Bloggang.com : weblog for you and your gang
แม่จะเข็มแข็งเพื่อหนู/ที่หนึ่งในหัวใจ
Group Blog
ห้องลูก
ห้องแม่
ห้องลับ
พัก...ฟัง...เพลง (หากฟังไม่ได้ กรุณา refresh หลายๆครั้งค่ะ)
เปิดกล่อง - หนังสือ (คุณให้-เราให้)
มองชีวิต-ผ่านเลนส์ (รักคุณจัง)
ตะลอนไปในโลกกว้าง
All blogs
. . . . . . กลับ มา ใหม่ พร้อม หัวใจ ที่ แกร่ง กว่า เดิม . . . . . .
. . . . . แล้ว เรา คง ได้ พบ กัน . . . . .
. . . . . เรื่อง เศร้า . . . . .
ชีวิต ที่ ยัง ต้อง เรียนรู้
P.S. I Love You
ส ว น ลุ ม
ดึงไว้ หรือ ปล่อย ไป
ร ว ย
ร้อนรุ่ม
ดรีมทีม หนังอ่อน ที่ไม่ ปัญญาอ่อน
งาน เลี้ยง
เวลา ยัง ไม่ ช่วย อะไร
ใคร บาง คน
ก อ ด
เมื่อ ครั้ง วัย เยาว์
เขียนถึงคนบนฟ้า
ลมหายใจสุดท้าย
Desperate Housewives
อา ทิ ต ย์ ที่ ส อ ง ข อง ปี ใ ห ม่
แ ส ง ห นึ่ ง คื อ รุ้ ง งา ม
วั น เ กิ ด ? ? ?
โรงพยาบาล
Life is a Journey
เข้าเมืองและยอมรับ
เ บื่ อ
ก่อร่างสร้างฝัน
หลายเรื่อง
Phenomenon = ขอเป็นเพียงคนเดินดิน
เดือนสุดท้ายของปี
หนึ่งความฝัน
The Joy Luck Club
ลองเปลี่ยน
Blog Tag ทำดีเพื่อพ่อ
ผ่ามะเร็งสมอง รอบ สอง
Our Song
Memories Of Matsuko
เปลี่ยน
Be With Me
คนที่ใช่
ความสุข ความทรงจำ ไม่มีที่สิ้นสุด
ชาร์ต แบต ฯ
หนึ่งวันทำงาน
โอ๊ย โอ๊ย...กาเป๋าแฟ้บ
คนใจบุญให้บัตรบัลลังค์เมฆมา
ขับรถ
ไม่รับค่ะ
เลือกเจ็บ
เพราะรัก
เพื่อน
ความกลัวกับความตาย (มะเร็งสมอง)
โย โย่ โยคะ
3 เดือน กับมะเร็งสมอง ภาค 3
3 เดือนกับมะเร็งสมอง ภาค 2
ฟามลับ
... พลาดโอกาส ...
วันแรกที่เราได้เจอกัน
ช่วยกันขำนิ๊ดดดดนึง
.............. รัก... อีกครั้ง .............
หนีเที่ยว
3 เดือน กับ มะเร็ง สมอง
ไม่ได้ตั้งใจ
แม่ 2 รุ่น ลูก 2 วัย
พลาด
อีกวันที่รู้สึกดี
ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ตัวเอง
อีกมุมของความรัก
ระยะห่าง
มันอยู่ตรงนี้
1 เดือนกันมะเร็งสมอง ภาค 2
อิฐก้อนหนึ่ง
เรื่องรัก...ธรรมดา
1 เดือนกับมะเร็งสมอง
ไม่มีทางออกสำหรับความรัก
FACT = ความจริง
ประหยัด
ชีวิต
ไม่.คาด.คิด
-*- Japan Food -*-
* - * Final In Japan * - *
. . . Japan Part III . . .
* * * Japan Part II * * *
=> I Love You . . . Japan <=
... คิดถึง ...
. . . คุณค่า . . .
- - - เพื่ออะไร - - -
^ + ^ กรรมดี ^ + ^
+ - + - + กิ๊ก + - + -
+ + + เรียนถ่ายภาพ + + +
( ( ( ( ( อดทน มันต้องถึงเมื่อไหร่ ) ) ) ) )
~ ~ ~ ช่วงเวลาที่หายไป ~ ~ ~
# # # ..... เหนื่อย ...... # # #
@ - - - @ สุข และ เศร้า @ - - - @
. . . >>> สี่ทางฝัน + นางมารสวมปราด้า <<< . . .
