชีวิตแบบนี้มากกว่า
เลือกที่จะยึดติดกับความต้องการของตัวเอง
หากได้ไม่ดี แล้วที่ดีก็ไม่ได้ ขออยู่แบบนี้ดีกว่า
ยังคงซึ่งความภาคภูมิใจในตัวเอง
ขี้เกียจมาแบ่งเธอแบ่งใจอะไรกับใครคนอื่น
สำหรับตัวเองไม่เคยมีคำถามว่า
คน คน นี้ คือ คน ที่ ใช่ หรือ ไม่
เพราะคิดว่าความสุขเกิดขึ้นจากตัวเราเอง
ไม่ใช่การแสวงหาความสุขจากคนอื่น
Create Date : 24 ตุลาคม 2550
Last Update : 25 ตุลาคม 2550 13:23:34 น.
Counter : 347 Pageviews.
4 comment
Share
Tweet
ความสุข ความทรงจำ ไม่มีที่สิ้นสุด
มีทติ้งที่แสนยากเย็นครั้งที่สอง
เกิดขึ้นจากการเกริ่นนำของเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม
ไปเกะกันเถอะ
นัดแรกวันเสาร์ที่ 13
แต่กระแส(กิน)เจ ที่มาแรง
อ้ายเราก็ปูนนี้แล้ว
ต้องปล่อยให้เพื่อนได้หัดรักษาศีล ทำความดีบ้าง
เลยเลื่อนให้เป็น เสาร์ที่ 20
แต่ยังมีบางคนแย้งมา ยังไม่ออกเจ ไม่ได้ต้องเปลี่ยน
มิใช่ว่าจะคร่ำเคร่งอะไร
เพียงแต่กลัวว่า ไปแล้วจะกินไม่คุ้มที่เสียไป
โอเคเลื่อนครั้งสุดท้าย นะโว้ย เป็นจันทร์ที่ 22
อ้น เพื่อนผู้แสนฉลาดล้ำ จัดการแบ่งเป็นสาย
มีหัวหน้าทีมและรายชื่อลูกทีม เพื่อให้ไปจัดการกล่อมมันมาให้ได้
ครั้งแรกที่เห็น นึกว่าจะเล่นโต๊ะแชร์กันซะอีก
สายอิชั้นไม่มีปัญหา คนที่ไม่มาก็รู้ๆ กันอยู่
ไม่ว่างานไหนมันก็ไม่เคยมาอยู่แล้ว
เป็นพวกกลัวสังคม กลัวเจอคนเยอะๆ
เจอกันได้อย่างมากไม่เกินครั้งละ 5 คน
ถ้ามาเกินกว่านั้น จะจิตตก เริ่มพูดจาไม่รู้เรื่อง 555
ส่วนสายอื่นๆ ก็มีมาบ้างไม่มาบ้าง
แต่ที่เด็ดสุดคือมีสายที่ไม่มายกทีม
อันนี้มิทราบว่า เกิดจากหัวหน้าสายเป็นที่รังเกียจของลูกทีม
หรือไม่ก็เป็นสายรักสันโดษ เพราะส่วนใหญ่จะเป็นกลุ่มที่มีครอบครัวแล้ว
สถานที่นัด ozono มันคือพล่าซ่าที่เพิ่งเปิดให้เช่าได้ไม่นาน
เพื่อนเฟิร์มว่าเป็นร้านแบบปิ้ง-ย่าง และมีเกะ อยู่สุขุมวิท 39
นัดกันหกโมง กุหลาบบอกจะมารับ แต่นัดกันไว้แล้วใย ไม่มา
ฝากไว้ก่อนนะ เห็นว่ายังโสด ซิง บ่นไปเด๋วจะขายไม่ออก
อิชั้นกับหอยเลยไปก่อน
ไปถึงก็เจอ หญิงอ้น น้องลิ้ม พี่นิ่ม และสาวอรถึงก่อนแล้ว
ห้องอย่างใหญ่จุได้ประมาณเกือบ ยี่สิบ แต่ขอโทษ ไปกันแค่ 11 คน
คนถัดมากุหลาบ อุษา หลี ดำ และพี่ศรี
กินอิ่มไปหนึ่งเซต ก็เริ่มเกะกัน
