แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
 
All blogs
 
ดึงไว้ หรือ ปล่อย ไป

เสียงของปลายสายที่ไม่คุ้นเคย จนต้องถามย้ำอีกครั้งว่า

“จากไหนนะค่ะ”

“จำ...ได้ไหมค่ะที่เคยโทรมาคุยเรื่องอาการป่วยของคุณแม่”

“อ๋อ จำได้แล้วค่ะ ตอนนี้คุณแม่เป็นอย่างไรบ้างแล้วค่ะ”

“ตอนนี้อาการคุณแม่ไม่ค่อยจะดีนัก นอนอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่ทราบว่าก่อน
ที่เฮียจะเสีย

แกอยู่ โรงพยาบาลนานไหมค่ะ”

ทำให้เรานึกย้อนกลับไปว่าตอนนั้นฮียแกอยู่ รพ นานเท่าไหร่

อาการเป็นอย่างไร

เฮียไม่ได้ร้องคร่ำครวญหรือโอดโอยใดๆ

ตาแกจะเหม่อลอย ส่วนใหญ่แกจะหลับเป็นพักๆ

พอรู้สึกตัวว่าถูกมัดอยู่ก็จะดิ้นและเรียกให้ช่วยแก้มัด

อาหารเริ่มไม่ยอมทาน หรือทานแล้วอาเจียนออกมา

การอาเจียนก็เป็นความทรมานอย่างหนึ่ง

การที่เฮียไม่พูด ไม่บอก ก็ยากที่จะคาดเดาว่าคิดอย่างไร

สำหรับกรณีของคุณแม่ที่โทรมาปรึกษา

คุณแม่พูดถึงความทรมานที่ได้รับ

พูดว่าเจ็บปวดจนทนไม่ไหวแล้ว อยากตายไปเสียให้พ้นๆ

คนที่คอยเฝ้า คอยดูแล ก็พลอยใจเสียไปด้วย

การได้เห็นคนที่เรารักต้องเป็นแบบนี้

ความตั้งใจ ความหวัง และความคิดในแง่บวก

ที่ว่าพรุ่งนี้เมื่อเราตื่นมา เค้าจะยังคงอยู่กับอีก

หากความต้องการของเรา อยู่บนความทุกข์ทนของอีกฝ่าย

ก็อาจกลายเป็นความรู้สึกผิดที่นอกจากเราไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้ว

ยังอยากดึงให้เค้าอยู่กับเรานานๆ

ความจริงแล้วความรู้สึกเหล่านี้ไม่ว่าใครที่อยู่ ณ จุดนั้นจะเข้าใจได้ดี

อารมณ์ของคนที่อยู่กับคนไม่สบายมาเป็นระยะเวลานานๆ

จิตใจย่อมหมองเศร้าด้วยเป็นธรรมดา

แต่หากเรามองว่าเป็นซึ่งวัฎจักรของชีวิต

ถึงแม้จะอดโกรธไม่ได้ว่า ทำไมวัฏจักรของบางคนถึงสั้นยาวไม่เท่ากันก็ตาม

บางทีการได้มองออกไปข้างนอก

ได้ออกไปสู่สิ่งใหม่ๆ เปิดรับบางอย่างเข้ามา

ให้พ้นเสียการย้ำคิดย้ำทำในสิ่งที่เผชิญอยู่

ก็ยังพอจะช่วยให้รู้สึกดีขึ้นมาบาง

อย่างเรื่องราวที่ได้ยินมา

คนที่เราได้พูดคุยเมื่อวานนี้หรือเมื่อครู่นี้

ในวินาทีต่อไปเค้าก็ไม่ได้อยู่กับเราเสียแล้ว

มีอยู่ครอบครัวหนึ่งเพิ่งเสียคุณพ่อไปด้วยวัยชรา

ต่อมาเพียงแค่ 2 อาทิตย์คุณแม่ก็มาเสียตามไป

อีก 1 เดือนต่อมาคุณพ่อสามีก็เสียชีวิตอีก

และเมื่อเร็วๆ นี้ ตัวเค้าเอง สามี พี่สาวและลูกชาย

พากับขับรถลงไปเยี่ยมน้องชายที่ต่างจังหวัด

อาจด้วยความไม่คุ้นเคยทางทำให้รถเสียหลักตกข้างทาง

เหลือเพียงลูกชายวัย 7 ขวบเพียงคนเดียวที่รอดชีวิต

ได้ฟังอย่างนี้แล้ว ก็รู้สึกว่าทุกข์ของเราช่างน้อยกว่าทุกข์ของเด็กคนนั้นนัก

บางครั้งบางที เราต้องลองเปลี่ยนที่นั่งดูบ้าง

เพื่อที่จะได้มองเห็นบางมุมที่ซ่อนอยู่

สำหรับเรื่องราวของเพื่อนที่โทรมาปรึกษาเรื่องคุณแม่

สิ่งที่เราทำได้ ก็เพียงแนะนำสิ่งที่คิดว่าจะทำให้ใจสงบ

ทั้งผู้ป่วยและคนที่ดูแล

บางเรื่องราวการใช้ธรรมะเข้าข่มก็เห็นจะเป็นทางที่ดีจริงจริง



Create Date : 28 พฤษภาคม 2551
Last Update : 3 มิถุนายน 2551 14:47:13 น. 0 comments
Counter : 1195 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Free Counters
Friends' blogs
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.