-*-... ปีชง + ไม่สบาย ... -*-
@-@ หากมีเวลาไปเที่ยวอัมพวากันเถอะ @-@
มันต้องเป็นอะไรสักอย่างหรือป่าว
ชีวิต...วุ่นวาย
ZZZ ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง..จบซะที(ใครท้อแท้หรืออยากเป็นเจ้าของกิจการเชิญอ่านค่ะ)ZZZ
Z Z Z ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง 3 (ใครท้อแท้เรื่องงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ) ZZZ
Z Z Z ... ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง (2) ..(ใครท้อแท้เรื่องงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ)
Z Z Z ชีวิตที่เคยพลาดพลั้ง Z Z Z (ใครท้อแท้เรื่องการงานหรืออยากเป็นเจ้าของกิจการ...เชิญอ่านค่ะ)
>_< ... ขัดแย้งอย่างสร้างสรรค์ ... >_<
>>>> ฝันของเธอ...หาให้เจอ...ฉันเอาใจช่วย <<<
= = =< ย้ายมาอยู่...ตึกแถว (อีกแล้ว)... >= = =
จากตึกแถว สู่บ้านเดี่ยว
-----> บ้าน <-----
*-* ัวันเกิด + + + จัดการชีวิต *-*
>>> เรื่องเล่าจาก...Club Friday <<<
>_< เรื่องที่ไม่อยากได้ยิน >_<
...ปล่อยวาง...
วันเสาร์ วันเบา ๆ
ไม่รับค่ะ
ช่วงที่แฟนนอนอยู่ รพ นั้น
แฟนกับหมอแทบจะไม่ได้คุยกันเลย
ไม่รู้ว่าทำไม
หมอเข้ามาแค่ตรวจอาการตามปกติ
แล้วก็ออกไป พอหมอออกไปปุ๊บ
แฟนจะรีบโทรมาบอก
นี่ๆ หมอแล้วมา รีบโทรมาที่ รพ เร็วจะได้คุยกับหมอ
เราก็ต้องรีบ กด กด กด โทรด่วนเข้ามา
หมอก็พูดคุยดี (กว่าแต่ก่อนมากกกกกกกก)
ใช้โทรคุยกันทุกวัน จนวันก่อนออกจาก รพ
อยู่ดีดี หมอก็เข้ามาในห้อง
แล้วก็พูดๆๆๆๆๆๆๆ จนแฟนไม่ทันตั้งตัว
อืม...คุณต้องทำใจนะ ว่าโรคบางโรคมันรักษาไม่หาย
ที่จะผ่านี่ก็ไม่ใช่ว่าจะหายได้นะ โรคมันร้ายแรง
คุณรู้ไหม คุณเป็นโรคเดียวกับ เต๋อ เรวัติ
(บอกแล้วยัง งง อยู่ หรือแกจะใบ้เป็นนัยๆว่า ขนาดคนรวยๆ ก็ยังต้องเป็นไปตาม
กรรม)
ที่ทำได้ก็คือยืดเวลาออกไปเท่านั้น
โรคของคุณอย่างมากก็คือมีเวลาอีก 1 ปี
อืม....ทำใจเถอะนะคุณ
แฟนเรา อึ้ง ไปเลยหล่ะ
หลังออกจาก รพ มาอยู่บ้าน
เราก็นัดพบหมอเพื่อดูคิวผ่าตัดที่ รพ ศิริราช
พอเข้าไปพบ หมอจำหน้าได้แล้วว่า ตาคนนี้มาทำไม
ก็ดูคิวผ่าให้ แกคว้าเครื่อง PDA มาจิ้มๆๆๆๆๆๆ
แล้วบอกว่า ได้วันที่ 6 นะ
เราถาม วันที่ 6 ไหนค่ะ
เอ่อ.... 6 พย หน่ะ
หือออออออ 6 พย นี่เดือนอะไรนะค่ะ
(นับบบบบบบบบ ไล่เดือน กันยา ตุลา พฤศจิกา)
ประมาณเกือบ 3 เดือนหน่ะ
หมอรีบบอก คุณมาดู ดูนี่
หมอยื่นเครื่อง PDA ให้ดู แล้วก็จิ้มๆๆๆๆๆ
ไล่ดูตารางนัดของหมอ มันเต็มพรึ้ดดดดดไปหมด