ขอบอกเพลงอย่างเก่า เซ็งฟ่ะ
แต่ก็ดิ เพลงใหม่มากเด๋วป้าๆ ร้องกันไม่เป็นอีก
คนร้องมีอยู่ 4-5 คน ร้องไม่ได้ก็พยายามกันเหลือเกิน
แท็คทีมกันสุดฤทธิ์ สำหรับเกะครั้งแรกยัง ออดิชั่นไม่ผ่านนะย่ะ
ไปฝึกมาใหม่ ครั้งนี้ให้ 5 ประโยค
ครั้งหน้าเหลือ 3 ประโยค ร้องไม่ได้ อิชั้นสแคร็ป
จะจดแต้มไว้ด้วย ใครโดนสแคร็ปบ่อย อิชั้นไม่ให้ร้องแล้วนะ
หูเสียหมด เด๋วกลับบ้านจะฟัง ปันปันพูดว่า แม่คร๊าบบหนูรักแม่ ไม่ชัด
เรื่องเม้าท์ส่วนใหญ่ผุดมาจากมโนสำนึกส่วนลึกจาก หญิงอ้น
ไม่รู้เอาสมองส่วนไหนจำ จำได้แทบทุกคน ทั้งเพื่อนและครู
แต่ก็อย่างฮานะ
งานจบแบบเสียงแหบแห้ง ทั้งๆ ที่ไม่ได้เกะกะเค้าเลย
มัวแต่เม้าท์ กะ หัวเราะ ก็เหนื่อยหล่ะ
สำหรับ เนภ และ น้องเจิน คราวนี้ฝากไว้ก่อน
ไม่มาเพราะติดภารกิจ ให้อภัย
งานนี้อิชั้นก็รับไปเต็มๆ คนเดียว
เด๋วๆ พี่ศรี มันก็วกมาเรื่อง สัดส่วนอิชั้นอยู่นั่นหล่ะ
จนคิดว่ามันทำงานอยู่พวก บอดี้เชฟ ซะอีก
พยายามพูดจนอิชั้นรู้สึกผิดที่ไม่สวยอย่างใจมัน
งานจบห้าทุ่มกว่าๆ
นัดคราวหน้าที่เมเจอร์โบว์ เซ็นทรัลเวิร์ด
สถานที่ไม่มีปัญหา คิดกันได้อย่างรวดเร็ว
ขาดแต่ก็คนที่จะไปนี่หล่ะ
ฝากถึงหัวหน้าสายช่วยกระตือฯ นิดนึงนะค่ะ
เพราะอย่างบางคนมาโทรตามลูกทีมที่โต๊ะกินข้าวเห็นๆ
ส่วนหม่องที่อดมา ทั้งๆ ที่อยากจะมาใจจะขาด
ไม่อยู่สายไหนเลย ได้เมล์ตรูก็ตอบทันควันว่ามาได้
แต่ดันไม่มีใครตอบนัดว่าที่ไหน เมื่อไหร่
หญิงอ้น ช่วยจัดให้หม่องเป็นหัวหน้าสายไหนสักสายนะ
เพราะคงเป็นหัวหน้าสายที่ดีเริ่ดมั่กๆ
ที่เขียนมาทั้งหมดด้านบน ยังไม่ได้ถึงครึ่งบรรยากาศความสนุก
สำหรับใครที่โดนจิก กัด ก็อย่าคิดมากนะ เพราะรักจึงกัด 555
ไว้เจอกันใหม่มีทฯ คราวหน้า
อิชั้นจะพกรูปเก่าๆ ไปให้ดูด้วย
รักกันมากไหมค่ะ คู่นี้
Create Date : 23 ตุลาคม 2550
Last Update : 24 ตุลาคม 2550 10:22:01 น.
Counter : 391 Pageviews.
1 comment
Share
Tweet
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
Color Codes ป้ามด
ladylony
เมธาวี
โสดในซอย
nilz
แม่ปู
sevendaffodils
manta
wbj
เด็กชายหัวหอม
มัชชาร
มรรคณิชา
jan cherry
oattao
รับสมัครนักเขียน, คนที่อยากทำ นสพ
นางไม้หน้า 3
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.