อารมณ์ของหมอประมาณ พยายามแล้วน้า แต่มันหาที่ลงไม่ได้จริงๆ
บอกว่า คนมันเป็นกันเยอะจริงๆ มากันจากทั่วทุกสารทิศ
หมอพยายามเต็มที่แล้วนะ จองไว้ก่อนเถอะ วันที่ 6
จะให้ทำไงได้ ก็ต้องจองไว้ก่อน เพราะคนก่อนหน้านี้
ได้คิวเดือนมกราปีหน้าโน่น
เราถามหมอว่าแล้ว หมอคิดว่าดูจากอาการแล้วคนไข้จะไหวถึงพฤศจิหรือป่าวหล่ะ
ค่ะ
หมอว่า ก็คงอาจจะมีทรงๆ ทรุดๆ เป็นช่วงๆ นะ ถ้ามีอะไรก็รีบมาหาหมอแล้วกัน
แต่นี่หมอก็ให้ยากันสมองบวมทานช่วยไปก่อน
แล้วก็บอกให้แฟนออกไปรอข้างนอก หมอขอคุยกับเราหน่อย
เบื่อมาก ไม่ชอบเลย เพราะถ้าบอกว่าคุยกันเราหน่อย
มันไม่เคยหน่อยเลย มีแต่เรื่องหนักๆและคาดไม่ถึงทุกที
หมอบอกว่า คุณยังไม่รู้ใช่ไหม ว่าโรคนี้มียากินด้วย
ไม่ใช่รักษาให้หายนะ แต่กินประทังไปเรื่อยๆ กินทุกวัน
กินจนจบคอร์ส ก็หนึ่งล้านบาท แต่ถ้าอาการไม่ดีขึ้นก็กินไปเรื่อยๆ
เม็ดหนึ่งก็ประมาณ 7 พันบาท หมออยากถามว่า คุณจะรับไหม
ถามง่ายๆ แต่ตอบไม่ได้
ไม่ใช่การตอบ รับค่ะ ฉันยินดีรับเค้าเป็นสามีตราบจนชั่วฟ้าดินสลาย
หรือ ไม่รับค่ะ ดิฉันยังไม่พร้อมจะรับเค้าเป็นสามี
แต่นี่เป็นการตอบ รับค่ะ เพื่อให้เค้ามีชีวิตอยู่
หรือ ไม่รับค่ะ เพราะฉันไม่มีเงินขนาดนั้น
เงินซื้อชีวิตไม่ได้ แต่ยื้อชีวิตคนคนหนึ่งได้
ในกรณีนี้ ตราบใดที่คุณมีเงิน คุณก็อยู่ได้
เพราะมีเจ้านายรุ่นน้องเป็นอย่างแฟน
ผ่านมา 4-5 ปี เค้ายังอยู่ได้ด้วยยาเม็ดที่หมอบอก
และก็ปฏิบัติตัวเสียใหม่ ไม่เครียด ไม่ทำงานหนัก
ได้ทันอยู่ใช้เงินของตัวเองที่หามาได้
เมื่อก่อนเกลียดคนที่นับถือแต่เงินคือพระเจ้า
และตอนนี้ก็รู้สึกเกลียดตัวเอง ที่ต้องการเงินอย่างที่สุด
หมอถามอีกว่า ตกลงจะรับหรือไม่รับ
เราตอบ ยังไม่รับค่ะ
(แค่พูดก็ยากแล้ว และที่ยากกว่าคือคงไม่มีทางลืมว่าเคยพูดประโยคนี้ออกไป)
หมอก็ขีดๆเขียนๆ ลงไปในใบนัดผ่าตัด
ยังไม่จบแค่นั้น หมอบอกว่า
ตอนนี้คุณและคนไข้คงยังไม่รู้
ตาข้างซ้ายของคนไข้มองไม่เห็นแล้วบางส่วนเพราะก้อนเนื้อไปบังการรับภาพ
แต่นี้เค้ายังมองเห็นได้ตามปกติ เพราะถ้าเค้ากรอกตาขวาและซ้ายไปมา
จะทำให้เห็นภาพโดยรวมชัดเจนขึ้น
(ตอนนี้แฟน งดขับรถโดยเด็ดขาด เค้าคงรู้สึกได้เอง)
หมอจะผ่าให้เค้าครั้งนี้อีกแค่ครั้งเดียวนะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นอีก หมอไม่เอาด้วยแล้ว
หมอพูดอย่างจริงใจที่สุดอย่างที่คนคนหนึ่งจะพูดได้ เราไม่โกรธหมอเลย
หมอว่าครั้งนี้หมอจะผ่าแบบขุดรากถอนโคน(ฟังดูน่ากลัวเนอะ)
เพราะไม่งั้นมันก็จะมาอีก แต่ว่า..................
คุณต้องไปปรึกษากับคนไข้ว่าจะรับได้ไหม
หากหมอผ่าแบบเต็มที่ คนไข้ก็อาจจะเป็นอัมพาตไปครึ่งซีกทางด้านซ้าย
แต่ถ้าผ่าแบบคราวที่แล้ว คนไข้ปกติดี โรคมันก็มาเร็วเหมือนครั้งนี้
ลองไปคุยกันดู คนไข้บางคนรับไม่ได้หากมีชีวิตอยู่แบบต้องพึ่งพาคนอื่น
บางคนขอให้ตายไปเสียดีกว่าอยู่
หมอออกใบทำเรื่องจองห้องพักที่ รพ ไว้ให้ และนัดมาตรวจอีกวันที่ 10 ตค
เรารับคำและขอบคุณ
กำลังจะเดินออกจากห้อง
หมอพูดขึ้นว่า คนไข้มีลูกไหม
เราหันกลับมาบอก มีค่ะ หนึ่งคน สี่ขวบ
แล้วถ้าเค้าไม่อยู่ใครจะเป็นคนดูลูก
เราเป็นคนดูแลเองค่ะ
คนไข้มีกิจการอะไรไหม
ไม่มีค่ะ
อืม...งั้นเก็บเงินไว้ให้ลูกเถอะนะ
ไม่ต้องกินยาหรอก หมอยิ้มจางจาง
เราพยักหน้า
หมอพูดเป็นนัยเหมือนเข้าใจความรู้สึกเรา
วันนั้นกลับบ้านไป ถึงจะยังมีเรื่องหนักๆ อยู่ในใจ
แต่ก็ยังยิ้มได้ คงเพราะสิ่งที่หมอพูดก่อนกลับ
แฟนแซวว่า สงสัยหมอชอบคุยกับเรา
เห็นคุยกันนานทุกที เราหัวเราะ
ถ้ารู้ว่าทำไมหมอต้องคุยกับเรานาน จะยังแซวอยู่ไหมค่ะ
ถ้านี่คือโชคชะตาฟ้ากำหนดให้เราต้องเดินทางนี้
ทางที่มองออกไปมีแต่ความมืดมน
เราก็จะบอกโชคชะตาว่า
ใจของผู้หญิงคนนี้ไม่เคยมืดมิด
ยังมีแสงสว่างอยู่กลางใจดวงนี้
และมันจะต้องนำทางไปสู่สิ่งที่ดีกว่า
ไม่ใช่แค่เชื่อ แต่มันจะต้องเป็นแบบนั้น
+++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่หมอบอกกับแฟนว่า ระยะเวลาของโรคนี้อย่างมากก็อยู่ได้หนึ่งปี
แฟนคิดในใจ แล้วจะให้ตรูเริ่มนับตั้งแต่เมื่อไหร่หว่ะเนี้ย
แกสับสนว่า จะเริ่มนับตั้งแต่วันที่หมอบอก หรือนับย้อนกลับไปตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่า
เป็น
เราบอกว่า ไม่ต้องสนใจหรอก เพราะมันเป็นแค่สถิติที่กำหนดขึ้น
เค้าอาจอยู่ได้มากกว่าที่หมอบอกก็ได้ใครจะรู้
Create Date : 02 ตุลาคม 2550
Last Update : 2 ตุลาคม 2550 8:21:36 น.
2 comments
Counter : 349 Pageviews.
Share
Tweet
อยู่กะปัจจุบัน ดีที่สุดคะ
ไม่ทราบหาสถานที่ฝึกสมาธิ ปฏิบัติได้หรือยังคะ...
คุณแม่น้องปัน เข้มแข้งจริงๆ คะ
โดย: null (
มรรคณิชา
) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:11:42:16 น.
คุณแม่น้องปัน สู้ๆค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
แต่ ว่าจะบอกคุณ แม่ว่า
คิวที่รพ ศิริราช ยาวจริงๆค่ะ เพราะว่า คนไข้เยอะมากๆ
ยังไงก็รับไว้ก่อนหล่ะค่ะ
อาจารย์ที่รักษาหนะค่ะ ก็เป็นอาจารย์ที่เก่งมากๆแล้วค่ะ
สู้ๆนะคะ เพื่อตัวแม่น้องปัน แล้วก็น้องปันค่ะ
โดย: เชอรี่ (
JAN_CHERRY
) วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:23:24:03 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
แม่เจ้าปัน
Location :
กรุงเทพ Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ขอรหัสผ่านหลังไมค์นะค่ะ
Friends' blogs
Webmaster - BlogGang
[Add แม่เจ้าปัน's blog to your web]
Links
Color Codes ป้ามด
ladylony
เมธาวี
โสดในซอย
nilz
แม่ปู
sevendaffodils
manta
wbj
เด็กชายหัวหอม
มัชชาร
มรรคณิชา
jan cherry
oattao
รับสมัครนักเขียน, คนที่อยากทำ นสพ
นางไม้หน้า 3
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ไม่ทราบหาสถานที่ฝึกสมาธิ ปฏิบัติได้หรือยังคะ...
คุณแม่น้องปัน เข้มแข้งจริงๆ คะ